dla tych które wciąż szukają swojego miejsca

[Pestka88]

Napisane przez Dociakowa

Zadłużyłyśmy się żeby wyjechać choć na 4 dni na "wakacje" a po powrocie okazało się, że moja Tż straciła pracę ( pracuje do końca miesiąca i koniec)

Co teraz?

A Ty pracujesz? Zależy jaki zawód ma Twój facet, może szybko znajdzie nową pracę.

[Dociakowa]

Napisane przez Pestka88

A Ty pracujesz? Zależy jaki zawód ma Twój facet, może szybko znajdzie nową pracę.

Pracuję, moja Tż ( kobieta) jest po szkole średniej więc zawodu jako takiego nie ma.

[Phoce]

Napisane przez Dociakowa

Pracuję, moja Tż ( kobieta) jest po szkole średniej więc zawodu jako takiego nie ma.

A mogę wiedzieć, gdzie się zadłużyłyście? Może jest szansa na odłożenie spłaty długu na jakiś czas?

[Pestka88]

Napisane przez Dociakowa

Pracuję, moja Tż ( kobieta) jest po szkole średniej więc zawodu jako takiego nie ma.

Przepraszam, końcówka osobowa musiała mi uciec

Dobrze, że chociaż Ty pracujesz, chociaż rozumiem, że z jednej pensji trudno się utrzymac i spłacać dług. Chyba jednak nie jest na szczęście duży, skoro to krótki wyjazd był?

No i tu tez pytanie gdzie? Bo jak w chwilówce to gorzej, jak u rodziny, to może nie będą mieli problemów, żeby poczekać aż Twoja partnerka znajdzie pracę?

[Dociakowa]

Na szczęście nie była to pożyczka z żadnego parabanku, o tyle dobrze, ale jednak mamy dług.. A już myślałam, że będzie lepiej.. Z mojej wypłaty nie damy rady się utrzymać. Myslimy nad załozeniem swojego małego biznesu ale cały czas się boję ( Trzeba by wziąć 10 000 pożyczki)

[zlosnica89]

To ja się dołączę.

Mam 25 lat, na koncie skończony licencjat. Zaczęłam mgr ale przed pierwszą sesją rzuciłam, bo miałam dość tych studiów i tych ludzi. Pracy nie znalazłam. Utrzymuje mnie obecnie chłopak.
Nie wiem co zrobić ze swoim życiem, nie chcę pracować jako kasjerka albo w fast-foodzie. Jeśli nie znajdę czegoś choć w miarę satysfakcjonującego to będzie kiepsko ze mną i moją psychiką. Nie mamy tu przyjaciół ani rodziny, która by nas wspierała.

Jest pomysł, by jednak wrócić na te studia tylko po to, by żerować przez pewien czas na socjalce, w końcu lepiej dostawać 600zł za siedzenie na dupie niż dalej szukać pracy i nie mieć pewności, że się ją znajdzie. Zamierzamy z TŻ odłożyć parę grosza i za jakieś pół roku wyjechać za granicę. Tam zacząć nowe życie.
Czy myślicie że to jest dobry plan?

[Zorzoli]

Napisane przez zlosnica89

To ja się dołączę.

Mam 25 lat, na koncie skończony licencjat. Zaczęłam mgr ale przed pierwszą sesją rzuciłam, bo miałam dość tych studiów i tych ludzi. Pracy nie znalazłam. Utrzymuje mnie obecnie chłopak.
Nie wiem co zrobić ze swoim życiem, nie chcę pracować jako kasjerka albo w fast-foodzie. Jeśli nie znajdę czegoś choć w miarę satysfakcjonującego to będzie kiepsko ze mną i moją psychiką. Nie mamy tu przyjaciół ani rodziny, która by nas wspierała.

Jest pomysł, by jednak wrócić na te studia tylko po to, by żerować przez pewien czas na socjalce, w końcu lepiej dostawać 600zł za siedzenie na dupie niż dalej szukać pracy i nie mieć pewności, że się ją znajdzie. Zamierzamy z TŻ odłożyć parę grosza i za jakieś pół roku wyjechać za granicę. Tam zacząć nowe życie.
Czy myślicie że to jest dobry plan?

bez sensu zmuszac sie do studiowania byle by wyciagac pieniadze z socjalu.
Lepiej zainwestuj w jakis kurs co cie zainteresuje i pomoze znalezc prace.... ksiegowa, fryzjerka, kosmetyczka itp.

[lukrecja887]

Hej dziewczyny jakis czas temu troche u Was się udzielałam. Nie wiedzialam co zrobić ze sobą zrezygnowalam z mało satysfakcjonujacej pracy skonczylam studia nie wiedzialam co zrobic...i postanowilam wyjechac za granicę...bo perspektywa pracy za grosze w kraju mnie nie przekonywala. Zostawiłam za sobą cale swoje dotychczasowe zycie....zyję w związku na odległość. Jest cięzko..jesli chodzi o życie prywatne boję się że to nie przetrwa...ale wtedy myslę o tym jak ciężko się żylo w Polsce i ile musiałam poświęcić byłam nieszcesliwa...bo nie miałam pieniędzy, teraz jestem nieszczęsliwa bo nie mam bliskiej osoby. Życie to pasmo wyborów bardzo ciężkich i musimy decydować co chcemy osiągnąć na czym nam bardziej zalezy co nas uszczęsliwi...

[Dociakowa]

Zazdroszczę wyjazdu. Wyjechałas do znajomych czy przez jakąś agencję?

[Pestka88]

Napisane przez lukrecja887

Hej dziewczyny jakis czas temu troche u Was się udzielałam. Nie wiedzialam co zrobić ze sobą zrezygnowalam z mało satysfakcjonujacej pracy skonczylam studia nie wiedzialam co zrobic...i postanowilam wyjechac za granicę...bo perspektywa pracy za grosze w kraju mnie nie przekonywala. Zostawiłam za sobą cale swoje dotychczasowe zycie....zyję w związku na odległość. Jest cięzko..jesli chodzi o życie prywatne boję się że to nie przetrwa...ale wtedy myslę o tym jak ciężko się żylo w Polsce i ile musiałam poświęcić byłam nieszcesliwa...bo nie miałam pieniędzy, teraz jestem nieszczęsliwa bo nie mam bliskiej osoby. Życie to pasmo wyborów bardzo ciężkich i musimy decydować co chcemy osiągnąć na czym nam bardziej zalezy co nas uszczęsliwi...

A ą perspaktywy, żeby druga połówka dojechała do Ciebie? Bo jeśli nie, to rzeczywiście może być Wm ciężko.

Napisane przez Dociakowa

Zazdroszczę wyjazdu. Wyjechałas do znajomych czy przez jakąś agencję?

Nie ma co zazdrościć, tylko jak się chce to jechać Tylu moich znajomych za granica siedzi, że nie uwierze, że jak ktoś chce to sobie nie poradzi

[lukrecja887]

Napisane przez Pestka88

A ą perspaktywy, żeby druga połówka dojechała do Ciebie? Bo jeśli nie, to rzeczywiście może być Wm ciężko.

Perspektywy sa ale nie w tym roku niestety, widzimy się raz na miesiąc, to będzie sprawdziam naszego związku.

Nie ma co zazdrościć, tylko jak się chce to jechać Tylu moich znajomych za granica siedzi, że nie uwierze, że jak ktoś chce to sobie nie poradzi

Masz rację trzeba postanowic i jechac, za granicą jest mnóstwo pracy za dużo lepsze pieniądze niz w pl.

---------- Dopisano o 19:51 ---------- Poprzedni post napisano o 19:48 ----------

Napisane przez Dociakowa

Zazdroszczę wyjazdu. Wyjechałas do znajomych czy przez jakąś agencję?

Wyjechałam przez agencję, z podstawami jezyka obcego. Jest ciezko sie przystosowac, nie powiem, że nie, ale zycie nie dawalo mi innego wybpru. Rucilam malo platną pracę, zostawilam znajomych, rodzinę i wyjechalam.

---------- Dopisano o 19:52 ---------- Poprzedni post napisano o 19:51 ----------

[QUOTE=Pestka88;48158800]A ą perspaktywy, żeby druga połówka dojechała do Ciebie? Bo jeśli nie, to rzeczywiście może być Wm ciężko.

Perspektywy są, ale nie w tym roku, byc może uda się w przyszlym.. widzimy się raz na miesiąc godzinami gadamy na skeypie...mysle ze to bedzie sprawdzian dla naszego zwiazku.

[Jik]

Dziewczyny, jak tam?

Dociakowa, jak Twoje sprawy finansowe? Jak sobie radzicie?

[Mocny Akcent]

U mnie stresująca i bardzo trudna praca. Związek, który ma kryzys. Portfel wiecznie pusty. Brak planów na siebie na najbliższą przyszłość.

Stwierdziłam, że bede czekac aż sam los zadecyduje

[Jik]

Mocny Akcent,

u mnie podobnie... Dryfuję od jednej beznadziei do drugiej. Chciałabym wyjechać gdzieś na parę lat. Gdzieś baaaardzo daleko. Odetchnąć. Zmienić perspektywę. Odbić się od dna. Nauczyć się tego, że jestem. Że mam prawo do wielu rzeczy.
W efekcie zastanawiam się nad wizytą u psychologa...
W tym kraju, w tym mieście, w tych okolicznościach zaczynam się dusić.
Z drugiej strony marzę o stabilizacji. Ja, rodzina, dziecko, pies, kot, ciepły dom... Tylko, że mam wrażenie, że tak bardzo muszę o to walczyć, że nie jestem w stanie tego osiągnąć.
Wielu ludzi i to bliskich stoi mi na przeszkodzie. W sumie jedna. Toksyczna. Nie potrafię wyplątać się z chorej relacji. Czuję się jak ostatni nieudacznik.

[brzydula_81]

Napisane przez Jik

Mocny Akcent,

u mnie podobnie... Dryfuję od jednej beznadziei do drugiej. Chciałabym wyjechać gdzieś na parę lat. Gdzieś baaaardzo daleko. Odetchnąć. Zmienić perspektywę. Odbić się od dna. Nauczyć się tego, że jestem. Że mam prawo do wielu rzeczy.
W efekcie zastanawiam się nad wizytą u psychologa...
W tym kraju, w tym mieście, w tych okolicznościach zaczynam się dusić.
Z drugiej strony marzę o stabilizacji. Ja, rodzina, dziecko, pies, kot, ciepły dom... Tylko, że mam wrażenie, że tak bardzo muszę o to walczyć, że nie jestem w stanie tego osiągnąć.
Wielu ludzi i to bliskich stoi mi na przeszkodzie. W sumie jedna. Toksyczna. Nie potrafię wyplątać się z chorej relacji. Czuję się jak ostatni nieudacznik.

Jik a jak Twoj facet zapatruje sie na wyjazd? Przeciez widzi,ze sie dusisz... Nie macie dzieci wiec byloby latwiej... Wielu moich znajomych ulozylo sobir zycie na emigracji....poczatki byly ttudne ale sie udalo

Wysłane z aplikacji mobilnej Wizaz Forum.

[Mocny Akcent]

Napisane przez Jik

Mocny Akcent,

u mnie podobnie... Dryfuję od jednej beznadziei do drugiej. Chciałabym wyjechać gdzieś na parę lat. Gdzieś baaaardzo daleko. Odetchnąć. Zmienić perspektywę. Odbić się od dna. Nauczyć się tego, że jestem. Że mam prawo do wielu rzeczy.
W efekcie zastanawiam się nad wizytą u psychologa...
W tym kraju, w tym mieście, w tych okolicznościach zaczynam się dusić.
Z drugiej strony marzę o stabilizacji. Ja, rodzina, dziecko, pies, kot, ciepły dom... Tylko, że mam wrażenie, że tak bardzo muszę o to walczyć, że nie jestem w stanie tego osiągnąć.
Wielu ludzi i to bliskich stoi mi na przeszkodzie. W sumie jedna. Toksyczna. Nie potrafię wyplątać się z chorej relacji. Czuję się jak ostatni nieudacznik.

Napisane przez brzydula_81

Jik a jak Twoj facet zapatruje sie na wyjazd? Przeciez widzi,ze sie dusisz... Nie macie dzieci wiec byloby latwiej... Wielu moich znajomych ulozylo sobir zycie na emigracji....poczatki byly ttudne ale sie udalo

Wysłane z aplikacji mobilnej Wizaz Forum.

Dziewczyny, a może w takich sytuacjach kobieta powinna zadecydować? Ktoś musi mieć jaja w takich relacjach i myślę, że tzreba wziąć sprawy w swoje ręce.

Mówię tak, bo mój związek miał kryzys, ale zawzięłam się w sobie i skupiłam na sobie. Mój partner złagodniał i (zobaczymy na jaki czas) zaczął mysleć też o mnie. No ale....ja też się duszę w tym, co jest, i póki nie mam poważnych zobowiązań będę szukała innych rozwiązań. Zaczęłam od rozglądania się za inną pracą.

Co do wyjazdu za granicę - będzie ciężko, ale tylko przez jakiś czas. Potem będzie już coraz lepiej. Oczywiście, jesli ma się cierpliwosć i dużo siły.

[ZamyslonaRoztargniona]

Niby mam swoje miejsce, rodzinę (teoretycznie jak z obrazka: mały domek, mąż, starszy syn, młodsza córka i pies), pracę, czyli stabilizację i... mam ochotę rzucić to wszystko.
Całe życie przeprowadzałam się. Zmieniałam pracę, jak coś mi się nie podobało. W związkach jak pojawiał się pierwszy kryzys, rozstawałam się. Teraz czuję się wtłoczona w ramy. Wypełniam jakieś role. Nie żyję swoim życiem. A może mam za dużo czasu na myślenie?
Brak mi wyzwań, adrenaliny. Wiem że nie mogę sobie na to pozwolić, bo jestem odpowiedzialna nie tylko za siebie.
Nie wiem ile czasu tak pociągnę i na jaki niestandardowy krok zdecyduję się spośród tych, które chodzą mi po głowie.

[Astaja]

No a ja niedawno sie przeprowadziłam, mieszkam z czyimś facetem, urodziłam 1,5 roku temu dziecko, 2 lata temu wyszłam za mąż a teraz kończy się mój rozwód. Jejku a jestem taka młoda!

[ZamyslonaRoztargniona]

Napisane przez Astaja

No a ja niedawno sie przeprowadziłam, mieszkam z czyimś facetem, urodziłam 1,5 roku temu dziecko, 2 lata temu wyszłam za mąż a teraz kończy się mój rozwód. Jejku a jestem taka młoda!

Jest szansa że będzie to Twój facet?

[loriain]

Czesc kobitki
Moge sie podlaczyc?
Nie wiem czy to jest kwestia faktycznego problemu z moim zyciem czy moich psychicznych dolegliwosci ale... nie widze cos sensu.
Mam 26 lat 2 i pol roku jestem na emigracji w Niemczech. Roznie bywalo lepiej gorzej a teraz jest jako to sie mowi chjowo ale stabilnie.
Siedze na bezrobociu w celu pokonczenia kursow jezykowych (przyjechalam tu nie umiejac sie nawet przedstawic), mieszkam ze znajomymi ktorych poznalam tu.
Nie mam jakis szczegolnych kompletksow od babskie widzimisie troche wiecej w biuscie czy marudzenie ze kg wiecej na wadze w tym momencie.
Nieskromnie mowiac plci przeciwnej sie podobam. Problem we mnie jest, baaaardzo rzadko zawiesze na kims oko chocby. Niedawno sie zdarzylo to pierwszy raz od poltora roku (zerkal biedak i zerkal na kolejnym kursie az sie odezwalam do niego, milo fajnie ale jak padly slowa 'za tydz koncze 19 lat' to czar prysl, facet znikl zostal bezplciowy czlowiek).

Nie mam skonczonych studiow.
Zbliza mi sie termin wybrania kierunku w ktorym zaczne sie szkolic - brak pomyslu.
No i do tego serce bije w strone w ktora bic nie moze (stad proba flirtu z chlopakiem).

Mimo ludzi dookola czuje sie samotna. Niepotrzebna. Zmeczona juz tak ze czasem sie klade i wyje.
Do tego zdiagnozowane nieleczone od paru lat borderline, lekki przypadek ale jak juz zlapie mnie to jest zle. Zagluszany lekami na nerwice ktora tez do kompletu mi niedawno wskoczyla (budzac sie w nocy i czujac wstrzasy jak przy trzesieniu ziemi bylam kompletnie zdezorientowana, dopiero po chwili dotarlo do mnie ze to we mnie sa te wstrzasy. 5 dni dochodzilam do siebie, po dwoch sprobowalam powrotu do szkoly co bylo duzym bledem)

Wlasciwie to nie mam nawet pojecia po co o tym wszystkim teraz pisze. Napewno ciezko cokolwiek z tego wywniiskowac, chyba potrzebuje sie wygadac bo tutaj nie mam kompletnie komu. Za duzo ludzi z otoczenia wykorzystywalo w przeszlosci moje slabosci zebym sie teraz mogla otworzyc

[ruda_grazyna666]

Napisane przez loriain

Czesc kobitki
Moge sie podlaczyc?
Nie wiem czy to jest kwestia faktycznego problemu z moim zyciem czy moich psychicznych dolegliwosci ale... nie widze cos sensu.
Mam 26 lat 2 i pol roku jestem na emigracji w Niemczech. Roznie bywalo lepiej gorzej a teraz jest jako to sie mowi chjowo ale stabilnie.
Siedze na bezrobociu w celu pokonczenia kursow jezykowych (przyjechalam tu nie umiejac sie nawet przedstawic), mieszkam ze znajomymi ktorych poznalam tu.
Nie mam jakis szczegolnych kompletksow od babskie widzimisie troche wiecej w biuscie czy marudzenie ze kg wiecej na wadze w tym momencie.
Nieskromnie mowiac plci przeciwnej sie podobam. Problem we mnie jest, baaaardzo rzadko zawiesze na kims oko chocby. Niedawno sie zdarzylo to pierwszy raz od poltora roku (zerkal biedak i zerkal na kolejnym kursie az sie odezwalam do niego, milo fajnie ale jak padly slowa 'za tydz koncze 19 lat' to czar prysl, facet znikl zostal bezplciowy czlowiek).

Nie mam skonczonych studiow.
Zbliza mi sie termin wybrania kierunku w ktorym zaczne sie szkolic - brak pomyslu.
No i do tego serce bije w strone w ktora bic nie moze (stad proba flirtu z chlopakiem).

Mimo ludzi dookola czuje sie samotna. Niepotrzebna. Zmeczona juz tak ze czasem sie klade i wyje.
Do tego zdiagnozowane nieleczone od paru lat borderline, lekki przypadek ale jak juz zlapie mnie to jest zle. Zagluszany lekami na nerwice ktora tez do kompletu mi niedawno wskoczyla (budzac sie w nocy i czujac wstrzasy jak przy trzesieniu ziemi bylam kompletnie zdezorientowana, dopiero po chwili dotarlo do mnie ze to we mnie sa te wstrzasy. 5 dni dochodzilam do siebie, po dwoch sprobowalam powrotu do szkoly co bylo duzym bledem)

Wlasciwie to nie mam nawet pojecia po co o tym wszystkim teraz pisze. Napewno ciezko cokolwiek z tego wywniiskowac, chyba potrzebuje sie wygadac bo tutaj nie mam kompletnie komu. Za duzo ludzi z otoczenia wykorzystywalo w przeszlosci moje slabosci zebym sie teraz mogla otworzyc

Borderline? Czytam trochę o psychologii,zaburzeniach i ostatnio katuję temat borderline możesz więcej o tym opowiedzieć? Jestem ciekawa,jak wygląda to od strony osoby a nie suche czytanie objawów w internecie podejrzewam,że mój dobry znajomy ma tę przypadłość,ale mogę się mylić.

I ja się podłączam. Ciągle mam nowy pomysł na siebie,jeden głupszy od drugiego,a w konsekwencji nie robię nic. Od jutra miałam zacząć kurs,po którym miałabym w miarę pewną pracę,ale odechciało mi się czuję,że to mi się nie spodoba. A taka byłam nakręcona! Ciekawe,jak mąż na to zareaguje,pewnie będzie wściekły.

[nonii]

Witajcie!
Czesc loriain.Nie wiem czy jeszcze tu bywasz. Zainteresowal mnie twoj post. Kiedys tu pisalam.Ja tez czuje sie zle, smutna, troche zlych wyborow dokonalam i jakos ciagle krece sie w kolko. i tez cierpie na nerwice lekowa i chyba niska samoocene (tak mi sie wydaje).
Czlowiek powinien ciagle byc czyms zajety i nie myslec za duzo no i kierowac sie zdrowym rozsadkiem. Najgorzej jak sie zawiesi to potem ciezko jest znow powrocic.
Border ma cos z nerwicy i psychozy. Tez myslalam, ze to mam bo podejmowalam rozne ryzykowne dzialania.

Dziewczyny mam do was prosbe.Wiem, ze jest tu pare osob z Krakowa. Bede sie przeprowadzac tam na jakis czas-czy moze znacie jakas strone gdzie moge znalezc pokoj? Moze ktos od was zna kogos kto poszukuje osoby?
Bede bardzo wdzieczna za informacje.
Pozdrawiam

[Sopilka]

nonji, ja mam kontakt do osób, które robią to profesjonalnie
http://dobrynajem.pl/
I widzę, że mają jakieś wolne pokoje.

Ale chciałam napisać w innej sprawie. Nie widziałam tutaj miejsca, gdzie można się przywitać, więc przywitam się tu!
Tak się zdarzyło, że realizując swoje marzenia, ucząc się jak być odważną, przełamując swoje lęki, przestałam słuchać swojej głowy.
Głowa cały czas powtarzała mi słowa, słyszane wielokrotnie w moim życiu - zejdź na ziemię, nie myśl o niebieskich migdałach etc etc...

Znacie to pewnie?

Zaczęło się od tego, że postanowiłam pomóc pewnej Wyjątkowej Kobiecie zdobyć równie wyjątkowe pędzle. Pędzle o tyle niezwykłe, że służą do malowania Marzeń.

I szukam Kobiet, które mi w tym pomogą.
Kobiet, które mają duże marzenia, najlepiej takie, których się same boją.
Kobiet, które mimo to znajdą w sobie odwagę, żeby po te marzenia sięgnąć
Kobiet, które są ambitne i kochają ludzi.
Kobiet, które chcą zmieniać świat, zaczynając od siebie
I chcą być niezależne.

Albo po prostu są ciekawe o co chodzi z tymi pędzlami

Wysłałam więc pytanie do Naczelnego Szukaja Google i ów, czyli wypluł mi właśnie link do tego wątku Zalogowałam się więc pierwszy raz, myśląc - raz kozie śmierć, najwyżej mnie zbanują, a może się zdarzy, że znajdę to, czego szukam

Jeżeli znacie kobiety, który szukają swojego miejsca, potrzebują zmiany i chcą być niezależne, albo same jesteście właśnie takimi kobietami, to dajcie mi znać, przyślijcie mi je, bo ja właśnie takich kobiet potrzebuję

[Mocny Akcent]

Napisane przez Sopilka

nonji, ja mam kontakt do osób, które robią to profesjonalnie
http://dobrynajem.pl/
I widzę, że mają jakieś wolne pokoje.

Ale chciałam napisać w innej sprawie. Nie widziałam tutaj miejsca, gdzie można się przywitać, więc przywitam się tu!
Tak się zdarzyło, że realizując swoje marzenia, ucząc się jak być odważną, przełamując swoje lęki, przestałam słuchać swojej głowy.
Głowa cały czas powtarzała mi słowa, słyszane wielokrotnie w moim życiu - zejdź na ziemię, nie myśl o niebieskich migdałach etc etc...

Znacie to pewnie?

Zaczęło się od tego, że postanowiłam pomóc pewnej Wyjątkowej Kobiecie zdobyć równie wyjątkowe pędzle. Pędzle o tyle niezwykłe, że służą do malowania Marzeń.

I szukam Kobiet, które mi w tym pomogą.
Kobiet, które mają duże marzenia, najlepiej takie, których się same boją.
Kobiet, które mimo to znajdą w sobie odwagę, żeby po te marzenia sięgnąć
Kobiet, które są ambitne i kochają ludzi.
Kobiet, które chcą zmieniać świat, zaczynając od siebie
I chcą być niezależne.

Albo po prostu są ciekawe o co chodzi z tymi pędzlami

Wysłałam więc pytanie do Naczelnego Szukaja Google i ów, czyli wypluł mi właśnie link do tego wątku Zalogowałam się więc pierwszy raz, myśląc - raz kozie śmierć, najwyżej mnie zbanują, a może się zdarzy, że znajdę to, czego szukam

Jeżeli znacie kobiety, który szukają swojego miejsca, potrzebują zmiany i chcą być niezależne, albo same jesteście właśnie takimi kobietami, to dajcie mi znać, przyślijcie mi je, bo ja właśnie takich kobiet potrzebuję

co proponujesz?

[Sopilka]

To zalezy czego potrzebujesz ☺

[lukrecja887]

Napisane przez Sopilka

To zalezy czego potrzebujesz ☺

Niezależności, samorealizacji, pieniędzy

[Mocny Akcent]

miłości

[Mocny Akcent]

Czy u Was jakieś zmiany?

[lukrecja887]

Dziewczyny ! widze ze forum umiera a szkoda: ( ja znalazlam swoja droge w zyciu... odezwijcie sie chetnie Wam opowiem trzymajcie sie

[ckin2u]

lukrecja, sluchamy