Spotkania z byłymi są ok?

[kahoko hino]

Napisane przez skazana_na_bluesa

lol. brak domknięcia po roku od rozstania i x miesiącach związku z inną dziewczyną?


ciekawe, ile osób w analogicznej sytuacji ma to gdzieś, czy ktoś chowa urazę czy nie.

ostatnio napisała do mnie osoba, z którą nie miałam kontaktu 2 lata. umówiliśmy się na kawę. zależało jej na powiedzeniu, że nigdy się na mnie nie obraziła, choć mogło to tak wyglądać. a ja tej osoby nigdy o to nie posądziłam. niektórym przeszłość siedzi na wątrobie.

i wiesz, jakby każdy tak domykał swoją przeszłość z kilkuminutowym opóźnieniem, to by nie było wątków na wizażu, że kocham byłego

[AlaZala]

Napisane przez Lenka_1993

Kobieto, co Ty w ogóle porównujesz...?

Jak to co?
Zastanawiam się, co może myśleć człowiek, który o innym człowieku mówi "przeszłość", czyli normalnyFacet!

[201803080934]

autorko, co z tą rozmową z facetem? bo na razie przez prawie 100 postów jest wałkowana sytuacja pt. - chcę się spotkać na piwo - aha i nic więcej.

poleciało w cholerę możliwych sytuacji, powodów, masa przykładów z życia użytkowniczek. i to wszystko w temacie jednego zdania, na które nawet nie dałaś odpowiedzi.

czego oczekujesz po tym wątku?

[201607050913]

Napisane przez Grin

autorko, co z tą rozmową z facetem? bo na razie przez prawie 100 postów jest wałkowana sytuacja pt. - chcę się spotkać na piwo - aha i nic więcej.

poleciało w cholerę możliwych sytuacji, powodów, masa przykładów z życia użytkowniczek. i to wszystko w temacie jednego zdania, na które nawet nie dałaś odpowiedzi.

czego oczekujesz po tym wątku?

No dokładnie. Wizazanki zawsze dzielily się na te, które akceptują spotkania z ex i na te, które nie. Dyskusja w wątku nie jest niczym wyjątkowym.

[normalnyFacet]

Napisane przez AlaZala

Jak to co?
Zastanawiam się, co może myśleć człowiek, który o innym człowieku mówi "przeszłość", czyli normalnyFacet!

Ehh.. jestes w zwiazku iles tam czasu.. nagle nastepuje jego koniec.. to czy koniec nie jest przeszloscia? JEST! tak sie potocznie mowi "to przeszlosc nie wroci wiecej". Za dosadnie bierzesz to doslownie. Czlowiek sam w sobie nie jest przeszloscia.. tu chodzi o RELACJE Z TYM CZLOWIEKIEM.

Ja mowiac ze "ex to przeszlosc" mam na mysli ze relacja z ta kobieta sie zakonczyla a skoro nastapil koniec a czas nadal leci, to logicznym faktem jest ze to jest przeszlosc.

Zmarli w grobach tez naleza do przeszlosci aczkolwiek z nim nadal mam wiez, mimo ze zmarli w przeszlosci. Czesto ich wspominam modle sie i w ogole.. z kolei wszystkie ex w jakis sposob, sprawily ze nie chce o tym myslec ani tym bardziej wspominac relacji z nimi co byly w PRZESZLOSCI.

[skazana_na_bluesa]

Napisane przez kahoko hino

ostatnio napisała do mnie osoba, z którą nie miałam kontaktu 2 lata. umówiliśmy się na kawę. zależało jej na powiedzeniu, że nigdy się na mnie nie obraziła, choć mogło to tak wyglądać. a ja tej osoby nigdy o to nie posądziłam. niektórym przeszłość siedzi na wątrobie.

i wiesz, jakby każdy tak domykał swoją przeszłość z kilkuminutowym opóźnieniem, to by nie było wątków na wizażu, że kocham byłego

Ale "kocham bylego" nie oznacza, ze sprawa nie jest zamknieta -_-

[normalnyFacet]

Napisane przez skazana_na_bluesa

Ale "kocham bylego" nie oznacza, ze sprawa nie jest zamknieta -_-

Kocham bylego to jest sprawa zamknieta Jest roznica miedzy "kocham exa" a "kocham swojego faceta".. sens relacji sercowych miedzy ludzmi jest tylko wtedy kiedy jest wzajemnosc.. to ze kogos kochamy nie oznacza, ze ta osoba nas kocha.. tym bardziej jakis ex co po 2mc ma nowa kobiete.

[AlaZala]

Napisane przez normalnyFacet

Ehh.. jestes w zwiazku iles tam czasu.. nagle nastepuje jego koniec.. to czy koniec nie jest przeszloscia? JEST! tak sie potocznie mowi "to przeszlosc nie wroci wiecej". Za dosadnie bierzesz to doslownie. Czlowiek sam w sobie nie jest przeszloscia.. tu chodzi o RELACJE Z TYM CZLOWIEKIEM.

Ja mowiac ze "ex to przeszlosc" mam na mysli ze relacja z ta kobieta sie zakonczyla a skoro nastapil koniec a czas nadal leci, to logicznym faktem jest ze to jest przeszlosc.

Zmarli w grobach tez naleza do przeszlosci aczkolwiek z nim nadal mam wiez, mimo ze zmarli w przeszlosci. Czesto ich wspominam modle sie i w ogole.. z kolei wszystkie ex w jakis sposob, sprawily ze nie chce o tym myslec ani tym bardziej wspominac relacji z nimi co byly w PRZESZLOSCI.

Są różni "byli". Są pewnie tacy, którzy od początku chcieli nas wykorzystywać, gwałcić, grać na naszych emocjach, a my to zauważyliśmy i znajomość skończyła się definitywnie. Z takimi ja też nie chciałabym mieć więcej do czynienia, bo to podli ludzie. Choć pewnie przebaczyłabym im.

Zdecydowana większość "byłych" to jednak ludzie, którzy darzyli nas pozytywnymi uczuciami, jedni lubili, inni może nawet kochali, starali się, żebyśmy byli szczęśliwi, ale coś nie wyszło w budowaniu związku. Może woleli budować taką relację z kimś innym, albo my woleliśmy kogoś innego, brakowało popędu seksualnego, albo ten popęd był skierowany w stronę innych osób, albo nie chcieli się wiązać, woleli być wolni, albo jeszcze coś innego nie wyszło.

Tacy "byli" często dali nam dużo dobrego, spędziliśmy z nimi dużo miłych chwil, pomagali nam. A tym, że aż tak nas nie kochali, czy też mieli ochotę na seks z kimś innym, nie zadali nam jakiejś śmiertelnej rany, tylko w jakimś sensie zawiedli nasze zaufanie, a to sprawia, że dalsze utrzymywanie relacji nazywanej miłością nie jest możliwe.

Jednak nadal chyba możemy być im wdzięczni za to, co zrobili dla nas dobrego. Gdy emocje opadną nie widzę powodu, by nie pośmiać się razem przy piwie z osobą, która starała się dla nas, pomagała nam, ale miała też w życiu inne cele i priorytety.

Może jestem dość naiwna, ale nie źle mówić i źle myśleć o ludziach, którzy okazali mi jakąś życzliwość. Nawet jeśli później woleli nie utrzymywać ze mną kontaktu...

[Lenka_1993]

Napisane przez AlaZala

Są różni "byli". Są pewnie tacy, którzy od początku chcieli nas wykorzystywać, gwałcić, grać na naszych emocjach, a my to zauważyliśmy i znajomość skończyła się definitywnie. Z takimi ja też nie chciałabym mieć więcej do czynienia, bo to podli ludzie. Choć pewnie przebaczyłabym im.



Zdecydowana większość "byłych" to jednak ludzie, którzy darzyli nas pozytywnymi uczuciami, jedni lubili, inni może nawet kochali, starali się, żebyśmy byli szczęśliwi, ale coś nie wyszło w budowaniu związku. Może woleli budować taką relację z kimś innym, albo my woleliśmy kogoś innego, brakowało popędu seksualnego, albo ten popęd był skierowany w stronę innych osób, albo nie chcieli się wiązać, woleli być wolni, albo jeszcze coś innego nie wyszło.



Tacy "byli" często dali nam dużo dobrego, spędziliśmy z nimi dużo miłych chwil, pomagali nam. A tym, że aż tak nas nie kochali, czy też mieli ochotę na seks z kimś innym, nie zadali nam jakiejś śmiertelnej rany, tylko w jakimś sensie zawiedli nasze zaufanie, a to sprawia, że dalsze utrzymywanie relacji nazywanej miłością nie jest możliwe.



Jednak nadal chyba możemy być im wdzięczni za to, co zrobili dla nas dobrego. Gdy emocje opadną nie widzę powodu, by nie pośmiać się razem przy piwie z osobą, która starała się dla nas, pomagała nam, ale miała też w życiu inne cele i priorytety.



Może jestem dość naiwna, ale nie źle mówić i źle myśleć o ludziach, którzy okazali mi jakąś życzliwość. Nawet jeśli później woleli nie utrzymywać ze mną kontaktu...

Ale była chłopaka naszej autorki zdradziła go. Jak można chcieć po czymś takim utrzymywać dobre relacje? Sama napisałaś na początku, że nie chciałabyś mieć do czynienia z eks który zabawił się. Można powiedzieć, że zdradzając go, zabawiła się. Bo gdy się kogoś kocha, wiernosc nie jest zadnym wyczynem.

[kahoko hino]

Napisane przez Lenka_1993

Ale była chłopaka naszej autorki zdradziła go. Jak można chcieć po czymś takim utrzymywać dobre relacje? Sama napisałaś na początku, że nie chciałabyś mieć do czynienia z eks który zabawił się. Można powiedzieć, że zdradzając go, zabawiła się. Bo gdy się kogoś kocha, wiernosc nie jest zadnym wyczynem.

widzisz, postrzegasz sytuację zero-jedynkowo. Nie wiemy, jaka to była zdrada, jakie były okoliczności. Nie wiemy, jakie były zasady w tym związku, które z granic zostały przekroczone. Poza tym jest masa ludzi, którzy przebaczają.

[AlaZala]

Napisane przez Lenka_1993

Ale była chłopaka naszej autorki zdradziła go. Jak można chcieć po czymś takim utrzymywać dobre relacje? Sama napisałaś na początku, że nie chciałabyś mieć do czynienia z eks który zabawił się. Można powiedzieć, że zdradzając go, zabawiła się. Bo gdy się kogoś kocha, wiernosc nie jest zadnym wyczynem.

Na początku napisałam, że nie chciałabym mieć do czynienia z takimi byłymi, którzy chcieli mnie wykorzystywać, zgwałcić i zagrać na moich emocjach. A omawianej "byłej" pewnie zachciało się tylko seksu z jakimś facetem i skorzystała z okazji. Jest to zerwanie umowy, ale nie czyni to z niej złego człowieka, co najwyżej głupią hedonistkę.

Nie mamy podstaw, by sądzić, że jej relacja z chłopakiem miała na celu doprowadzenie do sytuacji, w której on zostanie wykorzystany.

[green way]

Napisane przez Lenka_1993

Ja nie mogę się nadziwić jak on musiał ją kochać(może wcale mu nie minęło?) skoro mimo iż go zdradziła i tym samym zadała tyle cierpienia on sam proponuje spotkanie.

Ja bym bardziej zapytała: jak bardzo musiał być uzależniony od uczucia do niej i jak mało szanuje on swoje uczucia, że po zdradzie nie potrafi on odciąć się od takiej paskudnej, szczególnie dla niego - przeszłości. To wbrew instynktowi samozachowawczemu, który wręcz powinien nakazywać mu ucieczkę od takiej chorej relacji, dla swojego własnego dobra. Bo prawda jest taka, że on będąc nadal otwarty na taką znajomość nadal dsje jej przyzwolenie na ewentualne skrzywdzenie jego uczuć, a to nie jest normalne. I jeszcze jedno: o jakiej przyjaźni można mówić, jeżeli osoba, której ufaliśmy najbardziej na świecie tak bardzo nas skrzywdziła i świadomie skazała nas na cierpienie? Nie wiem jak wy, ale ja dużo ostrożniej dobieram sobie przyjaciół, nie pozwalam się krzydzić w imię przyjaźni i nie ma dla mnie znaczenia ile miesięcy czy lat trwała nasza relacja. Dla mnie zdrada to koniec tego co było i nie ma powrotów, bo ja nie potrafię już takiej osobie zaufać. A bez zaufanie nie ma dla mnie prawdziwej przyjaźni. Dlatego wolę szukać nowych znajomych o budować nowe, wartościowe relacje, niż grzebać się w starych, popapranych znajomościach, które się po prostu nie sprawdziły. Dla mnie ważniejsza jest przyszłość od przeszłości, która powinna pozostać tam, gdzie jej miejsce. A że nie jestem specjalnie sentymentalna? No cóż, jeżeli ktoś ma miękkie serce, to powinien sobie odpowiednio utwardzić dooopę.

[bowszystkotoiluzjajest]

Napisane przez kahoko hino

widzisz, postrzegasz sytuację zero-jedynkowo. Nie wiemy, jaka to była zdrada, jakie były okoliczności. Nie wiemy, jakie były zasady w tym związku, które z granic zostały przekroczone. Poza tym jest masa ludzi, którzy przebaczają.

Nie znam żadnych szczegółów, prócz tego, że byli dla siebie pierwszymi partnerami, a ona po kilku latach związku skoczyła w bok, a dla niego wierność w związku to coś naturalnego, podstawa, dlatego był to dla niego cios, zwłaszcza że mimo tego, że często dużo się kłocili o byle gówno, to planował zaręczyny.
BYĆ MOŻE jej zdrada brała się z tego, że "chciała spróbować jak to jest z innym" (wnioskuję po tym, że mój chłopak jest dla mnie pierwszym partnerem, podobnie jak dla niej był, a przy jakiejś tam rozmowie zeszło na takie tematy, i stwierdził, że zdrada to najgorsze co może być i że boi się, że kiedyś przyjdę do niego i powiem, że chcę zobaczyć jak wygląda seks z kimś innym, bo nigdy nie miałam nikogo innego)..

On nic nigdy o tym, co ich łączyło, nie mówi. O planie zaręczyn i zdradzie wspomniał mi tylko raz na początku naszej znajomości. Tak to w ogóle jakby ona nie istniała.

[kahoko hino]

Napisane przez bowszystkotoiluzjajest

Nie znam żadnych szczegółów, prócz tego, że byli dla siebie pierwszymi partnerami, a ona po kilku latach związku skoczyła w bok, a dla niego wierność w związku to coś naturalnego, podstawa, dlatego był to dla niego cios, zwłaszcza że mimo tego, że często dużo się kłocili o byle gówno, to planował zaręczyny.
BYĆ MOŻE jej zdrada brała się z tego, że "chciała spróbować jak to jest z innym" (wnioskuję po tym, że mój chłopak jest dla mnie pierwszym partnerem, podobnie jak dla niej był, a przy jakiejś tam rozmowie zeszło na takie tematy, i stwierdził, że zdrada to najgorsze co może być i że boi się, że kiedyś przyjdę do niego i powiem, że chcę zobaczyć jak wygląda seks z kimś innym, bo nigdy nie miałam nikogo innego)..

On nic nigdy o tym, co ich łączyło, nie mówi. O planie zaręczyn i zdradzie wspomniał mi tylko raz na początku naszej znajomości. Tak to w ogóle jakby ona nie istniała.

to może zamiast wymyślać, po prostu z nim porozmawiaj?

[bowszystkotoiluzjajest]

Napisane przez kahoko hino

to może zamiast wymyślać, po prostu z nim porozmawiaj?

Już nie wymyslam, miałam tylko jednodniowy kryzys, ale teraz mam to już w d., bo jest między nami fajnie i nie sądzę, żeby spotkanie z byłą miało to popsuć.

[Kucias]

Napisane przez bowszystkotoiluzjajest

Już nie wymyslam, miałam tylko jednodniowy kryzys, ale teraz mam to już w d., bo jest między nami fajnie i nie sądzę, żeby spotkanie z byłą miało to popsuć.

To świetnie

[kahoko hino]

Napisane przez bowszystkotoiluzjajest

Już nie wymyslam, miałam tylko jednodniowy kryzys, ale teraz mam to już w d., bo jest między nami fajnie i nie sądzę, żeby spotkanie z byłą miało to popsuć.

no i super!

[berenka]

Napisane przez bowszystkotoiluzjajest

Już nie wymyslam, miałam tylko jednodniowy kryzys, ale teraz mam to już w d., bo jest między nami fajnie i nie sądzę, żeby spotkanie z byłą miało to popsuć.

super rozwiazanie, czyli zadne, bo jest fajnie.
Jeju. Wlasnie wtedy jak jest fajnie , trzeba rozmawiac o tych trudniejszych tematach,a nie czekac na nastepna akcje (a bedzie oczywiscie, bo takie jest zycie). Wyjasnij z nim wszystko,co Cie meczylo, poki wlasnie jest fajnie i na spokojnie pogadac mozecie. Jak mozna ignorowac problem? Przeciez on nie zniknie, wroci przy najblizszej okazji. Tak sie nie robi.

[maszToCoChcesz]

A niech idzie. Może stwierdził, że nie chce w niej wroga. Spytaj jaki jest cel, nic złośliwego, zwykłe pytanie.

[Lenka_1993]

Napisane przez green way

Ja bym bardziej zapytała: jak bardzo musiał być uzależniony od uczucia do niej i jak mało szanuje on swoje uczucia, że po zdradzie nie potrafi on odciąć się od takiej paskudnej, szczególnie dla niego - przeszłości. To wbrew instynktowi samozachowawczemu, który wręcz powinien nakazywać mu ucieczkę od takiej chorej relacji, dla swojego własnego dobra. Bo prawda jest taka, że on będąc nadal otwarty na taką znajomość nadal dsje jej przyzwolenie na ewentualne skrzywdzenie jego uczuć, a to nie jest normalne. I jeszcze jedno: o jakiej przyjaźni można mówić, jeżeli osoba, której ufaliśmy najbardziej na świecie tak bardzo nas skrzywdziła i świadomie skazała nas na cierpienie? Nie wiem jak wy, ale ja dużo ostrożniej dobieram sobie przyjaciół, nie pozwalam się krzydzić w imię przyjaźni i nie ma dla mnie znaczenia ile miesięcy czy lat trwała nasza relacja. Dla mnie zdrada to koniec tego co było i nie ma powrotów, bo ja nie potrafię już takiej osobie zaufać. A bez zaufanie nie ma dla mnie prawdziwej przyjaźni. Dlatego wolę szukać nowych znajomych o budować nowe, wartościowe relacje, niż grzebać się w starych, popapranych znajomościach, które się po prostu nie sprawdziły. Dla mnie ważniejsza jest przyszłość od przeszłości, która powinna pozostać tam, gdzie jej miejsce. A że nie jestem specjalnie sentymentalna? No cóż, jeżeli ktoś ma miękkie serce, to powinien sobie odpowiednio utwardzić dooopę.

Zgadzam się w zupełności.

[Hellfire]

Jestem w związku, gdzie istnieje wzajemne zaufanie i otwartość. Z byłymi przestałam się spotykać bo różnice w poglądach i stylu życia były tak ogromne, że nawet na znajomość szans nie było :p

Także jeśli ta znajomość jest normalna, były nie ma zamiaru Cię znów podrywać to jest to ok, tak samo w przypadku partnera. W związku liczy się szczerość i zaufanie.

[MagdalenaSzs]

Napisane przez berenka

super rozwiazanie, czyli zadne, bo jest fajnie.
Jeju. Wlasnie wtedy jak jest fajnie , trzeba rozmawiac o tych trudniejszych tematach,a nie czekac na nastepna akcje (a bedzie oczywiscie, bo takie jest zycie). Wyjasnij z nim wszystko,co Cie meczylo, poki wlasnie jest fajnie i na spokojnie pogadac mozecie. Jak mozna ignorowac problem? Przeciez on nie zniknie, wroci przy najblizszej okazji. Tak sie nie robi.

Dokładnie. Zamiatasz problem pod dywan i to jest złe.
To jest Twój pierwszy związek, naprawdę musisz się nauczyć rozmawiać na ciężkie, nieprzyjemne tematy, nie można omijać problemu.
Dużo osób napisało, że nie widzi w tym nic złego no i spoko, ale to nie znaczy, że nie powinnaś z nim o tym porozmawiać. Jeszcze przytrafi Ci się masa nieprzyjemnych sytuacji, o których będziesz musiała pogadać, a nie udawać, że tematu nie ma. Ja się nauczyłam nie kierować tym co mówią koleżanki, wiesz dlaczego? Bo często te rady niebyły zgodne z moimi odczuciami i męczyłam się z swoimi myślami, bo przecież 3 koleżanki powiedziały ''tak i siak'', więc skoro one są 3, a ja jedna, to mają racje, przecież nie chcą dla mnie źle. I potem wychodziły z takich sytuacji różne kwiatki, a ja siedziałam i myślałam i przeróżne scenariusze przechodziły przez głowę, a wystarczyło usiąść, porozmawiać i nie męczyć się niepotrzebnie.
Dojdzie do spotkania i Twoje myśli wrócą, sama się przekonasz.