Bezdzietne z wyboru / nie chcę mieć dzieci cz. V

[_zgryzota_]

Napisane przez kasia2209

Treść usunięta

😁 w ogóle nie jem wędlin, kiełbas, kaszanek itp. 😁

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[b872d78680f891d873273d31baaf276c9d6e57ec_6594a44f1cc14]

Napisane przez kasia2209

Treść usunięta

na śniadanie? Co z nich robił? Może pamiętasz?
Ja takie rzeczy robie jako danie obiadowe.
Jak Ci cuchnęły serca i żołądki to ciesz się że nie poznałaś zapachu cynaderek. Raz zrobiłam a mieszkanie cały dzień wietrzyłam. Nigdy więcej.

[tekila901]

Sytuacja hipotetyczna:

Najbliższa Wam osoba jest bardzo ciężko chora, wręcz na łożu śmierci. W ostatnich dniach swojego życia błaga Was, żebyście się zaopiekowały jej/jego dzieckiem. Co robicie?

[_zgryzota_]

Napisane przez tekila901

Sytuacja hipotetyczna:

Najbliższa Wam osoba jest bardzo ciężko chora, wręcz na łożu śmierci. W ostatnich dniach swojego życia błaga Was, żebyście się zaopiekowały jej/jego dzieckiem. Co robicie?

Znajdujemy kogoś kto się tym dzieciakiem zajmie, rodzinę zastępczą, dom dziecka itp.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[201712071518]

Napisane przez tekila901

Sytuacja hipotetyczna:

Najbliższa Wam osoba jest bardzo ciężko chora, wręcz na łożu śmierci. W ostatnich dniach swojego życia błaga Was, żebyście się zaopiekowały jej/jego dzieckiem. Co robicie?

Najblizsza mi osoba z dziecmi wie jaki mam do tego stosunek i wie, ze absolutnie taka sytuacja nie wchodzi w gre.
O opieke nad dzieckiem powinno sie prosic osobe, ktora jest do tego najodpowiedniejsza a nie ta z ktora lacza wiezy krwi

[agniesiaa]

Napisane przez faeria

Czy tylko ja nie przepadam za kebabami?
Zjadłam parę razy w życiu i jakoś mam stop

Ja nie cierpię

[tekila901]

Napisane przez _zgryzota_

Znajdujemy kogoś kto się tym dzieciakiem zajmie, rodzinę zastępczą, dom dziecka itp.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

Znajdujesz taką rodzinę zanim ta osoba umrze czy potem? Obiecujesz, że się dzieckiem zajmiesz czy przypominasz, że dzieci nie trawisz? A co jeśli ta osoba Ci mówi, że ufa Ci bezgranicznie i wie, że jesteś odpowiednią osobą do opieki nad jej dzieckiem? To, że nie lubisz dzieci nie znaczy przecież, że nie potrafiłabyś takiego dobrze wychować ^^

Napisane przez stupid-girl

Najblizsza mi osoba z dziecmi wie jaki mam do tego stosunek i wie, ze absolutnie taka sytuacja nie wchodzi w gre.
O opieke nad dzieckiem powinno sie prosic osobe, ktora jest do tego najodpowiedniejsza a nie ta z ktora lacza wiezy krwi

Niezależnie od tego w jakim wieku jest dziecko?

Jak już było tutaj niejednokrotnie wspomniane - zawsze taka osoba może mieć nadzieję, że Ci się odmieni. Poza tym nie masz tego dziecka kochać jak swoje, tylko wychować, bo tak naprawdę nasz hipotetyczny chory nigdy nie wie do jakiej rodziny zastępczej jego dziecko trafi, a Ciebie zna i wie, że pomimo "zacietrzewienia" w swojej bezdzietności postarasz się o to, żeby jego potomek był dobrze wychowany.

[liselotta]

Napisane przez stupid-girl

Najblizsza mi osoba z dziecmi wie jaki mam do tego stosunek i wie, ze absolutnie taka sytuacja nie wchodzi w gre.
O opieke nad dzieckiem powinno sie prosic osobe, ktora jest do tego najodpowiedniejsza a nie ta z ktora lacza wiezy krwi

Mam to samo zdanie, wątpię by ktoś się z tym do mnie zgłosił.

Co do potraw, to od 10 lat nie jem żadnego czerwonego mięsa i drobiu (same warzywa i czasem ryby) i nie wyobrażam sobie teraz do tego wrócić.
Wielu potraw o których piszecie nawet nigdy nie próbowałam, nawet za czasów jedzenia mięsa.


Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[_zgryzota_]

Napisane przez tekila901

Znajdujesz taką rodzinę zanim ta osoba umrze czy potem? Obiecujesz, że się dzieckiem zajmiesz czy przypominasz, że dzieci nie trawisz? A co jeśli ta osoba Ci mówi, że ufa Ci bezgranicznie i wie, że jesteś odpowiednią osobą do opieki nad jej dzieckiem? To, że nie lubisz dzieci nie znaczy przecież, że nie potrafiłabyś takiego dobrze wychować ^^


Niezależnie od tego w jakim wieku jest dziecko?

Jak już było tutaj niejednokrotnie wspomniane - zawsze taka osoba może mieć nadzieję, że Ci się odmieni. Poza tym nie masz tego dziecka kochać jak swoje, tylko wychować, bo tak naprawdę nasz hipotetyczny chory nigdy nie wie do jakiej rodziny zastępczej jego dziecko trafi, a Ciebie zna i wie, że pomimo "zacietrzewienia" w swojej bezdzietności postarasz się o to, żeby jego potomek był dobrze wychowany.

Niczego nie obiecuję, zwłaszcza takiej rzeczy jak zadeklarowanie że będę się dzieckiem zajmować. W momencie gdy rodzice umierają to dziecko trafia albo do osób z rodziny które zadeklarują zajęcie się nim i one starają się o bycie rodzina zastępczą dla tego dziecka albo do rodziny zastępczej która spokrewniona nie jest. To że mi ufa to jedno a to że mam się zgodzić na wychowywanie dzieciaka którego prawdopodobnie nawet nie lubię to drugie, nie zamierzam zmieniać trybu i sposobu w jaki żyje tylko dlatego że ktoś uważa że odpowiednio wychowam jego dziecko.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[Margot45]

Nigdy w życiu nie zgodziłabym się wziąć na wychowanie dziecko, nawet najbliższej osoby! Nad kotem bym się poważnie zastanowiła, a co dopiero nad dzieckiem.



Poza tym - hipotetycznie - nie moglaby to być dla mnie bliska osoba, skoro uważałaby mnie za odpowiednią osobę do tefo celu.

[tekila901]

Moja przyjaciółka jest właśnie w takie sytuacji i nie wiem co mam jej doradzić...
Wiecie, bliska osoba Ci umiera, więc emocje tutaj biorą górę...

[_zgryzota_]

To nie są decyzje które podejmuje się pod wpływem emocji. Tu trzeba niestety twardej kalkulacji, to że ktoś się zdecydował na dziecko nie oznacza że MA PRAWO do obciążania innych tym dzieckiem w jakimkolwiek stopniu już o przejęciu pełnej opieki nie wspomnę.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[7cd1d0bf3fc279e4e45587f61c3d7242fa9c0a30]

Też bym się nie zgodziła. Za nic na świecie, nie na darmo ktos decyduje się na bezdzietność

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[kasia2209]

Treść usunięta

[liselotta]

Napisane przez tekila901

Moja przyjaciółka jest właśnie w takie sytuacji i nie wiem co mam jej doradzić...
Wiecie, bliska osoba Ci umiera, więc emocje tutaj biorą górę...

Bardzo ciężka sytuacja, ale trzeba spróbować odrzucić emocje i pomyśleć realistycznie i życiowo o przyszłości.
Zależnie od wieku dziecka mówimy o 10, 15, 20 latach opieki, obciążenia emocjonalnego i finansowego.
O emocjonalnym dodam tylko, że dziecko będzie obciążone rodzinną tragedią.
Jeśli przyjmiesz dziecko, to musi się ono stać priorytetem dla ciebie tak jakby było dla matki. Pytanie czy byłabyś na to gotowa?


Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[kasia2209]

Treść usunięta

[Maja102]

Napisane przez tekila901

Moja przyjaciółka jest właśnie w takie sytuacji i nie wiem co mam jej doradzić...
Wiecie, bliska osoba Ci umiera, więc emocje tutaj biorą górę...

Emocje emocjami, a tu trzeba prawnika. Dziecko ma ojca? Dziadków? Nie znam się na prawie rodzinnym, więc nie wiem i komu przysługuje prawo do opieki i co sąd może orzec w takiej sprawie, jeśli dziecko ma żyjących krewnych, którzy będą chcieli się nim zająć... Czy wystarczy testament czy trzeba można jakoś prawnie przekazać prawo do opieki

[b872d78680f891d873273d31baaf276c9d6e57ec_6594a44f1cc14]

Napisane przez kasia2209

Treść usunięta

może dusili z cebulką .
Po tamtym doświadczeniu partner prosił żebym więcej cynaderek nie robiła . Tym bardzie że smakowo były takie sobie. Jeżeli masz świeczki zapachowe to po wywietrzeniu po smażeniu zapal taką swieczkę. U mnie na zapach po smażeniu pomaga.

[_zgryzota_]

[1=b872d78680f891d873273d3 1baaf276c9d6e57ec_6594a44 f1cc14;74580641]może dusili z cebulką .
Po tamtym doświadczeniu partner prosił żebym więcej cynaderek nie robiła . Tym bardzie że smakowo były takie sobie. Jeżeli masz świeczki zapachowe to po wywietrzeniu po smażeniu zapal taką swieczkę. U mnie na zapach po smażeniu pomaga.[/QUOTE]
Jejku...ma taki smród jedyne dobre rozwiązanie to wyprowadzka 😁.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[gothka152]

Napisane przez tekila901

Sytuacja hipotetyczna:

Najbliższa Wam osoba jest bardzo ciężko chora, wręcz na łożu śmierci. W ostatnich dniach swojego życia błaga Was, żebyście się zaopiekowały jej/jego dzieckiem. Co robicie?

Analizuję z moim partnerem wszystkie za i przeciw
Myślę, czy stać nas na dziecko, czy mamy do tego warunki, a przede wszystkim- czy emocjonalnie będziemy w stanie to udźwignąć. Czy chcemy być zastępczymi rodzicami i bierzemy za to dziecko całkowitą odpowiedzialność.
To byłoby nasze i zarazem nie nasze dziecko

Zmieniając temat
Oglądaliśmy dziś z tżtem mieszkanie- we wtorek podpisujemy umowę i prawdopodobnie na weekendzie się wprowadzamy Mam nadzieję, że do wtorku nic się nie wydarzy i tym razem nikt nas nie wykiwa
I cieszę się i stresuje

[201803090921]

Napisane przez tekila901

Sytuacja hipotetyczna:

Najbliższa Wam osoba jest bardzo ciężko chora, wręcz na łożu śmierci. W ostatnich dniach swojego życia błaga Was, żebyście się zaopiekowały jej/jego dzieckiem. Co robicie?

Jeśli to byłoby dziecko mego rodzeństwa (ew.rodzeństwa męża) i nie miałoby z jakiegoś powodu drugiego rodzica, to pewnie byśmy się zaopiekowali, ze wszystkimi tego konsekwencjami.
W przypadku dziecka innych osób niestety nie.

[tekila901]

Wiecie, ona jest tą sytuacją przytłoczona, bo druga strona rodziny dziecka za bardzo się do opieki nad dzieckiem nie nadaje. Dziecko ma 12 lat i niby najgorsze już ma za sobą (nie musi się z pieluchami zmagać), ale to wcale nie oznacza, że z nastolatkiem będzie łatwiej. No ciężka sytuacja...

[amber2046]

Jesli bylaby najblizsza mi osoba to bym sie zgodzila. Zwlaszcza, ze piszesz o jednym nastoletnim dziecku, a nie calej gromadce maluchow w pieluchach.

[aKatia]

Trudna sprawa. Prędzej rozważyłabym opiekę nad starszym dzieckiem, nikt o zdrowych zmysłach nie dałby mi niemowlaka. Z drugiej strony nastolatki też są różne, gdybym miała zajmować się bezczelnym, agresywnym i niewychowanym dzieciakiem jak córka znajomej to nie wiem czy by się dobrze skończyło. Nie mam cierpliwości, nie nadaję się na rodzica.

[faeria]

Napisane przez aKatia

Trudna sprawa. Prędzej rozważyłabym opiekę nad starszym dzieckiem, nikt o zdrowych zmysłach nie dałby mi niemowlaka. Z drugiej strony nastolatki też są różne, gdybym miała zajmować się bezczelnym, agresywnym i niewychowanym dzieciakiem jak córka znajomej to nie wiem czy by się dobrze skończyło. Nie mam cierpliwości, nie nadaję się na rodzica.

Ja chyba najbardziej obawiałabym się, że takie dziecko po stracie rodzica nie będzie sobie radziło, co będzie wywoływało masę problemów wychowawczych.. A wszelkie próby pomocy, wychowywania, czegokolwiek kończyłyby się tekstem "nie jesteś moją matką!". Oczywiście to już najczarniejszy scenariusz, ale nie aż taki bardzo niemożliwy...
Chyba wszystko też zależałoby od samego dziecka i moich kontaktów, relacji z nim.
Ogólnie bardzo, bardzo ciężka sytuacja.

[gwiazdka_o]

Ciężka sytuacja, zgadzam się. Ale ja nie zgodziłabym się na to na pewno. Mimo bardzo trudnej sytuacji takiej osoby, jest to jednak naprawdę nie fair nakładać na kogoś taką odpowiedzialność...

[201803111829]

Ja bym się nie zgodziła. Chętnie bym takie dziecko zabierała np. Na weekend do siebie, ale na stałe nie.

Wysłane z mojego ALE-L21 przy użyciu Tapatalka

[aKatia]

Napisane przez faeria

Ja chyba najbardziej obawiałabym się, że takie dziecko po stracie rodzica nie będzie sobie radziło, co będzie wywoływało masę problemów wychowawczych.. A wszelkie próby pomocy, wychowywania, czegokolwiek kończyłyby się tekstem "nie jesteś moją matką!". Oczywiście to już najczarniejszy scenariusz, ale nie aż taki bardzo niemożliwy...
Chyba wszystko też zależałoby od samego dziecka i moich kontaktów, relacji z nim.
Ogólnie bardzo, bardzo ciężka sytuacja.

Dokładnie. Nastolatki i tak bywają trudne, ciężko powiedzieć jak dziecko zareaguje na taką zmianę. Wychowanie człowieka dobrze uważam za niesamowicie trudne i nie każdy się do tego nadaje. Jak się nie wychowa psa to może ci sikać do łóżka albo szczekać na wszystko ale brak konsekwencji w wychowaniu człowieka może mieć gorsze skutki. Mnie to szczerze mówiąc przeraża.

[PaulinaMigotka]

Dzisiaj u mnie w pracy pojawił się znany i "lubiany" przez nas temat "odmieni ci się". Koleżanka zaczęła swojej wywody, że na pewno na 100% mi się odmieni, bo jej znajoma też nie chciała mieć faceta i dzieci i już na nią każdy postawił krzyżyk, aż tu nagle w wieku 38 lat wyszła za mąż i urodziła dziecko i jest bardzo szczęśliwa. Mało się nie popłakałam ze wzruszenia tą piękną historią. Ja myśle, że i dla Was jest nadzieja dziewczyny! Jeszcze nam się zmieni i będziemy szczęśliwymi matkami i żonami (ta wersja dla zagorzałych singielek).
Mówiąc już poważnie, to moim zdaniem ta znajoma nigdy nie była singielką ani bezdzietną z wyboru. Tak wyszło w jej życiu, że nikogo nie miała i jak poznała kogoś to założyła rodzinę.
Nie chciałam wdawać się w dyskusje, bo szkoda nerwów i z pewnymi osobami się nie dyskutuje. Ja mam trochę inaczej. Po pierwsze nie szukam faceta, nie siedzę na portalach randkowych, nie zaczepiam facetów tam gdzie chodzę, nie wiem na jodze, basenie czy w teatrze/kinie, nawet na wesele nie idę, a mogłabym tam kogoś poznać, bo będą faceci bez pary. Jak się trafi ktoś sensowny, to go nie odepchnę (chyba), ale najważniejszą kwestią jest tu stosunek do posiadania dzieci czyli niechęć do tego. To jest pierwsza rzecz. Potem patrzę na resztę. Mój były chciała i nadal chce mieć ze mną dziecko, co jest dziwne, bo juz od kilku lat nie jesteśmy razem, także gdybym chciała mieć dzieci, to bym miała. Jednak ja jestem zdeklarowaną bezdzietną i dlatego też jestem sama, bo pomijając mój charakter, niechęć kobiety do dzieci nie jest u panów miłe widziana. Miałam nawet faceta BZW, ale z innych powodów zakończyłam tą relację.
Oczywiście ludzie i tak wiedzą swoje, także strzeżcie się, odmieni się Wam na pewno. Jak nie w tym, to w przyszłym życiu


Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[_zgryzota_]

Napisane przez PaulinaMigotka

Dzisiaj u mnie w pracy pojawił się znany i "lubiany" przez nas temat "odmieni ci się". Koleżanka zaczęła swojej wywody, że na pewno na 100% mi się odmieni, bo jej znajoma też nie chciała mieć faceta i dzieci i już na nią każdy postawił krzyżyk, aż tu nagle w wieku 38 lat wyszła za mąż i urodziła dziecko i jest bardzo szczęśliwa. Mało się nie popłakałam ze wzruszenia tą piękną historią. Ja myśle, że i dla Was jest nadzieja dziewczyny! Jeszcze nam się zmieni i będziemy szczęśliwymi matkami i żonami (ta wersja dla zagorzałych singielek).
Mówiąc już poważnie, to moim zdaniem ta znajoma nigdy nie była singielką ani bezdzietną z wyboru. Tak wyszło w jej życiu, że nikogo nie miała i jak poznała kogoś to założyła rodzinę.
Nie chciałam wdawać się w dyskusje, bo szkoda nerwów i z pewnymi osobami się nie dyskutuje. Ja mam trochę inaczej. Po pierwsze nie szukam faceta, nie siedzę na portalach randkowych, nie zaczepiam facetów tam gdzie chodzę, nie wiem na jodze, basenie czy w teatrze/kinie, nawet na wesele nie idę, a mogłabym tam kogoś poznać, bo będą faceci bez pary. Jak się trafi ktoś sensowny, to go nie odepchnę (chyba), ale najważniejszą kwestią jest tu stosunek do posiadania dzieci czyli niechęć do tego. To jest pierwsza rzecz. Potem patrzę na resztę. Mój były chciała i nadal chce mieć ze mną dziecko, co jest dziwne, bo juz od kilku lat nie jesteśmy razem, także gdybym chciała mieć dzieci, to bym miała. Jednak ja jestem zdeklarowaną bezdzietną i dlatego też jestem sama, bo pomijając mój charakter, niechęć kobiety do dzieci nie jest u panów miłe widziana. Miałam nawet faceta BZW, ale z innych powodów zakończyłam tą relację.
Oczywiście ludzie i tak wiedzą swoje, także strzeżcie się, odmieni się Wam na pewno. Jak nie w tym, to w przyszłym życiu


Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

Nie zgodzę się z tym że niechec kobiety do dzieci jest u mężczyzn nie miłe widziana. Mój mąż bardzo cieszy się że nie mam parcia na dzieci, docenia to że mamy czas dla siebie, czas na hobby i że jego ciężko zarobione pieniądze nie idą na takie bezsensowne rzeczy jak dziecko i jego potrzeby. Także Panowie niechcący mieć dzieci istnieją i powiem wam więcej są wspaniałymi mężami!😊

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz