Problem z kuzynem, chciałabym pomóc

kasianna94 · 2017-08-03, 20:48

Cześć wszystkim, w dużym skrócie sprawa wygląda tak:
Kuzyn. Lat 26. Od zawsze brak znajomych, dziewczyny. Zero. Kilka lat temu skończył studia (kierunek nauka o rodzinie - z pracą średnio). Dzielnie szukał, w końcu znalazł. Pierwsze zatrudnienie - od początku tego roku. Sprzątanie. Stawka: 4zł/h - istne szaleństwo. Jak nietrudno się domyślić mieszka z rodzicami.
Jak przyjdzie do domu, siedzi i słucha muzyki. Meloman znaczy się. Zespoły, labele, sprzęty - w małym palcu. Fajna pasja, ale frustrująca. Sam chciałby coś tworzyć. Dostał na święta jakiś syntezator. Średnio mu idzie. Poci się, kombinuje, ale rezultaty nikłe. Lekcje keyboardu miał? Miał. Też kiepsko. No ale konsekwentny jest. Kto wie...
Relacje damsko-męskie. Bieda. Brat namówił go na kilka randek. Żadna nie chciała następnego spotkania. Rzeczywiście. On ciągle o tej muzyce. Obycia wśród rówieśników brak. Plus mega konserwatywne poglądy. Cóż...
Rodzice podejrzewali depresję. Psycholog nie potwierdził. Niby jakaś terapia jest, ale efekty żadne. Choć szczerze mówiąc ja też nie widzę pani d. Raczej smutne, sfrustrowane życie. Chciałby mieć towarzystwo, no ale nie ma. Lipa.
Perspektywy marne. Coś z pensji odkłada, ale do budżetu domowego też się dokłada. Czyli zostaje na przysłowiowe waciki. Oprócz rodziców, brata i mnie, familia postawiła krzyżyk. Łatkę nieudacznika też mu przypięła. Lubię z nim dyskutować, ale oboje wiemy, że lepiej mieć szerszy krąg rozmówców.
Szkoda chłopa, bo to fajny gość. Co mogłybyście poradzić?

edit: post napisany chaotycznie, ale wywaliło mi stronę i musiałam opowiedzieć to samo jeszcze raz. Następnym razem będzie mniej równoważników i krótkich zdań, bo wiem, że średnio da się to czytać

WŁADCZYNI · 2017-08-03, 20:57

Bierzesz pod uwagę, że moze byc gejem?

kasianna94 · 2017-08-03, 20:59

Nie, gejem nie jest na pewno. Podobają mu się kobiety, chciałby kiedyś nawiązać bliższą znajomość. Mamy ze sobą dobry kontakt, więc jestem co do tego przekonana

bessens · 2017-08-03, 22:15

Cytat:

Napisane przez kasianna94

Cześć wszystkim, w dużym skrócie sprawa wygląda tak:
Kuzyn. Lat 26. Od zawsze brak znajomych, dziewczyny. Zero. Kilka lat temu skończył studia (kierunek nauka o rodzinie - z pracą średnio). Dzielnie szukał, w końcu znalazł. Pierwsze zatrudnienie - od początku tego roku. Sprzątanie. Stawka: 4zł/h - istne szaleństwo. Jak nietrudno się domyślić mieszka z rodzicami.
Jak przyjdzie do domu, siedzi i słucha muzyki. Meloman znaczy się. Zespoły, labele, sprzęty - w małym palcu. Fajna pasja, ale frustrująca. Sam chciałby coś tworzyć. Dostał na święta jakiś syntezator. Średnio mu idzie. Poci się, kombinuje, ale rezultaty nikłe. Lekcje keyboardu miał? Miał. Też kiepsko. No ale konsekwentny jest. Kto wie...
Relacje damsko-męskie. Bieda. Brat namówił go na kilka randek. Żadna nie chciała następnego spotkania. Rzeczywiście. On ciągle o tej muzyce. Obycia wśród rówieśników brak. Plus mega konserwatywne poglądy. Cóż...
Rodzice podejrzewali depresję. Psycholog nie potwierdził. Niby jakaś terapia jest, ale efekty żadne. Choć szczerze mówiąc ja też nie widzę pani d. Raczej smutne, sfrustrowane życie. Chciałby mieć towarzystwo, no ale nie ma. Lipa.
Perspektywy marne. Coś z pensji odkłada, ale do budżetu domowego też się dokłada. Czyli zostaje na przysłowiowe waciki. Oprócz rodziców, brata i mnie, familia postawiła krzyżyk. Łatkę nieudacznika też mu przypięła. Lubię z nim dyskutować, ale oboje wiemy, że lepiej mieć szerszy krąg rozmówców.
Szkoda chłopa, bo to fajny gość. Co mogłybyście poradzić?

edit: post napisany chaotycznie, ale wywaliło mi stronę i musiałam opowiedzieć to samo jeszcze raz. Następnym razem będzie mniej równoważników i krótkich zdań, bo wiem, że średnio da się to czytać

Mi on wygląda na dorosłego Aspergera. Co daje takie przypuszczenie? A to, że jeżeli się potwierdzi, to kuzyn może znależć znajomych bądź partnera/partnerkę wśród podobnych sobie osób.

lady666macbeth · 2017-08-03, 22:24

biedny chłopak.. ;/
sama nie wiem co o tym wszystkim myśleć.

WŁADCZYNI · 2017-08-03, 22:47

Cytat:

Napisane przez bessens

Mi on wygląda na dorosłego Aspergera. Co daje takie przypuszczenie? A to, że jeżeli się potwierdzi, to kuzyn może znależć znajomych bądź partnera/partnerkę wśród podobnych sobie osób.

Asperger na kierunku nauka o rodzinie?

Jeżeli jest wierzący i ma konserwatywne poglądy to warto uderzać do wspólnot, na szybkie randki organizowane przez wspólnoty wyznaniowe, może działalność w np. Soli deo.

**18d73f41c1c01aef8fdf04b5e3282c14752c25f5_62181c6d1d29a** · 2017-08-03, 22:49

Cytat:

Napisane przez WŁADCZYNI

Asperger na kierunku nauka o rodzinie?

Niby dlaczego nie?

Uważam, że w tym wątku brakuje wzmianki o najważniejszej kwestii: czy kuzyn w ogóle chce, żeby mu pomagać?

WŁADCZYNI · 2017-08-03, 23:03

[1=18d73f41c1c01aef8fdf04b 5e3282c14752c25f5_62181c6 d1d29a;76016041]Niby dlaczego nie?

Uważam, że w tym wątku brakuje wzmianki o najważniejszej kwestii: czy kuzyn w ogóle chce, żeby mu pomagać?[/QUOTE]

Brak teorii umysłu dosyć mocno utrudnia pracę z ludzmi. A po tym kierunku głownie pracuje się w służbach socjalnych, cieżko to robić bez kontaktu z ludźmi. Ile znasz osób z autyzmem, które dobrowolnie chcą pracować z neurotypowymi? I to mocno problemowymi?

**faf3d67d51656f0b2bcdb9f98a45434bc3aa12e6** · 2017-08-03, 23:55

Cytat:

Napisane przez WŁADCZYNI

Brak teorii umysłu dosyć mocno utrudnia pracę z ludzmi. A po tym kierunku głownie pracuje się w służbach socjalnych, cieżko to robić bez kontaktu z ludźmi. Ile znasz osób z autyzmem, które dobrowolnie chcą pracować z neurotypowymi? I to mocno problemowymi?

Są różne stopnie autyzmu

Karena 73 · 2017-08-04, 06:15

Cytat:

Napisane przez kasianna94

Cześć wszystkim, w dużym skrócie sprawa wygląda tak:
Kuzyn. Lat 26. Od zawsze brak znajomych, dziewczyny. Zero. Kilka lat temu skończył studia (kierunek nauka o rodzinie - z pracą średnio). Dzielnie szukał, w końcu znalazł. Pierwsze zatrudnienie - od początku tego roku. Sprzątanie. Stawka: 4zł/h - istne szaleństwo. Jak nietrudno się domyślić mieszka z rodzicami.
Jak przyjdzie do domu, siedzi i słucha muzyki. Meloman znaczy się. Zespoły, labele, sprzęty - w małym palcu. Fajna pasja, ale frustrująca. Sam chciałby coś tworzyć. Dostał na święta jakiś syntezator. Średnio mu idzie. Poci się, kombinuje, ale rezultaty nikłe. Lekcje keyboardu miał? Miał. Też kiepsko. No ale konsekwentny jest. Kto wie...
Relacje damsko-męskie. Bieda. Brat namówił go na kilka randek. Żadna nie chciała następnego spotkania. Rzeczywiście. On ciągle o tej muzyce. Obycia wśród rówieśników brak. Plus mega konserwatywne poglądy. Cóż...
Rodzice podejrzewali depresję. Psycholog nie potwierdził. Niby jakaś terapia jest, ale efekty żadne. Choć szczerze mówiąc ja też nie widzę pani d. Raczej smutne, sfrustrowane życie. Chciałby mieć towarzystwo, no ale nie ma. Lipa.
Perspektywy marne. Coś z pensji odkłada, ale do budżetu domowego też się dokłada. Czyli zostaje na przysłowiowe waciki. Oprócz rodziców, brata i mnie, familia postawiła krzyżyk. Łatkę nieudacznika też mu przypięła. Lubię z nim dyskutować, ale oboje wiemy, że lepiej mieć szerszy krąg rozmówców.
Szkoda chłopa, bo to fajny gość. Co mogłybyście poradzić?

edit: post napisany chaotycznie, ale wywaliło mi stronę i musiałam opowiedzieć to samo jeszcze raz. Następnym razem będzie mniej równoważników i krótkich zdań, bo wiem, że średnio da się to czytać

Moim zdaniem jedyne co możesz zrobić to wprowadzić go do swojego towarzystwa. Zapraszać na imprezy, ognisko, jakieś wypady czy co tam robicie. Z czasem nauczy się funkcjonować w większej grupie bez spiny. Umawiane randki są trochę sztuczne, jak już to dać mu możliwość samemu złapania jakiegoś kontaktu, nawiązywania znajomości. Wyciągać z domu przy każdej okazji i prowadzić do ludzi. Może przy okazji znajdzie nową pasję? Są różni ludzie, niektórych po prostu trzeba bliżej poznać aby polubić. Jeśli będzie siedział sam w domu to nie przestanie być "dzikusem" bez obycia wśród rówieśników.

Adrianna_8 · 2017-08-04, 06:33

Cytat:

Napisane przez WŁADCZYNI

Brak teorii umysłu dosyć mocno utrudnia pracę z ludzmi. A po tym kierunku głownie pracuje się w służbach socjalnych, cieżko to robić bez kontaktu z ludźmi. Ile znasz osób z autyzmem, które dobrowolnie chcą pracować z neurotypowymi? I to mocno problemowymi?

Ja mam doświadczenie takie, że czasem rodzice wysyłali swoje chore dzieci na studia, byle by coś było. I tak np. osoby z Aspergerem trafiły na filologię, która w dużej mierze opiera się na dyskusji na różne tematy, czasem abstrakcyjne i też było ciężko.

A jeśli on nie zna swojej przypadłości, to mógł celować w taki kierunek.

No chyba że jest całkiem zdrowy i ta dyskusja jest bez sensu.

Co do głównego wątku - też się zastanawiam, czy on chce pomocy. Ja bym zaczęła od porządnej terapii u kogoś dobrego.

Wysłane z mojego HTC Desire 820 przy użyciu Tapatalka

**201710120930** · 2017-08-04, 06:38

ale że jak 4 zł?
przecież to wychodzi ok 600 na msc?
i jeszcze dokłada do budżetu domowego ??!

po co mu randki? żeby dziewczynę 2 razy w mies na loda włoskiego zaprosić? przeciez rodziny to on nie utrzyma
no brutalne ale prawdziwe

**b3e038722b79d57d91748189c48a0d4b42934a7c_612ac0051d267** · 2017-08-04, 09:34

4zł to jest wyzysk - nawet jak za sprzątanie !!!!!
więcej by w biedronce zarobił na kasie - minimalna krajowa to 13zł brutto !!!!!

Może jak lubi coś tworzyć a nie lubi zbytnio kontaktu z ludźmi to niech zacznie coś nagrywać na yt? Później są jakieś spędy dla youtuberów - może tam się z kimś zakoleguje, pozna nowe osoby czy coś.

**18d73f41c1c01aef8fdf04b5e3282c14752c25f5_62181c6d1d29a** · 2017-08-04, 10:26

Cytat:

Napisane przez WŁADCZYNI

Brak teorii umysłu dosyć mocno utrudnia pracę z ludzmi. A po tym kierunku głownie pracuje się w służbach socjalnych, cieżko to robić bez kontaktu z ludźmi. Ile znasz osób z autyzmem, które dobrowolnie chcą pracować z neurotypowymi? I to mocno problemowymi?

Po pierwsze nie wiesz czy facet ma jakikolwiek autyzm, a po drugie, jeśli ma, to nie wiesz jak zaawansowany. Zespół Aspergera to nie jest ciężkie upośledzenie umysłowe, które by uniemożliwiało skończenie studiów i pracę, nawet jeśli to by miała być praca z ludźmi.
I po trzecie (najważniejsze), to skończenie studiów nie ma samo w sobie związku z pracą w zawodzie.

kasianna94 · 2017-08-04, 11:03

Dzięki za zainteresowanie, nie spodziewałam się tylu wpisów.
Co do aspergera, to obsesyjne zainteresowanie chyba by się zgadzało. Brak takiego jak to nazywam "obycia" możliwe, że też. Ale osoby z ZA, głównie kojarzyły mi się z niewyczuwaniem ironii/sarkazmu, a u niego nie ma z tym problemu. Poza tym jak pisałam, na terapię uczęszcza, pewnie coś by przypuszczali, gdyby faktycznie miał takie zaburzenie.
Był kiedyś na jakimś spotkaniu młodzieży katolickiej w swojej parafii, no ale pech chciał, że animatorkami były tam dziewczyny z, którymi chodził do klasy w liceum. Stwierdził, że przez to stracił ochotę na te spotkania i kropka. O Solideo słyszałam, ale to nie jest tak, że te zgromadzenia dotyczą tylko Warszawy?
Fajny pomysł, o którym w sumie nie pomyślałam, podrzuciła któraś z Was, mianowicie wciągnięcie go do swojej grupy znajomych. Moja paczka to tacy bardziej "melanżownicy" (ach, studia

), ale może jak odpowiednio z nimi porozmawiam wyniknie z tego mile spędzony czas. W sumie, niech trochę się poobraca wśród mniej więcej jego rówieśników, bo żony z jego poglądami to faktycznie szukałabym we wspólnotach. W internecie przecież takie też chyba szukają drugiej połówki? Albo nie wiem, inna parafia?
On chciałby mieć towarzystwo, ale ma spore braki w relacjach międzyludzkich. Szczerze to nie wiem czemu od najmłodszych lat był taki wycofany, ale może z czasem to mija, tylko teraz jest niestety społecznie jest się trochę w tyle. Dzisiaj, akurat do niego idę, więc popytam go jeszcze o ile nie będę zmuszona wysłuchiwać elaboratów o muzyce

WŁADCZYNI · 2017-08-04, 21:50

[1=18d73f41c1c01aef8fdf04b 5e3282c14752c25f5_62181c6 d1d29a;76023056]Po pierwsze nie wiesz czy facet ma jakikolwiek autyzm, a po drugie, jeśli ma, to nie wiesz jak zaawansowany. Zespół Aspergera to nie jest ciężkie upośledzenie umysłowe, które by uniemożliwiało skończenie studiów i pracę, nawet jeśli to by miała być praca z ludźmi.
I po trzecie (najważniejsze), to skończenie studiów nie ma samo w sobie związku z pracą w zawodzie.[/QUOTE]

Nie wiem, Ty też tego nie wiesz.
Chyba masz problem z czytaniem. Spektrum autyzmu moze, ale nie musi uniemożliwiać skończenie studiów i pracę. Ale ludzie z autyzmem zdecydowanie nie palą się do pracy z neurotypowymi, bo tłumaczenie wszystkie po X razy i gierki jakie uprawiają NT są trudne do wytrzymania. Twoj napastliwy ton rownież.
Oczywiscie że ma, studia to nie jest 5 lat zalewania pały na koszt podatnika, tylko 5 lat nauki przyszłego zawodu.

**18d73f41c1c01aef8fdf04b5e3282c14752c25f5_62181c6d1d29a** · 2017-08-04, 21:57

Cytat:

Napisane przez WŁADCZYNI

Nie wiem, Ty też tego nie wiesz.
Chyba masz problem z czytaniem. Spektrum autyzmu moze, ale nie musi uniemożliwiać skończenie studiów i pracę. Ale ludzie z autyzmem zdecydowanie nie palą się do pracy z neurotypowymi, bo tłumaczenie wszystkie po X razy i gierki jakie uprawiają NT są trudne do wytrzymania. Twoj napastliwy ton rownież.

I znowu. Ja o studiach, ty o pracy.

Najpierw się dziwisz, że ktoś z Aspergerem może skończyć takie studia, a potem nie wiadomo po co przenosisz do na pracę z neurotypowymi ludźmi.

Cytat:

Oczywiscie że ma, studia to nie jest 5 lat zalewania pały na koszt podatnika, tylko 5 lat nauki przyszłego zawodu.

Nie, nie ma. Pierwotne założenie może i takie było, co nie zmienia faktów, które wskazują na co innego.

Rena · 2017-08-04, 22:13

Zarabia tak malo i jeszcze rodzice mu kaza dokladac do domu? Zeby sie nie okazalo, ze te konserwatywne poglady to tez oni. I jacykolwiek znajomi nigdy nie byli odpowiednio fajni dla ich synka. A teraz pobudka facet jest samotnikiem i nie robi kariery.

jag_na · 2017-08-05, 12:57

Cytat:

Napisane przez kasianna94

W sumie, niech trochę się poobraca wśród mniej więcej jego rówieśników, bo żony z jego poglądami to faktycznie szukałabym we wspólnotach. W internecie przecież takie też chyba szukają drugiej połówki? Albo nie wiem, inna parafia?

To może piesza pielgrzymka do Częstochowy.

**201803290936** · 2017-08-05, 13:15

Autorko, a ja na Twoim miejscu zrobiłabym wdech - wydech, ochłonęła, bo mam wrażenie że dałaś się wkręcić na "jaki biedulek, źle mu się dzieje, nic od niego nie zależy".

**578537b29e2e39e1d6e3dc9dfc9821e485b809af_62f97e73ceb2a** · 2017-08-05, 13:34

Cytat:

Napisane przez Doris1981

Autorko, a ja na Twoim miejscu zrobiłabym wdech - wydech, ochłonęła, bo mam wrażenie że dałaś się wkręcić na "jaki biedulek, źle mu się dzieje, nic od niego nie zależy".

Właśnie... Ja rozumiem potrzebę pomagania innym. Ale już szukanie żony dwudziestosześcioletniemu facetowi, rozkład na czynniki pierwsze wszystkich jego problemów począwszy od wczesnego dzieciństwa... Jest to szlachetne i godne podziwu, ale, kurcze, to jednak dorosły człowiek. Po co zamieniać się w jego terapeutkę-lekarkę-opiekunkę?

**201803290936** · 2017-08-05, 14:06

[1=578537b29e2e39e1d6e3dc9 dfc9821e485b809af_62f97e7 3ceb2a;76052221]

Właśnie... Ja rozumiem potrzebę pomagania innym. Ale już szukanie żony dwudziestosześcioletniemu facetowi, rozkład na czynniki pierwsze wszystkich jego problemów począwszy od wczesnego dzieciństwa... Jest to szlachetne i godne podziwu, ale, kurcze, to jednak dorosły człowiek. Po co zamieniać się w jego terapeutkę-lekarkę-opiekunkę?[/QUOTE]

Dla mnie to jest przede wszystkim naiwne. Zaprosić go na jakąś imprezę, aby miał możliwość poznania znajomych można, podsunąć ogłoszenie o lepszej pracy można, ALE niewiele więcej da się zrobić. Nie wkręcałabym się za bardzo w pomaganie, bo na dłuższą metę (a nawet krótszą) ryje to psychikę pomagającemu - człowiek staje na rzęsach, a osoba, której się chce pomóc najczęściej i tak niewiele rusza do przodu. Bo zmiana musi nastąpić w człowieku. Poza tym wiedza o tym człowieku, jego problemach, ich źródle, tym czy on naprawdę chce jakieś zmiany w życiu, jest tu dosyć powierzchowna. Zbiór faktów. Nie biedaczek, a jednocześnie dorosły człowiek, który jednak głupi nie jest, skoro studiował, jakąś wiedzę o świecie już ma, doświadczenie itd.

Czasami trzeba się też pogodzić z tym, że są osoby skazane na takie życie. I nie nadający się ani do związku, ani tym bardziej do małżeństwa. Bo co? Żona ma tu mieć funkcję kogoś, kto przejmie nad tym panem opiekę? I problem zniknie?

**578537b29e2e39e1d6e3dc9dfc9821e485b809af_62f97e73ceb2a** · 2017-08-05, 14:30

Cytat:

Napisane przez Doris1981

Dla mnie to jest przede wszystkim naiwne. Zaprosić go na jakąś imprezę, aby miał możliwość poznania znajomych można, podsunąć ogłoszenie o lepszej pracy można, ALE niewiele więcej da się zrobić. Nie wkręcałabym się za bardzo w pomaganie, bo na dłuższą metę (a nawet krótszą) ryje to psychikę pomagającemu - człowiek staje na rzęsach, a osoba, której się chce pomóc najczęściej i tak niewiele rusza do przodu. Bo zmiana musi nastąpić w człowieku. Poza tym wiedza o tym człowieku, jego problemach, ich źródle, tym czy on naprawdę chce jakieś zmiany w życiu, jest tu dosyć powierzchowna. Zbiór faktów. Nie biedaczek, a jednocześnie dorosły człowiek, który jednak głupi nie jest, skoro studiował, jakąś wiedzę o świecie już ma, doświadczenie itd.

Czasami trzeba się też pogodzić z tym, że są osoby skazane na takie życie. I nie nadający się ani do związku, ani tym bardziej do małżeństwa. Bo co? Żona ma tu mieć funkcję kogoś, kto przejmie nad tym panem opiekę? I problem zniknie?

Święte słowa, Amen

Doris, nie mam tu nic do dodania, naprawdę. Zgadzam się z każdym słowem.

2017-08-03, 20:48	#1
kasianna94 Przyczajenie Zarejestrowany: 2017-08 Wiadomości: 7	Problem z kuzynem, chciałabym pomóc Cześć wszystkim, w dużym skrócie sprawa wygląda tak: Kuzyn. Lat 26. Od zawsze brak znajomych, dziewczyny. Zero. Kilka lat temu skończył studia (kierunek nauka o rodzinie - z pracą średnio). Dzielnie szukał, w końcu znalazł. Pierwsze zatrudnienie - od początku tego roku. Sprzątanie. Stawka: 4zł/h - istne szaleństwo. Jak nietrudno się domyślić mieszka z rodzicami. Jak przyjdzie do domu, siedzi i słucha muzyki. Meloman znaczy się. Zespoły, labele, sprzęty - w małym palcu. Fajna pasja, ale frustrująca. Sam chciałby coś tworzyć. Dostał na święta jakiś syntezator. Średnio mu idzie. Poci się, kombinuje, ale rezultaty nikłe. Lekcje keyboardu miał? Miał. Też kiepsko. No ale konsekwentny jest. Kto wie... Relacje damsko-męskie. Bieda. Brat namówił go na kilka randek. Żadna nie chciała następnego spotkania. Rzeczywiście. On ciągle o tej muzyce. Obycia wśród rówieśników brak. Plus mega konserwatywne poglądy. Cóż... Rodzice podejrzewali depresję. Psycholog nie potwierdził. Niby jakaś terapia jest, ale efekty żadne. Choć szczerze mówiąc ja też nie widzę pani d. Raczej smutne, sfrustrowane życie. Chciałby mieć towarzystwo, no ale nie ma. Lipa. Perspektywy marne. Coś z pensji odkłada, ale do budżetu domowego też się dokłada. Czyli zostaje na przysłowiowe waciki. Oprócz rodziców, brata i mnie, familia postawiła krzyżyk. Łatkę nieudacznika też mu przypięła. Lubię z nim dyskutować, ale oboje wiemy, że lepiej mieć szerszy krąg rozmówców. Szkoda chłopa, bo to fajny gość. Co mogłybyście poradzić? edit: post napisany chaotycznie, ale wywaliło mi stronę i musiałam opowiedzieć to samo jeszcze raz. Następnym razem będzie mniej równoważników i krótkich zdań, bo wiem, że średnio da się to czytać Edytowane przez kasianna94 Czas edycji: 2017-08-03 o 20:53

2017-08-03, 20:57	#2
WŁADCZYNI Raczkowanie Zarejestrowany: 2007-01 Wiadomości: 221	Dot.: Problem z kuzynem, chciałabym pomóc Bierzesz pod uwagę, że moze byc gejem?

2017-08-03, 20:59	#3
kasianna94 Przyczajenie Zarejestrowany: 2017-08 Wiadomości: 7	Dot.: Problem z kuzynem, chciałabym pomóc Nie, gejem nie jest na pewno. Podobają mu się kobiety, chciałby kiedyś nawiązać bliższą znajomość. Mamy ze sobą dobry kontakt, więc jestem co do tego przekonana Edytowane przez kasianna94 Czas edycji: 2017-08-03 o 21:03

2017-08-03, 22:24	#5
lady666macbeth Zakorzenienie Zarejestrowany: 2008-06 Lokalizacja: Bielsko-Biała Wiadomości: 8 338	Dot.: Problem z kuzynem, chciałabym pomóc biedny chłopak.. ;/ sama nie wiem co o tym wszystkim myśleć. __________________ "Słowami też można dotykać. Nawet czulej niż dłońmi."

2017-08-03, 23:03	#8
WŁADCZYNI Raczkowanie Zarejestrowany: 2007-01 Wiadomości: 221	Dot.: Problem z kuzynem, chciałabym pomóc [1=18d73f41c1c01aef8fdf04b 5e3282c14752c25f5_62181c6 d1d29a;76016041]Niby dlaczego nie? Uważam, że w tym wątku brakuje wzmianki o najważniejszej kwestii: czy kuzyn w ogóle chce, żeby mu pomagać?[/QUOTE] Brak teorii umysłu dosyć mocno utrudnia pracę z ludzmi. A po tym kierunku głownie pracuje się w służbach socjalnych, cieżko to robić bez kontaktu z ludźmi. Ile znasz osób z autyzmem, które dobrowolnie chcą pracować z neurotypowymi? I to mocno problemowymi?

2017-08-04, 06:38	#12
201710120930 Konto usunięte Zarejestrowany: 2006-03 Wiadomości: 4 741	Dot.: Problem z kuzynem, chciałabym pomóc ale że jak 4 zł? przecież to wychodzi ok 600 na msc? i jeszcze dokłada do budżetu domowego ??! po co mu randki? żeby dziewczynę 2 razy w mies na loda włoskiego zaprosić? przeciez rodziny to on nie utrzyma no brutalne ale prawdziwe

2017-08-04, 09:34	#13
b3e038722b79d57d91748189c48a0d4b42934a7c_612ac0051d267 Konto usunięte Zarejestrowany: 2009-09 Wiadomości: 50 575	Dot.: Problem z kuzynem, chciałabym pomóc 4zł to jest wyzysk - nawet jak za sprzątanie !!!!! więcej by w biedronce zarobił na kasie - minimalna krajowa to 13zł brutto !!!!! Może jak lubi coś tworzyć a nie lubi zbytnio kontaktu z ludźmi to niech zacznie coś nagrywać na yt? Później są jakieś spędy dla youtuberów - może tam się z kimś zakoleguje, pozna nowe osoby czy coś.

2017-08-04, 11:03	#15
kasianna94 Przyczajenie Zarejestrowany: 2017-08 Wiadomości: 7	Dot.: Problem z kuzynem, chciałabym pomóc Dzięki za zainteresowanie, nie spodziewałam się tylu wpisów. Co do aspergera, to obsesyjne zainteresowanie chyba by się zgadzało. Brak takiego jak to nazywam "obycia" możliwe, że też. Ale osoby z ZA, głównie kojarzyły mi się z niewyczuwaniem ironii/sarkazmu, a u niego nie ma z tym problemu. Poza tym jak pisałam, na terapię uczęszcza, pewnie coś by przypuszczali, gdyby faktycznie miał takie zaburzenie. Był kiedyś na jakimś spotkaniu młodzieży katolickiej w swojej parafii, no ale pech chciał, że animatorkami były tam dziewczyny z, którymi chodził do klasy w liceum. Stwierdził, że przez to stracił ochotę na te spotkania i kropka. O Solideo słyszałam, ale to nie jest tak, że te zgromadzenia dotyczą tylko Warszawy? Fajny pomysł, o którym w sumie nie pomyślałam, podrzuciła któraś z Was, mianowicie wciągnięcie go do swojej grupy znajomych. Moja paczka to tacy bardziej "melanżownicy" (ach, studia ), ale może jak odpowiednio z nimi porozmawiam wyniknie z tego mile spędzony czas. W sumie, niech trochę się poobraca wśród mniej więcej jego rówieśników, bo żony z jego poglądami to faktycznie szukałabym we wspólnotach. W internecie przecież takie też chyba szukają drugiej połówki? Albo nie wiem, inna parafia? On chciałby mieć towarzystwo, ale ma spore braki w relacjach międzyludzkich. Szczerze to nie wiem czemu od najmłodszych lat był taki wycofany, ale może z czasem to mija, tylko teraz jest niestety społecznie jest się trochę w tyle. Dzisiaj, akurat do niego idę, więc popytam go jeszcze o ile nie będę zmuszona wysłuchiwać elaboratów o muzyce Edytowane przez kasianna94 Czas edycji: 2017-08-04 o 11:04

2017-08-04, 21:50	#16
WŁADCZYNI Raczkowanie Zarejestrowany: 2007-01 Wiadomości: 221	Dot.: Problem z kuzynem, chciałabym pomóc [1=18d73f41c1c01aef8fdf04b 5e3282c14752c25f5_62181c6 d1d29a;76023056]Po pierwsze nie wiesz czy facet ma jakikolwiek autyzm, a po drugie, jeśli ma, to nie wiesz jak zaawansowany. Zespół Aspergera to nie jest ciężkie upośledzenie umysłowe, które by uniemożliwiało skończenie studiów i pracę, nawet jeśli to by miała być praca z ludźmi. I po trzecie (najważniejsze), to skończenie studiów nie ma samo w sobie związku z pracą w zawodzie.[/QUOTE] Nie wiem, Ty też tego nie wiesz. Chyba masz problem z czytaniem. Spektrum autyzmu moze, ale nie musi uniemożliwiać skończenie studiów i pracę. Ale ludzie z autyzmem zdecydowanie nie palą się do pracy z neurotypowymi, bo tłumaczenie wszystkie po X razy i gierki jakie uprawiają NT są trudne do wytrzymania. Twoj napastliwy ton rownież. Oczywiscie że ma, studia to nie jest 5 lat zalewania pały na koszt podatnika, tylko 5 lat nauki przyszłego zawodu.

2017-08-04, 22:13	#18
Rena Zakorzenienie Zarejestrowany: 2004-07 Lokalizacja: Paris Wiadomości: 29 331	Dot.: Problem z kuzynem, chciałabym pomóc Zarabia tak malo i jeszcze rodzice mu kaza dokladac do domu? Zeby sie nie okazalo, ze te konserwatywne poglady to tez oni. I jacykolwiek znajomi nigdy nie byli odpowiednio fajni dla ich synka. A teraz pobudka facet jest samotnikiem i nie robi kariery.

2017-08-05, 13:15	#20
201803290936 Konto usunięte Zarejestrowany: 2006-10 Wiadomości: 43 642	Dot.: Problem z kuzynem, chciałabym pomóc Autorko, a ja na Twoim miejscu zrobiłabym wdech - wydech, ochłonęła, bo mam wrażenie że dałaś się wkręcić na "jaki biedulek, źle mu się dzieje, nic od niego nie zależy".

2017-08-05, 14:06	#22
201803290936 Konto usunięte Zarejestrowany: 2006-10 Wiadomości: 43 642	Dot.: Problem z kuzynem, chciałabym pomóc [1=578537b29e2e39e1d6e3dc9 dfc9821e485b809af_62f97e7 3ceb2a;76052221] Właśnie... Ja rozumiem potrzebę pomagania innym. Ale już szukanie żony dwudziestosześcioletniemu facetowi, rozkład na czynniki pierwsze wszystkich jego problemów począwszy od wczesnego dzieciństwa... Jest to szlachetne i godne podziwu, ale, kurcze, to jednak dorosły człowiek. Po co zamieniać się w jego terapeutkę-lekarkę-opiekunkę?[/QUOTE] Dla mnie to jest przede wszystkim naiwne. Zaprosić go na jakąś imprezę, aby miał możliwość poznania znajomych można, podsunąć ogłoszenie o lepszej pracy można, ALE niewiele więcej da się zrobić. Nie wkręcałabym się za bardzo w pomaganie, bo na dłuższą metę (a nawet krótszą) ryje to psychikę pomagającemu - człowiek staje na rzęsach, a osoba, której się chce pomóc najczęściej i tak niewiele rusza do przodu. Bo zmiana musi nastąpić w człowieku. Poza tym wiedza o tym człowieku, jego problemach, ich źródle, tym czy on naprawdę chce jakieś zmiany w życiu, jest tu dosyć powierzchowna. Zbiór faktów. Nie biedaczek, a jednocześnie dorosły człowiek, który jednak głupi nie jest, skoro studiował, jakąś wiedzę o świecie już ma, doświadczenie itd. Czasami trzeba się też pogodzić z tym, że są osoby skazane na takie życie. I nie nadający się ani do związku, ani tym bardziej do małżeństwa. Bo co? Żona ma tu mieć funkcję kogoś, kto przejmie nad tym panem opiekę? I problem zniknie?

Ten wątek obecnie przeglądają: 1 (0 użytkowników i 1 gości)