Problem z rodzicami

[Doris2583]

Witam!
Przychodzę do Was z pewnym problem i prośba o radę... zacznę od tego mam 18 lat chodzę do 3 liceum po wakacjach I mam chłopaka, tu się zaczyna problem. Moi rodzice kategorycznie zabronili mi się spotykać z nim. Byłam bita wyzywnaa za każdą próbę kontaktu z nim. Mieszkam w bursie w roku szkolnym I akcja trwa od drugiego semestru pierwszej klasy. Moment kulminacyjny był gdy odkryli że nocuje u niego A nie w internacie. Nocowalam parę razu wcześniej już ale nikt nie ogarnął. Chłopak mieszka na miejscu mojej szkoły I jest 4 lata starszy. Moi rodzice strasznie kieruja się pozycja finansowa ludzi i zabraniają kontaktu mi z 'niższą partia'. Jego rodzice sa rozwiedzeni i jego mame oni znaja A dzięki plotka nie mają dobrej opinii. Ukrywamy się od tamtego zdarzenia w pierwszej klasie do teraz. Pytanie jak oznajmić im I kiedy to zrobić? Próbowaliśmy szczerej rozmowy nic nie dało. Zaraz kończę 18 A potem studia. Co robić? Wiem że jeśli się dowiedzą to pewnie nie będą chcieli mnie znać I będą straszne awantury.

[Wisniowa_muffinka]

Czy jest jakiś powód ich niechęci do Twojego chłopaka? Poza tym, że jest „niższą partią”? Bo jeśli nie ma to lepiej dla Twojego spokoju nie mówić im o pewnych rzeczach. Zaraz kończysz 18 lat i w tej sytuacji nie muszą wiedzieć że np. czasem nocujesz u chłopaka.

[Doris2583]

Może to że nie jest lekarzem albo kimś wyżej. Nie ma matury ale sam utrzymuje siebie i mieszkanie od 19 roku życia. Sęk w tym że oni I tak się dowiedzą I nigdzie mnie nie puszczają.

[Stylinska]

Jak im nie mówisz to jak mają się dowiedzieć? Śledzą cię i mają agentów w bursie, którzy im mówią gdzie chodzisz w nocy czy jak?

[Doris2583]

Opiekunowie dzwonią jak nie ma kogoś na noc do rodziców

[18d73f41c1c01aef8fdf04b5e3282c14752c25f5_62181c6d1d29a]

To się wynieś do innej bursy wraz z ukończeniem 18nastki jeśli masz taką opcję. Do takiej bursy, w której nie ma szpiegujących opiekunów.

[Doris2583]

To nie jest jak akademik, wszędzie zgoda rodzica poza tym musiałabym wracać na weekend I tak A mi chodzi bardziej o to co robić jak skończę liceum I jak to zrobić

[18d73f41c1c01aef8fdf04b5e3282c14752c25f5_62181c6d1d29a]

Napisane przez Doris2583

To nie jest jak akademik, wszędzie zgoda rodzica poza tym musiałabym wracać na weekend I tak A mi chodzi bardziej o to co robić jak skończę liceum I jak to zrobić

Jak masz 18 lat, to już nie potrzebujesz takiej zgody.

[Kmee]

Może to co powiem będzie nieco brutalne, ale z punktu widzenia lat i doświadczenia, które mam na kartu powiem tak. Nie warto poświęcać wszystkiego dla nastoletniej miłości. Na prawdę ultra rzadko zdarza się, aby przetrwała. Kłótnia z rodzicami, oszukiwanie ich itp. może mieć konsekwencje na całe życie (nawet jeśli teraz nie mają racji) a o chłopaku mając dwadzieścia parę lat już dawno nie będziesz pamiętała.
Spotykaj się z nim, jeśli jest dla Ciebie ważny, ale nie musisz u niego nocować. Ty będziesz szczęśliwa a rodzice spokojni. Jeśli Wasze uczucie jest coś warte, to taka mała przeszkoda na pewno nie stanie mu na drodze, chłopak powinien zrozumieć Twoją sytuację i nie narażać Cię na kłótnie z rodzicami.

[Doris2583]

Mi nie chodzi o nocowanie tylko o normalne spotykanie się, żebym mogła normalnie z nim wyjść i mówić że to mój chłopak A nie ukrywać przed wszystkimi że jesteśmy razem...

[18d73f41c1c01aef8fdf04b5e3282c14752c25f5_62181c6d1d29a]

Napisane przez Doris2583

Mi nie chodzi o nocowanie tylko o normalne spotykanie się, żebym mogła normalnie z nim wyjść i mówić że to mój chłopak A nie ukrywać przed wszystkimi że jesteśmy razem...

Nie musisz ukrywać przed wszystkimi. Możesz to ukrywać przed rodzicami, albo nie ukrywać przed nikim i uwolnić się od rodziców na dobre.

[Doris2583]

Znajomi moi I jego cała rodzina wiedza. Sęk w tym że mieszkam z nimi więc:') plan mamy taki żeby po skończeniu przeze mnie liceum powiedzieć im tylko wtedy zaczną się awantury i nie wiem kompletnie co zrobić. Powiedzieć im spróbować porozmawiać z mama czy po prostu powiedzieć I wyprowadzić się z domu

---------- Dopisano o 13:45 ---------- Poprzedni post napisano o 13:42 ----------

W moim internacie potrzebuje

[18d73f41c1c01aef8fdf04b5e3282c14752c25f5_62181c6d1d29a]

Napisane przez Doris2583

Znajomi moi I jego cała rodzina wiedza. Sęk w tym że mieszkam z nimi więc:') plan mamy taki żeby po skończeniu przeze mnie liceum powiedzieć im tylko wtedy zaczną się awantury i nie wiem kompletnie co zrobić. Powiedzieć im spróbować porozmawiać z mama czy po prostu powiedzieć I wyprowadzić się z domu

Dlaczego akurat z mamą miałabyś rozmawiać, skoro problem masz jak rozumiem z obojgiem rodziców?
Ty już właściwie nie mieszkasz z rodzicami, więc nie wiem po co miałabyś się z czegokolwiek tłumaczyć. I tak się nie dogadujesz z nimi, więc im szybciej się wyniesiesz na dobre, tym lepiej. Poza tym to ty sama wiesz najlepiej czy i jaka rozmowa ma szanse przynieść jakiekolwiek efekty.

[Doris2583]

Bo mama mogłaby zrozumieć. Chodzi o to, że chce mieć z nimi normalny kontakt A nie jakieś awantury non stop

[18d73f41c1c01aef8fdf04b5e3282c14752c25f5_62181c6d1d29a]

Napisane przez Doris2583

Bo mama mogłaby zrozumieć. Chodzi o to, że chce mieć z nimi normalny kontakt A nie jakieś awantury non stop

Rodzice cię biją i wyzywają. To jest kompletna patologia i nie masz szans na normalny kontakt dopóki oni sami nie zechcą się leczyć.

[Kmee]

Jesteś pewna, że im chodzi tylko o to, że się spotykacie a nie boją się, że:
a) nocujesz u niego a oni dostają telefony
b) uważają, że powinnaś się uczyć a nie skupiać na chłopaku
c) będziesz miała problemy w szkole przez uciekanie z bursy
d) i inne takie... ?

Czasem negatywne emocje skupiają się na chłopaku (bo przecież nie na Tobie), ale ich prawdziwym podłożem jest niepokój o nieletnią córkę, która robi głupoty (znikanie z bursy) i przeżywa nastoletni bunt?

ps. wspomniałaś o pobiciu, co konkretnie się wydarzyło ?

[Doris2583]

Napisane przez Kmee

Jesteś pewna, że im chodzi tylko o to, że się spotykacie a nie boją się, że:
a) nocujesz u niego a oni dostają telefony
b) uważają, że powinnaś się uczyć a nie skupiać na chłopaku
c) będziesz miała problemy w szkole przez uciekanie z bursy
d) i inne takie... ?

Czasem negatywne emocje skupiają się na chłopaku (bo przecież nie na Tobie), ale ich prawdziwym podłożem jest niepokój o nieletnią córkę, która robi głupoty (znikanie z bursy) i przeżywa nastoletni bunt?

ps. wspomniałaś o pobiciu, co konkretnie się wydarzyło ?

Nie nocuje już u niego, nie miałam problemów z tej sytuacji, w nauce się nie opuściłam A wręcz przeciwnie bo dzięki niemu mam lepsze oceny więc

Bunt już przeszłam haha a teraz to po prostu chce posiadania kogoś bliskiego bo na rodziców pod względem rozmowy na jakiekolwiek tematy inne niż szkoła I takie tam to nie mam nie mogę liczyć.

Jeśli chodzi o te pobicie to po prostu dlatego że przywiózł mnie z dnia otwartego ze szkoły bo uciekł mi bus.

[Kmee]

Napisane przez Doris2583

Nie nocuje już u niego, nie miałam problemów z tej sytuacji, w nauce się nie opuściłam A wręcz przeciwnie bo dzięki niemu mam lepsze oceny więc

Czyli im chodzi tylko o tego konkretnego chłopaka, że nie jest dla Ciebie wystarczająco dobry?

Napisane przez Doris2583

Bunt już przeszłam haha a teraz to po prostu chce posiadania kogoś bliskiego bo na rodziców pod względem rozmowy na jakiekolwiek tematy inne niż szkoła I takie tam to nie mam nie mogę liczyć.

Oj bunt nieraz trwa do dwudziestu paru lat, trochę czasu mija zanim zaczniemy rozumieć naszych rodziców. Niemniej to nic złego, a tym bardziej nic złego, że chcesz mieć kogoś bliskiego.

Napisane przez Doris2583

Jeśli chodzi o te pobicie to po prostu dlatego że przywiózł mnie z dnia otwartego ze szkoły bo uciekł mi bus.

Nie pytam czemu, tylko pytam co się stało... to dość dużo mówi o rodzicach, co znaczy pobita. Wiesz jest różnica między szarpnięciem w złości a podbiciem oka, czy siniakami na ciele..

[Doris2583]

Tylko no wszyscy mówią że nie powinni tak robić, dorośli ludzie zwłaszcza...

Miałam podbite oczy że no po prostu miałam siniaki przez ojca

[Kmee]

Napisane przez Doris2583

Tylko no wszyscy mówią że nie powinni tak robić, dorośli ludzie zwłaszcza...

Miałam podbite oczy że no po prostu miałam siniaki przez ojca

No to nie dobrze... niestety to nie wróży szybkiemu unormowaniu sytuacji między Wami. Kurcze rozumiem jak Ci trudno, z jednej strony jesteś niepełnoletnia - radzić sobie bez wsparcia rodziców w tym finansowego jest strasznie trudno. Jeśli miałabym Ci coś doradzić, to chyba to co sama wyczuwasz intuicyjnie za najbardziej sensowne. Spróbuj pogadać z Mamą, ale nie kłóć się tylko spisz sobie rzeczowe argumenty i spytaj co tak na prawdę powoduje ich złość i niechęć do chłopaka. Nie naciskaj i nie kłóć się, jeśli z rozmowy nic nie wyjdzie trudno. W tej sytuacji doradziłabym Ci dalej nie mieszkać z nimi (po liceum wybrać akademik) i nie mówić im o Twojej relacji, kontakt ograniczyć do info o uczeniu (czyli tak jak jest)... ale nie rezygnowałabym w 100% z kontaktu i nie szła na noże z rodzicami. Ich pomoc może Ci się jeszcze przydać w tak młodym wieku.

[elfik_]

A ja z perspektywy lat i doświadczenia powiem Ci, żebyś jak najwcześniej zaczęła planować usamodzielnienie się od takich rodziców.

[Kmee]

Napisane przez elfik_

A ja z perspektywy lat i doświadczenia powiem Ci, żebyś jak najwcześniej zaczęła planować usamodzielnienie się od takich rodziców.

Planować tak, ale z głową.. żeby nie zostać niepotrzebnie ze wszystkim samemu. Dlatego wtedy doradzam nie mówienie i powoli robienie swojego, aż uda sie dojść do momentu samodzielności. To nic, że to egoistyczne, czasem trzeba być egoistą.

[Doris2583]

Tylko co z chłopakiem? On też chce normalnie się spotykać I nie ukrywać się, sam zaproponował żebym zamieszkała u niego po 18 i odciąć się od rodziców ale moim zdaniem ten plan to ostatni z ostatnich....

---------- Dopisano o 14:44 ---------- Poprzedni post napisano o 14:43 ----------

A co z chłopakiem? On powiedział że chce normalnego związku A nie ukrywania się I sam powiedział żebym przeprowadziła się I zostawiła rodziców po 18nastce co dla mnie jest planem ostatecznym..

[elfik_]

Napisane przez Doris2583

Tylko co z chłopakiem? On też chce normalnie się spotykać I nie ukrywać się, sam zaproponował żebym zamieszkała u niego po 18 i odciąć się od rodziców ale moim zdaniem ten plan to ostatni z ostatnich....

---------- Dopisano o 14:44 ---------- Poprzedni post napisano o 14:43 ----------

A co z chłopakiem? On powiedział że chce normalnego związku A nie ukrywania się I sam powiedział żebym przeprowadziła się I zostawiła rodziców po 18nastce co dla mnie jest planem ostatecznym..

Dlaczego ostatecznym? Brak zaufania wobec chłopaka czy przekonanie, że 'w razie co to sobie nie poradzisz'?

[Doris2583]

Zaufanie mam do niego ogromne, jak do nikogo chodzi tutaj ogólnie że sobie nie poradzimy głównie pod względem finansowym i nie chce tracić kontaktu całkiem z rodzicami mimo tego jacy są A raczej z mama bo ojciec jest mi obojętny. Oni są strasznie starodawni. Nocowanie przed ślubem? O w życiu. Mieszkanie razem? To prawie jak puszczanie się na lewo i prawo

[elfik_]

Rozumiem. Ja sama będąc w Twoim wieku byłam przerażona 'odejściem' od rodziców, którzy mi wmówili, że bez nich popadnę w narkotyki i będę się puszczać. Wiele lat upłynęło, żebym zrozumiała jak paskudna jest to manipulacja. Obecnie to całkowicie normalne, że 19-20 latki decydują się mieszkać z partnerami, z obcymi ludźmi, idą na studia itd. Przede wszystkim musisz zrozumieć, że chodzi tylko o Ciebie, nie o chłopaka i nie o rodziców, wykazać się dojrzałością i przemyśleć swoją sytuację. Wiesz już, czy chcesz iść na studia? Na jakie? Gdzie? Trzeba będzie zmienić miejsce zamieszkania? Czy chłopak jest w stanie utrzymać Was oboje? Czy w ogóle jest świadomy kosztów? Na tę chwilę, do ukończenia obecnej szkoły radziłabym przeboleć, ale później? Chłopak też będzie miał okazję wykazać się cierpliwością i zrozumieniem do tego czasu.

[Doris2583]

Wiem już na jaki kierunek gdzie i mniej więcej obliczylam koszty na miesiąc mieszkania we dwoje tam gdzie chce studiować. Wiem że jak zamieszkam z nim to odwroca się ode mnie i znienawidza

[matcha]

Znienawidzą cię no i? A teraz to cię kochają, gdy cię biją? Twoi rodzice to patologia, czas powoli się wymiksowywać z takiej rodzinki, bo może być tylko gorzej.

[elfik_]

Może tak, może nie, trudno przewidzieć reakcję. To nie jest jednak powód, żeby zmieniać swoje plany bo toksycznym rodzicom się tak widzi.

[Kmee]

Oj tak nie są to proste decyzje i dobrze, że nie chcesz ich podejmować pochopnie. Są tacy co wychodzą z domu mając 18 lat i im się układa ale są też tacy, którzy rzucają wszystko a potem szarpią się o każdy grosz umęczeni dorywczą pracą, wymagającymi studiami i niepowodzeniami w związku (co jeśli jednak Wam się nie ułoży a on Cię utrzymuje.. to jak spod deszczu pod rynnę).
Z chłopakiem poważnie porozmawiaj, powiedz mu o swoim planie próby porozmawiania z mamą i wytłumaczenia sobie wszystkiego. Powiedz, że choćbyś bardzo chciała nie masz wpływu na to czy rodzice go akceptują a najważniejsze jest, że Ty go akceptujesz. Spytaj czy będzie w stanie akceptować fakt, że dla własnego dobra musisz nieco przemilczeć Wasz temat, żeby móc liczyć na finansową pomoc rodziców. Jeśli jest dojrzały emocjonalnie to powinien to zrozumieć i Cię wesprzeć. Rozumiem ambicje, którą może mieć, ale pytanie co możecie ugrać przyjmując jedną strategię (ukrycie) a co drugą (pokłócenie się). Grunt, żebyś z nimi nie mieszkała (wybrałabym akademik) i ograniczyła z nimi relacje do pasującego Ci minimum, powoli się usamodzielniając.