Opinia innych-jak bardzo się przejmujecie???Czy w ogóle Was to obchodzi?

[golgie]

Mam odwagę i wygłaszam swoje poglądy. Przejmuję się jedynie opinią osób najbliższych, które mnie znają :męża, dzieci, rodziców, rodzeństwa, dwójki przyjaciół, a resztę mam bardzo głęboko... w tyle

[brandie]

Ja też z wiekiem coraz bardziej mam gdzieś to, co o mnie gadają. W sumie, to nie przejmuję się często nawet uwagami najbliższych osób, bo uważam, że ja najlepiej wiem co jest dla mnie dobre i nikt nie siedzi w mojej skórze.

Pamiętam, że kiedyś głupie uwagi powodowały prawdziwe spustoszenie - w podstawówce koleżanka powiedziała, że mam dziwne nogi, cienkie kostki i wielkie kolana, potem przez kilka lat nie nosiłam spódnic. W gimnazjum inna koleżanka powiedziała, że gdyby miała taki trądzik jak ja, to by się załamała. Inny kolega powiedział, że mam wyłupiaste oczy. Ile ja to przeżywałam...

[eae59dc78e1e9e84c064a10ad74dde2dd7f297a0_6313dc73a6c64]

Napisane przez brandie

Pamiętam, że kiedyś głupie uwagi powodowały prawdziwe spustoszenie - w podstawówce koleżanka powiedziała, że mam dziwne nogi, cienkie kostki i wielkie kolana, potem przez kilka lat nie nosiłam spódnic. W gimnazjum inna koleżanka powiedziała, że gdyby miała taki trądzik jak ja, to by się załamała. Inny kolega powiedział, że mam wyłupiaste oczy. Ile ja to przeżywałam...

Ludzie są beznadziejni wygłaszając takie opinie.

[ruda_beksa]

Napisane przez brandie

Ja też z wiekiem coraz bardziej mam gdzieś to, co o mnie gadają. W sumie, to nie przejmuję się często nawet uwagami najbliższych osób, bo uważam, że ja najlepiej wiem co jest dla mnie dobre i nikt nie siedzi w mojej skórze.

Pamiętam, że kiedyś głupie uwagi powodowały prawdziwe spustoszenie - w podstawówce koleżanka powiedziała, że mam dziwne nogi, cienkie kostki i wielkie kolana, potem przez kilka lat nie nosiłam spódnic. W gimnazjum inna koleżanka powiedziała, że gdyby miała taki trądzik jak ja, to by się załamała. Inny kolega powiedział, że mam wyłupiaste oczy. Ile ja to przeżywałam...

Ludzie są niesamowicie wredni. W podstawówce nie miałam życia bo zaczęłam okres dojrzewania późno - komentarze o byciu "deską" były na porządku dziennym. W liceum "kolega" powiedział mi, że "jakbyś sobie nos zrobiła, to byłabyś ładna". "Koleżanka" narzekała na swoją wagę, potem zmierzyła mnie wzrokiem i powiedziała "no ale ja przynajmniej mam cycki". Mój własny trener powiedział, że jakbym zrobiła sobie operację biustu, to dopiero byłabym "hot" i mąż byłby zachwycony (nie byłby). Już moim trenerem nie jest, rzecz jasna.

[ad661336dba67467d5566b7c0c939a9c82ec46ac_5f7e48729cea2]

Opinie randomow mam gdzies, ale zdania rodziny juz wyslucham i nawet przemysle.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

---------- Dopisano o 21:57 ---------- Poprzedni post napisano o 21:56 ----------

Ludzie to ch.. coz przywyklam.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[7719e1289fd8f2cabe4d2763ed6d1b81d4eb2186]

Ogolnie, na co dzien, nie przejmuje sie. Ludzie, na ktorych opinii mi zalezy, nie sprowadzaja mojej osoby do takich rzeczy jak wyglad.

Ale czasami sie przejmuje. Mialam ostatnio kilka takich sytuacji, ze musialam cos zalatwic i mimo ze teoretycznie zalezalo to tylko od roznych kryteriow oficjalnych, ktore trzeba bylo spelnic, to w praktyce moglo na to wplyw miec to, jak mnie widza jako osobe. I to mnie troche przeroslo.

[amillia]

Napisane przez ruda_beksa

Ludzie są niesamowicie wredni. W podstawówce nie miałam życia bo zaczęłam okres dojrzewania późno - komentarze o byciu "deską" były na porządku dziennym. W liceum "kolega" powiedział mi, że "jakbyś sobie nos zrobiła, to byłabyś ładna". "Koleżanka" narzekała na swoją wagę, potem zmierzyła mnie wzrokiem i powiedziała "no ale ja przynajmniej mam cycki". Mój własny trener powiedział, że jakbym zrobiła sobie operację biustu, to dopiero byłabym "hot" i mąż byłby zachwycony (nie byłby). Już moim trenerem nie jest, rzecz jasna.

Ludziom zawsze coś będzie przeszkadzać. Ja jestem z tych bardziej biuściastych i się już nasłuchałam, że "i tak ci opadną na starość", "mój facet powiedział, że woli mniejsze", "jakoś mało estetyczne takie duże piersi, ja tam wolę moje małe", nie mówiąc już o wytykaniu palcami i wyśmiewaniu w czasach wczesnogimnazjalnych, bo byłam dziwadłem, które się wyróżniało na tle innych dziewczyn większym biustem. W ogóle mam wrażenie, że ludziom jakoś łatwiej przychodzi krytyka dużego biustu, chyba dlatego, że generalnie przez media postrzegany jest jako bardziej atrakcyjny, więc można mi dowalić, źle nie mam, a może chociaż wpadnę w kompleksy (to samo zresztą jest ze szczupłymi osobami, grubszej głupio dowalić, bo jeszcze jej się zrobi przykro, ale już po chudych można jechać do woli, niech znają swoje miejsce i przypadkiem nie czują się dobrze ze swoim ciałem). Kilkukrotnie zdarzyło mi się, że ludzie na ulicy/w tramwaju/w pracy podchodzili do mnie i ni z tego ni z owego mówili "pani się nie obrazi, ale ja tam wolę mniejsze piersi". Noż kurde, ok, co mnie to obchodzi? Co ja mam na to odpowiedzieć? Przeprosić?

Staram się nie brać tego do siebie, ale przez wiele lat miałam potworne kompleksy na punkcie piersi, chodziłam w szerokich bluzach, żeby je ukryć, nie chodziłam na baseny, nie opalałam się. Teraz jest ciut lepiej, ale nadal nie idealnie. Najgorsze są sytuacje, gdy w lecie ładnie się ubiorę, założę sukienkę, próbuję poczuć się kobieco i natknę się na grupę gimnazjalistów, która zaczyna robić mi zdjęcia i komentować na głos "dojce" czy "balony". A nieraz nawet uciec się nie da, bo na przykład jedziemy jednym tramwajem. Ludzie dookoła nosy w okno i uśmieszek na twarzy, a ja cała czerwona udaję, że nie słyszę, bo nie wiem co powiedzieć i czy wypada mi się wykłócać z bandą 13-letnich chłopców. Ech.

[brandie]

Napisane przez ruda_beksa

Ludzie są niesamowicie wredni. W podstawówce nie miałam życia bo zaczęłam okres dojrzewania późno - komentarze o byciu "deską" były na porządku dziennym. W liceum "kolega" powiedział mi, że "jakbyś sobie nos zrobiła, to byłabyś ładna". "Koleżanka" narzekała na swoją wagę, potem zmierzyła mnie wzrokiem i powiedziała "no ale ja przynajmniej mam cycki". Mój własny trener powiedział, że jakbym zrobiła sobie operację biustu, to dopiero byłabym "hot" i mąż byłby zachwycony (nie byłby). Już moim trenerem nie jest, rzecz jasna.

To ja z kolei zaczęłam szybciej dojrzewać i dziewczyny w podstawówce się podśmiewały, że mi na WFie widać cycki przez białą koszulkę, że mam meszek pod pachami i włoski na nogach... Ta koleżanka od kolan i kostek, to powiedziała, że wyglądam jak chłop Ja wtedy w ogóle nawet nie myślałam, żeby się golić czy coś, nie zwracałam uwagi na moje owlosienie, to była jakaś 5 klasa. Popłakałam się i poszłam z mamą kupić stanik tego samego dnia.

[7719e1289fd8f2cabe4d2763ed6d1b81d4eb2186]

Napisane przez amillia

W ogóle mam wrażenie, że ludziom jakoś łatwiej przychodzi krytyka dużego biustu, chyba dlatego, że generalnie przez media postrzegany jest jako bardziej atrakcyjny, więc można mi dowalić, źle nie mam, a może chociaż wpadnę w kompleksy (to samo zresztą jest ze szczupłymi osobami, grubszej głupio dowalić, bo jeszcze jej się zrobi przykro, ale już po chudych można jechać do woli, niech znają swoje miejsce i przypadkiem nie czują się dobrze ze swoim ciałem).

Mit i mit.
Teksty o ''deskach'' i ''grubasach'' sa rownie czeste.

[amillia]

Napisane przez skarbimira

Mit i mit.
Teksty o ''deskach'' i ''grubasach'' sa rownie czeste

Po części, może, ale jak za gówniarza próbowałam się "miłym" koleżankom odgryzać w drugą stronę to wywoływało to oburzenie otoczenia, jak mogę wpędzać biedną Kasię w kompleksy, nie jej wina, że ma małe piersi. Za to teksty "biednej Kasi" w moją stronę przechodziły bez echa. Więc różnie z tym bywa.

Inna sprawa, że nie mam doświadczenia jak traktowane są na co dzień dziewczyny z mniejszym biustem czy otyłe, więc też mogę sobie przez to mylne wrażenie wyrobić.

[eae59dc78e1e9e84c064a10ad74dde2dd7f297a0_6313dc73a6c64]

Okropne są te doświadczenia, które macie a najgorsze, że wiele z nas one nadal w jakiś sposób bolą.

Mam nadzieję, że ludzie, którzy lubią tak beznadziejnie komentować inne osoby uświadomią sobie po lekturze tego wątku, że:

- trzeba pomyśleć dwa razy zanim się wytknie innym ich wady, w szczególności te dotyczące wyglądu, nad którymi większość z nas nie ma żadnej kontroli
- trzeba skupić się na charakterze ludzi, ich osobowości, ich wewnętrznych cechach, bo tylko to tak naprawdę ma znaczenie w tym jaka dana osoba naprawdę jest
- trzeba skupić się na pozytywach, na komplementowaniu innych ludzi i byciu milszym

(banały niby, ale jak widać przychodzące wielu ludziom z trudnością).

[ruda_beksa]

Napisane przez amillia

W ogóle mam wrażenie, że ludziom jakoś łatwiej przychodzi krytyka dużego biustu, chyba dlatego, że generalnie przez media postrzegany jest jako bardziej atrakcyjny, więc można mi dowalić, źle nie mam, a może chociaż wpadnę w kompleksy (to samo zresztą jest ze szczupłymi osobami, grubszej głupio dowalić, bo jeszcze jej się zrobi przykro, ale już po chudych można jechać do woli, niech znają swoje miejsce i przypadkiem nie czują się dobrze ze swoim ciałem)

A wiesz, że ja to zauważyłam. Może tak jest dlatego, że duży biust i szczupła sylwetka należą do obecnie panujących kanonów piękna, i ludzie myślą sobie, że można takim osobom dowalić, bo i tak mają za dobrze? W angielskim jest takie obleśne powiedzenie "anything more than a handful is a waste". To powiedzenie ma na celu "pocieszenie" małobiuściastych, że wcale nie muszą mieć DUŻEGO biustu - bo wiadomo, chodzi o to, żeby chłop miał za co złapać. A jak ma - git. Z tym, że mnie jako małobiuściastej to wcale nie pomaga, bo nie lubię dowartościowywać się srając na ciała innych kobiet.

Widzę też tą zależność jeśli chodzi o wagę. Internauci oczywiście piszą straszne rzeczy o grubszych osobach, ale w tych przypadkach często widać reakcję innych, od razu jest pojazd. A pod zdjęciami modelek ludzie piszą że szkieletor, że babochłop, że anorektyczka, że "prawdziwa kobieta" tak nie wygląda... i nie ma reakcji, najwyżej dostają lajki.

Najgorsze są sytuacje, gdy w lecie ładnie się ubiorę, założę sukienkę, próbuję poczuć się kobieco i natknę się na grupę gimnazjalistów, która zaczyna robić mi zdjęcia i komentować na głos "dojce" czy "balony". A nieraz nawet uciec się nie da, bo na przykład jedziemy jednym tramwajem. Ludzie dookoła nosy w okno i uśmieszek na twarzy, a ja cała czerwona udaję, że nie słyszę, bo nie wiem co powiedzieć i czy wypada mi się wykłócać z bandą 13-letnich chłopców. Ech.

Bydlęta

[Trzepotka]

Treść usunięta

[brandie]

Mnie kiedyś jeden małolat, który szedł w grupie, klepnął w tyłek, na ulicy.
Zawsze sobie przypominam tę sytuację, gdy czytam te wszystkie posty o molestowaniu w biały dzień w Europie Zachodniej

[Judien]

Zależy od kogo dostaję tą krytykę. Staram się nie przejmować, chociaż czasami jest ciężko, wiadomo. Niektóre słowa po prostu bolą.

[PaulaBEBE]

Napisane przez ratunku261

Witam, mam pytanie jak bardzo przejmujecie sie opinia innych na swoj temat? Czy w ogole sie przejmujecie i czy to jest normalne czy już pewna przesada?
Wiadomo, ze jak wyglądamy jak większość, zachowujemy sie jak wiekszosc i zyjemy dość standardowo jesteśmy mniej narażeni na krytykę..ale....
Czy przejmujecie sie tym co inni pomysla o Waszym wygladzie? Ze jak będziecie za ladne/zbyt wypielegnowane to bedą mam dogadywać?
Jeśli np. zrobicie coś mniej standardowego doczepicie wlosy, powiekszycie piersi, zooperujecie nos. Czy moglybyscie tego nie zrobic bo beda pytac o to inni?

Czy boicie się, żę beda obgadywac WAs jako zbyt do przodu lub zbyt wycofane? Czy macie odwage wyglaszac swoje poglądy na skrajne tematy?Czy łapiecie sie na tym,że szukacie akceptacji i potwierdzenia, ze jestescie ok?

Jeśli mówi coś osoba toksyczna i taka, która życzy mi źle, to się nią nie przejmuję. Wszystko zależy od nastawienia

[kalor]

Szokujące są wasze doświadczenia. Pamietam tylko jedną sytuację, kiedy mój wygląd został skrytykowany (nie przez najbliższych - oni czasem krytykują, ale nie złośliwie, tylko w dobrej wierze. Zresztą i tak rzadko i raczej tylko pytani). W podstawówce kolega wyśmiał moją postawę ciała, miał rację, bo mam okropną, ale zrobiło mi się przykro przez formę. Nie pamietam żadnego innego komentarza na swoj temat. To okropne, jak bardzo niektórzy ludzie wtrącają się w nieswoje sprawy, zero jakiegokolwiek filtra między myślami, a tym, co mówią. Szok.

Mimo że nie mam takich doświadczeń, to jakby ktoś skrytykował mój wygląd, to bym się nie przejęła. Jednemu się nie spodobam, a innemu już tak, wszystkim nie dogodzę.

Krytyka moich umiejętności, pracy - przyjęłabym od osób bardziej doświadczonych, autorytetów, lub od ludzi, którym świadczę jakąś usługę. Chyba że krytyka byłaby po prostu złośliwa, z pozycji osoby „co to nie ja”, bo wiem, że mam jeszcze sporo rzeczy do nauczenia się i mam prawo robić coś niedoskonale.

[9c7b885137e5ed850f86ce0a9dd12dda548895b7_5ff7a0aad4a4b]

Co do tematu. Tak aż za bardzo

Wysłane z mojego SM-A530F przy użyciu Tapatalka

[kataleja86]

Ja im jestem starsza tym mniej się przejmuję. W podstawówce i gimnazjum byłam szykanowana ze strony chłopaków z klasy za to jak wyglądam bo miałam krzywy zgryz a przy tym byłam odważna i wygadana, więc trzeba było mi pokazać, gdzie moje miejsce... Do tej pory mam traumę i nadal nie jestem zadowolona ze swoich zębów chociaż wydałam mnóstwo kasy u ortodonty:/ Wada wróciła i nadal ten krzywy zgryz mam, chociaż mniej się nim przejmuję o ile nie oglądam się na zdjęciach Nie wiem czy to kwestia tego, że w obecnych czasach mamy instagramowe i snapchatowe filtry, poza tym większość zdjęć robionych smartfonem się przerabia i na fejsbuku wyglądamy tak jakbyśmy chcięli to wydaję się sobie z wiekiem ładniejsza Planuję operację nosa żeby już nie robić zdjęć tylko z frontu, chciałabym nie przejmować się swoim profilem ale robię to dla siebie bo nigdy nie usłyszałam, że mam duży nos tylko ten brzydki wysunięty zgryz... Co do sylwetki to pracuje nad nią dla siebie, żeby ubrania lepiej leżały i żebym czuła się wygodnie, nie musiała maskować brzucha czy ramion bo to męczące.
Niestety mam mocno krytykująca i obgadująca matkę i każde wyjście z nią na miasto doprowadza mnie do wściekłości bo co chwile słyszę tylko „patrz na tą! ale ma włosy!” „widzisz tego gościa co ma na sobie haha” „ o Boże jak można mieć takie duże usta” itp a jak jej zwrócę uwagę, żeby przestała to zaczynamy się kłócić Sama oczywiście jest idealna tylko wszyscy maja dopasować się do jej chorego wzoru w głowie. Trochę przyznam mi to zatruwało życie, bo mnie oczywiście tez komentowała. Teraz mam ograniczony kontakt z nią i staram się unikać takich ludzi jak ognia i sama nie komentować innych ludzi, nie oceniać po wyglądzie bo to w 98% przypadków okazuje się błędne. Z ludźmi trzeba rozmawiać i poznawać ich charakter, wygląd moim zdaniem wcale nie świadczy o człowieku w większości bo nie wiemy dlaczego ktoś wyglada tak a nie inaczej czy to choroba, czy coś innego.


Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[natash88]

W podstawowce kilka osob walnelo mi zlosliwosciami a propos mojegi garba na nosie, wtedy mnie to bolalo. Pozniej poznalam chlopaka, lekko mi przeszlo, a w wieku 22 lat przeszlam operacje plastyczna i obecnie opinie innych nt.mojego wygladu mnie gilaja - szczegolnie, ze wygladam zupelnie 'normalnie', przecietnie.

Z moich pogladow jestem dumna, mam wiele rzeczy przemyslanych i jestem nieprzemakalna na krytyke w tym wzgledzie (a potrafie innym wytknac nielogicznosc badz brak poparcia pogladow jakimikolwiek argumentami). Stad tez uwagi od rodziny a propos braku slubu, dzieci, ateizmu i inne pierd*oly olewam sikiem prostym, albo w dyskusji pokazuje im, ze wala kliszami bez refleksji.

Przejmuje sie tylko w aspekcie zawodowym - tj.moja slaboscia jest potrzeba bycia kompetentnym na 100%. To mnie blokuje, bo dopoki nie mam o sobie takiego przekonania w jakims aspekcie na 100% to czesto sie za cos nie biore (a mam wysokie standardy co do siebie, niestety).

Ogolnie ludzie nie krytykuja mnie, nie sa zlosliwi, a jak raz na rok to sie zdarzy, to biada raczej im, nie mi. Wynika to chyba z tego, ze wydaje sie osoba bardzo pewna siebie plus mam spore umiejetnosci spoleczne, tzw.miekkie.