Czy psychoterapia/wizyta u psychologa Wam pomogła?

[Pani_Robot]

Napisane przez nie_powiem

Mój sceptycyzm jest chyba spowodowany tym, że się po prostu boję, że to mi nie pomoże. A jak to mi nie pomoże, to co innego może pomóc. Wiem, że nie ma co o tym myśleć, ale jest jakieś ziarno strachu i niepewności.


Znam wiele osób, które przeczytały tę książkę i nie palą X lat. Polecam też poczytać opinie, bo o dziwo ta książka "naprawdę działa" Tylko nie na mnie

Uzalezneinie od nikotyny jest niezwykle silne. Tak behawioralnie, jak i fizycznie. Książka to nie jest skuteczna metoda. To nie jest żadna metoda i podziwiam osoby, które były w stanie rzucić palenie bez pomocy.

[nie_powiem]

Napisane przez Hanako

Pierwsze spotkanie to zawsze konsultacja/diagnoza/wywiad i mało ma wspólnego z dalszym przebiegiem terapii.
Poza tym mnie też się wydawało, że jestem bardzo samoświadoma, do tego mam wykształcenie ocierające się o psychologię, więc już w ogóle autorefleksja poziom milion. I co mi to daje? Nic mi to nie daje, popełniam cały czas te same błędy. Więc staram się otworzyć na propozycje specjalisty, zwłaszcza że w moim przypadku obnażają one obszary, które mocno wypieram i gdzie moja samoświadomość jest żadna.

Daj sobie trochę czasu, kilka spotkań, żeby ocenić czy współpraca z tym terapeutą jest dla ciebie odpowiednia i pomocna. I pamiętaj, że ważne jest nastawienie - na terapii większość pracy odwala sam pacjent, jeśli on nie jest skłonny do współpracy, to nikt go na siłę ciągnąć za uszy nie będzie.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

Dziękuję Ci bardzo za te słowa. Uspokoiło mnie to bardzo, bo miałam sceptyczne podejście. Ale i tak po wizycie czułam się jakbym zdjęła z siebie jakiś ciężar. Najgorszy był pierwszy krok i pierwsze słowa. Potem jakoś szło. Mam nadzieję, że odnajdę w sobie wartość dzięki tym wizytom i naprawię związek, bo nie chcę by się rozpadł przez moją zółć

[Hanako]

Napisane przez nie_powiem

Dziękuję Ci bardzo za te słowa. Uspokoiło mnie to bardzo, bo miałam sceptyczne podejście. Ale i tak po wizycie czułam się jakbym zdjęła z siebie jakiś ciężar. Najgorszy był pierwszy krok i pierwsze słowa. Potem jakoś szło. Mam nadzieję, że odnajdę w sobie wartość dzięki tym wizytom i naprawię związek, bo nie chcę by się rozpadł przez moją zółć

Będzie dobrze, ale nawet jeśli miałoby nie być - nie ma co załamywać rąk. Nie ten terapeuta, to inny. Nie taki nurt, to inny. Warto próbować, jak widać wiele użytkowników potrzebowało metody prób i błędów żeby trafić na swojego terapeutę.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[nie_powiem]

Napisane przez Hanako

Będzie dobrze, ale nawet jeśli miałoby nie być - nie ma co załamywać rąk. Nie ten terapeuta, to inny. Nie taki nurt, to inny. Warto próbować, jak widać wiele użytkowników potrzebowało metody prób i błędów żeby trafić na swojego terapeutę.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

Zastanawiam się tylko nad jednym. Z racji tego, że zaraz znowu będę bezrobotną studentką a wczoraj uzyskałam od terapeutki informację, że terapia najlepiej raz w tygodni, czy jeśli jej powiem, że z powodów finansowych chciałabym 2-3 razy w miesiącu maksymalnie, to się zgodzi i czy wówczas też coś to da. Nie powiem, 100 zł wydać na raz, co daje łącznie 400-500 zł w miesiącu nie jest to suma, którą jestem w stanie zdzierżyć jako bezrobotna niedługo. Oczywiście będę szukać pracy, ale nie oszukujmy się, to sporo pieniążków..

Napisane przez Pani_Robot

Uzalezneinie od nikotyny jest niezwykle silne. Tak behawioralnie, jak i fizycznie. Książka to nie jest skuteczna metoda. To nie jest żadna metoda i podziwiam osoby, które były w stanie rzucić palenie bez pomocy.

No widzisz, jakkolwiek to dziwnie nie brzmi to postać Allena Carra to już legenda dla nałogowców, którym udało się dzięki niemu rzucić palenie. On stworzył kliniki terapeutyczne bazujące na metodzie EasyWay i dają one zaskakujące efekty; odznaczają się dużą skutecznością. Nie wiem czy jesteś osobą palącą czy nie, ale ta książka i w ogóle metoda EasyWay ma przetransponować myślenie jako o "rzucaniu" palenia, czyli robieniu coś z wielkim trudem, na myślenie, że to jest bajecznie proste. To jest pranie mózgu, o którym zresztą pisze Allen Carr. A on sam wypalał w pewnym momencie swojego życia średnio 100 papierosów dziennie i.. rzucił z dnia na dzień, bez jakichkolwiek wspomagaczy w stylu tabexy, srexy, tabletki i plasterki.


To pewnie po prostu zależy od kilku czynników, by naprawdę rzucić, ale niejednokrotnie już usłyszałam od znajomych, przeczytałam czy obejrzałam filmiki ludzi, którzy tym rzucili. Ale metody są różne, jednak da się rzucić to świństwo.

[Pani_Robot]

Napisane przez nie_powiem

Zastanawiam się tylko nad jednym. Z racji tego, że zaraz znowu będę bezrobotną studentką a wczoraj uzyskałam od terapeutki informację, że terapia najlepiej raz w tygodni, czy jeśli jej powiem, że z powodów finansowych chciałabym 2-3 razy w miesiącu maksymalnie, to się zgodzi i czy wówczas też coś to da. Nie powiem, 100 zł wydać na raz, co daje łącznie 400-500 zł w miesiącu nie jest to suma, którą jestem w stanie zdzierżyć jako bezrobotna niedługo. Oczywiście będę szukać pracy, ale nie oszukujmy się, to sporo pieniążków..






No widzisz, jakkolwiek to dziwnie nie brzmi to postać Allena Carra to już legenda dla nałogowców, którym udało się dzięki niemu rzucić palenie. On stworzył kliniki terapeutyczne bazujące na metodzie EasyWay i dają one zaskakujące efekty; odznaczają się dużą skutecznością. Nie wiem czy jesteś osobą palącą czy nie, ale ta książka i w ogóle metoda EasyWay ma przetransponować myślenie jako o "rzucaniu" palenia, czyli robieniu coś z wielkim trudem, na myślenie, że to jest bajecznie proste. To jest pranie mózgu, o którym zresztą pisze Allen Carr. A on sam wypalał w pewnym momencie swojego życia średnio 100 papierosów dziennie i.. rzucił z dnia na dzień, bez jakichkolwiek wspomagaczy w stylu tabexy, srexy, tabletki i plasterki.


To pewnie po prostu zależy od kilku czynników, by naprawdę rzucić, ale niejednokrotnie już usłyszałam od znajomych, przeczytałam czy obejrzałam filmiki ludzi, którzy tym rzucili. Ale metody są różne, jednak da się rzucić to świństwo.

Paliłam, czytałam, nie zrobiła na mnie wrażenia. Rzuciłam dzięki wspomaganiu farmakologicznemu.
Ameryka to trochę inny rozdział. Oni lubią takie klimaty jak Allen Carr czy Timothy Robbins.
Dla mnie to marketing, show i informacja o wyparciu. Tylko tyle. Tyle samo powie Ci każdy terapeuta w ciągu jednej sesji, co jest w tej książce, bo to żadna wiedza tajemna.

Był o takich "magikach" fajny wykład z SWPS, ale nie mogę teraz znaleźć.

Zresztą sama napisałaś, że na Ciebie też to nie zadziałało

[nie_powiem]

Napisane przez Pani_Robot

Paliłam, czytałam, nie zrobiła na mnie wrażenia. Rzuciłam dzięki wspomaganiu farmakologicznemu.
Ameryka to trochę inny rozdział. Oni lubią takie klimaty jak Allen Carr czy Timothy Robbins.
Dla mnie to marketing, show i informacja o wyparciu. Tylko tyle. Tyle samo powie Ci każdy terapeuta w ciągu jednej sesji, co jest w tej książce, bo to żadna wiedza tajemna.

Był o takich "magikach" fajny wykład z SWPS, ale nie mogę teraz znaleźć.

Zresztą sama napisałaś, że na Ciebie też to nie zadziałało

Tak, ja się właśnie zgadzam z Tobą - na mnie to nie zadziałało kompletnie, bo ja tak samo jak Ty uważałam, że to stek bzdur i wręcz się buntowałam wewnętrznie przed tym, w moim mniemaniu, idiotyzmem. Z reguły jestem dość odporna na sugestię, pranie mózgu i "hipnozę" (co wcale nie uważam, że w kontekście rzucania papierosów jest dobre).

Uważam jednak, że nie warto gnębić tej "metody" jeśli faktycznie są osoby, którym udało się wyprać mózg i dało to pożytek w postaci niepalenia, a znam takie osoby osobiście. I ich nie przekonasz że to żadna metoda, jeśli oni próbowali na milion sposobów i dopiero ta książka w taki czy inny sposób im pomogła.

[Odwazna_jak_sliwa]

Mnie nie pomogła żadna z terapii (podejmowanych czterokrotnie, u różnych specjalistów), wręcz przeciwnie - jako dziecko przez uczęszczanie na terapię straciłam zaufanie do dorosłych.


Potem poszłam na studia i widziałam, jak kształci się takich specjalistów. Doszłam wtedy do wniosku, że nigdy więcej u żadnego z nich już moja noga nie postanie.


Oczywiście wiem, że nie można generalizować i mam znajomych uczęszczających na terapie i chwalących sobie efekty. Ja po prostu wśród nich nie jestem.

[Pani_Robot]

Napisane przez Odwazna_jak_sliwa

Mnie nie pomogła żadna z terapii (podejmowanych czterokrotnie, u różnych specjalistów), wręcz przeciwnie - jako dziecko przez uczęszczanie na terapię straciłam zaufanie do dorosłych.


Potem poszłam na studia i widziałam, jak kształci się takich specjalistów. Doszłam wtedy do wniosku, że nigdy więcej u żadnego z nich już moja noga nie postanie.


Oczywiście wiem, że nie można generalizować i mam znajomych uczęszczających na terapie i chwalących sobie efekty. Ja po prostu wśród nich nie jestem.

Wyjaśnisz? Bo ogólnie psychoterapeutów nie kształci się na studiach

[nie_powiem]

Napisane przez Odwazna_jak_sliwa

Mnie nie pomogła żadna z terapii (podejmowanych czterokrotnie, u różnych specjalistów), wręcz przeciwnie - jako dziecko przez uczęszczanie na terapię straciłam zaufanie do dorosłych.


Potem poszłam na studia i widziałam, jak kształci się takich specjalistów. Doszłam wtedy do wniosku, że nigdy więcej u żadnego z nich już moja noga nie postanie.


Oczywiście wiem, że nie można generalizować i mam znajomych uczęszczających na terapie i chwalących sobie efekty. Ja po prostu wśród nich nie jestem.

Teraz zaczęłam się zastanawiać nad jednym faktem, po Twojej wypowiedzi. Co wtedy, gdy taka terapia nie pomoże/nie pomaga?
Szczerze mówiąc jestem w takim momencie życia i zmagam się z takimi problemami, że terapia to chyba ostatnia deska ratunku, którą mogę podjąć. A przynajmniej ostatnia, o której jestem świadoma.



Zależy pewnie od tego, z jakimi problemami się ludzie zmagają. Ale moje zachowanie może zagrażać życiu mojemu i innych i osobiście nie mam innego pomysłu, co jeśli i mi nie pomoże. Jak wtedy sobie radzicie, co dalej?


Oczywiście, pewnie nie ma co się na zapas martwić, ale można założyć i taką możliwość..

[amillia]

Jeżeli zagrażasz sobie lub innym to pozostaje jeszcze hospitalizacja. No i farmakologia. Może warto porozmawiać z psychiatrą o możliwości wdrożenia leczenia farmakologicznego, z mojego doświadczenia daje dużo więcej niż gadanie o dupie Maryni przez godzinę

[nie_powiem]

Napisane przez amillia

Jeżeli zagrażasz sobie lub innym to pozostaje jeszcze hospitalizacja. No i farmakologia. Może warto porozmawiać z psychiatrą o możliwości wdrożenia leczenia farmakologicznego, z mojego doświadczenia daje dużo więcej niż gadanie o dupie Maryni przez godzinę

Właściwie to chodzę do psychoterapeuty, a nie psychiatry. I generalnie na co dzień jestem do rany przyłóż i na co dzień nie daje to kompletnie żadnych oznak w stylu agresora, myśli samobójczych itd. Jestem praktycznie zawsze uśmiechnięta, staram się jakoś rozwijać, mam jakieś ambicje, wspomagam fundacje charytatywne co miesiąc lub kilka razy w miesiącu, mam zwierzęta, którymi się opiekuję i jestem czuła, nie jem mięsa też z powodów etycznych, staram się dbać o środowisko. Ale czasem tak chorobliwie się denerwuje, że nie jestem w stanie trzymać kontroli nad swoimi emocjami + mam fobię, która powstrzymuje mnie przed badaniami a co za tym idzie dbaniem o zdrowie.


Więc póki co psychoterapeuta, być może w razie potrzeby to on mnie skieruje do psychiatry (?)

[amillia]

Napisane przez nie_powiem

Właściwie to chodzę do psychoterapeuty, a nie psychiatry. I generalnie na co dzień jestem do rany przyłóż i na co dzień nie daje to kompletnie żadnych oznak w stylu agresora, myśli samobójczych itd. Jestem praktycznie zawsze uśmiechnięta, staram się jakoś rozwijać, mam jakieś ambicje, wspomagam fundacje charytatywne co miesiąc lub kilka razy w miesiącu, mam zwierzęta, którymi się opiekuję i jestem czuła, nie jem mięsa też z powodów etycznych, staram się dbać o środowisko. Ale czasem tak chorobliwie się denerwuje, że nie jestem w stanie trzymać kontroli nad swoimi emocjami + mam fobię, która powstrzymuje mnie przed badaniami a co za tym idzie dbaniem o zdrowie.


Więc póki co psychoterapeuta, być może w razie potrzeby to on mnie skieruje do psychiatry (?)

Może zapytaj na następnym spotkaniu co sądzi o odwiedzeniu też psychiatry. W ogóle to polecam chodzenie na terapię właśnie do psychiatry, przede wszystkim prowadzona jest przez osobę z wykształceniem medycznym, a nie panie Halinki, które zrobiły sobie kurs internetowy Nie sugeruję, że tak jest w przypadku Twojego terapeuty, po prostu tak bywa. Ja po wielu próbach trafiłam właśnie do psychiatry prowadzącego oprócz usług medycznych też gabinet psychoterapeutyczny i bardzo sobie chwalę, pół godziny rozmawiania o przepisanych lekach, dawce, ewentualnych skutkach ubocznych, poprawie, którą zauważyłam, a potem normalna psychoterapia. Przy okazji mam też całą historię leczenia w jednym miejscu.
No ale to zobaczysz z czasem co działa na Ciebie najlepiej i czy widzisz jakąś poprawę po kilku spotkaniach.

A widzę jeszcze pytałaś o kwestie finansowe - normalnie powiedz, że to dla Ciebie duży koszt i czy możecie bardziej rozciągnąć w czasie te spotkania, mimo wszystko to jest spory koszt i powinna sobie z tego zdawać sprawę.

[Pani_Robot]

Napisane przez amillia

Może zapytaj na następnym spotkaniu co sądzi o odwiedzeniu też psychiatry. W ogóle to polecam chodzenie na terapię właśnie do psychiatry, przede wszystkim prowadzona jest przez osobę z wykształceniem medycznym, a nie panie Halinki, które zrobiły sobie kurs internetowy Nie sugeruję, że tak jest w przypadku Twojego terapeuty, po prostu tak bywa. Ja po wielu próbach trafiłam właśnie do psychiatry prowadzącego oprócz usług medycznych też gabinet psychoterapeutyczny i bardzo sobie chwalę, pół godziny rozmawiania o przepisanych lekach, dawce, ewentualnych skutkach ubocznych, poprawie, którą zauważyłam, a potem normalna psychoterapia. Przy okazji mam też całą historię leczenia w jednym miejscu.
No ale to zobaczysz z czasem co działa na Ciebie najlepiej i czy widzisz jakąś poprawę po kilku spotkaniach.

A widzę jeszcze pytałaś o kwestie finansowe - normalnie powiedz, że to dla Ciebie duży koszt i czy możecie bardziej rozciągnąć w czasie te spotkania, mimo wszystko to jest spory koszt i powinna sobie z tego zdawać sprawę.

Nie poleca się, by psychiatrą i terapeutą była ta sama osoba.
Panie Halinki uczyły się dłużej niż psychiatra - magisterka z psychologii, terapia własna, kilkaset godzin praktyk i 4 lata szkoły dla psychoterapeutów. Czyli absolutnie minimum, to 9 lat.
Co ma do terapii wykształcenie medyczne?

[przecietna]

Napisane przez Pani_Robot

Nie poleca się, by psychiatrą i terapeutą była ta sama osoba.
Panie Halinki uczyły się dłużej niż psychiatra - magisterka z psychologii, terapia własna, kilkaset godzin praktyk i 4 lata szkoły dla psychoterapeutów. Czyli absolutnie minimum, to 9 lat.
Co ma do terapii wykształcenie medyczne?

Czyli ja trafiłam do niekompetentnej przychodni, bo jedna z trzech terapeutek u której byłam, nie miała więcej jak 25 lat... Zrezygnowałam po pierwszej (prywatnej) wizycie gdy kazała mi na problemy w pracy słuchać audiobooków... druga sprawa że była młodsza ode mnie. Wydaje mi się że to teoria, w praktyce może być inaczej co do szkolenia terapeutów.

---------- Dopisano o 14:39 ---------- Poprzedni post napisano o 14:38 ----------

Napisane przez amillia

Może zapytaj na następnym spotkaniu co sądzi o odwiedzeniu też psychiatry. W ogóle to polecam chodzenie na terapię właśnie do psychiatry, przede wszystkim prowadzona jest przez osobę z wykształceniem medycznym, a nie panie Halinki, które zrobiły sobie kurs internetowy Nie sugeruję, że tak jest w przypadku Twojego terapeuty, po prostu tak bywa. Ja po wielu próbach trafiłam właśnie do psychiatry prowadzącego oprócz usług medycznych też gabinet psychoterapeutyczny i bardzo sobie chwalę, pół godziny rozmawiania o przepisanych lekach, dawce, ewentualnych skutkach ubocznych, poprawie, którą zauważyłam, a potem normalna psychoterapia. Przy okazji mam też całą historię leczenia w jednym miejscu.
No ale to zobaczysz z czasem co działa na Ciebie najlepiej i czy widzisz jakąś poprawę po kilku spotkaniach.

A widzę jeszcze pytałaś o kwestie finansowe - normalnie powiedz, że to dla Ciebie duży koszt i czy możecie bardziej rozciągnąć w czasie te spotkania, mimo wszystko to jest spory koszt i powinna sobie z tego zdawać sprawę.

jak znalazłaś takiego lekarza? Czy gdzieś to można sprawdzić, czy terapeuta jest też lekarzem?

---------- Dopisano o 14:46 ---------- Poprzedni post napisano o 14:39 ----------

Napisane przez nie_powiem

Właściwie to chodzę do psychoterapeuty, a nie psychiatry. I generalnie na co dzień jestem do rany przyłóż i na co dzień nie daje to kompletnie żadnych oznak w stylu agresora, myśli samobójczych itd. Jestem praktycznie zawsze uśmiechnięta, staram się jakoś rozwijać, mam jakieś ambicje, wspomagam fundacje charytatywne co miesiąc lub kilka razy w miesiącu, mam zwierzęta, którymi się opiekuję i jestem czuła, nie jem mięsa też z powodów etycznych, staram się dbać o środowisko. Ale czasem tak chorobliwie się denerwuje, że nie jestem w stanie trzymać kontroli nad swoimi emocjami + mam fobię, która powstrzymuje mnie przed badaniami a co za tym idzie dbaniem o zdrowie.


Więc póki co psychoterapeuta, być może w razie potrzeby to on mnie skieruje do psychiatry (?)

być może przepracujesz problem, tylko jak jesteś oporna na opinie innych to może to być przeszkodą. Ważne aby terapeuta do Ciebie trafiał, może starsza osoba z doświadczeniem życiowym, albo średniego wieku ciepła i otwarta na ludzi? Może terapia grupowa gdzie będziesz wśród innych ludzi nie tylko sam na sam z terapeutą, jedną osobą?

[amillia]

Napisane przez Pani_Robot

Nie poleca się, by psychiatrą i terapeutą była ta sama osoba.
Panie Halinki uczyły się dłużej niż psychiatra - magisterka z psychologii, terapia własna, kilkaset godzin praktyk i 4 lata szkoły dla psychoterapeutów. Czyli absolutnie minimum, to 9 lat.
Co ma do terapii wykształcenie medyczne?

Kto konkretnie nie poleca?

Z perspektywy instytucji rejestrujących i nadzorujących przedsiębiorców (Urzędy Gminy, US, GUS) gabinet psychoterapii (kod PKD 86.90.E – działalność w zakresie zdrowia psychicznego świadczoną przez psychologów i psychoterapeutów) może otworzyć dosłownie każdy obywatel, uprawniony do prowadzenia działalności gospodarczej. Nie ma obecnie ustawy o zawodzie psychoterapeuty ani rozporządzenia, które na gruncie działalności prywatnej regulowałoby wymogi stawiane osobom posługującym się tytułem psychoterapeuty.

---------- Dopisano o 14:59 ---------- Poprzedni post napisano o 14:55 ----------

Napisane przez przecietna

jak znalazłaś takiego lekarza? Czy gdzieś to można sprawdzić, czy terapeuta jest też lekarzem?[COLOR="Silver"]

Na znanym lekarzu na przykład można znaleźć, mój ma podane w oferowanych usługach: Konsultacja psychiatryczna. Farmakoterapia,
Psychoterapia indywidualna. Dodatkowo w sekcji "moje doświadczenie" najczęściej jest konkretnie wypisana ścieżka edukacji, posiadane certyfikaty i doświadczenie.

[przecietna]

Napisane przez amillia

Kto konkretnie nie poleca?

Z perspektywy instytucji rejestrujących i nadzorujących przedsiębiorców (Urzędy Gminy, US, GUS) gabinet psychoterapii (kod PKD 86.90.E – działalność w zakresie zdrowia psychicznego świadczoną przez psychologów i psychoterapeutów) może otworzyć dosłownie każdy obywatel, uprawniony do prowadzenia działalności gospodarczej. Nie ma obecnie ustawy o zawodzie psychoterapeuty ani rozporządzenia, które na gruncie działalności prywatnej regulowałoby wymogi stawiane osobom posługującym się tytułem psychoterapeuty.

---------- Dopisano o 14:59 ---------- Poprzedni post napisano o 14:55 ----------



Na znanym lekarzu na przykład można znaleźć, mój ma podane w oferowanych usługach: Konsultacja psychiatryczna. Farmakoterapia,
Psychoterapia indywidualna. Dodatkowo w sekcji "moje doświadczenie" najczęściej jest konkretnie wypisana ścieżka edukacji, posiadane certyfikaty i doświadczenie.

Ok, dzięki poszukam.

[Pani_Robot]

Napisane przez przecietna

Czyli ja trafiłam do niekompetentnej przychodni, bo jedna z trzech terapeutek u której byłam, nie miała więcej jak 25 lat... Zrezygnowałam po pierwszej (prywatnej) wizycie gdy kazała mi na problemy w pracy słuchać audiobooków... druga sprawa że była młodsza ode mnie. Wydaje mi się że to teoria, w praktyce może być inaczej co do szkolenia terapeutów.

---------- Dopisano o 14:39 ---------- Poprzedni post napisano o 14:38 ----------


jak znalazłaś takiego lekarza? Czy gdzieś to można sprawdzić, czy terapeuta jest też lekarzem?

---------- Dopisano o 14:46 ---------- Poprzedni post napisano o 14:39 ----------


być może przepracujesz problem, tylko jak jesteś oporna na opinie innych to może to być przeszkodą. Ważne aby terapeuta do Ciebie trafiał, może starsza osoba z doświadczeniem życiowym, albo średniego wieku ciepła i otwarta na ludzi? Może terapia grupowa gdzie będziesz wśród innych ludzi nie tylko sam na sam z terapeutą, jedną osobą?

Wykwalifikowani psychoterapeuci po wydanych czasem dziesiątkach tysięcy złotych i latach włożonych w naukę przyjmują w prywatnych gabinetach.
W poradni mogłaś mieć praktykantkę z psychologii, albo kogoś po rocznym kursie.

[nie_powiem]

A co jeśli moja psychoterapeutka na znanymlekarzu ma tylko 6 opinii, ale same dobre (i na fejsie też same dobre, ale nie za dużo) i w zakładce wykształcenie nie ma opisanej ścieżki kariery, co, kiedy i jak ukończyła, dodatkowo gabinet mieścił się w bloku, w mieszkaniu przerobionym na taki gabinet?
Myślicie, że powinnam ją poprosić o informację i jakieś zaświadczenie skąd ma doświadczenie i wiedzę?

[przecietna]

Napisane przez Pani_Robot

Wykwalifikowani psychoterapeuci po wydanych czasem dziesiątkach tysięcy złotych i latach włożonych w naukę przyjmują w prywatnych gabinetach.
W poradni mogłaś mieć praktykantkę z psychologii, albo kogoś po rocznym kursie.

i to mnie najbardziej denerwuje, bo wizyta kosztowała około 80-100zł już teraz nie pamięta, a taka młoda siksa próbuje innym rozwiązywać problemy. To trochę zalatuje szopką.

Druga sprawa że byłam na rocznej terapii w tej samej przychodni już państwowo u dziewczyny która była w moim wieku. Terapia mnie poruszyła, ale oprócz tego że ktoś się zainteresował moim problemem nic z niej nie wyniosłam sic! Teraz sobie dopiero zdałam sprawę że po prostu źle ukierunkowałam swoje działania. Czyli szukać prywatnie terapeuty z certyfikatami i dużym doświadczeniem, może on mnie wyciągnie jakoś na prostą...

---------- Dopisano o 15:22 ---------- Poprzedni post napisano o 15:19 ----------

Napisane przez nie_powiem

A co jeśli moja psychoterapeutka na znanymlekarzu ma tylko 6 opinii, ale same dobre (i na fejsie też same dobre, ale nie za dużo) i w zakładce wykształcenie nie ma opisanej ścieżki kariery, co, kiedy i jak ukończyła, dodatkowo gabinet mieścił się w bloku, w mieszkaniu przerobionym na taki gabinet?
Myślicie, że powinnam ją poprosić o informację i jakieś zaświadczenie skąd ma doświadczenie i wiedzę?

Miałam takiego lekarza psychiatrę, babka przyjmowała w swoim mieszkaniu, ale pracowała w szpitalu na codzień. Nie da się jej wyszukać w internecie? Ja bym zapytała czy gdzieś pracuje jako terapeuta i jakie ma doświadczenie. Ucząc się na swoich błędach.

---------- Dopisano o 15:44 ---------- Poprzedni post napisano o 15:22 ----------

ja teraz znalazłam terapeute prywatnie który ma na znanym lekarzu kilkadziesiąt opinii z zeszłych lat i teraz. Zdjęcie swobodne, nie przy biurku w kitlu. Kiedys pracował na jakimś oddziale dziennym obecnie chyba rozwija działalność prywatnie. W ciągu ostatniego półrocza przybyło mu kilkadziesiąt nowych opinii więc chyba przeniósł się też na znanylekarz. Byłam na wizycie w gabinecie i rozmawiałam z nim przez skype. Prowadziłabym to dalej ale przez skype na ostatniej wizycie mieliśmy problemy z łączem, nie z moim, jego. Ale nie przejmuję się tym bo nie jest nastawiony na taką pomoc. Teraz myślę nad wizytami w gabinecie, będę dojeżdżać. Tylko zastanawiam się czy pójść do niego ( faceta ) czy jedna szukać jakiejś babki. Z doświadczenia widzę że lepiej mi się dogaduje z facetami ale nie wiem czy się otworzę przed facetem ze swoimi problemami tak jakbym tego chciała.

[nie_powiem]

Napisane przez przecietna

Miałam takiego lekarza psychiatrę, babka przyjmowała w swoim mieszkaniu, ale pracowała w szpitalu na codzień. Nie da się jej wyszukać w internecie? Ja bym zapytała czy gdzieś pracuje jako terapeuta i jakie ma doświadczenie. Ucząc się na swoich błędach.

ja teraz znalazłam terapeute prywatnie który ma na znanym lekarzu kilkadziesiąt opinii z zeszłych lat i teraz. Zdjęcie swobodne, nie przy biurku w kitlu. Kiedys pracował na jakimś oddziale dziennym obecnie chyba rozwija działalność prywatnie. W ciągu ostatniego półrocza przybyło mu kilkadziesiąt nowych opinii więc chyba przeniósł się też na znanylekarz. Byłam na wizycie w gabinecie i rozmawiałam z nim przez skype. Prowadziłabym to dalej ale przez skype na ostatniej wizycie mieliśmy problemy z łączem, nie z moim, jego. Ale nie przejmuję się tym bo nie jest nastawiony na taką pomoc. Teraz myślę nad wizytami w gabinecie, będę dojeżdżać. Tylko zastanawiam się czy pójść do niego ( faceta ) czy jedna szukać jakiejś babki. Z doświadczenia widzę że lepiej mi się dogaduje z facetami ale nie wiem czy się otworzę przed facetem ze swoimi problemami tak jakbym tego chciała.

Na znanym lekarzu babka ma tylko słów kilka "PSYCHOTERAPEUTA, SPECJALISTA TERAPII UZALEŻNIEŃ, SOCJOTERAPEUTA. Pracuję w nurcie terapii ericksonowskiej i terapii skoncentrowanej na rozwiązaniach (BSFT)."
W necie nie mogę po jej nazwisku znaleźć zbyt wiele, w sensie jest strona właśnie do znanegolekarza, strona na fejsie z nazwą jej "kliniki", widziałam też jakieś pdf z tym, że brała udział w jakichś konferencjach dotyczących właśnie przemocy, agresji i uzależnień i odnośnik do gusu bodajże, odnośnie danych o własnej działalności.




Ja np osobiście nie poszłabym do faceta, nawet jeśli to lekarz. Wiem, że otworzenie się by o tym mówić co mnie boli a dotyczy też facetów byłoby dla mnie zbyt trudne, a nie oszukujmy się, wizyty same w sobie u psychoterapeuty też łatwe i jakieś przyjemne nie są.

[przecietna]

Napisane przez nie_powiem

Na znanym lekarzu babka ma tylko słów kilka "PSYCHOTERAPEUTA, SPECJALISTA TERAPII UZALEŻNIEŃ, SOCJOTERAPEUTA. Pracuję w nurcie terapii ericksonowskiej i terapii skoncentrowanej na rozwiązaniach (BSFT)."
W necie nie mogę po jej nazwisku znaleźć zbyt wiele, w sensie jest strona właśnie do znanegolekarza, strona na fejsie z nazwą jej "kliniki", widziałam też jakieś pdf z tym, że brała udział w jakichś konferencjach dotyczących właśnie przemocy, agresji i uzależnień i odnośnik do gusu bodajże, odnośnie danych o własnej działalności.




Ja np osobiście nie poszłabym do faceta, nawet jeśli to lekarz. Wiem, że otworzenie się by o tym mówić co mnie boli a dotyczy też facetów byłoby dla mnie zbyt trudne, a nie oszukujmy się, wizyty same w sobie u psychoterapeuty też łatwe i jakieś przyjemne nie są.

najlepiej będzie chyba jak po prostu zapytasz o doświadczenie. To chyba nic niestosownego.

[Hanako]

Napisane przez przecietna

być może przepracujesz problem, tylko jak jesteś oporna na opinie innych to może to być przeszkodą. Ważne aby terapeuta do Ciebie trafiał, może starsza osoba z doświadczeniem życiowym, albo średniego wieku ciepła i otwarta na ludzi? Może terapia grupowa gdzie będziesz wśród innych ludzi nie tylko sam na sam z terapeutą, jedną osobą?

Nie wiem dlaczego opinie innych miałyby mieć koniecznie znaczenie w psychoterapii. Moja psychoterapeutka po pół roku ciągle jeszcze nie wydała opinii na mój temat i nie opiniami rozwiązuje moje problemy. Psychoterapia to u mnie taka przestrzeń, gdzie w sumie rozmawiam głównie sama ze sobą, psychoterapeutka tylko kontroluje te rozmowy, utrzymuje na zadanym torze, nawet jeśli jest niewygodny. Prawie w ogóle nie komentuje.
Domyślam się, że to może się różnić w zależności od człowieka i nurtu, ale jednak to nie jest tak, że terapia zawsze polega na wywieraniu wpływu, przekonywaniu.

Napisane przez nie_powiem

Na znanym lekarzu babka ma tylko słów kilka "PSYCHOTERAPEUTA, SPECJALISTA TERAPII UZALEŻNIEŃ, SOCJOTERAPEUTA. Pracuję w nurcie terapii ericksonowskiej i terapii skoncentrowanej na rozwiązaniach (BSFT)."
W necie nie mogę po jej nazwisku znaleźć zbyt wiele, w sensie jest strona właśnie do znanegolekarza, strona na fejsie z nazwą jej "kliniki", widziałam też jakieś pdf z tym, że brała udział w jakichś konferencjach dotyczących właśnie przemocy, agresji i uzależnień i odnośnik do gusu bodajże, odnośnie danych o własnej działalności.

Ja bym jednak poprosiła o jakąś dokumentację, certyfikację, uprawnienia. Akurat dla mnie to było bardzo ważne przy wyborze terapeuty, i jego kwalifikacje i doświadczenie zawodowe w moim obszarze. Może dla ciebie to ma po prostu mniejsze znaczenie, musisz sama siebie zapytać.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[elkiza81]

Napisane przez nie_powiem

Witam serdecznie!


Zakładam ten wątek, ponieważ chciałam się dowiedzieć od osób z doświadczeniem, czy takie psychoterapie naprawdę pomagają, nawet w bardzo złożonych przypadkach?


Postanowiłam w końcu wziąć odpowiedzialność za swoje czyny, myśli, słowa i życie i... umówiłam się na pierwszą wizytę do psychoterapeuty w najbliższą środę, która będzie. Mam jednak dość sceptyczne podejście, bo jest cała masa problemów, z którymi się stykam a których na co dzień jakby "nie ma" a w dodatku podejrzewam, że gdy powiem specjaliście o wszystkim, co przeżyłam, co myślę, czuję i robię to sam będzie szukał pomocy w postaci terapii..



Prosiłabym więc o Wasze doświadczenia. Czy terapia Wam pomogła? Ile trwała? Często zmienialiście specjalistę (zakładam, że za pierwszym razem można nie trafić na "tego jedynego")? Jak wyglądała pierwsza wizyta?

POMAGA, ale przygotuj się do tego, że będzie bolało.

Będzie trwało tyle ile trzeba, ani godziny krócej.

Minimum 3 miesiące przy intensywnej terapii behawioralno-poznawczej, w ośrodku, na rehabilitacji dziennej, noclegi u siebie w domu, psychoterapia po kilka godzin dziennie - indywidualna, grupowa...

A jaki masz problem? Każda psychoterapia rozpoczyna się od zawarcia kontraktu - co leczycie, psychoterapeuta określi ramy czasowe, ile potrzeba czasu na ten konkretny problem. Może okazać się, że w trakcie psychoterapii wypłyną jakieś kolejne, o których nie wspominałaś na początku leczenia.

[nie_powiem]

Napisane przez Hanako

Nie wiem dlaczego opinie innych miałyby mieć koniecznie znaczenie w psychoterapii. Moja psychoterapeutka po pół roku ciągle jeszcze nie wydała opinii na mój temat i nie opiniami rozwiązuje moje problemy. Psychoterapia to u mnie taka przestrzeń, gdzie w sumie rozmawiam głównie sama ze sobą, psychoterapeutka tylko kontroluje te rozmowy, utrzymuje na zadanym torze, nawet jeśli jest niewygodny. Prawie w ogóle nie komentuje.
Domyślam się, że to może się różnić w zależności od człowieka i nurtu, ale jednak to nie jest tak, że terapia zawsze polega na wywieraniu wpływu, przekonywaniu.

Ja bym jednak poprosiła o jakąś dokumentację, certyfikację, uprawnienia. Akurat dla mnie to było bardzo ważne przy wyborze terapeuty, i jego kwalifikacje i doświadczenie zawodowe w moim obszarze. Może dla ciebie to ma po prostu mniejsze znaczenie, musisz sama siebie zapytać.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

Tak zrobię, właśnie myślę, że to nic niestosownego o to zapytać.. Zwłaszcza, że nie chcę wywalać pieniędzy w błoto.


Ja jeszcze nie do końca wiem na czym miałaby polegać taka terapia. Bo właśnie wydawało mi się, że na naprostowaniu problemów. Ja wygadać się mogę każdemu z moich znajomych, jednak wolałabym by to nie wyglądało tak, że paplam o swoich problemach i emocjach przez 50 minut za 100 zł tygodniowo.

[przecietna]

Napisane przez Hanako

Nie wiem dlaczego opinie innych miałyby mieć koniecznie znaczenie w psychoterapii. Moja psychoterapeutka po pół roku ciągle jeszcze nie wydała opinii na mój temat i nie opiniami rozwiązuje moje problemy. Psychoterapia to u mnie taka przestrzeń, gdzie w sumie rozmawiam głównie sama ze sobą, psychoterapeutka tylko kontroluje te rozmowy, utrzymuje na zadanym torze, nawet jeśli jest niewygodny. Prawie w ogóle nie komentuje.
Domyślam się, że to może się różnić w zależności od człowieka i nurtu, ale jednak to nie jest tak, że terapia zawsze polega na wywieraniu wpływu, przekonywaniu.

Ja bym jednak poprosiła o jakąś dokumentację, certyfikację, uprawnienia. Akurat dla mnie to było bardzo ważne przy wyborze terapeuty, i jego kwalifikacje i doświadczenie zawodowe w moim obszarze. Może dla ciebie to ma po prostu mniejsze znaczenie, musisz sama siebie zapytać.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

chciałabym trafić na taką terapeutkę. To co piszesz to idealnie to czego potrzebuję. Tylko do tej pory po prostu nie byłam gotowa na terapię i co ważne nie trafiałam na odpowiednich ludzi. Terapia z osobą w moim wieku niewiele mi dała. Jakie doświadczenie może ona mieć, sama powiedz. Moim marzeniem jest trafić na ciepła, pełną empatii osobę, która będzie dla mnie chociaż w małym stopniu autorytetem.

[Hanako]

Napisane przez nie_powiem

Tak zrobię, właśnie myślę, że to nic niestosownego o to zapytać.. Zwłaszcza, że nie chcę wywalać pieniędzy w błoto.


Ja jeszcze nie do końca wiem na czym miałaby polegać taka terapia. Bo właśnie wydawało mi się, że na naprostowaniu problemów. Ja wygadać się mogę każdemu z moich znajomych, jednak wolałabym by to nie wyglądało tak, że paplam o swoich problemach i emocjach przez 50 minut za 100 zł tygodniowo.

Sama zobaczysz jaki pomysł ma twoja terapeutka i jak ty się z tym czujesz. Terapia zmienia się i jest dostosowywana do pacjenta w zależności od jego potrzeb i oczekiwań. Moja terapeutka na bieżąco monitoruje jak się czuję w naszej relacji i czy niczego nie chciałabym zmienić.
Do tego jestem świadoma, że moja terapia brzmi bardzo sztampowo i jak z kiepskich filmów, sama się z tego śmieję. Ale pomaga, a to jest dla mnie kluczowe, nie to jak to wygląda. I wiem doskonale, że sama nie mogłam tego zrobić - gdybym mogła, dawno bym to zrobiła.
Z tego wątku widzę że bardzo dużo myślisz i bardzo dużo scenariuszy próbujesz rozegrać na sucho. Trochę bez sensu, bo jak widać jednym pomaga, innym nie, każdy trafił na innego terapeutę, każdy ma inne doświadczenia. Spróbuj trochę bardziej zaufać sobie i sama ocenić, co jest dla ciebie dobre i właściwe, zamiast pytać nerwowo wokół.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[Odwazna_jak_sliwa]

Pani_Robot, chodziło mi o psychologów. Nie wiem, jak jest w przypadku psychoterapeutów i gdzie się ich kształci, ale moje kontakty z nimi uświadomiły mi, że chyba wcale nie jest tam lepiej. Albo to ja miałam takiego pecha.


nie_powiem, jeśli terapia nie pomaga, to można wtedy poszukać innego terapeuty (po pewnym czasie już mi się nie chciało). Ja swojemu ostatniemu powiedziałam po prostu, że jego pomoc nic mi nie daje (nawet pomimo intensywnej pracy nad sobą) i nie widzę sensu w przychodzeniu na kolejne wizyty.

[amillia]

Napisane przez nie_powiem

Tak zrobię, właśnie myślę, że to nic niestosownego o to zapytać.. Zwłaszcza, że nie chcę wywalać pieniędzy w błoto.


Ja jeszcze nie do końca wiem na czym miałaby polegać taka terapia. Bo właśnie wydawało mi się, że na naprostowaniu problemów. Ja wygadać się mogę każdemu z moich znajomych, jednak wolałabym by to nie wyglądało tak, że paplam o swoich problemach i emocjach przez 50 minut za 100 zł tygodniowo.

Z tego co piszesz i co sama znalazłam w Internecie to strzelałabym, że Twoja psychoterapeutka skończyła psychologię + dodatkowo uzyskała certyfikację psychoterapeutyczną. Ale zawsze warto dopytać.

Ja na przykład mam podobnie jak Ty i nie odnajdywałam się na takich terapiach jak tutaj opisywane przez dziewczyny. Ile można gadać sama do siebie, nic z tego nie wynosiłam i tylko kasa szła. Jak widać niektórym to pomaga poukładać myśli i uczucia, dla mnie to było idiotyczne, bo wygadać się mogę też przyjaciółce i to za darmo. I nawet mi doradzi, bo mnie zna Także ja z tego nurtu zrezygnowałam. Mój nowy psychiatra jest pod tym względem zupełnie inny, potrafi mnie skonfrontować, dyskutuje ze mną, komentuje, no czuję, że słucha i bierze jakiś aktywny udział w tej rozmowie. Mi taki bardziej odpowiada, a ktoś inny poczułby się tym przytłoczony. Czasem trzeba zmarnować trochę czasu żeby znaleźć terapeutę pod siebie.

Poczytaj sobie o różnych rodzajach psychoterapii, to co jednemu służy na drugiego w ogóle nie podziała.

[4b27789c826749bd4d16893be0ab05cdfb4777a2_659f2fa2a88b4]

Dziewczyny czy któraś z was korzystała z terapii na NFZ?

[nie_powiem]

[1=4b27789c826749bd4d16893 be0ab05cdfb4777a2_659f2fa 2a88b4;88732359]Dziewczyny czy któraś z was korzystała z terapii na NFZ?[/QUOTE]


Ja byłam tylko raz, na jednej wizycie, która była totalnym niewypałem, więc ciężko mi powiedzieć jak to wygląda w praktyce. Jestem ciekawa czy są w ogóle jakieś możliwości by na ten NFZ chodzić w miarę regularnie a nie, że pierwsza wizyta w czerwcu a kolejna w sierpniu.
Swoją drogą, ja przeszłam przez terapię (ok. roczną) i naprawdę dało mi to ogrom dobrego. Najlepiej wydane pieniądze świata - na tyle, że czasem wstydzę się siebie sprzed terapii i mi przykro, że taka byłam okropna.