czuję się gorsza od chłopaka

[klocki_LEGO]

Napisane przez thirky

Ale to nie jest tak że jestem mimozą ktora nic nie ciekawi, bo mam dużo zainteresowań, jeśli chodzi o jak to ujelas "bycie oczytanym" to na pewno jestem bardziej oczytana niż mój chłopak, przeczytałam tony ksiazek, znam kilka jezykow w tym takie mało popularne i "poszukiwane" i dobrze opłacalne, kończę studia na które było mega trudno się dostać, studiuję drugi kierunek na którym jestem chwalona, orientuje się w tym co się dzieje na świecie, ciekawi mnie polityka. Mam też umiejętności których nie ma mój chłopak i za które on mnie bardzo docenia, np mam dobrą orientację w terenie, umiem i lubię planować wyjazdy, jestem bardzo wyczulona na ludzi o ich potrzeby i jakoś zawsze zauważam że ktoś np potrzebuje pomocy, jestem odważna. Ale ciągle porównuje się z lepszymi a siebie ściągam na dół, i wyolbrzymiam swoje wady i potknięcia tak że narastają do rangi jakichś porażek życiowych z których nie ma wyjścia. Nie potrafię na siebie spojrzeć obiektywnie i oprócz wad wierzyć też w swoje zalety. I umniejszam wszystkie swoje sukcesy i umiejętności do momentu w ktorym nie zostaje mi nic. I to że chłopak mówi że wiele się ode mnie nauczył, a od koleżanek słyszę miłe słowa że podziwiają mnie za to co umiem, to ja nadal uważam się za debila choć obiektywnie przecież wiem że jestem tak inteligentna jak normalna przeciętna osoba i nic ze mną pod tym względem nie jest nie tak

To idz na terapie, bo to twoja odpowiedzialnosc zeby sie ze soba uporac. Zwiazek to nie organizacja charytatywna, ktora sie bedzie nad toba uzalac.

[thirky]

Dziękiuje za Twoje wypowiedzi megamag
Przyznaje że niełatwo było je czytać i trochę łez mi poleciało ale wiem że masz rację. Co z tego że to rozumiem wyniknie - nie wiem i nawet obcym osobom w internecie nie chce mówić że coś z tym zrobię bo już za dobrze siebie znam. Ale cieszę się że idę do tego alergologa, może pomoże na problemy z oddychaniem i tym samym ze snem, jeszcze 3-4 miesiące i wyprowadzam się z tego mieszkania, ostatnio trochę lepiej jem, bardziej dbam o swój wygląd i przez to lepiej i pewniej się czuję. Poszłam tez do dermatologa i jestem w trakcie kuracji na problem skórny który mi bardzo przeszkadzał ale z którym nigdy nic porządnie nie zrobiłam. I trochę odpoczywam po ostatnich dwóch latach w których naprawdę za dużo pracowałam i się uczyłam i przeciazylam zdrowie i psychikę. Więc może powoli będzie lepiej. A jak już zmienię na stałe miejsce zamieszkania to zapisze się do terapeuty.

---------- Dopisano o 16:09 ---------- Poprzedni post napisano o 16:06 ----------

Z tą terapia jeszcze to chlopak mi podawał statystyki ilu osobom pomaga (no i to nie była w sumie jakaś bardzo przekonująca liczba ale on uważa że to duża skuteczność), ale nie znam nikogo komu by to pomogło, w sensie znam parę osób które mówią że pomogło ale z boku widać że robią dalej to samo i tak samo się zachowują, więc mam obawy co do skuteczności tego wszystkiego

[klocki_LEGO]

Napisane przez thirky

[/COLOR]Z tą terapia jeszcze to chlopak mi podawał statystyki ilu osobom pomaga (no i to nie była w sumie jakaś bardzo przekonująca liczba ale on uważa że to duża skuteczność), ale nie znam nikogo komu by to pomogło, w sensie znam parę osób które mówią że pomogło ale z boku widać że robią dalej to samo i tak samo się zachowują, więc mam obawy co do skuteczności tego wszystkiego

Jasne, to lepiej nic nie robic, bo 'moze nie zadziala'. Na tej zasadzie to po co pacjentom z rakiem chemia, w koncu czasem nie dziala. Lepiej siedziec i umierac, nie? Szukasz wymowek na sile. Moze jestes typem osoby, ktora lubi byc nieszczesliwa i pokrzywdzona. Zaczyna to tak wygladac.

[thirky]

Wiem że tu się żale i właściwie nic z tego nie wynika ale bardzo potrzebowałam się wygadać bo tak jak mowie, przed bliskimi staram się jak najbardziej ukrywać smutki bo nie chce ich zadręczać więc nie bardzo mam z kim pogadać o tym i z siebie wyrzucić

[_Jinx_]

Napisane przez thirky

Wiem że tu się żale i właściwie nic z tego nie wynika ale bardzo potrzebowałam się wygadać bo tak jak mowie, przed bliskimi staram się jak najbardziej ukrywać smutki bo nie chce ich zadręczać więc nie bardzo mam z kim pogadać o tym i z siebie wyrzucić

Zrozumiałe Thirky, samo wygadanie się też jest czymś ważnym, przynajmniej nie dusi się złych myśli w sobie.

[sygnalista]

Napisane przez matcha

O wzwudzie nie słyszałam

Wyhodząc z założeńa, że mowa ludzka jest kompleksem pewnej skali dźwiękuw, idealną pisowńą (...) będźe pisowńa z gruntu prosta i ściśle fonetyczna - Brunon Jasieński w „Mańifeście w sprawie ortografji fonetycznej”

[ChanLee]

Największym problemem autorki jest to, że jej chłopak ma chęć do życia, motywację do robienia czegokolwiek i jakiś cel w życiu. Ona nie ma chęci do niczego, jest leniwa i zwala wszystko na swoją chorobę, której nie chce nawet leczyć, bo wszyscy terapeuci ignorują jej uczucia i problemy. Najlepiej by ona nie robiła nic, tylko żeby to facet się ograniczał, przystopował i dostosował do niej. Typowy depresyjny bełkot osoby, która przeżywa teraz mega dół i wszystko widzi w ciemnych barwach. W końcu to minie i może wtedy dziewczyna zrozumie, że trafiła na super osobę, która ją wspiera, czuje się przy nim bezpieczna i nie chcąc go stracić rozbudzi w sobie wolę walki do zmian na lepsze.

Teraz możemy pisać o terapiach, psychologach i tym podobnych rzeczach, ale to nic nie da. Ona będzie nam pisać, że jest tego wszystkiego świadoma, ale efekt będzie taki - spłynie to po niej. No bo skoro skuteczność terapii wynosi ileś tam procent to po co w ogóle walczyć? Po co w ogóle zaczynać? Po co w ogóle robić cokolwiek? Lepiej szukać winy w partnerze, że czuje się przez niego gorszym człowiekiem. Ale jakby odszedł to byłaby jeszcze większa padaka. Kiedy to nie wina partnera, a nieleczonej choroby oraz depresji.

Podziwiam twojego chłopaka, że on to tak wszystko cierpliwie znosi. Im szybciej ten dół minie tym szybciej zrozumiesz, że nie jest wcale tak źle.

[c091e8898908a1b264e2bb88ceb2cf7cf162daf4_5d967d9baaf5e]

Napisane przez ChanLee

Największym problemem autorki jest to, że jej chłopak ma chęć do życia, motywację do robienia czegokolwiek i jakiś cel w życiu. Ona nie ma chęci do niczego, jest leniwa i zwala wszystko na swoją chorobę, której nie chce nawet leczyć, bo wszyscy terapeuci ignorują jej uczucia i problemy. Najlepiej by ona nie robiła nic, tylko żeby to facet się ograniczał, przystopował i dostosował do niej. Typowy depresyjny bełkot osoby, która przeżywa teraz mega dół i wszystko widzi w ciemnych barwach. W końcu to minie i może wtedy dziewczyna zrozumie, że trafiła na super osobę, która ją wspiera, czuje się przy nim bezpieczna i nie chcąc go stracić rozbudzi w sobie wolę walki do zmian na lepsze.

Teraz możemy pisać o terapiach, psychologach i tym podobnych rzeczach, ale to nic nie da. Ona będzie nam pisać, że jest tego wszystkiego świadoma, ale efekt będzie taki - spłynie to po niej. No bo skoro skuteczność terapii wynosi ileś tam procent to po co w ogóle walczyć? Po co w ogóle zaczynać? Po co w ogóle robić cokolwiek? Lepiej szukać winy w partnerze, że czuje się przez niego gorszym człowiekiem. Ale jakby odszedł to byłaby jeszcze większa padaka. Kiedy to nie wina partnera, a nieleczonej choroby oraz depresji.

Podziwiam twojego chłopaka, że on to tak wszystko cierpliwie znosi. Im szybciej ten dół minie tym szybciej zrozumiesz, że nie jest wcale tak źle.

No weź, thirky, idź pobiegaj, meliski się napij, to ci przejdzie i zobaczysz życie w różówych barwach. A tak a serio, nie bierz do siebie wypowiedzi osób które najwyraźniej pojęcia nie mają o depresji.
Wiem, że czujesz przed sobą mur, ale też sama najlepiej wiesz, że jedynym wyjściem jest zacząć skrobać ten mur łyżeczką albo pilniczkiem. Zacznij od np. pół godziny dziennie bez poczucia winy. Robisz wtedy co chcesz, lenisz się i dajesz sobie rozgrzeszenie. Ja sobie robiłam "godzinkę zmartwień" - cały dzień jest wtedy łatwiej odpychać od siebie natrętne myśli, bo ''czekają na swoją porę". Mnóstwo jest małych trików praktycznych, które pomagają żyć, a nie tylko przetrwać (przetrwywać?). Poszukaj sobie CBT online, jeśli terapia mówiona nie idzie jak trzeba to może to się przyda.

[ruda_beksa]

[1=c091e8898908a1b264e2bb8 8ceb2cf7cf162daf4_5d967d9 baaf5e;86648897]Poszukaj sobie CBT online, jeśli terapia mówiona nie idzie jak trzeba to może to się przyda.[/QUOTE]

Dodam jeszcze że podobno wielu "terapioopornym" pomaga terapia DBT. Nie wiem dokładnie czym różni się od CBT, podstawy chyba podobne, ale wiem że koleżance z dwubiegunówką bardzo pomogła. Kilku poprzednich terapeutów uznało ją za wyjątkowo oporną na leczenie, jeśli nie beznadziejną.

[Limonka2738]

Napisane przez thirky

Ale ja juz jestem lepsza w niektórych rzeczach i mam większą wiedzę w innych dziedzinach, ale to są dziedziny uznawane powszechnie za nieprzydatne (literatura, sztuka, językoznawstwo), a on ma wiedzę z medycyny i nauki ścisłych które są szanowane. I pomimo że sam chłopak szanuje dziedziny humanistyczne, rozumie że też wymagają nauki, myślenia itd i jest zawsze ciekawy tego co mam do powiedzenia to nadal czuję że obiektywnie jestem niżej, bo i zarobki niższe z moimi zainteresowaniami i umiejętnościami, i ciągle słyszę że taka wiedza jaką ja mam jest nikomu niepotrzebna. To się w sumie fajnie zaznacza jak gramy w jakieś quizy bo zawsze wiemy co innego.

Zarobki to nie jest wszystko.


Fachowcy wszystkich dziedzin są potrzebni. Socjologów potrzeba po prostu mniej niż lekarzy czy informatyków.

[Hultaj]

Największym problemem autorki jest to, że jej chłopak ma chęć do życia, motywację do robienia czegokolwiek i jakiś cel w życiu. Ona nie ma chęci do niczego, jest leniwa i zwala wszystko na swoją chorobę, której nie chce nawet leczyć, bo wszyscy terapeuci ignorują jej uczucia i problemy. Najlepiej by ona nie robiła nic, tylko żeby to facet się ograniczał, przystopował i dostosował do niej. Typowy depresyjny bełkot osoby, która przeżywa teraz mega dół i wszystko widzi w ciemnych barwach. W końcu to minie i może wtedy dziewczyna zrozumie, że trafiła na super osobę, która ją wspiera, czuje się przy nim bezpieczna i nie chcąc go stracić rozbudzi w sobie wolę walki do zmian na lepsze.

bez przesady, po tym co opisała co ją spotkalo ma prawo być nieposkładana tak to ujmijmy. I tak nieźle się trzyma i dobrze jej idzie.

Nie zmienia to tego Thirky że powinnaś iść na terapię i szukać kogoś kto będzie ci odpowiadał do skutku.
Radzisz sobie ale wszystko co robisz jest tak naprawdę na siłę i może terapia pomogłaby ci dzięki przepracowaniu problemów na więcej swobody.


Naprawdę to jest bez znaczenia że lubisz np. jezyki (swoją drogą filologie tym bardziej orientalne, jakieś rzadsze/trudniejsze niżej od medycyny nie stoją, tylko po prostu ludzie częsciej chorują czy mają problemy niż potrzebują czegoś w aramejskim) albo że ci się nie chce bez przerwy czegoś uczyć czy być 100-200% normy.

I nie marudź facetowi że się uczy w każdej wolnej chwili, bo po 1 jego sprawa, fajne hobby moim zdaniem, po 2 to naprawdę nijak nie ma znaczenia że ty wolisz obejrzeć kotki na YT, po 3 chyba lepsze a przynajmniej jak dla mnie owszem że interesuje się medycyną albo geografią niz miałby lajkować (wow trenowane) dupska na fejsie czy insta.

---------- Dopisano o 02:44 ---------- Poprzedni post napisano o 02:31 ----------

Bo z waszych opisow wynika, ze facet wlasciwie szuka prostej kury domowej.

dziwne wnioski. To że jedno prowadzi dobrze prosperująca firmę a drugie więcej czasu poświeca pielęgnując ogród nie oznacza że to mniej obciążone musi być jakies zacofane, szczególnie w dobie takich ilości informacji jak współcześnie.

, a to że cały czas się uczy może akurat świadczyć o tym, że po prostu potrzebuje więcej czasu, żeby się nauczyć tego, czego inni uczą się szybciej.

wizaż. Nie oglądasz blogerek modowych i pudelka tylko masz inne zainteresowania to może jesteś bardziej tępy od innych i musisz uczyć się dłużej.

[klocki_LEGO]

Napisane przez Hultaj

Nie zmienia to tego Thirky że powinnaś iść na terapię i szukać kogoś kto będzie ci odpowiadał do skutku.
Radzisz sobie ale wszystko co robisz jest tak naprawdę na siłę i może terapia pomogłaby ci dzięki przepracowaniu problemów na więcej swobody.
)

Szczerze powiedziawszy, nie brzmi mi ta sytacja tak, jakby autorka nie trafila na odpowiedniego terapeute. Brzmi to raczej tak, ze jest osoba, ktora w ogole nie chce sie poddac terapii. A to bo terapeuta nie taki, a to bo zna osoby, ktore chodzily i nic to nie zmienilo. Sa takie osoby, ktore niby deklaruja chec pojscia na terapie, ale nic to nie daje i rzucaja po kilku wizytach. Zazwyczaj jest tak dlatego, ze te osoby oczekuja, ze terapeuta poklepie je po plecach, powie ze swiat taki zly, a one takie biedne i takie pokrzywdzone. A najlepiej jak pokaze, jak to zrobic, zeby wszyscy i wszystko naokolo sie zmienili, tylko nie bron boze pacjent. Niestety, terapie w sumie zawsze opiera sie na wzieciu zadka w troki i ciezkiej pracy nad soba. W momencie, gdy ten fakt wychodzi na jaw, takie osby pryskaja z terapii. Tak z reszta jak zrobila to autorka.

[ChanLee]

[1=c091e8898908a1b264e2bb8 8ceb2cf7cf162daf4_5d967d9 baaf5e;86648897]No weź, thirky, idź pobiegaj, meliski się napij, to ci przejdzie i zobaczysz życie w różówych barwach. A tak a serio, nie bierz do siebie wypowiedzi osób które najwyraźniej pojęcia nie mają o depresji.
Wiem, że czujesz przed sobą mur, ale też sama najlepiej wiesz, że jedynym wyjściem jest zacząć skrobać ten mur łyżeczką albo pilniczkiem. Zacznij od np. pół godziny dziennie bez poczucia winy. Robisz wtedy co chcesz, lenisz się i dajesz sobie rozgrzeszenie. Ja sobie robiłam "godzinkę zmartwień" - cały dzień jest wtedy łatwiej odpychać od siebie natrętne myśli, bo ''czekają na swoją porę". Mnóstwo jest małych trików praktycznych, które pomagają żyć, a nie tylko przetrwać (przetrwywać?). Poszukaj sobie CBT online, jeśli terapia mówiona nie idzie jak trzeba to może to się przyda.[/QUOTE]
Przecież ona tutaj przyszła się tylko wyżalić, a nie żeby cokolwiek zrobić. Z całego posta bije desperacka ucieczka przed terapią oraz klasyczne zrzucanie winy za swoje samopoczucie na partnera, który pomimo jej choroby trwa i wspiera. Szczerze wątpię by się wzięła za leczenie.


I tak, masz rację. Nie umiem rozmawiać z ludźmi chorującymi na depresję, bo na każdego działa ona inaczej.

[megamag]

Hultaj, jak chce Ci się bawić w wyciąganie fragmentów wypowiedzi innych i dopisywanie im własnej interpretacji, to się baw. Mnie się nie chce.


A już ta wieczna dyskusja, jak to humaniści się gorsi od niehumanistów zmęczyła mnie śmiertelnie. To jak walenie głową w mur.

Btw socjologię się klasyfikuje jako nauki społeczne, a nie humanistyczne. Nie wszystko, co nie jest matematyką, jest z miejsca humanistyką. Ale też już straciłam nadzieję, że ktokolwiek w Polsce będzie to ogarniał.

[Hultaj]

Hultaj, jak chce Ci się bawić w wyciąganie fragmentów wypowiedzi innych i dopisywanie im własnej interpretacji, to się baw. Mnie się nie chce.


A już ta wieczna dyskusja, jak to humaniści się gorsi od niehumanistów zmęczyła mnie śmiertelnie. To jak walenie głową w mur.

Btw socjologię się klasyfikuje jako nauki społeczne, a nie humanistyczne. Nie wszystko, co nie jest matematyką, jest z miejsca humanistyką. Ale też już straciłam nadzieję, że ktokolwiek w Polsce będzie to ogarniał.

odniosłam się wyłącznie do twojego hasełka że jak koleś tyle siedzi z nosem w materiałach to może jest przeciętniakiem który musi zakuwać więcej od innych, nawet mieszając kluski w garze. Ból tyłka i tyle.

Na temat humana vs niehumana nie wypowiadam się bo uważam takie podziały za dość abstrakcyjne. Niektórzy są lepszymi archeologiami niż inni inżynierami.

---------- Dopisano o 19:56 ---------- Poprzedni post napisano o 19:54 ----------

Szczerze powiedziawszy, nie brzmi mi ta sytacja tak, jakby autorka nie trafila na odpowiedniego terapeute. Brzmi to raczej tak, ze jest osoba, ktora w ogole nie chce sie poddac terapii. A to bo terapeuta nie taki, a to bo zna osoby, ktore chodzily i nic to nie zmienilo. Sa takie osoby, ktore niby deklaruja chec pojscia na terapie, ale nic to nie daje i rzucaja po kilku wizytach. Zazwyczaj jest tak dlatego, ze te osoby oczekuja, ze terapeuta poklepie je po plecach, powie ze swiat taki zly, a one takie biedne i takie pokrzywdzone. A najlepiej jak pokaze, jak to zrobic, zeby wszyscy i wszystko naokolo sie zmienili, tylko nie bron boze pacjent. Niestety, terapie w sumie zawsze opiera sie na wzieciu zadka w troki i ciezkiej pracy nad soba. W momencie, gdy ten fakt wychodzi na jaw, takie osby pryskaja z terapii. Tak z reszta jak zrobila to autorka.

może nie widzieć w tym sensu co nie znaczy że nie chciałaby pomocy. Nie uważam że czeka tylko na poklepanie po pleckach, raczej magiczny guzik który można nacisnąć i dzięki czemu jutro obudziłaby się jako inna osoba. Prawdziwie pewna siebie i pracowita. Sorry, ta opcja raczej odpada.

[thirky]

Mały update: dziś byłam u pani alergolog i pulmonolog i mnie ochrzaniła że tak późno przychodzę, powiedziała że od lat powinnam być na lekach stale, a teraz mam jakąś zaostrzoną astmę i doprowadziłam się do fatalnego stanu i mam duże zmiany osłuchowe w oskrzelach czy jak to tam się nazywa. Powiedziała że prawdopodobnie jestem mocno niedotleniona bo źle oddycham w nocy i że stąd może wynikać moje wieczne niewyspanie i brak energii. I że w ogóle dla niej to cud że się trzymam na nogach i kontaktuję ze światem.

Dostałam dużo leków i podobno ma mi szybko przejść i niedługo będę mogła już normalnie spać, bo ostatnie dni to spanie po 2 godziny a pozostała część nocy to duszenie się.

Pomimo niewyspania ostatnimi dniami bardzo fajnie się czuję, dużo spaceruję, dbam o siebie pod względem wyglądu, utrzymuję porządek w pokoju. Dziś bardzo dobrze mi się pracowało przy magisterce i jestem z siebie naprawdę zadowolona, jutro też wybieram się z koleżankami do biblioteki. Na sobotę umówiłam się z kolegą do kina, planuję też pójść na rolki.
Po waszych odpowiedziach uświadomiłam sobie że swoimi wymysłami mogę zamęczyć chłopaka i w końcu da sobie ze mną spokój i przestraszyła mnie taka wizja, a jednocześnie zmotywowała do ogarnięcia się w tej kwestii. Staram się myśleć jakoś inaczej o tym wszystkim i nie widzieć całej rzeczywistości w czarnych barwach.
Wiem że to może brzmieć śmiesznie bo minęło raptem kilka dni, ale to już w sumie prawie tydzień, a u mnie rzadko zdarzają się tygodniowe okresy spokojnego i dobrego humoru, więc jestem naprawdę zadowolona
Moje cele na najbliższy czas to trzymanie się dokładnego przyjmowania leków (a ich ilość + różne pory przyjmowania + moje nierozgarnięcie stanowią wyzwanie), przebywanie dużo na świeżym powietrzu, wysłanie części pracy promotorowi do soboty wieczorem, trzymanie się pielęgnacji cery i włosów które sobie rozplanowałam i nie wymyślanie problemów. Chcialabym ogarnąć trochę swoją dietę ale nie mam pojęcia od czego zacząć, bo nadal jem bardzo niezdrowo i nieregularnie.

[edan84]

Napisane przez thirky

Mały update: dziś byłam u pani alergolog i pulmonolog i mnie ochrzaniła że tak późno przychodzę, powiedziała że od lat powinnam być na lekach stale, a teraz mam jakąś zaostrzoną astmę i doprowadziłam się do fatalnego stanu i mam duże zmiany osłuchowe w oskrzelach czy jak to tam się nazywa. Powiedziała że prawdopodobnie jestem mocno niedotleniona bo źle oddycham w nocy i że stąd może wynikać moje wieczne niewyspanie i brak energii. I że w ogóle dla niej to cud że się trzymam na nogach i kontaktuję ze światem.

Dostałam dużo leków i podobno ma mi szybko przejść i niedługo będę mogła już normalnie spać, bo ostatnie dni to spanie po 2 godziny a pozostała część nocy to duszenie się.

Pomimo niewyspania ostatnimi dniami bardzo fajnie się czuję, dużo spaceruję, dbam o siebie pod względem wyglądu, utrzymuję porządek w pokoju. Dziś bardzo dobrze mi się pracowało przy magisterce i jestem z siebie naprawdę zadowolona, jutro też wybieram się z koleżankami do biblioteki. Na sobotę umówiłam się z kolegą do kina, planuję też pójść na rolki.
Po waszych odpowiedziach uświadomiłam sobie że swoimi wymysłami mogę zamęczyć chłopaka i w końcu da sobie ze mną spokój i przestraszyła mnie taka wizja, a jednocześnie zmotywowała do ogarnięcia się w tej kwestii. Staram się myśleć jakoś inaczej o tym wszystkim i nie widzieć całej rzeczywistości w czarnych barwach.
Wiem że to może brzmieć śmiesznie bo minęło raptem kilka dni, ale to już w sumie prawie tydzień, a u mnie rzadko zdarzają się tygodniowe okresy spokojnego i dobrego humoru, więc jestem naprawdę zadowolona

Tak szybko ma Ci przejść? Dostałaś leki sterydowe?

[Hultaj]

To super, w koncu jest wiosna , ale problemy były i tak łatwo ich z głowy nie wykorzenisz. No chyba że faktycznie cud mały jakiś i przeprogramujesz myślenie ale to raczej nie dzieje się w tydzien.

Co do chłopaka to jedynie na co zwróciłabym uwagę to przestań mu suszyć głowę że tyle się uczy, bo nic cię to nie dotyka, jedynie usiłujesz go od tego odciągnąć bo masz kompleksy i niepokoi cię że zostajesz w tyle, a z jego perspektywy jest to przykre męczące i irytujące. Tak jakby wcinał warzywka i biegał a ty byś go namawiała by odpuszczał treningi i podjadał słodycze bo masz boczki.

[thirky]

Napisane przez edan84

Tak szybko ma Ci przejść? Dostałaś leki sterydowe?

Chyba tak, nie znam się nie tyle przejść co ma mnie dość szybko doprowadzić do stanu używalności, niby leki zaczynają działać po 10 dniach ale pani powiedziała że większość pacjentów odczuwa poprawę po trzech. Nie chodzi o to że mi wyleczy astmę w dwa tygodnie tylko że dość szybko zauważę poprawę

[edan84]

Napisane przez thirky

Chyba tak, nie znam się nie tyle przejść co ma mnie dość szybko doprowadzić do stanu używalności, niby leki zaczynają działać po 10 dniach ale pani powiedziała że większość pacjentów odczuwa poprawę po trzech. Nie chodzi o to że mi wyleczy astmę w dwa tygodnie tylko że dość szybko zauważę poprawę

Czyli raczej nie sterydy

---------- Dopisano o 23:14 ---------- Poprzedni post napisano o 23:14 ----------

Na co masz uczulenie?

[thirky]

Napisane przez Hultaj

To super, w koncu jest wiosna , ale problemy były i tak łatwo ich z głowy nie wykorzenisz. No chyba że faktycznie cud mały jakiś i przeprogramujesz myślenie ale to raczej nie dzieje się w tydzien.

Co do chłopaka to jedynie na co zwróciłabym uwagę to przestań mu suszyć głowę że tyle się uczy, bo nic cię to nie dotyka, jedynie usiłujesz go od tego odciągnąć bo masz kompleksy i niepokoi cię że zostajesz w tyle, a z jego perspektywy jest to przykre męczące i irytujące. Tak jakby wcinał warzywka i biegał a ty byś go namawiała by odpuszczał treningi i podjadał słodycze bo masz boczki.

Nie no, ja ogólnie mu o tym nie dogaduję, ze trzy- cztery razy się mi to zdarzyło. To nie jest tak że stoję mu nad uchem i narzekam. Swoje wielkie problemy przeżywam w duchu
Jasne że problemy nie znikają, ale taki okres normalnego samopoczucia jest bardzo uspokajający i odżywczy i czuję więcej siły i chęci żeby jakoś się ogarniać.

---------- Dopisano o 23:17 ---------- Poprzedni post napisano o 23:15 ----------

Napisane przez edan84

Czyli raczej nie sterydy

---------- Dopisano o 23:14 ---------- Poprzedni post napisano o 23:14 ----------

Na co masz uczulenie?

Chyba na wszystko co można wciągnąć z powietrzem. Trawy, drzewa, zboża, pleśń, grzyby, kurz, roztocza, zwierzęta... No i mam chroniczny nieżyt nosa czyli niemal 365 dni w roku katar odkąd byłam mała, jak pylą trawy to trochę się nasila ale ogólnie prawie codziennie się smarkam tak samo

[Hultaj]

ja ci życzę powodzenia ale wg mnie powinnaś pomyśleć o skutecznej terapii.

[edan84]

Napisane przez thirky

Nie no, ja ogólnie mu o tym nie dogaduję, ze trzy- cztery razy się mi to zdarzyło. To nie jest tak że stoję mu nad uchem i narzekam. Swoje wielkie problemy przeżywam w duchu
Jasne że problemy nie znikają, ale taki okres normalnego samopoczucia jest bardzo uspokajający i odżywczy i czuję więcej siły i chęci żeby jakoś się ogarniać.

---------- Dopisano o 23:17 ---------- Poprzedni post napisano o 23:15 ----------



Chyba na wszystko co można wciągnąć z powietrzem. Trawy, drzewa, zboża, pleśń, grzyby, kurz, roztocza, zwierzęta... No i mam chroniczny nieżyt nosa czyli niemal 365 dni w roku katar odkąd byłam mała, jak pylą trawy to trochę się nasila ale ogólnie prawie codziennie się smarkam tak samo

Wiec zacznij się odczulać póki młoda jesteś. Bo to trochę (w moim przypadku nie jakoś super, ale przynajmniej nie ląduje pod sterydowymi kroplowkami) pomaga, ale b długo trwa. W moim przypadku 5 lat.
Chyba ze już zaczelas.

Mam większość z tego co wymieniłaś
Wiec muszę mieć zawsze porządek, czysto a jak natura kwitnie to ja lzawie, kicham, do niedawna się dusilem, umieram
Nie wymądrzam się zatem czysto teoretycznie. Unikaj sterydów, bo przy tym stanie co masz mogłabyś łatwo przegiąć i potem mieć niezbyt ciekawe powikłania, następstwa. Acz bardzo szybko poczulabys różnice (kwestia paru godzin, minut - jeśli dożylnie). Polecam czytać co lekarka Ci zapisała i obserwować jakie leki i wspólne w nich związki chemiczne w tych lekach na Ciebie najlepiej działają.
Proś możliwie o leki trzeciej generacji.

[thirky]

Napisane przez Hultaj

ja ci życzę powodzenia ale wg mnie powinnaś pomyśleć o skutecznej terapii.

dziękuję. za kilka miesięcy wyprowadzam się do innego miasta i tam zacznę, bo zmiana terapeuty w połowie terapii nie miałaby sensu

[edan84]

Napisane przez thirky

dziękuję. za kilka miesięcy wyprowadzam się do innego miasta i tam zacznę, bo zmiana terapeuty w połowie terapii nie miałaby sensu

Do jakiego miasta?

[januszpolak]

Napisane przez edan84

Czyli raczej nie sterydy

---------- Dopisano o 23:14 ---------- Poprzedni post napisano o 23:14 ----------

Na co masz uczulenie?

Nie próbuj być mądry na siłę. Z tego co pisze Thirky to dostała sterydy, co jest leczeniem pierwszego wyboru w astmie. Z tego co Ty piszesz to masz alergie wziewne ale niekoniecznie astmę. Sterydów wziewnych nie ma się co bać, nie mają objawów ogólnoustrojowych. Nikt nie podaje astmatykom ogólnych sterydów, jeśli nie doprowadzą się do ciężkiego stanu.

Swoją drogą Thirky bardzo charakterystyczne jest to budzenie się w nocy i duszności właśnie w astmie. Super że masz diagnozę i się leczysz, ta choroba dużo tłumaczy jeśli chodzi o senność, niechęć do nauki. Bierz leki systematycznie i nie oglądaj się na Edana i innych mądrych, którzy się nie znają a doradzą. Zapewne wiesz już to od lekarki, ale jeśli nie będziesz przyjmować tych leków regularnie to grożą Ci poważne konsekwencje (nawet nieodwracalne), więc pilnuj tego. Sterydy wziewne właśnie rozwijają swoje działanie przez kilkanaście dni, czasem nawet dłużej do pełnego efektu. Jeśli będzie potrzeba, to zwiększą Ci dawkę ale istotna jest systematyczność. Abyś nie musiała brać doraźnie leków czy lądować w szpitalu.

Widzisz nie trzeba było tak się obwiniać Astma to choroba która mocno wpływa na życie, wbrew pozorom, i miałaś prawo czuć się tak a nie inaczej. Co też pokazuje, że przy przewlekłym zmęczeniu trzeba się czasem przejść po lekarzach i upewnić się, że to "tylko" psychika czy przemęczenie pracą/nauką. Powodzenia w leczeniu i nie zrażaj się

---------- Dopisano o 23:54 ---------- Poprzedni post napisano o 23:51 ----------

Napisane przez edan84

Wiec zacznij się odczulać póki młoda jesteś. Bo to trochę (w moim przypadku nie jakoś super, ale przynajmniej nie ląduje pod sterydowymi kroplowkami) pomaga, ale b długo trwa. W moim przypadku 5 lat.
Chyba ze już zaczelas.

Mam większość z tego co wymieniłaś
Wiec muszę mieć zawsze porządek, czysto a jak natura kwitnie to ja lzawie, kicham, do niedawna się dusilem, umieram
Nie wymądrzam się zatem czysto teoretycznie. Unikaj sterydów, bo przy tym stanie co masz mogłabyś łatwo przegiąć i potem mieć niezbyt ciekawe powikłania, następstwa. Acz bardzo szybko poczulabys różnice (kwestia paru godzin, minut - jeśli dożylnie). Polecam czytać co lekarka Ci zapisała i obserwować jakie leki i wspólne w nich związki chemiczne w tych lekach na Ciebie najlepiej działają.
Proś możliwie o leki trzeciej generacji.

Masz na myśli przeciwhistaminowe? Zdajesz sobie sprawę, że astmy nie leczy się takimi lekami?

[edan84]

Napisane przez januszpolak

Nie próbuj być mądry na siłę. Z tego co pisze Thirky to dostała sterydy, co jest leczeniem pierwszego wyboru w astmie. Z tego co Ty piszesz to masz alergie wziewne ale niekoniecznie astmę. Sterydów wziewnych nie ma się co bać, nie mają objawów ogólnoustrojowych. Nikt nie podaje astmatykom ogólnych sterydów, jeśli nie doprowadzą się do ciężkiego stanu.



Swoją drogą Thirky bardzo charakterystyczne jest to budzenie się w nocy i duszności właśnie w astmie. Super że masz diagnozę i się leczysz, ta choroba dużo tłumaczy jeśli chodzi o senność, niechęć do nauki. Bierz leki systematycznie i nie oglądaj się na Edana i innych mądrych, którzy się nie znają a doradzą. Zapewne wiesz już to od lekarki, ale jeśli nie będziesz przyjmować tych leków regularnie to grożą Ci poważne konsekwencje (nawet nieodwracalne), więc pilnuj tego. Sterydy wziewne właśnie rozwijają swoje działanie przez kilkanaście dni, czasem nawet dłużej do pełnego efektu. Jeśli będzie potrzeba, to zwiększą Ci dawkę ale istotna jest systematyczność. Abyś nie musiała brać doraźnie leków czy lądować w szpitalu.



Widzisz nie trzeba było tak się obwiniać Astma to choroba która mocno wpływa na życie, wbrew pozorom, i miałaś prawo czuć się tak a nie inaczej. Co też pokazuje, że przy przewlekłym zmęczeniu trzeba się czasem przejść po lekarzach i upewnić się, że to "tylko" psychika czy przemęczenie pracą/nauką. Powodzenia w leczeniu i nie zrażaj się

---------- Dopisano o 23:54 ---------- Poprzedni post napisano o 23:51 ----------





Masz na myśli przeciwhistaminowe? Zdajesz sobie sprawę, że astmy nie leczy się takimi lekami?

No sorry, ale nawet przy wziewnych to ona powinna (a nawet na pewno powinna) poczuć różnice znacznie szybciej niż po 10 dniach.
I NIGDZIE nie napisałem, ze jak zacznie brać sterydy to ze może sobie przerwać czy brać nieregularnie. Nie imputuj mi tego, ze z niej chce zrobić kalekę.
Interesuje mnie to co za sterydy (jeśli to jakieś w ogóle są, bo jak pisałem, nie słyszałem w życiu o takich dawkach, których działanie czuć dopiero po blisko 2 tyg brania) i postawiona diagnoza. Winna sprawdzić przed wzięciem leków co to za leki. I nie uważam, wbrew temu co piszesz, ze sterydy to takie super cukierki co do których nie powinno się mieć ostrożnego podejścia i upewnienia się czym są, które nie maja skutków ubocznych a działają super. Zwłaszcza, ze nie poznałaś wyników spirometrycznych thirky.

[thirky]

btw sprawdziłam i mam trzy sterydy

[edan84]

Widzę ze mamy lekarkę na forum, która nawet na katar by przepisała antybiotyk.
Bo najlepiej walić na ślepo z armaty

[januszpolak]

Napisane przez edan84

No sorry, ale nawet przy wziewnych to ona powinna (a nawet na pewno powinna) poczuć różnice znacznie szybciej niż po 10 dniach.
I NIGDZIE nie napisałem, ze jak zacznie brać sterydy to ze może sobie przerwać czy brać nieregularnie. Nie imputuj mi tego, ze z niej chce zrobić kalekę.
Interesuje mnie to co za sterydy (jeśli to jakieś w ogóle są, bo jak pisałem, nie słyszałem w życiu o takich dawkach, których działanie czuć dopiero po blisko 2 tyg brania) i postawiona diagnoza. Winna sprawdzić przed wzięciem leków co to za leki. I nie uważam, wbrew temu co piszesz, ze sterydy to takie super cukierki co do których nie powinno się mieć ostrożnego podejścia i upewnienia się czym są, które nie maja skutków ubocznych a działają super. Zwłaszcza, ze nie poznałaś wyników spirometrycznych thirky.

Pełne działanie nawet po 3 miesiącach.

Ale ty wiesz lepiej.

No napisała, że astma. Lekami pierwszego wyboru w astmie są sterydy wziewne i musiała je dostać (alternatywą są leki brane doraźnie, ale Thirky pisała o leczeniu na stałe).

Sterydy wziewne nie równa się sterydy doustne. Już nie mówiąc o tym, że steryd sterydowi nierówny. Jasne, że jak podasz silny steryd dożylnie to masz efekt za kilka minut-godzin. Doustnie - kilka godzin, dni. Wziewnie przed upływem tygodnia to nie ma co liczyć na spektakularne efekty. Steryd to nie jest lek sztuk raz tylko cała gama leków. I w astmie nie ma innej alternatywy, chyba że jest zaostrzenie i wtedy dostaje się tabletki lub dożylnie. Ale przez krótki okres czasu.

10 dni to całkiem normalny przedział czasu, ja bym nawet powiedziała 2-3 tygodnie.

---------- Dopisano o 00:05 ---------- Poprzedni post napisano o 00:05 ----------

Napisane przez thirky

btw sprawdziłam i mam trzy sterydy

Ale zapewne wziewnie?

---------- Dopisano o 00:06 ---------- Poprzedni post napisano o 00:05 ----------

Napisane przez edan84

Widzę ze mamy lekarkę na forum, która nawet na katar by przepisała antybiotyk.
Bo najlepiej walić na ślepo z armaty

Na ślepo? Przecież tak wygląda standard postępowania w astmie, jak inaczej chciałbyś ją leczyć?