Partner wydaje pieniądze na gry.

[Jogurtowe_love]

Hultaj no widzisz. W Twojej ocenie to na większą wartość niż gry. A może w jego nie.

[ruda_beksa]

Wartościowanie hobby nie ma sensu, bo celem hobby jest odstresowanie się, odpoczynek, sprawienie sobie przyjemności. Jeden maluje miniaturki (a po co to komu?), drugi robi cudne ciasta z lukrem (a z tego się tyje), trzeci skleja samolociki (tylko to się skurzy...) a czwarty gra w gry wideo.

[Hultaj]

Ale co za różnica w jakiej walucie? Jakbym zarabiała minimalną w Stanach to też by było dużo, a skoro nie zarabiam, to nie jest. Limonka kupuje w złotówkach

ta różnica że chodziło o proporcję.

80 dolarów przy 3 tyś $ to nie to samo co 300 przy 3.

Ale przecież gry MMO to nie hazard...

to zależy jak to oceniać.

Cięzko raczej jednoznacznie stwierdzić czy wydawanie 6 stów na miesiąc na dodatki do wirtualnych gier żeby w tej grze prowadzić jakąś formę sztucznego bytowania bardziej zbliżone jest do:
a) np. jedzenia w restauracjach i jeżdzenia taksówkami, jakieś tam usługi, przyjemności, ot wydatki jak wydatki (autorka raczej typem osoby która na potrzeby przykładu taksówkami się nie buja i w lokalach codziennie nie jada skoro boli ją takie wydatkowanie)
b) rekompensowania sobie czegoś i jakiejś substytucji. Dziś księzniczka z mieczem świetlnym, jutro może maszyny i wiara że dzięki temu będzie bogaty.

---------- Dopisano o 19:06 ---------- Poprzedni post napisano o 19:03 ----------

Hultaj no widzisz. W Twojej ocenie to na większą wartość niż gry. A może w jego nie.

ale to nie powód by trywializować jej podejście jeśli jej coś przeszkadza. jeśli komuś przeszkadza niewierny partner to fakt że np. ty preferujesz wolne otwarte ''związki'' nie równa się temu że opcja pierwsza zasługuje tylko na szyderę. oczywiście szydzić zawsze możesz bo to twoja sprawa jakie masz poczucie humoru.

[Limonka2738]

Napisane przez Hultaj

[/COLOR]no np. ja bym tak wolała jeśli już bo to ma dla mnie i w moim prywatnym systemie oceny większą wartość niż kupowanie pikselowanych marchewek na elektroniczną rabatkę albo cadillaca simsom.

A książki dziejace się w uniwersum gry mam liczyć jako książki czy jako gry?

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

---------- Dopisano o 20:04 ---------- Poprzedni post napisano o 19:59 ----------

Czy jak przejdę "Warlords of Dreanor" to mi spada IQ, a jak przeczytam książkę "Wichry wojny", mająca tą samą fabułę, to mi wzrośnie?

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[ruda_beksa]

Napisane przez Hultaj

ta różnica że chodziło o proporcję.

80 dolarów przy 3 tyś $ to nie to samo co 300 przy 3.

No ale nie wiemy ile facet zarabia

Cięzko raczej jednoznacznie stwierdzić czy wydawanie 6 stów na miesiąc na dodatki do wirtualnych gier żeby w tej grze prowadzić jakąś formę sztucznego bytowania bardziej zbliżone jest do:
a) np. jedzenia w restauracjach i jeżdzenia taksówkami, jakieś tam usługi, przyjemności, ot wydatki jak wydatki (autorka raczej typem osoby która na potrzeby przykładu taksówkami się nie buja i w lokalach codziennie nie jada skoro boli ją takie wydatkowanie)
b) rekompensowania sobie czegoś i jakiejś substytucji. Dziś księzniczka z mieczem świetlnym, jutro może maszyny i wiara że dzięki temu będzie bogaty.

Ale tak samo jest z każdym hobby czy luksusem. Są "zdrowe" motywacje i potencjalnie problematyczne motywacje. Nikt naprawdę nie wie, czy ktoś często stołujący się w drogich restauracjach jest naprawdę smakoszem i amatorem wykwintnych przekąsek, czy może jest bulimikiem lub zapełnia jedzeniem jakąś pustkę i potem płacze w poduszkę. Entuzjasta aut może autentycznie kochać dobre samochody, albo mieć niską samoocenę i desperacko pragnąć się "pokazać".

[elvegirl]

Napisane przez Hultaj

raczej nie chodzi o bycie rozrzutnym ale o subiektywne odczucie czy on jest rozrzutny.

Ale ciężko o nawet subiektywne odczucie jeśli się nie zna zarobków tej wydającej tyle i tyle kasy na przyjemności osoby.
Chyba że mówimy o ocenianiu w oparciu o własne zarobki i wydatki, ale to wtedy trzeba sobie szukać partnera o co najmniej podobnych zarobkach.

---------- Dopisano o 20:12 ---------- Poprzedni post napisano o 20:10 ----------

Napisane przez ruda_beksa

Są "zdrowe" motywacje i potencjalnie problematyczne motywacje.

Ba. Mam znajomego kupującego i czytającego książki uważane za łaaaaaał klasykę tylko dlatego, żeby robić wrażenie "faceta na poziomie" w danym towarzystwie.

[ruda_beksa]

Napisane przez elvegirl

Ale ciężko o nawet subiektywne odczucie jeśli się nie zna zarobków tej wydającej tyle i tyle kasy na przyjemności osoby.

A no właśnie. Dla jednej osoby np. kawa w Starbucks jest rozrzutnością bo to odpowiednik połowy dniówki, inna osoba zarobi na taką kawę w ciągu 15 minut i nawet okiem nie ciapnie.

[ridja devojka]

Czy się powinnaś martwić to zależy od masy rzeczy. Jak wygląda wasz związek czy macie plany czy mieszkacie razem jaki to procent jego wydatków czy planujecie wspólne finanse itp.
Mnie by to osobiście przeszkadzało gdyby w grę wchodził poważny związek. Nie wiem ile by musiał facet zarabiac żebym uznała że 500 zł na gry to mało.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[Hultaj]

A książki dziejace się w uniwersum gry mam liczyć jako książki czy jako gry?
Czy jak przejdę "Warlords of Dreanor" to mi spada IQ, a jak przeczytam książkę "Wichry wojny", mająca tą samą fabułę, to mi wzrośnie?

Co ma do tego IQ, nie każdy musi uważać gry za szałowe hobby.
Ten rynek całkiem fajnie się rozwinął i o ile dla mnie to jest nudne i niewciągające o tyle nieco się grafika poprawiła od czasów pierwszych Mortal Kombat. SF na poziomie Johny Mnemonic był średni. Od czasów Władcy Pierścieni jest dużo lepiej.
Gry strategiczne czy logiczne są wg mnie całkiem ok, jeśli ktoś lubi natomiast kupować wirtualną pizzę wirtualnym simsom za prawdziwe pieniądze nie muszę uważać tego za szałowe podejście.

No ale nie wiemy ile facet zarabia

mimo wszystko dla was koronny argument autorka knows nothing a z kolei ja zakładam że jakieś odniesienie i przynajmniej rząd wielkości ma.

Dla jednej osoby np. kawa w Starbucks jest rozrzutnością bo to odpowiednik połowy dniówki, inna osoba zarobi na taką kawę w ciągu 15 minut i nawet okiem nie ciapnie.

a wg mnie kawa z powszechnie dostępnej sieciówki za odpowiednik ''połowy dniówki'' jest niepowazna uprzejmie ujmując niezależnie od tego czy masz hajsy czy biede klepajsy.

[Limonka2738]

Napisane przez Hultaj

Co ma do tego IQ, nie każdy musi uważać gry za szałowe hobby.
Ten rynek całkiem fajnie się rozwinął i o ile dla mnie to jest nudne i niewciągające o tyle nieco się grafika poprawiła od czasów pierwszych Mortal Kombat. SF na poziomie Johny Mnemonic był średni. Od czasów Władcy Pierścieni jest dużo lepiej.
Gry strategiczne czy logiczne są wg mnie całkiem ok, jeśli ktoś lubi natomiast kupować wirtualną pizzę wirtualnym simsom za prawdziwe pieniądze nie muszę uważać tego za szałowe podejście.


mimo wszystko dla was koronny argument autorka knows nothing a z kolei ja zakładam że jakieś odniesienie i przynajmniej rząd wielkości ma.


a wg mnie kawa z powszechnie dostępnej sieciówki za odpowiednik ''połowy dniówki'' jest niepowazna uprzejmie ujmując niezależnie od tego czy masz hajsy czy biede klepajsy.

Ale kto kupuje pizzę Simsom?

Ja sie z ciekawości pytam, od kiedy książka jest według Ciebie lepszym hobby, po prostu. Czy może być byle jaka, czy może mieć taką fabułę jak gra i już jest lepsza dla ciebie. No tyle.

Autorka może mieć wymagania jakie chce. Ale zapytała mnie o zdanie, więc podałam swoją opinię.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[Hultaj]

Ja sie z ciekawości pytam, od kiedy książka jest według Ciebie lepszym hobby, po prostu. Czy może być byle jaka, czy może mieć taką fabułę jak gra i już jest lepsza dla ciebie. No tyle.

Od dziecinstwa. Jakoś dziwnym trafem najwięcej lubiły grać te dzieciaki które najmniej były zainteresowane czymś więcej niż oglądaniem telewizji.
Tak samo jak - fajnie kiedy zostajesz znanym hip-hopowcem, a jeszcze lepiej z blokersa do właściciela prywatnej wytwórni ale i tak uważam że wystawanie czy przesiadywanie pod blokiem super się nie jawi.

[Limonka2738]

Napisane przez Hultaj

Od dziecinstwa. Jakoś dziwnym trafem najwięcej lubiły grać te dzieciaki które najmniej były zainteresowane czymś więcej niż oglądaniem telewizji.
Tak samo jak - fajnie kiedy zostajesz znanym hip-hopowcem, a jeszcze lepiej z blokersa do właściciela prywatnej wytwórni ale i tak uważam że wystawanie czy przesiadywanie pod blokiem super się nie jawi.

W sensie od kiedy, czyli od jakiego pułapu inteligencji ksiażki

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

---------- Dopisano o 21:06 ---------- Poprzedni post napisano o 21:05 ----------

Ja bym się powielanie durnych stereotypów nie bawiła, ale co tam sobie lubisz robić w wolnym czasie.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[Hultaj]

Ja bym nie powiedziała że to są durne stereotypy.

[chacaos]

Hobby jak hobby, nowa gra nie jest gorszym wydatkiem niż książka czy wyjazd, ale jeśli te pięć/sześć stów miesięcznie leci na mikropłatności w jakichś gierkach, które nudzą się max po miesiącu to też bym się popukała w głowę. Większość gier jest tworzonych tak, by wydoić jak najwięcej czasu i pieniędzy i brak odporności na służące do tego mechanizmy to trochę co innego niż przepłacanie za kawę. Martwiłoby mnie to tak samo jak przegranie 600zł w pokera, zwłaszcza że facet nic nie odkłada.
Oczywiście jest też możliwość, że autorka wyolbrzymia, a jej facet po prostu kupił sobie dwie gry i mounta w WoWie.

[Limonka2738]

Napisane przez Hultaj

Ja bym nie powiedziała że to są durne stereotypy.

Więc rozumiem, że masz na to jakieś badania i dane?

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[7d825fa9fec57cf5623273fe7eca2ef8f2442710_5d59d871e15d0]

Strzelam, że spora grupa ludzi nie ma w ogóle żadnego hobby.

Ty autorko masz coś takiego?
Może wtedy łatwiej by ci było zrozumieć własnego faceta.

Wiele ludzi ma rozrywkę pt przełączanie kanałów w tv, więc wtedy faktycznie mogą nie rozumieć, jak można wydawać na coś tam parę stówek miesięcznie.



Wysłane z mojego Redmi Note 4 przy użyciu Tapatalka

[Hultaj]

Więc rozumiem, że masz na to jakieś badania i dane?

różne sobie można poczytać badania i wyciągać własne wnioski, wizaż natomiast nie musi być katedrą akademickiej dysputy. Sorry.
Nie mam kompleksów tak jak ty żeby udowadniać że nawalanki w gry są wartościowe czy równie wartościowe jak coś innego.
Dla mnie po prostu to jest rozrywka, i jako rozrywka jest to potrzebne, a rozrywka ma to do siebie że nie zawsze musi być przy okazji super rozwijająca. Uważam że książki są bardziej absorbujące umysłowo bo z natłoku drukowanych krzaczków budujesz cały świat fantazji od zera i do tego jeśli czytasz literaturę pisaną dobrym językiem wzbogacasz się językowo. I nie bez powodu od wieków osoby które dużo czytały uważane były za myślicieli i miały jakiś tam autorytet, a współcześnie kiedy masz google w telefonie nikt za intelektualistę nikogo nie uważa tylko dlatego że może na ekranie smartfona wystukać jakieś hasło.
Gry może poza logicznymi są podaniem wszystkiego na tacy, potrenować sobie możesz zręczność i szybkość reakcji, ale nie jest udowodnione z tego co wiem że te umiejętności przenoszą się na inne dziedziny życia. Tak samo jak nie powiedziałabym że jakoś super rozwijające (no może czasem musisz rozwiązać jakiś konstrukcyjny problem żeby ci się coś nie rozwaliło albo mini dzwonnica pięknie się sprawowała ) jest budowanie domków z zapałek nawet jeśli wytrenujesz z czasem zręczne paluszki i zrobisz sobie jakąś wypasioną bazylikę.
A kupowanie sobie namalowanych w pikselu mieczyków i nasionek stokrotek żeby stokrotka potem pięknie rosla na ekranie monitora to zwyczajnie nie moja bajka.

[Limonka2738]

Napisane przez Hultaj

różne sobie można poczytać badania i wyciągać własne wnioski, wizaż natomiast nie musi być katedrą akademickiej dysputy. Sorry.
Nie mam kompleksów tak jak ty żeby udowadniać że nawalanki w gry są wartościowe czy równie wartościowe jak coś innego.
Dla mnie po prostu to jest rozrywka, i jako rozrywka jest to potrzebne, a rozrywka ma to do siebie że nie zawsze musi być przy okazji super rozwijająca. Uważam że książki są bardziej absorbujące umysłowo bo z natłoku drukowanych krzaczków budujesz cały świat fantazji od zera i do tego jeśli czytasz literaturę pisaną dobrym językiem wzbogacasz się językowo. I nie bez powodu od wieków osoby które dużo czytały uważane były za myślicieli i miały jakiś tam autorytet, a współcześnie kiedy masz google w telefonie nikt za intelektualistę nikogo nie uważa tylko dlatego że może na ekranie smartfona wystukać jakieś hasło.
Gry może poza logicznymi są podaniem wszystkiego na tacy, potrenować sobie możesz zręczność i szybkość reakcji, ale nie jest udowodnione z tego co wiem że te umiejętności przenoszą się na inne dziedziny życia. Tak samo jak nie powiedziałabym że jakoś super rozwijające (no może czasem musisz rozwiązać jakiś konstrukcyjny problem żeby ci się coś nie rozwaliło albo mini dzwonnica pięknie się sprawowała ) jest budowanie domków z zapałek nawet jeśli wytrenujesz z czasem zręczne paluszki i zrobisz sobie jakąś wypasioną bazylikę.
A kupowanie sobie namalowanych w pikselu mieczyków i nasionek stokrotek żeby stokrotka potem pięknie rosla na ekranie monitora to zwyczajnie nie moja bajka.

Strasznie długo.

Mnie wali, co Ty uważasz.

Ale dopóki nie masz dowodów, to zwykłe stereotypy.

Żebyś twierdziła, że gracze to najinteligentniejsi przedstawiciele naszego gatunku, to napisała bym Ci dokładnie to samo.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[elvegirl]

Napisane przez Hultaj

Od dziecinstwa. Jakoś dziwnym trafem najwięcej lubiły grać te dzieciaki które najmniej były zainteresowane czymś więcej niż oglądaniem telewizji.

A ja od mega małolata czytałam książki w ilości hurtowej, co nie kolidowało w żadnym stopniu z przesiadywaniem u sąsiadów i grupowym rżnięciem w Super Mario Bros na Pegasusie.

---------- Dopisano o 08:26 ---------- Poprzedni post napisano o 08:23 ----------

[1=7d825fa9fec57cf5623273f e7eca2ef8f2442710_5d59d87 1e15d0;86686102]
Wiele ludzi ma rozrywkę pt przełączanie kanałów w tv, więc wtedy faktycznie mogą nie rozumieć, jak można wydawać na coś tam parę stówek miesięcznie. [/QUOTE] A to na pewno. Są też chyba hobby nie wymagające zbyt dużych wydatków, wtedy też może być ciężko o zrozumienie.

Chyba są takie?

[63b309f64a21e028d01c4e03f16459e915abac32]

Napisane przez elvegirl

A ja od mega małolata czytałam książki w ilości hurtowej, co nie kolidowało w żadnym stopniu z przesiadywaniem u sąsiadów i grupowym rżnięciem w Super Mario Bros na Pegasusie.

---------- Dopisano o 08:26 ---------- Poprzedni post napisano o 08:23 ----------

A to na pewno. Są też chyba hobby nie wymagające zbyt dużych wydatków, wtedy też może być ciężko o zrozumienie.

Chyba są takie?

Same here.
Najbardziej zresztą zaczytani znajomi, okopani dosłownie książkami (fantasy, historycznymi, kryminałami - wielu czytało wszystko jak leci; ale też zwyczajnie, właśnie podręcznikami szkolnymi czy akademickimi ) to byli równocześnie zapaleni gracze. Dorzućmy do kompletu fascynację planszówkami i mamy dość stereotypowy obrazek - aczkolwiek prawdziwy.


Zbieranie kamieni?

[Limonka2738]

[1=63b309f64a21e028d01c4e0 3f16459e915abac32;8668676 2]Same here.
Najbardziej zresztą zaczytani znajomi, okopani dosłownie książkami (fantasy, historycznymi, kryminałami - wielu czytało wszystko jak leci; ale też zwyczajnie, właśnie podręcznikami szkolnymi czy akademickimi ) to byli równocześnie zapaleni gracze. Dorzućmy do kompletu fascynację planszówkami i mamy dość stereotypowy obrazek - aczkolwiek prawdziwy.


Zbieranie kamieni? [/QUOTE]Też takie mam obserwacje.

Ale obserwacjami to sobie możemy, dla mnie to o niczym nie świadczy, czy ktoś grał czy nie grał.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[63b309f64a21e028d01c4e03f16459e915abac32]

Napisane przez Limonka2738

Też takie mam obserwacje.

Ale obserwacjami to sobie możemy, dla mnie to o niczym nie świadczy, czy ktoś grał czy nie grał.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

Jasne, że nie, no ale w takim szczątkowym wątasku to w ogóle sobie możemy... szklaną kulę wyjąć.

[Hultaj]

Strasznie długo.
Mnie wali, co Ty uważasz.
Ale dopóki nie masz dowodów, to zwykłe stereotypy.
Żebyś twierdziła, że gracze to najinteligentniejsi przedstawiciele naszego gatunku, to napisała bym Ci dokładnie to samo.

Tak cię wali że nie możesz odpuścić i przyjąc na klatę że nie każdy fascynuje się pykaniem na konsoli.
No nie uważam grania za wypas intelektualny, a gracze kojarzą mi się z na maksa przeciętniakami prowadzącymi krucjatę jak to ich rozrywka jest wielce mózg renoma; sorry.
Tak jakbym miała uważać że jazda na rowerze jest super intelektualna bo dotleniasz łepetynę.

A ja od mega małolata czytałam książki w ilości hurtowej, co nie kolidowało w żadnym stopniu z przesiadywaniem u sąsiadów i grupowym rżnięciem w Super Mario Bros na Pegasusie.

A czy 1 2gie wyklucza? Same gry są dla mnie mega słabe, wsjo.
No właśnie drama, plama skacząca w górę i w dół po jakąś spikselowaną śliwkę za pkty, ale rozwój.

to byli równocześnie zapaleni gracze.

To Twoje wrażenia bo moje nie.

dla mnie to o niczym nie świadczy, czy ktoś grał czy nie grał.

dla mnie czasem świadczy, jak ktoś gra i jest wyczesanym chirurgiem to szacun, za chirurga, a jak ktoś gra i głównie pyka browce do Trudnych Spraw to niekoniecznie.


Dla mnie to jest rozrywka, bez drugiego dna.
Można się odmóżdzyć i to zdrowo, nie być tylko ''ą, ę, piórko w tyłku'' ale no właśnie, odmóżdzyć.

[Elfir]

Napisane przez Hultaj

Od dziecinstwa. Jakoś dziwnym trafem najwięcej lubiły grać te dzieciaki które najmniej były zainteresowane czymś więcej niż oglądaniem telewizji.

Mój mąż od dzieciństwa gra i uwielbia książki. Jedno drugiego nie wyklucza.
Ja też lubiłam pograć, teraz to niestety czasu brakuje.
Żadne z nas nie przepadało za telewizją i odkąd mieszkamy razem nie mamy telewizora.

Natomiast gry (głównie strzelanki) chronią przed demencją starczą, bo ćwiczą mózg (reagowanie na wiele bodźców). Nawet w ośrodkach leczenia Alzheimera, stosuje się gry komputerowe w terapii.

Niemniej ja i mąż jesteśmi za skąpi, by wydawać kasę w MMO (a raczej grach "pay to win")
I to akurat może uzależnić, mimo, że nie jest hazardem. Nie bez powodu w wielu krajach europejskich "loot boxy" (kupowane do gry losowe dodatki) są zakazane właśnie z powodu podobieństwa do hazardu.

[Ariada]

Moi znajomi gracze to m.in. doktor chemii, programiści, spece od telekomunikacji, osoby które mają własne firmy, itd, itp.
Jest to po prostu rozrywka jak każda inna i nie stawiała bym jej ponad jakaś inna, ale też nie ujmowała jej. Sama gram i niejednokrotnie to czego się nauczyłam przydało mi się w życiu. Z tym, że nie zrozumie tego osoba żyjąca stereotypami

Dla mnie 500-600zl co miesiąc na gry to dużo, ale nie robiłabym z tego afery, bo generalnie rozumiem, że ktoś może chcieć się bardziej angażować i inwestować w swoje hobby.


Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[ad661336dba67467d5566b7c0c939a9c82ec46ac_5f7e48729cea2]

Napisane przez Ariada

Moi znajomi gracze to m.in. doktor chemii, programiści, spece od telekomunikacji, osoby które mają własne firmy, itd, itp.
Jest to po prostu rozrywka jak każda inna i nie stawiała bym jej ponad jakaś inna, ale też nie ujmowała jej. Sama gram i niejednokrotnie to czego się nauczyłam przydało mi się w życiu. Z tym, że nie zrozumie tego osoba żyjąca stereotypami

Dla mnie 500-600zl co miesiąc na gry to dużo, ale nie robiłabym z tego afery, bo generalnie rozumiem, że ktoś może chcieć się bardziej angażować i inwestować w swoje hobby.


Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

Niestety są właśnie te stereotypy. Przykładowo u siebie spotykam się z taka opinią, że jak masz 30 lat i jeszcze grasz to nie jesteś dojrzały.

[Hultaj]

Proponuję więcej tolerancji dla faktu że dla kogoś granie w gry to rozrywka na poziomie oglądania reality show np.
Czy to że się jest wykwalifikowanym specjalistą wyklucza że można lubić pooglądać program kulinarny jak ktoś praży orzeszki na patelni, bo w ramach rozrywki to tylko muzyka poważna w filharmonii a jak krzyżówka to absolutnie z wyrazami ze słownika wyrazów obcych? Bo nic takiego nie uważam.

Natomiast gry (głównie strzelanki) chronią przed demencją starczą, bo ćwiczą mózg (reagowanie na wiele bodźców). Nawet w ośrodkach leczenia Alzheimera, stosuje się gry komputerowe w terapii.

Uważam że wszystko co stymuluje, pobudza mózg, wpływa na tworzenie nowych połączeń jest wartościowe, natomiast w przypadku gier to wg mnie nie powód by grać np. po ileś tam godzin dziennie (i nie mówię tu o rehabilitacji czy cwiczeniu umysłu w konkretnym celu). Ludzie którzy grają w gry wcale nie są lepszymi czy gorszymi kierowcami od innych dzięki temu że grają w gry, np. W znaczeniu - to nie jest niezbędne i można to osiągnąć także bez tego.

I to akurat może uzależnić, mimo, że nie jest hazardem. Nie bez powodu w wielu krajach europejskich "loot boxy" (kupowane do gry losowe dodatki) są zakazane właśnie z powodu podobieństwa do hazardu.

No dokładnie dla mnie gry mają więcej wspólnego z hazardem niż to się np. tutaj udowadnia.

Przykładowo u siebie spotykam się z taka opinią, że jak masz 30 lat i jeszcze grasz to nie jesteś dojrzały.

Dla mnie rozrywka jak każda inna. Sprawia ci to przyjemność i tyle. Komuś układanie kwiatów, komuś jazda na nartach, głębokiej filozofii tu nie dorabiam. Tym bardziej że ja nie uznaję ograniczenia wiekowego, chyba sam umiesz zdecydować czy mając 90 lat dalej lubisz coś robić.

Granie może być fajną rozrywką i o ile to jest dla kogoś odskocznia od obowiązków to ok. Natomiast gry kojarzą mi się z ludźmi od tego uzależnionymi, wgapiającymi się w monitor godzinami i nie sporadycznie ale cały czas albo kiedy tylko jest to możliwe. I sorry dla mnie granie do 5 rano to nie jest tylko oj tam oj tam trochę grania.



Bronienie gier jest naturalne bo krytykowanie tego kojarzy się z mamuśkami marudzącymi że ''za dużo grasz i powinieneś robić coś innego'', ale stereotyp/schemat mamuśki marudzącej że dobrze byłoby wyjść na spacer też skądś się wziął.

[3d23842983a6357ec11121c0b2dc0194ed81d40b_604ff51fe6891]

Nie wiem czy bez gier miałabym 100% z matury z angielskiego, i czy dostałabym się na japonistykę tak z palcem w nosie.
Gdybym miała ten zasób słownictwa z tylu przeróżnych dziedzin, który dzięki grom mam opanowany bez żadnego wysiłku, nabywać siedząc nad podręcznikiem, to jakoś czarno to widzę.
Więc jeśli gry zapewniły mi za darmo kluczową w moim życiu umiejętność, na którą generalnie pracuje się latami, to już zrobiły dla mnie więcej niż jakikolwiek inny rodzaj rozrywki.

Zresztą mnie nie boli co ktoś na ten temat uważa, bardziej zastanawiam się, co to ma wnieść do wątku. Facet autorki ma rzucić granie, bo Hultaj nie lubi? To nie jest coś jak przemoc, co da się ocenić jako lepsze lub gorsze, to jest po prostu kwestia gustu, gustu autorki i tego faceta. A że napisała co napisała, to można sobie wyciągać wnioski z całego spektrum możliwych sposobów grania w gry, czyli z dupy.

[OldWorldBlues]

Napisane przez Hultaj

Proponuję więcej tolerancji dla faktu że dla kogoś granie w gry to rozrywka na poziomie oglądania reality show np.

Ale to nie jest kwestia opinii. Pokazujesz jedynie, że kompletnie tego medium nie znasz (lub nie rozumiesz), a swoje zdanie na temat gier wideo wyrobiłaś sobie na podstawie jakichś zaszłyszanych gdzieś lub przeczytanych stereotypów. W ogóle wrzucanie wszystkich produkcji do jednego worka nie różni się niczym od wrzucania do niego książek; np. na podstawie przeczytanej przeze mnie książki Mroza mogę sobie stwierdzić, że książki to zajęcie, które z rozwojem intelektualnym ani trochę mi się nie kojarzą, a wręcz przeciwnie – po przeczytaniu tylko tej pozycji kojarzyłyby mi się one z rozrywką dla niekoniecznie lotnych mas. Na szczęście przeczytałem ich znacznie więcej (czytam nałogowo), dlatego tak nie uważam. Ukończyłem również masę gier wideo i z tego tylko powodu potrafię poznać, że ty nie. Książki i gry (odpowiednio wyselekcjonowane) to dokładnie taki sam poziom rozrywki/sztuki, jedna z tych form jest po prostu znacznie młodsza, a obie mogą rozwijać intelektualnie. Porównywanie gier do reality show to absurd – ty po prostu wypowiadasz się na temat, na który nie masz zielonego pojęcia, a twoje postrzeganie gier zatrzymało się gdzieś w okolicach lat osiemdzięsiątych, kiedy to gry rzeczywiście nie były niczym ponad prostą rozrywką. Mamy natomiast rok 2019 – gry są coraz lepsze, a książki coraz gorsze.
[1=3d23842983a6357ec11121c 0b2dc0194ed81d40b_604ff51 fe6891;86691695]Nie wiem czy bez gier miałabym 100% z matury z angielskiego (...)[/QUOTE]
Piąteczka. Mnie te cofające w rozwoju zjadacze czasu również zapewniły setkę z angielskiego na maturze.

[Elfir]

Ciekawe zagadnienie: czy osoba czytająca namiętnie Harlequiny ma bardziej inteligentne hobby od osoby grającej w "Wiedźmina" (kto grał, ten wie, jak wiele jest tam kulturowych nawiązań)?

Bo snobowanie się, że czyta się fantastykę a gry są dziecinne, jest dla mnie zabawne. Bo ani jedno ani drugie ambitną kulturą wysokich lotów raczej nie jest.

Z drugiej strony chodzenie po górach, jazda na rowerze, uprawianie ogródka czy akwarystyka też nie jest zajęciem rozwijającym szerokie horyzonty intelektualne, więc nie wiem czy można porównywać z graniem w gry?

***
Wracając do meritum.
Wydawanie 600 zł/mc na dodatki gry z mojego punktu widzenia byłoby marnotrawstwem, dlatego, że wiem, że pewne konkretne gry zostały zaprojektowane nie do dawania rozrywki, a do wyłudzania kasy.
Byłabym zła, że ktoś nabiera się na tak proste marketingowo-psychologiczne zagrywki. Coś na zasadzie kupowania garnków na pokazach, czy telefonach z "wygrał pan opiekacz do kanapek".

Nie mówimy tu o kupowaniu nowej, pełnej gry czy dodatków, ale właśnie o systemie wyłudzania: "pay to win" i " loot boxach".

***
Mój brat angielskiego też nauczył się na grach.
Mój kulawy angielski też pochodzi z gier i filmów, bo w zasadzie nigdy się go nie uczyłam w szkole.