Mamy luty 2020

[bezpaniki]

Terha, tak bardzo mi przykro trzymaj sie, kochana

[gougou]

Hej mamcie, można się przyłączyć do grupy?

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

---------- Dopisano o 18:03 ---------- Poprzedni post napisano o 18:02 ----------

Napisane przez Terha

Jestem po prenatalnych. SAMA. Bez żadnego serduszka . Nie dałam rady i rozryczałam się w gabinecie, chociaż bardzo się pilnowałam. Mam skierowanie do szpitala.



Jak tak pomyślę na trzeźwo to nawet nie jest najgorzej psychicznie, ale jak sobie pomyślę, że muszę w pracy wszystko odkręcać i że dzisiaj podpisałam rezygnację z umowy zlecenie z uwagi na ciążę, to robi mi się słabo. Dobrze, że nie powiedziałam wszystkim znajomym i rodzinie, bo tego bym nie przeżyła.



I co dalej? Zobaczymy. Pewnie będziemy starali się przez IVF znowu jak najszybciej, ale może się nie udać szybko, bo skierowanie do szpitala może skończyć się zabiegiem. A wtedy wiadomo, że gojenie może trochę potrwać.



No nic. Nie sieję defetyzmu.

Życzę Wam zerowych problemów i pięknych i zdrowych bobasków w lutym .

Bardzo bardzo współczuję pogody ducha, mimo wszystko

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[harmattan]

Napisane przez Terha

Jestem po prenatalnych. SAMA. Bez żadnego serduszka . Nie dałam rady i rozryczałam się w gabinecie, chociaż bardzo się pilnowałam. Mam skierowanie do szpitala.



Jak tak pomyślę na trzeźwo to nawet nie jest najgorzej psychicznie, ale jak sobie pomyślę, że muszę w pracy wszystko odkręcać i że dzisiaj podpisałam rezygnację z umowy zlecenie z uwagi na ciążę, to robi mi się słabo. Dobrze, że nie powiedziałam wszystkim znajomym i rodzinie, bo tego bym nie przeżyła.



I co dalej? Zobaczymy. Pewnie będziemy starali się przez IVF znowu jak najszybciej, ale może się nie udać szybko, bo skierowanie do szpitala może skończyć się zabiegiem. A wtedy wiadomo, że gojenie może trochę potrwać.



No nic. Nie sieję defetyzmu.

Życzę Wam zerowych problemów i pięknych i zdrowych bobasków w lutym .

Terha, tak mi przykro! Wiem, że nie ma słów, które pocieszyłyby Was w tym, co na pewno teraz przeżywacie...Wierzę jednak, że wszystko się poukłada, przyjdzie czas, w którym Wasze Maleństwo na dobre zagości w Waszym życiu. Życzę Ci dużo wytrwałości, siły do tej niełatwe walki i upragnionego szczęścia! Powodzenia, kochana!

[fjolek]

Terha tak mi przykro trzymaj się <tuli>

[agacior89]

Napisane przez Terha

Jestem po prenatalnych. SAMA. Bez żadnego serduszka . Nie dałam rady i rozryczałam się w gabinecie, chociaż bardzo się pilnowałam. Mam skierowanie do szpitala.



Jak tak pomyślę na trzeźwo to nawet nie jest najgorzej psychicznie, ale jak sobie pomyślę, że muszę w pracy wszystko odkręcać i że dzisiaj podpisałam rezygnację z umowy zlecenie z uwagi na ciążę, to robi mi się słabo. Dobrze, że nie powiedziałam wszystkim znajomym i rodzinie, bo tego bym nie przeżyła.



I co dalej? Zobaczymy. Pewnie będziemy starali się przez IVF znowu jak najszybciej, ale może się nie udać szybko, bo skierowanie do szpitala może skończyć się zabiegiem. A wtedy wiadomo, że gojenie może trochę potrwać.



No nic. Nie sieję defetyzmu.

Życzę Wam zerowych problemów i pięknych i zdrowych bobasków w lutym .

Ojej trzymaj się
A jak we wcześniejszych badaniach? Było serduszko i przestało bić czy w ogóle go noe było?


Wysłane z iPhone za pomocą Tapatalk

[Aniolek900214]

Terha bardzo mi przykro..

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[Aniaaa37]

Napisane przez Terha

Jestem po prenatalnych. SAMA. Bez żadnego serduszka . Nie dałam rady i rozryczałam się w gabinecie, chociaż bardzo się pilnowałam. Mam skierowanie do szpitala.



Jak tak pomyślę na trzeźwo to nawet nie jest najgorzej psychicznie, ale jak sobie pomyślę, że muszę w pracy wszystko odkręcać i że dzisiaj podpisałam rezygnację z umowy zlecenie z uwagi na ciążę, to robi mi się słabo. Dobrze, że nie powiedziałam wszystkim znajomym i rodzinie, bo tego bym nie przeżyła.



I co dalej? Zobaczymy. Pewnie będziemy starali się przez IVF znowu jak najszybciej, ale może się nie udać szybko, bo skierowanie do szpitala może skończyć się zabiegiem. A wtedy wiadomo, że gojenie może trochę potrwać.



No nic. Nie sieję defetyzmu.

Życzę Wam zerowych problemów i pięknych i zdrowych bobasków w lutym .

Przykro mi trzymaj się kochana współczuję bardzo

Napisane przez gougou

Hej mamcie, można się przyłączyć do grupy?

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

---------- Dopisano o 18:03 ---------- Poprzedni post napisano o 18:02 ----------

Bardzo bardzo współczuję pogody ducha, mimo wszystko

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

Hej napisz coś o sobie

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[malenka1889]

Napisane przez Terha

Jestem po prenatalnych. SAMA. Bez żadnego serduszka . Nie dałam rady i rozryczałam się w gabinecie, chociaż bardzo się pilnowałam. Mam skierowanie do szpitala.



Jak tak pomyślę na trzeźwo to nawet nie jest najgorzej psychicznie, ale jak sobie pomyślę, że muszę w pracy wszystko odkręcać i że dzisiaj podpisałam rezygnację z umowy zlecenie z uwagi na ciążę, to robi mi się słabo. Dobrze, że nie powiedziałam wszystkim znajomym i rodzinie, bo tego bym nie przeżyła.



I co dalej? Zobaczymy. Pewnie będziemy starali się przez IVF znowu jak najszybciej, ale może się nie udać szybko, bo skierowanie do szpitala może skończyć się zabiegiem. A wtedy wiadomo, że gojenie może trochę potrwać.



No nic. Nie sieję defetyzmu.

Życzę Wam zerowych problemów i pięknych i zdrowych bobasków w lutym .

Strasznie mi przykro... Dużo siły teraz potrzebujecie... Trzymam kciuki oby udało wam się jeszcze w tym roku zajść w ciążę...

[Selena_62442]

Terha bardzo mi przykro... Trzymaj się dzielnie

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[Terha]

Dzięki dziewczyny za wsparcie . Mąż mnie bardzo wspiera. Jutro jedziemy z rana do szpitala i zobaczymy co tam nam powiedzą. Może samo się wchłonie, bo jak mąż zauważył to zarodek jest przynajmniej o połowę mniejszy niż miesiąc temu.

Napisane przez agacior89

Ojej trzymaj się
A jak we wcześniejszych badaniach? Było serduszko i przestało bić czy w ogóle go noe było?


Wysłane z iPhone za pomocą Tapatalk

Miesiąc temu było jedno bijące serduszko.



Trzymajcie się cieplutko!!

[olciaola123]

Terha tak mi przykro, aż nie wiem co napisać... Trzymam kciuki, żeby mimo to wszystko poukładało się po Waszej myśli. No i dużo, dużo siły dla Ciebie. Oby zabieg nie był potrzebny i tak już wystarczająco przeszłaś...

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[malenka1889]

Hej. Dzisiaj mam wizytę ale po wczorajszej smutnej wiadomości od Terha zaczynam się martwić o swoje maleństwo, nie mogłam spać życie jest takie niesprawiedliwe...

[agacior89]

Napisane przez malenka1889

Hej. Dzisiaj mam wizytę ale po wczorajszej smutnej wiadomości od Terha zaczynam się martwić o swoje maleństwo, nie mogłam spać życie jest takie niesprawiedliwe...

Mam to samo, też dzisiaj idę i się strasznie, strasznie boję.
12 tydzień, ostatnia prosta, jak to przetrwamy to potem ryzyko bardzo mocno spada. Ja Wam jednak zazdroszczę tych mdłości, u mnie prawie nic i się niepokoję
Na czas ciąży musiałam odstawić antydepresanty, jak się okaże coś nie tak to będzie pewnie ostra interwencja lekarza


Wysłane z iPhone za pomocą Tapatalk

[ania9106]

Napisane przez Terha

Jestem po prenatalnych. SAMA. Bez żadnego serduszka . Nie dałam rady i rozryczałam się w gabinecie, chociaż bardzo się pilnowałam. Mam skierowanie do szpitala.



Jak tak pomyślę na trzeźwo to nawet nie jest najgorzej psychicznie, ale jak sobie pomyślę, że muszę w pracy wszystko odkręcać i że dzisiaj podpisałam rezygnację z umowy zlecenie z uwagi na ciążę, to robi mi się słabo. Dobrze, że nie powiedziałam wszystkim znajomym i rodzinie, bo tego bym nie przeżyła.



I co dalej? Zobaczymy. Pewnie będziemy starali się przez IVF znowu jak najszybciej, ale może się nie udać szybko, bo skierowanie do szpitala może skończyć się zabiegiem. A wtedy wiadomo, że gojenie może trochę potrwać.



No nic. Nie sieję defetyzmu.

Życzę Wam zerowych problemów i pięknych i zdrowych bobasków w lutym .

Bardzo mi przykro

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[bezpaniki]

Ja mialam wczoraj swoja 12tyg, przed wiadomoscia od Terhy, i dokladnie powiedzialam swojemu, ze gdybym miala po to chyba bym zeswirowala ze stresu :/
U nas wszystko w najlepszym porzadku, zadnych nieprawidlowosci, pieknie rosnie. Wiadomo, ze na testy z krwi trzeba poczekac, ale na usg nic niepokojacego nie bylo.
Nie chcialam pisac tak od razu, ale dziewczyny nie stresujcie sie! Ja sie martwilam, bo nudnosci i zmeczenie przeszlo mi wlasciwie z dnia na dzien, zero objawow i musze sobie przypominac, ze jestem w ciazy, bo nie czuje ani nie wygladam za bardzo wiec to wszystko jest tak indywidualne, ze nie ma co sie martwic (wiem, ze latwo powiedziec).


Dopiero wizyta po usg (ktora sie bardzo, bardzo stresowalam) z konsultantem mnie rozbila psychicznie. Mam wskazania do cc wlasnie o podlozu psychologicznym, zwiazane i z dziecinstwem i (samozdiagnozowana) tokofobia. Lekarka byla bardzo mila, ale tez konkretna, skupila sie na tych aspektach, na ktorych najbardziej mi zalezalo i nie stawiala oporu, ale postawila warunki: musze sie zglosic do psychologa, ktory byc moze skieruje mnie na terapie. Rozumiem, czemu (wyjasnila mi czemu jej na tym zalezy) i jestem pod wrazeniem jak bardzo w calym tym procesie naciskaja na zdrowie psych. Nie wiem tylko, czy po pierwsze jestem gotowa rozgrzebywac to wlasnie teraz i czy to jest najlepszy moment na takie terapie :/ wiec zamiast sie cieszyc i obklejac fejsa zdjeciami z usg teraz stresuje sie tym :/

A propos, chcialybyscie zobaczyc moja kijanke/kijanka? (Nie chce tak wrzucac bez ostrzezenia).

[olciaola123]

Słuchajcie dziewczyny, głowa do góry! Jak byłam w drugiej ciąży (pierwszą poroniłam) i też się bardzo bałam o maluszka to lekarz powiedział mi, że owszem po 12 tygodniu ryzyko spada, ale dalej jest. Że poronić można w każdym momencie ciąży czy to w 6 tygodniu, 16, czy 36 i powiedział, żeby absolutnie tak na ciążę nie patrzeć - że zawsze może się coś stać, bo w najlepszym wypadku skończymy z mocną depresją, a przecież to nie o to chodzi. Ciąża to ma być czas radości, czekania na maleństwo, a nie zamartwiania się na zapas i czekania do następnej wizyty. A wiecie, że takie bezpodstawne zamartwianie się nie służy nikomu. Ani nam, ani tym bardziej maluszkowi. Jak ma się coś stać na tak wczesnym etapie ciąży to i tak się stanie, wiem niestety z doswiadczenia. Oczywiście nie mówię absolutnie, żeby bagatelizować jakiekolwiek niepokojące objawy! Ale dziewczyny na spokojnie, bez niepotrzebnych nerwów, przecież ciąża to taki piękny okres

No i trzymam oczywiście kciuki za wszystkie wizyty, na pewno będzie dobrze





Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

A i pewnie myślicie sobie, że jak tylko poczujecie ruchy to będzie z górki, bo przecież wiadomo, że jak maluszek się rusza to jest ok. A no niekoniecznie. Pamiętajcie dziewczyny, że na początku ruchy mogą być bardzo nieregularne i w zależności od tego, jak maleństwo się ułoży jednego dnia możemy czuć je kilka razy, a przez następne dni w ogóle. I wtedy to dopiero można sfiksowac

[ziomalka777]

Napisane przez olciaola123

Słuchajcie dziewczyny, głowa do góry! Jak byłam w drugiej ciąży (pierwszą poroniłam) i też się bardzo bałam o maluszka to lekarz powiedział mi, że owszem po 12 tygodniu ryzyko spada, ale dalej jest. Że poronić można w każdym momencie ciąży czy to w 6 tygodniu, 16, czy 36 i powiedział, żeby absolutnie tak na ciążę nie patrzeć - że zawsze może się coś stać, bo w najlepszym wypadku skończymy z mocną depresją, a przecież to nie o to chodzi. Ciąża to ma być czas radości, czekania na maleństwo, a nie zamartwiania się na zapas i czekania do następnej wizyty. A wiecie, że takie bezpodstawne zamartwianie się nie służy nikomu. Ani nam, ani tym bardziej maluszkowi. Jak ma się coś stać na tak wczesnym etapie ciąży to i tak się stanie, wiem niestety z doswiadczenia. Oczywiście nie mówię absolutnie, żeby bagatelizować jakiekolwiek niepokojące objawy! Ale dziewczyny na spokojnie, bez niepotrzebnych nerwów, przecież ciąża to taki piękny okres

No i trzymam oczywiście kciuki za wszystkie wizyty, na pewno będzie dobrze





Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

A i pewnie myślicie sobie, że jak tylko poczujecie ruchy to będzie z górki, bo przecież wiadomo, że jak maluszek się rusza to jest ok. A no niekoniecznie. Pamiętajcie dziewczyny, że na początku ruchy mogą być bardzo nieregularne i w zależności od tego, jak maleństwo się ułoży jednego dnia możemy czuć je kilka razy, a przez następne dni w ogóle. I wtedy to dopiero można sfiksowac

Po pierwsze ruchy raczej większość z nas tu zna, bo z tego co widzę dużo dziewczyn jest w 2 lub 3 ciąży...
A Twój post totalnie nie nastroił pozytywnie. Ogólnie trzymamy się tego, że po prenatalnych ryzyko spada, wiadomo, że nosimy zdrowe dzieci w brzuszku. Czasem zdarzają się nieszczęśliwe wypadki (można zlecieć ze schodów) albo niedopatrzenie lekarza, które może doprowadzić do nieszczęscia. Ale na początku dziecko się rozwija, kształtują się wszystkie narządy więc najczęściej poronienia zdarzają się w 1 trymestrze.

Po przykrej wiadomości to normlane, że mamy, które dziś mają i w najbliższym czasie wizytę mogą się stresować. Emocje pewnie opadną jak zobaczą znów zdrowego maluszka.


Terha przykro mi bardzo, nawet nie wiem co Ci napisać

[agacior89]

Napisane przez bezpaniki

Ja mialam wczoraj swoja 12tyg, przed wiadomoscia od Terhy, i dokladnie powiedzialam swojemu, ze gdybym miala po to chyba bym zeswirowala ze stresu :/
U nas wszystko w najlepszym porzadku, zadnych nieprawidlowosci, pieknie rosnie. Wiadomo, ze na testy z krwi trzeba poczekac, ale na usg nic niepokojacego nie bylo.
Nie chcialam pisac tak od razu, ale dziewczyny nie stresujcie sie! Ja sie martwilam, bo nudnosci i zmeczenie przeszlo mi wlasciwie z dnia na dzien, zero objawow i musze sobie przypominac, ze jestem w ciazy, bo nie czuje ani nie wygladam za bardzo wiec to wszystko jest tak indywidualne, ze nie ma co sie martwic (wiem, ze latwo powiedziec).


Dopiero wizyta po usg (ktora sie bardzo, bardzo stresowalam) z konsultantem mnie rozbila psychicznie. Mam wskazania do cc wlasnie o podlozu psychologicznym, zwiazane i z dziecinstwem i (samozdiagnozowana) tokofobia. Lekarka byla bardzo mila, ale tez konkretna, skupila sie na tych aspektach, na ktorych najbardziej mi zalezalo i nie stawiala oporu, ale postawila warunki: musze sie zglosic do psychologa, ktory byc moze skieruje mnie na terapie. Rozumiem, czemu (wyjasnila mi czemu jej na tym zalezy) i jestem pod wrazeniem jak bardzo w calym tym procesie naciskaja na zdrowie psych. Nie wiem tylko, czy po pierwsze jestem gotowa rozgrzebywac to wlasnie teraz i czy to jest najlepszy moment na takie terapie :/ wiec zamiast sie cieszyc i obklejac fejsa zdjeciami z usg teraz stresuje sie tym :/

A propos, chcialybyscie zobaczyc moja kijanke/kijanka? (Nie chce tak wrzucac bez ostrzezenia).

Wrzucaj!
Z terapia może być tak, ze niektóre formy terapii nie są wskazane w ciąży. Ale wierz mi, to jeden z najlepszych momentów - będziesz silniejsza psychicznie kiedy pojawi się maleństwo. Pomysł, ze robisz to tez dla niego, a na terapii może wyjść mnóstwo rzeczy, o których siebie noe podejrzewałam, a które najlepiej przepracować jak najszybciej.


Wysłane z iPhone za pomocą Tapatalk

[harmattan]

Napisane przez bezpaniki

Ja mialam wczoraj swoja 12tyg, przed wiadomoscia od Terhy, i dokladnie powiedzialam swojemu, ze gdybym miala po to chyba bym zeswirowala ze stresu :/
U nas wszystko w najlepszym porzadku, zadnych nieprawidlowosci, pieknie rosnie. Wiadomo, ze na testy z krwi trzeba poczekac, ale na usg nic niepokojacego nie bylo.
Nie chcialam pisac tak od razu, ale dziewczyny nie stresujcie sie! Ja sie martwilam, bo nudnosci i zmeczenie przeszlo mi wlasciwie z dnia na dzien, zero objawow i musze sobie przypominac, ze jestem w ciazy, bo nie czuje ani nie wygladam za bardzo wiec to wszystko jest tak indywidualne, ze nie ma co sie martwic (wiem, ze latwo powiedziec).


Dopiero wizyta po usg (ktora sie bardzo, bardzo stresowalam) z konsultantem mnie rozbila psychicznie. Mam wskazania do cc wlasnie o podlozu psychologicznym, zwiazane i z dziecinstwem i (samozdiagnozowana) tokofobia. Lekarka byla bardzo mila, ale tez konkretna, skupila sie na tych aspektach, na ktorych najbardziej mi zalezalo i nie stawiala oporu, ale postawila warunki: musze sie zglosic do psychologa, ktory byc moze skieruje mnie na terapie. Rozumiem, czemu (wyjasnila mi czemu jej na tym zalezy) i jestem pod wrazeniem jak bardzo w calym tym procesie naciskaja na zdrowie psych. Nie wiem tylko, czy po pierwsze jestem gotowa rozgrzebywac to wlasnie teraz i czy to jest najlepszy moment na takie terapie :/ wiec zamiast sie cieszyc i obklejac fejsa zdjeciami z usg teraz stresuje sie tym :/

A propos, chcialybyscie zobaczyc moja kijanke/kijanka? (Nie chce tak wrzucac bez ostrzezenia).

Moim zdaniem terapia może Ci tylko pomóc w tej sytuacji, spróbuj, jeśli czujesz się na siłach! Zawsze można zrezygnować, gdy poczujesz, że to nie dla Ciebie. Ale zgadzam się z agacior89, bedziesz silniejsza i to na pewno pomoże Ci odnaleźć się w nowej rzeczywistości z maluszkiem.

Dziewczyny, czas tak szybko mi leci w tej ciąży...Dziś naszła mnie refleksja, że powinnam już zacząć się przygotowywać do roli mamy i wykorzystać czas na zwolnieniu w pełni. Mam taki mętlik w głowie i nie wiem, jak się zabrać za planowanie wyprawki itd. Nie chcę tracić czasu, tym bardziej, że w końcu czuję się o niebo lepiej i czuję przypływ energii, o którym mówią, że pojawia się w II trymestrze! Macie jakieś rady? Od czego zacząć?

[gougou]

Napisane przez Aniaaa37

Przykro mi trzymaj się kochana współczuję bardzo Hej napisz coś o sobie

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

Mam 31 lat, jestem w drugiej ciąży, mam już Lillę. Termin na 5.02 ale junior jest duży i może sie pospieszyć. Podobno to chłopiec

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

---------- Dopisano o 11:22 ---------- Poprzedni post napisano o 11:10 ----------

Napisane przez agacior89

Wrzucaj!
Z terapia może być tak, ze niektóre formy terapii nie są wskazane w ciąży. Ale wierz mi, to jeden z najlepszych momentów - będziesz silniejsza psychicznie kiedy pojawi się maleństwo. Pomysł, ze robisz to tez dla niego, a na terapii może wyjść mnóstwo rzeczy, o których siebie noe podejrzewałam, a które najlepiej przepracować jak najszybciej.


Wysłane z iPhone za pomocą Tapatalk

Ja uczestniczylam w terapii w pierwszej ciąży, teraz ciągle się zastanawiam czy więcej przyniosła złego czy dobrego. Stałam się spokojniejsza, ale martwię się czy nie kosztem córki. Jest bardzo spokojnym dzieckiem,ale gdy ma "jazdy" to myślę czy to normalne czy to przeze mnie... jednak kosztowało mnie to wiele stresu

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[ania9106]

Napisane przez harmattan

Moim zdaniem terapia może Ci tylko pomóc w tej sytuacji, spróbuj, jeśli czujesz się na siłach! Zawsze można zrezygnować, gdy poczujesz, że to nie dla Ciebie. Ale zgadzam się z agacior89, bedziesz silniejsza i to na pewno pomoże Ci odnaleźć się w nowej rzeczywistości z maluszkiem.

Dziewczyny, czas tak szybko mi leci w tej ciąży...Dziś naszła mnie refleksja, że powinnam już zacząć się przygotowywać do roli mamy i wykorzystać czas na zwolnieniu w pełni. Mam taki mętlik w głowie i nie wiem, jak się zabrać za planowanie wyprawki itd. Nie chcę tracić czasu, tym bardziej, że w końcu czuję się o niebo lepiej i czuję przypływ energii, o którym mówią, że pojawia się w II trymestrze! Macie jakieś rady? Od czego zacząć?

Moim zdaniem do szykowania wyprawki jest jeszcze dużo czasu. Chyba, że chcesz rozłożyć je sobie w czasie. Ja tak planuje od końca Października zacząć kupować stopniowo co miesiąc coś co będzie potrzebne. Artykuły kosmetyczne, chigieniczne dla mnie i dziecka oraz leki będę zamawiać z apteki Gemini na pewno U jednego sprzedawcy na allegro kupię to czego nie ma w Gemini . Pewnie jakieś ciuszki jak potwierdzi się, że to dziewczynka. Pieluch tetrowych nie będę już kupować bo mam z 30 po dwóch synkach. Może dokupie jakieś muślinowe i bambusowe. U jednego sprzedawcy kupię też tekstylia typu kokon, pościel, kocyki, poduszka motylek itp. Teraz jest duzy wybór można przebierać

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[agacior89]

Dobra dziewczyny, miałam szybkie USG, dzieciak aż się złapał za głowę „matka co Ty panikujesz”
5,4cm więc idealnie, pojutrze mam USG genetyczne. Ale już jestem spokojniejsza, bo będzie co badać IMG_3727.jpg


Wysłane z iPhone za pomocą Tapatalk

[ania9106]

Tak teraz pomyslalam o dziewczynach które będą rodzic SN, że warto zacząć robić masaż krocza i lykac olej z wiesiołka poczytajcie o tym bo można w ten sposób ochronić swoje krocze podczas porodu

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[olciaola123]

Dziewczyny a na czym taka terapia polega? W sensie jest to rozmowa z psychologiem o tym, czego się boimy i o naszych problemach? Czy cos zupełnie z innej beczki?

Ma któraś z Was problemy ze wzrokiem, które pogorszyły się po ciąży? Bo mi z wady 0.5 zrobiła się 1.5 i teraz dostałam skierowanie do okulisty.

Gratuluję wizyt! Jak te nasze maleństwa szybko rosną

Ania słyszałam, że to bardzo pomaga. Dowiedziałam się tego od położnej. Szkoda tylko, ze już na porodówce ale myślę, że warto spróbować. Skoro to bezpieczne, a może pomóc to czemu nie chociaż ten masaż to trochę mnie przeraża

[Aniaaa37]

Napisane przez bezpaniki

Ja mialam wczoraj swoja 12tyg, przed wiadomoscia od Terhy, i dokladnie powiedzialam swojemu, ze gdybym miala po to chyba bym zeswirowala ze stresu :/
U nas wszystko w najlepszym porzadku, zadnych nieprawidlowosci, pieknie rosnie. Wiadomo, ze na testy z krwi trzeba poczekac, ale na usg nic niepokojacego nie bylo.
Nie chcialam pisac tak od razu, ale dziewczyny nie stresujcie sie! Ja sie martwilam, bo nudnosci i zmeczenie przeszlo mi wlasciwie z dnia na dzien, zero objawow i musze sobie przypominac, ze jestem w ciazy, bo nie czuje ani nie wygladam za bardzo wiec to wszystko jest tak indywidualne, ze nie ma co sie martwic (wiem, ze latwo powiedziec).


Dopiero wizyta po usg (ktora sie bardzo, bardzo stresowalam) z konsultantem mnie rozbila psychicznie. Mam wskazania do cc wlasnie o podlozu psychologicznym, zwiazane i z dziecinstwem i (samozdiagnozowana) tokofobia. Lekarka byla bardzo mila, ale tez konkretna, skupila sie na tych aspektach, na ktorych najbardziej mi zalezalo i nie stawiala oporu, ale postawila warunki: musze sie zglosic do psychologa, ktory byc moze skieruje mnie na terapie. Rozumiem, czemu (wyjasnila mi czemu jej na tym zalezy) i jestem pod wrazeniem jak bardzo w calym tym procesie naciskaja na zdrowie psych. Nie wiem tylko, czy po pierwsze jestem gotowa rozgrzebywac to wlasnie teraz i czy to jest najlepszy moment na takie terapie :/ wiec zamiast sie cieszyc i obklejac fejsa zdjeciami z usg teraz stresuje sie tym :/

A propos, chcialybyscie zobaczyc moja kijanke/kijanka? (Nie chce tak wrzucac bez ostrzezenia).

Psychiatra pewnie Ci wystawi zaświadczenie do cc czy kazali iść do psychologa?
Mi znajomy psychiatra chciał wystawić zaświadczenie do cc ale wolałam rodzić naturalnie

Napisane przez harmattan

Moim zdaniem terapia może Ci tylko pomóc w tej sytuacji, spróbuj, jeśli czujesz się na siłach! Zawsze można zrezygnować, gdy poczujesz, że to nie dla Ciebie. Ale zgadzam się z agacior89, bedziesz silniejsza i to na pewno pomoże Ci odnaleźć się w nowej rzeczywistości z maluszkiem.

Dziewczyny, czas tak szybko mi leci w tej ciąży...Dziś naszła mnie refleksja, że powinnam już zacząć się przygotowywać do roli mamy i wykorzystać czas na zwolnieniu w pełni. Mam taki mętlik w głowie i nie wiem, jak się zabrać za planowanie wyprawki itd. Nie chcę tracić czasu, tym bardziej, że w końcu czuję się o niebo lepiej i czuję przypływ energii, o którym mówią, że pojawia się w II trymestrze! Macie jakieś rady? Od czego zacząć?

Ja w pierwszej ciąży zaczęłam od mebli dla dzidzi bo się długo czekało

Napisane przez gougou

Mam 31 lat, jestem w drugiej ciąży, mam już Lillę. Termin na 5.02 ale junior jest duży i może sie pospieszyć. Podobno to chłopiec

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

---------- Dopisano o 11:22 ---------- Poprzedni post napisano o 11:10 ----------

Ja uczestniczylam w terapii w pierwszej ciąży, teraz ciągle się zastanawiam czy więcej przyniosła złego czy dobrego. Stałam się spokojniejsza, ale martwię się czy nie kosztem córki. Jest bardzo spokojnym dzieckiem,ale gdy ma "jazdy" to myślę czy to normalne czy to przeze mnie... jednak kosztowało mnie to wiele stresu

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

Liczyłaś na drugą córcię?

Napisane przez agacior89

Dobra dziewczyny, miałam szybkie USG, dzieciak aż się złapał za głowę „matka co Ty panikujesz”
5,4cm więc idealnie, pojutrze mam USG genetyczne. Ale już jestem spokojniejsza, bo będzie co badać Załącznik 7687546


Wysłane z iPhone za pomocą Tapatalk

Super że wszystko dobrze

Napisane przez ania9106

Tak teraz pomyslalam o dziewczynach które będą rodzic SN, że warto zacząć robić masaż krocza i lykac olej z wiesiołka poczytajcie o tym bo można w ten sposób ochronić swoje krocze podczas porodu

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

Ja lykalam wiesiolka, mąż masowal krocze i piłam herbatę z liści malin a i tak mnie nacieli

Ja już mam wyniki pappy i na szczęście wszystko jest dobrze

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[ania9106]

Napisane przez Aniaaa37

Psychiatra pewnie Ci wystawi zaświadczenie do cc czy kazali iść do psychologa?
Mi znajomy psychiatra chciał wystawić zaświadczenie do cc ale wolałam rodzić naturalnie Ja w pierwszej ciąży zaczęłam od mebli dla dzidzi bo się długo czekało Liczyłaś na drugą córcię? Super że wszystko dobrze Ja lykalam wiesiolka, mąż masowal krocze i piłam herbatę z liści malin a i tak mnie nacieli

Ja już mam wyniki pappy i na szczęście wszystko jest dobrze

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

Zawsze warto próbować żeby uniknąć pęknięcia. Czasem nacinają już rutynowo ( niestety)

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[Aniaaa37]

Napisane przez ania9106

Zawsze warto próbować żeby uniknąć pęknięcia. Czasem nacinają już rutynowo ( niestety)

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

U mnie za szybko poród postępował i pewnie dlatego także maliny pijcie! To na rozwarcie

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[Angelika1237]

Ja jestem po poronieniu w 8 tygodniu. Więc panikuję bardzo nawet teraz kiedy u mnie już 16+4 i poczułam pierwsze ruchy. Ale od przedwczoraj nic. Muszę się uzbroić w cierpliwość bo zwariuje

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[bezpaniki]

Nie no, pojde, tzn zadzwonie, bo musze, ale zobaczymy co z tego wyjdzie. Wydaje mi sie, ze rozgrzebywanie teraz wszystkiego tylko negatywnie wplynie na moje samopoczucie i moze skonczyc sie prawdziwa depresja, a proces nie bedzie szybki i krotki, wiec nie skonczy sie przed porodem. Czyli przeciagnie sie na poczatki, ktore same w sobie nie beda psychicznie najlatwiejsze.
Moje problemy dotycza relacji z matka, siostra przeszla 1.5roczna terapie i dalej potrzebuje spotkan z psychologiem, zdiagnozowali u niej dda i ptsd (zadnej przemocy czy molestowania u nas nie bylo, niewydolni rodzice z depresja a potem alkoholizmem, to tak w skrocie). Ja wiem, ze mi to powinno pomoc, ale realnie naprawde nie wiem jak taka hustawka emocjonalna teraz moze wyjsc na dobre.


No a tutaj wczorajsze fotki:
IMG_4133.jpgIMG_4134.jpg

[harmattan]

Napisane przez bezpaniki

Nie no, pojde, tzn zadzwonie, bo musze, ale zobaczymy co z tego wyjdzie. Wydaje mi sie, ze rozgrzebywanie teraz wszystkiego tylko negatywnie wplynie na moje samopoczucie i moze skonczyc sie prawdziwa depresja, a proces nie bedzie szybki i krotki, wiec nie skonczy sie przed porodem. Czyli przeciagnie sie na poczatki, ktore same w sobie nie beda psychicznie najlatwiejsze.
Moje problemy dotycza relacji z matka, siostra przeszla 1.5roczna terapie i dalej potrzebuje spotkan z psychologiem, zdiagnozowali u niej dda i ptsd (zadnej przemocy czy molestowania u nas nie bylo, niewydolni rodzice z depresja a potem alkoholizmem, to tak w skrocie). Ja wiem, ze mi to powinno pomoc, ale realnie naprawde nie wiem jak taka hustawka emocjonalna teraz moze wyjsc na dobre.


No a tutaj wczorajsze fotki:
Załącznik 7687565Załącznik 7687566

Pięknie zdjęcia!
Co do terapii..być może to nie jest najlepszy na to moment, ale właściwie nigdy nie jest ten najodpowiedniejszy, zawsze jest coś, co można podać za argument przeciw Ja ze swoimi demonami z przeszłości borykam się na własną rękę, ale często kosztem realacji z mężem. Bardzo pomogły mi studia pedagogiczne, starałam się bardzo refleksyjne podchodzić do tego, co mi się przytrafiło jako konsekwencja mojego zachowania. Jeśli chcesz mogę polecić Ci parę lektur, które bardzo mi pomogły Najważniejsze to przyjąć swoje doświadczenia jako bagaż i iść z nim do przodu! Nie oglądać się zbytnio na to, co już za Tobą

Właśnie dziewczyny, co z tym wiesiołkiem? Brałam to podczas starań na śluz, ale słyszałam, że w ciąży można to brać, tylko kiedy? Nie dopiero pod koniec? Mam też herbatkę z liści malin, ale też zastanawiam się kiedy zacząć.