Zostawił mnie z dnia na dzień.

[Irminawithlove]

Hej, nie rozumiem na prawdę jednej rzeczy.. przez cały czas trwania związku powtarzał że jestem najlepszą dziewczyną jaką kiedykolwiek spotkał itd., mieszkaliśmy razem, planowaliśmy w przyszłości przeprowadzkę do większego mieszkania itd. A on 2 tygodnie temu stwierdził że to nie to, że nie pasujemy do siebie i nara. Przyczyną tego zerwania było to że się nie dogadujemy, fakt, kłóciliśmy się ostatnio sporo ale na prawdę nie sądziłam, że przez to on ten związek tak po prostu wyrzuci do kosza. Myślałam, że skoro obydwoje jesteśmy zaangażowani w tę relację to będziemy razem starać się o to, żeby tych kłótni było jak najmniej. Ale jednak nie. Okazało się, że on nie chce się dla mnie starać.. Dziewczyny myślałam, że umrę i do dzisiaj nie jestem w stanie się pozbierać.
Myślę o nim non stop, chociaż chyba zrobiłam wszystko co powinnam była po zerwaniu - zablokowałam go wszędzie, on się nie odzywa, ja się nie odzywam, uprawiam sport, rozpoczęłam nowe hobby. I co? I nic, za każdym razem kiedy coś mi wychodzi mam ochotę podzielić się tym z nim, to samo kiedy coś poszło nie po mojej myśli.. A ta świadomość że jego to pewnie już nie wiele obchodzi, albo że ma kogoś nowego naprawdę powoduje u mnie ciężką depresję.

Czuję się taka samotna, wszystko jest takie puste nawet pomimo tego że podjęłam nowe hobby, staram się robić coś ze swoim życiem.. to i tak niewiele to zmienia. Dzisiaj mam spotkanie rodzinne ze względu na moje urodziny i na samą myśl o tym, że mam tam iść i jego tam nie będzie mam ochotę się zaszyć gdzieś daleko od wszystkich i płakać.

Nie wiem jak sobie z tym poradzić? Co zrobić żeby zapomnieć, albo żeby wrócił...? Widzicie, oddałam mu całe swoje serce a on pobył ze mną chwilę a potem sobie po prostu poszedł.. jak mam komuś na nowo zaufać? Mam 25 lat (on był trochę starszy), i to już nie jest pierwszy raz kiedy ktoś łamie serce, na prawdę powoli tracę nadzieję. Wiele moich znajomych jest już po ślubie co dodatkowo mnie dobija.

[7623cb0b746b4d40e529fc123bf669aade741778_65822f07d8014]

Napisane przez Irminawithlove

Hej, nie rozumiem na prawdę jednej rzeczy.. przez cały czas trwania związku powtarzał że jestem najlepszą dziewczyną jaką kiedykolwiek spotkał itd., mieszkaliśmy razem, planowaliśmy w przyszłości przeprowadzkę do większego mieszkania itd. A on 2 tygodnie temu stwierdził że to nie to, że nie pasujemy do siebie i nara. Przyczyną tego zerwania było to że się nie dogadujemy, fakt, kłóciliśmy się ostatnio sporo ale na prawdę nie sądziłam, że przez to on ten związek tak po prostu wyrzuci do kosza. Myślałam, że skoro obydwoje jesteśmy zaangażowani w tę relację to będziemy razem starać się o to, żeby tych kłótni było jak najmniej. Ale jednak nie. Okazało się, że on nie chce się dla mnie starać.. Dziewczyny myślałam, że umrę i do dzisiaj nie jestem w stanie się pozbierać.
Myślę o nim non stop, chociaż chyba zrobiłam wszystko co powinnam była po zerwaniu - zablokowałam go wszędzie, on się nie odzywa, ja się nie odzywam, uprawiam sport, rozpoczęłam nowe hobby. I co? I nic, za każdym razem kiedy coś mi wychodzi mam ochotę podzielić się tym z nim, to samo kiedy coś poszło nie po mojej myśli.. A ta świadomość że jego to pewnie już nie wiele obchodzi, albo że ma kogoś nowego naprawdę powoduje u mnie ciężką depresję.

Czuję się taka samotna, wszystko jest takie puste nawet pomimo tego że podjęłam nowe hobby, staram się robić coś ze swoim życiem.. to i tak niewiele to zmienia. Dzisiaj mam spotkanie rodzinne ze względu na moje urodziny i na samą myśl o tym, że mam tam iść i jego tam nie będzie mam ochotę się zaszyć gdzieś daleko od wszystkich i płakać.

Nie wiem jak sobie z tym poradzić? Co zrobić żeby zapomnieć, albo żeby wrócił...? Widzicie, oddałam mu całe swoje serce a on pobył ze mną chwilę a potem sobie po prostu poszedł.. jak mam komuś na nowo zaufać? Mam 25 lat (on był trochę starszy), i to już nie jest pierwszy raz kiedy ktoś łamie serce, na prawdę powoli tracę nadzieję. Wiele moich znajomych jest już po ślubie co dodatkowo mnie dobija.

w zyciu nic nie jest pewne na zawsze
twoj zwiazek nie byl dobry klociliscie sie nie dogadywaliscie ,chlopak podjal rozsadna decyzje ,nie ma co sie meczyc i siedziec w toksynie
dziwi mnie ze dobija cie ze twoi znajomi sa po slubie ,jak wogole moglas rozmyslac na temat slubu w relacji ktora byla nie udana ?
moim zdaniem dobrze sie stalo ze facet zakonczyl ta relacje to daje zarowno jemu jak i tobie szanse na poszukanie kogos kto bedzie do was lepiej pasowal
jezeli nie jest to twoja pierwsza relacja w ktorej tak sie dzieje to mzoe powinnas przeanalizowac swoje zachowanie ,wybory partnerow itp
nie warto byc z byle kim zeby tylko miec chlopaka jak cos sie nie uklada to lepiej sie rozstac niz tkwic w nieudanej relacji

[Stysia21]

Sprawa jest jeszcze świeża, więc to normalne, że na razie Cię boli. Musisz to wszystko przeżyć, z czasem będzie lepiej. Angażuj sie nadal w hobby, w sport, nie myśl o swoim byłym na siłę, ale też jeśli nachodzą Cię wspomnienia to nie walcz z nimi za wszelka cenę - niektóre rzeczy warto przepracować, bo nigdy nie przestaną boleć. Idz na spotkanie rodzinne i ciesz się tym, że milo spędzisz czas w gronie bliskich, nie rozpaczaj, że byłego z Tobą nie będzie. Masz dopiero 25 lat, jeszcze masz dużo czasu zeby kogoś poznać i wziąć ślub, nic na siłę. Lepiej, że chlopak rzucil Cię teraz, a nie po ślubie, gdy byloby z tym na pewno więcej kłopotów i nieprzyjemnosci. Masz teraz szanse, żeby znalezc kogoś z kim ulozysz sobie szczęśliwe życie. Nie myśl o powrocie do byłego - on Cię zostawil, chciałabyś wiązać swoje życie z taką osobą? Widocznie nie było Wam pisane być razem.

[18d73f41c1c01aef8fdf04b5e3282c14752c25f5_62181c6d1d29a]

Jak długo byliście razem?
Normalne, że przeżywasz żałobę po relacji, ale to z czasem przejdzie.
Sam związek warto przemyśleć, żeby nie popełniać tych samych błędów później i wiedzieć na co zwracać uwagę. Skoro się kłóciliście, to wcale taki udany nie był. O co były te kłótnie? Kto je zaczynał? Jak się godziliście? Czy rozwiązywaliście w ten sposób problemy, czy tylko się nawarstwiały?
Ty chcesz tym zapomnieć, moim zdaniem powinnaś dobrze zapamiętać jak było. Chcesz żeby wrócił tak po prostu, a raczej powinnaś się zastanowić, czy coś takiego naprawdę warto kontynuować.

[Irminawithlove]

Lisbeth,

Byliśmy razem prawie rok, ale mieszkaliśmy razem właściwie od samego początku.



Kłótnie były głównie o pierdoły. Jemu się nie podobało np. że nie jem kanapki nad talerzem, albo że wychodzę do sklepu w bluzce w której chodzę po domu. Wkurzał się o takie rzeczy okropnie. Albo o to że zrobiłam obrażoną minę też bywały awantury. Wiecie chciałam wszystko naprawić ale co chwilę znajdowało się coś co go irytowało. Któraś kłótnia po prostu przelała szalę goryczy i on stwierdził że do siebie nie pasujemy.

[c640cdfa886255292692728c9c3f51a456c1754b_657ce90228a24]

Nie obraź się, ale tak po opisie tego związku, to może dobrze się stało, że nie jesteście już razem? Może niedługo też tak na to spojrzysz. 2 tygodnie to bardzo mało, daj sobie czas.

[Agoorka]

Zawsze mnie dziwi,że mężczyźni z taką lekkością kończą relacje. Fakt, lepiej,że to się skończyło wcześniej niż za kilka lat doszedłby do wniosku,że to nie to.Spotkala mnie podobna sytuacja,facet mi oznajmił, że jednak nie,że chce być sam,a kilka dni wcześniej wyznawał mi miłość.Czułam,że coś jest nie tak,aż dwa tygodnie później się okazało,że kogoś ma.A w zasadzie kręcił już w trakcie znajomości ze mną i puścił gałąź,aby złapać następną.Tez to strasznie przeżyłam,ale pomyśl,że nie masz wpływu na czyjeś zachowania i decyzje.Wiem,że to boli.Spróbuj się zająć sobą, rozmawiaj z kimś bliskim,zajmuj czas.Wszystko kiedyś mija, ból po rozstaniu też.Nie wiń się za czyjeś decyzje.Jesteś młoda i wszystko przed Tobą.Mnie pomogły też wizyty u specjalisty,ktoś mi wywalił kawę na ławę, brałam też leki,bo nie mogłam spać.Daj sobie czas i myśl o sobie.Jeszcze będzie dobrze, zobaczysz

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[Overcooked]

Napisane przez Irminawithlove

Lisbeth,
Kłótnie były głównie o pierdoły. Jemu się nie podobało np. że nie jem kanapki nad talerzem, albo że wychodzę do sklepu w bluzce w której chodzę po domu. Wkurzał się o takie rzeczy okropnie. Albo o to że zrobiłam obrażoną minę też bywały awantury. Wiecie chciałam wszystko naprawić ale co chwilę znajdowało się coś co go irytowało. Któraś kłótnia po prostu przelała szalę goryczy i on stwierdził że do siebie nie pasujemy.

Śmieci same się wyniosły. Otwórz wino i zapomnij o nim, dobrze że go poblokowałaś i trzymaj się tego nawet jak on spróbuje się odezwać. Awantury o minę i kłótnie spowodowane jego beznadziejnym charakterem, a naprawianie to chodzenie na paluszkach wokół panicza. Znajdziesz kogoś lepszego

[18d73f41c1c01aef8fdf04b5e3282c14752c25f5_62181c6d1d29a]

Napisane przez Irminawithlove

Lisbeth,

Byliśmy razem prawie rok, ale mieszkaliśmy razem właściwie od samego początku.

To jest śmiesznie krótko, a do tego mieliście ciągłe spiny, więc to z twojego opisu wcale nie wygląda na porzucenie z dnia na dzień, tylko bardzo słaby związek, w którym od początku niewiele brakowało do końca.

Kłótnie były głównie o pierdoły. Jemu się nie podobało np. że nie jem kanapki nad talerzem, albo że wychodzę do sklepu w bluzce w której chodzę po domu. Wkurzał się o takie rzeczy okropnie. Albo o to że zrobiłam obrażoną minę też bywały awantury. Wiecie chciałam wszystko naprawić ale co chwilę znajdowało się coś co go irytowało. Któraś kłótnia po prostu przelała szalę goryczy i on stwierdził że do siebie nie pasujemy.

Jak chciałaś coś takiego naprawiać? Ciężko mi sobie wyobrazić coś takiego, tak samo jak awantury na takie tematy. Nie robiłaś nic obiektywnie źle, więc nie było co naprawiać (w sobie).
Jeśli faceta naprawdę irytowało w tobie co chwilę coś innego, to miał rację twierdząc, że do siebie nie pasujecie. Jest też opcja, że celowo wyszukiwał wymyślone powody do kłótni.
W każdym razie powinnaś się cieszyć, że to już koniec.

[980cf4958a6e724c916e7adb24f4c6159aa2df82_65d7e02c47328]

Napisane przez Overcooked

Śmieci same się wyniosły. Otwórz wino i zapomnij o nim, dobrze że go poblokowałaś i trzymaj się tego nawet jak on spróbuje się odezwać. Awantury o minę i kłótnie spowodowane jego beznadziejnym charakterem, a naprawianie to chodzenie na paluszkach wokół panicza. Znajdziesz kogoś lepszego

Naprawdę, nie ma za kim płakać. Po prostu następnym razem lepiej wybierz sobie partnera, bo z opisu wyłania się buc.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[Irminawithlove]

Dzięki dziewczyny póki co ja sama tego nie widzę, mam przed oczami same dobre momenty i fakt, że bez niego czuję się mega samotnie, jest we mnie taka pustka, której nie umiem niczym zapełnić.

Ale dziękuję za dobre słowa 🌹

[Ellen_Ripley]

Napisane przez Irminawithlove

Lisbeth,

Byliśmy razem prawie rok, ale mieszkaliśmy razem właściwie od samego początku.

Kłótnie były głównie o pierdoły. Jemu się nie podobało np. że nie jem kanapki nad talerzem, albo że wychodzę do sklepu w bluzce w której chodzę po domu. Wkurzał się o takie rzeczy okropnie. Albo o to że zrobiłam obrażoną minę też bywały awantury. Wiecie chciałam wszystko naprawić ale co chwilę znajdowało się coś co go irytowało. Któraś kłótnia po prostu przelała szalę goryczy i on stwierdził że do siebie nie pasujemy.

Ten koleś Cię nawet nie lubił, skoro takie rzeczy go irytowały. Po prostu od dawna tak naprawdę nie chciał być w tym związku i znalazł pretekst w postaci kłótni, które sam w sztuczny sposób wywoływał. Serio chciałabyś się tak z kimś słownie szarpać przez kolejny rok?

[evonla]

Napisane przez Agoorka

Zawsze mnie dziwi,że mężczyźni z taką lekkością kończą relacje.

A kobiety to nie? Nie ma co zwalać na facetów, bo ten problem tyczy się obu płci. Jeśli ktoś nie odwzajemnia uczuć to chyba najlepsze co może zrobić to całkowicie odciąć się od osoby, która coś czuje. Wydaje się to być okrutne, ale lepsze to niż stopniowe zmniejszanie kontaktu, oddalanie się, co by tylko rodziło kłótnie, pretensje, oskarżenia, itp..


Autorko, jedyne co w tej sytuacji możesz zrobić to dać sobie więcej czasu. Wszystko jest jeszcze świeże i nie tak łatwo zapomnieć o kimś, kogo się darzyło uczuciem, w dwa tygodnie czy miesiąc.

[Sariah]

Skoro zwiazek byl problematyczny to ludzie maja rozne strategie. Niektorzy, tak jak twoj byly, po prostu (byc moze slusznie) uznaja ze to nie ma sensu i to nie jest tak, że po slubie i jeszcze wiekszym zabetonowaniu wspolnego zycia bedzie lepiej. Nie wyszlo i tyle.

[tinkerver2]

Napisane przez Irminawithlove

Lisbeth,

Byliśmy razem prawie rok, ale mieszkaliśmy razem właściwie od samego początku.



Kłótnie były głównie o pierdoły. Jemu się nie podobało np. że nie jem kanapki nad talerzem, albo że wychodzę do sklepu w bluzce w której chodzę po domu. Wkurzał się o takie rzeczy okropnie. Albo o to że zrobiłam obrażoną minę też bywały awantury. Wiecie chciałam wszystko naprawić ale co chwilę znajdowało się coś co go irytowało. Któraś kłótnia po prostu przelała szalę goryczy i on stwierdził że do siebie nie pasujemy.

Jeśli nawet takie pierddziołki jak zła mina/zła bluzka go wkurzały do tego stopnia, że był gotów wszczynać awantury, to znaczy, że już od dawna czuł do ciebie coś innego, niż deklarował.
Serio, jak się kogoś kocha, pragnie się z nim być na dobre i na złe, to fakt, że nie je nad talerzem albo zrobi złą minę nie sprawia, że się robi awanturę i zrywa.

Wysłane z mojego moto g(8) power przy użyciu Tapatalka

[trzyplusy]

Poboli i przestanie

[OkiemMezczyzny]

Na mój gust znalazł sobie inną. Taką bardziej idealną. Kłótnie prowokował o byle co aby się rozstać. Tak to działa.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[Shady_Lady]

Napisane przez OkiemMezczyzny

Na mój gust znalazł sobie inną. Taką bardziej idealną. Kłótnie prowokował o byle co aby się rozstać. Tak to działa.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

A ja mysle, że zaczipowali go Reptilianie. Tak to działa.

[niepogodna]

A nie weszłaś w ten związek z lekkiej desperacji, przesuwając granice i godząc się na więcej niż trzeba, bo tak chciałaś, żeby został i żeby to wreszcie było to? Bo dziwne, że nie wkurzałaś się o to, że on ma pretensje o jedzenie kanapek nie nad talerzem (!). Mnie by do szału doprowadzało takie toksyczne, pedantyczne ustawianie.

Moim zdaniem dobrze się stało, nie byliście razem nawet roku, a już kłótnia o pierdoły.

Wiem, jak to boli, rozstawałam się już kilka razy i jedyną dobrą metodą jest przeczekanie, aż szał emocji opadnie. Dobrze też się czyta blogi, poradniki dotyczące tego, co robić po rozstaniu. Oczywiście hobby, praca, ćwiczenia, spotkania ze znajomymi. I czas, czas, czas, który leczy rany.

Na twoim miejscu spróbowałabym też wykorzystać okres po rozstaniu na zastanowienie się, czego tak naprawdę chcesz od związku, jakie masz oczekiwania, czego nie akceptujesz u drugiej osoby. Zastanowiłabym się też nad tym, jakie potencjalnie błędy ty popełniasz w relacjach (jeśli widzisz jakiś schemat). To pomaga w tworzeniu związków bardziej świadomych, z lepiej dopasowanymi do nas osobami.

[f8c2d375a73595a7890227cbb2d3acee309191de_62181c3c5fcdf]

Ja myślę, że cię nie kochał, skoro irytowały go takie pierdoły. Albo to po prostu typ co się do związku nie nadaje. W każdym bądź razie nic byś nie naprawiła. Zamknij ten rozdział i daj sobie czas.

[Irminawithlove]

Napisane przez niepogodna

A nie weszłaś w ten związek z lekkiej desperacji, przesuwając granice i godząc się na więcej niż trzeba, bo tak chciałaś, żeby został i żeby to wreszcie było to? Bo dziwne, że nie wkurzałaś się o to, że on ma pretensje o jedzenie kanapek nie nad talerzem (!). Mnie by do szału doprowadzało takie toksyczne, pedantyczne ustawianie.

Moim zdaniem dobrze się stało, nie byliście razem nawet roku, a już kłótnia o pierdoły.

Wiem, jak to boli, rozstawałam się już kilka razy i jedyną dobrą metodą jest przeczekanie, aż szał emocji opadnie. Dobrze też się czyta blogi, poradniki dotyczące tego, co robić po rozstaniu. Oczywiście hobby, praca, ćwiczenia, spotkania ze znajomymi. I czas, czas, czas, który leczy rany.

Na twoim miejscu spróbowałabym też wykorzystać okres po rozstaniu na zastanowienie się, czego tak naprawdę chcesz od związku, jakie masz oczekiwania, czego nie akceptujesz u drugiej osoby. Zastanowiłabym się też nad tym, jakie potencjalnie błędy ty popełniasz w relacjach (jeśli widzisz jakiś schemat). To pomaga w tworzeniu związków bardziej świadomych, z lepiej dopasowanymi do nas osobami.

Wiesz dokładnie było tak jak to opisałaś. Weszłam w związek z lekkiej desperacji i na prawdę chciałam żeby to było to, wreszcie. I być może przymknęłam oko na kilka sygnałów ostrzegawczych, które zauważyłam zanim to wszystko się zaczęło.
Nie umiem być sama. Nie wiem jak się wyzwolić z tej desperacji, żeby z kimś być po prostu. Nie wiem czemu ale bez faceta się czuje taka pusta, nic nie warta, no okropnie jest po prostu.

Ale dziękuję za Twój komentarz bo dokładnie napisałaś to co gdzieś tam miałam z tyłu głowy ale może nie do końca chciałam w to wierzyć

[niepogodna]

To tym bardziej powinnaś pobyć sama, nauczyć się tego stanu. Może jakaś rozmowa z psychologiem, czemu czujesz się mniej wartościowa bez partnera? Czasem nawet kilka wizyt pomaga coś "odblokować". Bo jeśli się teraz tym nie zajmiesz, to w przyszłości nie będzie lepiej. Możesz wpaść właśnie w taki schemat, przechodząc z jednego średnio udanego związku w drugi, żeby tylko nie być sama.

[Mijanou]

Napisane przez Irminawithlove

Wiesz dokładnie było tak jak to opisałaś. Weszłam w związek z lekkiej desperacji i na prawdę chciałam żeby to było to, wreszcie. I być może przymknęłam oko na kilka sygnałów ostrzegawczych, które zauważyłam zanim to wszystko się zaczęło.
Nie umiem być sama. Nie wiem jak się wyzwolić z tej desperacji, żeby z kimś być po prostu. Nie wiem czemu ale bez faceta się czuje taka pusta, nic nie warta, no okropnie jest po prostu.

Ale dziękuję za Twój komentarz bo dokładnie napisałaś to co gdzieś tam miałam z tyłu głowy ale może nie do końca chciałam w to wierzyć

Poczucia własnej wartości nie wolno budowac na związku. Zanim zbudujesz związek musisz odnaleźć je sama w sobie, inaczej świat Ci się będzie walić na głowę za każdą kłótnią i rozstaniem. Ludzie się schodzą i czasem to jest to, a czasem nie. Wiem, że jak ludzie się rozstają to boli (pamiętam przecież z autopsji). Ale jeśli nie masz poczucia własnej wartości i czerpałaś ją ze związku to boli jeszcze bardziej.

Najpierw powinnaś polubić i zaakceptować sama siebie. I dopiero wtedy coś budować z partnerem. I wierz mi, że lepiej być sama, niż w byle jakim związku tylko po to, by z kimś być. Bo wtedy sama odbierasz sobie szansę na to, że spotkasz kogoś wartego Ciebie. Ja spotkałam tego "jedynego" dość późno, ale nie żałuję tego, że po drodze nie rozmieniałam się na drobne. Też mam za sobą jeden nieudany związek. Dlatego teraz Ci radzę: odchoruj (to się musi "wyboleć" wiadomo), popracuj nad poczuciem własnej wartości (terapia z psychologiem może być pomocna), naucz się żyć najpierw sama z sobą.

[Ashelywellington]

Mój były kochanek błagał mnie, abyśmy wrócili za wszelką cenę po tym, jak przez 2 miesiące zostawił mnie ze złamanym sercem. Po raz kolejny mówię: „Wahoo!” Ja i mój były wróciliśmy.. xxx