Odmienne poglądy dwóch osób - czy taki związek może być udany?

[Mad_Max]

Napisane przez patusiaa23

Błąd, pod tym względem, to dotyczy każdego, kto dopuszcza posiadanie potomstwa, bo każdy płód, może się okazać płodem z wadami. W ogole według ciebie ten temat nie dotyczy przede wszystkim przyszłych ciąż? Co zakaz zmienia w ciążch "które już były", że się na nie powołujesz?

Nie każdego, tylko promila.
Pandemia dotyczy każdego. Ale to chyba nie wątek o aborcji.

[Snowdrop_]

Napisane przez Organa

Nie wyobrazam sobie byc z kims kogo poglady razaco odbiegaja od moich. Nie jestem typem cichej myszki która woli nie pokazywac swojego zdania przy miśku, do tego nie wyobrazam sobie aby np. jego poglady ingerowały w moje zycie będąc z nim sprzecznymi.

Tak samo i nie zgadzam się, że przeciwieństwa w fundamentalnych kwestiach się przyciągają, są ludzie z którymi (mimo czasem sympatii) nie mogłabym być, bo zwyczajnie inaczej podchodzimy do życia. Mogę mieć dalszego znajomego ze skrajnej lewicy, ale nie jako np. przyjaciela czy partnera.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[madziamach]

Napisane przez evonla

Wszystko może się udać, o ile wzajemnie szanujecie swoje poglądy. Natomiast w przeróżnych trudnych sytuacjach, kiedy problem dotyczy dwóch osób, przychodzą równie trudne decyzje, zdecydowanie łatwiej jest, kiedy para patrzy w tym samym kierunku, niż w przeciwnym. Wyobraź sobie jakąś taką trudną sytuację i zadaj sama sobie pytanie, znając swojego partnera, czy podzieliłby Twoje zdanie?

No właśnie szacunek do innych wartości i poglądów a teraz tego co raz mniej więc i mniej takich związków.

[patusiaa23]

Mad_Max ściągał na matmie i nie wie jak działa prawdopodobienstwo.

[dzwonek_dzyn_dzyn]

Napisane przez kolez_anka

Nie poruszam już przy nim takich tematów jak ingerencja Kościoła w sferę publiczną czy wykorzystywanie seksualne dzieci przez księży. On po prostu nie chce uczestniczyć w takich dyskusjach.

Z jednej strony, to przecież człowiek jak nie ma ochoty o czymś rozmawiać, to jego wolny wybór, nie mozna kogoś zmuszać. Zwłaszcza, jak tematy są nieprzyjemne i tak na prawdę nic się nie da na nie poradzić z poziomu zwykłego "Kowalskiego".

Jednak rozumiem, że Tobie brakuje takich rozmów, wolałabyś jakąś wymianę argumentów i opinii, niż unikanie tematu.

Tylko zastanawia mnie, jaki jest klimat tych waszych rozmów? Bo co innego rozmowa grzeczna, spokojna. A co innego narzucanie swojego zdania, pokazywanie, że kto się ze mną nie zgadza, to jakiś głupi, bo powinien przecież mysleć to samo... Rozmowa w takim stylu prowadzi tylko do napięcia i wrogości. Ja sama też takich dyskusji unikam, jak mogę.

Napisane przez kolez_anka

powiedział, że nie chce rozmawiać na ten temat, a wałkując go w kółko niszczę jego prawo do braku opinii w tej sprawie...

Jeśli wałkujesz w kółko, to sie wcale chłopakowi nie dziwię, że ma dość. On już Ci przecież powiedział, jakie ma poglądy. Ile razy ma powtarzać to samo?

Dla mnie to wygląda nie na rozmowę w celu wymiany poglądów, tylko, że Ty usilnie chcesz, aby on miał poglądy identyczne z Twoimi. Bo przecież już rozmawialiście kiedyś i poznałaś jego poglądy. To o czym dalej chcesz jeszcze mówić, skoro nic się nie zmieniło w waszych poglądach?

Napisane przez kolez_anka

Nie oczekuję, że od razu będzie ze mną agitować

A czego od niego konkretnie oczekujesz?

Napisane przez kolez_anka

Nie mogę swojemu chłopakowi opowiedzieć o swoich lękach, niepokoju, a także ogarniającej mnie wściekłości, bo wiem, że będzie z tego kłótnia.

Tu uważam, że jest problem rzeczywiście. O uczuciach trzeba czasem porozmawiać. Czasem przecież człowiek potrzebuje wsparcia, dodania otuchy, czy choćby wysłuchania.

A ta "kłótnia" na czym dokładnie polega? Ty mu mówisz o swoich lękach, niepokoju, złości itp, a on co na to? Jak reaguje na te słowa?

Napisane przez kolez_anka

Nie chciałabym, żeby to wszystko przekreśliła polityka.

Ja też uważam, że byłoby to bez sensu. Już się ta polityka niedługo wciśnie człowiekowi nawet... nie powiem gdzie

Napisane przez kolez_anka

Z drugiej strony, kiedyś przecież założymy rodzinę i jak wychowamy nasze dzieci mając różny światopogląd?

Dzieci mogłyby mieć piękny przykład tolerancji na odmienne poglądy. Szacunku dla drugiego człowieka, umiejętności kuulturalnego nie zgadzania się ze sobą. Smutne by było społeczeństwo, gdyby każdy myślał to samo, wszyscy mielibyśmy ten sam pogląd na wszystko. W rodzinie też poglądy są różne i to jest normalne. Liczą się uczucia, wzajemny stosunek do siebie, nie abstrakcje tworzone w umyśle. Czy ktoś głosuje na taką partię, czy na inną.
Słuchaj, przecież każda partia ma część poglądów mądrych i wartościowych. Nie ma takiej partii, która ma same głupie i złe pomysły. Chłopak widocznie złapał się na tą "jasną stronę". Może zapytaj go wprost, co mu się spodobało w tej partii, a odkryjesz, że to coś wcale niegłupiego?

Napisane przez kolez_anka

Może rzeczywiście powinnam odciąć się od tego szumu informacyjnego i podchodzić do pewnych spraw z większym dystansem.

Tak, to jest dobry pomysł. Ja wiem po sobie, że jak nie siedzę na necie i nie czytam tych wszystkich, zmanipulowanych na prawo albo na lewo, informacji, to od razu czuję się lepiej. Media tylko wywlekają złą stronę wszystkiego. Szukają w świecie kłótni, konfliktów, problemów. Potem Ty to czytasz/oglądasz i co masz w swojej głowie? -Kłótnie, konflikty i problemy. I Twoje życie też się takie staje, pełne tego, co masz w głowie.

[madziamach]

Napisane przez Snowdrop_

Tak samo i nie zgadzam się, że przeciwieństwa w fundamentalnych kwestiach się przyciągają, są ludzie z którymi (mimo czasem sympatii) nie mogłabym być, bo zwyczajnie inaczej podchodzimy do życia. Mogę mieć dalszego znajomego ze skrajnej lewicy, ale nie jako np. przyjaciela czy partnera.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

Oczywiście dwa bieguny skrajności raczej słabo ale poglądy, które nie są aż tak bardzo rozbieżne myśle, że nie skreślają związku jeśli tylko dwie strony ze chcą nad tym popracować.

[18d73f41c1c01aef8fdf04b5e3282c14752c25f5_62181c6d1d29a]

Napisane przez kolez_anka

Nie jakiś fanatyk w tej kwestii, po prostu chodzi tydzień w tydzień do kościoła bo tak został wychowany i już.

Już na tym etapie uznałabym go za idiotę i nie mogła kontynuować związku. To jest zupełnie bezrefleksyjne tłumaczenie za pomocą argumentu z tyłka. Można tam sobie za kościół podstawić cokolwiek.

Jakiś czas temu pełen podziwu oglądał wywiady z Braunem, a w czasie wakacji uczestniczył z kolegami w spotkaniu "Piwo z Mentzenem". Już samo to wzbudziło mój niepokój, bo z Konfederacją zupełnie mi nie po drodze.

Ten jego podziw był dla którego konkretnie aspektu poglądów Brauna?

Wracając do obecnej sytuacji - tak jak pewnie większość z Was jestem wściekła na to co się aktualnie wyprawia. Najchętniej byłabym teraz na protestach, ale zwyczajnie nie mam z kim. Mój chłopak jest natomiast zdania, że decyzja TK w ogóle nas nie dotyczy. Uważa, że to sprawa małego kalibru i jak zwykle mniejszość zakłóca spokój większości.

A to ciekawe, że was nie dotyczy
Jeśli którekolwiek z was osobno lub razem uprawiacie seks albo planujecie dziecko, to was dotyczy. On jako katolik jest nawet zobowiązany przez swój kościół do posiadania takich planów. Jeśli nie ma, to jest hipokrytą.
Po drugie, niech nie pierdzieli o zakłócaniu spokoju "większości", bo większość jest przeciwko zaostrzaniu prawa aborcyjnego. Nie mówiąc już o tym, że ten protest od jakiegoś czasu jest antyrządowy, a nie tylko anty-antyaborcyjny.

Poza tym nie rozumiem co to znaczy, że nie masz z kim iść na protesty. Po co ci w ogóle asysta do tego?

Jest zły, że w samym środku szalejącej pandemii ludzie dali się ogłupić władzy i zagonić na ulice. Mało tego - powiedział, że nie chce rozmawiać na ten temat, a wałkując go w kółko niszczę jego prawo do braku opinii w tej sprawie...

Z jednej strony, jak sama piszesz, wnikliwie śledzi scenę polityczną, a z drugiej masz mu nie zrzędzić o politycznej sprawie, bo on nie chce mieć opinii i akurat ta sprawa go nie dotyczy

I tu prośba do Was - jeśli miałyście podobną sytuację lub potrafcie ocenić z dystansu - wypowiedzcie się, proszę. Jestem z nim 6 lat. Wiele nas dzieli, ale tyle samo łączy. Nie chciałabym, żeby to wszystko przekreśliła polityka. Z drugiej strony, kiedyś przecież założymy rodzinę i jak wychowamy nasze dzieci mając różny światopogląd?

To, co was dzieli, to nie jest tylko polityka. Jego poglądy polityczne to tylko objaw.

Napisane przez Mad_Max

I ma rację. Aborcje ze względów eugenicznych w Polsce to 1074 przypadki w całym roku 2019. Czyli sprawa dotyczy nikłego promila populacji.

Problem dotyczy każdej osoby planującej dziecko, bo każdy płód może się okazać uszkodzony. To, że około 1000 takich płodów usunięto w zeszłym roku nie oznacza, że tylko tylu Polek ten temat dotknął. Badania prenatalne robi więcej niż 1000 rocznie. Zdarzają się też przypadki, kiedy kobietom nie chce się użerać z szukaniem lekarza i po diagnozie jadą usuwać zagranicą.

---------- Dopisano o 17:27 ---------- Poprzedni post napisano o 17:26 ----------

Napisane przez Mad_Max

Nie każdego, tylko promila.
Pandemia dotyczy każdego. Ale to chyba nie wątek o aborcji.

Ta jasne Bo tylko promil ludzi się rozmnaża.

[f8c2d375a73595a7890227cbb2d3acee309191de_62181c3c5fcdf]

Nie znam żadnej udanej pary, która miałaby wyraźnie odmienny światopogląd. Według mnie ludzie, którzy chcą tworzyć nową komórkę rodzinną powinni mieć zbieżne poglądy w takich kwestiach, jak rówżnie podobne plany na temat przyszłości (miejsca zamieszkania, posiadania dzieci itd.) Związek ma podnosić jakość życia, a nie generować problemy.

Nie wypowiem się na temat twojej konkretnej sytuacji, bo ludzie mają różne poziomy tolerancji. To jest twoja decyzja, czy chcesz być z takim człowiekiem. Natomiast ja jestem szczęśliwa z moim lewakiem, który traktuje mnie na równi i wiem, że w kryzysowej sytuacji będzie mi służył pomocą, zamiast oceniać, czy pytać księdza o zdanie.

[Mad_Max]

[1=18d73f41c1c01aef8fdf04b 5e3282c14752c25f5_62181c6 d1d29a;88238649]
Problem dotyczy każdej osoby planującej dziecko, bo każdy płód może się okazać uszkodzony.[/QUOTE]

Czyli nieplanujący rodzą zdrowe dzieci.
Na wskroś logiczne.
99,9% płodów okaże się zdrowych, a z pozostałych pewnie ze 30% nie będzie chciała go usunąć i tak, ze względu na przekonania.
Jedyne co dotyczy wszystkich to rozsiewany tu strach.

[1=18d73f41c1c01aef8fdf04b 5e3282c14752c25f5_62181c6 d1d29a;88238649]Ta jasne Bo tylko promil ludzi się rozmnaża.[/QUOTE]

Promil wykonuje legalną refundowaną aborcję. A o niej mowa, choć nie wiem czemu w tym wątku. Jest tu już wątek o aborcji!

[43f4c6e05089aac1c48e760c19dfc261ffa43875_658383801b065]

Treść usunięta

[18d73f41c1c01aef8fdf04b5e3282c14752c25f5_62181c6d1d29a]

Napisane przez Mad_Max

Czyli nieplanujący rodzą zdrowe dzieci.
Na wskroś logiczne.
99,9% płodów okaże się zdrowych, a z pozostałych pewnie ze 30% nie będzie chciała go usunąć i tak, ze względu na przekonania.
Jedyne co dotyczy wszystkich to rozsiewany tu strach.



Promil wykonuje legalną refundowaną aborcję. A o niej mowa, choć nie wiem czemu w tym wątku. Jest tu już wątek o aborcji!

Czyli nie rozumiesz słowa pisanego, więc nie mamy o czym rozmawiać.

[Mad_Max]

[1=18d73f41c1c01aef8fdf04b 5e3282c14752c25f5_62181c6 d1d29a;88238693]czyli nie rozumiesz słowa pisanego, więc nie mamy o czym rozmawiać.[/quote]

ok.

[januszpolak]

Gdyby mój facet miał poglądy Bosaka i tak bym go nadal kochała. Życie mnie nauczyło że poglądy to nie jest stała. Wiele nam się pozmieniało na przestrzeni lat, ale jest mi najbliższą osobą i gdyby polityka miała to popsuć, to słabo. Poglądy, zachowanie to pewna ciągłość z charakterem, nawet nie tyle poglądy co ich uzasadnienie. Więc takie rzeczy nie biorą się z niczego. Twój facet zawsze był bierny w stosunku do polityki, i analogicznie zachowuje się w obecnej sytuacji. Mój facet nigdy nie lubił ryzyka, a na protesty chodzę sama, bo tak akurat wypadło - znajomi mają swoje powody, żeby nie iść. To dla mnie żaden problem.

To, jak ktoś się zachowuje wobec bliskich, znajomych, w codziennym życiu stanowi dla mnie ciągłość z poglądami, chociaż one bywają zmienne. Dla mnie to jedno i to samo. Na przykład mam postawę, że wolno mi ingerować w życie innych ludzi.

I my się kłócimy o politykę. Ale nie do tego stopnia, aby podkopać fundamenty związku. Bo za polityką stoją pewne etyczne wybory, które mają swoje uzasadnienie. Może o to spytaj swojego chłopaka, jakie jest jego etyczne uzasadnienie? Może nie czuje się kompetentny w sprawach polityki, może gryzie go konflikt lojalności wobec KK, może myśli odwrotnie niż ty i boi się wyrazić swojego zdania. KK zawsze był przeciwny aborcji i wcale mnie nie dziwi, gdyby on też był przeciwny, przecież jest praktykującym katolikiem, zdziwiłabym się gdyby chodził z tobą na protesty...

Nie ma co też idealizować tych facetów, co rzekomo stoją murem za dziewczynami. Teraz jest taka atmosfera, że dużo osób się zapaliło. To o niczym nie świadczy.

---------- Dopisano o 17:58 ---------- Poprzedni post napisano o 17:54 ----------

[1=f8c2d375a73595a7890227c bb2d3acee309191de_62181c3 c5fcdf;88238658]Nie znam żadnej udanej pary, która miałaby wyraźnie odmienny światopogląd. Według mnie ludzie, którzy chcą tworzyć nową komórkę rodzinną powinni mieć zbieżne poglądy w takich kwestiach, jak rówżnie podobne plany na temat przyszłości (miejsca zamieszkania, posiadania dzieci itd.) Związek ma podnosić jakość życia, a nie generować problemy.

Nie wypowiem się na temat twojej konkretnej sytuacji, bo ludzie mają różne poziomy tolerancji. To jest twoja decyzja, czy chcesz być z takim człowiekiem. Natomiast ja jestem szczęśliwa z moim lewakiem, który traktuje mnie na równi i wiem, że w kryzysowej sytuacji będzie mi służył pomocą, zamiast oceniać, czy pytać księdza o zdanie.[/QUOTE]

Nie jest powiedziane że ktoś kto ma konserwatywne poglądy traktuje partnerkę jako nierówną sobie, ani że nie udzieli pomocy w kryzysowej sytuacji... To zależy od tego jaki człowiek jest, a nie poglądów.

[v-x-n]

Mnie po przeczytaniu pierwszego posta nasuwa sie taka sugestia: on uwaza, ze temat go teraz nie dotyczy, to pewnie jak zajdziesz w ciaze tez uzna, ze to w sumie Twoj problem, a nie jego.

[Mad_Max]

Napisane przez v-x-n

Mnie po przeczytaniu pierwszego posta nasuwa sie taka sugestia: on uwaza, ze temat go teraz nie dotyczy, to pewnie jak zajdziesz w ciaze tez uzna, ze to w sumie Twoj problem, a nie jego.

Przecież on jest praktykującym katolikiem. Czyli bez względu na rozwiązania prawne i tak prawdopodobnie nie rozważa nawet kwestii aborcji.
Czyli, jakkolwiek by na to nie spojrzeć, sprawa go nie dotyczy.

[f8c2d375a73595a7890227cbb2d3acee309191de_62181c3c5fcdf]

Napisane przez januszpolak

Nie jest powiedziane że ktoś kto ma konserwatywne poglądy traktuje partnerkę jako nierówną sobie, ani że nie udzieli pomocy w kryzysowej sytuacji... To zależy od tego jaki człowiek jest, a nie poglądów.

Wydaje mi się, że jednak osoba o konserwatywnych poglądach szybciej jest skłonna do nadużyć. Zwłaszcza jeżeli mężczyzna popiera tradycyjny model rodziny, patriarchalny podział ról społecznych itd. To wszystko nie jest takie bez znaczenia. Tak samo w sprawie aborcji - ktoś wierzący i postępujący wobec nauk KK, który twierdzi, że życie trzeba chronić od poczęcia, będzie miał większe opory by pomóc w aborcji partnerce niż ktoś, kto aborcje uważa za zwykły zabieg medyczny.

[Frozen_Rose]

Napisane przez kolez_anka

Hej. Jestem tu pierwszy raz. Targa mną mnóstwo emocji, a nie mam dokąd pójść, zapytać o poradę, dlatego zwracam się o pomoc do Was.

Przeczytałam właśnie na stories pewnej blogerki, że jedna z jej obserwatorek zostawiła faceta, który stwierdził, że jej zaangażowanie w obronę praw kobiet jest głupie, bo to jego zdaniem tylko temat zastępczy. Do tego była szybka ankietka, czy dziewczyna postąpiła mądrze. Miażdżąca większość uznała, że tak.
Cóż... Ja w podobnej sprawie. Z facetem jestem 6 lat. Miewamy wzloty i upadki - wiadomo. Jednak od dłuższego czasu martwi mnie to, że mamy zupełnie odmienne spojrzenie na świat. On to praktykujący katolik. Nie jakiś fanatyk w tej kwestii, po prostu chodzi tydzień w tydzień do kościoła bo tak został wychowany i już. Ja natomiast jestem wierząca, ale będąc świadoma wszystkich ciemnych spraw KK odczuwam pewien dyskomfort idąc na mszę. Oczywiście bywają na tym tle nieporozumienia. Nie poruszam już przy nim takich tematów jak ingerencja Kościoła w sferę publiczną czy wykorzystywanie seksualne dzieci przez księży.On po prostu nie chce uczestniczyć w takich dyskusjach.

Marnie jak sam nie ma własnego zdania, tylko bezmyślnie postępuje, bo tak został wychowany.

Druga sprawa, która bardzo nas różni to polityka. Kilka lat temu odezwała się we mnie postawa obywatelska i stwierdziłam, że skoro mam głos to będę z niego korzystać i chodzić na wszystkie wybory. Światopoglądem najbliżej mi do liberałów. Mój facet z kolei uznaje się za totalnie apolitycznego i na wybory nie chodzi, bo nie ma kandydatów na których on chciałby zagłosować. Jednocześnie bardzo uważnie śledzi to, co dzieje się na scenie politycznej. Jakiś czas temu pełen podziwu oglądał wywiady z Braunem, a w czasie wakacji uczestniczył z kolegami w spotkaniu "Piwo z Mentzenem". Już samo to wzbudziło mój niepokój, bo z Konfederacją zupełnie mi nie po drodze.
Wracając do obecnej sytuacji - tak jak pewnie większość z Was jestem wściekła na to co się aktualnie wyprawia. Najchętniej byłabym teraz na protestach, ale zwyczajnie nie mam z kim. Mój chłopak jest natomiast zdania, że decyzja TK w ogóle nas nie dotyczy. Uważa, że to sprawa małego kalibru i jak zwykle mniejszość zakłóca spokój większości. Jest zły, że w samym środku szalejącej pandemii ludzie dali się ogłupić władzy i zagonić na ulice. Mało tego - powiedział, że nie chce rozmawiać na ten temat, a wałkując go w kółko niszczę jego prawo do braku opinii w tej sprawie...
Nie oczekuję, że od razu będzie ze mną agitować, ale patrzę jak wielu facetów stoi w tym czasie murem za swoimi kobietami i też jest oburzonych wyrokiem. Zazdroszczę im (tym dziewczynom), że mają takie wsparcie w swoich mężczyznach i nie są w tym same. Tymczasem ja taka właśnie się czuję - pozostawiona sama sobie. Nie mogę swojemu chłopakowi opowiedzieć o swoich lękach, niepokoju, a także ogarniającej mnie wściekłości, bo wiem, że będzie z tego kłótnia.
I tu prośba do Was - jeśli miałyście podobną sytuację lub potrafcie ocenić z dystansu - wypowiedzcie się, proszę. Jestem z nim 6 lat. Wiele nas dzieli, ale tyle samo łączy. Nie chciałabym, żeby to wszystko przekreśliła polityka. Z drugiej strony, kiedyś przecież założymy rodzinę i jak wychowamy nasze dzieci mając różny światopogląd?

Czytając ten post po jego napisaniu zastanawiam się czy nie przesadzam. Może rzeczywiście powinnam odciąć się od tego szumu informacyjnego i podchodzić do pewnych spraw z większym dystansem. Nie wiem już sama, dlatego proszę Was o poradę.

To pogrubione powinno dyskwalifikować go jako partnera. Nie możesz z nim rozmawiać o istotnych sprawach, bo on czuje się urażony (?). Co to za związek, w którym brakuje ci oparcia i nie możesz się wygadać.

Ja bym nie chciała być z opisanym przez ciebie facetem, nie ma mowy, żeby dla mnie to był szczęśliwy związek. Odmienny światopogląd strasznie mnie drażni, wkurza jak chce naruszyć moje życie, więc prędzej bym się pozabijała z partnerem, niż się z nim dogadała. Skutki sprzecznych zdań na istotne sprawy i tak wyjdą na wierzch, więc nie widzę sensu pchać się w problematyczną relację. Nie muszą to być takie same poglądy, mogą być oczywiście zbliżone, podobne.
Inaczej do tego może podchodzić ktoś kto ma większą tolerancje, ale ja do takich na pewno nie należę.

[1=f8c2d375a73595a7890227c bb2d3acee309191de_62181c3 c5fcdf;88238861]Wydaje mi się, że jednak osoba o konserwatywnych poglądach szybciej jest skłonna do nadużyć. Zwłaszcza jeżeli mężczyzna popiera tradycyjny model rodziny, patriarchalny podział ról społecznych itd. To wszystko nie jest takie bez znaczenia. Tak samo w sprawie aborcji - ktoś wierzący i postępujący wobec nauk KK, który twierdzi, że życie trzeba chronić od poczęcia, będzie miał większe opory by pomóc w aborcji partnerce niż ktoś, kto aborcje uważa za zwykły zabieg medyczny.[/QUOTE]

Też tak myślę. Czym innym są poglądy rodzica, przyjaciela, sąsiadki, a partnera. Pisanie, że nie ma to najmniejszego wpływu na drugą osobę w związku, jest dziwne.

[januszpolak]

[1=f8c2d375a73595a7890227c bb2d3acee309191de_62181c3 c5fcdf;88238861]Wydaje mi się, że jednak osoba o konserwatywnych poglądach szybciej jest skłonna do nadużyć. Zwłaszcza jeżeli mężczyzna popiera tradycyjny model rodziny, patriarchalny podział ról społecznych itd. To wszystko nie jest takie bez znaczenia. Tak samo w sprawie aborcji - ktoś wierzący i postępujący wobec nauk KK, który twierdzi, że życie trzeba chronić od poczęcia, będzie miał większe opory by pomóc w aborcji partnerce niż ktoś, kto aborcje uważa za zwykły zabieg medyczny.[/QUOTE]

Jakie opory? Przecież taka osoba nie pomoże partnerce usunąć ciążę.

Pytanie na ile osoba pro choice pomoże partnerce np. zachować ciąże, urodzić i wychować dziecko z niepełnosprawnością.

Nie każdy oczekuje wsparcia w tym samym.

Nigdy bym nie oczekiwała, że ktoś złamie swoje zasady i pomoże mi usunąć ciążę, jeśli wiem że jest temu przeciwny. Przecież to nielogiczne.

Przemoc w domach nie jest związana z tradycyjnym podziałem ról. Można żyć na zasadzie równości w tradycyjnym związku i stosować przemoc w lewackim związku.

---------- Dopisano o 20:06 ---------- Poprzedni post napisano o 19:59 ----------

Napisane przez Mad_Max

Przecież on jest praktykującym katolikiem. Czyli bez względu na rozwiązania prawne i tak prawdopodobnie nie rozważa nawet kwestii aborcji.
Czyli, jakkolwiek by na to nie spojrzeć, sprawa go nie dotyczy.

No i czemu miałby być za aborcją.

Powinna to zauważyć od samego początku. On nie chodzi do kościoła od wczoraj.

Problem się pojawił nagle, bo są protesty i ona chce żeby płakał z nią, chociaż od lat wie jakie on ma zdanie.

Teraz go tylko wkurzasz i zadręczasz.

Nie patrz przez pryzmat protestów, one się skończą za kilka tygodni, a ty masz być z facetem na zawsze i potrzebować go jak zapewne będziesz chora albo w ciąży w rzeczywistości, niż w hipotetycznej sytuacji.

Płakać to mogą kobiety którym teraz cofnięto zabieg i zostały na lodzie.

---------- Dopisano o 20:08 ---------- Poprzedni post napisano o 20:06 ----------

[1=43f4c6e05089aac1c48e760 c19dfc261ffa43875_6583838 01b065;88238674]Treść usunięta[/QUOTE]

Pytanie o czym rozmawiali te całe lata, które on chodził do kościoła, a ona miała poglądy sprzeczne z nauczaniem kościoła.

[18d73f41c1c01aef8fdf04b5e3282c14752c25f5_62181c6d1d29a]

Napisane przez januszpolak

Przemoc w domach nie jest związana z tradycyjnym podziałem ról. Można żyć na zasadzie równości w tradycyjnym związku i stosować przemoc w lewackim związku.

Co to jest lewacki związek?

[januszpolak]

Napisane przez Organa

To brzmi fajnie dopoki nie przychodzi do praktyki. Jak chcesz dać dzieciom wybór przy np. tłumaczeniu im świata, gdzie z jednej strony beda slyszec ze bozia zrobila w 7 dni, z drugiej naukowa wersje? Jak rozwiazesz wersje chrztu jezeli ty go nie chcesz a twoj mąż upiera sie przy chrzczeniu dziecka? Jak chcesz im pokazać, że osoby homoseksualne to normalni ludzie jezeli twoj mąż straszy dzieci paskudnym homoseksualista co to obraza Pana Boga i bonusowo sam ma fobie na punkcie tego ze twój kumpel gej zdeprawuje mu dzieci?

A to takie przyklady z glowy.

Różnimy się pod kątem wiary, nie będziemy mieć dzieci ale gdybyśmy mieli to każde opowiada swoją wersję.

Zresztą uważam, że od dzieciaka warto widzieć, że ludzie mają różne zdanie, rodzice nie są wszechwiedzący i można się różnić i dogadywać.

Taki mąż to cały komplet zaburzeń psychicznych a nie wiara. Więc chyba taki związek nie udałby się nie z powodu różnic. Bycie nawiedzonym szurem to nie są poglądy polityczne.

---------- Dopisano o 20:12 ---------- Poprzedni post napisano o 20:12 ----------

[1=18d73f41c1c01aef8fdf04b 5e3282c14752c25f5_62181c6 d1d29a;88239168]Co to jest lewacki związek?[/QUOTE]

Leany taki ma, spytaj jej.

[18d73f41c1c01aef8fdf04b5e3282c14752c25f5_62181c6d1d29a]

Napisane przez januszpolak

Leany taki ma, spytaj jej.

Jako jedyna użyłaś tutaj sformułowania 'lewacki związek', więc pytam ciebie.

[januszpolak]

Napisane przez Mad_Max

I ma rację. Aborcje ze względów eugenicznych w Polsce to 1074 przypadki w całym roku 2019. Czyli sprawa dotyczy nikłego promila populacji.
I ma również rację, że to odwracanie uwagi od poważnych problemów, jak kompletna niewydolność polskich szkół od 1 września. I zupełna porażka w walce z pandemią. I zapaść gospodarki. I totalne fiasko polityki zagranicznej skierowanej na Białoruś. Racjonalnie patrząc to są problemy dotyczące całego społeczeństwa, za które całe społeczeństwo zapłaci swoją cenę.
A wyrok TK to tylko taki mały kamyczek w wielkiej studni, który jednak odwraca uwagę od ważniejszych problemów.

A wracając do pytania: związek może być udany, jeśli odmienne poglądy oparte są na silnych podstawach racjonalnych.

To prawda, chociaż temat zastępczy może ładnie popsuć szyki ludziom u władzy nawet mimo że dotyczy małego procenta populacji.

Bo zdenerwował ludzi, przelał szalę goryczy.

Więc może nie odwraca uwagi, tylko ją przyciąga.

Aborcji dla biednych pewnie długo nie będzie. Bo biedni mają przewalone w Polsce jakby na to nie spojrzeć. Bo jak nie jest się biednym, to zrobić aborcję za granicą to pikuś.

Sama bym zrobiła za granicą, bo brzydzą mnie komentujący po chamsku medycy, którym się wydaje że wiedzą lepiej co dla mnie dobre.

Ciekawe kiedy w końcu ktoś nazwie temat po imieniu - zakaz aborcji dla biednych, może by dotarło, że to nie jest żaden absolutny zakaz aborcji. Granice otwarte, w Niemczech czy Czechach masz podane na złotej tacy cokolwiek zechcesz co oferuje współczesna medycyna. Bez pytań.

---------- Dopisano o 20:19 ---------- Poprzedni post napisano o 20:19 ----------

[1=18d73f41c1c01aef8fdf04b 5e3282c14752c25f5_62181c6 d1d29a;88239179]Jako jedyna użyłaś tutaj sformułowania 'lewacki związek', więc pytam ciebie.[/QUOTE]

Oddalam to pytanie.

[43f4c6e05089aac1c48e760c19dfc261ffa43875_658383801b065]

Treść usunięta

[KotLeopold]

Hej, mądrego masz chłopaka jeśli słucha Pana Sławomira Mentzena. Mentzen to jest bardzo inteligentny i racjonalny facet. Za kilkanaście lat wspomnisz moje słowa to będzie kiedyś premier Polski. Bardzo żałuję, że nie byłem na 'Piwie z Mentzenem' kiedy ten event był w moim mieście. Kiedy Mentzen z ekipą dojdzie do władzy to wreszcie pewne sprawy zostaną rozwiązane w naszym rodzimym bajzlu. Oby jak najszybciej. Spróbuj posłuchać co Mentzen ma do powiedzienia nie myśląc o nim, że jest z Konfederacji.

Pozdrowienia dla twojego chłopaka.


Piosenka na nasze czasy, ale dla inteligentnych a nie dla ekipy z sieg rune na sztandarach... https://www.youtube.com/watch?v=mnNwsgXlpyg

[madziamach]

Napisane przez januszpolak

Gdyby mój facet miał poglądy Bosaka i tak bym go nadal kochała. Życie mnie nauczyło że poglądy to nie jest stała. Wiele nam się pozmieniało na przestrzeni lat, ale jest mi najbliższą osobą i gdyby polityka miała to popsuć, to słabo. Poglądy, zachowanie to pewna ciągłość z charakterem, nawet nie tyle poglądy co ich uzasadnienie. Więc takie rzeczy nie biorą się z niczego. Twój facet zawsze był bierny w stosunku do polityki, i analogicznie zachowuje się w obecnej sytuacji. Mój facet nigdy nie lubił ryzyka, a na protesty chodzę sama, bo tak akurat wypadło - znajomi mają swoje powody, żeby nie iść. To dla mnie żaden problem.

To, jak ktoś się zachowuje wobec bliskich, znajomych, w codziennym życiu stanowi dla mnie ciągłość z poglądami, chociaż one bywają zmienne. Dla mnie to jedno i to samo. Na przykład mam postawę, że wolno mi ingerować w życie innych ludzi.

I my się kłócimy o politykę. Ale nie do tego stopnia, aby podkopać fundamenty związku. Bo za polityką stoją pewne etyczne wybory, które mają swoje uzasadnienie. Może o to spytaj swojego chłopaka, jakie jest jego etyczne uzasadnienie? Może nie czuje się kompetentny w sprawach polityki, może gryzie go konflikt lojalności wobec KK, może myśli odwrotnie niż ty i boi się wyrazić swojego zdania. KK zawsze był przeciwny aborcji i wcale mnie nie dziwi, gdyby on też był przeciwny, przecież jest praktykującym katolikiem, zdziwiłabym się gdyby chodził z tobą na protesty...

Nie ma co też idealizować tych facetów, co rzekomo stoją murem za dziewczynami. Teraz jest taka atmosfera, że dużo osób się zapaliło. To o niczym nie świadczy.

---------- Dopisano o 17:58 ---------- Poprzedni post napisano o 17:54 ----------





Nie jest powiedziane że ktoś kto ma konserwatywne poglądy traktuje partnerkę jako nierówną sobie, ani że nie udzieli pomocy w kryzysowej sytuacji... To zależy od tego jaki człowiek jest, a nie poglądów.

Popieram i nie wyobrażam sobie aby mnie polityka aż tak poróżniła abym osobę, którą kocham znienawidziła za poglądy.Możemy się sprzeczać nie rozumieć się na wzajem ale tak po prostu spadaj bo masz inne poglądy, to nie.Zawsze byłam fanką sztuki kompromisu.Jeśli dyskusja światopoglądowa wkracza w taką fazę gdzie jest cienka linia do tego aby padły nieprzyjemne słowa w obydwie strony, to staram się ucinać temat motywując, to tym,że się w końcu pokłócimy na amen a to jest nie wskazane.

[ce4534435626970636826734dc4cc81c1d23e519_62b0fbf266bee]

W zasadzie to nie opisałaś żadnych znaczących różnic światopoglądowych.

[Pani_Robot]

Napisane przez kolez_anka

Czytając ten post po jego napisaniu zastanawiam się czy nie przesadzam. Może rzeczywiście powinnam odciąć się od tego szumu informacyjnego i podchodzić do pewnych spraw z większym dystansem. Nie wiem już sama, dlatego proszę Was o poradę.

Nie umniejszaj swojemu problemowi, bo jak widać ten zaprząta Ci głowę. Jeśli zaprząta, to znaczy, że jest dla Ciebie ważny i tego nie zmienią cudze opinie "przesadzasz/nie przesadzasz", bo te osoby nie są w tym związku za Ciebie i na koniec dnia nie zostają z Twoimi emocjami i myślami. Napisałaś, że czujesz brak wsparcia, a to w relacji jest chyba najważniejsze. Zresztą podawane najczęściej jako jedno z oczekiwań wobec partnera. Myślę, ze można się różnić, zdrowo się trochę różnić (chociaż nie w fundamentalnych kwestiach), ale nie jestem pewna czy związek z kimś, kto nie wykazuje cienia empatii w obecnej sytuacji nie stanie się w pewnym momencie toksyczny.

[januszpolak]

Napisane przez Pani_Robot

Nie umniejszaj swojemu problemowi, bo jak widać ten zaprząta Ci głowę. Jeśli zaprząta, to znaczy, że jest dla Ciebie ważny i tego nie zmienią cudze opinie "przesadzasz/nie przesadzasz", bo te osoby nie są w tym związku za Ciebie i na koniec dnia nie zostają z Twoimi emocjami i myślami. Napisałaś, że czujesz brak wsparcia, a to w relacji jest chyba najważniejsze. Zresztą podawane najczęściej jako jedno z oczekiwań wobec partnera. Myślę, ze można się różnić, zdrowo się trochę różnić (chociaż nie w fundamentalnych kwestiach), ale nie jestem pewna czy związek z kimś, kto nie wykazuje cienia empatii w obecnej sytuacji nie stanie się w pewnym momencie toksyczny.

Ciężko wykrzesać współczucie gdy problem jest polityczny a nie osobisty a najbliższa osoba przeżywa to co dla nas jest sukcesem.

Coś w stylu, gdyby mój facet był nazistą i jego ugrupowanie po raz kolejny zostałoby zdelegalizowane, nie przestałabym go kochać, ale miałabym ochotę się puknąć w głowę, bo nie uważam że takie ugrupowania powinny szczęśliwie działać. Z pewnością nie chciałabym pomagać mu w aktywizmie aby takie ugrupowanie przywrócić...

Myślę, że moje współczucie byłoby o wiele większe, gdyby wdał się w przepychanki które doprowadziłyby do jego osobistej krzywdy. Z powodu krzywdy a nie z powodu, że jego w mojej opinii niezbyt fajne ugrupowanie przegrało.

Nie myślę, że brak mi empatii.

---------- Dopisano o 22:17 ---------- Poprzedni post napisano o 22:11 ----------

[1=ce453443562697063682673 4dc4cc81c1d23e519_62b0fbf 266bee;88239422]W zasadzie to nie opisałaś żadnych znaczących różnic światopoglądowych.[/QUOTE]

Też nie widzę

Autorka zachłysnęła się emocjami na fali protestów i chciałaby, żeby jej facet też tak to odczuwał.

Autorka nie była od lat zaangażowana specjalnie w walkę o wolność wyboru czy jakieś konkretne sprawy polityczne. Nie na tyle, aby z nim o tym dyskutować. Więc nie za specjalnie. I nagle chce go porównywać do tych chłopaków, którzy wyszli na ulicę. Wyjście na ulice w obecnej atmosferze to żaden wyczyn. To nie znaczy, że oni stoją za tymi laskami w każdej sferze życia. Może po prostu lubią adrenalinę. Może nie lubią rządu.

On jest katolikiem, współczucie ci teraz byłoby hipokryzją.

Ta sprawa nie jest osobista.

Skupiłabym się tu na różnych aspektach związku, bo może co innego faktycznie nie gra. A może za mało przegadaliście. Może się nie znacie do końca? Może typ jest po prostu niedojrzały emocjonalnie, więc robi uniki, zamiast przegadać z tobą temat i się odkryć.

[Pani_Robot]

Napisane przez januszpolak

Ciężko wykrzesać współczucie gdy problem jest polityczny a nie osobisty a najbliższa osoba przeżywa to co dla nas jest sukcesem.

Coś w stylu, gdyby mój facet był nazistą i jego ugrupowanie po raz kolejny zostałoby zdelegalizowane, nie przestałabym go kochać, ale miałabym ochotę się puknąć w głowę, bo nie uważam że takie ugrupowania powinny szczęśliwie działać. Z pewnością nie chciałabym pomagać mu w aktywizmie aby takie ugrupowanie przywrócić...

Myślę, że moje współczucie byłoby o wiele większe, gdyby wdał się w przepychanki które doprowadziłyby do jego osobistej krzywdy. Z powodu krzywdy a nie z powodu, że jego w mojej opinii niezbyt fajne ugrupowanie przegrało.

Nie myślę, że brak mi empatii.

Współczucie to nie jest to samo co empatia Oczywiscie łatwiej nam empatyzować z najbliższymi oraz osobami w podobnej sytuacji do naszej własnej, ale to jest na plus, jeśli partner przejmie się czyimś złym losem. Jeśli pozostaje chłodny i obojętny wobec cudzego cierpienia, to jest to czerwona lampka. Taka solidna, bo mówi o tym, że ta osoba ma jakiś deficyt tam, gdzie lepiej dla mnie, żeby go nie miała, bo ów deficyt w przyszłości może się pojawić jako brak empatii wobec mnie/mojej rodziny/naszego dziecka/mojego stanu zdrowia (psychicznego czy fizycznego).

[januszpolak]

Napisane przez Pani_Robot

Współczucie to nie jest to samo co empatia Oczywiscie łatwiej nam empatyzować z najbliższymi oraz osobami w podobnej sytuacji do naszej własnej, ale to jest na plus, jeśli partner przejmie się czyimś złym losem. Jeśli pozostaje chłodny i obojętny wobec cudzego cierpienia, to jest to czerwona lampka. Taka solidna, bo mówi o tym, że ta osoba ma jakiś deficyt tam, gdzie lepiej dla mnie, żeby go nie miała, bo ów deficyt w przyszłości może się pojawić jako brak empatii wobec mnie/mojej rodziny/naszego dziecka/mojego stanu zdrowia (psychicznego czy fizycznego).

Dlatego pisałam o współczuciu. Mogłabym empatyzować w przytoczonej sytuacji, ale efektem nie byłoby współczucie, prędzej nerwy i irytacja. Mimo, że to bliska osoba.

Czy ja wiem, czy partner autorki to taki kamień bez uczuć. Myślę, że reakcja na sytuację polityczną to nie jest najlepszy wskaźnik. Ja też się średnio przejmuję tą sytuacją, gdyby mój partner przez to płakał prędzej bym się zaniepokoiła jego zdrowiem psychicznym. Facet autorki może jej żale odbierać jako szantaż, aby ją poparł, albo próbę wymuszenia reakcji. To nie znaczy, że nie ma empatii i nie współczuł by jej w obliczu trudnej sytuacji.

Poza tym empatia nie musi oznaczać, że "przejmujemy się" czyimś złym losem. Może oznaczać, że jesteśmy sobie w stanie wyobrazić co druga osoba może myśleć i czuć w danej sytuacji, będąc kimś innym niż my i w innej sytuacji niż my. W efekcie rozumiemy jej postępowanie, jego pobudki, i możemy podjąć adekwatne działanie. Nie musi to być udzielenie wsparcia czy współczucie.