Skasowana historia z Google Chrome przez ukochanego

[Anonimka1988]

Napisane przez olennnkaaaa

I co on odpowiedział? Masz trudną sytuację, bo jesteś od niego zależna. Nie masz rodziny, do której mogłabyś się przenieść? Podstawa to znalezienie pracy, obojętnie czy z nim, czy bez niego. Praca podniesie Ci samoocenę, poznasz ludzi. Pracowałaś w ogóle kiedyś?

Miałam praktyki i staże, wychodziło mi kiepsko, ogólnie fatalnie sobie radziłam z ludźmi zawsze.. a szkoła to była masakra dla mnie, jestem ofiarą szkolnej przemocy fizycznej/psychicznej.

Mąż wycofał słowa o zdradzie, ale co do rozmów z koleżanką to z tego już nie za bardzo chciał sie wycofać, mówił że sama rozmowa to nic złego przecież

[Paprotka_]

Napisane przez Anonimka1988

No może masz rację faktycznie, ale ostatnio często od kilku dni gada o kolegach z pracy, którzy zdradzają, o tym jak to fajnie jest nie mieć rodziny, że często widzi rodziny z dzieciakami, które się kłócą i to jest żałosne, itp. Wczoraj mówił, też że związki w których spotykasz się także z inną osobą jednocześnie nie są aż takie złe o ile dwie osoby się na to godzą..

Wycofuje się z tego związku (też tak ględziłam mężowi jak mieliśmy solidny kryzys a ja miałam dość szarpaniny). Na siłę nic nie zrobisz, możesz pracować tylko nad swoim życiem. Dostałaś dużo dobrych rad, nie zamykaj się w swoich lękach i strachach, zmień to na co masz wpływ.

Napisane przez this_witch

Ja wiem czy to dotyczy tylko mężczyzn? Powiedziałabym, że raczej większości ludzi, niezależnie od płci. Mówię o tym, że w wieloletnich związkach zdarza się pojawić pożądanie do kogoś innego. Zauroczenie kimś innym. To zupełnie naturalnie. Co kto z tym zrobi to inna sprawa. I większość zachowa takie przemyślenia dla siebie.

Bardzo mądre słowa. Zauroczenie może się zdarzyć bez względu na płeć, pytanie co chce się z tym zrobić.

[Anonimka1988]

Jeszcze dodam tylko, bo to może być istotne. Mąż nigdy nie zabraniał mi pracy ani nic takiego, ale w przeszłości wiele razy mówił, że wolałby żebym nie pracowała, abyśmy miele czas dla siebie itp. Jednak ostatnio już zmienił poglądy i tak nie myśli.

[MsN]

Napisane przez Anonimka1988

No puszczał czasami dwuznaczne teksty o innych kobietach, zdarzało się, ale to raczej w formie żartu. Parę lat temu korzystałam z naszego zagranicznego wspólnego telefonu i zupełnie przypadkowo zobaczyłam (akurat był wtedy przy mnie), że szukał przez google jakichś dziewczyn, ale to było raczej niewinne, bez żadnych szczegółów, pisania, itp. Na początku się tego wypierał, ale potem przyznał, że tylko zerkał na zdjęcia innych dziewczyn, ale to wszystko. Od tej pory nie ufam mu już tak zupełnie. Komputer był nasz wspólny, nie grzebię mu w telefonie, ani nic takiego.

Co do moich problemów psychicznych to faktycznie wiedział o tym wcześniej, ale moje problemy zdrowotne pogorszyły też te psychiczne, więc można powiedzieć że były zdecydowanie gorzej niż wcześniej. Wiele razy czułam się tak źle, że myślałam o samobójstwie, może on po prostu jest tym zmęczony już ,moimi wiecznymi problemami psychicznymi. Teraz leczę się u psychiatry, ale dopiero od niedawna na razie bez efektów

Dobra, ale dwuznaczne teksty już są sygnałem alarmowym. Nie daj się robić w przysłowiowego ''wała'', że to tylko teksty i nic nie znaczą ''nie przejmuj się kochanie'' etc. Takie teksty świadczą o tym, że gość może posunąć się dalej i będzie przekraczał granice. Testuje Ciebie i przesuwa granice raz co raz, żebyś uległa, żebyś zmiękła i pozwoliła mu mieć jakąś kochankę na boku czy nawet ich tabuny. Gość Cię urabia, a to, że nie pracujesz jest jeszcze gorsze czy złe bo on chce, żebyś była zależna od niego i całkowicie mu się przyporządkowała. Nie wynika z tego, że on jest toksyczny bo pewną toksyczność przypisuje się Tobie w związku z Twoimi chorobami o podłożu psychicznym, ale on zachowuje się mocno nie fair i już sam jego pogląd, że ''zdrada nie jest niemoralna'' , czy ''zdrada to nic takiego'' o nim świadczy. Źle. Świadczy o nim to, że nie ma kręgosłupa moralnego.

To tak samo jest z flirtem czy z fantazją seksualną. Najpierw człowiek flirtuje, potem ma fantazje seksualne fantazję i to on decyduje czy przekroczy pewną granicę. Później jak fantazja nie wystarcza i ten bodziec jest na tyle silny, to decyduje się na skok w bok czy tam na rozwalenie komuś związku/małżeństwa bo swędzą go jaja i musi zamoczyć. Faceci są prości, u nich działa mechanika bo do spraw seksu potrafią podchodzić mechanicznie, nie tak jak kobiety, emocjonalnie.

Tu nie chodzi o to, że miałby brać Cię na litość i nie zdradzać z powodu Twojej choroby, Twoich zaburzeń bo należy Ci się szacunek, a gość Cię nie szanuje, nie jest empatyczny mam wrażenie, ma Cię już centralnie w :dupa: i tyle, dlatego powinnaś się szanować i odejść od niego, zbierać dowody sugerujące jego zdradę (jeżeli oczywiście zdradzi, może już to robi) i wnieść sprawę o rozwód z jego winy. Już tutaj tym ''ale ja nie chcę się rozwodzić'' gdybyś powiedziała, albo '' no ale ja kocham męża'' nic nie uratujesz. Nie uratujesz tego małżeństwa bo mąż tym jak Ciebie traktuje i tymi słowami, które do Ciebie wypowiada pokazuje Ci gdzie Ciebie ma. Zadbaj i chroń siebie i swoje dziecko. Musisz skupić się na sobie i na swoim życiu budując je od nowa bez tego złamasa.

[f8c2d375a73595a7890227cbb2d3acee309191de_62181c3c5fcdf]

Napisane przez Anonimka1988

Jeszcze dodam tylko, bo to może być istotne. Mąż nigdy nie zabraniał mi pracy ani nic takiego, ale w przeszłości wiele razy mówił, że wolałby żebym nie pracowała, abyśmy miele czas dla siebie itp. Jednak ostatnio już zmienił poglądy i tak nie myśli.

Wszystkie znaki wskazują, że ten związek go nie satysfakcjonuje i rozważa ewakuacje z waszej relacji. Musisz się zacząć przygotowywać na tę ewentualność. Siłą ciężko będzie go zatrzymać. Zresztą nie wiem czy warto w takiej sytuacji.

[MsN]

Napisane przez Anonimka1988

Jeszcze dodam tylko, bo to może być istotne. Mąż nigdy nie zabraniał mi pracy ani nic takiego, ale w przeszłości wiele razy mówił, że wolałby żebym nie pracowała, abyśmy miele czas dla siebie itp. Jednak ostatnio już zmienił poglądy i tak nie myśli.

Bo chciał Ciebie mieć na wyłączność, zrobić sobie z Ciebie obiekt może i nawet do kontroli. Kobieta zależna finansowo od męża czy partnera może (i często pada!) ofiarą przemocy ekonomicznej. Może przez Twoją chorobę jest/będzie Ci ciężko i na pewno to czujesz, ale musisz wziąć się w garść. Grożąc dla przykładu samobójstwem zostawiasz dziecko, które jest pół sierotą i prawie chowa się samo. Po za tym to szantaż emocjonalny, może on nawet nic sobie z tego nie robi. Najgorsze jest to, że podajesz, iż jesteś osobowością zależną. Czy bierzesz jakieś leki? Jeśli nie, to dlaczego przestałaś? Powinnaś wrócić do psychiatry jeżeli też zrezygnowałaś bo powinnaś być pod stałą opieką i kontrolą lekarza.

Dlaczego nie pracujesz? Tylko dlatego, że mąż od Ciebie tego nie wymaga i Ci powie '' nie musisz pracować, ja zarabiam wystarczająco, poradzimy sobie''? Właśnie w takiej sytuacji stawiasz siebie na przegranej pozycji, którą on może wykorzystywać i pewnie wykorzysta. W ogóle pracowałaś kiedykolwiek? Masz jakieś doświadczenie?

[olennnkaaaa]

Napisane przez Anonimka1988

Miałam praktyki i staże, wychodziło mi kiepsko, ogólnie fatalnie sobie radziłam z ludźmi zawsze.. a szkoła to była masakra dla mnie, jestem ofiarą szkolnej przemocy fizycznej/psychicznej.

Mąż wycofał słowa o zdradzie, ale co do rozmów z koleżanką to z tego już nie za bardzo chciał sie wycofać, mówił że sama rozmowa to nic złego przecież

Nie w każdej pracy relacje z ludźmi są kluczowe. Np. na produkcji albo coś podobnego, raczej nie obsługa klienta. No i każdy na początku czuje się nieswojo.

[this_witch]

Napisane przez Anonimka1988

Jeszcze dodam tylko, bo to może być istotne. Mąż nigdy nie zabraniał mi pracy ani nic takiego, ale w przeszłości wiele razy mówił, że wolałby żebym nie pracowała, abyśmy miele czas dla siebie itp. Jednak ostatnio już zmienił poglądy i tak nie myśli.

Jeżeli jesteście razem te 15 lat, a liczba w niku to Twój rok urodzenia i Twoj mąż jest w podobnym wieku, to byliście razem od bardzo młodego wieku. To też zupełnie normalne, że ludziom się poglądy na wiele spraw zmieniają kiedy dojrzewają, zwłaszcza w przedziale 20-30 lat. Dlatego sporo ludzi, którzy związali się ze sobą mając naście lat, rozwodzi się tak koło 30stki mam wrażenie.

[Anonimka1988]

Napisane przez MsN

Bo chciał Ciebie mieć na wyłączność, zrobić sobie z Ciebie obiekt może i nawet do kontroli. Kobieta zależna finansowo od męża czy partnera może (i często pada!) ofiarą przemocy ekonomicznej. Może przez Twoją chorobę jest/będzie Ci ciężko i na pewno to czujesz, ale musisz wziąć się w garść. Grożąc dla przykładu samobójstwem zostawiasz dziecko, które jest pół sierotą i prawie chowa się samo. Po za tym to szantaż emocjonalny, może on nawet nic sobie z tego nie robi. Najgorsze jest to, że podajesz, iż jesteś osobowością zależną. Czy bierzesz jakieś leki? Jeśli nie, to dlaczego przestałaś? Powinnaś wrócić do psychiatry jeżeli też zrezygnowałaś bo powinnaś być pod stałą opieką i kontrolą lekarza.

Dlaczego nie pracujesz? Tylko dlatego, że mąż od Ciebie tego nie wymaga i Ci powie '' nie musisz pracować, ja zarabiam wystarczająco, poradzimy sobie''? Właśnie w takiej sytuacji stawiasz siebie na przegranej pozycji, którą on może wykorzystywać i pewnie wykorzysta. W ogóle pracowałaś kiedykolwiek? Masz jakieś doświadczenie?

Biorę leki, ale nie pomagają.. Co do pracy, kiedyś faktycznie mówił takie rzeczy, że nie muszę pracować itp., ale teraz już zmienił zdanie w tej kwestii.

---------- Dopisano o 20:47 ---------- Poprzedni post napisano o 20:45 ----------

Napisane przez this_witch

Jeżeli jesteście razem te 15 lat, a liczba w niku to Twój rok urodzenia i Twoj mąż jest w podobnym wieku, to byliście razem od bardzo młodego wieku. To też zupełnie normalne, że ludziom się poglądy na wiele spraw zmieniają kiedy dojrzewają, zwłaszcza w przedziale 20-30 lat. Dlatego sporo ludzi, którzy związali się ze sobą mając naście lat, rozwodzi się tak koło 30stki mam wrażenie.

Tak, jesteśmy razem od kiedy ja miałam 19 lat.

---------- Dopisano o 20:48 ---------- Poprzedni post napisano o 20:47 ----------

Napisane przez MsN

Dobra, ale dwuznaczne teksty już są sygnałem alarmowym. Nie daj się robić w przysłowiowego ''wała'', że to tylko teksty i nic nie znaczą ''nie przejmuj się kochanie'' etc. Takie teksty świadczą o tym, że gość może posunąć się dalej i będzie przekraczał granice. Testuje Ciebie i przesuwa granice raz co raz, żebyś uległa, żebyś zmiękła i pozwoliła mu mieć jakąś kochankę na boku czy nawet ich tabuny. Gość Cię urabia, a to, że nie pracujesz jest jeszcze gorsze czy złe bo on chce, żebyś była zależna od niego i całkowicie mu się przyporządkowała. Nie wynika z tego, że on jest toksyczny bo pewną toksyczność przypisuje się Tobie w związku z Twoimi chorobami o podłożu psychicznym, ale on zachowuje się mocno nie fair i już sam jego pogląd, że ''zdrada nie jest niemoralna'' , czy ''zdrada to nic takiego'' o nim świadczy. Źle. Świadczy o nim to, że nie ma kręgosłupa moralnego.

To tak samo jest z flirtem czy z fantazją seksualną. Najpierw człowiek flirtuje, potem ma fantazje seksualne fantazję i to on decyduje czy przekroczy pewną granicę. Później jak fantazja nie wystarcza i ten bodziec jest na tyle silny, to decyduje się na skok w bok czy tam na rozwalenie komuś związku/małżeństwa bo swędzą go jaja i musi zamoczyć. Faceci są prości, u nich działa mechanika bo do spraw seksu potrafią podchodzić mechanicznie, nie tak jak kobiety, emocjonalnie.

Tu nie chodzi o to, że miałby brać Cię na litość i nie zdradzać z powodu Twojej choroby, Twoich zaburzeń bo należy Ci się szacunek, a gość Cię nie szanuje, nie jest empatyczny mam wrażenie, ma Cię już centralnie w :dupa: i tyle, dlatego powinnaś się szanować i odejść od niego, zbierać dowody sugerujące jego zdradę (jeżeli oczywiście zdradzi, może już to robi) i wnieść sprawę o rozwód z jego winy. Już tutaj tym ''ale ja nie chcę się rozwodzić'' gdybyś powiedziała, albo '' no ale ja kocham męża'' nic nie uratujesz. Nie uratujesz tego małżeństwa bo mąż tym jak Ciebie traktuje i tymi słowami, które do Ciebie wypowiada pokazuje Ci gdzie Ciebie ma. Zadbaj i chroń siebie i swoje dziecko. Musisz skupić się na sobie i na swoim życiu budując je od nowa bez tego złamasa.

A jeśli te słowa odwołał i mówił wszystko w kłótni?

[f8c2d375a73595a7890227cbb2d3acee309191de_62181c3c5fcdf]

Napisane przez MsN

Bo chciał Ciebie mieć na wyłączność, zrobić sobie z Ciebie obiekt może i nawet do kontroli. Kobieta zależna finansowo od męża czy partnera może (i często pada!) ofiarą przemocy ekonomicznej. Może przez Twoją chorobę jest/będzie Ci ciężko i na pewno to czujesz, ale musisz wziąć się w garść. Grożąc dla przykładu samobójstwem zostawiasz dziecko, które jest pół sierotą i prawie chowa się samo. Po za tym to szantaż emocjonalny, może on nawet nic sobie z tego nie robi. Najgorsze jest to, że podajesz, iż jesteś osobowością zależną. Czy bierzesz jakieś leki? Jeśli nie, to dlaczego przestałaś? Powinnaś wrócić do psychiatry jeżeli też zrezygnowałaś bo powinnaś być pod stałą opieką i kontrolą lekarza.

Dlaczego nie pracujesz? Tylko dlatego, że mąż od Ciebie tego nie wymaga i Ci powie '' nie musisz pracować, ja zarabiam wystarczająco, poradzimy sobie''? Właśnie w takiej sytuacji stawiasz siebie na przegranej pozycji, którą on może wykorzystywać i pewnie wykorzysta. W ogóle pracowałaś kiedykolwiek? Masz jakieś doświadczenie?

MsN może zacznij ze zrozumieniem czytać poprzednie posty zamiast tak agresywnie generalizować? Kwestie leczenia i doświadczenia zawodowego autorki były już wielokrotnie poruszane.

Poza tym mąż wcale nie musiał chcieć stosować wobec niej przemocy ekonomicznej. Być może widział, że praca sprawia jej trudność. Wtedy mogło mu się wydawać, że to dobry pomysł, żeby utrzymanie rodziny było w całości po jego stronie. Teraz kiedy rozważa odejście już mu taka całkowita zależność autorki nie pasuje. Nie wypowiadałabym się tak kategorycznie. Po pierwsze, na pewno demonizowanie męża nie pomoże autorce. Po drugie, znamy tylko jej wersję. Po trzecie, życie z osobą z zaburzeniami nie jest łatwe. Facet wiedział na co się pisze, ale wciąż po X lat może nie mieć siły tego ciągnąć albo może chcieć czegoś innego.

[MsN]

Napisane przez Anonimka1988

A jeśli te słowa odwołał i mówił wszystko w kłótni?

Sorry, ale to mnie nie przekonuje. Wybacz, dla mnie osobiście takie słowa nawet w kłótni są powodem dla którego facet myśli/może myśleć o potencjalnej zdradzie. Słysząc takie teksty uważam, że życiowa osoba z którą jestem mnie nie kocha/jestem niewystarczająca, a nie mogę być niewystarczająca bo to znaczy, że pora byłoby zmienić partnera, nie mogę być niewystarczająca bo to oznacza, że on myśli o innych ''ideałach''z wyglądu, może czegoś w charakterze mi brakuje...

Padają takie słowa, że w kłótni mówi się różne rzeczy, ale ja się z tym nie zgodzę. W kłótni facio nie mówi, że on chciałby brać inną babę, albo w kłótni też nie wyzywa się kobiety z którą się jest od najgorszych. Dla mnie to jest zakończenie związku. Nie wiem jak dla Ciebie, ale dla mnie i podejrzewam większości ludzi w związkach/relacjach czy małżeństwach szacunek jest priorytetem i stawiany powinien być na 1wszym miejscu. Może tego nie rozumiesz, bo nie potrafisz dostrzec problemu przez własne ''ja'', trudno mi powiedzieć bo nie znam się na borderline, nie jestem psychiatrą. Wiem tyle, ile wyczytałam w necie.

Myślę tak sobie, że skoro jesteś osobowością zależną to po prostu boisz się gdybyś miała zostać sama, rozstać się z mężem bo jesteś jak dziecko, zupełnie zależna od tej drugiej osoby dlatego nie chcesz aby ona odeszła i uważam, że będziesz w stanie nawet pozwolić mu na skoki w bok, albo nawet wybaczyć zdradę (jeśli byłby to jednorazowy wyskok), żeby tylko nie zostać samą. Czytam teraz trochę o osobowości zależnej bo szczerze jest to dla mnie nieznany temat i widzę, że każą decyzję za Ciebie podejmuje mąż, a taką osobę to jak widać przez życie należy prowadzić jak dziecko za rączkę...
Smutne, że nie jesteś samodzielna, zależna i nie wiadomo czy kiedykolwiek będziesz samodzielna. Nie wiadomo czy chcesz być samodzielna, albo czy potrafisz.

---------- Dopisano o 20:08 ---------- Poprzedni post napisano o 20:01 ----------

[1=f8c2d375a73595a7890227c bb2d3acee309191de_62181c3 c5fcdf;88760427]MsN może zacznij ze zrozumieniem czytać poprzednie posty zamiast tak agresywnie generalizować? Kwestie leczenia i doświadczenia zawodowego autorki były już wielokrotnie poruszane.

Poza tym mąż wcale nie musiał chcieć stosować wobec niej przemocy ekonomicznej. Być może widział, że praca sprawia jej trudność. Wtedy mogło mu się wydawać, że to dobry pomysł, żeby utrzymanie rodziny było w całości po jego stronie. Teraz kiedy rozważa odejście już mu taka całkowita zależność autorki nie pasuje. Nie wypowiadałabym się tak kategorycznie. Po pierwsze, na pewno demonizowanie męża nie pomoże autorce. Po drugie, znamy tylko jej wersję. Po trzecie, życie z osobą z zaburzeniami nie jest łatwe. Facet wiedział na co się pisze, ale wciąż po X lat może nie mieć siły tego ciągnąć albo może chcieć czegoś innego.[/QUOTE]

W moim tonie nie ma w ogóle agresji, nie wiem skąd sobie to wzięłaś, ale chyba sobie to wymyśliłaś. Może wzięłaś to z tego, że on ma już dość, ale to raczej nie będę mu klaskała za to, że chciałby zdradzić własną żonę i jeszcze tym bardziej chorą. Z takiego związku się odchodzi, a nie myśli się czy by tu czasem nie zdradzić. Argument choroby Autorki byłby żenujący.

Wiem, że Autorka jest zaburzona. Facet chce ją zdradzić, bardzo możliwe, że chodzi o jej zaburzenia i chorobę psychiczną. Ja i tak doradzam rozwód, a z orzeczeniem czy z jej winy czy z winy męża to powinien ustalić sąd bo tu jeszcze wchodzi kwestia choroby Autorki.

[umpapumpa]

Zabranianie komuś posiadania kolegów lub koleżanek jest bardzo toksyczne i w życiu bym się nie zgodziła, żeby mi partner decydował z kim mogę pisać.
Nie mam nic przeciwko, żeby on miał przyjaciółkę, jeżeli sama mam też przyjaciela obok i on nie ma wątów o to.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

---------- Dopisano o 20:28 ---------- Poprzedni post napisano o 20:26 ----------

Tzn. kiedyś miałam coś przeciwko ale zdecydowanie zmieniłam podejście do tematu. I to chyba na amen, bo mi to bardzo pasuje.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[7623cb0b746b4d40e529fc123bf669aade741778_65822f07d8014]

pewnych rzeczy sie nie powinno sie mowic nawet w klotni
poza tym o co to byla klotnia?
mozesz dokladnie naswietlic jak ta klotnia sie zaczela i dlaczego zeszla na szukanie kolezanki w necie do pogaduszek,dotyku i flirtu?
powiedzialas ze chce szukac kolezanki do zwierzen bo nie jest gejem i ze ona ma sie mu podobac
ja nie mam nic przeciwko zeby moj maz mial kolezanki,sama tez mam kolegow w pracy i gadam z nimi na rozne tematy ale nie zalezy mi na tym zeby mi sie podobali,nie chce ich dotyku ,chce sobie pogadac,wyzalic sie np to ok ale nie potrzebny mi przytym flirt
twoj maz powiedzial ci czego by chcial,szuka jakiejs laski do bajerowania w necie ,flirtowania i moze czegos wiecej jak sie uda
powiedzial ci to nie dlatego ze byl zdenerwowany ale dlatego ze wlasnie tego chce ,sprawdzal czy na to pojdziesz a jak zobaczyl ze nie to sie z tego wycofal

po drugie piszesz ze juz by chcial zebys pracowala i to jest nastepny sygnal ze ma juz dosyc ciebie i odpowiedzialnosci za wasze utrzymanie
twoje dziecko nie jest juz niemowlakiem,ty jestes dorosla kobieta ok masz bordeline ale to nie znaczy ze nie mozesz pracowac,ja znam ludzi z gorszymi chorobami i pracuja,sa pod stala kontrola lekarza przyjmuja leki i daja sobie rade w zyciu
ty sie boisz skutkow ubocznych a nawet nie wiesz czy bys je miala ,leki nie dzialaja piszesz to dlaczego nie idziesz do lekarza zeby je zmienic?
naprawde ciezko byc w takim zwiazku z osoba ktora niby jest dorosla a praktycznie trzeba sie nia zajmowac jak dzieckiem dlatego nie dziwie sie ze twoj maz ma juz tego dosyc
ma nadzieje ze pojdziesz do pracy zaczniesz przebywac w towarzystwie innych ludzi i przestaniesz na nim wisiec ,finansowo a rowniez mentalnie
moim zdaniem koniec twojego malzenstwa zbliza sie wilkimi krokami i teraz skup sie na tym co jest w twoich rekach,ogarniecie twojego zdrowia-zaczecie brania lekow plus zmiania lekow ktore nie dzialaja i szukanie pracy aby sie usamodzielnic
co stanie sie z waszym zwiazkiem nie zalezy juz tylko od ciebie jak on przestal cie kochac (szanowac) to nic z tym nie zrobisz

[umpapumpa]

Tzn. kiedyś miałam coś przeciwko ale zdecydowanie zmieniłam podejście do tematu. I to chyba na amen, bo mi to bardzo pasuje, bardziej niż się spodziewałam.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[wiekanka]

Autorka nawet nie stwarza wrazenia osoby ktora by probowala poszukac dla siebie mozliwosci wyjscia z sytuacji, tylko by chciala zeby maz byl jak kiedys dla niej calym swiatem. A corka ma juz 13l. Nie jest juz malym dzieckiem ktorym trzeba sie ciagle zajmowac. I trzeba cos z tym zrobic bo czas nie stoi w miejscu. Corka dorasta, maz sie niecierpliwi a z Autorką jakby gorzej.

Szukalabym rozwiazania zeby isc do przodu ale nie w mezu a w sobie. Koniecznie zeby moc byc niezalezna. Bo mam swiadomosc ze jesli jem mezowi z reki to w kazdej chwili moze ja sam zabrac albo ja straci. I co wtedy?

Jesli okazaloby sie ze nie nadaje sie do pracy to koniecznie to na pismie od lekarza. W obu przypadkach to by bylo moje pieniadze. Albo pracuje i je sama zarabiam albo maz placi na mnie.
Mysl ze jestem calkowicie zalezna od meza paralizowalaby mnie na tyle ze od tego bym sie rozchorowala.

[karawanna]

Napisane przez wiekanka

Autorka nawet nie stwarza wrazenia osoby ktora by probowala poszukac dla siebie mozliwosci wyjscia z sytuacji, tylko by chciala zeby maz byl jak kiedys dla niej calym swiatem. A corka ma juz 13l. Nie jest juz malym dzieckiem ktorym trzeba sie ciagle zajmowac. I trzeba cos z tym zrobic bo czas nie stoi w miejscu. Corka dorasta, maz sie niecierpliwi a z Autorką jakby gorzej.

Szukalabym rozwiazania zeby isc do przodu ale nie w mezu a w sobie. Koniecznie zeby moc byc niezalezna. Bo mam swiadomosc ze jesli jem mezowi z reki to w kazdej chwili moze ja sam zabrac albo ja straci. I co wtedy?

Jesli okazaloby sie ze nie nadaje sie do pracy to koniecznie to na pismie od lekarza. W obu przypadkach to by bylo moje pieniadze. Albo pracuje i je sama zarabiam albo maz placi na mnie.
Mysl ze jestem calkowicie zalezna od meza paralizowalaby mnie na tyle ze od tego bym sie rozchorowala.

Dokładnie, ja rozumiem, że Autorka jest chora, ale nie chciała przez tyle lat podejmować leczenia, bo bała się skutków ubocznych? Nie pracować nad swoimi zaburzeniami mając dziecko jest dla mnie bardzo nieodpowiedzialne... Ja rozumiem, że są kobiety chore, nie odnajdujące się w żadnej pracy, można wymieniać i wymieniać... Ale abstrahując od zdrady męża, rozwodu itp, jak można nie brać pod uwagę jakiegoś wypadku, choroby męża, który jest jedynym żywicielem rodziny?? Co w takiej sytuacji te kobiety mają zrobić? Zawsze gdzieś z tyłu głowy trzeba mieć, że nic nie jest nam dane na zawsze i swoją niezależność należy zachowywać. Mam nadzieję Autorko, że Twoja obecna sytuacja będzie dla Ciebie ogromnym kopem motywacyjnym do rozpoczęcia pracy nad sobą.

[I am Rock]

Na emeryturę też warto zapracować.

[7623cb0b746b4d40e529fc123bf669aade741778_65822f07d8014]

Napisane przez karawanna

Dokładnie, ja rozumiem, że Autorka jest chora, ale nie chciała przez tyle lat podejmować leczenia, bo bała się skutków ubocznych? Nie pracować nad swoimi zaburzeniami mając dziecko jest dla mnie bardzo nieodpowiedzialne... Ja rozumiem, że są kobiety chore, nie odnajdujące się w żadnej pracy, można wymieniać i wymieniać... Ale abstrahując od zdrady męża, rozwodu itp, jak można nie brać pod uwagę jakiegoś wypadku, choroby męża, który jest jedynym żywicielem rodziny?? Co w takiej sytuacji te kobiety mają zrobić? Zawsze gdzieś z tyłu głowy trzeba mieć, że nic nie jest nam dane na zawsze i swoją niezależność należy zachowywać. Mam nadzieję Autorko, że Twoja obecna sytuacja będzie dla Ciebie ogromnym kopem motywacyjnym do rozpoczęcia pracy nad sobą.

i wlasnie w takiej sytuacji maz staje sie calym swiatem bo ten swiat zywi i ubiera,jak zniknie to wszystko sie posypie
jak ktos powyzej napisal corka rosnie za 5 lat sie usamodzielni i nawet alimentow na nia nie dostanie jak maz zechce odejsc
z zerowym doswiadczeniem na rynku pracy co sie stanie z autorka jak maz znajdzie kolezanke i sie zakocha?
ja sie nie dziwie ze to ja przerasta ale na to jest tylko jedno wyjscie,praca nad soba,leczenie i szukanie pracy zawodowej inaczej czarno to widze

[f4dc90dff2e2b615c19266a8122ebdaa1aaf3285_639bb50290b9a]

Autorko moim zdaniem problem z mężem to obecnie Twoje najmniejsze zmartwienie.
Ostre zaburzenia osobowości, brak pracy i doświadczenia plus dziecko na wychowaniu? Czy Ty pomyślałaś kiedyś co by się wydarzyło gdyby mąż odszedł/zmarł/miał wypadek i był nie zdolny do pracy przez jakiś czas? Macie jakieś oszczędności?
Zszokowała mnie Twoja informacja na temat stażu związku. Myślałam ze Twój mąż w przypływie miłości porwał się z motyką na słońce wiążąc się z osobą zaburzoną ale skoro jesteście razem 14 lat to on chyba wie z czym to się je. W takim razie albo on jest głupi i papla co mu ślina na jezyk przyniesie albo tak jak pisza dziewczyny robi sobie grunt pod romans.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[7623cb0b746b4d40e529fc123bf669aade741778_65822f07d8014]

[1=f4dc90dff2e2b615c19266a 8122ebdaa1aaf3285_639bb50 290b9a;88760735]Autorko moim zdaniem problem z mężem to obecnie Twoje najmniejsze zmartwienie.
Ostre zaburzenia osobowości, brak pracy i doświadczenia plus dziecko na wychowaniu? Czy Ty pomyślałaś kiedyś co by się wydarzyło gdyby mąż odszedł/zmarł/miał wypadek i był nie zdolny do pracy przez jakiś czas? Macie jakieś oszczędności?
Zszokowała mnie Twoja informacja na temat stażu związku. Myślałam ze Twój mąż w przypływie miłości porwał się z motyką na słońce wiążąc się z osobą zaburzoną ale skoro jesteście razem 14 lat to on chyba wie z czym to się je. W takim razie albo on jest głupi i papla co mu ślina na jezyk przyniesie albo tak jak pisza dziewczyny robi sobie grunt pod romans.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz[/QUOTE]

mnie to raczej nie szokuje
sa razem 14 lat dziecko ma lat 13
zanim sie zorientoal z kim sie wiaze autorka juz byla w ciazy
od poczatku nigdy nie pracowala.choroba sie poglebia z czasem
facet byl mlody ,naiwny,zakochal sie nie rozumial pewnie nawet na czym ta choroba polega no i teraz do niego to wszystko dotarlo po latach bycia rodzicem praktycznie dwojki dzieci (autorka jest jak dziecko - uwieszona na nim partnerka ktora trzeba utrzymywac i pocieszac caly czas -
to moze wykonczyc kazdego

[olennnkaaaa]

Może to będzie trochę chamskie, ale pogrzebałam w wątkach i okazuje się, że przez zaburzenia, z czego zdaje sobie sprawę Anonimka1988, nie ma między nimi normalnej rozmowy, nigdzie nie wychodzą, nie wyjeżdżają przez jej zaburzenia lękowe, choć mąż by chciał. Może stąd ten pomysł koleżanki do rozmów i wycieczek. Facet chce normalnie pożyć, choć jest przy tym chamski, to fakt, ale nie znamy kontekstu, całego obrazu sytuacji. Wiem, że partnera trzeba wspierać, ale jak sam nie chce sobie pomóc, a blokuje partnera, to nie jest łatwe. Trochę jak z alkoholikiem. Sama nie weszłabym w związek z kimś, kto boi się jechać na wycieczkę czy wyjść do kina, a każda rozmowa kręci się wokół jego problemów z lękiem.

Napisane przez Anonimka1988

Miałam praktyki i staże, wychodziło mi kiepsko, ogólnie fatalnie sobie radziłam z ludźmi zawsze.. a szkoła to była masakra dla mnie, jestem ofiarą szkolnej przemocy fizycznej/psychicznej.

Mnie też nie szło na praktykach i stażach najlepiej. Trzeba po prostu próbować dalej, w różnych pracach.

[karawanna]

Też pogrzebałam w starszych wątkach - Autorka ogromnie bała się przytyć, bo jej mąż mówił, że lubi młode i szczupłe kobiety. Stąd zapewne strach przed skutkami ubocznymi leków.

[olennnkaaaa]

Moim zdaniem przyda jej się dobra psychoterapia, a nie tylko leki, zwłaszcza że nie działają. Widać, że ma przekonania, których same leki nie zmienią. Leki mogą złagodzić lęk, ale resztę trzeba załatwić działaniem.

[wiekanka]

Napisane przez Anonimka1988

W takim razie albo on jest głupi i papla co mu ślina na jezyk przyniesie albo tak jak pisza dziewczyny robi sobie grunt pod romans.
[/URL]

Wcale nie taki glupi. To on zawsze rozdawal i rozdaje karty i trzyma wszystkie sznurki. Przez to nie ma respektu do zony i nawet nie chcialo mu sie wysilac zeby nie bylo jej przykro jak dowie sie o kasowaniu historii albo jeszcze lepiej, na pewno nie przyjdzie jej do glowy szukac w necie, jak ja odzyskac.
Zreszta wszystko jedno. Nie tedy droga.

Auorko ja rozumiem ze jest ci tak wygodnie opierac sie na mezu i pilnowac by mu sie nie odmienilo. Ale dopoki tak bedziesz postepowac, nie bedziesz spac spokojnie. Wierz mi lepiej wkladac swoja energie w siebie, i miec swoje problemy do ktorych mozemy ale nie musimy dopuść partnera, niz w nim doszukiwac sie powodow swojej niemocy.
Jesli zaczniesz dzialac to niestety od razu nie bedzie wynikow. One przyjda z czasem. Musisz uzbroic sie w cierpliwosc a wiadomo ze to potrwa i wtedy nie jest latwo.
Ale bez dwoch zdan lepiej walczyc ze swoimi slabosciami, lękami i czasami sie nawet poryczec. Ale masz cos wiecej. Masz wplyw na swoje zycie i to ty decydujesz o sobie. Moze dlatego ze nigdy tego nie doswiadczylas, to nie wieszjakie to ZLOTO.

[Hultaj]

Nie ma co hejtować faceta bo oboje związaliście się w bardzo młodym wieku. Jeśli Ty miałaś 19 on pewnie niewiele więcej. Zakładam też że Twoja choroba rozwijała się w ciągu ostatnich 15 lat. Nie miał pojęcia bo i skąd jak wygląda funkcjonowanie w toksyku a niestety on w takim związku tkwi. Bycie z kimś przez lata kto ma zaburzenia psychiczne na pewno jest ciężkie a on nawet nie był za bardzo świadomy w co się pakuje. Przecież nie jest psychologiem czy psychiatrą. Do tego dłużej niż 15 lat problemów za Tobą a Ty niedawno poszłaś do psychoterapeuty, leków nie chciałaś, te co masz nie działają i nie wiadomo w sumie czy coś robisz by je zmienić.


Teraz wygląda to tak że jesteś na nim uwieszona pod każdym względem i nie radzisz sobie bez niego zupełnie i on ma świadomość odpowiedzialności za Ciebie. Nic dziwnego że go to przytłacza. Ty zaklinasz rzeczywistość, chcesz żeby coś mówił, nie mówił, nie robił, albo czy to fajnie że odwołał jakieś komunikaty. To tak nie działa ludzie w ''zdrowych'' związkach mają różne kryzysy i bywa że się rozstają a Ty, no cóż, wymuszasz pewne sprawy. On z pewnych rzeczy się wycofuje bo nie chce Cię ranić ale problemy dalej są. Oboje powinniście iść na terapię a Ty powinnaś chyba w koncu przyłożyć się do leczenia bo ma się wrażenie że trochę je olewasz. Czy jest chamski to szczerze nie wiem, może jest u kresu wytrzymałości, Ty wszystko zrzucasz na karb choroby (nikt nie twierdzi że niesłusznie) i zrobiłaś z niej jednak świetną wymówkę dla wszystkiego co patologiczne.

Wszystkiego dobrego.

[kennedy]

Niezaleznosc i smaodzielnosc to cos do czego powinnas aspirowac. POdniesie ci to samoocene, pozwoli na wyrwanie z tego grajdola w ktorym siedzisz teraz.

[f8c2d375a73595a7890227cbb2d3acee309191de_62181c3c5fcdf]

Napisane przez kennedy

Niezaleznosc i smaodzielnosc to cos do czego powinnas aspirowac. POdniesie ci to samoocene, pozwoli na wyrwanie z tego grajdola w ktorym siedzisz teraz.

Patrząc na wątki autorki, już kilka lat temu dziewczyny jej radziły, żeby zrobiła cokolwiek w kierunku znalezienia pracy i uniezależnienia się od męża. Wszystkie rady były zbywane.

[Anonimka1988]

Powiem tak, rozmawiałam często w przeszłości z mężem o tym aby się usamodzielnić, być niezależną, pracować na składki, itp., a on odpowiadał , że jeśli chcę to nie ma sprawy, ale po co mam się męczyć z bólami w pracy, skoro w domu czasem wymiotuję przez bóle to jak wytrzymam w pracy? Mówił, że nigdy nie odejdzie, nigdy mu się nic złego nie stanie i że zawsze będzie wszystko w porządku z nami. Ja w to wierzyłam, bo to dawało mi spokój i poczucie bezpieczeństwa. A pracy nie szukałam głównie przez dolegliwości bólowe i intensywny brak snu, ale wiem że to żaden argument.

[7623cb0b746b4d40e529fc123bf669aade741778_65822f07d8014]

Napisane przez Anonimka1988

Powiem tak, rozmawiałam często w przeszłości z mężem o tym aby się usamodzielnić, być niezależną, pracować na składki, itp., a on odpowiadał , że jeśli chcę to nie ma sprawy, ale po co mam się męczyć z bólami w pracy, skoro w domu czasem wymiotuję przez bóle to jak wytrzymam w pracy? Mówił, że nigdy nie odejdzie, nigdy mu się nic złego nie stanie i że zawsze będzie wszystko w porządku z nami. Ja w to wierzyłam, bo to dawało mi spokój i poczucie bezpieczeństwa. A pracy nie szukałam głównie przez dolegliwości bólowe i intensywny brak snu, ale wiem że to żaden argument.

ale jak moze ci dawac poczucie bezpieczenstwa fakt nad ktorym nawet twoj maz nie ma kontroli
dzis moze wyjsc do pracy i zostac pukniety przez samochod i zostanie kaleka na wozku do konca zycia
jutro moze mu cegla na glowe spasc i go zabic
on nie moze ci obiecac ze nic mu sie nie stanie i ze zawsze bedzie z toba nie ma takich mocy aby przewidziec co sie stanie nawet za godzine
moze prace stracic(firma zbankrutuje,szef sie zmieni,rynek sie zmieni )
moze poznac milosc swojego zycia ktora zawroci mu w glowie na tyle ze sie wyprowadzi z domu
nie ejstes juz nastolatka masz 33lata jestes dorosla kobieta nie zorientowalas sie jeszcze ze w zyciu nic nie jest na zawsze a juz napewno nikt nie moze ci obiecac ze nie umrze lub nie zachoruje czy nie zostanie kaleka z dnia nadzien
wez sie ogarnij dziewczyno
skad te dolegliwsci bolowe?probowalas lekow na te bole?jesli nie dzialaja dlaczego nie poszlas po inne ?
mam wrazenie ze wymyslasz sobie choroby zeby tylko nie zaczac zyc na wlasny koszt ,byle tylko nie wziac zycia we wlasne rece,tak wygodniej ale do czasu,w koncu obudzisz sie z reka w nocniku

[Anonimka1988]

[1=7623cb0b746b4d40e529fc1 23bf669aade741778_65822f0 7d8014;88761464]ale jak moze ci dawac poczucie bezpieczenstwa fakt nad ktorym nawet twoj maz nie ma kontroli
dzis moze wyjsc do pracy i zostac pukniety przez samochod i zostanie kaleka na wozku do konca zycia
jutro moze mu cegla na glowe spasc i go zabic
on nie moze ci obiecac ze nic mu sie nie stanie i ze zawsze bedzie z toba nie ma takich mocy aby przewidziec co sie stanie nawet za godzine
moze prace stracic(firma zbankrutuje,szef sie zmieni,rynek sie zmieni )
moze poznac milosc swojego zycia ktora zawroci mu w glowie na tyle ze sie wyprowadzi z domu
nie ejstes juz nastolatka masz 33lata jestes dorosla kobieta nie zorientowalas sie jeszcze ze w zyciu nic nie jest na zawsze a juz napewno nikt nie moze ci obiecac ze nie umrze lub nie zachoruje czy nie zostanie kaleka z dnia nadzien
wez sie ogarnij dziewczyno
skad te dolegliwsci bolowe?probowalas lekow na te bole?jesli nie dzialaja dlaczego nie poszlas po inne ?
mam wrazenie ze wymyslasz sobie choroby zeby tylko nie zaczac zyc na wlasny koszt ,byle tylko nie wziac zycia we wlasne rece,tak wygodniej ale do czasu,w koncu obudzisz sie z reka w nocniku[/QUOTE]

Mam zespół Costena, przeciwbólowe nie działają za bardzo na to, to jest stwierdzona diagnoza przez kilku lekarzy. To nic poważnego ani groźnego, ale dolegliwości które mam mogą dawać silne bóle typu migrenowego oporne na leki, ja mam takie prawie cały czas.
https://www.sunstargum.com/pl/blog/z...-i-objawy.html
Co do wypadków, to owszem masz rację - ale nad zakochaniem się w innej osobie i nad tym czy się w tą relację zaangażujemy mamy chyba jakiś wpływ, czy też zachowujemy się jak zwierzęta i nie panujemy nad własnymi instynktami?