Czy przegapiłam swój czas?

[Dobranka]

[1=18d73f41c1c01aef8fdf04b 5e3282c14752c25f5_62181c6 d1d29a;89034225]A co ma świat za 15 lat do tego wątku?[/QUOTE]

To, że Patusia napisała (w tym wątku), że ma nadzieję, że świat w 2035 roku będzie bardziej cywilizowany.

---------- Dopisano o 18:29 ---------- Poprzedni post napisano o 18:24 ----------

Napisane przez tamtaglista

Nie no pewnie, zrobić bejbika i na koszt państwa żyć, bo przecież ona nic nie umie, nie ma wykształcenia i doświadczenia. A jakby faktycznie dziecko było chore to już w ogóle kaplica ;/

Ja w wieku 19 lat (i tak radzę wizazance PastelowaCzern ), jak pisałam wcześniej, postawiłabym na wykształcenie/umiejętności. Jeśli czegoś żałowałabyś za 10 lat to właśnie tego, że nie zadbałaś o dobry zawód. Osobiście to nie wyobrażam sobie posiadania dziecka bez ustabilizowanej sytuacji finansowej. (ale ludzie są chyba różni)

[Limonka2738]

Masz 19 lat.

Wiek, w którym możesz sypiać, z kim chcesz, w różnych układach, możesz spokojnie studiować, a po przyjściu do domu obejrzeć cały sezon serialu i jakimś cudem na 8 rano doczołgać się na zajęcia i to przeżyć, a po zajęciach iść na tanie wino do znajomych. I jeszcze za wiele (jak nie za wszystkie) z tych rzeczy płacą rodzice. A potem możesz pojechać na wymianę studencką i świetnie się bawić w jakiejś Hiszpanii czy Francji na koszt stypendium.

A ty zazdrościsz koleżankom, które robiły test ciążowy... To też sobie zrób, to dychę kosztuje.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[Kaja8686]

Ja mam 35 i znam ze 3 osoby którą są z tymi samymi partnerami co 15 lat temu (choć jedna para jest w trakcie rozwodu to policzę, że dwie) i nikogo kto jest w związku który zaczął się w gimnazjum. Więc raczej będzie dobrze. Albo źle, bo tego nikt nie wie, ale statystycznie zdecydowanie nie przegapiłaś swojego czasu gdyż w Polsce średni wiek zawarcia małżeństwa dla kobiet to 27 lub 28 lat.

[f4dc90dff2e2b615c19266a8122ebdaa1aaf3285_639bb50290b9a]

Ja bym już tak na autorkę nie najeżdżała. Jest jeszcze młodziutka, widać że samoocena nie do końca ukształtowana a trafiła do grupy od której mocno odstaje przez co zaczęła podważać swoje życiowe priorytety. Trochę ją rozumiem bo miałam podobną sytuację na studiach. Nauka była dla mnie ważna ale chciałam też zaznać życia studenckiego a trafiłam do grupy fajnych dziewczyn ale jednak ciągle zakuwających i w związkach. I z kim tu się bawić? Ehh... Natomiast faktem jest ze 19 lat to nie czas myślenia o dzieciach i to raczej koleżanki wiążą sobie pętle na szyję planując dzieci po licencjacie. 1 na 10 pewnie i wyjdzie to na zdrowie ale pozostałe zapewne pożałują pochopnych decyzji. Nie ma co ulegać owczemu pędowi tylko poszukać koleżanek singielek.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[denneris]

[1=980cf4958a6e724c916e7ad b24f4c6159aa2df82_65d7e02 c47328;89033199]Dokładnie. Az nie wiem, co powiedzieć na ten wątek, to nie może byc prawda. Jakis podróżnik w czasie z lat 1900?
Autorko, w twoim wieku jest się mentalnym dzieciakiem, mózg człowieka dojrzewa dopiero przed 30.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz[/QUOTE]No bez przesady. Po pierwsze nie wiem skąd te info, że mózg dojrzewa dopiero przed 30 (rozwija się do 20 któregos roku życia, ok, ale jak ma się te 20 lat to już jest całkiem rozwinięty). Nie rozumiem tej tendencji do traktowania dorosłych ludzi jak dzieci.

Autorko, nie martw się, jeśli te kolezanki w wieku 19 lat są w wieloletnich ( ) związkach, to patrząc statystycznie większość z nich się niestety rozpadnie. I wiele z tych dziewczyn na nowo zostanie singielkami
Moja rada- nie porównuj się do innych, rób swoje i zastanów się czego Ty chcesz od życia, a nie co w Twoim wieku mają inni. To żaden wyznacznik

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[980cf4958a6e724c916e7adb24f4c6159aa2df82_65d7e02c47328]

Napisane przez denneris

No bez przesady. Po pierwsze nie wiem skąd te info, że mózg dojrzewa dopiero przed 30 (rozwija się do 20 któregos roku życia, ok, ale jak ma się te 20 lat to już jest całkiem rozwinięty). Nie rozumiem tej tendencji do traktowania dorosłych ludzi jak dzieci.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

No własnie, płaty czołowe rozwijają sie całkowicie do ok. 25 roku życia, a według niektórych źródeł nawet do 30, o to mi chodziło. Dlatego młodzi ludzie mają większe skłonności do ryzykownych i glupich zachowań. Nie potrafią jeszcze myśleć całkowicie logicznie.



Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[ojejuniu1974]

Autorko, w Twoim wieku mialam podobne rozkminy. Zaczelam studia bez zadnego powaznego zwiazku na koncie. Marzylam o tym, zeby wziac slub przed ukonczeniem magisterki.

Fast-forward - magisterki nawet nie zaczelam, na koncie dwa zakonczone zwiazki, z obu wiele sie nauczylam. Teraz mam 29 lat i stabilizacja, o ktorej wtedy tak marzylam, jawi mi sie jako koszmar. Dopiero teraz widze, ile bym stracila na tym, gdybym wladowala sie pare lat temu w jakies malzenstwo. Moze dalej siedzialabym w tym samym miescie, albo co gorsza - przenioslabym sie do Warszawy, ktorej nie znosze. Duzo tych par, ktore na studiach sie zareczaly i kupowaly razem mieszkania, teraz jest po rozwodach i te mieszkania sprzedaja.

[MiamiGlow]

Napisane przez Dobranka

Albo z... 2050?

Ja nie jestem skłonna patrzeć pesymistycznie na świat, raczej patrzę (bardzo) optymistycznie, ale spójrzcie na naszą rzeczywistość - Trybunał Konstytucyjny nakazuje nam rodzić dzieci z wadami (a nawet umierać przy porodzie, jak w XIX w, a przynajmniej obawiać się tego). Czy w takiej rzeczywistości opłaca się czekać do trzydziestki/35 czy raczej starać się przyspieszyć wszystko, rezygnując z beztroski? Może stąd ten trend? (mówię oczywiście o trendzie, a nie o tym, że pochwalam mieć dziecko w wieku 19 lat)

Mimo tego ja starałabym się w wieku 19 lat szczególną wagę przywiązać do wykształcenia, to bardzo ważne, aby się jak najwięcej nauczyć, solidny zawód, kursy, języki itd.

Naprawdę myślisz, że 19latki chcą wychodzić za mąż i rodzić dzieci, bo martwią się Trybunałem Konstytucyjnym?

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[Dobranka]

Napisane przez MiamiGlow

Naprawdę myślisz, że 19latki chcą wychodzić za mąż i rodzić dzieci, bo martwią się Trybunałem Konstytucyjnym?

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

Nie. (Ja często piszę coś bardziej teoretycznie, nie jest to moja wina, a jest to brane bardzo dosłownie)

[dominika152]

Do końca studiów lub nawet do 30stki powinnaś się przede wszystkim uczyć, rozwijać, al;e też bawić - jeden kierunek studiów lub dwa jeżeli lubisz się uczyć, język obcy, jakieś praktyki studenckie, wymiany zagraniczne, koła naukowe, ciekawe wymiany, najlepiej jak najszybciej dostać się do korpo na staż, a potem na 3/5 etatu jeżeli chcesz w przyszłości dobrze zarabiać i mieć bezpieczeństwo finansowo-zawodowe.

Jednocześnie powinnaś chodzić na imprezy, domówki, podróżować, randkować, poznawać wielu facetów - żeby wiedzieć jakie zachowania ci się podobają, a jakie przeszkadzają, co jesteś w stanie tolerować u faceta, czego nie możesz tolerować itd. Dopóki nie przerobisz kilku/kilkunastu facetów to nie będziesz wiedzieć jak znaleźć tego idealnego do związku, nie będziesz wiedzieć jakie stawiać wymagania i jak odróżnić wartościowego faceta od dupka, bo ci drudzy potrafią naprawdę dobrze grać i udawać i jeżeli nie będziesz mieć doświadczenia to wcisną ci bajeczki i cię urobią.

Możesz też mieć szczęście i ten twój pierwszy okaże się nieskazitelnym ideałem, weźmiecie ślub i będziecie żyli długo i szczęśliwie - ale raczej marne szanse są na to. Pierwsze związki bardzo szybko się kończą, a nawet gdyby przetrwał to na 90% po latach dopadnie cię takie myślenie, że nie wybawiałaś się, że byłaś tylko z jednym facetem, że fajnie by było spróbować z innymi. A jak nie ciebie to faceta na 100% takie myślenie dopadnie, jeżeli będziesz jego pierwszą. Zdecydowanie bardziej dojrzałe związki to takie, gdzie obie strony się wyszumią, wybawią za młodu i wtedy z pełną świadomością wchodzą w poważny, odpowiedzialny związek i z pełną świadomością wiedzą co "tracą", akceptują to, bo przeżyli to w młodości i teraz mają inne priorytety. W parach, gdzie jedna strona nie wybawiła się w młodości często pojawiają się właśnie takie pokusy i wtedy trzeba naprawdę silnej woli, żeby taki związek przetrwał. Może to nawet być idealny związek, ale zakazany owoc którego smaku nie znasz, kusi najbardziej. A gdy znasz smak owocu to wiesz czy warto ryzykować, czy może jesteś w stanie obejść się smakiem i zignorować

[kennedy]

:O jestem ciekawa co studiujesz jak bylam na studiach to zadna z moich kolezanek nie byla zareczona, jedna byla w zwiazku , a wiekszosc randkowala.

19 lat to wiek na poznanie siebie
nauke
samorozwoj
podroze i pielegnacje hobby

a nie na wieloletnie zwiazki ( brzmi jak zart)

[f8c2d375a73595a7890227cbb2d3acee309191de_62181c3c5fcdf]

Napisane przez dominika152

Dopóki nie przerobisz kilku/kilkunastu facetów to nie będziesz wiedzieć jak znaleźć tego idealnego do związku, nie będziesz wiedzieć jakie stawiać wymagania i jak odróżnić wartościowego faceta od dupka, bo ci drudzy potrafią naprawdę dobrze grać i udawać i jeżeli nie będziesz mieć doświadczenia to wcisną ci bajeczki i cię urobią.

Możesz też mieć szczęście i ten twój pierwszy okaże się nieskazitelnym ideałem, weźmiecie ślub i będziecie żyli długo i szczęśliwie - ale raczej marne szanse są na to. Pierwsze związki bardzo szybko się kończą, a nawet gdyby przetrwał to na 90% po latach dopadnie cię takie myślenie, że nie wybawiałaś się, że byłaś tylko z jednym facetem, że fajnie by było spróbować z innymi. A jak nie ciebie to faceta na 100% takie myślenie dopadnie, jeżeli będziesz jego pierwszą. Zdecydowanie bardziej dojrzałe związki to takie, gdzie obie strony się wyszumią, wybawią za młodu i wtedy z pełną świadomością wchodzą w poważny, odpowiedzialny związek i z pełną świadomością wiedzą co "tracą", akceptują to, bo przeżyli to w młodości i teraz mają inne priorytety. W parach, gdzie jedna strona nie wybawiła się w młodości często pojawiają się właśnie takie pokusy i wtedy trzeba naprawdę silnej woli, żeby taki związek przetrwał. Może to nawet być idealny związek, ale zakazany owoc którego smaku nie znasz, kusi najbardziej. A gdy znasz smak owocu to wiesz czy warto ryzykować, czy może jesteś w stanie obejść się smakiem i zignorować

To akurat bzdura. Ktoś wie czego chce i ma prawidłowe wzorce relacji wyniesione z domu nie potrzebuje kilku, a już tym bardziej kilkunastu związków, żeby znaleźć pasującego partnera. Nie wiem skąd bierzesz te swoje 'statystyki'

Nie każdy ma też parcie na różnych partnerów seksualnych czy żeby się wyszumieć.

Związki po iluś tam latach najczęściej się rozpadają, bo ludziom się zmieniają preferencje czy oczekiwania. A młodzi ludzie są bardziej dynamiczni w takich zmianach niż 30+. Ot cała tajemnica 'dojrzałości' związków'.

[ojejuniu1974]

Napisane przez dominika152

Do końca studiów lub nawet do 30stki powinnaś się przede wszystkim uczyć, rozwijać, al;e też bawić - jeden kierunek studiów lub dwa jeżeli lubisz się uczyć, język obcy, jakieś praktyki studenckie, wymiany zagraniczne, koła naukowe, ciekawe wymiany, najlepiej jak najszybciej dostać się do korpo na staż, a potem na 3/5 etatu jeżeli chcesz w przyszłości dobrze zarabiać i mieć bezpieczeństwo finansowo-zawodowe.

Jednocześnie powinnaś chodzić na imprezy, domówki, podróżować, randkować, poznawać wielu facetów - żeby wiedzieć jakie zachowania ci się podobają, a jakie przeszkadzają, co jesteś w stanie tolerować u faceta, czego nie możesz tolerować itd. Dopóki nie przerobisz kilku/kilkunastu facetów to nie będziesz wiedzieć jak znaleźć tego idealnego do związku, nie będziesz wiedzieć jakie stawiać wymagania i jak odróżnić wartościowego faceta od dupka, bo ci drudzy potrafią naprawdę dobrze grać i udawać i jeżeli nie będziesz mieć doświadczenia to wcisną ci bajeczki i cię urobią.

Możesz też mieć szczęście i ten twój pierwszy okaże się nieskazitelnym ideałem, weźmiecie ślub i będziecie żyli długo i szczęśliwie - ale raczej marne szanse są na to. Pierwsze związki bardzo szybko się kończą, a nawet gdyby przetrwał to na 90% po latach dopadnie cię takie myślenie, że nie wybawiałaś się, że byłaś tylko z jednym facetem, że fajnie by było spróbować z innymi. A jak nie ciebie to faceta na 100% takie myślenie dopadnie, jeżeli będziesz jego pierwszą. Zdecydowanie bardziej dojrzałe związki to takie, gdzie obie strony się wyszumią, wybawią za młodu i wtedy z pełną świadomością wchodzą w poważny, odpowiedzialny związek i z pełną świadomością wiedzą co "tracą", akceptują to, bo przeżyli to w młodości i teraz mają inne priorytety. W parach, gdzie jedna strona nie wybawiła się w młodości często pojawiają się właśnie takie pokusy i wtedy trzeba naprawdę silnej woli, żeby taki związek przetrwał. Może to nawet być idealny związek, ale zakazany owoc którego smaku nie znasz, kusi najbardziej. A gdy znasz smak owocu to wiesz czy warto ryzykować, czy może jesteś w stanie obejść się smakiem i zignorować

Lol masakra, ten post brzmi jakby był tylko jeden słuszny przepis na życie.

[dominika152]

[1=f8c2d375a73595a7890227c bb2d3acee309191de_62181c3 c5fcdf;89035492]To akurat bzdura. Ktoś wie czego chce i ma prawidłowe wzorce relacji wyniesione z domu nie potrzebuje kilku, a już tym bardziej kilkunastu związków, żeby znaleźć pasującego partnera. Nie wiem skąd bierzesz te swoje 'statystyki'

Nie każdy ma też parcie na różnych partnerów seksualnych czy żeby się wyszumieć.

Związki po iluś tam latach najczęściej się rozpadają, bo ludziom się zmieniają preferencje czy oczekiwania. A młodzi ludzie są bardziej dynamiczni w takich zmianach niż 30+. Ot cała tajemnica 'dojrzałości' związków'.[/QUOTE]

Nie wiem skąd wziełaś kilkunastu partnerów. Ja miałam na myśli niezobowiązujące randki, nie każe jej chodzić z każdym do łóżka - baa, jak chce to nawet z żadnym nie musi sypiać, ale warto po prostu poznawać różnych facetów, rozmawiać z nimi i nauczyć się odróżniać - faceta który jest szczery, od tego co świetnie kłamie i manipuluje. Nie musi z każdym sypiać, można kogoś poznawać na stopie koleżeńskiej/przyjacielskiej. Można się niemiło zdziwić.

Ja wyniosłam bardzo dobre wzorce z domu, a i tak kilku facetów namieszało mi w głowie. Wydaje mi się, że nie doceniasz do czego zdolni są faceci, gdy chcą osiągnąć swój cel

Mi się wydaje, że jednak lepiej przecierpieć to i wyrobić sobie odporność w młodym wieku, niż dać się łapać na zagrywki w dojrzałym wieku, gdzie już chcesz mieć tą stabilność i święty spokój

[MiamiGlow]

Napisane przez Dobranka

Nie. (Ja często piszę coś bardziej teoretycznie, nie jest to moja wina, a jest to brane bardzo dosłownie)

Po prostu trochę się zdziwiłam, bo nie podejrzewam 19lastków o aż takie przejmowanie się polityką.
Z drugiej strony - to też nie musi być tak, że w tym wieku trzeba skupić się tylko na sobie. Przecież w dobrym związku można się rozwijać i razem świetnie bawić. Mam koleżankę, która wyszła za mąż bardzo młodo, miała 20 lat. Dziesięć lat później wciąż są razem, rozwijają się, wspierają się w tym i są naprawdę super parą. Trochę nawet zazdroszczę, bo trzeba mieć szczęście, żeby tak szybko trafić na tak fantastycznego gościa i mieć już ułożone sprawy sercowe.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[PastelowaCzern]

Niedługo skończę 20 lat i nadal nie przeżyłam swojego pierwszego razu. Boję się, że nigdy to się nie zmieni, bo nikogo nie mogę poznać. Czytając wątki na różnych forach doszłam do wniosku, że straciłam już parę dobrych lat, że wiele tracę, że ciężko potem nadrobić stracone lata. Na codzień staram się tym nie przejmować, ale przychodzą takie dni, że czuję się dziwnie. Czy był ktoś w podobnej sytuacji? Najgorsze jest, że kiedyś nawet spotkałam się z takim stwierdzeniem, że rzeczywiście większość osób jest już dawno po, nie jestem wcale już taka młodziutka na pierwszy raz i zrozumiale, że czuję się przez to źle.
Przez takie teksty tracę pewność siebie i czuję się jak dziwadło, choć uważam, że jestem niegłupia i niebrzydka.

[Martyna12111]

Idź do psychologa dziewczyno i przestań się porównywać z innymi, pisałaś już inny wątek Jedna ma swój debiut w wieku 16 lat, inna w wieku 30 lat, to indywidualna sprawa każdego kiedy i z kim

[18d73f41c1c01aef8fdf04b5e3282c14752c25f5_62181c6d1d29a]

Znowu?
Idź zagadać do tego kolesia https://wizaz.pl/forum/showthread.ph...7#post89036857
może się dogadacie.

[69d5782cb96c44b77f6e0ec22c8f79bc60c635f6_65a5448a32992]

[1=18d73f41c1c01aef8fdf04b 5e3282c14752c25f5_62181c6 d1d29a;89037036]Znowu?
Idź zagadać do tego kolesia https://wizaz.pl/forum/showthread.ph...7#post89036857
może się dogadacie.[/QUOTE]To samo chciałam napisać

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[Lenix8909]

Nie rób sobie krzywdy takim myśleniem i dołowaniem się, masz dopiero 19 lat. Ledwo weszłaś w dorosłość, ciesz się tym, poznawaj ludzi i odkrywaj siebie, co chcesz robić w życiu 🙂 opowiem Ci na moim przykładzie - byłam w podobnej sytuacji do Ciebie, każdy już planował rodzinę kiedy ja jeszcze czułam się dzieckiem. Nie rób nic na siłę, na pokaz, bo inni coś robią. Pierwszy mój związek trwał 4 lata, od 21 do 25 lat - nie wyszło. Później do prawie 31 lat byłam sama i absolutnie mi to nie przeszkadzało - zrobiłam dodatkowe studia, multum certyfikatów i szkoleń, inwestował w siebie. Też chodziłam na randki, nie wychodziło. Uważam że nic na siłę, bo życie jest zbyt krótkie na niewłaściwe osoby. Przyszedł czas i poznałam odpowiedniego mężczyznę. Zareczylam się w wieku 31 lat. Niczego nie żałuję, a już na pewno nie tego, że wszystko u mnie działo się z ,,opóźnieniem". Głowa do góry, teraz jest najlepszy czas dla Ciebie, spełniaj marzenia i rób co kochasz 🙂 właściwa osoba znajdzie Cię w odpowiednim czasie 🙂 Pozdrawiam

[Miss_Suze]

[1=18d73f41c1c01aef8fdf04b 5e3282c14752c25f5_62181c6 d1d29a;89037036]Znowu?
Idź zagadać do tego kolesia https://wizaz.pl/forum/showthread.ph...7#post89036857
może się dogadacie.[/QUOTE]



Lisbeth, wygrałaś