Brak pieniędzy od rodziców.

[wiekanka]

[1=f8c2d375a73595a7890227c bb2d3acee309191de_62181c3 c5fcdf;89053875]A kierowca wstał i zaczął klaskać [COLOR="Silver"]
[/QUOTE]

Dziwna reakcja.
Ja ją znam i wiem, ze mowiła prawdę. Nie miała powodu kłamać.

[invisible_01]

[1=f8c2d375a73595a7890227c bb2d3acee309191de_62181c3 c5fcdf;89053875]A kierowca wstał i zaczął klaskać

---------- Dopisano o 13:18 ---------- Poprzedni post napisano o 13:17 ----------



Rodzice w ogóle nie mieli obowiązku zostawać rodzicami. Tak by było dla nich najoszczędniej, a i dziecko nie musiałoby zawracać sobie głowy trudami utrzymania się.[/QUOTE]Czyli rodzice mają finansowo wspierać dzieci do śmierci, niezależnie od tego, czy mogą sobie na to pozwolić czy nie? Wiadomo, że fajnie, jak rodzice pomagają, ale nie mają takiego obowiązku, być może syn pokazał wielokrotnie, że nie szanuje pieniędzy, nie znamy całej historii.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[f8c2d375a73595a7890227cbb2d3acee309191de_62181c3c5fcdf]

Napisane przez invisible_01

Czyli rodzice mają finansowo wspierać dzieci do śmierci, niezależnie od tego, czy mogą sobie na to pozwolić czy nie?

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

Jak nie mogą sobie na to pozwolić to jest oczywiste, że nie będą wspierać, bo z pustego nie nalejesz. Natomiast tak, uważam, że jeżeli rodziców stać to całe życie powinni wspierać dzieci (a przynajmniej do momentu, kiedy dziecko nie stanie się zamożniejsze od nich), w końcu to była ich fanaberia, żeby je powoływać na świat. Mam na myśli zaspokajanie podstawowych potrzeb (jedzenie, dach nad głową, leczenie, edukacja), a nie fundowanie safari w RPA.

---------- Dopisano o 13:38 ---------- Poprzedni post napisano o 13:32 ----------

Napisane przez invisible_01

Wiadomo, że fajnie, jak rodzice pomagają, ale nie mają takiego obowiązku, być może syn pokazał wielokrotnie, że nie szanuje pieniędzy, nie znamy całej historii.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

Ja nie piszę o prawnym zobowiązaniu, tylko takiej ludzkiej powinności. Tak samo uważam w drugą stronę, że jak na starość rodzic potrzebuje pomocy to nie wypada odmówić tak bliskiej rodzinie(chyba że był przemocowcem).

Natomiast tutaj o chłopaku nie wiemy nic, więc teoretyzuje. Ja nie wiem dlaczego on nie pracuje, co w tym momencie robi, jaki ma plan na życie, czy te 300 zł potrzebował na dentystę czy na imprezę. Nie wiem czy on szanuje pieniądze czy żyje ponad stan. Pisałam wyżej, że rodzice mogą mieć jakiś powód, żeby mu wsparcia nie udzielać albo stawiać warunki np. syn jest uzależniony i nie chce się leczyć. Ogólnie jednak uważam, że rodzice powinni wspierać dziecko bez limitów czasowych, w miarę swoich możliwości. Nie dlatego, że ktoś im każe, czy ktoś tego od nich oczekuje, ale sami z siebie, bo powołując nowego człowieka na świat zawsze będziesz w jakimś stopniu za niego odpowiedzialny.

[PaulinciaKWC]

Napisane przez Pani_Mada

cóż... być może zabrzmi to jak wyciąganie postów z innych wątków, ale nie uważam, aby Twoja sytuacja była dobrym wzorcem normalnych i zdrowych zachowań między dzieckiem a rodzicami, również, a może nawet zwłaszcza w temacie pieniędzy.

to, że rodzic nie zbiednieje od dania dziecku pieniędzy, wcale nie oznacza z automatu, że powinien je dać. dorosły, młody chłopak, który co ważne NIE UCZY SIĘ JUŻ, powinien móc zarobić na własne utrzymanie. rodzic to może dołożyć do nagłej wizyty u dentysty, naprawy zepsutego samochodu czy jakiegoś kursu, żeby dziecko podniosło swoje klasyfikacje. ale nie co miesiąc dawać po 3 stówki, bo nie starcza 'na życie' (a było napisane, że takie kwoty chłopak regularnie pożycza). jak nie starcza, to są dwa wyjścia - ograniczenie zachcianek lub szukanie lepiej płatnej pracy. tak robi dorosły człowiek. a nie wyciąga ręce do rodziców.

Zgadzam się. Ja akurat jeszcze studiowałam jak zaczęłam pracę, ale od pierwszej pensji skończyła się pomoc od rodziców. I to nie było odcięcie mnie od pieniędzy tylko nasza wspólna decyzja, uwazałam że już wystarczająco mnie wspomogli, dali mozliwosc studiowania poza miejscem zamieszkania i już po prostu wystarczy, poradzę sobie.
Jestem jak najbardziej za tym, że dziecko przyszło na świat decyzją rodziców a nie swoją i jest ich obowiązkiem zapewnić byt, zadbać o przyszłość w miarę ich możliwości. Ale nie można też oczekiwać, że rodzice całe zycie będą bez końca dawać dziecku pieniądze, bo mu się przydadzą. Mowie oczywiscie o zdrowych ludziach, ktorzy mogą samodzielnie się utrzymać.

[0fb2986dc06479a38c396fe4ec3c7ea3bc36c306_6584d2a18ec99]

[1=f8c2d375a73595a7890227c bb2d3acee309191de_62181c3 c5fcdf;89053899]Jak nie mogą sobie na to pozwolić to jest oczywiste, że nie będą wspierać, bo z pustego nie nalejesz. Natomiast tak, uważam, że jeżeli rodziców stać to całe życie powinni wspierać dzieci (a przynajmniej do momentu, kiedy dziecko nie stanie się zamożniejsze od nich), w końcu to była ich fanaberia, żeby je powoływać na świat. Mam na myśli zaspokajanie podstawowych potrzeb (jedzenie, dach nad głową, leczenie, edukacja), a nie fundowanie safari w RPA.[/QUOTE]
dla mnie to mega dziwne, nie wiem czy kiedykolwiek byłabym w stanie poczuć się jak dorosły samodzielny człowiek jeśli w wieku 30 lat nie byłabym w stanie opłacić sobie jedzenia, dachu nad głową czy leczenia.
Nie mówię oczywiście o wyjątkowych sytuacjach, bo różne rzeczy się mogą zdarzyć, ale no właśnie - zdarzyć, a nie dziać w trybie ciągłym.

[wiekanka]

[1=f8c2d375a73595a7890227c bb2d3acee309191de_62181c3 c5fcdf;89053899]
Ja nie wiem dlaczego on nie pracuje, co w tym momencie robi,[/QUOTE]

Napisane przez zmichalik98

(...)przez okres jego edukacja zapewniali absolutne minimum(jedzenie, rachunki),
(...)pracował i uczył się od 16 roku życia, zapłacili mu co prawda za kurs prawa jazdy, ale
(...)Kiedy narzeczony jeszcze się uczył

Wszystko w czasie przeszłym, wiec juz sie nie uczy. Rachunki płacą na pól, więc z czego? On pracuje.

[Pani_Mada]

[1=f8c2d375a73595a7890227c bb2d3acee309191de_62181c3 c5fcdf;89053899]Jak nie mogą sobie na to pozwolić to jest oczywiste, że nie będą wspierać, bo z pustego nie nalejesz. Natomiast tak, uważam, że jeżeli rodziców stać to całe życie powinni wspierać dzieci (a przynajmniej do momentu, kiedy dziecko nie stanie się zamożniejsze od nich), w końcu to była ich fanaberia, żeby je powoływać na świat. Mam na myśli zaspokajanie podstawowych potrzeb (jedzenie, dach nad głową, leczenie, edukacja), a nie fundowanie safari w RPA.

---------- Dopisano o 13:38 ---------- Poprzedni post napisano o 13:32 ----------



Ja nie piszę o prawnym zobowiązaniu, tylko takiej ludzkiej powinności. Tak samo uważam w drugą stronę, że jak na starość rodzic potrzebuje pomocy to nie wypada odmówić tak bliskiej rodzinie(chyba że był przemocowcem).

Natomiast tutaj o chłopaku nie wiemy nic, więc teoretyzuje. Ja nie wiem dlaczego on nie pracuje, co w tym momencie robi, jaki ma plan na życie, czy te 300 zł potrzebował na dentystę czy na imprezę. Nie wiem czy on szanuje pieniądze czy żyje ponad stan. Pisałam wyżej, że rodzice mogą mieć jakiś powód, żeby mu wsparcia nie udzielać albo stawiać warunki np. syn jest uzależniony i nie chce się leczyć. Ogólnie jednak uważam, że rodzice powinni wspierać dziecko bez limitów czasowych, w miarę swoich możliwości. Nie dlatego, że ktoś im każe, czy ktoś tego od nich oczekuje, ale sami z siebie, bo powołując nowego człowieka na świat zawsze będziesz w jakimś stopniu za niego odpowiedzialny.[/QUOTE]

nie uważam aby ludzką powinnością było utrzymywanie dzieci tak długo aż staną się zamożniejsze od rodziców

w ten sposób bardzo łatwo wychować sobie niezaradnego dorosłego uzależnionego od rodziców. jak przez całe życie mamusia dokłada się do rachunków, to w którymś momencie może się okazać, że bez wkładu mamusi to 30-letnie dziecko nie przeżyje. skądś się ta wyuczona bezradność bierze.


może jeszcze co innego jak rodzice zarabiają wielokrotnie więcej od dzieci. chociaż wtedy też uważam, że lepiej dać większy 'prezent' (mieszkanie, samochód, itd) niż comiesięczne kieszonkowe.

ale gdy rodzice też nie zarabiają kokosów? no nie... dla mnie ludzką powinnością to jest wtedy właśnie usamodzielnić się i nie obciążać rodziców. rodzice już wykonali swoją pracę wychowując i kształcąc dziecko, tak, aby umiało ono samo wejść w życie i nie być przyrośniętym do spódnicy mamusi. w którymś momencie pępowinę trzeba odciąć.

[Limonka2738]

[1=f8c2d375a73595a7890227c bb2d3acee309191de_62181c3 c5fcdf;89053899]
Ja nie piszę o prawnym zobowiązaniu, tylko takiej ludzkiej powinności. Tak samo uważam w drugą stronę, że jak na starość rodzic potrzebuje pomocy to nie wypada odmówić tak bliskiej rodzinie(chyba że był przemocowcem).

Natomiast tutaj o chłopaku nie wiemy nic, więc teoretyzuje. Ja nie wiem dlaczego on nie pracuje, co w tym momencie robi, jaki ma plan na życie, czy te 300 zł potrzebował na dentystę czy na imprezę. Nie wiem czy on szanuje pieniądze czy żyje ponad stan. Pisałam wyżej, że rodzice mogą mieć jakiś powód, żeby mu wsparcia nie udzielać albo stawiać warunki np. syn jest uzależniony i nie chce się leczyć. Ogólnie jednak uważam, że rodzice powinni wspierać dziecko bez limitów czasowych, w miarę swoich możliwości. Nie dlatego, że ktoś im każe, czy ktoś tego od nich oczekuje, ale sami z siebie, bo powołując nowego człowieka na świat zawsze będziesz w jakimś stopniu za niego odpowiedzialny.[/QUOTE]


Ja wiem jedno - 16-latek na swoje dodatkowe wydatki musiał sam zarabiać. I nie mówimy o najnowszej konsoli, tylko o wyjściu do kina.


Jak dla mnie to świadczy, że z rodzicami i ich podejściem do utrzymywania dzieci jest coś nie halo.


O obecnej sytuacji chłopaka nie wiemy nic, więc oczywiście ciężko się wypowiedzieć na ten temat.


Ale z rodzicami na bank jest coś nie tak.


Może ja jestem jakaś dziwna, ale nie wyobrażam sobie, żeby moi rodzice nie mieli na utrzymanie, a ja bym im nie dała kasy, bo nie, bo mają się sami utrzymywać, są dorośli. A w drugą stronę to już w ogóle.

---------- Dopisano o 14:01 ---------- Poprzedni post napisano o 14:00 ----------

Napisane przez Pani_Mada

nie uważam aby ludzką powinnością było utrzymywanie dzieci tak długo aż staną się zamożniejsze od rodziców

w ten sposób bardzo łatwo wychować sobie niezaradnego dorosłego uzależnionego od rodziców. jak przez całe życie mamusia dokłada się do rachunków, to w którymś momencie może się okazać, że bez wkładu mamusi to 30-letnie dziecko nie przeżyje. skądś się ta wyuczona bezradność bierze.


może jeszcze co innego jak rodzice zarabiają wielokrotnie więcej od dzieci. chociaż wtedy też uważam, że lepiej dać większy 'prezent' (mieszkanie, samochód, itd) niż comiesięczne kieszonkowe.

ale gdy rodzice też nie zarabiają kokosów? no nie... dla mnie ludzką powinnością to jest wtedy właśnie usamodzielnić się i nie obciążać rodziców. rodzice już wykonali swoją pracę wychowując i kształcąc dziecko, tak, aby umiało ono samo wejść w życie i nie być przyrośniętym do spódnicy mamusi. w którymś momencie pępowinę trzeba odciąć.

Ale właśnie wielu rodziców tego nie zrobiło.

[Pani_Mada]

[1=0fb2986dc06479a38c396fe 4ec3c7ea3bc36c306_6584d2a 18ec99;89053931]dla mnie to mega dziwne, nie wiem czy kiedykolwiek byłabym w stanie poczuć się jak dorosły samodzielny człowiek jeśli w wieku 30 lat nie byłabym w stanie opłacić sobie jedzenia, dachu nad głową czy leczenia.
Nie mówię oczywiście o wyjątkowych sytuacjach, bo różne rzeczy się mogą zdarzyć, ale no właśnie - zdarzyć, a nie dziać w trybie ciągłym.[/QUOTE]

30-latek, który musi brać od rodziców na jedzenie, dach nad głową i leczenie brzmi bardzo niepokojąco. głównie dlatego, że kranik z pieniędzmi od rodziców może się nagle zamknąć (rodzice umrą, stracą pracę, cokolwiek). jak 30-latek nie zdążył się do tej pory nauczyć jak się samemu utrzymać, to jaka jest szansa, że nauczy się tego z dnia na dzień?

[PaulinciaKWC]

Autorka pisala o swiadczeniach socjalnych. Moze tam po prostu nie ma pieniedzy na kino.

[Pani_Mada]

Napisane przez Limonka2738

Ale właśnie wielu rodziców tego nie zrobiło.

czego nie zrobiło? nie wychowało i nie wykształciło? rozmawiamy, zdaje się, nie o patologii

---------- Dopisano o 14:06 ---------- Poprzedni post napisano o 14:03 ----------

Napisane przez PaulinciaKWC

Autorka pisala o swiadczeniach socjalnych. Moze tam po prostu nie ma pieniedzy na kino.

na wakacje nie jeżdżą
jakiś socjal pobierają
młodszemu dziecku też nie sponsorują 'markowych ubrań co miesiąc'

to nie brzmi jak klasa średnia skoro jakaś pomoc socjalna poza 500 + im się należy (a mają tylko jedno nieletnie dziecko) to tam zarobki w przeliczeniu na osobę na pewno nie są wysokie

[f8c2d375a73595a7890227cbb2d3acee309191de_62181c3c5fcdf]

Napisane przez Pani_Mada

30-latek, który musi brać od rodziców na jedzenie, dach nad głową i leczenie brzmi bardzo niepokojąco. głównie dlatego, że kranik z pieniędzmi od rodziców może się nagle zamknąć (rodzice umrą, stracą pracę, cokolwiek). jak 30-latek nie zdążył się do tej pory nauczyć jak się samemu utrzymać, to jaka jest szansa, że nauczy się tego z dnia na dzień?

Nie wiem skąd wam się wziął ten 30 latek. Chłopak autorki ma rzekomo 20 lat.

[Pani_Mada]

[1=f8c2d375a73595a7890227c bb2d3acee309191de_62181c3 c5fcdf;89053957]Nie wiem skąd wam się wziął ten 30 latek. Chłopak autorki ma rzekomo 20 lat.[/QUOTE]

no ale Ty pisałaś o finansowym wspomaganiu dzieci bezterminowo.

"Natomiast tak, uważam, że jeżeli rodziców stać to całe życie powinni wspierać dzieci (a przynajmniej do momentu, kiedy dziecko nie stanie się zamożniejsze od nich)"
"Ogólnie jednak uważam, że rodzice powinni wspierać dziecko bez limitów czasowych, w miarę swoich możliwości."
"Mam na myśli zaspokajanie podstawowych potrzeb (jedzenie, dach nad głową, leczenie, edukacja), a nie fundowanie safari w RPA."

więc jak najbardziej tyczy się to 30-latków, 40-latków...

[PaulinciaKWC]

Napisane przez Pani_Mada

no ale Ty pisałaś o finansowym wspomaganiu dzieci bezterminowo.

"Natomiast tak, uważam, że jeżeli rodziców stać to całe życie powinni wspierać dzieci (a przynajmniej do momentu, kiedy dziecko nie stanie się zamożniejsze od nich)"
"Ogólnie jednak uważam, że rodzice powinni wspierać dziecko bez limitów czasowych, w miarę swoich możliwości."
"Mam na myśli zaspokajanie podstawowych potrzeb (jedzenie, dach nad głową, leczenie, edukacja), a nie fundowanie safari w RPA."

więc jak najbardziej tyczy się to 30-latków, 40-latków...

i też się zastanawiam jak to z tym safari, jeśli rodziców stać na safari 3 razy w roku a dziecka nie stać nawet na jeden taki wyjazd to powinni fundować czy nie?

[tinkerver2]

Napisane przez invisible_01

Tyle, że rodzice wcale nie mają obowiązku utrzymywać dorosłego syna, który się nie uczy, nie mają też obowiązku trzymać go w domu. Więc to nie jest tak, że syn wyprowadzając się to im wręcz przysługę zrobił i dzięki temu się bogacą. Chłopak powinien zwyczajnie pracować, skoro się nie uczy, a nie liczyć na to, że rodzice dołożą, skoro ci najwidoczniej nie chcą/nie mogą.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

Oczywiście, że powinien pracować, nigdzie nie napisałam, że nie musi.
Gdybym była rodzicem, i miałabym wolne kilka stówek miesięcznie to wolałabym dać dziecku, nawet dorosłemu.
To tylko moje zdanie, ja z takiej pomocy korzystałam przez kilka miesięcy, jak się uczyłam i jak się nie uczyłam.

Wysłane z mojego moto g(8) power przy użyciu Tapatalka

[Pani_Mada]

Napisane przez tinkerver2

Oczywiście, że powinien pracować, nigdzie nie napisałam, że nie musi.
Gdybym była rodzicem, i miałabym wolne kilka stówek miesięcznie to wolałabym dać dziecku, nawet dorosłemu.
To tylko moje zdanie, ja z takiej pomocy korzystałam przez kilka miesięcy, jak się uczyłam i jak się nie uczyłam.

Wysłane z mojego moto g(8) power przy użyciu Tapatalka

a jako dorosłe dziecko, nie wolałabyś, żeby za te kilka wolnych stówek miesięcznie rodzice pojechali sobie gdzieś czy odłożyli jako oszczędności na emeryturę?

[tinkerver2]

Napisane przez Pani_Mada

a jako dorosłe dziecko, nie wolałabyś, żeby za te kilka wolnych stówek miesięcznie rodzice pojechali sobie gdzieś czy odłożyli jako oszczędności na emeryturę?

Trudno mi powiedzieć, bo doskonale wiesz jak wygląda moja sytuacja rodzinna.
Gdybym miała normalną rodzinę - może i bym wolała. W chwili obecnej wykopałabym głęboki dół, wrzuciła tam całą rodzinkę i podpaliła, przedtem wyciągając każdą złotówkę z gardła

Wysłane z mojego moto g(8) power przy użyciu Tapatalka

[amillia]

Najlepszym argumentem za tym, że nie należy bezmyślnie wspierać finansowo dorosłych ludzi są wątki takie jak te. Czyta człowiek wypowiedzi ludzi, którzy dostawali od rodziców z dobrej woli pomoc i jedyne co widać to roszczeniowość i pychę, "mi się to po prostu należało" i "to był ich psi obowiązek". No skarb nie dziecko. W życiu bym nie skrzywdziła swojego dziecka w ten sposób, obsypując go pieniędzmi i wychowując nadętego potwora, który uważa, że ktokolwiek ponosi odpowiedzialność za jego dobrobyt poza nim samym. Jakby mi dziecko wyliczało ile mam mieszkań i jak często jeżdżę na wakacje i ile powinnam mu sypnąć kasiory to poniosłabym porażkę wychowawczą.

[Pani_Mada]

Napisane przez tinkerver2

Trudno mi powiedzieć, bo doskonale wiesz jak wygląda moja sytuacja rodzinna.
Gdybym miała normalną rodzinę - może i bym wolała. W chwili obecnej wykopałabym głęboki dół, wrzuciła tam całą rodzinkę i podpaliła, przedtem wyciągając każdą złotówkę z gardła

Wysłane z mojego moto g(8) power przy użyciu Tapatalka

wiem i dlatego tak jak pisałam wcześniej... nie sądzę aby Twoją sytuację można było wziąć jako dobry punkt odniesienia. i wcale nie piszę tego złośliwie, chociaż może tak to zabrzmiało. po prostu rodzinka zafundowała Ci popapraną sytuację, na którą za wielkiego wpływu nie miałaś. więc poniekąd rozumiem, że być może pomoc finansowa może być pewnego rodzaju zadośćuczynieniem za krzywdy. świadomym lub nie.

niemniej jednak wydaje mi się, że w zdrowych relacjach rodzinnych, dorosłe dzieci zwykle właśnie wolą aby rodzice zaczęli wydawać na siebie i swoje przyjemności. i w momencie gdy jest inaczej (tzn dorosłe dzieci oczekują ciagłego wsparcia finansowego) to ewidentnie coś w tym wychowaniu poszło nie tak

[Misia452]

Ciekawe czy te osoby,które tak wyciągają ręce po te kilka stowek od rodziców sami by ich wspomogli finansowo jakby rodzice potrzebowali
Postawa "dej" jest bardzo szkodliwa.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[f8c2d375a73595a7890227cbb2d3acee309191de_62181c3c5fcdf]

Napisane przez Pani_Mada

no ale Ty pisałaś o finansowym wspomaganiu dzieci bezterminowo.

"Natomiast tak, uważam, że jeżeli rodziców stać to całe życie powinni wspierać dzieci (a przynajmniej do momentu, kiedy dziecko nie stanie się zamożniejsze od nich)"
"Ogólnie jednak uważam, że rodzice powinni wspierać dziecko bez limitów czasowych, w miarę swoich możliwości."
"Mam na myśli zaspokajanie podstawowych potrzeb (jedzenie, dach nad głową, leczenie, edukacja), a nie fundowanie safari w RPA."

więc jak najbardziej tyczy się to 30-latków, 40-latków...

Bo uważam, że rodzic powinien wspierać bezterminowo jak go na to stać. Jakby mi dziecko nawet 40 letnie powiedziało, że potrzebuje kosztownego leczenia dentystycznego albo zbiera na wkład własny, to bym się dołożyła, jakbym mnie było na to stać. Czemu bym miała mu odmawiać? Jeżeli decyduje się na dziecko to chcę, żeby miało miłe i bezproblemowe życie, a nie jadło suche bułki z zasady, żeby do nikogo ręki nie wyciągnąć, bo musi udowodnić (właściwie to komu?), że jest samodzielne. Różnie się w życiu układa, nie każdy będzie miał ciepłą posadkę w korpo. Dużo ludzi pracuje za minimalną albo niewiele więcej. Kraj nie sprzyja usamodzielnianiu się.
Poza tym wiele z was co się tak oburza to podejrzewam, że wcale nie odmawiało pomocy od rodziców w formie dofinansowania jakiś wesel, darmowej opieki na dziećmi, pierwszych aut itp. i raczej w wieku 16 lat nie zasuwałyście do roboty, żeby sobie kupić batona czy bilet do kina.

[f8c2d375a73595a7890227cbb2d3acee309191de_62181c3c5fcdf]

Rozumiem, że ktoś nie chce rozpuszczać dziecka finansując mu kosztowne wycieczki, markowe ciuchy czy iphona. Nie rozumiem jak można kogoś sprowadzić na świat, a potem się na niego wypiąć, jeśli z jakiś powodów sobie nie radzi. Dla mnie to nie jest normalna sytuacja, że 16 latek musi sobie dorabiać.

[Pani_Mada]

[1=f8c2d375a73595a7890227c bb2d3acee309191de_62181c3 c5fcdf;89054057]Bo uważam, że rodzic powinien wspierać bezterminowo jak go na to stać. Jakby mi dziecko nawet 40 letnie powiedziało, że potrzebuje kosztownego leczenia dentystycznego albo zbiera na wkład własny, to bym się dołożyła, jakbym mnie było na to stać. Czemu bym miała mu odmawiać? Jeżeli decyduje się na dziecko to chcę, żeby miało miłe i bezproblemowe życie, a nie jadło suche bułki z zasady, żeby do nikogo ręki nie wyciągnąć, bo musi udowodnić (właściwie to komu?), że jest samodzielne. Różnie się w życiu układa, nie każdy będzie miał ciepłą posadkę w korpo. Dużo ludzi pracuje za minimalną albo niewiele więcej. Kraj nie sprzyja usamodzielnianiu się.
Poza tym wiele z was co się tak oburza to podejrzewam, że wcale nie odmawiało pomocy od rodziców w formie dofinansowania jakiś wesel, darmowej opieki na dziećmi, pierwszych aut itp. i raczej w wieku 16 lat nie zasuwałyście do roboty, żeby sobie kupić batona czy bilet do kina.[/QUOTE]

no ale dopiero pisałaś o zaspokajaniu podstawowych potrzeb (jedzenie, dach nad głową, leczenie, edukacja). a teraz o jednorazowych, niespodziewanych wydatkach.
to już nie wiem o jakiej pomocy finansowej mówisz.

z tym drugim się zgadzam - jak rodziców na to stać, to mogą (ale mogą, nie powinni) wspomóc w większych niespodziewanych kosztach. z pierwszym nie - dorosłą, pracującą osobę powinno być stać na jedzenie i dach nad głową, a jeśli jej nie stać, to moim zdaniem problemem wcale nie jest brak pomocy finansowej od rodziców. i ciągłe finansowanie podstawowych potrzeb przyniesie w tym przypadku więcej szkody niż pożytku.

[Limonka2738]

Napisane przez Pani_Mada

a jako dorosłe dziecko, nie wolałabyś, żeby za te kilka wolnych stówek miesięcznie rodzice pojechali sobie gdzieś czy odłożyli jako oszczędności na emeryturę?

To wszystko tak bardzo zależy od indywidualnych sytuacji wszystkich zainteresowanych.


Jak dziecko zarabia, uczciwie pracuje, nie leni się, to czemu rodzice mają nie pomóc, jeśli mają możliwość?


Może ja się personalnie czuję wywołana do tablicy, ale w pomaganiu sobie nie ma nic złego i u mnie w rodzinie to po prostu norma.


Jak babcia potrzebuje remontu, to jej moi rodzice robią, chociaż teoretycznie stać by ją było, żeby samej zapłacić. Bo dla moich rodziców to stosunkowo niewiele, a dla babci to większość jej oszczędności, które jej się jeszcze kiedyś mogą przydać.


W takiej patologii się wychowałam i takie patologiczne schematy przejęłam.

---------- Dopisano o 15:38 ---------- Poprzedni post napisano o 15:33 ----------

[1=f8c2d375a73595a7890227c bb2d3acee309191de_62181c3 c5fcdf;89054064]Rozumiem, że ktoś nie chce rozpuszczać dziecka finansując mu kosztowne wycieczki, markowe ciuchy czy iphona. Nie rozumiem jak można kogoś sprowadzić na świat, a potem się na niego wypiąć, jeśli z jakiś powodów sobie nie radzi. Dla mnie to nie jest normalna sytuacja, że 16 latek musi sobie dorabiać.[/QUOTE]


Tutaj co prawda jest głębsza dyskusja.


No bo czemu sobie nie radzi? Wydaje pieniądze na używki? Nie może się zebrać do pracy?


To jest bardzo indywidualna sprawa i zależy od wielu czynników.


Jeżeli syn jest uzależniony od hazardu, to oczywiście nie należy mu dawać pieniędzy.


A jeśli ma depresję i nie może utrzymać pracy? Ja w sumie nie wiem, z jednej strony nie jego wina i to choroba, z drugiej, czy to nie pozwoli mu na rozgoszczenie się w problemie, zamiast z nim walczyć? Tutaj musiałby się wypowiedzieć ktoś obeznany w temacie.


Jeżeli syn haruje na dwa etaty i nie stać go na zapłacenie za kosztowne leczenie, to moim zdaniem nawet Malediwy rodziców mogą poczekać.

[Pani_Mada]

Napisane przez Limonka2738

To wszystko tak bardzo zależy od indywidualnych sytuacji wszystkich zainteresowanych.


Jak dziecko zarabia, uczciwie pracuje, nie leni się, to czemu rodzice mają nie pomóc, jeśli mają możliwość?


Może ja się personalnie czuję wywołana do tablicy, ale w pomaganiu sobie nie ma nic złego i u mnie w rodzinie to po prostu norma.


Jak babcia potrzebuje remontu, to jej moi rodzice robią, chociaż teoretycznie stać by ją było, żeby samej zapłacić. Bo dla moich rodziców to stosunkowo niewiele, a dla babci to większość jej oszczędności, które jej się jeszcze kiedyś mogą przydać.


W takiej patologii się wychowałam i takie patologiczne schematy przejęłam.

skoro zacytowałaś mój post to może odpowiesz na pytanie w nim zawarte?

---------- Dopisano o 15:42 ---------- Poprzedni post napisano o 15:38 ----------

Napisane przez Limonka2738

Jeżeli syn haruje na dwa etaty i nie stać go na zapłacenie za kosztowne leczenie, to moim zdaniem nawet Malediwy rodziców mogą poczekać.

tylko że tutaj nie ma nic o depresji, nic o kosztownym leczeniu, o harowaniu na dwa etaty, nic o jednorazowych wydatkach a jedynie... " Często zdarza się taka sytuacja, ze pożycza ode mnie duża kasę, która oddaje po dłuższym czasie"

i co zadziwiające... niby autorka z chłopakiem mieszkają razem, niby dzielą się kosztami życia na pół, a ona nawet nie wie na co on tą dużą kasę tak często pożycza. jakby ode mnie chłopak regularnie pożyczał większe pieniądze i oddawał je po długim czasie to bym się zainteresowała na co to idzie

może rodzice wiedzą. i dlatego nie pożyczają

[Limonka2738]

Napisane przez Pani_Mada

skoro zacytowałaś mój post to może odpowiesz na pytanie w nim zawarte?

To była odpowiedź. ZALEŻY.


Zależy, czy lubią podróżować. Zależy, co to za podróż. Zależy, na co by mi te pieniądze były. Zależy, z jakiego powodu mi nie starcza, zależy w jakiej formie by te pieniądze miały być oszczędzane itd.

[tinkerver2]

Mada, ale serio, już abstrahując od tego wątku, jak za niecałe 2200 utrzymać siebie i wynająć mieszkanie? Ja wiem, można się przebranzowic, wyjechać, ale ktoś musi wykonywać te słabo płatne zawody. Ktoś musi być panią w mopsie, ktoś musi być nauczycielka, ktoś musi siedzieć na poczcie, ktoś musi sprzątać szkoły, ktoś musi być kucharka, pomywaczem itd.

Wysłane z mojego moto g(8) power przy użyciu Tapatalka

[Limonka2738]

Napisane przez Pani_Mada

tylko że tutaj nie ma nic o depresji, nic o kosztownym leczeniu, o harowaniu na dwa etaty, nic o jednorazowych wydatkach a jedynie... " Często zdarza się taka sytuacja, ze pożycza ode mnie duża kasę, która oddaje po dłuższym czasie"

i co zadziwiające... niby autorka z chłopakiem mieszkają razem, niby dzielą się kosztami życia na pół, a ona nawet nie wie na co on tą dużą kasę tak często pożycza. jakby ode mnie chłopak regularnie pożyczał większe pieniądze i oddawał je po długim czasie to bym się zainteresowała na co to idzie

może rodzice wiedzą. i dlatego nie pożyczają

Tutaj w ogóle nic nie ma, więc ja się odnoszę tylko do tego, że to chore, żeby 16-latek musiał dorabiać na wszystko, co nie jest absolutnym minimum egzystencji.

[PaulinciaKWC]

Napisane przez Limonka2738

W takiej patologii się wychowałam i takie patologiczne schematy przejęłam.

Chyba zapominasz, że nie każdy ma bogatych rodziców i nie każdy ma taki budżet "na pomaganie". Jeżeli komuś nie zostaje miesiąc w miesiąc większość wypłaty tylko np. max 500 zł, to może powinien się też zatroszczyć o siebie i mieć coś na czarną godzinę na przykład?
Samo pomaganie to jedno, ale jeszcze trzeba mieć z czego.

---------- Dopisano o 15:53 ---------- Poprzedni post napisano o 15:52 ----------

Napisane przez Limonka2738

Tutaj w ogóle nic nie ma, więc ja się odnoszę tylko do tego, że to chore, żeby 16-latek musiał dorabiać na wszystko, co nie jest absolutnym minimum egzystencji.

a zdajesz sobie sprawę z istnienia biednych rodzin? tak po prostu? gdzie nie ma na kino?

[Pani_Mada]

Napisane przez Limonka2738

Tutaj w ogóle nic nie ma, więc ja się odnoszę tylko do tego, że to chore, żeby 16-latek musiał dorabiać na wszystko, co nie jest absolutnym minimum egzystencji.

cały czas mowa o dorosłych, nieuczących się dzieciach, więc skąd ten 16-latek?