Przechodzony związek oraz brak przyszłości

[Taranka]

Napisane przez Julie097

A z jakiego powodu ja mam ogarniać dosłownie wszystko? Na mojej głowie są rachunki, opłaty, planowanie wakacji, pilnuje swojej pracy, jego pracy i pamietam date urodzin jego matki xd Chciałabym żeby on w końcu wyszedł z inicjatywa czegokolwiek jako facet. W dodatku sprawa wyglada tak, ze to on w tym wszystkim tak naprawde jest na gorszej pozycji. Mieszkanie na którym się znajdujemy jest moje, w razie czego on dostaje po prostu bilet w jedna strone i wraca do matki. :I ciężko mi zrozumieć dlaczego 26 letni facet nie dąży do niczego swojego, nawet dla własnego zabezpieczenia, kiedy oferuje mu się nawet pomoc. Co nie jest takie proste przy braku rozdzielnosci majątkowej. No ale to wszystko wyjdzie w praniu, prawda jest taka ze czas dla kobiety jest o wiele cenniejszy niż dla faceta.

No i zaczynaja się wysypywać trupy z szafy
Pan ma wszystko załatwione, żyje sobie jak pączuś, po co miałby cokolwiek zmieniać jak jemu jest najwidoczniej tak dobrze i wygodnie?
A marudzenie, że mu ciasno w Twoim mieszkaniu, połączone z nicnierobieniem, aby cokolwiek zmienić jest już bezczelne
A jak do tego mówisz mu, że zależy Ci na zmianie na większe, a on się tylko zastanawia nad nowym samochodzikiem, to dla mnie facet jest do odstrzału, bo macie kompletnie inne priorytety.

[Ellen_Ripley]

Napisane przez Taranka

No i zaczynaja się wysypywać trupy z szafy
Pan ma wszystko załatwione, żyje sobie jak pączuś, po co miałby cokolwiek zmieniać jak jemu jest najwidoczniej tak dobrze i wygodnie?
A marudzenie, że mu ciasno w Twoim mieszkaniu, połączone z nicnierobieniem, aby cokolwiek zmienić jest już bezczelne
A jak do tego mówisz mu, że zależy Ci na zmianie na większe, a on się tylko zastanawia nad nowym samochodzikiem, to dla mnie facet jest do odstrzału, bo macie kompletnie inne priorytety.

Ona myśli o wspólnej przyszłości i położeniu fundamentów pod nią a on o swoich przyjemnościach. Inne priorytety, inne drogi.

[tinkerver2]

Napisane przez Taranka

No i zaczynaja się wysypywać trupy z szafy

Pan ma wszystko załatwione, żyje sobie jak pączuś, po co miałby cokolwiek zmieniać jak jemu jest najwidoczniej tak dobrze i wygodnie?

A marudzenie, że mu ciasno w Twoim mieszkaniu, połączone z nicnierobieniem, aby cokolwiek zmienić jest już bezczelne

A jak do tego mówisz mu, że zależy Ci na zmianie na większe, a on się tylko zastanawia nad nowym samochodzikiem, to dla mnie facet jest do odstrzału, bo macie kompletnie inne priorytety.

No o tym właśnie piszę.

Wysłane z mojego moto g(8) power przy użyciu Tapatalka

[Martyna12111]

Autorka woli narzekać na chłopa zamiast podjąć poważny krok tj. rozstanie.

[Overcooked]

Napisane przez Julie097

A z jakiego powodu ja mam ogarniać dosłownie wszystko? Na mojej głowie są rachunki, opłaty, planowanie wakacji, pilnuje swojej pracy, jego pracy i pamietam date urodzin jego matki xd Chciałabym żeby on w końcu wyszedł z inicjatywa czegokolwiek jako facet. W dodatku sprawa wyglada tak, ze to on w tym wszystkim tak naprawde jest na gorszej pozycji. Mieszkanie na którym się znajdujemy jest moje, w razie czego on dostaje po prostu bilet w jedna strone i wraca do matki. :I ciężko mi zrozumieć dlaczego 26 letni facet nie dąży do niczego swojego, nawet dla własnego zabezpieczenia, kiedy oferuje mu się nawet pomoc. Co nie jest takie proste przy braku rozdzielnosci majątkowej. No ale to wszystko wyjdzie w praniu, prawda jest taka ze czas dla kobiety jest o wiele cenniejszy niż dla faceta.

No i trup z szafy wypadł z hukiem
Facet ci nie odpowiada (nic dziwnego po jego opisach) i to się nie zmieni. Liczysz na coś nierealnego, że nagle walnie go jakiś piorun produktywności i zacznie robić podwaliny pod rodzinne życie i skrupulatnie planować wicie gniazdka w perspektywie pięcioletniej - jak on aktualnie jest zupełnie w innym momencie życia i jakoś mocno głęboko go to nie interesuje rodzinna przyszłość to jakoś to będzie jak ze wszystkim bo ty ogarniesz większość spraw jak przyjdzie co do czego bo będziesz bardziej w temacie.

Takie liczenie na to że da ci "znak" i "dowód" że wszystko będzie dobrze jak czujesz i logicznie wiesz że nie idzie dobrze tylko przeciąga twoje męczenie się.

[Zorzoli]

Jako ponad 30 letnia doświadczona koleżanka powiem Ci, że ludzie sie nie zmieniają.
Może jakieś drobnostki można dopracować ale facet nie zmieni się w kogoś ogarniętego. Nie ma na to szans.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[Limonka2738]

Napisane przez bloom26

Facet niby dorosły ale jak widać, jeszcze nie dojrzał do poważniejszego życia. Czas postawić na konkretną rozmowę i zacząć działać. Jak nie zobaczysz efektów to znak, że czas się rozstać.

No tak, bo dojrzałość to dzieci i kredyt na mieszkanie.

Jedna sprawa, że mają inne wizje na życie i muszą to omówić, żeby podjąć jakieś decyzje razem albo się rozstać.

Ale druga, że decyzja o braku dzieci może być tak samo dojrzała jak ich planowanie.

---------- Dopisano o 14:05 ---------- Poprzedni post napisano o 14:03 ----------

Napisane przez Julie097

A z jakiego powodu ja mam ogarniać dosłownie wszystko? Na mojej głowie są rachunki, opłaty, planowanie wakacji, pilnuje swojej pracy, jego pracy i pamietam date urodzin jego matki xd Chciałabym żeby on w końcu wyszedł z inicjatywa czegokolwiek jako facet. W dodatku sprawa wyglada tak, ze to on w tym wszystkim tak naprawde jest na gorszej pozycji. Mieszkanie na którym się znajdujemy jest moje, w razie czego on dostaje po prostu bilet w jedna strone i wraca do matki. :I ciężko mi zrozumieć dlaczego 26 letni facet nie dąży do niczego swojego, nawet dla własnego zabezpieczenia, kiedy oferuje mu się nawet pomoc. Co nie jest takie proste przy braku rozdzielnosci majątkowej. No ale to wszystko wyjdzie w praniu, prawda jest taka ze czas dla kobiety jest o wiele cenniejszy niż dla faceta.

No to nie zajmuj się tym wszystkim. Przecież nikt Ci nie każe.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[b7c523c48d685fff13c5db5a9d3e58ccf0b35a9f_65555d08413b4]

Napisane przez Limonka2738

No tak, bo dojrzałość to dzieci i kredyt na mieszkanie.

Jedna sprawa, że mają inne wizje na życie i muszą to omówić, żeby podjąć jakieś decyzje razem albo się rozstać.

Ale druga, że decyzja o braku dzieci może być tak samo dojrzała jak ich planowanie.

Według mnie niedojrzałością jest nie branie odpowiedzialności za swoje własne cele (np narzeka na mieszkanie ale nic nie robi), nie precyzowanie ich (partnerka nie wie na czym stoi)

Sent from my BV9800Pro using Tapatalk

[Limonka2738]

Napisane przez Martyna12111

To się rozstańcie, skoro już są zgrzyty i się nie dobraliście to po co masz się męczyć? Niech on żyje swoim życiem, znajdzie sobie inną dla której też "wyszalenie się" jest priorytetem, a Ty poszukaj faceta, który nie chcę czekać x lat na założenie rodziny i na kupno własnego mieszkania Ja jestem w podobnym wieku i mimo że jestem kobietą to też nie są mi w głowie śluby i kredyty, mnie np. interesuję bezdzietny konkubinat bez wspólnego zamieszkania i celuje w takich facetów, którym też takie coś odpowiada

Po prostu nie ma sensu wzajemnie męczyć sobie tyłka.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[Nimve]

Napisane przez Julie097

Najlepsze jest to ze to on narzeka czesciej ze jemu jest ciasno bo pochodzi z domku na wsi. Najwyrazniej to tylko takie gadanie, bo ja ciagle wysyłam mu oferty mieszkań i nieruchomości a on to po prostu zlewa

To jest dokładnie takie samo jego gadanie, jak teraz Twoje. Ponarzekać można, fajnie jakby się magicznie zmieniło, ale nie zależy na zmianach aż na tyle, żeby podejmować wysiłek. Chyba, że siadasz z nim do stołu i to rozwiązujesz od ręki, to zwracam honor.

[Glodomorek]

Napisane przez Julie097

A z jakiego powodu ja mam ogarniać dosłownie wszystko? Na mojej głowie są rachunki, opłaty, planowanie wakacji, pilnuje swojej pracy, jego pracy i pamietam date urodzin jego matki xd Chciałabym żeby on w końcu wyszedł z inicjatywa czegokolwiek jako facet. W dodatku sprawa wyglada tak, ze to on w tym wszystkim tak naprawde jest na gorszej pozycji. Mieszkanie na którym się znajdujemy jest moje, w razie czego on dostaje po prostu bilet w jedna strone i wraca do matki. :I ciężko mi zrozumieć dlaczego 26 letni facet nie dąży do niczego swojego, nawet dla własnego zabezpieczenia, kiedy oferuje mu się nawet pomoc. Co nie jest takie proste przy braku rozdzielnosci majątkowej. No ale to wszystko wyjdzie w praniu, prawda jest taka ze czas dla kobiety jest o wiele cenniejszy niż dla faceta.

A dlaczego ogarniasz wakacje, jego prace i jego matkę?
Czy on się dokłada do rachunków? To, że Ty je pilnujesz jest ok, bo mieszkanie jest Twoje, ale powinien się dokładać.
Nie masz żadnego obowiązku pilnować jego pracy ani urodzin jego matki. Nie rób z niego kaleki. Niech sam pilnuje swoich spraw.
Wakacje - zależy czego oczekujesz. Jak on nie jest zainteresowany to rób je pod siebie, tam gdzie ty chcesz i jak chcesz

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[bloom26]

Napisane przez Limonka2738

No tak, bo dojrzałość to dzieci i kredyt na mieszkanie.

Jedna sprawa, że mają inne wizje na życie i muszą to omówić, żeby podjąć jakieś decyzje razem albo się rozstać.

Ale druga, że decyzja o braku dzieci może być tak samo dojrzała jak ich planowanie.[COLOR="Silver"]


Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

Pisząc to, że facet jeszcze nie dojrzał do poważniejszego życia nie oznacza, że miałam na myśli że dojrzałość = dzieci + kredyt na mieszkanie.

Jakby nie patrząc pojawiają się rozmowy na temat kupna mieszkania czy też ślubie, które według mnie są już poważniejszym etapem w życiu niż dotychczas się znajdują. A skoro facet jak to autorka napisała "naobiecywał ze poszukamy mieszkania i pójdziemy do banku i zapytamy o zdolność kredytowa. Ale od tamtego momentu dalej cisza i zero tematu." nie wykazuje żadnej inicjatywy, narzeka i nie robi nic w tym kierunku, żeby to zmienić to wg mnie to jest niedojrzałe podejście.

[Tanma]

Moim zdaniem masz dwie opcje Autorko.
1. Postawić go przed faktem dokonanym i zacząć ogarniać sama.
2. Dokopać się do przyczyn jego stagnacji.

U mnie minęło ponad 4 lata od zaręczyn do momentu, w którym zaczęliśmy ogarniać ślub. Pytałam, dociekałam o co chodzi, bo oświadczyny były, ale woli popchnąć dalej nie było. Jak się dokopałam do powodów, to wspólnie przepracowaliśmy to i owo, po czym poszliśmy dalej.
Może być jednak tak, że powodu nie ma i to jest Twojego TŻta recepta na życie. Bierność i pasywność to cechy, które potrafią zniechęcić i zirytować, dlatego rozumiem Twoje wzburzenie.

Według mnie ważna jest konkretna rozmowa. Usiadłabym i przegadała, że chcę mieszkanie w takim a takim odstępie czasu, jakie są moje możliwości, a jakie jego. Co możemy zrobić, żeby osiągnąć cel, jaki plan obieramy. Z tym, że to również Twoja inicjatywa. Jeżeli zależy Ci na tym, żeby temat wyszedł w 100% od niego, możesz się nie doczekać. Pytanie, czy zależy Ci na realnym działaniu, czy na jego postawie.

[Limonka2738]

Napisane przez bloom26

Pisząc to, że facet jeszcze nie dojrzał do poważniejszego życia nie oznacza, że miałam na myśli że dojrzałość = dzieci + kredyt na mieszkanie.

Jakby nie patrząc pojawiają się rozmowy na temat kupna mieszkania czy też ślubie, które według mnie są już poważniejszym etapem w życiu niż dotychczas się znajdują. A skoro facet jak to autorka napisała "naobiecywał ze poszukamy mieszkania i pójdziemy do banku i zapytamy o zdolność kredytowa. Ale od tamtego momentu dalej cisza i zero tematu." nie wykazuje żadnej inicjatywy, narzeka i nie robi nic w tym kierunku, żeby to zmienić to wg mnie to jest niedojrzałe podejście.

Autorka tak samo nic nie robi w tym kierunku.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[bloom26]

Napisane przez Limonka2738

Autorka tak samo nic nie robi w tym kierunku.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

Podejrzewam, że wynika to z tego co pisała wyżej, że " na mojej głowie są rachunki, opłaty, planowanie wakacji, pilnuje swojej pracy, jego pracy i pamietam date urodzin jego matki xd" i chciałaby żeby jakaś inicjatywa wyszła od niego.

Z drugiej strony też nie rozumiem tego po co autorka we wszystkim go wyręcza. Takie kwestie się ustala razem i robi podział obowiązków co, kto i kiedy robi.

[goslawka]

Mnie najbardziej zastanawia po co autorka mu pracy pilnuje

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[tinkerver2]

Napisane przez goslawka

Mnie najbardziej zastanawia po co autorka mu pracy pilnuje

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

Może żeby nie zaspał?

Wysłane z mojego moto g(8) power przy użyciu Tapatalka

[RedLorry]

Ja w wieku 26 lat mieszkałam w wynajmowanym pokoju, będąc na stażu za minimalną, marzyłam o wyjeździe do Afryki, nie w głowie mi było małżeństwo i nawet nie myślałam o własnym mieszkaniu (w dodatku nie było mnie na nie stać) - tak jak większości moich znajomych. Wszystko zmieniło się o 180 stopni w okolicach 3ostki (związek, dom, kredyt itp) i tak z mojej obserwacji wynika, że pary brały kredyt właśnie w okolicach tego wieku. Jesteście ze sobą długo to fakt, ale ten wiek 26 lat - ja się wcale aż tak facetowi nie dziwię, że jest oporny np. wziąć kredyt w dodatku w takich czasach. Pewnie powinniście się rozstać, on pewnie za kilka lat zacznie mieć podobne potrzeby jak Ty, ale Ty do tego czasu sfrustrowana przestaniesz go kochać, o ile już nie przestałaś. A co do kredytu, zastanów się, czy na ten moment nie wpakujesz gościa w bagno. Ja osobiście na ten moment odpuściłabym takie decyzje i patrzyła na rozwój sytuacji.
Idąc w nieco innym kierunku, mam kilka znajomych par, wieloletnie związki (niektóre zaczęte w okolicach 20stki), które naprawdę sporo razem przeszły w różnych niesprzyjających okolicznościach, często żyjąc w klitkach (mówimy o normalnych ludziach po studiach, piszę bo dla niektórych ma to znaczenie), na wynajmie, co tu dużo mówić - żyjąc bardzo skromnie i widać w nich było ogromną miłość i wzajemne wsparcie. Także i mój związek ma nie do końca zależne od nas problemy znane obojgu już przed ślubem, które niejedną parę by rozwaliły (niepłodność i moja choroba). Zadaj sobie może pytanie, czy wg Ciebie Wasz związek przeszedłby różne poważne życiowe problemy. Bo z Twoich postów jakoś tak to wszystko brzmi nie tak i jakoś wyczuwam, że ta miłość chyli się ku końcowi. A dla równowagi znam też wiele par, które były ze sobą póki wszystko było fajnie i bezproblemowo, takie związki też potrafiły trwać kilka lat i się rozpadały.

[dominika152]

Napisane przez RedLorry

Ja w wieku 26 lat mieszkałam w wynajmowanym pokoju, będąc na stażu za minimalną, marzyłam o wyjeździe do Afryki, nie w głowie mi było małżeństwo i nawet nie myślałam o własnym mieszkaniu (w dodatku nie było mnie na nie stać) - tak jak większości moich znajomych. Wszystko zmieniło się o 180 stopni w okolicach 3ostki (związek, dom, kredyt itp) i tak z mojej obserwacji wynika, że pary brały kredyt właśnie w okolicach tego wieku. Jesteście ze sobą długo to fakt, ale ten wiek 26 lat - ja się wcale aż tak facetowi nie dziwię, że jest oporny np. wziąć kredyt w dodatku w takich czasach. Pewnie powinniście się rozstać, on pewnie za kilka lat zacznie mieć podobne potrzeby jak Ty, ale Ty do tego czasu sfrustrowana przestaniesz go kochać, o ile już nie przestałaś. A co do kredytu, zastanów się, czy na ten moment nie wpakujesz gościa w bagno. Ja osobiście na ten moment odpuściłabym takie decyzje i patrzyła na rozwój sytuacji.
Idąc w nieco innym kierunku, mam kilka znajomych par, wieloletnie związki (niektóre zaczęte w okolicach 20stki), które naprawdę sporo razem przeszły w różnych niesprzyjających okolicznościach, często żyjąc w klitkach (mówimy o normalnych ludziach po studiach, piszę bo dla niektórych ma to znaczenie), na wynajmie, co tu dużo mówić - żyjąc bardzo skromnie i widać w nich było ogromną miłość i wzajemne wsparcie. Także i mój związek ma nie do końca zależne od nas problemy znane obojgu już przed ślubem, które niejedną parę by rozwaliły (niepłodność i moja choroba). Zadaj sobie może pytanie, czy wg Ciebie Wasz związek przeszedłby różne poważne życiowe problemy. Bo z Twoich postów jakoś tak to wszystko brzmi nie tak i jakoś wyczuwam, że ta miłość chyli się ku końcowi. A dla równowagi znam też wiele par, które były ze sobą póki wszystko było fajnie i bezproblemowo, takie związki też potrafiły trwać kilka lat i się rozpadały.

Brawo brawo, piękny wpis

[Sersei]

Obrączka na palcu tu niczego nie zmieni. Ty chcesz założyć rodzinę a on chce pobawić się, pożyć. Może znajdziecie się kiedyś w tym samym punkcie z wizja rodziny a może nie. Planowanie ślubu w tej sytuacji to błąd bo jedynie skomplikuje życie, zwłaszcza Twoje. Chcesz tego?

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[Julie097]

Napisane przez RedLorry

Ja w wieku 26 lat mieszkałam w wynajmowanym pokoju, będąc na stażu za minimalną, marzyłam o wyjeździe do Afryki, nie w głowie mi było małżeństwo i nawet nie myślałam o własnym mieszkaniu (w dodatku nie było mnie na nie stać) - tak jak większości moich znajomych. Wszystko zmieniło się o 180 stopni w okolicach 3ostki (związek, dom, kredyt itp) i tak z mojej obserwacji wynika, że pary brały kredyt właśnie w okolicach tego wieku. Jesteście ze sobą długo to fakt, ale ten wiek 26 lat - ja się wcale aż tak facetowi nie dziwię, że jest oporny np. wziąć kredyt w dodatku w takich czasach. Pewnie powinniście się rozstać, on pewnie za kilka lat zacznie mieć podobne potrzeby jak Ty, ale Ty do tego czasu sfrustrowana przestaniesz go kochać, o ile już nie przestałaś. A co do kredytu, zastanów się, czy na ten moment nie wpakujesz gościa w bagno. Ja osobiście na ten moment odpuściłabym takie decyzje i patrzyła na rozwój sytuacji.
Idąc w nieco innym kierunku, mam kilka znajomych par, wieloletnie związki (niektóre zaczęte w okolicach 20stki), które naprawdę sporo razem przeszły w różnych niesprzyjających okolicznościach, często żyjąc w klitkach (mówimy o normalnych ludziach po studiach, piszę bo dla niektórych ma to znaczenie), na wynajmie, co tu dużo mówić - żyjąc bardzo skromnie i widać w nich było ogromną miłość i wzajemne wsparcie. Także i mój związek ma nie do końca zależne od nas problemy znane obojgu już przed ślubem, które niejedną parę by rozwaliły (niepłodność i moja choroba). Zadaj sobie może pytanie, czy wg Ciebie Wasz związek przeszedłby różne poważne życiowe problemy. Bo z Twoich postów jakoś tak to wszystko brzmi nie tak i jakoś wyczuwam, że ta miłość chyli się ku końcowi. A dla równowagi znam też wiele par, które były ze sobą póki wszystko było fajnie i bezproblemowo, takie związki też potrafiły trwać kilka lat i się rozpadały.

No to widzisz, a my mamy po 26 lat, już stałe prace i inna sytuacje. To ze chce zacząć poważniejsze zycie nie oznacza, ze tez nie chce podróżować i się bawić Sama napisałaś o swojej niepłodności, u mnie w rodzinie kobiety tez miały problemy z płodnością. Może się okazać ze po 30 tez nie bede mogła mieć dzieci, nie oszukujmy się tak działa biologia Poza tym, to 26 lat to nie są już okolice 30tki? Na pewno bliżej niż dalej. Jak już mowilam jemu nasza obecna sytuacja tez średnio pasuje, chociaż nie siedzimy ma wynajmie ale na moim mieszkaniu. Mnóstwo razy słyszałam od niego teksty ze chciałby wybudować dom, większość jego znajomych jest w trakcie budowy i dlatego tak gada. Swoją droga, dobrze wiemy ze takich rzeczy nie robi się w miesiąc, a taka budowa ciagnie się nawet kilka lat.

[RedLorry]

W okolicach 30stki miałam bardziej na myśli 29-31 lat zmiana mieszkania to inna sprawa, ale jeżeli myśleliście o budowie i o dziecku to niestety, czasu na zabawę i podróże, o którym piszesz, zwyczajnie nie będzie przez jakiś czas (i to nie krótki bardzo niewiele). Jeżeli masz inne wyobrażenie na ten temat, to obawiam się, że jest ono oderwane od rzeczywistości. I może na to Twój facet w wieku 26 lat nie jest gotowy,a boi się że jak już będzie ślub to za chwilę będzie reszta pakietu. Podtrzymuję również sprawę z kredytem - a właściwie namawianie kogoś do podjęcia takiej decyzji w takim momencie. W dodatku jeżeli miałaby by to być jednak budowa, to niestety czasy są na to bardzo niesprzyjające, nie chce oceniać ze jest to niemożliwe, ale nie wiem czy zdajesz sobie z tego sprawę. A może on widzi Twoja niechęć do niego, weźmie kredyt, Ty i tak odejdziesz i będzie miec problem. Warto spojrzeć z innej perspektywy na to. Jeszcze gorzej takie namawianie wygląda jeżeli on miałby go brać sam (tego nie wiem). Dziwi mnie fakt, że skoro tak naprawdę nie macie w tym momencie dużych życiowych problemów i niezle warunki na start to jest między wami słabo z tego co piszesz. Chłopak, już nazwijmy go tak, niedojrzały (choć jak pisałam, wieku 26 lat jakoś mnie to nie szokuje), ale Ty też tak za ciepło to o nim nie piszesz. Zastanów się nad druga częścią mojej poprzedniej wypowiedzi, bo skoro teraz nie macie jakichś poważniejszych problemów, to co dopiero będzie jak one się pojawia.

---------- Dopisano o 12:21 ---------- Poprzedni post napisano o 11:44 ----------

A sorry, doczytałam, że z tym domem to jego pomysł, czyli jak rozumiem Ciebie budowa domu nie interesuje. Co do reszty, podtrzymuje.

[Taranka]

Napisane przez Julie097

No to widzisz, a my mamy po 26 lat, już stałe prace i inna sytuacje. To ze chce zacząć poważniejsze zycie nie oznacza, ze tez nie chce podróżować i się bawić Sama napisałaś o swojej niepłodności, u mnie w rodzinie kobiety tez miały problemy z płodnością. Może się okazać ze po 30 tez nie bede mogła mieć dzieci, nie oszukujmy się tak działa biologia Poza tym, to 26 lat to nie są już okolice 30tki? Na pewno bliżej niż dalej. Jak już mowilam jemu nasza obecna sytuacja tez średnio pasuje, chociaż nie siedzimy ma wynajmie ale na moim mieszkaniu. Mnóstwo razy słyszałam od niego teksty ze chciałby wybudować dom, większość jego znajomych jest w trakcie budowy i dlatego tak gada. Swoją droga, dobrze wiemy ze takich rzeczy nie robi się w miesiąc, a taka budowa ciagnie się nawet kilka lat.

No dobrze, Ty chcesz zacząć to 'poważniejsze życie', ale czy on tego chce? Bo gadać to każdy może, liczy się to, co robi.
Chce mieć dom? Super, ale to trzeba zacząć coś robić, a sama mówisz, że jego bardziej interesuje kupowanie motocykla niż odkładanie pieniędzy

Mam wrażenie, że na wątku szukasz magicznej recepty, że ktoś Ci napisze: 'powiedz mu to i to', a wtedy on się w sekundę zmieni.

[bafa65383b74e1029ccef70174e4f68b71e8a0f7_646950f23ada7]

Napisane przez Julie097

No to widzisz, a my mamy po 26 lat, już stałe prace i inna sytuacje. To ze chce zacząć poważniejsze zycie nie oznacza, ze tez nie chce podróżować i się bawić Sama napisałaś o swojej niepłodności, u mnie w rodzinie kobiety tez miały problemy z płodnością. Może się okazać ze po 30 tez nie bede mogła mieć dzieci, nie oszukujmy się tak działa biologia Poza tym, to 26 lat to nie są już okolice 30tki? Na pewno bliżej niż dalej. Jak już mowilam jemu nasza obecna sytuacja tez średnio pasuje, chociaż nie siedzimy ma wynajmie ale na moim mieszkaniu. Mnóstwo razy słyszałam od niego teksty ze chciałby wybudować dom, większość jego znajomych jest w trakcie budowy i dlatego tak gada. Swoją droga, dobrze wiemy ze takich rzeczy nie robi się w miesiąc, a taka budowa ciagnie się nawet kilka lat.

No i? Pogadaj z nim co on chce tak szczerze Jeśli on uważa, że na śluby, kredyty i dzieci jest za wcześnie to ma do tego prawo. Dla mnie pakowanie się w budowę domu w wieku 26 lat to jakieś totalne nieporozumienie.
Ogólnie uważam, że to jest doskonały czas na zastanowienie się, czego się chce od życia. Może wam że sobą nie po drodze. Może on dom i dzieci będzie chciał mieć za 10 lat.
A co do tego, że coś by chciał. Wiele ludzi tak ma, że chciałoby to czy tamto, a często zajmuje im to lata, aby dojrzec do tej decyzji i w końcu to zrobić.

Wysłane z mojego M2007J20CG przy użyciu Tapatalka

[Martyna12111]

Za bardzo fiksujesz się na tym swoim wieku, 26 lat to nie jest starość i nawet z punktu biologicznego masz jeszcze sporo czasu na dziecko, ślub można wziąć w każdym wieku albo wcale, wyluzuj trochę. Ta magiczna 30stka to nie jest żadna granica do której trzeba wszystko odhaczyć

[Azhaar]

Napisane przez Julie097

No to widzisz, a my mamy po 26 lat, już stałe prace i inna sytuacje. To ze chce zacząć poważniejsze zycie nie oznacza, ze tez nie chce podróżować i się bawić Sama napisałaś o swojej niepłodności, u mnie w rodzinie kobiety tez miały problemy z płodnością. Może się okazać ze po 30 tez nie bede mogła mieć dzieci, nie oszukujmy się tak działa biologia Poza tym, to 26 lat to nie są już okolice 30tki? Na pewno bliżej niż dalej. Jak już mowilam jemu nasza obecna sytuacja tez średnio pasuje, chociaż nie siedzimy ma wynajmie ale na moim mieszkaniu. Mnóstwo razy słyszałam od niego teksty ze chciałby wybudować dom, większość jego znajomych jest w trakcie budowy i dlatego tak gada. Swoją droga, dobrze wiemy ze takich rzeczy nie robi się w miesiąc, a taka budowa ciagnie się nawet kilka lat.

Boże, ale Ty jesteś męcząca w tej swojej argumentacji...

Nieważne czy 20, 30 czy 40 lat - każdy ustala swoje priorytety w życiu w danym momencie. Ty ze swoim facetem macie inne i koniec tematu. A Ty na siłę próbujesz udowodnić, że 26 to bliżej do 30 niż 20. Zaraz napiszesz - zgodnie z prawdą - że 26 to w sumie bliżej do 40tki niż 10tki Tylko co z tego?

"To ze chce zacząć poważniejsze zycie nie oznacza, ze tez nie chce podróżować i się bawić "

Z całym szacunkiem, ale jak Wy nie macie oszczędności nawet na wkład własny mieszkania, to zapewniam, że na jednoczesne budowanie domu, dzieci, podróżowanie i szaleństwa Was zwyczajnie nie stać - zejdź na ziemię. Oczywiście drugi aspekt to też brak czasu.

Musicie konkretnie porozmawiać - kiedy widzielibyście tę budowę domu (czy tam kupno mieszkania) i ewentualne starania o dzieci. Ocenić jak stoicie finansowo i ile np. musielibyście zacząć już teraz oszczędzać miesięcznie, aby osiągnąc cel w roku X (oczywiscie warto pamiętać, że aktualnie ceny i stopy rosną, więc warto mieć na uwadze, że pewnie zajmie to dłużej niż krócej).

I po tej analizie powinno dać się odpowiedziec na pytanie - czy w tym momencie jestem w stanie poświęcić tyle i tyle, aby osiągnąć cel w wyznaczonym mniej więcej czasie? Jeśli nie, no to zostaje Wam rozstanie.

[RedLorry]

Autorki, Wy razem mielibyście brać kredyt czy namawiasz chłopaka, aby wziąl na "swoją" część mieszkania kredyt?

---------- Dopisano o 17:24 ---------- Poprzedni post napisano o 17:23 ----------

Autorko*

[Julie097]

Napisane przez Azhaar

Boże, ale Ty jesteś męcząca w tej swojej argumentacji...

Nieważne czy 20, 30 czy 40 lat - każdy ustala swoje priorytety w życiu w danym momencie. Ty ze swoim facetem macie inne i koniec tematu. A Ty na siłę próbujesz udowodnić, że 26 to bliżej do 30 niż 20. Zaraz napiszesz - zgodnie z prawdą - że 26 to w sumie bliżej do 40tki niż 10tki Tylko co z tego?

"To ze chce zacząć poważniejsze zycie nie oznacza, ze tez nie chce podróżować i się bawić "

Z całym szacunkiem, ale jak Wy nie macie oszczędności nawet na wkład własny mieszkania, to zapewniam, że na jednoczesne budowanie domu, dzieci, podróżowanie i szaleństwa Was zwyczajnie nie stać - zejdź na ziemię. Oczywiście drugi aspekt to też brak czasu.

Musicie konkretnie porozmawiać - kiedy widzielibyście tę budowę domu (czy tam kupno mieszkania) i ewentualne starania o dzieci. Ocenić jak stoicie finansowo i ile np. musielibyście zacząć już teraz oszczędzać miesięcznie, aby osiągnąc cel w roku X (oczywiscie warto pamiętać, że aktualnie ceny i stopy rosną, więc warto mieć na uwadze, że pewnie zajmie to dłużej niż krócej).

I po tej analizie powinno dać się odpowiedziec na pytanie - czy w tym momencie jestem w stanie poświęcić tyle i tyle, aby osiągnąć cel w wyznaczonym mniej więcej czasie? Jeśli nie, no to zostaje Wam rozstanie.

Oszczędności na wkład własny tak się składa mam ja, ale on zarabia nieco więcej wiec siła rzeczy ma większa zdolność kredytowa. Rzecz w tym ze jeżeli ja zainwestuje pieniadze w ten jego kredyt to nie mam nawet żadnego zabezpieczenia żyjąc z nim w konkubinacie. Na budowę domu akurat uparł się on, ja chciałabym chociaż większe mieszkanie bo nie wiem czy kiedykolwiek będzie mnie stac na budowę, ale on się porywa z motyką na slonce.

[Ellen_Ripley]

Napisane przez Julie097

Oszczędności na wkład własny tak się składa mam ja, ale on zarabia nieco więcej wiec siła rzeczy ma większa zdolność kredytowa. Rzecz w tym ze jeżeli ja zainwestuje pieniadze w ten jego kredyt to nie mam nawet żadnego zabezpieczenia żyjąc z nim w konkubinacie. Na budowę domu akurat uparł się on, ja chciałabym chociaż większe mieszkanie bo nie wiem czy kiedykolwiek będzie mnie stac na budowę, ale on się porywa z motyką na slonce.

Nie widzisz nadal, że tego się nie da poskładać do kupy, że było dobrze? Macie inne wizje, priorytety itd. Tracisz czas tylko i na własne życzenie.

[Overcooked]

Napisane przez Julie097

Oszczędności na wkład własny tak się składa mam ja, ale on zarabia nieco więcej wiec siła rzeczy ma większa zdolność kredytowa. Rzecz w tym ze jeżeli ja zainwestuje pieniadze w ten jego kredyt to nie mam nawet żadnego zabezpieczenia żyjąc z nim w konkubinacie. Na budowę domu akurat uparł się on, ja chciałabym chociaż większe mieszkanie bo nie wiem czy kiedykolwiek będzie mnie stac na budowę, ale on się porywa z motyką na slonce.

Rzecz w tym że tak samo nie masz żadnego zabezpieczenia nawet jakby się z tobą ożenił, sam poszedł po kredyt - to by była tak samo bez sensu "inwestycja" na rzecz brania kredytu którego nie jesteś w stanie bez niego udźwignąć, a z taką inflacją twój odzyskany wkład własny by stracił na wartości. Jakbyś nie malowała rzeczywistości wasze priorytety się rozjeżdżają - ty potrzebujesz zapuszczania korzeni/wicia gniazda i do tego tymi czy innymi drogami do tego zmierzasz, a on potrzebuje życia jakie ma obecnie a wizje domu i dzieci są planem na "kiedyś w swoim czasie". Z tego się nic nie ulepi. Ty łudzisz się że w końcu go olśni i "dojrzeje" do twojej wizji działając na swoją niekorzyść i sabotując własną przyszłość, on przynajmniej realistycznie nie robi sobie pod górkę i nie poświęca się dla planu "dom i dzieci" skoro aktualnie nie chce.