Mam 30 lat i 0 doświadczenia zawodowego

[Jula679]

Napisane przez Nuciak1992

No właśnie też mi się wydaje, że teraz jest wysyp juniorów nierzadko przewyższających wiedzą midów sprzed 10lat

Mam wrażenie, że to dlatego ponieważ część osób uczy się w domu czy na kursach. Jak ktoś faktycznie chce i ogarnie temat to nie koniecznie potrzebuje studiów, żeby pracować w branży. Z 2 lata temu pracowałam z dziewczyną której chłopak pracował w IT i zajmował się m.in. rekrutacją nowych osób. Mówiła, że dla niego liczyło się głownie portfolio. Jak praca go zaciekawiła i co ważne była samodzielna( nie powtarzająca się, gdy na kursie np. kilka osób robi ten sam projekt) to zapraszał na rozmowę.

[Alekto123]

Ale nauczyć się programowania w rok to można chyba tylko nie pracując? Bo trzeba poświęcać 8h dziennie na to. Tak mówią na kanale "Jak nauczyć się programować".

On ma studia, jak nie chodziła do totalnie dennej uczelni to wie co to jest OOP, struktury danych czy czym jest baza danych i coś umie w niej zrobić, etc. Do nauki został jej framework, to nie to samo co osoba zaczynająca totalnie od zera.

No właśnie też mi się wydaje, że teraz jest wysyp juniorów nierzadko przewyższających wiedzą midów sprzed 10lat

Tak, bo 10 lat temu nie było aż tylu youtuberów, a platformy typu udemy dopiero startowały.

Dziwi mnie tylko, że autorka do tej pory nie spotkała się z opinią, że same studia to za mało. To wygląda jakby niespecjalnie się interesowała informatyką i nic kompletnie nie czytała na ten temat w wolnym czasie. Pamiętam, że tak miałam z finansami. Chodziłam sobie na zajęcia, ale moje zainteresowanie poza zajęciami było zerowe, to się dawało zwłaszcza odczuć przy tych co byli zainteresowani. Uznałam, że tak to nie powinno wyglądać i zmieniłam kierunek.

[ateris]

Zaczęłabym od poszukania pracy jako tester oprogramowania. Z czasem nauczyłabyś się automatyzacji testów lub przeszła do programistów.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[skara]

Branży nie znam, ale uważam, że po studiach jakieś podstawy się ma i szkoda tego nie wykorzystać. Może trzeba zrobić lepsze CV, porozmawiać ze znajomym z branży i z roku czy mogą pomóc, może zrobić jakiś staż / praktyki / wolontariat - nie wiem jak to w IT funkcjonuje, ale nie wierzę, że osoba po studiach ma zerową i zupełnie nieprzydatną wiedzę. To kwestia praktyki, jak w wielu zawodach.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[Alekto123]

Napisane przez skara

Branży nie znam, ale uważam, że po studiach jakieś podstawy się ma i szkoda tego nie wykorzystać. Może trzeba zrobić lepsze CV, porozmawiać ze znajomym z branży i z roku czy mogą pomóc, może zrobić jakiś staż / praktyki / wolontariat - nie wiem jak to w IT funkcjonuje, ale nie wierzę, że osoba po studiach ma zerową i zupełnie nieprzydatną wiedzę. To kwestia praktyki, jak w wielu zawodach.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

No moim zdaniem dziewczyna, zwłaszcza jak zna angielski powinna spokojnie znaleźć pracę nawet jeśli nie w programowaniu to na supporcie albo w testowaniu i szukanie pracy poza branżą jest bez sensu. Tyle co miała na studiach o technologiach powinno wystarczyć, że o testowaniu wystarczyłoby sobie doczytać, a na supporcie to zależy, gdzie by poszła. Jak support jakiejś aplikacji, to i tak się będzie uczyć w pracy. Chyba że chce iść w stronę DevOps wtedy musiałaby się pewnie podszkolić z Clouda, Dockera, Kubernetesa, itd.

[redlemon]

Napisane przez skara

nie wiem jak to w IT funkcjonuje, ale nie wierzę, że osoba po studiach ma zerową i zupełnie nieprzydatną wiedzę. To kwestia praktyki, jak w wielu zawodach.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

Myślę, że to kwestia ogromnej konkurencji kandydatów w procesie rekrutacji. IT to branża, której można się nauczyć bez studiów i wiele samouków wiedzą i umiejętnościami przewyższa absolwentów.
Plus to, że program studiów na WSB nie równa się programowi np. Uniwersytetu Warszawskiego, ale to raczej oczywiste. Problem jest bardziej w tym, że technologie w IT bardzo szybko się rozwijają w różnych kierunkach i uczelnie mogą zwyczajnie za tym nie nadążać.

[Nuova]

Pytanie ile tych CV wysłałaś, na jakie stanowiska, jakie masz wymagania finansowe na początek? Może celujesz za wysoko bez żadnego komercjalnego doświadczenia? Jesteś na grupach FB dla juniorów?
Mam dwóch znajomych po studiach informatycznych i nie mieli najmniejszego problemu ze znalezieniem pracy.
Powiem więcej - ja mam wykszałcenie dalekie od technologicznego, rok temu postanowiłam zmienić branżę na IT i po samodzielnej nauce udało mi się dostać na staż.

[f4dc90dff2e2b615c19266a8122ebdaa1aaf3285_639bb50290b9a]

Autorko dziwi mnie Twoja sytuacja bo z tego co przeczytałam to masz łeb nie od parady. Dostać się na prawo od tak bo się zawód spodobał równocześnie dobrze ogarniać kwestie "ścisłe" to serio jest coś. Chyba trochę Ci brakuje wiary w siebie i pomysłu jak to wszystko poprowadzić. Może jak z angielskim stoisz dobrze to zacznij od jakiegoś korpo choćby w helpdesk?

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[Alekto123]

Napisane przez redlemon

Myślę, że to kwestia ogromnej konkurencji kandydatów w procesie rekrutacji. IT to branża, której można się nauczyć bez studiów i wiele samouków wiedzą i umiejętnościami przewyższa absolwentów.

Z tym bym nie przesadzała, może kiedyś samoucy byli tak postrzegani, teraz chyba nikt nie ma złudzeń, że wiele z tych samouków to żadni pasjonaci. I z tego co wiem, nie jest tak, że wielu przewyższa absolwentów. Jak ktoś ma prawdziwą pasję to tak, ale jak ktoś motywację zdobył po przeczytaniu artykułu w necie o zarobkach, a wcześniej zero zainteresowania, to raczej marne szanse, że będzie lepszy od przeciętnego absolwenta.

[Ruwi]

Autorko głowa do góry i więcej wiary w siebie, moim zdaniem jeśli będziesz wytrwała powinnaś spokojnie pracę w IT znaleźć. Studia to nie żadne pierdoły, zdobyłaś tam solidne teoretyczne podstawy, które mogą przydać się w dalszej karierze przy rozwiązywaniu bardziej skomplikowanych problemów, moim zdaniem to wartościowa wiedzą Oczywiście wiadomo, że samego programowania na studiach się nie nauczy, na to jest jedno rozwiązanie, klepanie samodzielnie projektów i tyle. Zadbaj o portfolio na GitHubie, może stwórz własną stronę o sobie, przyda się też profil na LinkedInie i porządne CV. Nie poddawaj się tylko probój do skutku aplikować, jeśli masz finansowa możliwość to nie odrzucaj staży czy praktyk. Po nieudanej rozmowie możesz prosić o feedback, żeby wiedzieć nad czym pracować. Poza tym zastanów się, czy nie masz kogoś, kto mógłby Cię polecić do pracy, może jacyś znajomi ze studiów? Nie przejmuj się tym, że niewiele jeszcze umiesz, u juniora najważniejsza jest otwarta głowa i chęć do nauki. Powodzenia!

[pixelova]

Obracałam się swego czasu w gronie IT bo pracowałam w firmie o tym profilu i nikt z zespołu, słownie: żodyn nie dociągnął na studiach do zdobycia magisterki. Wszyscy jak jeden mąż kończyli na inżynierce i mnóstwo czasu poświęcali na interesujące ich języki, działki IT itd.

Nadal wszystko przed Tobą.

[Zobaczymy_]

Nie słuchaj tych gości co ci doradzają wyspecjalizowanie się w tej "wspaniałej" branży IT i jeszcze na domiar w programowaniu. Żeby to robić i nie wypalić się psychicznie po 3 latach trzeba mieć do tego pasję, i prawdopodobnie nie być kobietą.

Obecnie nie nadajesz się do niczego. Jesteś na dnie. I wykorzystaj to jako swój wielki atut. Od dna można się jedynie odbić. Od życia dostałaś dosadną informację, aby nie kierować się zdaniem innych. Posłuchaj swego serca i idź jego kierunkiem.

Zacznij naukę od nowa, ale na nowych zasadach. Na zasadach takich, że kierujesz się swoją wewnętrzną mądrością, a nie "mondrością" innych.

[Ruwi]

Napisane przez Zobaczymy_

Nie słuchaj tych gości co ci doradzają wyspecjalizowanie się w tej "wspaniałej" branży IT i jeszcze na domiar w programowaniu. Żeby to robić i nie wypalić się psychicznie po 3 latach trzeba mieć do tego pasję, i prawdopodobnie nie być kobietą.

Obecnie nie nadajesz się do niczego. Jesteś na dnie. I wykorzystaj to jako swój wielki atut. Od dna można się jedynie odbić. Od życia dostałaś dosadną informację, aby nie kierować się zdaniem innych. Posłuchaj swego serca i idź jego kierunkiem.

Zacznij naukę od nowa, ale na nowych zasadach. Na zasadach takich, że kierujesz się swoją wewnętrzną mądrością, a nie "mondrością" innych.

Przeczuwam, że to trollowy wpis no ale. Zawodowo programuję już blisko dekadę, a wypalenia ani śladu. Jest to akurat moja pasja ale nie uważam tego za kluczowy czynnik. Gdzieś pracować trzeba tak czy siak, autorka nie ma jeszcze żadnego doświadczenia, a pracy potrzebuje. Więc jak już to lepiej zamiast w stresogennym miejcu np. na kasie czy jakimś januszeksie, do których tym bardziej pasji nie będzie miała, wybrać branżę z dobrymi zarobkami i work-life balance. Zwłaszcza, że jakieś predyspozycje w tym kierunku najwyraźniej ma, skoro poradziła sobie na studiach.

A tej wzmianki o płci to nawet nie ma co komentować

[skazany_na_przegranie]

Nie wszystko stracone. I tak plus dla ciebie, że nie byłaś na tzw "bootcampie", bo takie osoby mają znacznie gorzej, branża jest zrażona do osób po kursie i w wielu firmach panuje niepisana zasada, że na staż/pozycję juniora raczej osób po kursach się nie chce (mam na myśli takiej osoby, która tylko zrobila program kursu od A do Z 300 godzin i nic samemu od siebie, zero inicjatywy itd), tylko raczej samouka, studenta który też oprócz samej uczelni samemu uczył się programowania i pisał no i na koniec osoba po kursie, ale taka co po kursie dalej sama się uczyła już z internetu mając bazę.

Ja byłem na studiach zaocznych IT, ale finalnie nie skończyłem. Jednocześnie pracowałem w gówno-zawodach na pełen etat i nauka weekendowo. Od początku wiedziałem, że tak się do pracy nie dostanę.

Więc rzuciłem pracę i wegetowałem u rodziców przez rok, na co strasznie narzekali. Stwierdziłem, że skoro i tak w pracy będę 8 godzin kodował to codziennie uczyłem się po 8 godzin. Trochę teorii, algorytmów, 2-3 godziny kursu i potem 4 godziny pisania kodu. I tak dzień w dzień. Czasem 10 godzin, czasem 6 godzin nauki dziennie w tygodniu, w weekndy szkoła. Czyli poświęciłem około 5 z 7 dni tygodnia, rok ma 52 tygodni czyli około 250 dni * 8 godzin nauki dziennie = 2000 godzin na własnych projektach plus studia zaoczne obok.

W sumie to nikt we mnie nie wierzył, co chwila rodzice mi mówili żebym "przestał grać w gry" i pokazywali jakieś oferty typu sprzedawca w sklepie... i gadali że nie każdy będzie prawnikiem i żadna praca nie hańbi Mimo takiego podcinania nóg udało mi sie dostać i to w sumie było tak, że po roku wysłałem od razu 50 CV do okolicznych firm, odezwaly się dwie. W pierwszej gość był zachwycony, ale zaproponowal na start 1700 netto przez 6 miesięcy okres próbny, to był rok 2016. Wstępnie mnie zaakceptowali, a potem "zghostowali". Na moje szczęście w drugiej firmie mnie zaakceptowali i po miesiącu juz pracowałem za 4000zł netto, po pół roku podwyżka i awans do 5500 netto, lepsza umowa.

Nie wiem jak teraz wygląda sytuacja, bo już w 2016 było dziesiątki osób na jedno miejsce, niesamowity wyścig szczurów. Teraz jest chyba gorzej, bo ilość bootcampów i szybkich kursów wzrosła 5-krotnie, studentów informatyki też kiedyś było z 10 000 i nie było boomu na programowanie wiec jeden chciał być sieciowcem, drugi coś z bazą danych, trzeci programowanie, czwarty tester i tak dalej. A dzisiaj praktycznie wszyscy na programowanie i studentów jest masa chyba z 50000 - 70000.

Co ci mogę doradzić - nie poddawaj się! I staraj się uczyć samodzielnie pisząc kod i bardziej ambitne projekty. Ja mimo nauki backendu napisałem 2-3 dość duże aplikacje backendowe i do każdej aplikacja front-endowa (java + spring, javascript + react), baza danych relacyjna, w innym projekcie nierelacyjna NO-SQL skupiłem sie na swojej specjalizacji backendowej. A we frontendowej po prostu podstawowy framework chyba to był materiał UI. Do tego jeszcze dałem solidny opis README na githubie, screeny i filmiki z prezentacji i takie dane wstępne plus możliwość odpalenia z kontenerów wszystkich kompotentów z testowymi danymi jedną komendą (docker-compose). Starałem się wychodzić poza "typowe aplikacje" więc robilem integrację z rożnymi API, z sandboxem paypala bodajże (już nie pamiętam) gdzie aplikacja przenosiła do "fałszywej" płatności, api do map google, api do wysyłania maili.

Tak więc poleciłbym ci przerobić podstawowe kursy z udemy 40 godzinne, zależy co chcesz robić. Czyli np:
Jak chcesz być frontendowcem to javascript, react, html/css i jakieś totalne podstawy backendu np: java + spring albo podłącz się do testowego API, są takie stronki gdzie można operować właśnie z mockami.

Jak chcesz być backendowcem to jest kilka opcji
1. Java/spring
2. C#/.NET
3. Python/Django
Plus podstawowa apliakcja frontendowa javascript + react/javascript + vue

I właśnie polecałbym wychodzić poza program kursu czyli jak na kurs gdzie pokazuje aplikacje typu zoo to zrób np: aplikację hotelową do rezerwacji hotelu i spróbuj wyjść poza schemat, dodać coś czego nie było w kursie czyli jakaś integracja z istniejącym API, sandboxy płatności, API do geolokalizacji, mapy, wysyłanie automatycznych maili. Może jakieś 2-3 mikroserwisy komunikujące się między sobą?

[Alekto123]

Jak chcesz być backendowcem to jest kilka opcji
1. Java/spring
2. C#/.NET
3. Python/Django
Plus podstawowa apliakcja frontendowa javascript + react/javascript + vue

To plus, doradzałabym też popatrzeć na zapotrzebowaniem, a nie łatwość języka, jeśli backend webowy. Python może i fajny, ale ilość ofert na django jest poniżej 50% ofert na wszystkie oferty z pythonem na justjoin.it dla przykładu webowka java/spring to około 75% wszystkich ofert dla javy.

[Midziak]

A masz w CV jakieś bezpłatne staże w zawodzie? Urzedy w twoim mieściem ogą też orgnaizować darmowe szkolenia powiększające kwalifikacje z dziedziny, warto sie zainteresować.

[Pugslove]

Tyle, że ktoś już pisał, ze kursy w społeczności IT średnio są widziane ;///

[road_rage]

Zdradzę sekret: można iść na kurs, zdobyć wiedzę i potem nie wpisywać kursu do CV.

[d5f2b1fe262415f84dead746c1bee8c0d6ac2850_6340b0400d0a7]

Napisane przez Pugslove

Tyle, że ktoś już pisał, ze kursy w społeczności IT średnio są widziane ;///

Moim zdaniem nie są źle widziane. Po prostu nie dają ci przewagi, bo bardzo wiele osób jest po bootcampach i nic więcej, więc i tak musisz się jeszcze potem wyróżnić np. jakimiś własnymi projektami, działalnością, okazać zainteresowanie i zaangażowanie. Autorka i tak ma przewagę, bo ma studia, a w wielu dużych firmach wciąż są mocno pożądane. Oczywiście jeśli masz też umiejętności techniczne, a nie tylko papier.

---------- Dopisano o 10:03 ---------- Poprzedni post napisano o 10:00 ----------

Z tym, że ja płatnych kursów nie polecam, bo w Internecie jest mnóstwo materiałów i pomocy za darmo, więc szkoda marnować pieniądze. W programowaniu (i wielu pokrewnych dziedzinach) tak naprawdę liczy się praktyka, a jak człowiek się zatnie to jest wiele ludzi w społeczności chętnych do pomocy nieodpłatnie, można też poszukać mentora. Wyjdzie raczej i tak taniej niż bootcamp za 15k.

[Alekto123]

Napisane przez Pugslove

Tyle, że ktoś już pisał, ze kursy w społeczności IT średnio są widziane ;///

Zależy jakie to kursy, bootcampy owszem są bardzo słabo widziane. Certyfikacja np. AWSu jest już ładnym dodatkiem do CV. No ale wątpię, że miasto robi certyfikację do kursów, które faktycznie w IT coś mogą dać.

[Nuova]

Napisane przez Pugslove

Tyle, że ktoś już pisał, ze kursy w społeczności IT średnio są widziane ;///

Raczej średnio widziani są potencjalni pracownicy, którzy wydali kilka tysiaków na kurs i wydaje im się, że powinni z miejsca dostać robotę za 20k.

Za to kurs + własne portfolio z projektami to już inna sprawa.


Sent from my iPhone using Tapatalk

[skazany_na_przegranie]

Kursy warte uwagi to np: podstawowe dotyczące technologii z udemy. Dla przykładu front-endu:
- kurs javascriptu podstawy 40-80 godzin - 40zł
- kurs podstawy reacta 40 godzin - 40zł
- kurs html & css, stylowanie, skalowanie na mobilki itd. 40h - 40zł
- kurs gita, podstaw terminala 20h - 40zł
- kurs narzędzi frontendowca, NPM, node.js itd 20h - 40zł

Za 200zł można sobie ogarnąć z +/- 200 godzin nauki i takie podstawy wystarczą, tylko pamiętajcie - nie wystarczy zapamiętać i przepisać kod, tylko na tej podstawie tworzyć, edytować, dodawać dodatkowe rzeczy itd więc 200 godzin teorii ale na tej bazie 400-600 godzin praktyki conajmniej, eksperymentowania, rozwiązywania problemów.

Dodatkowo ważne jest też, jak np: ktoś nie ma studiów żeby zrozumieć dokładniej programowanie, jak to wszystko działa, co sie dzieje pod spodem. Potem i tak na rozmowie często trzeba rozwiązać jakieś proste zadania algorytmiczne, więc nie ucieknie się od tego.

Jest taki kurs (chyba darmowy?) albo niewiele płatny, nazywa się 'CS-50' i on wprowadza do świata IT dająć podstawowe zrozumienie co tam się dzieje pod spodem
CS50: Introduction to Computer Science
Program kursu:

• A broad and robust understanding of computer science and programming
• How to think algorithmically and solve programming problems efficiently
• Concepts like abstraction, algorithms, data structures, encapsulation, resource management, security, software engineering, and web development
• Familiarity with a number of languages, including C, Python, SQL, and JavaScript plus CSS and HTML
• How to engage with a vibrant community of like-minded learners from all levels of experience
• How to develop and present a final programming project to your peers
  
  Sam z niego nie korzystałem, ale wiele osób już tak i gorąco poleca, bo to jest taka skondensowana, najważniejsza wiedza studencka z kierunków IT zebrana do kupy, która jest akurat bardzo ważna dla programisty czy ogólnie "informatyka".
  
  Tak więc jak widzicie wystarczy przeznaczyć około 200-300zł na kursy online i poświęcić trochę czasu (kilkaset godzin). Nie trzeba wydawać 5000, 10000, 15000 zł żeby mieć ułamek tego za grubą kase. Do wszystkiego można dojść samemu i jasne, na kursie będziecie mieć mentora. Ale w normalnej pracy to już różnie bywa i czasem ktoś wam pomoże z problemem, a czasem musicie walczyć sami i polegać na sobie, więc warto zacząć od samodzielnej nauki i rozwiązywania problemów samemu bo i tak od tego nie da się uciec

[gryx82]

Napisane przez Nuciak1992

Prawo mnie męczyło od początku. Praca ciekawa ale konia z rzędem temu który lubił przedmioty jak np prawo rzymskie

Przecież na każdym roku są takie przedmioty, które po prostu trzeba przejść, takie "zapchajdziury". Moja znajoma z wielkim trudem prawo skończyła (tzn. przy samym końcu miała załamanie psychiczne, nie dawała rady), a teraz jest sędzią w NSA, więc sorry, nic z góry przesądzone nie jest.

[Calla_]

Napisane przez gryx82

Przecież na każdym roku są takie przedmioty, które po prostu trzeba przejść, takie "zapchajdziury". Moja znajoma z wielkim trudem prawo skończyła (tzn. przy samym końcu miała załamanie psychiczne, nie dawała rady), a teraz jest sędzią w NSA, więc sorry, nic z góry przesądzone nie jest.

Zgadzam się co do pierwszego roku. Ja po pierwszym semestrze chciałam rzucać, bo kompletnie nic mi się nie podobało. Dobrze, że w połowie 2 semestru zaczęło się prawo cywilne i od razu zauważyłam, że przedmioty prawnicze są dla mnie interesujące. Ale ten początek to była jakaś tragedia.
Ale autorka prawo jednak rzuciła i jest z tego zadowolona, nie ma co jej za to oceniać. Przypadek twojej koleżanki, mimo że inspirujący, w praktyce potrafi bardzo negatywnie wpłynąć na zdrowie psychiczne. Znałam osoby, które nie mogły tego dźwignąć i większość z nich albo po studiach olali pracę z prawem, albo męczą się dalej, bo tak wypada i płacą za to zdrowiem psychicznym. Już lepiej zrezygnować wcześniej niż odkryć, że to nie to na 4/5 roku i mieć za sobą załamania nerwowe.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[Alekto123]

Myślę, że to też zależy czy komuś się podoba sam charakter pracy, czy nie? Jeśli tak, to warto się przemęczyć na tych zapchaj dziurach. Jeśli ktoś w trakcie się dowie jak wygląda praca potem i się w tym nie widzi, to faktycznie nie ma co się męczyć.

Ogólnie uważam, że wielu uniknęłoby rozczarowań, gdyby idąc na studia zrobiło najpierw porządny research, to znaczy najlepiej szukać informacji z pierwszej ręki od osób, które pracują w zawodzie, jak wygląda praca i jakie są perspektywy kariery, płaca. Plus ta osoba powinna mieć jakiś poziom samoświadomości. Znać siebie na tyle, że wiedziałaby co lubi, czym się interesuje, w czym jest dobra i w czym się odnajduje, żeby wybrać coś faktycznie z sensem, a nie tylko dlatego że 'przyszłościowy kierunek, po którym będzie duża kasa'.

Żadnego tam patrzenia, a pójdę na kierunek X, bo w liceum lubiłam/lubiłem przedmiot Z.

Pół roku, rok czy nawet 3 lata jakiś nieciekawych przedmiotów można przeżyć, przeżycie wielu lat w zawodzie, którego się nie lubi, pewnie jest znacznie trudniejsze.