Zauroczenie - ksiądz

[wlosomaniaczkaaa]

Zastanawiam się czy księża w dalszym ciągu są takimi nieogarami jak za czasów mojego dzieciństwa, kiedy każdy potrzebował gosposi od sprzątania, gotowania i mycia kibla. Jeśli tak, to może pomyśl o tym aspekcie, że ten człowiek jest zaprzeczeniem współczesnego mężczyzny. Mąż ma Cię gdzieś, a ten to leń patentowany i traktuje kobiety jak służące. Zbyt dużej różnicy nie ma.

Kiedyś czytałam artykuł o kobiecie, która wyrwała księdza. Szybko się rozstali z powyższych powodów. Pan okazał się kaleką z dwiema lewymi rączkami, którego trzeba było obsługiwać jak na plebani.

Kolejna sprawa. Pomyśl jaki to wstyd byłby dla dzieci gdyby do czegoś doszło. Inne by mogły nieźle im za to dać popalić, że mamusia z księdzem się obściskuje. To jest jednak większy kaliber niż zwykły romans. Dużo bardziej obciachowy. Może to Cię odrobinę otrzeźwi, chociaż uważam, że wątek zmyślony, ale pogadać sobie można.

[DrDoom]

Napisane przez tonierealnejest

Rady Cavy nie pominęłam. To, że jej nie skomentowałam, nie znaczy, że nie wzięłam pod uwagę i nie zamierzam wykorzystać. Tylko łatwiej planować a trudniej zrealizować. Byliśmy na takim romantycznym weekendzie w ubiegłym roku, raz z inną parą, raz sami. Zdarza nam się wyjść gdzieś wieczorem razem, pobyć ze sobą we dwoje. Jest miło a potem wracamy do codzienności i znów rozmawiamy tylko o pracy i sprawunkach. To, że wskoczę w koronki i spędzimy upojny czas nie sprawi, że na dłuższą metę coś się zmieni. O ten żar trzeba niestety dbać we dwoje codziennymi drobnymi gestami. I to próbowałam mężowi w tych rozmowach uświadomić gdy on uważa, że po latach razem to już się o siebie starać nie trzeba.

Czytam Was i chyba muszę przyznać rację, że sama się już pogubiłem z tym księdzem. Jak to w ogóle brzmi zainteresowanie intelektualne. Samej mi przed sobą głupio przyznać, że raczej jest w tym coś więcej. Choć nie myślałam o jego fizycznosci, nie jest obiektywnie przystojny i jak któraś zasugerowała, nie wpadłabym od razu w jego ramiona gdyby zaproponował romans. Ale zapewne prawdą jest, że dotykanie ust (dwukrotne, padły o to pytania, pierwszy raz uznałam za przypadek, po drugim zaczęłam ustawiać się w inną kolejkę) i natarczywe patrzenie a potem spuszczanie wzroku czy uśmiechy mogą mieć inny podtekst niż koleżeński. I to mnie ubodło, to gonienie króliczka, którego mi brakowało w małżeństwie. Ale dzięki niektórym wiadomościom zdałam sobie z tego sprawę i zamierzam zgodnie z Waszymi radami uciąć z nim kontakt i podjąć kolejną próbę gonienia swojego ślubnego króliczka. Także bądźcie spokojne, romansu nie będzie.

Pytałam w pierwszym poście o Wasze doświadczenia, znajomości, przyjaźnie z księżmi i też zostało to zignorowane.

A po co odpowiadać na coś, co nie ma znaczenia.


Sama napisałaś w temacie, że się zauroczyłaś, sama napisałaś, że nikt się Tobą dawno nie interesował jako kobietą, i sama przyznajesz teraz, że jest w tym coś więcej.
Możesz oszukiwać siebie albo wszystkich dookoła.
Postaraj się poprawić sytuację w związku, albo weź rozwód jak się nie uda i szukaj szczęścia gdzie indziej.



Jakiś intelektualizm czy przyjacielskie rozmówki z księdzem, który okazuje, że jest Tobą zainteresowany są dziecinne, bo wiadomo do czego będą prowadzić.
A w przypadku "afery", ksiądz sobie zmieni parafię, a problem będziesz mieć Ty i Twoja rodzina, bo to zupełnie inny kaliber niż kolega z pracy czy listonosz

[Medins]

Napisane przez wlosomaniaczkaaa

Zastanawiam się czy księża w dalszym ciągu są takimi nieogarami jak za czasów mojego dzieciństwa, kiedy każdy potrzebował gosposi od sprzątania, gotowania i mycia kibla. Jeśli tak, to może pomyśl o tym aspekcie, że ten człowiek jest zaprzeczeniem współczesnego mężczyzny. Mąż ma Cię gdzieś, a ten to leń patentowany i traktuje kobiety jak służące. Zbyt dużej różnicy nie ma.

Kiedyś czytałam artykuł o kobiecie, która wyrwała księdza. Szybko się rozstali z powyższych powodów. Pan okazał się kaleką z dwiema lewymi rączkami, którego trzeba było obsługiwać jak na plebani.

Kolejna sprawa. Pomyśl jaki to wstyd byłby dla dzieci gdyby do czegoś doszło. Inne by mogły nieźle im za to dać popalić, że mamusia z księdzem się obściskuje. To jest jednak większy kaliber niż zwykły romans. Dużo bardziej obciachowy. Może to Cię odrobinę otrzeźwi, chociaż uważam, że wątek zmyślony, ale pogadać sobie można.

Ciekawe spostrzeżenie. Nigdy nie patrzyłam na księży pod tym kątem. W sumie racja. Nawet gdyby tą ich posługę Bogu traktować jako pracę, to dlaczego po tej "robocie" jak każdy zwykły człowiek nie ogarniają sami przyziemnych spraw tylko mają gosposie ? No życie jak w Madrycie, praca lekka, "mamusia" w postaci gosposi, wszystko na gotowe i zawsze jakaś chętna na romanse się znajdzie, przy czym wszystko w tajemnicy to i dreszczyk emocji zapewniony. I nie płacą podatków.

A reszta niech zapitala i za dużo się nad tym wszystkim nie zastanawia

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[tonierealnejest]

Wątek nie zmyślony, i ja i ksiądz istniejemy naprawdę. Czy jest nieogarem trudno mi powiedzieć. Nie mieszkam z nim i nie wiem kto mu gotuje, sprząta i prasuje sutanne. W sumie to nie zdziwilabym się jak rzeczywiście robi to gosposia, tak jak w większości domów zajmuje się tym żona.
Smutne są trochę te argumenty "pomyśl jaki to by był wstyd dla rodziny". Wiem, że to prawda i ludzie by gadali, bo przecież taaaaka sensacja, że się ktoś z kimś spotyka. Ale jednak przykro, że zamiast myśleć o sobie trzeba myśleć co ludzie powiedzą i czy rodzina nie będzie się musiała wstydzić.

[alicjaross]

Napisane przez tonierealnejest

Wątek nie zmyślony, i ja i ksiądz istniejemy naprawdę. Czy jest nieogarem trudno mi powiedzieć. Nie mieszkam z nim i nie wiem kto mu gotuje, sprząta i prasuje sutanne. W sumie to nie zdziwilabym się jak rzeczywiście robi to gosposia, tak jak w większości domów zajmuje się tym żona.
Smutne są trochę te argumenty "pomyśl jaki to by był wstyd dla rodziny". Wiem, że to prawda i ludzie by gadali, bo przecież taaaaka sensacja, że się ktoś z kimś spotyka. Ale jednak przykro, że zamiast myśleć o sobie trzeba myśleć co ludzie powiedzą i czy rodzina nie będzie się musiała wstydzić.

Z tym wstydem i gadaniem, to faktycznie przesada, nawet jeśli ktoś coś pogada, to co z tego. Ludzie sobie opowiedzą jako ploteczkę i tyle, nikt nie będzie Cie kamieniował. Tylko, że to są jakieś Twoje domysły, że ktoś na Ciebie patrzy itp. Zależy czy chcesz się w to bawić i robić sobie problemy czy odpuścić

[Medins]

Napisane przez tonierealnejest

Wątek nie zmyślony, i ja i ksiądz istniejemy naprawdę. Czy jest nieogarem trudno mi powiedzieć. Nie mieszkam z nim i nie wiem kto mu gotuje, sprząta i prasuje sutanne. W sumie to nie zdziwilabym się jak rzeczywiście robi to gosposia, tak jak w większości domów zajmuje się tym żona.
Smutne są trochę te argumenty "pomyśl jaki to by był wstyd dla rodziny". Wiem, że to prawda i ludzie by gadali, bo przecież taaaaka sensacja, że się ktoś z kimś spotyka. Ale jednak przykro, że zamiast myśleć o sobie trzeba myśleć co ludzie powiedzą i czy rodzina nie będzie się musiała wstydzić.

No smutne bardzo, że wypadałoby mieć kręgosłup moralny i szacunek do swojej rodziny, a pipka swędzi, prawda ?

Albo ten wątek jest zmyślony albo jesteś po prostu obrzydliwa.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[Trzepotka]

Treść usunięta

[tonierealnejest]

Napisane przez Medins

No smutne bardzo, że wypadałoby mieć kręgosłup moralny i szacunek do swojej rodziny, a pipka swędzi, prawda ?

Albo ten wątek jest zmyślony albo jesteś po prostu obrzydliwa.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

Obrzydliwe to jest takie ocenianie kogoś po kilku wiadomościach. Nie znasz mnie ani mojej rodziny, by wiedzieć czy mam do nich szacunek i jaki mam kręgosłup moralny. Potrzebę rozmowy czy też bliskości nie zwykłam sprowadzać do "swędzenia pipki", ale każdy ma prawo mierzyć swoją miarą.

[Mahdab]

Twoje życie i rób co chcesz, widać, że aż przebierasz nogami na myśl o tym księdzu, to co będziesz patrzeć na kodeks moralny innych ludzi. Jeśli masz ochotę na przygodę i cie to kręci, to jesteś dorosła, tylko podejdź na zimno, a nie oszukuj sama siebie, że chodzi o jakieś rozmowy i przyjaźnie.
Po tym co piszesz to wątpię, że stąpasz twardo po ziemi i potrafisz się poprostu zabawić. Raczej sama siebie robisz w bambuko i teraz udajesz, że nie masz na nic ochoty, a potem byś sobie wmówiła, że to się poprostu stało i jest taaaakie wyjątkowe. Musisz wybrać stronę, albo jesteś uczciwą żona i matka, albo idziesz w tango i dasz sobie zastrzyk emocji w zastałym małżeństwie, każdy wybór ma swoją cenę. Jak sobie uswiadomosz jaką jesteś osobą, to będzie Ci łatwiej albo wywalić tego faceta z głowy, albo podejść rozważnie do ewentualnej relacji czy czego tam. Każdy ma swój wlasny kręgosłup moralny, więc tylko Ty wiesz co dla ciebie lepsze.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[Lukrovana]

Jesteś dorosła, chcesz to próbuj i tyle. Przy czym doświadczenie sugeruje mi, żeby nie wierzyc za bardzo w "kobiecy instynkt przy niewielkiej ilości znaków", bo zwykle oznacza on po prostu dopowiadanie sobie rzeczy.

[Higurashi]

Napisane przez tonierealnejest

Wątek nie zmyślony, i ja i ksiądz istniejemy naprawdę. Czy jest nieogarem trudno mi powiedzieć. Nie mieszkam z nim i nie wiem kto mu gotuje, sprząta i prasuje sutanne. W sumie to nie zdziwilabym się jak rzeczywiście robi to gosposia, tak jak w większości domów zajmuje się tym żona.
Smutne są trochę te argumenty "pomyśl jaki to by był wstyd dla rodziny". Wiem, że to prawda i ludzie by gadali, bo przecież taaaaka sensacja, że się ktoś z kimś spotyka. Ale jednak przykro, że zamiast myśleć o sobie trzeba myśleć co ludzie powiedzą i czy rodzina nie będzie się musiała wstydzić.

Jako matka powinnaś tu myśleć o dzieciach. Oczywiście abstrahując trochę od wątku, skoro nie zamierzasz księdza uwodzić, to nie jest to zarzut do Ciebie. I o ile matka dalej zostaje kobietą (i bardzo dobrze!) o tyle powinna myśleć o tym, że konsekwencje jej ewentualnych działań odbiją się też na dzieciach. A dzieciaki bywają bezlitosne względem swoich rówieśników.

Sent from my M2101K6G using Tapatalk

[Trzepotka]

Treść usunięta

[Medins]

Napisane przez tonierealnejest

Obrzydliwe to jest takie ocenianie kogoś po kilku wiadomościach. Nie znasz mnie ani mojej rodziny, by wiedzieć czy mam do nich szacunek i jaki mam kręgosłup moralny. Potrzebę rozmowy czy też bliskości nie zwykłam sprowadzać do "swędzenia pipki", ale każdy ma prawo mierzyć swoją miarą.

Wystarczy mi, to co tutaj wypisujesz, żeby Cię ocenić pod tym kątem. Oj jaka Ty bidulka, naprawdę, kogo chcesz wzruszyć ? Jak masz potrzebę bliskości i rozmowy, to możesz ją zrealizować na wiele sposobów, a nie akurat z księdzem, który jest dla Ciebie całkiem obcy, ale się uśmiechnął i już się zauroczyłaś. To wymówka, bo przecież chciałaś tylko pogadać, ale och, jak to się stało, że mamy romans, muszę być wyjątkowa i Bóg tak chciał. Na tyle co się pousmiechaliscie i popatrzyliście, a on Ci ust podotykał przypadkiem to może być i jest tylko zainteresowanie seksualne a nie porozumienie dusz. Weź nie rób z siebie takiej, co się wczoraj urodziła. Poza tym po co tam dalej latasz ? Nie wierzę, że nikt inny nie może chodzić z dzieckiem na te przygotowania.

I jeszcze Ci przykro, że nie możesz tego zrealizować, bo co ludzie powiedzą.

Współczuję Twojemu mężowi i dzieciom.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[Miss_Suze]

Gdybym była singielką i miałabym ochotę na niezobowiązujący romans to jak najbardziej gdyby luby był księdzem nie przeszkadzałoby mi. Nie jestem osobą wierzącą, więc do mnie ranienie Boga czy parafii nie przemawia Zresztą sam grzesznik powinien siebie pilnować, a nie ja kogoś, żeby grzechów nie popełniał.

Ale ty autorko singielką nie jesteś. Masz męża, dziecko. Oczywiście, pofantazjować sobie można, ale zdrada czy to z księdzem czy nie to jest coś okropnego, popracuj nad swoimi relacjami z mężem. Poza tym serio, o czym jest ta dyskusja jak nic się nie wydarzyło. Ten ksiądz równie dobrze mógł Ci się przyglądać, bo miałaś coś na nosie.

Btw. kojarzycie może ten serial 'ptaki ciernistych krzewów'?

[Trzepotka]

Treść usunięta

[tonierealnejest]

Napisane przez Trzepotka

Treść usunięta

Troche sobie dopowiadasz. Wyjaśniłam już wcześniej, że nie dążę do romansu i go nie będzie. O swoje małżeństwo dbam, ale trudno rozpalić iskrę, gdy wiatr wieje w inną stronę

[Medins]

Napisane przez tonierealnejest

Troche sobie dopowiadasz. Wyjaśniłam już wcześniej, że nie dążę do romansu i go nie będzie. O swoje małżeństwo dbam, ale trudno rozpalić iskrę, gdy wiatr wieje w inną stronę

Pokaż mężowi ten wątek, to gwarantuję Ci, że wywołasz nawet pożar.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[tonierealnejest]

Napisane przez Trzepotka

Treść usunięta

Chyba nie oczekujesz, że będę tu pisać o czym i kiedy z mężem rozmawiam?

[alicjaross]

Napisane przez tonierealnejest

Troche sobie dopowiadasz. Wyjaśniłam już wcześniej, że nie dążę do romansu i go nie będzie. O swoje małżeństwo dbam, ale trudno rozpalić iskrę, gdy wiatr wieje w inną stronę

To czego chcesz?

[Trzepotka]

Treść usunięta

[Medins]

Napisane przez Miss_Suze

Gdybym była singielką i miałabym ochotę na niezobowiązujący romans to jak najbardziej gdyby luby był księdzem nie przeszkadzałoby mi. Nie jestem osobą wierzącą, więc do mnie ranienie Boga czy parafii nie przemawia Zresztą sam grzesznik powinien siebie pilnować, a nie ja kogoś, żeby grzechów nie popełniał.

Ale ty autorko singielką nie jesteś. Masz męża, dziecko. Oczywiście, pofantazjować sobie można, ale zdrada czy to z księdzem czy nie to jest coś okropnego, popracuj nad swoimi relacjami z mężem. Poza tym serio, o czym jest ta dyskusja jak nic się nie wydarzyło. Ten ksiądz równie dobrze mógł Ci się przyglądać, bo miałaś coś na nosie.

Btw. kojarzycie może ten serial 'ptaki ciernistych krzewów'?

Nie jest singielką, ma dziecko i jest wierząca. Posyła dziecko do komunii i chodzi sama do spowiedzi. Podczas spowiedzi pyta księdza spowiednika czy ksiądz może się przyjaźnić z kobietą

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[tonierealnejest]

Napisane przez Miss_Suze

Gdybym była singielką i miałabym ochotę na niezobowiązujący romans to jak najbardziej gdyby luby był księdzem nie przeszkadzałoby mi. Nie jestem osobą wierzącą, więc do mnie ranienie Boga czy parafii nie przemawia Zresztą sam grzesznik powinien siebie pilnować, a nie ja kogoś, żeby grzechów nie popełniał.

Ale ty autorko singielką nie jesteś. Masz męża, dziecko. Oczywiście, pofantazjować sobie można, ale zdrada czy to z księdzem czy nie to jest coś okropnego, popracuj nad swoimi relacjami z mężem. Poza tym serio, o czym jest ta dyskusja jak nic się nie wydarzyło. Ten ksiądz równie dobrze mógł Ci się przyglądać, bo miałaś coś na nosie.

Btw. kojarzycie może ten serial 'ptaki ciernistych krzewów'?

Też się momentami zastanawiam. Zapytałam w pierwszym poście czy ktoś się przyjaźni z księdzem i czy jest sens takiej znajomości a doszlo do tego że mam się tłumaczyć czy odpowiednio dbam o męża.

[Miss_Suze]

Napisane przez Medins

Nie jest singielką, ma dziecko i jest wierząca. Posyła dziecko do komunii i chodzi sama do spowiedzi. Podczas spowiedzi pyta księdza spowiednika czy ksiądz może się przyjaźnić z kobietą

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

Dla mnie to nie jest tożsame, że jest ona wierząca. Wielu ludzi bierze ślub kościelny i posyła dzieci do komunii, bo "c o l u d z i e p o w i e d z o m".

---------- Dopisano o 12:32 ---------- Poprzedni post napisano o 12:32 ----------

Napisane przez tonierealnejest

Też się momentami zastanawiam. Zapytałam w pierwszym poście czy ktoś się przyjaźni z księdzem i czy jest sens takiej znajomości a doszlo do tego że mam się tłumaczyć czy odpowiednio dbam o męża.

Bo ty chcesz się z nim zaprzyjaźnić, aby się zbliżyć i liczyć na romans.

[Trzepotka]

Treść usunięta

[tonierealnejest]

W tym przypadku nie będzie happy endu. Zresztą nie wiem co tu rozumieć jako happy end, zawsze ktoś będzie pokrzywdzony. I nie oszukuję sama siebie, co było tu zarzucane. Przyznaję że chciałam się z księdzem zaprzyjaźnić, ale też wiem co czuję i nie zgadzam się na wmawianie mi że liczyłam na romans. Nic takiego nie miałam na myśli. Widzę, że nie znacie uczucia takiej samotności, kiedy mimo ludzi wokół nie ma z kim porozmawiać, bo i tak nikt nie zrozumie. I w sumie się cieszę, że nie znacie, bo to nic przyjemnego.
Czy biorę pod uwagę rozwód? I tak i nie. Ciężko byłoby rozejść się z dnia na dzień. Mamy wspólne zobowiązania, dzieci, ustalony plan dnia, niby nie jest nam ze sobą źle, a jednocześnie żyjemy obok siebie a nie razem. Może osiadł na laurach, może ma kogoś na boku, może się mną znudził, nie wiem. Jest byle jak, ale stabilnie. Nikt nie da gwarancji, że z kimś innym po takim czasie nie będzie jeszcze gorzej. To już tak abstrahując od księdza.
Ten wątek jeszcze bardziej uświadomił mi, że nie powinnam liczyć na więcej niż mam, bo widocznie nie zasluguję

[Nimve]

Napisane przez tonierealnejest

W tym przypadku nie będzie happy endu. Zresztą nie wiem co tu rozumieć jako happy end, zawsze ktoś będzie pokrzywdzony. I nie oszukuję sama siebie, co było tu zarzucane. Przyznaję że chciałam się z księdzem zaprzyjaźnić, ale też wiem co czuję i nie zgadzam się na wmawianie mi że liczyłam na romans. Nic takiego nie miałam na myśli. Widzę, że nie znacie uczucia takiej samotności, kiedy mimo ludzi wokół nie ma z kim porozmawiać, bo i tak nikt nie zrozumie. I w sumie się cieszę, że nie znacie, bo to nic przyjemnego.
Czy biorę pod uwagę rozwód? I tak i nie. Ciężko byłoby rozejść się z dnia na dzień. Mamy wspólne zobowiązania, dzieci, ustalony plan dnia, niby nie jest nam ze sobą źle, a jednocześnie żyjemy obok siebie a nie razem. Może osiadł na laurach, może ma kogoś na boku, może się mną znudził, nie wiem. Jest byle jak, ale stabilnie. Nikt nie da gwarancji, że z kimś innym po takim czasie nie będzie jeszcze gorzej. To już tak abstrahując od księdza.
Ten wątek jeszcze bardziej uświadomił mi, że nie powinnam liczyć na więcej niż mam, bo widocznie nie zasluguję

No to skoro nie oszukujesz samej siebie, to robisz z ludzi idiotów.

Ok, twierdzisz, że maślane spojrzenia przystojnego, młodego księdza uświadomiły Ci, że jesteś samotna i wszystko jest jakieś nie tak. No zgoda. Znajdź więc sobie koleżankę/popraw relację z mężem i swoją sytuację życiową ogólnie/ rozstań się z tym mężem skoro taki beznadziejny.

A nie memłasz o jakichś przyjaźniach. Akurat z tym konkretnym, młodym księdzem, co czujesz, że mu się podobasz. Cóż za przypadkowy wybór. Słowa nie zamieniliście, ale Ty już wiesz, że to materiał na przyjaciela, oh problem tylko, bo społeczeństwo krzywo patrzy. Ciekawe, czy jakby to była stara zakonnica to też byś tak rozmyślała jak tu się do niej zbliżyć, bo taka jesteś samotna.

Weź bądź poważna. Masz chęć iść po linii najmniejszego oporu, nie ruszać wygodnego życia, ale zaznać romansu, to chociaż miej jajca nazywać rzeczy po imieniu, a nie próbujesz zgrywać madonnę, że tylko przyjaciela poszukujesz, bo taka jesteś biedna myszka. No to szukaj skoro tak, zapisz się gdzieś na warsztaty, wyjdź do ludzi. Nikt Cię w klatce chyba nie zamknął, że tylko tego księdza widzisz, bo wychodne masz jedynie do kościoła. Ale to już nawet przed i po mszy można do kogoś zagadać.

[Miss_Suze]

Ale w jakim celu ty chciałaś się z nim zaprzyjaźniać tym bardziej po tym jak snujesz jakieś romansidła z nim w roli głównej? Tego nie rozumiem. Poza tym taka przyjaźń powinna wyjść naturalnie. Jak byłam w szkole średniej to można powiedzieć, że zakolegowałam się z pewnym duchownym, bo mój znajomy był w jakimś tam kółku religijnym i czasem mnie angażował w pomoce charytatywne w tym kościele, urządzaliśmy jakieś imprezy tam, itd. Pamiętam jak mimo tego, że wierząca nie byłam to z pewnym problemem udałam się do księdza stamtąd, po radę, bo nie wiedziałam komu ufać, a on wydawał się spoko. Pomógł mi. Czasem wymienialiśmy wiadomości odnośnie tej sprawy, jak się czujemy. Potem niestety kontakt się urwał, bywa. Ale tam nie było żadnego podtekstu, żadnych zauroczeń czy romansowych wizji i wyszło to naturalnie.

[DrDoom]

Napisane przez tonierealnejest

W tym przypadku nie będzie happy endu. Zresztą nie wiem co tu rozumieć jako happy end, zawsze ktoś będzie pokrzywdzony. I nie oszukuję sama siebie, co było tu zarzucane. Przyznaję że chciałam się z księdzem zaprzyjaźnić, ale też wiem co czuję i nie zgadzam się na wmawianie mi że liczyłam na romans. Nic takiego nie miałam na myśli. Widzę, że nie znacie uczucia takiej samotności, kiedy mimo ludzi wokół nie ma z kim porozmawiać, bo i tak nikt nie zrozumie. I w sumie się cieszę, że nie znacie, bo to nic przyjemnego.
Czy biorę pod uwagę rozwód? I tak i nie. Ciężko byłoby rozejść się z dnia na dzień. Mamy wspólne zobowiązania, dzieci, ustalony plan dnia, niby nie jest nam ze sobą źle, a jednocześnie żyjemy obok siebie a nie razem. Może osiadł na laurach, może ma kogoś na boku, może się mną znudził, nie wiem. Jest byle jak, ale stabilnie. Nikt nie da gwarancji, że z kimś innym po takim czasie nie będzie jeszcze gorzej. To już tak abstrahując od księdza.
Ten wątek jeszcze bardziej uświadomił mi, że nie powinnam liczyć na więcej niż mam, bo widocznie nie zasluguję

Oczywiście, że sama siebie oszukujesz
Przyjaźń akurat z tym księdzem który jest Tobą zainteresowany i zamiast paluszków do buzi chętnie wsadził by Ci coś innego.


Kobieta z niską samooceną u której związkowa namiętność przygasła i zainteresowany mężczyzna który jest dla Ciebie autorytetem to droga do łóżka, nawet jeżeli nie masz takich intencji
Jeszcze teksty typu "zwrócił uwagę na mnie, a mógł na każdą w kościele", no serio, faktycznie intelektualnego kolegi szukasz...


Oczywiście zasługujesz na więcej, tylko nie tędy droga.

[Miss_Suze]

Napisane przez DrDoom

Oczywiście, że sama siebie oszukujesz
Przyjaźń akurat z tym księdzem który jest Tobą zainteresowany i zamiast paluszków do buzi chętnie wsadził by Ci coś innego.


Kobieta z niską samooceną u której związkowa namiętność przygasła i zainteresowany mężczyzna który jest dla Ciebie autorytetem to droga do łóżka, nawet jeżeli nie masz takich intencji
Jeszcze teksty typu "zwrócił uwagę na mnie, a mógł na każdą w kościele", no serio, faktycznie intelektualnego kolegi szukasz...


Oczywiście zasługujesz na więcej, tylko nie tędy droga.

Jeszcze tu działa zasada niedostępności i adrealina, że romans z księdzem to takie kontrowersyjne, ukrywanie się, poczucie wyższości, że to ja jestem w jego łóżku, a nie inna parafianka, etc. Czysta psychologia. A autorka samą siebie oszukuje.

[tonierealnejest]

Napisane przez Nimve

No to skoro nie oszukujesz samej siebie, to robisz z ludzi idiotów.

Ok, twierdzisz, że maślane spojrzenia przystojnego, młodego księdza uświadomiły Ci, że jesteś samotna i wszystko jest jakieś nie tak. No zgoda. Znajdź więc sobie koleżankę/popraw relację z mężem i swoją sytuację życiową ogólnie/ rozstań się z tym mężem skoro taki beznadziejny.

A nie memłasz o jakichś przyjaźniach. Akurat z tym konkretnym, młodym księdzem, co czujesz, że mu się podobasz. Cóż za przypadkowy wybór. Słowa nie zamieniliście, ale Ty już wiesz, że to materiał na przyjaciela, oh problem tylko, bo społeczeństwo krzywo patrzy. Ciekawe, czy jakby to była stara zakonnica to też byś tak rozmyślała jak tu się do niej zbliżyć, bo taka jesteś samotna.

Weź bądź poważna. Masz chęć iść po linii najmniejszego oporu, nie ruszać wygodnego życia, ale zaznać romansu, to chociaż miej jajca nazywać rzeczy po imieniu, a nie próbujesz zgrywać madonnę, że tylko przyjaciela poszukujesz, bo taka jesteś biedna myszka. No to szukaj skoro tak, zapisz się gdzieś na warsztaty, wyjdź do ludzi. Nikt Cię w klatce chyba nie zamknął, że tylko tego księdza widzisz, bo wychodne masz jedynie do kościoła. Ale to już nawet przed i po mszy można do kogoś zagadać.

1. Nie robię z nikogo idioty. Piszę co czuję, to wy doszukujecie się zalążków romansu.
2. Nie twierdzę, że on mi uświadomił jaka jestem samotna. Wiedziałam to od dawna.
3. Pogrubione. Dążę do tego, ale nie robi się tego wszystkiego na pstryknięcie palcami. Muszą dwie strony chcieć.
4. Ten konkretny ksiądz jest akurat obok i wykazuje zainteresowanie więc padło na niego. Nie jest wcale taki młody i nieświadomy. Słowo zmieniliśmy jak już o tym mowa.
5. Społeczeństwo nijak nie patrzy, bo żadnego romansu nie ma puki co. To na wizażu podnoszone są argumenty, by nie iść w to bo co ludzie powiedzą i jaki to wstyd. Uczucia to nie wstyd. Gdyby mi zależało na nim to bym się nie oglądała co kto powie, jak większość ludzi w takiej sytuacji zresztą.
6. Stara zakonnica sama by pewnie bez mojego rozmyślania się zbliżyła, stary ksiądz zresztą pewnie też
7. Jestem poważna. Moje życie czy jest wygodne to kwestia spojrzenia, ktoś mógłby rzeczywiście uznać, że żyję jak w klatce.
8. Napisałam już, że happy endu nie będzie.