Nie chce przenosić tej znajomości z koleżanką na prywatny grunt

[Malami8900]

Witam, nie wiem czy w dobrym miejscu umieszczam ten wątek, jeśli nie to proszę o jego przeniesienie.

Chodzi o znajomą z lat studenckich, nazwijmy ją Ania. Z Anią studiowałysmy na jednym roku w mieście studenckim i można powiedzieć, że się przyjaznilysmy na tym etapie naszego życia. Nigdy jednak ta znajomość nie rozszerzyła się na inne tory. Po skończeniu studiów każda z nas wróciła do innego, rodzinnego miasta, nigdy nie padła propozycja by która odwiedziła którąś prywatnie czy nawet na gruncie neutralnym na kawie- nawet jak jeszcze byłyśmy pannami bez żadnych w sumie obowiązków i zobowiązań. Kontakt przez te prawie 10 lat po skończeniu studiów był głównie SMS, było pisanie na komunikatorach co tam słychać, pisanie o pracy czy naszych ciazach, zdrowiu itp. No ale jakiś tam kontakt koleżeński przynajmniej co kilka tygodni/ miesięcy był i nadal jest. W międzyczasie wyszłyśmy za mąż, kazda z nas urodziła dzieci. No i ona teraz niespodziewanie zaproponowała, że ona do nas przyjedzie ze swoimi dziećmi (dzieli nas spory kawałek, ale nie jakaś tragiczna odległość). A ja po prostu nie chce przenosić tego na taki grunt. Dzieli nas duża różnica statusu o czym ona nie wie, bo w sumie czym miałabym się "chwalic". Ona bardzo bogato wyszła za mąż, ja może nie mieszkam co prawda w norze, ale czułabym się bardzo niekomfortowo w porównaniu z nia. Poza tym w czasie, gdy już pojawiły się dzieci z jej strony rozmowy toczą się tylko na ich temat. Jej już nie interesują jakieś inne kwestie, gdy probowalam nieraz coś napisać, temat i tak był zmieniony na potomstwo. Juz nieraz denerwuje mnie samo czytanie o ciągłych chorobach i innych balączkach dzieci (mimo że sama je mam, ale mam tez multum innych obowiazkow, problemów i szarych codziennych zmartwień), dlatego sama z siebie od jakiegoś czasu pisałam do niej rzadziej. Ona nie pracuje, bo nie musi i nie chce, nie ma raczej za wielu innych koleżanek, przynajmniej o żadnych nie pisze. Więc pewnie jest trochę samotna i znudzona. A ja nie chce tej znajomości przenieść jeszcze bliżej. Kiedyś sie kumplowalysmy, fakt. Ja teraz po prostu zmieniłam temat gdy ona zaczęła pisać o przyjechaniu do mnie. Wiem że to nieładne i bezczelne, ale zamurowało mnie, nie wiedziałam co odpisać. Poza tym ja nie wiem, jak można się wprost wpraszac do kogos. W sensie przyjadę do ciebie. To już mogła zaproponować wizyte u siebie skoro wychodzi z inicjatywa (i tak bym nie pojechała). Nie wiem co ja mam jej odpisac, jeśli ponowi propozycję. Nie chciałabym z nią całkiem urywac kontaktu, nigdy już się nie odzywać do niej, bo znajomość może sobie być (chociaż gdyby się całkiem urwała, chyba nie czułabym tęsknoty czy głębszego żalu). tak czy siak mogę wziąć cała winę na siebie, ona w sumie nie robi nic złego proponując spotkanie po latach. A myślę, że jeszcze kiedyś propozycja padnie skoro już raz padła. Jak radzicie, co mogę zrobić? Coraz bardziej wygaszać kontakt? Co można odpisać na takie propozycje, których się nie chce zrealizowac? Wiem ze może dla kogoś to żaden problem to co ja opisuję, ale jakoś źle się czuję z całą tą sytuacja.

[26cabbdd88f595c38f9b7f8139ef1472f28f75bc_65628a8226dae]

Jeśli znów odmówisz zakładam, że złapie i kolejnej próby nie będzie. Ewentualnie obecnie nie możesz, bo i sama odezwiesz się w bliżej nieokreślonym terminie.

[SteveS]

Powiedz, że z różnych względów (których tłumaczyć nie musisz) taka opcja odpada. I mozecie spotkać się na kawie w knajpie, bez dzieci, żeby pogadać jak ze starych czasów. Dużo komunikatów za jednym zamachem

[pseudofeministka]

Napisane przez Malami8900

Witam, nie wiem czy w dobrym miejscu umieszczam ten wątek, jeśli nie to proszę o jego przeniesienie.

Chodzi o znajomą z lat studenckich, nazwijmy ją Ania. Z Anią studiowałysmy na jednym roku w mieście studenckim i można powiedzieć, że się przyjaznilysmy na tym etapie naszego życia. Nigdy jednak ta znajomość nie rozszerzyła się na inne tory. Po skończeniu studiów każda z nas wróciła do innego, rodzinnego miasta, nigdy nie padła propozycja by która odwiedziła którąś prywatnie czy nawet na gruncie neutralnym na kawie- nawet jak jeszcze byłyśmy pannami bez żadnych w sumie obowiązków i zobowiązań. Kontakt przez te prawie 10 lat po skończeniu studiów był głównie SMS, było pisanie na komunikatorach co tam słychać, pisanie o pracy czy naszych ciazach, zdrowiu itp. No ale jakiś tam kontakt koleżeński przynajmniej co kilka tygodni/ miesięcy był i nadal jest. W międzyczasie wyszłyśmy za mąż, kazda z nas urodziła dzieci. No i ona teraz niespodziewanie zaproponowała, że ona do nas przyjedzie ze swoimi dziećmi (dzieli nas spory kawałek, ale nie jakaś tragiczna odległość). A ja po prostu nie chce przenosić tego na taki grunt. Dzieli nas duża różnica statusu o czym ona nie wie, bo w sumie czym miałabym się "chwalic". Ona bardzo bogato wyszła za mąż, ja może nie mieszkam co prawda w norze, ale czułabym się bardzo niekomfortowo w porównaniu z nia. Poza tym w czasie, gdy już pojawiły się dzieci z jej strony rozmowy toczą się tylko na ich temat. Jej już nie interesują jakieś inne kwestie, gdy probowalam nieraz coś napisać, temat i tak był zmieniony na potomstwo. Juz nieraz denerwuje mnie samo czytanie o ciągłych chorobach i innych balączkach dzieci (mimo że sama je mam, ale mam tez multum innych obowiazkow, problemów i szarych codziennych zmartwień), dlatego sama z siebie od jakiegoś czasu pisałam do niej rzadziej. Ona nie pracuje, bo nie musi i nie chce, nie ma raczej za wielu innych koleżanek, przynajmniej o żadnych nie pisze. Więc pewnie jest trochę samotna i znudzona. A ja nie chce tej znajomości przenieść jeszcze bliżej. Kiedyś sie kumplowalysmy, fakt. Ja teraz po prostu zmieniłam temat gdy ona zaczęła pisać o przyjechaniu do mnie. Wiem że to nieładne i bezczelne, ale zamurowało mnie, nie wiedziałam co odpisać. Poza tym ja nie wiem, jak można się wprost wpraszac do kogos. W sensie przyjadę do ciebie. To już mogła zaproponować wizyte u siebie skoro wychodzi z inicjatywa (i tak bym nie pojechała). Nie wiem co ja mam jej odpisac, jeśli ponowi propozycję. Nie chciałabym z nią całkiem urywac kontaktu, nigdy już się nie odzywać do niej, bo znajomość może sobie być (chociaż gdyby się całkiem urwała, chyba nie czułabym tęsknoty czy głębszego żalu). tak czy siak mogę wziąć cała winę na siebie, ona w sumie nie robi nic złego proponując spotkanie po latach. A myślę, że jeszcze kiedyś propozycja padnie skoro już raz padła. Jak radzicie, co mogę zrobić? Coraz bardziej wygaszać kontakt? Co można odpisać na takie propozycje, których się nie chce zrealizowac? Wiem ze może dla kogoś to żaden problem to co ja opisuję, ale jakoś źle się czuję z całą tą sytuacja.

Mnie dziwi tylko to, ze jestescie doroslymi osobami, a jest taki problem z zakomunikowaniem swoich odczuc. Ja bym jej powiedziala wprost, ze to nie jest etap na takie wizyty i ze nie masz warunkow by zaprosic ja z jej dziecmi do siebie, ewentualnie jak masz srodki i chec, to mozecie zaplanowac wspolny wyjazd, na neutralnym gruncie. Jezeli z dana kolezanka nie mialabym bezposrdniego kontaktu wiele lat, to raczej czulaym sie niekomfortowo zapraszajac ja do domu. No i tez srednio wyglada to, ze sie tak wprasza, bo jezeli faktycznie chciala sie spotkac, to sama mogla zaproponowac przyjazd do siebie.

[I am Rock]

Zawsze możesz napisać, że to nie jest dobry moment na wizyty towarzyskie. I niech wybaczy, ale w szczegóły zagłębiać się nie będziesz.

[skara]

Ja nie bardzo wiem po co w ogóle utrzymujecie kontakt. Ja takich pisań o niczym, bez spotkań, unikam, szkoda mi czasu.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[PumpkinEyes]

Bez sensu tytuł. Przecież wasza znajomość jest na gruncie prywatnym, tylko nie chcesz pogłębiać zażyłości. Twoje prawo. Odmów spotkania, a jeśli znajomość z koleżanką faktycznie cię bardziej męczy niż satysfakcjonuje to wygaś znajomość. Wystarczy, że nie będziesz inicjować kontakt i będziesz jej odpisywać bardzo zdawkowo albo w ogóle.

[Ellen_Ripley]

Napisane przez skara

Ja nie bardzo wiem po co w ogóle utrzymujecie kontakt. Ja takich pisań o niczym, bez spotkań, unikam, szkoda mi czasu.

To samo. Skoro nie ma chęci spotkania, to... No chyba, że jest chęć, ale spotkania bez rodzin, żeby się wyrwać z domu - wtedy to jasny komunikat "chcę iść z tobą na kawę/piwo, same, bez robienia z tego rodzinnego spotkania". Postawiłabym sprawę jasno. Po co się czaić.

---------- Dopisano o 12:35 ---------- Poprzedni post napisano o 12:35 ----------

Napisane przez PumpkinEyes

Bez sensu tytuł. Przecież wasza znajomość jest na gruncie prywatnym, tylko nie chcesz pogłębiać zażyłości. Twoje prawo. Odmów spotkania, a jeśli znajomość z koleżanką faktycznie cię bardziej męczy niż satysfakcjonuje to wygaś znajomość. Wystarczy, że nie będziesz inicjować kontakt i będziesz jej odpisywać bardzo zdawkowo albo w ogóle.

O to to.

[Miss_Suze]

Nie rozumiem problemu. Mówisz wprost, że nie chcesz wizyty u siebie. Możesz zaproponować, że spotkacie się gdzieś na mieście, na neutralnym gruncie. A jak wgl nie chcesz z nią utrzymywać kontaktu to po co z nią piszesz?

[nvm0990]

A wedlug mnie nie ma nic zlego w jej propozycji. Macie ze soba czesty kontakt, piszecie szczegoly o dzieciach, zdrowiu, problemach itd wiec wydaje mi sie to najzupelniej normalne ze kolezanka zaproponowala zeby sie spotkac.

Wedlug mnie to ty masz problem, a problemem sa chyba twoje kompleksy i to ze obawiasz sie ze twoj status i warunki sa gorsze niz jej. W ogole z tego co piszesz to mam wrazenie ze nawet jej za bardzo nie lubisz. Po co w ogole z nia rozmawiasz w takim razie?

[Malami8900]

Ona nie przyjedzie tyle km, żeby się spotkać na mieście na kawę. Ona poza tym bez dzieci nigdzie nie jeździ. Chciała konkretnie do mnie w odwiedziny i żeby dzieci się poznały. Przyjedzie do mojego miasta specjalnie, a ja jej nie zaproszę i co powiem, że dlaczego nie? Czy chcę utrzymywać kontakt? Internetowy może i tak, chociaż jak mówię, gdyby się urwał dla mnie to na tym etapie mała strata. Jasne fajnie wiedzieć co tam u kogoś słychać, ale gdyby go nie było to trudno. Nie chcę zwiększać zażyłości jak ktoś trafnie ujął. Bo nie mam na to warunków ani chęci

[Miss_Suze]

Napisane przez Malami8900

Ona nie przyjedzie tyle km, żeby się spotkać na mieście na kawę. Ona poza tym bez dzieci nigdzie nie jeździ. Chciała konkretnie do mnie w odwiedziny i żeby dzieci się poznały. Przyjedzie do mojego miasta specjalnie, a ja jej nie zaproszę i co powiem, że dlaczego nie? Czy chcę utrzymywać kontakt? Internetowy może i tak, chociaż jak mówię, gdyby się urwał dla mnie to na tym etapie mała strata. Jasne fajnie wiedzieć co tam u kogoś słychać, ale gdyby go nie było to trudno. Nie chcę zwiększać zażyłości jak ktoś trafnie ujął. Bo nie mam na to warunków ani chęci

No to możesz powiedzieć, że to ty do niej przyjedziesz, o ile chcesz.

Jak nie chcesz to powiedz, że obecnie nie masz czasu na takie spotkania.

Ja mam znajomego, z którym lubię pisać internetowo, ale właśnie na spotkanie jakieś nie chce mi się znajdować czasu ani chęci.

[PumpkinEyes]

Napisane przez Malami8900

Ona nie przyjedzie tyle km, żeby się spotkać na mieście na kawę. Ona poza tym bez dzieci nigdzie nie jeździ. Chciała konkretnie do mnie w odwiedziny i żeby dzieci się poznały. Przyjedzie do mojego miasta specjalnie, a ja jej nie zaproszę i co powiem, że dlaczego nie? Czy chcę utrzymywać kontakt? Internetowy może i tak, chociaż jak mówię, gdyby się urwał dla mnie to na tym etapie mała strata. Jasne fajnie wiedzieć co tam u kogoś słychać, ale gdyby go nie było to trudno. Nie chcę zwiększać zażyłości jak ktoś trafnie ujął. Bo nie mam na to warunków ani chęci

To powiedz jej - 'nie mam warunków, żeby was ugościć, więc opcja z przyjazdem do mnie nie wchodzi w grę'.

[6f270d4e8c6dcf778f6b7eaa339056f9e260a162_657a458271287]

Nie mieści mi się w głowie, jak w ogóle można się do kogoś wpraszać. Jeśli już wyszła z inicjatywą odnowienia znajomości, mogła zaprosić do siebie. Przy kolejnej próbie powiedziałabym, że nie możesz jej zaprosić do siebie i wolisz wyjście na kawę. Inteligentna osoba zrozumie, a jeśli koleżanka dalej będzie nalegać na wizytę w domu, nie widzę sensu w utrzymywaniu kontaktu.

[Ellen_Ripley]

Napisane przez PumpkinEyes

To powiedz jej - 'nie mam warunków, żeby was ugościć, więc opcja z przyjazdem do mnie nie wchodzi w grę'.

No dokładnie. A jeżeli nie po drodze z wizytami i każda ma inne oczekiwania co do tej relacji, to należy ją zakończyć.

[alicjaross]

Napisane przez nvm0990

A wedlug mnie nie ma nic zlego w jej propozycji. Macie ze soba czesty kontakt, piszecie szczegoly o dzieciach, zdrowiu, problemach itd wiec wydaje mi sie to najzupelniej normalne ze kolezanka zaproponowala zeby sie spotkac.

Wedlug mnie to ty masz problem, a problemem sa chyba twoje kompleksy i to ze obawiasz sie ze twoj status i warunki sa gorsze niz jej. W ogole z tego co piszesz to mam wrazenie ze nawet jej za bardzo nie lubisz. Po co w ogole z nia rozmawiasz w takim razie?

To dlaczego nie zaprosiła do siebie?

[Malami8900]

Lubiłam ją i lubię z nią popisać. Denerwuje mnie tylko, że od dłuższego czasu piszemy głównie o dzieciach. Jak chcę zmienić temat, to ona go często olewa i z powrotem wraca do pisania o potomstwie.

Tak może i mam kompleksy, bo ja mieszkam skromnie (połowa domu dzielona z rodzicami). Ledwo sami się mieścimy, a gdzie tu goszczenie kogoś, być może z noclegiem skoro to sporo kilometrów. Mój mąż jest pracownikiem fizycznym, a jej bogatym biznesmenem. Nasi mężowie na pewno nie znaleźliby wspólnego języka o ile np. nie chciałaby przyjechać też z nim. No właśnie i dlaczego nie zaprosiła do siebie? Chociaż jak mówię i tak bym nie pojechała, ale skoro wyszła już z taką inicjatywą... Ja bym w życiu nie napisała do kogoś a wiesz muszę cię odwiedzić

[black_elderflower]

Wiesz może ona Cię po prostu lubi, gadacie i nawet nie ma świadomości, że w zasadzie z Twojej strony to jest... No z braku laku tak naprawdę. Tak z drugiej strony to według mnie Ty wychodzisz troszkę na osobę nie w porządku... Tak jakbyś trzymała ją awaryjnie do pisania w razie co, choć tak naprawdę sama przyznajesz, że nawet jakby to się zakończyło to miała byś to gdzieś. Nie lepiej po prostu być szczerym i podziękować za znajomość? Napisać, że w tym okresie nie masz możliwości spotkania i nie jesteś zainteresowana, przestać się odzywać. Tamta druga strona może nawet nie wiedzieć jakie Ty masz do tego podejście (co nie zmienia faktu że z inicjatywą wpakowania Ci się do domu to przegięcie i też uważam, że to bardzo słabe).

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[Malami8900]

Tak ja nie przeczę, że jest jak piszesz, że to może moja wina. Ja dużo pracuję, kontaktu z ludźmi mi nie brak, nawet powiedziałabym, że mam go nadto. Mam jakieś znajome bliższe i dalsze na miejscu, a sama przyznasz, że jak się nie widziało kogoś od prawie 10 lat to jakoś też nie można być bardzo blisko z nim związanym. Zwłaszcza, że my nie piszemy codziennie, nawet od dawna nie rozmawiamy przez telefon, tylko jak pisałam wymieniamy wiadomości co kilka tygodni czasem przerwy sięgały nawet jakieś miesiące.

[PumpkinEyes]

Napisane przez Malami8900

Tak ja nie przeczę, że jest jak piszesz, że to może moja wina. Ja dużo pracuję, kontaktu z ludźmi mi nie brak, nawet powiedziałabym, że mam go nadto. Mam jakieś znajome bliższe i dalsze na miejscu, a sama przyznasz, że jak się nie widziało kogoś od prawie 10 lat to jakoś też nie można być bardzo blisko z nim związanym. Zwłaszcza, że my nie piszemy codziennie, nawet od dawna nie rozmawiamy przez telefon, tylko jak pisałam wymieniamy wiadomości co kilka tygodni czasem przerwy sięgały nawet jakieś miesiące.

To wygaś tę znajomość. Co za problem?

[Malami8900]

Ona chyba nie ma koleżanek ani znajomych u siebie. Dlatego boję się że ją to zaboli jak nagle się przestanę całkiem odzywać i będzie i tak inicjować kontakt i dopytywac, nie wiedząc co się stało.

[PumpkinEyes]

Napisane przez Malami8900

Ona chyba nie ma koleżanek ani znajomych u siebie. Dlatego boję się że ją to zaboli jak nagle się przestanę całkiem odzywać i będzie i tak inicjować kontakt i dopytywac, nie wiedząc co się stało.

Ale to nie jest twój problem. Jak chcesz być w porządku to nie znikaj bez słowa, tylko powiedz szczerze, że nie chcesz już tej znajomości kontynuować i tyle.

[black_elderflower]

Napisane przez Malami8900

Tak ja nie przeczę, że jest jak piszesz, że to może moja wina. Ja dużo pracuję, kontaktu z ludźmi mi nie brak, nawet powiedziałabym, że mam go nadto. Mam jakieś znajome bliższe i dalsze na miejscu, a sama przyznasz, że jak się nie widziało kogoś od prawie 10 lat to jakoś też nie można być bardzo blisko z nim związanym. Zwłaszcza, że my nie piszemy codziennie, nawet od dawna nie rozmawiamy przez telefon, tylko jak pisałam wymieniamy wiadomości co kilka tygodni czasem przerwy sięgały nawet jakieś miesiące.

Pamiętaj że to, że jakieś znajomości w swoim życiu nie chcesz to nie jest Twoja wina, po prostu masz najzwyczajniej prawo nie chcieć, od tak. Mówisz, że ona nie ma koleżanek i ją to zaboli, a ja uważam, że znacznie gorzej na jej miejscu czułabym się wiedząc, że koleżanka trzyma ze mną kontakt tylko z litości a nie szczerej sympatii. Nie zrywaj znajomości bez słowa, gdy znów zagai o spotkanie to jasno określ swoje stanowisko i odmów, poinformuj, że nie jesteś zainteresowana. Myślę, że po takim jasnym komunikacie zrozumie i da sobie spokój.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[Malami8900]

To nie tak, że ja utrzymuje z nią kontakt z litości. Mi to nie przeszkadza żeby z nią czasem popisać czy doradzić, czy wymienić się wiadomościami, ponarzekac, pośmiać się itp. Ale to tyle... Z dwojga złego jeśli miałabym się krępować, a wizyta miałaby się wiązać ze wstydem i stresem dla mnie, to już wolę ją wygasić. Jasne ja wiem, jak się mówi, że jak mnie lubi, to co by jej przeszkadzalo, że skromnie itp. W teorii może tak, ale w praktyce przewaznie jest całkiem inaczej. Jej obce są takie problemy, że się nie ma na cos pieniędzy, że czasem trzeba tyrać chcąc nie chcąc, że ma się mnóstwo szarych problemów. Ona lata na zagraniczne wakacje do krajow, których ja nigdy nie zobaczę na oczy, ma piekna willę (widzialam na zdj), nie martwi się, że musi łatwic opiekę dla dzieci i wstawać skoro świt po nieprzespanej nocy, bo trzeba pracować, by mieć na życie. Nie odbierzcie tego, że ja jej zazdroszczę, nie o to mi w tym momencie chodzi. Po prostu chce wam przedstawić o co mi chodzi, o obraz sytuacji i o to przez te lata porobiły się między nami różnice statusowe nie do przeskoczenia. Nie do ogarnięcia do bliskiej znajomości i spotkań rodzinnych.

[578537b29e2e39e1d6e3dc9dfc9821e485b809af_64582d7210082]

Napisane przez Malami8900

To nie tak, że ja utrzymuje z nią kontakt z litości. Mi to nie przeszkadza żeby z nią czasem popisać czy doradzić, czy wymienić się wiadomościami, ponarzekac, pośmiać się itp. Ale to tyle... Z dwojga złego jeśli miałabym się krępować, a wizyta miałaby się wiązać ze wstydem i stresem dla mnie, to już wolę ją wygasić. Jasne ja wiem, jak się mówi, że jak mnie lubi, to co by jej przeszkadzalo, że skromnie itp. W teorii może tak, ale w praktyce przewaznie jest całkiem inaczej. Jej obce są takie problemy, że się nie ma na cos pieniędzy, że czasem trzeba tyrać chcąc nie chcąc, że ma się mnóstwo szarych problemów. Ona lata na zagraniczne wakacje do krajow, których ja nigdy nie zobaczę na oczy, ma piekna willę (widzialam na zdj), nie martwi się, że musi łatwic opiekę dla dzieci i wstawać skoro świt po nieprzespanej nocy, bo trzeba pracować, by mieć na życie. Nie odbierzcie tego, że ja jej zazdroszczę, nie o to mi w tym momencie chodzi. Po prostu chce wam przedstawić o co mi chodzi, o obraz sytuacji i o to przez te lata porobiły się między nami różnice statusowe nie do przeskoczenia. Nie do ogarnięcia do bliskiej znajomości i spotkań rodzinnych.

Przykro się to czyta... Rozumiem Cię, bo sama mieszkam skromnie. Ale myślę, że mimo wszystko niesłusznie zakładasz, że koleżanka Cię z góry jakoś źle oceni, i że ta wizyta negatywnie wpłynie na Waszą znajomość. Na Twoim miejscu napisałabym jej o swoich obawach - gdybym oczywiście traktowała ją jak przyjaciółkę. Jeśli wolisz utrzymać znajomość z nią na lżejszym gruncie, masz do tego pełne prawo.

[6f270d4e8c6dcf778f6b7eaa339056f9e260a162_657a458271287]

Napisane przez Malami8900

Ona chyba nie ma koleżanek ani znajomych u siebie. Dlatego boję się że ją to zaboli jak nagle się przestanę całkiem odzywać i będzie i tak inicjować kontakt i dopytywac, nie wiedząc co się stało.

A może wcale ją nie zaboli? Skoro macie dość rzadki kontakt, to tak naprawdę nie znasz dobrze jej obecnego życia i nie możesz być pewna jej reakcji. Ogólnie mam wrażenie, że przyjmujesz za dużo założeń na jej temat - a to, że różnice majątkowe będą nie do przejścia, a to, że ona nie zrozumie odmowy. Proponuje zadbać w pierwszej kolejności o swój komfort i nie tworzyć negatywnych scenariuszy. Jeśli koleżanka będzie Cię dalej męczyć wbrew Twoim sygnałom, tym bardziej będziesz miała podstawy do wygaszenia znajomości.

[Ellen_Ripley]

[1=6f270d4e8c6dcf778f6b7ea a339056f9e260a162_657a458 271287;89524736]A może wcale ją nie zaboli? Skoro macie dość rzadki kontakt, to tak naprawdę nie znasz dobrze jej obecnego życia i nie możesz być pewna jej reakcji. Ogólnie mam wrażenie, że przyjmujesz za dużo założeń na jej temat - a to, że różnice majątkowe będą nie do przejścia, a to, że ona nie zrozumie odmowy. Proponuje zadbać w pierwszej kolejności o swój komfort i nie tworzyć negatywnych scenariuszy. Jeśli koleżanka będzie Cię dalej męczyć wbrew Twoim sygnałom, tym bardziej będziesz miała podstawy do wygaszenia znajomości.[/QUOTE]

O to to.

[tinpanalley]

Napisane przez Malami8900

Dzieli nas duża różnica statusu o czym ona nie wie, bo w sumie czym miałabym się "chwalic". Ona bardzo bogato wyszła za mąż, ja może nie mieszkam co prawda w norze, ale czułabym się bardzo niekomfortowo w porównaniu z nia. .

Tu jest główny temat i przyczyna. To przykre, że nie można szczerze przyjaźnić się, kiedy w grę wchodzi materializm. Zazdrość jest ludzkim uczuciem i każdy komuś czego zazdrości skrycie, czy też otwarcie. Bo jeden ma w życiu lepiej w jakiejś kwestii a drugi w innej. Jednak jeżeli to skreśla z naszego życia ludzi, którzy akurat maja lata tłuste a my chude, to znaczy, że nigdy nie można być pewny, że my, kiedy nasz los się odmieni, nie stracimy znajomych, przyjaciół, bo będą czuli się gorsi i na tym się skoncentrują.

Proponowanie odwiedzin nie jest niczym złym. Gdy ktoś niespodziewanie nas nachodzi, to tak, to naganne.

[I am Rock]

Myślę, że gdyby koleżanka naprawdę miała takie cudowne, bogate życie, to prędzej zaprosiłaby cię do siebie, niż zwalała ci się na głowę razem z dziećmi.

[Miss_Suze]

Też mi się wydaje, że autorka przyjmuje jakieś założenia na jej temat. Ludzie pokazują się nam bardzo często z tej najlepszej strony ukrywając swoje makamenty, albo sama autorka sobie wymyśla. Może ma bogatego męża i piękny dom, ale może ma jakieś inne swoje problemy, o których autorka wcale nie musi wiedzieć i może nie ma tak beztroskiego życia, jak autorka sobie wyobraża. Mi się też trochę wydaje, że autorka czuje zazdrość, że wg niej jej koleżanka się ustawiła, stąd ma do niej takie trochę wrogie podejście, bo ja odniosłam wrażenie, że autorka jej nawet nie lubi, a ta koleżanka jest przekonana, że łączą je dobre relacje.