Odczuwacie kryzys gospodarczy?

[4d032753774d1a68efa6ccfc57dfedd4115cfe72_6584d22253d76]

Napisane przez evonla

Dla mnie określenie boomer to stan umysłu, a nie tylko przedział wiekowy. Wiele osób w przedziale 30-40l pomimo, że mają jakieś szersze perspektywy na lepszą pracę to trzymają się tej pierwszej, bo zwyczajnie boją się zmian, a nie dlatego, że doświadczyli biedy. Marne tłumaczenie. Przez takie myślenie nigdy się nic na lepsze nie zmieni..

Taka mozliwosc tez istnieje, oczywiscie. Ale tutaj znowu wroce do waszego tematu: sami piszecie, ze work-life balance jest aktualnie wazny. Ale niektorzy maja taki charakter, ze boja sie zmian, niektorzy dostaja wrecz nerwicy na mysl o zmianach. A przeciez w dzisiejszych czasach mamy tez zrozumienie dla chorob psychicznych i roznych mniejszych czy wiekszych zaburzen, nie tak jak kiedys.
Wiec jesli ktos trzyma sie kurczowo pracy bo inaczej nie potrafi, to tez nie powinnismy go oceniac i dawac mu jakiejs zbiorowej odpowiedzialnosci. To tez jest ten work-life balance - ze ktos nie robi rzeczy, ktore go przerastaja. Takie jest moje zdanie.

Ale nie mowie w ogole o sobie, ja takich problemow nie mam.

[71253839b04673f7804766e160d807ea33c37805_6578f4849ccb9]

[1=4d032753774d1a68efa6ccf c57dfedd4115cfe72_6584d22 253d76;89567210]Jak troche jeszcze pozyjemy w kryzysie, to zobaczysz, jak szybko milenialsi i genz zaczna sie zachowywac jak boomerzy.
Boomerzy sa jacy sa nie dlatego, ze tak im sie podoba, tylko dlatego, ze przezyli duza biede i wiedza, co to znaczy, jak nie ma pracy.
Dlugo byla prosperita i nie rozumiemy tej ostroznosci boomersow, ale niestety kryzys jest coraz glebszy i niedlugo byc moze przekonamy sie o tym na własnej skorze.[/QUOTE]

w latach 90tych było masakryczne bezrobocie - i to oficjalne i to faktyczne, bo mało kto wtedy (poza nieliczną jednak była nomenklaturą, jakimiś cinkciarzami itp.) mógł sobie pozwolić finansowo na to, ze np. jedna osoba w rodzinie nie pracuje.

u mnie tez juz marnie z ogloszeniami o pracy

[4d032753774d1a68efa6ccfc57dfedd4115cfe72_6584d22253d76]

[1=71253839b04673f7804766e 160d807ea33c37805_6578f48 49ccb9;89567828]w latach 90tych było masakryczne bezrobocie - i to oficjalne i to faktyczne, bo mało kto wtedy (poza nieliczną jednak była nomenklaturą, jakimiś cinkciarzami itp.) mógł sobie pozwolić finansowo na to, ze np. jedna osoba w rodzinie nie pracuje.

u mnie tez juz marnie z ogloszeniami o pracy[/QUOTE]

To byly czasy mojego dziecinstwa, ale pamietam je. Pamietam jak bolalo stracenie pracy przez kogos i jak dlugo trzeba bylo szukac nowej pracy. Miejmy nadzieje, ze tak zle juz nie bedzie, ale sytuacja gospodarcza nie nastraja mnie optymistycznie.

[71253839b04673f7804766e160d807ea33c37805_6578f4849ccb9]

[1=bafa65383b74e1029ccef70 174e4f68b71e8a0f7_646950f 23ada7;89567268]Nie zauważyłam takiej zaleznosci. Bardzo lubię takie podejście: jak nie ta praca to inna, warto szanowac work life balance itp. takie poglądy i warunki są z korzyścią dla wszystkich.
Nie ma nic gorszego niż kurczowe trzymanie się pracy, bo pracodawca wtedy może się poczuć panem i władcą. Jak wie, że pracownik w każdej chwili moze sobie pójść, to się lepiej przykłada do współpracy.
Oby tak dalej.

Wysłane z mojego M2007J20CG przy użyciu Tapatalka[/QUOTE] no ale sama piszesz, zę widzisz, że obecnie ciężko ci znaleźć chociażby oferty pracy innej- a to jeszcze rekrutacje trzeba przejść.
no nie każdy z perspektywą wielu miesięcy szukania innej pracy może sobie pozwolić na takie podejście. ja mam wrażenie,ze obecnie stosunkowo latwo jest znaleźć pracę na niewymagających (i tanich) stanowiskach, za to specjaliści mają coraz wiekszy problem.

A to siedzenie w jednej pracy 'boomersów' tych 30+40+ nieraz tez wynika z tego, że mają całkiem spoko pracę za dobrą kasę 9co wynika z doświadczeń z innymi pracami), a to że sobie na cos w niej ponarzekają (jak np. ja na nieelastyczność urlopową) to cóż - takie ponarzekanie jak na nieidealnego małżonka, kochasz/lubisz wiec niedoskonałości czasem wkurzaja, ale ogólnie się całokształt toleruje.


oficjalnie jest w Polsce stagflacja

"Nowe dane GUS potwierdzają, że polska gospodarka znajduje się w stagflacji, czyli w stagnacji połączonej z wysoką inflacją. W marcu wszystkie najważniejsze wskaźniki gospodarcze wyglądają bardzo słabo. Produkcja przemysłowa jest o 2,9 proc. niższa niż rok temu.
(...) Do tego sprzedaż detaliczna w marcu była realnie aż o 7,3 proc. mniejsza niż rok temu, chociaż nominalnie wzrosła o 4,8 proc. – czyli wydajemy w sklepach coraz więcej, ale kupujemy za to coraz mniej – to oczywiście efekt wysokiej inflacji.

https://businessinsider.com.pl/gospo...-spada/0qv65vz

[695d786c3492781c3fd020c39a3abf990173eddf_6577a2b887a02]

[1=4d032753774d1a68efa6ccf c57dfedd4115cfe72_6584d22 253d76;89567826]Taka mozliwosc tez istnieje, oczywiscie. Ale tutaj znowu wroce do waszego tematu: sami piszecie, ze work-life balance jest aktualnie wazny. Ale niektorzy maja taki charakter, ze boja sie zmian, niektorzy dostaja wrecz nerwicy na mysl o zmianach. A przeciez w dzisiejszych czasach mamy tez zrozumienie dla chorob psychicznych i roznych mniejszych czy wiekszych zaburzen, nie tak jak kiedys.
Wiec jesli ktos trzyma sie kurczowo pracy bo inaczej nie potrafi, to tez nie powinnismy go oceniac i dawac mu jakiejs zbiorowej odpowiedzialnosci. To tez jest ten work-life balance - ze ktos nie robi rzeczy, ktore go przerastaja. Takie jest moje zdanie.

Ale nie mowie w ogole o sobie, ja takich problemow nie mam.[/QUOTE]
Ja tak trochę mam. Szczerze mówiąc mogłabym przepracować w jednym miejscu do emerytury, byle tylko nie klepać wiecznie tego samego: ale choćby technologia idzie do przodu, więc małe ryzyko. Ale wiem, że jest to niekorzystna postawa.

[57d469676eb95e4afe06d5c46bd77df5270daf8d_6584d1a317847]

Mi z kolei ciężko w jednym miejscu wytrzymać, zwykle po 6-12 miesiącach mam kryzys. Najdłużej w jednej firmie pracowałam 2,5 roku, a i to głównie dlatego, że miałam głowę zajętą kupnem domu i przeprowadzką, bo myśli o zmianie miałam dużo wcześniej.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[evonla]

[1=4d032753774d1a68efa6ccf c57dfedd4115cfe72_6584d22 253d76;89567826]Taka mozliwosc tez istnieje, oczywiscie. Ale tutaj znowu wroce do waszego tematu: sami piszecie, ze work-life balance jest aktualnie wazny. Ale niektorzy maja taki charakter, ze boja sie zmian, niektorzy dostaja wrecz nerwicy na mysl o zmianach. A przeciez w dzisiejszych czasach mamy tez zrozumienie dla chorob psychicznych i roznych mniejszych czy wiekszych zaburzen, nie tak jak kiedys.
Wiec jesli ktos trzyma sie kurczowo pracy bo inaczej nie potrafi, to tez nie powinnismy go oceniac i dawac mu jakiejs zbiorowej odpowiedzialnosci. To tez jest ten work-life balance - ze ktos nie robi rzeczy, ktore go przerastaja. Takie jest moje zdanie.

Ale nie mowie w ogole o sobie, ja takich problemow nie mam.[/QUOTE]

Często jedno z drugim jest połączone, tak jak piszesz ktoś dostaje ataku paniki na samą myśl o zmianie pracy na inną, a z kolei do obecnej pracy przychodzi z bólem brzucha, bo atmosfera jest nieciekawa, gdzie w przypadku pierwszej opcji jest możliwa zmiana na lepsze, tak przy drugiej są raczej nikłe szanse..

[1=57d469676eb95e4afe06d5c 46bd77df5270daf8d_6584d1a 317847;89568044]Mi z kolei ciężko w jednym miejscu wytrzymać, zwykle po 6-12 miesiącach mam kryzys. Najdłużej w jednej firmie pracowałam 2,5 roku, a i to głównie dlatego, że miałam głowę zajętą kupnem domu i przeprowadzką, bo myśli o zmianie miałam dużo wcześniej.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz[/QUOTE]

Mam dokładnie tak samo.. Bardzo szybko wdrażam się w nowy tryb pracy, szybko się uczę i często jest tak, że dana praca raczej nie umożliwia mi zbyt dużego rozwoju, przez co dopada mnie taka stagnacja i chęć zmiany..

[Lasagna_ze_szpinakiem]

Napisane przez evonla

Często jedno z drugim jest połączone, tak jak piszesz ktoś dostaje ataku paniki na samą myśl o zmianie pracy na inną, a z kolei do obecnej pracy przychodzi z bólem brzucha, bo atmosfera jest nieciekawa, gdzie w przypadku pierwszej opcji jest możliwa zmiana na lepsze, tak przy drugiej są raczej nikłe szanse..







Mam dokładnie tak samo.. Bardzo szybko wdrażam się w nowy tryb pracy, szybko się uczę i często jest tak, że dana praca raczej nie umożliwia mi zbyt dużego rozwoju, przez co dopada mnie taka stagnacja i chęć zmiany..

Ja tam miałam parę ładnych lat. Ale ostatnio mi się odechciało. Nie wiem czy to kwestia wieku/czy też spoko firmy. Zwyczajnie jest mi wygodnie w miejscu w którym jestem, równocześnie nie muszę sobie tym aż tak zaprzątać głowy. Chyba osiągnęłam stan work life balance (bez nadgodzin itp)

Wysłane z mojego Redmi Note 8 Pro przy użyciu Tapatalka

[bafa65383b74e1029ccef70174e4f68b71e8a0f7_646950f23ada7]

Po pierwsze nigdzie nie pisałam, żeby rzucać pracę z dnia na dzień. Chodzi o to, żeby się nie bać zmian. Coś Ci się nie podoba, próbujesz znaleźć co innego. A nie siedzieć w pracy 10 lat i narzekać od 9.
Nie jest normalne siedzieć w pracy latami bez żadnej podwyżki i nie szukać nowej. Nie znajdziesz, to nie znajdziesz, ale przynajmniej się próbowało, a nie siedziało i płakało.

Mało kto ma pracę idealna, raczej sedno w tym, żeby zalety przewyższały wady.

No i to że teraz jest gorzej, to nie znaczy, że zawsze tak będzie i już nie warto nic robić.

Akurat na moją pracą mam inny plan, znalezc nowa, dać wypowiedzenie i wynegocjować podwyzke, bo odchodzić nie chce. no ale zobaczymy czy się uda. A niestety często tylko ten sposób działa.

Wysłane z mojego M2007J20CG przy użyciu Tapatalka

[Tolvaj]

W wieku 50+ ludzie już raczej nie zmieniają pracy i raczej ciężko znaleźć nową. Tak więc można sobie wybrzydzać do czasu.
Swoją drogą, czy przy częstych zmianach pracy nie ma się później problemu? Za dużo firm z krótkim okresem zatrudnienia w końcu zaczyna źle wyglądać w CV.
Ja już musiałam tłumaczyć się gęsto, czemu tak krótko pracowałam w każdej firmie ok. 1 rok i dwa lata, ale ci rekruterzy/managerowie akurat byli z innego kraju, gdzie nie zmienia się pracy co chwilę.

Sent from my Pixel 6a using Tapatalk

[squirrelqa]

W pokoleniu naszych rodziców jest/był kult trzymania się jednej pracy aż do emerytury. Teraz nasze pokolenie już skacze sobie między pracodawcami, więc lada chwila stanie się to normalne, że w większości CV są liczne miejsca pracy i przestanie to dziwić. Takie mam przynajmniej przeczucie.
Już teraz słyszę od swoich przełożonych (czyli też osób rekrutujących), że zbyt długie siedzenie w jednej pracy nie daje nic dobrego, a bardziej rozleniwia. Bo się już wszystko zna, nic nie zaskakuje, wypracowało się sobie określony sposób działania i trudno to już nowym osobom (z bardziej świeżymi pomysłami) zmienić.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[bafa65383b74e1029ccef70174e4f68b71e8a0f7_646950f23ada7]

Napisane przez Tolvaj

W wieku 50+ ludzie już raczej nie zmieniają pracy i raczej ciężko znaleźć nową. Tak więc można sobie wybrzydzać do czasu.
Swoją drogą, czy przy częstych zmianach pracy nie ma się później problemu? Za dużo firm z krótkim okresem zatrudnienia w końcu zaczyna źle wyglądać w CV.
Ja już musiałam tłumaczyć się gęsto, czemu tak krótko pracowałam w każdej firmie ok. 1 rok i dwa lata, ale ci rekruterzy/managerowie akurat byli z innego kraju, gdzie nie zmienia się pracy co chwilę.

Sent from my Pixel 6a using Tapatalk

A kto każe zmieniać co roku? Można zmieniać i co 5 lat, to nadal zmiana.
Znam niejednego 50 latka co zmienił prace. Poza tym pracuje się średnio od 22 roku zycia więc 28 lat na zmiany to dość długi czas.

Wysłane z mojego M2007J20CG przy użyciu Tapatalka

[kasiunia788742]

A ja ogólnie przy regularnych podwyżkach mogłabym pracować w jednej pracy przed długi czas. Nie lubię rozmow kwalifikacyjnych, nie lubię tego poznawania ludzi.

Teraz mam pracę blisko siebie, kasa nienajgorsza - małe modyfikacje i mogłabym tu długi czas spędzić

Wysłane z mojego SM-G990B przy użyciu Tapatalka

[Tolvaj]

[1=bafa65383b74e1029ccef70 174e4f68b71e8a0f7_646950f 23ada7;89568462]A kto każe zmieniać co roku? Można zmieniać i co 5 lat, to nadal zmiana.
Znam niejednego 50 latka co zmienił prace. Poza tym pracuje się średnio od 22 roku zycia więc 28 lat na zmiany to dość długi czas.

Wysłane z mojego M2007J20CG przy użyciu Tapatalka[/QUOTE]Nikt nie każe w ogóle zmieniać pracy Zimowa Zawierucha pisała tutaj, że maksymalnie w jednej pracy wytrzymała 2,5 roku, czyli zakładam okresy ok 2 lat, w jakimś wątku na wizażu (chyba o szukaniu pracy) też widziałam 1-2 lata. 5 lat to już rzeczywiście jest kupa czasu i inaczej to wygląda.
Sama bym chciała dobić to pięciu kiedyś

A widzisz, ja nie znam żadnych osób 50+, które zmieniły pracę, raczej słyszę, że kto je zatrudni w takim wieku (oczywiście nawet nie spróbowały zmienić) - ani w Polsce ani zagranicą (tutaj akurat ze stażem w firmie dostaję się dużo przywilejów, dodatkowy urlop, podwyżki tak że jak się ma 20 lat doświadczenia w jednym to w innej firmie raczej mniej by dali za takie skille), z wyjątkiem może jakichś wysoko postawionych dyrektorów.

Sent from my Pixel 6a using Tapatalk

---------- Dopisano o 09:44 ---------- Poprzedni post napisano o 09:43 ----------

Napisane przez squirrelqa

Już teraz słyszę od swoich przełożonych (czyli też osób rekrutujących), że zbyt długie siedzenie w jednej pracy nie daje nic dobrego, a bardziej rozleniwia. Bo się już wszystko zna, nic nie zaskakuje, wypracowało się sobie określony sposób działania i trudno to już nowym osobom (z bardziej świeżymi pomysłami) zmienić.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

A co rozumieją przez zbyt długie? Bo szkolenie pracownika chyba też kosztuje. No i chyba jeszcze można awansować lub zmienić stanowisko w obrębie firmy?

Sent from my Pixel 6a using Tapatalk

[squirrelqa]

Napisane przez Tolvaj

Nikt nie każe w ogóle zmieniać pracy Zimowa Zawierucha pisała tutaj, że maksymalnie w jednej pracy wytrzymała 2,5 roku, czyli zakładam okresy ok 2 lat, w jakimś wątku na wizażu (chyba o szukaniu pracy) też widziałam 1-2 lata. 5 lat to już rzeczywiście jest kupa czasu i inaczej to wygląda.
Sama bym chciała dobić to pięciu kiedyś

A widzisz, ja nie znam żadnych osób 50+, które zmieniły pracę, raczej słyszę, że kto je zatrudni w takim wieku (oczywiście nawet nie spróbowały zmienić) - ani w Polsce ani zagranicą (tutaj akurat ze stażem w firmie dostaję się dużo przywilejów, dodatkowy urlop, podwyżki tak że jak się ma 20 lat doświadczenia w jednym to w innej firmie raczej mniej by dali za takie skille), z wyjątkiem może jakichś wysoko postawionych dyrektorów.

Sent from my Pixel 6a using Tapatalk

---------- Dopisano o 09:44 ---------- Poprzedni post napisano o 09:43 ----------



A co rozumieją przez zbyt długie? Bo szkolenie pracownika chyba też kosztuje. No i chyba jeszcze można awansować lub zmienić stanowisko w obrębie firmy?

Sent from my Pixel 6a using Tapatalk

8-10 lat. To są osoby, które mają pod sobą samych nowych pracowników (w sensie pracujących krócej od nich, nie że samych swiezakow), a ci chcą modyfikacji procesów, nowoczesności, czegoś nowego, a przełożony to blokuje, bo "tak się u nas robi od zawsze". No i to już jest duża blokada i spowolnienie dla całej firmy.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[a79790139dd0658ebd8b23ce8e3846ca00e1de31_65bd8201a8975]

Napisane przez Tolvaj

Nikt nie każe w ogóle zmieniać pracy Zimowa Zawierucha pisała tutaj, że maksymalnie w jednej pracy wytrzymała 2,5 roku, czyli zakładam okresy ok 2 lat, w jakimś wątku na wizażu (chyba o szukaniu pracy) też widziałam 1-2 lata. 5 lat to już rzeczywiście jest kupa czasu i inaczej to wygląda.
Sama bym chciała dobić to pięciu kiedyś

A widzisz, ja nie znam żadnych osób 50+, które zmieniły pracę, raczej słyszę, że kto je zatrudni w takim wieku (oczywiście nawet nie spróbowały zmienić) - ani w Polsce ani zagranicą (tutaj akurat ze stażem w firmie dostaję się dużo przywilejów, dodatkowy urlop, podwyżki tak że jak się ma 20 lat doświadczenia w jednym to w innej firmie raczej mniej by dali za takie skille), z wyjątkiem może jakichś wysoko postawionych dyrektorów.

Sent from my Pixel 6a using Tapatalk

---------- Dopisano o 09:44 ---------- Poprzedni post napisano o 09:43 ----------



A co rozumieją przez zbyt długie? Bo szkolenie pracownika chyba też kosztuje. No i chyba jeszcze można awansować lub zmienić stanowisko w obrębie firmy?

Sent from my Pixel 6a using Tapatalk

Ja właśnie dobijam pierwszy raz do 5 lat w jednej firmie i aż mnie nosi. Dlatego wysłałam ostatnio kilka CV. Jednak odezwał się wewnętrzny głos, który zadał pytanie po co, skoro w obecnej pracy mam dość dobre warunki. Więc sama już nie wiem. 🤷

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[Timon i Pumba]

Treść usunięta

[squirrelqa]

Napisane przez Timon i Pumba

Treść usunięta

Może tak być, ale tak na chłopski rozum mam wrażenie, że takich przypadków jest mniej. Że jak ktoś wchodzi na nowy teren (czyli zdecydował się na zmianę, co dla wielu osób jest ogromnie trudne), to jest bardziej elastyczny niż taki "zastany" pracownik.

Ale to tylko moje takie prywatne dywagacje, a ja też z tych, co nigdy nie dociągnęły do 3-miesiecznego wypowiedzenia Dwa lata i już skręca, żeby szukać czegoś nowego.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[Monia284]

Jak zarobki byly w miarę ok, bym czula się komfortowo pod tym względem i normalni ludzie, dobra firma to bym mogła pracować i bez przerwy. Nie przepadam za zmianami. Wtedy tym bardziej nie widziałabym powodu. Co innego właśnie jak coś jest nie tak. Jednak nie wyobrażam sobie zmieniać pracy co chwilę to znaczy co miesiąc lub parę miesięcy. Jak raz tak się komuś zdarzy to ok ale jak ciągle to coś nie tak.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[Lumimi]

Ja pracowałam w jednym miejscu ponad 3 lata i niestety ale stwierdzam że bardzo często jak się człowiek "zasiedzi" to pracodawcy go nie szanują bo po prostu myślą że się nie zwolni. Mi ogólnie było w tym miejscu ok. Miałam swoją rutynę, wszystko znałam, ogólnie praca szła mi sprawnie i nie stresowałam się ze coś nie wyjdzie. Niestety ale krzywe sytuację z kierownikiem i szefem sprawiły że uciekałam stamtąd. Po zdziwieniu ich obu na wypowiedzenie stwierdzam że się nie spodziewali.

Wysłane z mojego SM-G781B przy użyciu Tapatalka

[578537b29e2e39e1d6e3dc9dfc9821e485b809af_64582d7210082]

Napisane przez Lumimi

Ja pracowałam w jednym miejscu ponad 3 lata i niestety ale stwierdzam że bardzo często jak się człowiek "zasiedzi" to pracodawcy go nie szanują bo po prostu myślą że się nie zwolni. Mi ogólnie było w tym miejscu ok. Miałam swoją rutynę, wszystko znałam, ogólnie praca szła mi sprawnie i nie stresowałam się ze coś nie wyjdzie. Niestety ale krzywe sytuację z kierownikiem i szefem sprawiły że uciekałam stamtąd. Po zdziwieniu ich obu na wypowiedzenie stwierdzam że się nie spodziewali.

Wysłane z mojego SM-G781B przy użyciu Tapatalka

U mnie działał podobny mechanizm do tego, który opisujesz Miałam wrażenie, że szefowie dawali mi coraz więcej pracy, także tej niewykonanej przez moje koleżanki, i uznawali za kompletnie oczywiste, że będę to robiła po godzinach i w weekendy (oczywiście za darmo), bo po prostu długo pracowałam i byli przekonani, że nigdy nie odejdę.

[a79790139dd0658ebd8b23ce8e3846ca00e1de31_65bd8201a8975]

Napisane przez Monia284

Jak zarobki byly w miarę ok, bym czula się komfortowo pod tym względem i normalni ludzie, dobra firma to bym mogła pracować i bez przerwy. Nie przepadam za zmianami. Wtedy tym bardziej nie widziałabym powodu. Co innego właśnie jak coś jest nie tak. Jednak nie wyobrażam sobie zmieniać pracy co chwilę to znaczy co miesiąc lub parę miesięcy. Jak raz tak się komuś zdarzy to ok ale jak ciągle to coś nie tak.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

Monia a ty jeszcze pracujesz w tym sklepie z butami?

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[57d469676eb95e4afe06d5c46bd77df5270daf8d_6584d1a317847]

Napisane przez Lumimi

Ja pracowałam w jednym miejscu ponad 3 lata i niestety ale stwierdzam że bardzo często jak się człowiek "zasiedzi" to pracodawcy go nie szanują bo po prostu myślą że się nie zwolni. Mi ogólnie było w tym miejscu ok. Miałam swoją rutynę, wszystko znałam, ogólnie praca szła mi sprawnie i nie stresowałam się ze coś nie wyjdzie. Niestety ale krzywe sytuację z kierownikiem i szefem sprawiły że uciekałam stamtąd. Po zdziwieniu ich obu na wypowiedzenie stwierdzam że się nie spodziewali.

Wysłane z mojego SM-G781B przy użyciu Tapatalka

Ja dopiero po odejściu z poprzedniej pracy dowiedziałam się, że koleżanka z większym doświadczeniem i większą ilością obowiązków, która pracowała tam niemal od powstania firmy miała gorsze warunki zatrudnienia niż ja. Nie dość, że pensję ogólnie mniejszą, to jeszcze część pod stołem. Jak ostatnio szukałam pracy, to mocno wahałam się między dwoma firmami i poleciłam jej zaaplikować do tej, na którą ostatecznie się nie zdecydowałam. Powiedziałam nawet na zachętę, ile udało mi się tam wynegocjować - dla niej to 2000 różnicy miesięcznie. Jest bardzo zadowolona

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[Lumimi]

[1=57d469676eb95e4afe06d5c 46bd77df5270daf8d_6584d1a 317847;89568696]Ja dopiero po odejściu z poprzedniej pracy dowiedziałam się, że koleżanka z większym doświadczeniem i większą ilością obowiązków, która pracowała tam niemal od powstania firmy miała gorsze warunki zatrudnienia niż ja. Nie dość, że pensję ogólnie mniejszą, to jeszcze część pod stołem. Jak ostatnio szukałam pracy, to mocno wahałam się między dwoma firmami i poleciłam jej zaaplikować do tej, na którą ostatecznie się nie zdecydowałam. Powiedziałam nawet na zachętę, ile udało mi się tam wynegocjować - dla niej to 2000 różnicy miesięcznie. Jest bardzo zadowolona

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz[/QUOTE]

U mnie było to samo. Byłam od początku i ciężko pracowałam żeby się firma rozkręciła. Warunki miałam kiepskie ale liczyłam że jak się rozkręci to będę mieć profity za ciężka prace. nowe osoby przychodziły co robiły mniejszy obrót i miały gorsze kwalifikacje. Mialy lepsze warunki niż ja na starcie mi się dalej nie poprawiło. Rozmowy nic nie dały

Wysłane z mojego SM-G781B przy użyciu Tapatalka

[evonla]

Napisane przez Tolvaj

W wieku 50+ ludzie już raczej nie zmieniają pracy i raczej ciężko znaleźć nową. Tak więc można sobie wybrzydzać do czasu.
Swoją drogą, czy przy częstych zmianach pracy nie ma się później problemu? Za dużo firm z krótkim okresem zatrudnienia w końcu zaczyna źle wyglądać w CV.
Ja już musiałam tłumaczyć się gęsto, czemu tak krótko pracowałam w każdej firmie ok. 1 rok i dwa lata, ale ci rekruterzy/managerowie akurat byli z innego kraju, gdzie nie zmienia się pracy co chwilę.

Sent from my Pixel 6a using Tapatalk

Dlaczego? Według mnie to jest normalne, że ktoś zmienia prace co dwa lata, bo mniej więcej tyle zajmuje, aby osiągnąć maksimum w większości firm na typowym biurowym stanowisku, a jak to wytłumaczyć? Najlepiej w prosty sposób: chęć rozwoju. Nie spotkałam się nigdy z krzywym spojrzeniem na mój średni okres pracy w danej firmie, wręcz przeciwnie..



[1=57d469676eb95e4afe06d5c 46bd77df5270daf8d_6584d1a 317847;89568696]Ja dopiero po odejściu z poprzedniej pracy dowiedziałam się, że koleżanka z większym doświadczeniem i większą ilością obowiązków, która pracowała tam niemal od powstania firmy miała gorsze warunki zatrudnienia niż ja. Nie dość, że pensję ogólnie mniejszą, to jeszcze część pod stołem. Jak ostatnio szukałam pracy, to mocno wahałam się między dwoma firmami i poleciłam jej zaaplikować do tej, na którą ostatecznie się nie zdecydowałam. Powiedziałam nawet na zachętę, ile udało mi się tam wynegocjować - dla niej to 2000 różnicy miesięcznie. Jest bardzo zadowolona

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz[/QUOTE]

Skąd ja to znam.. a takie osoby zwyczajnie godzą się na nowe obowiązki, bo często nie chcą danej pracy zmieniać na inną lub nie mają alternatywy i pracodawca to świadomie wykorzystuje. Super, że się odważyła, opłaciło się, bo to jednak spora różnica w dochodach

[Monia284]

[1=a79790139dd0658ebd8b23c e8e3846ca00e1de31_65bd820 1a8975;89568628]Monia a ty jeszcze pracujesz w tym sklepie z butami?

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz[/QUOTE]Nie. Już nie. Zamknął się. Miałam trochę przerwę potem gdzie indziej pracowałam ale tam nie za bardzo i teraz szukam. Na szczęście miałam jeszcze oszczędności i chłopaka obok wiec wspiera więc nie musiałam szukać na juz teraz że muszę mieć od razu nowa prace.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[bafa65383b74e1029ccef70174e4f68b71e8a0f7_646950f23ada7]

Z tymi obowiązkami to często też tak jest, że im bardziej się starasz i dajesz od siebie, tym więcej Ci daja obowiązków, bo sobie przeciez poradzisz. I ty zapierdzielasz, a ktoś inny ma czas na kawkę 10 razy dziennie. Zawsze prędzej czy później się tak wkopie, bo nie umiem się w pracy obijać i zawsze dotrzymuje terminu. :/

Wysłane z mojego M2007J20CG przy użyciu Tapatalka

[evonla]

[1=bafa65383b74e1029ccef70 174e4f68b71e8a0f7_646950f 23ada7;89568825]Z tymi obowiązkami to często też tak jest, że im bardziej się starasz i dajesz od siebie, tym więcej Ci daja obowiązków, bo sobie przeciez poradzisz. I ty zapierdzielasz, a ktoś inny ma czas na kawkę 10 razy dziennie. Zawsze prędzej czy później się tak wkopie, bo nie umiem się w pracy obijać i zawsze dotrzymuje terminu. :/

Wysłane z mojego M2007J20CG przy użyciu Tapatalka[/QUOTE]

Trzeba nauczyć się stawiać granice, albo wykorzystać to jako powód w rozmowie o podwyżkę. Nigdy nie rozumiałam robienia czegoś ponad normę dla pracodawcy, pracować należy adekwatnie do zarobków i mniej więcej do innych pracowników - to moja dewiza

[4b27789c826749bd4d16893be0ab05cdfb4777a2_659f2fa2a88b4]

[1=bafa65383b74e1029ccef70 174e4f68b71e8a0f7_646950f 23ada7;89568825]Z tymi obowiązkami to często też tak jest, że im bardziej się starasz i dajesz od siebie, tym więcej Ci daja obowiązków, bo sobie przeciez poradzisz. I ty zapierdzielasz, a ktoś inny ma czas na kawkę 10 razy dziennie. Zawsze prędzej czy później się tak wkopie, bo nie umiem się w pracy obijać i zawsze dotrzymuje terminu. :/

Wysłane z mojego M2007J20CG przy użyciu Tapatalka[/QUOTE]

no ja też taka zawsze byłam i z ostatniej pracy zrezygnowałam, bo to już było przegięcie ile mi chciano dać do roboty. Jak ja mam być specjalistką w danej dziedzinie, jak musze ogarniac 3-4 niezwiązane ze sobą tematy? Nie da się. Teraz zmieniłam pracę, mam pod sobą jeden projekt z działki, która była moim marzeniem. Nie ma tu tak, że robi się coś poza listą obowiązków nigdy nie pracowałam w miejscu z tak sztywnymi regułami i chociaż czasem na pewno ma to minusy, to dla mnie obecnie to duży plus. Nie trzeba improwizować, gimnastykować się tylko przychodzisz, robisz swoje, wychodzisz. Nie mam zamiaru wychodzić z żadną przesadną inicjatywą (poza moim projektem), skakać z radości na delegacje. Bo to się właśnie kończy tak, że to staje się normą i na dłuższą metę jest słabo. Praca nie jest moim życiem, nie jara mnie zostawanie po godzinach czy choćby myślenie o pracy przez weekendy i wolne dni. Miałam etap, że myślałam, że praca mnie definiuje czy coś takiego... na szczęście przeszło i mam wywalone w taki zdrowy sposób.

Ale chciałabym tu zostać 1.5 roku (to będzie mój rekord ) i przenieśc się do tej samej instytucji, ale za granicą i to mnie mega motywuje żeby narazie się nie rozglądac i siedzieć na dupie, tym bardziej, że warunki super.

Ja z jednej strony rozumiem to, ze ktos boi sie zmian itp., ale jak to się łączy z codziennym narzekaniem w kółko na to samo, to jednak lepiej się posytresować trochę, ale w końcu - odetchnąć, zamiast być jak ta gotująca się żaba.

[bafa65383b74e1029ccef70174e4f68b71e8a0f7_646950f23ada7]

Napisane przez evonla

Trzeba nauczyć się stawiać granice, albo wykorzystać to jako powód w rozmowie o podwyżkę. Nigdy nie rozumiałam robienia czegoś ponad normę dla pracodawcy, pracować należy adekwatnie do zarobków i mniej więcej do innych pracowników - to moja dewiza

Nie wiem co jest normą tak naprawdę. Nie siedzę po godzinach, ani nic z tych rzeczy. To już dawno za mna.
A że ktoś się obija to jakoś uważam, że to nie znaczy, że ja też powinnam.
No i z dwojga złego wolę natłok obowiązków, niz nie mieć nic do roboty.
Wysłane z mojego M2007J20CG przy użyciu Tapatalka