Nietypowe uzależnienie

[natalcia250]

Napisane przez aninudy

Poszukałam.
To maladaptive daydreaming. Pisza, że bardzo często łączy się z ADHD. Jezu. To totalnie o mnie. Autorko posta poczytaj o tym.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

pisałam już o tym, miałam zdiagnozowane ADHD. ale to było z 15 lat temu, chyba, że takie rzeczy się jednak nie dezaktualizują, kiedyś czytałam że się z tego wyrasta

tak, ten maladaptive daydreaming to dokładnie to, jeżeli to jeden z symptomów adhd to ciekawe czy jakbym zaczęła brać leki to ten wewnętrzny "przymus" fantazjowania by złagodniał?

[b7c523c48d685fff13c5db5a9d3e58ccf0b35a9f_65555d08413b4]

Napisane przez natalcia250

pisałam już o tym, miałam zdiagnozowane ADHD. ale to było z 15 lat temu, chyba, że takie rzeczy się jednak nie dezaktualizują, kiedyś czytałam że się z tego wyrasta



tak, ten maladaptive daydreaming to dokładnie to, jeżeli to jeden z symptomów adhd to ciekawe czy jakbym zaczęła brać leki to ten wewnętrzny "przymus" fantazjowania by złagodniał?

Niektórzy wyrastają, wiele osób nie wyrasta i ma ADHD przez całe życie

Sent from my FP4 using Tapatalk

[Laief]

[1=b7c523c48d685fff13c5db5 a9d3e58ccf0b35a9f_65555d0 8413b4;89656983]Niektórzy wyrastają, wiele osób nie wyrasta i ma ADHD przez całe życie[/QUOTE]
Nie, nie da się zmienić neuroatypowości. Mózg takiej osoby pracuje w inny sposób. Jedynie można nauczyć się lepiej funkcjonować, przez co niektóre cechy mogą stawać się mniej widoczne wraz z wiekiem.

[aninudy]

Napisane przez natalcia250

pisałam już o tym, miałam zdiagnozowane ADHD. ale to było z 15 lat temu, chyba, że takie rzeczy się jednak nie dezaktualizują, kiedyś czytałam że się z tego wyrasta

tak, ten maladaptive daydreaming to dokładnie to, jeżeli to jeden z symptomów adhd to ciekawe czy jakbym zaczęła brać leki to ten wewnętrzny "przymus" fantazjowania by złagodniał?

Z Asha si jest w wyrasta

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

---------- Dopisano o 11:45 ---------- Poprzedni post napisano o 11:45 ----------

Z ADHD

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[werka89]

Treść usunięta

[b7c523c48d685fff13c5db5a9d3e58ccf0b35a9f_65555d08413b4]

Napisane przez Laief

Nie, nie da się zmienić neuroatypowości. Mózg takiej osoby pracuje w inny sposób. Jedynie można nauczyć się lepiej funkcjonować, przez co niektóre cechy mogą stawać się mniej widoczne wraz z wiekiem.

Masz racje, zle sie wyrazilam. Chodzilo mi o to, ze w doroslosci u duzej czesci osob objawy sa lagodniejsze, a i u doroslych trudniej sie je diagnozuje (moj ex jest doroslym z ADHD)

---------- Dopisano o 14:07 ---------- Poprzedni post napisano o 14:06 ----------

Napisane przez werka89

Treść usunięta

Tez mam ZA i kiedy dosalam diagnoze byla to z jednej strony ulga, a z drugiej rozczarowanie,ze sie nie "naprawie"

[werka89]

Treść usunięta

[b7c523c48d685fff13c5db5a9d3e58ccf0b35a9f_65555d08413b4]

Napisane przez werka89

Treść usunięta

Fajnie, ze Twoja mama jest otwarta na edukacje. Moja niestety mnie nie zaakceptowala. Uznala, ze relacja ze mna jest dla niej zbyt trudna i nie chce wiecej kontaktu.
Sama mam male dziecko i nie rozumiem jak mozna podjac taka decyzje. Moge sie jedynie domyslac, ze dziecko w spektrum nie okazuje matce milosci w sposob, jaki ona od niego oczekuje i bylo to dla niej traumatyczne

[kokolins]

Napisane przez aninudy

To o mnie ...
I coraz częściej słyszę o ADHD....
W sensi, że pewnie mam, ale diagonal strasznie dużo kosztuje.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

---------- Dopisano o 01:41 ---------- Poprzedni post napisano o 01:30 ----------

Poszukałam.
To maladaptive daydreaming. Pisza, że bardzo często łączy się z ADHD. Jezu. To totalnie o mnie. Autorko posta poczytaj o tym.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

Poczytałam i ja... To totalnie o mnie! Z jednej strony to fajne, z drugiej często utrudnia egzystencję w realnym świecie.

Co do diagnozy, to na początek możesz poszukać psychologa zorientowanego w temacie celem wystawienia opinii psychologicznej. Z tą opinią potem do psychiatry, bo na jej podstawie psychiatra może wystawić diagnozę. Zazwyczaj tą droga bywa tańsza, a też dość szybko będziesz wiedziała, czy to raczej na pewno to, czy może jednak co innego.

Wysłane z mojego SM-A536B przy użyciu Tapatalka

[AllTheSith]

Ojej, to inni też tak mają?!

Kiedy miałam z 10-12 lat odkryłam, że w mojej wyobraźni mogę być kimkolwiek. Mogę być bohaterką ulubionej książki, filmu, przeżywać wspaniale przygody, nie bojąc się niczego. Nie miałam jakiegoś strasznie złego dzieciństwa, ot zwyczajne problemy, ale szybko uzależniłam się tych ucieczek. Potrafiłam nie spać całą noc tylko leżeć i wyobrażać sobie, że jestem elfem z Władcy Pierścieni albo kobiecą wersją Harry'ego Pottera 😂 Uzależniłam się od tego poczucia wolności, kontroli, w mojej głowie byłam lepsza, ładniejsza, mądrzejsza niż w rzeczywistości, byłam kimś szczególnym. Co prawda nie zamykałam się na świat realny jakoś specjalnie, ale żyłam od jednej fascynacji do drugiej, a kiedy jedna się kończyła a nie znalazłam jeszcze kolejnej, było mi źle i odczuwałam pustkę.



Zostało mi to do dzisiaj, choć w dużo mniejszym stopniu. Ot, lubię sobie coś powyobrażać przed snem, jakoś tak milej się zasypia nadal potrafię się zafascynować jakąś fikcyjną postacią lub światem i tak żyć miesiące, słodko marząc na jawie. Nie wpływa to jednak na moje życie.



To niesamowite wiedzieć, że są ludzie, którzy mają podobnie. Moje marzenia potrafią być tak bardzo realne (choć kiedyś były jeszcze realniejsze), to naprawdę niesamowite, jakie rzeczy potrafi wyprodukować ludzki mózg



Sent from my SM-G781B using Forum Fiend v1.5.0.