Pisałam innemu "kocham"

[Tw0ja_Stara]

Nie wiem dlaczego piszecie na szaro jakby to bylo offtopem, to przeciez czesc historii ktora mocno laczy sie z watkiem.

Hagrid, ten caly "przyjaciel" to psychol i jego miejsce jest w psychiatryku a nie w twoich DMach.

[SugarFinn]

Napisane przez KiedysToBylo

I co jeszcze

Podobne przyciąga podobne. To nie jest tak, że jedna osoba jest zdrowa a w około sami toksycy.
Zdrowi ludzie od razu uciekają od zaburzonych i mają dobre relacje z normalnymi, dzięki temu nie są zdani na tych, którzy nie spełniają norm.

Sama byłam w takim miejscu, dużo pracowałam nad sobą, aby odciąć się od toksyczności, i wiecie co.... Pierszym krokiem jest zmiana siebie.

[Bruma_w_Hogsmeade]

Napisane przez SugarFinn

Podobne przyciąga podobne. To nie jest tak, że jedna osoba jest zdrowa a w około sami toksycy.
Zdrowi ludzie od razu uciekają od zaburzonych i mają dobre relacje z normalnymi, dzięki temu nie są zdani na tych, którzy nie spełniają norm.

Sama byłam w takim miejscu, dużo pracowałam nad sobą, aby odciąć się od toksyczności, i wiecie co.... Pierszym krokiem jest zmiana siebie.

Ależ oczywiście, że jestem zaburzona. Samo to, że napisałam do osoby, o której wiedziałam, że będzie to wykorzystywała przeciwko mnie, świadczy o tym, że nie do końca twardo stąpam po ziemi.
Ale narcyzką nie jestem na 100%. Nie mam za bardzo cech narcyza, psychiatra twierdzi, że mam osobowość bierno-zależną, ale zrobiła to po kilku minutach rozmowy więc też nie wiem, czy warto ufać takiej diagnozie.

[wlosomaniaczkaaa]

A jaki on ma stosunek do terapii, na którą się wybierasz i która ma na celu poprawę jakości życia? Do tego niezbędne będzie pozbycie się szkodników psujów. W tym jego. Trochę w kropce musi być.

[Bruma_w_Hogsmeade]

Napisane przez wlosomaniaczkaaa

A jaki on ma stosunek do terapii, na którą się wybierasz i która ma na celu poprawę jakości życia? Do tego niezbędne będzie pozbycie się szkodników psujów. W tym jego. Trochę w kropce musi być.

Mój facet? Wie, że idę na terapię, ale nic nie powiedział.
Swoją drogą, dziwi mnie jedna rzecz. Przecież ten mój "kolega" przez te wszystkie miesiące ciągle mnie obrażał i mną pomiatał, miał do mnie wieczne pretensje, no totalnie nic mu we mnie nie pasowało. Nic a nic.
A mimo to jak zerwałam znajomość, to posuwa się do całkiem psychopatycznych działań, żebym znowu zaczęła z nim rozmawiać (i to po tym, jak zniszczył mi związek). Dlaczego tak jest? Po co on chce się zadawać z kimś, kogo nawet nie lubi.
No chyba że wie, że nie znajdzie drugiego takiego worka treningowego, na którym się można bezkarnie wyżywać

[wlosomaniaczkaaa]

To zapytaj co myśli. Pewnie będzie podważał sluszność tej decyzji, bo nie jest w jego interesie, żebyś się rozprawiła ze swoją osobowością bierno zależną i przestała tańczyć jak Ci zagra. Może nie dziś, bo nie wypada w tej całej euforii powrotu, ale z czasem tak będzie.

Szkoda energii na zastanawianie się co kierowało psycholem. To zupełnie nie jest istotne. Lepiej zastanów się nad sobą.

[Bruma_w_Hogsmeade]

Napisane przez wlosomaniaczkaaa

To zapytaj co myśli. Pewnie będzie podważał sluszność tej decyzji, bo nie jest w jego interesie, żebyś się rozprawiła ze swoją osobowością bierno zależną i przestała tańczyć jak Ci zagra. Może nie dziś, bo nie wypada w tej całej euforii powrotu, ale z czasem tak będzie.

Szkoda energii na zastanawianie się co kierowało psycholem. To zupełnie nie jest istotne. Lepiej zastanów się nad sobą.

Wątpię, żeby podważał... On nie wierzy w terapie i terapeutów, ale kiedyś jak byłam w bardzo złym stanie, to proponował, żebym może poszła na terapię. Zresztą też miałam zawsze negatywny stosunek do terapii, ale zastanawiam się, czy to nie był mój mechanizm obronny, żeby nie próbować sobie pomóc? W końcu terapia nie musi pomóc, ale może. A zaszkodzić nie zaszkodzi bo i tak jestem w totalnej doopie i na skraju samobójstwa, te moje bardzo regularne myśli samobójcze zaczęły przeradzać się w plany, to mnie totalnie wystraszyło. A to, że byłam regularnie gnębiona przez psychola też nie poprawiało mojego stanu

Ale też pomyślałam, że w sumie odebranie sobie życia to takie pójście na łatwiznę. Uciec od problemów zamiast się z nimi zmierzyć, zwłaszcza, że mam jakieś obowiązki i muszę od siebie wymagać.

Co do motywów tego "kolegi", to faktycznie szkoda czasu, zwłaszcza, że on może sam ich nie znać. Kiedyś, po kolejnym zmieszaniu mnie z błotem, pytałam go czemu właściwie tak mu zależy na tej znajomości skoro uważa, że we mnie nie ma nic dobrego, to gadał, że jestem super i on nie wie, o co chodzi. Przez całą tę jego nielogiczność i ignorowanie swoich zaburzeń cierpi kilka osób - no cóż... Jak wysłał mojemu facetowi screen z "kocham", to napisałam do jego siostry i wysłałam jej groźby jakie mi wysyła, straszyłam policją. Siostra powiadomiła ich matkę, a "kolega" wpadł w jeszcze większą furię i wysłał mojemu facetowi w ogóle zalew screenów z naszych rozmów, mających mnie chyba skompromitować, ale w sumie nic w tych screenach nie było, więc nie wiem dlaczego miały być kompromitujące. Jakieś moje lamenty o tym, że skrzywdziłam swojego "kolegę" chcąc zerwać z nim kontakt i kajanie się
Potem mu się odwidziało i zaczął pisać do mojego faceta "wybacz jej, wróć do niej". Najpierw wysyła coś, co rozwala związek, a potem się dziwi, że związek się rozpadł i pisze "wróć". W jednej godzinie chce szkodzić, w drugiej ratować. Rzygać mi się chce jak o tym wszystkim myślę

[Tw0ja_Stara]

Napisane przez Bruma_w_Hogsmeade

Wątpię, żeby podważał... On nie wierzy w terapie i terapeutów, ale kiedyś jak byłam w bardzo złym stanie, to proponował, żebym może poszła na terapię. Zresztą też miałam zawsze negatywny stosunek do terapii, ale zastanawiam się, czy to nie był mój mechanizm obronny, żeby nie próbować sobie pomóc? W końcu terapia nie musi pomóc, ale może. A zaszkodzić nie zaszkodzi bo i tak jestem w totalnej doopie i na skraju samobójstwa, te moje bardzo regularne myśli samobójcze zaczęły przeradzać się w plany, to mnie totalnie wystraszyło. A to, że byłam regularnie gnębiona przez psychola też nie poprawiało mojego stanu

Ale też pomyślałam, że w sumie odebranie sobie życia to takie pójście na łatwiznę. Uciec od problemów zamiast się z nimi zmierzyć, zwłaszcza, że mam jakieś obowiązki i muszę od siebie wymagać.

Co do motywów tego "kolegi", to faktycznie szkoda czasu, zwłaszcza, że on może sam ich nie znać. Kiedyś, po kolejnym zmieszaniu mnie z błotem, pytałam go czemu właściwie tak mu zależy na tej znajomości skoro uważa, że we mnie nie ma nic dobrego, to gadał, że jestem super i on nie wie, o co chodzi. Przez całą tę jego nielogiczność i ignorowanie swoich zaburzeń cierpi kilka osób - no cóż... Jak wysłał mojemu facetowi screen z "kocham", to napisałam do jego siostry i wysłałam jej groźby jakie mi wysyła, straszyłam policją. Siostra powiadomiła ich matkę, a "kolega" wpadł w jeszcze większą furię i wysłał mojemu facetowi w ogóle zalew screenów z naszych rozmów, mających mnie chyba skompromitować, ale w sumie nic w tych screenach nie było, więc nie wiem dlaczego miały być kompromitujące. Jakieś moje lamenty o tym, że skrzywdziłam swojego "kolegę" chcąc zerwać z nim kontakt i kajanie się
Potem mu się odwidziało i zaczął pisać do mojego faceta "wybacz jej, wróć do niej". Najpierw wysyła coś, co rozwala związek, a potem się dziwi, że związek się rozpadł i pisze "wróć". W jednej godzinie chce szkodzić, w drugiej ratować. Rzygać mi się chce jak o tym wszystkim myślę

A mi jak o tym czytam.

[Liso7ogonach]

Mnie tylko zastanawia jak to się stało że twój ,,przyjaciel,, ma telefon do twojego partnera??

[Bruma_w_Hogsmeade]

Napisane przez Liso7ogonach

Mnie tylko zastanawia jak to się stało że twój ,,przyjaciel,, ma telefon do twojego partnera??

Nie ma telefonu. Znalazł go na FB.

[xfrida]

Napisane przez Liso7ogonach

Mnie tylko zastanawia jak to się stało że twój ,,przyjaciel,, ma telefon do twojego partnera??

Pewnie nie ma pewnie wysylal Facebooku

---------- Dopisano o 18:37 ---------- Poprzedni post napisano o 18:36 ----------

Napisane przez Bruma_w_Hogsmeade

Nie ma telefonu. Znalazł go na FB.

Ah widze ze zgadlam

[Bruma_w_Hogsmeade]

Napisane przez xfrida

Pewnie nie ma pewnie wysylal Facebooku

---------- Dopisano o 18:37 ---------- Poprzedni post napisano o 18:36 ----------



Ah widze ze zgadlam

Nom. To w sumie przerażające, że przez te media społecznościowe taki stalker może se pisać do członków rodziny, znajomych, pracodawców itp. praktycznie do oporu.

[Tw0ja_Stara]

Napisane przez Bruma_w_Hogsmeade

Nom. To w sumie przerażające, że przez te media społecznościowe taki stalker może se pisać do członków rodziny, znajomych, pracodawców itp. praktycznie do oporu.

Ale jak to jest twoj stalker skoro ty sama sie do niego odezwalas i rozgadalas mu o swoim facecie prywatne sprawy?

[Bruma_w_Hogsmeade]

Napisane przez Tw0ja_Stara

Ale jak to jest twoj stalker skoro ty sama sie do niego odezwalas i rozgadalas mu o swoim facecie prywatne sprawy?

Po tym jak postanowiłam z nim zerwać zaczął zakładać dziesiątki kont, żeby tylko do mnie pisać, zresztą sam siebie nazwał stalkerem: "od teraz będę cię stalkował".

[Tw0ja_Stara]

Napisane przez Bruma_w_Hogsmeade

Po tym jak postanowiłam z nim zerwać zaczął zakładać dziesiątki kont, żeby tylko do mnie pisać, zresztą sam siebie nazwał stalkerem: "od teraz będę cię stalkował".

Bo jest psychiczny, wiedzialas o tym. Nie rozumiem po co ci bylo odnawianie kontaktu z kims takim.

[Bruma_w_Hogsmeade]

Napisane przez Tw0ja_Stara

Bo jest psychiczny, wiedzialas o tym. Nie rozumiem po co ci bylo odnawianie kontaktu z kims takim.

Doskonale to wiedziałam. Zachowałam się jak ofiara napadu, która jeszcze na odchodne zatrzymuje złodzieja i mu daje swój zegarek. Nie potrafię tego wytłumaczyć, zresztą takie dociekania zakładają, że miałam jakiś zamysł w tym wszystkim, a to chyba była czysta głupota i działanie w stresie, bez żadnego "po co". Trochę jak uczeń, który ucieka z lekcji chociaż wie, że w domu ojciec-sadysta go za to skatuje.

[Tw0ja_Stara]

Napisane przez Bruma_w_Hogsmeade

Doskonale to wiedziałam. Zachowałam się jak ofiara napadu, która jeszcze na odchodne zatrzymuje złodzieja i mu daje swój zegarek. Nie potrafię tego wytłumaczyć, zresztą takie dociekania zakładają, że miałam jakiś zamysł w tym wszystkim, a to chyba była czysta głupota i działanie w stresie, bez żadnego "po co". Trochę jak uczeń, który ucieka z lekcji chociaż wie, że w domu ojciec-sadysta go za to skatuje.

Masz material do swojej listy zagadnien na terapie.
1. dlaczego cignie cie do relacji z psychopata jak muche do lepa
2. dlaczego dajesz soba pomiatac psycholom
3. dlaczego wracasz do relacji z facetem co cie nie szanuje i jestes tylko laska na boku

[SugarFinn]

Mogę Ci poradzić coś co sama przetestowałam.

Skup się na razie na sobie, nie na chłopaku, nie na psycholu. Powiedz, że musisz znaleźć w sobie odpowiedzi, "jakie uczucia i myśli doprowadziły mnie do takich dziwnych i nieprzyjemnych sytuacji?" To pewnie potrwa... Polecam zasadę 5 x dlaczego?. Dlaczego z psycholem pisałaś? Bo chciałaś sie wygadać.
Dlaczego chciałas sie wygadac? Bo nie moglas ze swoim partnerem tego zrobić. Dlaczego?..... i tak dalej. Jestem ciekawa jaka będzie odpowiedz na piąte dlaczego ?
Przpracuj jak najszybciej na terapii swoje dziwne sytuacje, jak wyzdrowiejesz w naturalny sposób zaczniesz unikać toksycznych ludzi a oni Ciebie.

[Bruma_w_Hogsmeade]

Ta metoda słabo u mnie działa bo ja nie wiem jakie były moje motywy. Czemu tak naprawdę nie porozmawiałam ze swoim facetem, albo z kimś innym.

[Bruma_w_Hogsmeade]

Facet znowu chciał ode mnie odejść, uznał, że to nie ma sensu Że jednak mi nie wybaczy i odchodzi Że nie zaufa mi, że to nie ma sensu, że zawsze będzie się zastanawiał, czy nic nie odwalę

Ale przez godzinę do niego krzyczałam, że rozumiem swój błąd, że jestem przeorana przez tę sytuację, że nigdy go nie zranię, żeby dał mi szansę, zaczął płakać

Więc pewnie teraz będą takie wzloty i upadki... Aż się wszystko ustabilizuje... Ale może jeszcze uzna, że jednak odchodzi... Chociaż jak nie odszedł na początku, kiedy ból jest w sumie największy, to teraz szansa, że odejdzie, jest chyba mniejsza niż większa

[xfrida]

Napisane przez Bruma_w_Hogsmeade

Facet znowu chciał ode mnie odejść, uznał, że to nie ma sensu Że jednak mi nie wybaczy i odchodzi Że nie zaufa mi, że to nie ma sensu, że zawsze będzie się zastanawiał, czy nic nie odwalę

Ale przez godzinę do niego krzyczałam, że rozumiem swój błąd, że jestem przeorana przez tę sytuację, że nigdy go nie zranię, żeby dał mi szansę, zaczął płakać

Więc pewnie teraz będą takie wzloty i upadki... Aż się wszystko ustabilizuje... Ale może jeszcze uzna, że jednak odchodzi... Chociaż jak nie odszedł na początku, kiedy ból jest w sumie największy, to teraz szansa, że odejdzie, jest chyba mniejsza niż większa

A wy wogole mieszkacie razem?
Czy to taki zwiazek na telefon/(smsy) jak z tym" przyjacielem"?
Według mnie powinnas przestac go blagac i dac spokoj ,niech odchodzi,z tego nic nie będzie tylko zszarpane jeszcze bardziej nerwy

[Effy_Es]

Napisane przez xfrida

A wy wogole mieszkacie razem?
Czy to taki zwiazek na telefon/(smsy) jak z tym" przyjacielem"?
Wedlog mnie powinnasprzestac go blagac i dac spokoj ,niech odchodzi,z teho nic nie będzie tylko zszarpane jeszcze bardziej nerwy

Czemu walisz tyle byków ortograficznych i nie stosujesz interpunkcji?

---------- Dopisano o 10:04 ---------- Poprzedni post napisano o 09:56 ----------

Napisane przez Bruma_w_Hogsmeade

Facet znowu chciał ode mnie odejść, uznał, że to nie ma sensu Że jednak mi nie wybaczy i odchodzi Że nie zaufa mi, że to nie ma sensu, że zawsze będzie się zastanawiał, czy nic nie odwalę

Ale przez godzinę do niego krzyczałam, że rozumiem swój błąd, że jestem przeorana przez tę sytuację, że nigdy go nie zranię, żeby dał mi szansę, zaczął płakać

Więc pewnie teraz będą takie wzloty i upadki... Aż się wszystko ustabilizuje... Ale może jeszcze uzna, że jednak odchodzi... Chociaż jak nie odszedł na początku, kiedy ból jest w sumie największy, to teraz szansa, że odejdzie, jest chyba mniejsza niż większa

Wybacz, ale odpuściłabym już sobie. Odszedł i wcale mnie to nie dziwi. Nie rozumiem utrzymywania zbyt bliskich relacji z "przyjaciółmi" i potem tego zdziwienia, że partnerowi/partnerce to nie odpowiada.

[Hermiona83]

Napisane przez Bruma_w_Hogsmeade

Ale przez godzinę do niego krzyczałam, że rozumiem swój błąd, że jestem przeorana przez tę sytuację, że nigdy go nie zranię, żeby dał mi szansę, zaczął płakać

Jezu. Idź na terapię i zacznij wchodzić w związki, gdy się ogarniasz.

[Bruma_w_Hogsmeade]

Napisane przez xfrida

A wy wogole mieszkacie razem?
Czy to taki zwiazek na telefon/(smsy) jak z tym" przyjacielem"?
Według mnie powinnas przestac go blagac i dac spokoj ,niech odchodzi,z tego nic nie będzie tylko zszarpane jeszcze bardziej nerwy

Nie mieszkamy razem.

[xfrida]

Napisane przez Bruma_w_Hogsmeade

Nie mieszkamy razem.

ile ty masz lat i ile jestes w zwiazku z tym facetem?
moim zdaniem uczepilas sie bycia w tym zwiazku chociaz wiesz ze to nie ejst dobra relacja,po co?
zastanow sie dlaczego tak bardzo chcesz utrzymac ten zwiazek w ktorym nie jestes szczesliwa ktory kosztuje cie tyle nerwow
to nie jest dobra relacja,daj mu odejsc ,wez sie za terapie a pozniej szukaj kogos normalnego z kim zaczniesz wszystko z czysta karta

[Bruma_w_Hogsmeade]

Odszedł na dobre. Wszędzie mnie poblokował. Napisał, że jestem psycholką.

Właściwie już tydzień temu powiedział, że jednak nigdy mi nie zaufa, że to nie ma sensu, żebym już mu dała spokój. Ale znając go, wiedziałam, że jest duża szansa, że zmieni zdanie. Latałam za nim, przekonywałam, ale zbywał mnie, czasem wysyłał smutną minkę.
No i dzisiaj ten psychol napisał mojemu facetowi "Bruma wygadała mi na co jesteś chory!".
Wpadł w szał, zwyzywał mnie od psycholek (i słusznie) i zablokował. Już jest pewne, że mi nie wybaczy, ponieważ i tak już nie był skłonny do wybaczenia, chciał odejść.
Ale z tego co mi pokazywał, to ten psychol ciągle do niego pisze z różnych kont i gada na mnie i mu dogaduje ("lubię cię wkurzać").

Ja z tym psycholem gadałam rok. Mógłby wyciągać jeszcze masę rzeczy, które stawiają mnie w złym świetle. Zawiodłam na całej linii.

---------- Dopisano o 22:57 ---------- Poprzedni post napisano o 22:54 ----------

Napisane przez xfrida

ile ty masz lat i ile jestes w zwiazku z tym facetem?
moim zdaniem uczepilas sie bycia w tym zwiazku chociaz wiesz ze to nie ejst dobra relacja,po co?
zastanow sie dlaczego tak bardzo chcesz utrzymac ten zwiazek w ktorym nie jestes szczesliwa ktory kosztuje cie tyle nerwow
to nie jest dobra relacja,daj mu odejsc ,wez sie za terapie a pozniej szukaj kogos normalnego z kim zaczniesz wszystko z czysta karta

31 lat, z facetem 4 lata.
Ale 99% tego związku to było dla mnie cierpienie i to straszne. Ostatni miesiąc to w ogóle tragedia, ale tutaj głównie z mojej winy. Mojej i psychola.
Od rana byłam w tragicznym stanie... Ale jak mnie zablokował, to poczułam ulgę... Pomyślałam: "może i lepiej, że przeciął to, jakby ten związek miał trwać, to dalej byłoby 99% cierpienia, nie warto", ale mam świadomość, że to mechanizm obronny bo strasznie, ale to strasznie kocham swojego (ex) faceta i nie wiem jak mam żyć bez niego, nigdy czegoś takiego nie czułam.

[Hermiona83]

99% związku to cierpienie, ale gościa kochasz?

Terapia, raz-raz.

[Bruma_w_Hogsmeade]

Napisane przez Hermiona83

99% związku to cierpienie, ale gościa kochasz?

Terapia, raz-raz.

On mnie też, jestem tego pewna.
Jak tydzień temu do mnie wrócił to zrobił to w emocjach, bo nie mógł wytrzymać z tęsknoty. Ale potem emocje opadły i uświadomił sobie, że tak naprawdę nie ma sensu ze mną być, nie zaufa mi.

Ten związek to cierpienie ale nie dlatego, że ten facet mnie aktywnie krzywdzi - raczej przez to, że krzywdził mnie swoją biernością, ale on taki jest. W gruncie rzeczy był w tej relacji bardzo egoistyczny. Ja, mimo, że go okłamywałam i zachowywałam się skandalicznie, to jednak w wielu aspektach nie byłam egoistką, starałam się dla niego. On dla mnie nie. Nie lubił rozmów telefonicznych, więc nie rozmawialiśmy, nie lubił filmów, więc nie oglądaliśmy, chciałam spędzić rocznicę w ciekawy sposób - nie, bo on nie lubi rocznic. No nie było opcji, żeby się postarał, zrobił coś dla mnie, żeby znosił jakieś niewygody dla mnie. Ale widziałam, że bardzo tęskni i rozpacza, że mnie nie ma przy nim. Może to sentymentalista. Ma silne i żywe uczucia, ale nie przekładają się na jego działania.

Budziłam się rano spanikowana, przytłoczona tęsknotą. Pisałam do niego, ale często ignorował moje wiadomości. Dopiero wieczorem się uruchamiał i zaczynaliśmy rozmawiać, czułam się kochana. Ale tego było coraz mniej. Ostatnio było trudno żeby chociaż jeden wieczór w tygodniu skupił się na mnie, okazywał mi uczucia. Ale mój poprzedni związek też byl z facetem niedostępnym emocjonalnie - dopiero teraz widzę ten schemat. Na początku było inaczej a potem - panowie zaczynali robić się oschli, nie chcieli spędzać razem czasu.

Zresztą to było dziwne, bo jak pisałam, to często mnie ignorował, pisałam "spędźmy razem czas, skup się na mnie" to mówił: "a po co?", a jak jeden dzień milczałam, to szalał z tęsknoty i wpadał w rozpacz, pisał mi rozpaczliwe wiadomości. No sinusoida, zero logiki. Eh.

[kwiaty_w_polu]

masz jakies zamilowanie do szekspirowskiego dramatu
w ciagu tygodnia 5 razy sie rozstajecie i schodzicie, niby ten zwiazek to same cierpienie, ale tak strasznie go kochasz, nie wiadomo wsm czemu
matko kochana, dlaczego nie mozesz wejsc w normalny zwiazek i normalnie gadac z jakims czlowiekiem, a nie bawic bawic sie w broadway
masz serio jakis powazny problem, niezly cyrk, a Ty jak malpa niezle sie w tym odnajdujesz

[Hermiona83]

Ależ ja nie wątpię. Tyle że to miłość toksyczna, niszcząca, dusząca cię. Nie taka ma być miłość.