Chłopak, który szuka atencji wśród kobiet

[Franciskaa]

Niedawno pisałam tutaj na temat mojego związku.

Sprawa dotyczyła trochę innego tematu - dogryzania sobie na codzień. Po rozmowie nastąpiła względna chwila ciszy i mała poprawa...
Ale od jakiegoś czasu trafił do mnie impuls - żeby przeglądnąć jego telefon. Dlaczego to zrobiłam? Ogólnie zaczęło się to od tego, że rok temu postanowiłam się bliżej przyjrzeć temu co obserwuje na instagramie. Na 1000 rzeczy, które obserwował znalazło się mnóstwo profili dziewczyn i nie były to zdjęcia conajmniej koleżanek ze studiów czy ze szkoły, a profile dziewczyn właśnie szukających atencji czyli wiadomo, to i owo bardziej wystające i oczywiście ładne instagirl. No i reagował na to na bieżąco lajkami dając im atencje. Nie chodzi o to, że jestem w jakiś sposób zazdrosna, bo uważam siebie za atrakcyjną osobę, ale dla mnie to jest jakiś rodzaj zdrady emocjonalnej i brak szacunku do mnie. Wiem, że tutaj zdania mogą być podzielone - ktoś może napisać, że ja bym miała to gdzieś. Ale ja tego nie akceptuje i koniec. Ja nie mam jakichś dziwnych ciągotek by lizać profile obcych dla mnie chłopaków i tego samego oczekuje od chłopaka z którym jestem. Jestem w stanie np. zrozumieć, że chłopak ma potrzebę oglądać porno (oczywiście jeśli jest to w granicach normy, a nie zalatuje uzależnieniem) ale takiego wchodzenia w jakąś intrerakcję, a raczej próbę interakcji z kobietami, które w rzeczywistości można poznać i wymieniać się jakąś dziwną atencją nie. Po tej sytuacji nastąpił mój wybuch, nie mogłam się powstrzymać gdy uświadomiłam sobie, że mój chłopak to potencjalny "pies na baby", po prostu było to dla mnie odrzucające.
On przyjął to do wiadomości, była to jedna z poważniejszych rozmów bo dla mnie to było po prostu nie do przyjęcia i postanowił zmianę. Rzeczywiście ilość obserwowanych takich kont przez niego spadła do praktycznie zera i tak jakby powiedzmy nastał spokój. Ale mimo to po tej sytuacji nastąpiło u mnie duże nadszarpnięcie zaufania i po prostu red flag, że mój chłopak jest lub może być bawidamkiem teraz\i lub w przyszłości może być gorzej.

Wracając do teraźniejszej sytuacji - po prostu od tego czasu żyję z takim poczuciem niepewności, które raz się uaktywnia, a raz jest stłumione. Czuje się po prostu w dużym skrócie jakoś insecure - nie chcę czegoś przegapić i nie chcę być oszukiwana. Jakoś od pewnego właśnie czasu znowu coś u nas brakuje i dostałam takiego impulsu by przeplądrować jego telefon. Nie robiłam tego nawet po tej sytuacji rok temu gdy po prostu przeszukałam jego listę obserwownych na własym koncie. Wzięłam jego telefon gdy zasnął, hasło pozostało niezmienne od 4 lat odkąd się spotykamy. Przeszukałam wiadomości na komunikatorach i nic ciekawego tam nie było... ale.

Mój chłopak jest trenerem dyscypliny sportowej - prowadzi zajęcia indywidualne, grupowe i praktycznie w każdej kategorii, od dzieci po starszych dorosłych. Rozwija się jako trener i wraz z czasem przychodzą do niego nowi klienci. Pojawiły się też dziewczyny mniej więcej podobne wiekowo do nas, może i lekko starsze. Akurat trafiłam na ciekawy moment bo okazało się, że dziś wieczorem napisała do niego jakaś dziewczyna na messengerze w sprawie treningów. Prześledziłam tą rozmowę i o ile nie było w niej nic szczególnego to rozmowa przechodziła na trochę taki tor poza tą dyscyplinę - z pytań o to gdzie treningi, za ile i tak dalej były już pytania "czy ta dyscyplina powiększy mi uda bo chce je zmniejszyć" a później jeszcze zejście na inny tor jej zainteresowań, zaczęli pisać o bieganiu i taka "gadka szmatka", na koniec mój chłopak odparł, że jak coś to spiszą się jutro bo teraz idzie spać i napisał "dobrej nocki"
Z innymi aktualnymi podopiecznymi, które są nie dużo starsze również czasem konwersuje... o ile to na temat tego sportu, ale zdarzało się, że też na temat tego gdzie kto jak spędza wolne, że przyszły jakiejś dziewczynie nowe sukienki do grania i od niej fotka w tej sukience. Nie ma w tym niby nic specjalnego, ale jakoś sama nie wiem... czy nie ma w tym trochę przekraczania granicy między osobą uczącą, a trenerem? Ja na przykład chodzę na zajęcia grupowe pływania i chodzę tam żeby pływać - wychodzę z zajęć i żyję swoim życiem. A z trenerem mam komunikację na poziomie takim, że on wysyła mi co tydzień taką samą wiadomość czy będę na treningu czy nie. Ewentualnie czasem napiszę jak trening, ja napiszę, że było tak i tak i rozmowa się kończy. Jakoś nie wyobrażam sobie, żeby prowadzić z nim gadki i wysyłać zdjęcia nowego stroju do pływania na sobie (ok, jest ode mnie starszy o 10 lat, ale nawet jakby był w moim wieku to bym tego nie zrobiła raczej )

A teraz jeszcze przejdę do instagrama. Znalazłam tam ponowne próby interakcji z kobietami. Nie w jakiejś dużej ilości, ale zdarza się 1-4 dziewczyny w ciągu kilku ostatnich miesięcy - interakcji czyli on coś wysłał - jakieś zdjęcie na prywatnym czacie, które po otworzeniu znika i nie można go otworzyć (coś tego typu jak snapchat), ale one nie zareagowały. Jest natomiast jedna taka dziewczyna, która wysyłała do niego kilka pod rząd takich znikających zdjęć, a on na to po pewnym czasie zaczął odpowiadać i reagować. Np jedna reakcja "superr "
i później wywiązywała się się z tego też taka gadka szmatka na temat wysyłanych zdjęć - czyli na temat studiów itd. Ona na początku wysyłała pare tych relacji pod rząd - może po prostu zbiorczo do różnych osób, on natomiast później już musiał odpowiadać celowo do niej, bo do nikogo innego tych relacji w tym czasie nie wysyłał. Nie znają się w rzeczywistości, a przynajmniej na to wygląda.

Nie wiem... co o tym myślicie i jak to waszym okiem wygląda? Mi to po prostu wygląda na to, że chłopak po prostu szuka atencji wśród innych dziewczyn. Tylko po co? Nie podoba mi się to i nie akceptuję tego, chcę normalnego faceta, który nie ślini się na widok innych i jest uradowany gdy jakaś ładna dziewczyna mu odpisze. Teoretycznie nic tutaj nie wskazuje na jakieś romantyczne relacje, ale po prostu sam ten fakt "lizania du.." innym kobietom mnie po prostu odrzuca. I dla mnie takie właśnie zachowanie to cienka linia do czegoś więcej jeśli mu coś strzeli do głowy, a druga dziewczyna się zainteresuje. Poza tym nie mam pewności, czy cokolwiek co by pisał gorszego w jakiś sposób nie usuwa na przykład na bieżąco.
Na tyle mnie to już odrzuca, że naprawdę zastanawiam się czy związek z nim to jakaś przyszłość. Teraz nie wiem co mam robić. Czy mam mu przedstawić te rozmowy - że widzę, że nadal pomimo mojej deklaracji stosuje "zaczepki" do nieznajomych kobiet, mimo że już mówiłam, że nie odpowiada mi to, ale wtedy dowie się, że przeglądałam mu telefon. Z drugiej strony czy warto się się nie przyznawać skoro zadeklarował, że nie będzie czegoś robił, a nadal się tak zachowuje?

Rozstanie z nim jest dla mnie na tyle ciężkie, że chodzę z nim na jedne studia i jesteśmy w jednej grupie Chodzimy tak na zajęcia już 3 lata. Zostało jeszcze 2... Wiem, że można się po prostu przepisać gdzieś indziej, ale szczerze to przyzwyczaiłam się już do tych ludzi i ich lubię. Poza tym przepisanie się to też nie taka sprawa od ręki. Na pewno w ciągu roku nie jest to możliwe.
Trochę się rozpisałam, ale targają mną emocje bo czuję, że już mam dość i chce coś zmienić, z drugiej strony nie wiem czy jestem nadwrażliwa..

[Aelora]

Skoro chłopak prowadzi treningi indywidualne, to rozumiem luźniejszą konwersację z potencjalnymi klientkami, zwłaszcza w zbliżonym do niego wieku. Przecież nie będzie im pisać "ąę, dzień dobry pani Iksińska, czy raczy Pani pojawić się na najbliższym treningu?". Te ukryte zdjęcia z Instagrama wyglądają podejrzanie. Ogólnie w poprzednim wątku pisałaś, że chłopak ma dla Ciebie mało czasu, a mocno rozkręca biznes. I chyba oprócz biznesu pożytkuje swój czas i energię na laski z Instagrama, dlatego brakuje go już dla Ciebie. Skoro nie jesteś szczęśliwa w tej relacji i doszło już do tego że przeglądasz jego telefon odkrywając tam niemiłe dla Ciebie rzeczy, to podjęłabym ostatnią rozmowę o tym związku albo rozstała się. Ta relacja i tak już chyba zmierza do końca - Ty nie ufasz facetowi, on nie ma dla Ciebie czasu i prowadzi konwersacje z innymi kobietami. Nie przejmuj się opinią grupy ze studiów, jeśli rozstaniecie się w spokoju i bez awantur sprawa szybko rozejdzie się po kościach, nasze życie nie jest aż tak ważne żeby długo interesowało innych ludzi, każdy ma swoje problemy na głowie.

[Ellen_Ripley]

Męczenie tyłka, a nie związek. Problemy się tu będą tylko piętrzyć i będziesz ciągle miała do niego jakieś "ale", bo wszystko rozbija się o to, że mu nie ufasz. Nic dobrego więc z tego nie będzie. Nigdy.

[ColourTheSmallOne]

Przesadzasz i niepotrzebnie szukasz wszędzie drugiego dna. Taka specyfika jego pracy, że ma dużo tych interakcji. No nie będzie pisał sztywno "dzień dobry pani, zapraszam na kolejny trening dnia X", tak jak ktoś zauważył wyżej. Istagram pewnie ma firmowy, więc normalne, że ma w polubionych dziewczyny pokazujące mięśnie w skąpym stroju (zakładam, że o to chodzi). Pytania o zmiany proporcji sylwetki są normalne. Jedynie te znikające wiadomości by mnie zaniepokoiły, ale to mogło być cokolwiek. Niektórzy ludzie wysyłają w ten sposób nawet zwykłe, niewinne zdjęcia.

Nieakceptowalne jest dla mnie naruszenie prywatności partnera i przeglądanie mu telefonu. Rozumiem cię jednak, bo też jestem insecure. Zamęczysz siebie i jego, rzeczywiście może lepiej rozstań się z nim, skoro wszystko wprowadza cie w taki stan niepewności.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[Franciskaa]

Napisane przez ColourTheSmallOne

Przesadzasz i niepotrzebnie szukasz wszędzie drugiego dna. Taka specyfika jego pracy, że ma dużo tych interakcji. No nie będzie pisał sztywno "dzień dobry pani, zapraszam na kolejny trening dnia X", tak jak ktoś zauważył wyżej. Istagram pewnie ma firmowy, więc normalne, że ma w polubionych dziewczyny pokazujące mięśnie w skąpym stroju (zakładam, że o to chodzi). Pytania o zmiany proporcji sylwetki są normalne. Jedynie te znikające wiadomości by mnie zaniepokoiły, ale to mogło być cokolwiek. Niektórzy ludzie wysyłają w ten sposób nawet zwykłe, niewinne zdjęcia.

Nieakceptowalne jest dla mnie naruszenie prywatności partnera i przeglądanie mu telefonu. Rozumiem cię jednak, bo też jestem insecure. Zamęczysz siebie i jego, rzeczywiście może lepiej rozstań się z nim, skoro wszystko wprowadza cie w taki stan niepewności.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

Wiem właśnie, że co do niektórych rzeczy może za bardzo się doszukuję i właśnie jestem zbyt nadwrażliwa.
Ale po prostu też mam takie swoje standardy... ja w sumie nie mam aktualnie bliskich znajomych wśród mężczyzn odkąd jego poznałam (nie tak, że to z jego powodu - chociaż miał problem z jednym chłopakiem, ale z nim rzeczywiście flirtowałam jeszcze zanim go poznałam i dążyło to też do czegoś i on o tym wiedział więc oczywiste, że zerwałam z nim kontakt dla niego, ale tak to po prostu znajomości się rozsypały np. po zakończeniu szkoły), nie mówię, że z tego powodu on też ma nie mieć, ale jak kiedyś bliżej trzymałam się też z chłopakami to moje wiadomości brzmiały jakoś bardziej... neutralnie w moim odczuciu.

Na przykład takie wiadomości, które mi się jeszcze wrzuciły w oko do jednej nowej podopiecznej to w stylu "ona: stąd to nasze dogadanie od początku, on: no w końcu skorpion+skorpion, więc to równanie zobowiązuje " albo to, że ona w jego nowym obiekcie będzie na pewno mile widziana.
No nie wiem kurde... jak dla mnie zbyt "powabne" te wiadomości, przekraczanie jakiejś granicy między relacją klient, a usługodawca. Ale no może to moja nadwrażliwość. Niby nie ma nic tam takiego, ale jakoś mnie odrzuciło. Takie właśnie zbytnie "lizanie du.."
Wiem, że nie musi to od razu do czegoś dążyć i pewnie tak jest, ale samo takie usposobienie chłopaka, że on musi pokazać innym dziewczynom jaki jest ultra miły jest dla mnie takie meh... po co komuś tak ulizywać. Żeby jej się miło na serduszku zrobiło i wtedy przy okazji on też dostanie komplement? Takie kółko wzajemnej adoracji..

Jeśli chodzi o zdjęcia to nie było na firmowym koncie, tylko na zwykłym i było tego mnóstwo, nawet nie chodzi o dziewczyny w staniku sportowym, a w bieliźnie jawnie ukazujące swoje wdzięki.

Wiem, że przeglądanie telefonu jest złe. Nie zrobiłam tego nigdy podczas tych kilku lat, ale moja niepewność niestety dała za wygraną. Chciałam poczuć ulgę, uspokoić swoją nieufność i sprawdzić czy chłopak rzeczywiście po zadeklarowanej zmianie wziął sobie to do serca po tym jak minęło sporo czasu, ale niestety zaczęłam się doszukiwać drugiego dna.

Ogólnie to oczywiście wyrzuciłam to z siebie. Zapytałam się go co oznaczają tamte interakcje na instagramie. Na początku był zmieszany i pytał o co chodzi, później jak mu pokazałam o co chodzi zaczął się tłumaczyć, że tamto to znajoma, tamto to pewnie przez przypadek relację główną do kogoś wysłał. Generalnie przyjął to ze spokojem. Po prostu powiedziałam mu, że mu nie ufam od tamtego momentu. Powiedział, że jeśli chce to teraz będzie mi pokazywać wszystkie rozmowy i tak dalej. Uspokoiło mnie to, ale oczywiście, że nadal mu nie ufam. I nie chcę być taką męczydu... która teraz będzie mu cały czas przeglądać wiadomości i go kontrolować bo mu nie wierzę.
Ale nie wiem jak mam to zmienić, żeby mu znowu ufać, to chyba jest najgorsze. Jestem z natury taką osobą, która nie ufa nikomu, od początku. Zawsze najpierw przewiduję, że ktoś może mieć w stosunku do mnie złe intencje, a dopiero później ktoś kupuje moje zaufanie. A jak ono się pokruszy to... nie wiem, czy da się to naprawić. Naprawdę nie wiem jak mam to zrobić Tak jak napisała Ellen, nie ufam i tutaj jest duży problem.
Ja to tłumaczę sobie tak, że jeśli taka była jego reakcja, to znaczy, że rozumie mój niepokój, być może nie ma nic już do ukrycia i chce żebym czuła się pewniej. Więc to dla mnie lepiej. Z drugiej strony może wiedzieć, że ma mnie tym sposobem "w kieszeni" i będę z nim usypiając moją insecure osobowość. Jak widzicie jestem overthinking i zdecydowanie nie ufam i analizuję każdy ruch w moją stronę przez kogoś.

[Ellen_Ripley]

Zaufanie już raczej nie wróci. Rzadko kto i rzadko kiedy potrafi zaufać na nowo. Uważam, że ten związek zacznie być (już częściowo jest) mega męczący dla obydwu stron i zawsze będzie "coś".

[Franciskaa]

Napisane przez Ellen_Ripley

Zaufanie już raczej nie wróci. Rzadko kto i rzadko kiedy potrafi zaufać na nowo. Uważam, że ten związek zacznie być (już częściowo jest) mega męczący dla obydwu stron i zawsze będzie "coś".

To prawda, że to może być takie męczące dla niego i dla mnie. Tylko, że po obu stronach jest chęć walki o relację. On na moją nieufność nie zareagował gniewem, tylko zrozumieniem.
W końcu też nie jest tak, że odkryłam zdradę czy jakąś ciężką sytuację, która wśród ogółu jest traktowana jako koniec. Po prostu robił coś co nie wpisywało się w moje standardy, ale też u wielu osób byłoby na takie coś machnięcie ręką i brak reakcji. No ale u mnie doszło do złamania tego zaufania.

Poza tym wytłumaczyłam mu to, że nie podoba mi się sposób jego kontaktu z kobietami bo być może mam wrażenie, że odnosi się do nich czulej niż do mnie. Zrozumiał to, ogólnie przepłakaliśmy razem rozmowę. Czuję, że jest między nami nić porozumienia i silna chęć dążenia do czegoś dalej, tylko że to jest tak, że z biegiem czasu nie potrafimy tego wprowadzić w życie na dłużej, znowu pojawia się taka "bylejakość", zabieganie i stykamy się znowu z tymi samymi problemami, które niby wzajemnie rozumiemy. A poza tym ja jestem trudną osobą, ze względu na te braki zaufania.

[Ellen_Ripley]

Czyli Ty jesteś a może docelowo oboje jako para jesteście kandydatami na terapię. Chęć walki o związek może i jeszcze jest, ale to nie jest wieczne. Facet w końcu zacznie reagować zniecierpliwieniem, zdenerwowaniem lub po prostu zacznie olewać te Twoje "jazdy".

[Aelora]

W takim razie on zrozumiał i postara się zmienić swoje zachowanie, a Ty musisz postarać się jakoś pozbierać resztki zaufania do niego i będziecie kwita. Pozostaje pytanie, jak długo będziecie mieć tę chęć i cierpliwość w dążeniu do czegoś dalej. Skoro zapał do zmian wygasa Wam stosunkowo szybciej, może przyjść moment, że nie będziecie już chcieli tego znowu naprawiać i jedno z Was machnie ręką na to wszystko.

[Franciskaa]

Napisane przez Ellen_Ripley

Czyli Ty jesteś a może docelowo oboje jako para jesteście kandydatami na terapię. Chęć walki o związek może i jeszcze jest, ale to nie jest wieczne. Facet w końcu zacznie reagować zniecierpliwieniem, zdenerwowaniem lub po prostu zacznie olewać te Twoje "jazdy".

No tak. Ale dopóki jest chęć to znaczy, że każdemu zależy. Dlatego zastanawiam się po prostu nad tym, że jest jakiś cień szansy na odbudowę. Jeśli ja dostrzegałabym to "coś" co u nas nie gra, a on machałby na to ręką to wtedy chyba jednak znaczyłoby, że to koniec.

Ufałam mu na początku, ale jak on robił coś, co nie wpisuje się w moje normy szacunku do drugiej strony w związku to zaufanie zanikało. Ja jestem taką osobą i podejścia do akceptacji takich rzeczy nie zmienię. Tylko teraz jeśli on to zaakceptował, że ja nie będę tego tolerować, rzeczywiście nie będzie już przejawiał takich zachowań - to nie powinnam mu nie ufać. Chciałabym wtedy popracować nad zaufaniem. Tylko teraz miałam wątpliwości czy jednak przejawia jeszcze takie skłonności - czy to już jednak wynika z mojej nadwrażliwości i zmniejszonego zaufania. Czy szukam drugiego dna, czy rzeczywiście tak jest, że przejawia takie zachowanie. Chyba takiej odpowiedzi szukałam wśród ludzi postronnych. No i jeśli przejawiałby to znaczy, że to nie ma sensu, bo ja tego nie zaakceptuję i to będzie wieczny problem, a jeśli ja te rozmowy nadinterpretowuje, przesadzam ze względu na zmniejszone zaufanie to dla mnie znak, że to ja muszę się bardziej ogarnąć. Bo jeśli ktoś się stosuje do tego, co powiedziałam, że tego nie akceptuję, a mi się włącza jakieś trust issues to znaczy, że to jest też mój problem i nie ważne czy będę z nim czy z kimś innym to pewnie tak będę miała.. a przynajmniej tak mi się wydaje.

Szukałam chyba odpowiedzi - przesadzasz, wyolbrzymiasz - ogar, albo, że rzeczywiście coś w tym jest.

[skara]

Moim zdaniem wyolbrzymiasz. Nie widzę jego winy, że rozmawia trochę luźniej z klientami. Obrazki do pojedynczego wyświetlenia też są normalne wśród młodego pokolenia, przynajmniej to obserwuję wśród otaczającej mnie młodzieży.
Wasz związek nie rokuje, oddalacie się i w końcu rozstaniecie. Życie, większość tego rodzaju związków się rozpada.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[miami_drink]

Nawet nie oceniając kto ma rację, wy po prostu do siebie raczej nie pasujecie.

[Franciskaa]

Napisane przez miami_drink

Nawet nie oceniając kto ma rację, wy po prostu do siebie raczej nie pasujecie.

Dość mocne stwierdzenie jak na to, że ocena jest wyciągnięta na podstawie wątku na forum. No ale każdy może mieć swoje zdanie.

Oboje mamy podobne zainteresowania, oboje nie palimy, oboje nie pijemy, oboje nie lubimy imprez, oboje mamy podobny światopogląd i oboje wyznajemy jedną wiarę. Oboje nie przeklinamy. Oboje lubimy to samo w łóżku.
Uważam, że to jest mocna podstawa.

Oczywiście, że są rzeczy, które nas różnią.

Ale generalnie jestem zdania, że nie ma ludzi w 100% dopasowanych i związek składa się z kompromisów lub akceptacji pewnych rzeczy w sobie. Jeśli tego nie ma, lub jest tylko na niby to rzeczywiście związek nie ma sensu.

[Ellen_Ripley]

Tylko tych kompromisów nie może być zbyt wiele i niezbyt się sprawdzają w naprawdę podstawowych sprawach. Nadmiar tego sprawia, że związek staje się męką. Ty sama wiesz, Autorko, ile już tych kompromisów macie i czy nie stają się jednak czymś, co sprawia, że związek zaczyna mieć gorzki posmak. Bardzo stawiasz, z tego co napisałaś, na tzw. dobre chęci i że jak ludzie chcą to... Tylko na dłuższą metę nawet mega dobre chęci nie zastąpią jednak dobrego dopasowania w kluczowych kwestiach i nie zmienią pewnych uczuć. Jakby dobre chęci tak świetnie działały, to większość związków byłaby super udana, trwała, cudowna itp. A przecież tak nie jest.

Po prostu przemyśl sobie jakie są granice tolerancji na pewne rzeczy (nieważne kto obiektywnie ma rację, bo człowiek i związek to też ogrom subiektywnych emocji i uczuć) i do którego momentu warto. Żebyś samej sobie i partnerowi nie zaczęła się jawić w pewnym momencie jako taka męczennica za 5 złotych, co to "musi znosić tyle, oby związek utrzymać".

[Franciskaa]

To prawda. Moja granica jest właśnie taka, że nie jestem w stanie zaakceptować zbytniej sympatii i podlizywania się do kobiet przez zajętych/żonatych mężczyzn.

I stąd te rozmyślenia, czy takie zachowanie jest u mojego faceta widoczne.
Czy nie przesadzam i zaczynam robić się upierdliwa żeby się doszukać czegoś czego właśnie nie akceptuje, a w rzeczywistości jednak trochę szukam drugiego dna.
Bo jeśli to robi to jest to właśnie ta rzecz, której akurat nie jestem w stanie zaakceptować i wtedy myślałabym o odejściu. Jeśli jestem jednak zbyt upierdliwa to chyba muszę wtedy ja popracować nad sobą. Bo wtedy w każdej relacji będę upierdliwa.

[Aelora]

Napisane przez Franciskaa

Czy nie przesadzam i zaczynam robić się upierdliwa żeby się doszukać czegoś czego właśnie nie akceptuje, a w rzeczywistości jednak trochę szukam drugiego dna.
Bo jeśli to robi to jest to właśnie ta rzecz, której akurat nie jestem w stanie zaakceptować i wtedy myślałabym o odejściu.

Trochę wyszukujesz cechy które nie leżą Ci w obecnym facecie i szukasz ich potwierdzenia w oczach innych, żeby w razie czego mieć powód do odejścia?

[Czarna2000]

Moim zdaniem przesadzasz. To normalne, że trener ma luźniejsze rozmowy z podopiecznymi i czasami pogada o jakiś pierdołach. Normalne jest też to, że podopieczni wysyłają trenerowi zdjęcia (w bieliźnie, no bo w czym?). Gdyby mi trener powiedział że nie mogę wysłać bo jego kobieta się obrazi to uciekłabym od razu do kogoś innego. Dobrze że facet nie jest lekarzem...
Te znikające wiadomości na insta to raczej były jakieś głupoty. Obserwatorki na insta to może po prostu dziewczyny związane z dyscypliną którą on trenuje?

Dla mnie przesadzasz, ale oczywiście możesz mieć swoje wymagania i swoje standardy. Moje standardy nie pozwalają na przeglądanie komuś telefonu i czytaniu rozmów. Nie sądzę żeby coś było z tej relacji.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[lornalouise]

O ile dobrze pamiętam z poprzedniego wątku, to on cię traktuje jak miejsce startowe dla swojego biznesu. Jak mu się powiedzie to odejdzie, bo dlaczego miałby z tobą być. Dzieci nie macie, ślubu nie planujecie i nie wiadomo jaki jest sens tego związku. Hormony się skończą/yły, biznes wypali to nie będzie potrzeby z tobą być.

Nie wiem, czy dawniej było dobrze czy źle, ale faktem jest, że żeby mieć seks to facet musiał się postarać. Np. się oświadczyć i wziąć ślub. Twój chłopak się do ciebie wprowadził, mieszka se jak lokator z opcją seks i tyle. Kogo on obserwuje na ig, fb czy gdziekolwiek, to nie ma w twoim przypadku żadnego znaczenia.

Widać, ze wiesz, że twój związek chyli się ku upadkowi, ale ciągle na forum szukasz zaprzeczenia, że to co widzisz, to nie jest to co widzisz. Tak, to jest to co widzisz.

I nie miej do niego pretensji. Sama się zgodziłaś na tę wątpliwą relację i masz to co masz na własne życzenia.

[LoveBuyLowBuy]

Autorko, skoro ewidentnie nie pasuje Ci luzackie podejście faceta względem innych kobiet, to raczej się to nie zmieni. I nie wmawiaj sobie, że to tylko biznes, skoro cały czas chodzisz napięta i masz poczucie, że to wszystko Ci się nie podoba. Powinnaś się czuć bezpiecznie w relacji, a póki co to tylko patrzysz, czy zaraz coś nie wybuchnie, wkurzasz się, nie czujesz się z tym dobrze. Nie lepiej znaleźć faceta, przy którym będziesz się czuła najważniejsza? Bo przy obecnym chyba nie masz tego poczucia.

[natalcia250]

może faktycznie on nie ma nic złego na myśli i po prostu taki ma charakter. ale mi na Twoim miejscu też by to przeszkadzało i nie chciałabym mieć faceta z takim podejściem.

[Ellen_Ripley]

Napisane przez natalcia250

może faktycznie on nie ma nic złego na myśli i po prostu taki ma charakter. ale mi na Twoim miejscu też by to przeszkadzało i nie chciałabym mieć faceta z takim podejściem.

Jak wyżej. Związek ma uskrzydlać, a nie być jednym wielkim kompromisem i źródłem coraz to innych frustracji. Inaczej to nie ma sensu.

[martucha854]

Może trochę brutalnie zabrzmi to co napiszę ale...

Jak dla mnie to sxukasz dziury w całym i wszystko wynika z Twojego niskiego poczucia własnej wartości a przynajmniej tak się zachowujesz. Doszukujesz się w najmniejszych drobiazgach powodów oznaków zdrady lub jej chęci. Mówisz, że takie masz standardy - a on wie o tym? Że zwykłe luźniejsze rozmowy z klientami, to dla Ciebie już jest powód do pretensji. Są różne sposoby kontaktu z klientami w takiej branży, Twój trener ma takie, chłopak inne, ktoś inny będzie jeszcze inaczej budował relacje. Zdjęcia czy memy potrafię nawet swojemu dentyście wysyłać jeśli to jest coś śmiesznego i związanego z jego profesją. Pytania o sylwetkę i konkretne części ciała to jest najnormalniejsza rzecz na świecie w tym przypadku. Jesteś młoda i musisz się jeszcze bardzo dużo nauczyć. Przy takim poziomie czepialstwa i braku zaufania zamęczycie się oboje i wreszcie chęci się skończą. O profile lasek miałaś pretensję, gdzieś tam naprawił. Znalazłaś nowy powód, żeby mieć pretensję. Zwyczajnie mu nie ufasz i nie zaufasz, co by nie zrobił. Pobądź sama, idź na terapię indywidualną i wtedy staraj się budować związek z kimś innym.

Do rozmów możesz mieć pretensje, masz prawo mieć granice, takie jakie chcesz. Ale za samo grzebanie za plecami w telefonie na jego miejscu bym Cię zostawiła. To jest ogromne nadużycie i naruszenie prywatności. Mój telefon jest zawsze na wierzchu, mąż (14 lat małżeństwa) zna pin do niego i w drugą stronę tak samo. Nie zdarzyło się, żebym za plecami mu grzebała. Jeśli miałabym wątpliwości, to otwarcie bym poprosiła o telefon i powiedziała po co. Mąż wie wszystko, nie mam nic do ukrycia, ale są rozmowy których nie powinien czytać, bo były omawiane bardzo osobiste sprawy moich przyjaciół i to by było nie fair w stosunku do nich. Gdybym wiedziała, że mój trener/fizjo/dentysta/ktokolwiek inny ma partnera tak bardzo doszukującego się zdrady w każdej interakcji, to dla własnego bezpieczeństwa i spokoju bym poszukała usług u kogoś innego.

---------- Dopisano o 19:10 ---------- Poprzedni post napisano o 19:04 ----------

Może trochę brutalnie zabrzmi to co napiszę ale...

Jak dla mnie to szukasz dziury w całym i wszystko wynika z Twojego niskiego poczucia własnej wartości a przynajmniej tak się zachowujesz. Doszukujesz się w najmniejszych drobiazgach oznaków zdrady lub jej chęci. Mówisz, że takie masz standardy - a on wie o tym? Że zwykłe luźniejsze rozmowy z klientami, to dla Ciebie już jest powód do pretensji. Są różne sposoby kontaktu z klientami w takiej branży, Twój trener ma takie, chłopak inne, ktoś inny będzie jeszcze inaczej budował relacje. Zdjęcia czy memy potrafię nawet swojemu dentyście wysyłać, jeśli to jest coś śmiesznego i związanego z jego profesją. Pytania o sylwetkę i konkretne części ciała, to jest najnormalniejsza rzecz na świecie w tym zawodzie. Jesteś młoda i widać są jeszcze rzeczy, które musisz przepracować zanim stworzysz zdrowy związek. Przy takim poziomie czepialstwa i braku zaufania zamęczycie się oboje i wreszcie chęci się skończą. Bez zaufania zwyczajnie nie ma związku. O profile lasek miałaś pretensję, gdzieś tam naprawił. Znalazłaś nowy powód, żeby je mieć. Zwyczajnie mu nie ufasz i nie zaufasz, co by nie zrobił. Pobądź sama, idź na terapię indywidualną i wtedy staraj się budować z kimś związek.

Do rozmów możesz mieć pretensje. Masz prawo mieć granice, takie jakie chcesz. Ale za samo grzebanie za plecami w telefonie na jego miejscu bym Cię zostawiła. To jest ogromne nadużycie i naruszenie prywatności. Mój telefon jest zawsze na wierzchu, mąż (14 lat małżeństwa) zna pin do niego i w drugą stronę tak samo. Nie zdarzyło się, żebym za plecami mu grzebała. Jeśli miałabym wątpliwości, to otwarcie bym poprosiła o telefon i powiedziała po co. Gdybym wiedziała, że mój trener/fizjo/dentysta/ktokolwiek inny ma partnera tak bardzo doszukującego się zdrady w każdej interakcji, to dla własnego bezpieczeństwa i spokoju bym poszukała usług u kogoś innego.