Mieszkanie razem coś zmienia?

[askowatosc]

Cześć, mam 27 lat, mój chłopak tak samo. Jestem w szczęśliwym związku od 6 lat. Od ponad roku mieszkamy ze sobą. A ja wciąż nie zaręczona...
Moje koleżanki w Polsce mają już dzieci, są mężatkami. My mieszkamy w Niemczech, ja wyjechałam do Niemiec jak miałam 19 lat, a on jest Niemcem.
Całe kuzynostwo, moje rodzeństwo pozenione, a ja tylko nie. Drażni mnie ta sytuacja. On kiedyś powiedział jak mu to powiedziałam ile moich koleżanek się żeni itd to on że szok, że wcześnie i że to jest decyzja na całe życie i czy oni sobie nie zdają sprawy.
Ogólnie on chce wziąć ślub, ale kiedyś ....
Jego żadni koledzy się nie żenią, nie mają nawet dziewczyn.
Więc to kiedyś nastąpi zapewni po 30 roku życia, jak w ogóle... Jego rodzice też powoli dopytują.
Zastanawiam się czy się nie wyprowadzić od niego. Mój dziadek nie na darmo mi powiedział raz że ja mam wpływ że on mi się nie oświadcza. Bo skoro z nim mieszkam to ma mnie już, więc po co ma się żenić. Jest dużo prawdy w tym, bo mu jest napewno ze mną wygodnie i tyle. Pomijając już kwestie religijne, że grzeszymy razem mieszkając przed ślubem. Ja jestem świadkiem Jehowy, on katolik, ale dogadujemy się.

Nie wiem czy szukać mieszkania, bo z nim nie muszę płacić czynszu i mogę odłożyć prawie całą wypłatę. Ale czy to nie jest trochę nie szanowanie się? Nie lepiej zapłacić i mieszkać samej, wtedy dałoby może to coś do myślenia?

Dziękuję za wszystkie odpowiedzi! 😊

[MIRANDA007]

Dwa razy to czytałam bo nie wierzyłam własnym oczom. Chyba kawę za słabą sobie rozbiłam.

[xfrida]

Napisane przez askowatosc

Cześć, mam 27 lat, mój chłopak tak samo. Jestem w szczęśliwym związku od 6 lat. Od ponad roku mieszkamy ze sobą. A ja wciąż nie zaręczona...
Moje koleżanki w Polsce mają już dzieci, są mężatkami. My mieszkamy w Niemczech, ja wyjechałam do Niemiec jak miałam 19 lat, a on jest Niemcem.
Całe kuzynostwo, moje rodzeństwo pozenione, a ja tylko nie. Drażni mnie ta sytuacja. On kiedyś powiedział jak mu to powiedziałam ile moich koleżanek się żeni itd to on że szok, że wcześnie i że to jest decyzja na całe życie i czy oni sobie nie zdają sprawy.
Ogólnie on chce wziąć ślub, ale kiedyś ....
Jego żadni koledzy się nie żenią, nie mają nawet dziewczyn.
Więc to kiedyś nastąpi zapewni po 30 roku życia, jak w ogóle... Jego rodzice też powoli dopytują.
Zastanawiam się czy się nie wyprowadzić od niego. Mój dziadek nie na darmo mi powiedział raz że ja mam wpływ że on mi się nie oświadcza. Bo skoro z nim mieszkam to ma mnie już, więc po co ma się żenić. Jest dużo prawdy w tym, bo mu jest napewno ze mną wygodnie i tyle. Pomijając już kwestie religijne, że grzeszymy razem mieszkając przed ślubem. Ja jestem świadkiem Jehowy, on katolik, ale dogadujemy się.

Nie wiem czy szukać mieszkania, bo z nim nie muszę płacić czynszu i mogę odłożyć prawie całą wypłatę. Ale czy to nie jest trochę nie szanowanie się? Nie lepiej zapłacić i mieszkać samej, wtedy dałoby może to coś do myślenia?

Dziękuję za wszystkie odpowiedzi! ��

Hahaha
Na jego miejscu dziekowalabym bogu zes sie wyprowadzila
A tak serio chory pomysl wymuszac szantazem oswiadczyny -co to ma wspólnego z szanowaniem sie -nie wiem ...
Ps.27 lat dla faceta to bardzo mlody wiek i ja sie z nim zgadzam ze nie ma co sie spieszyc

[TheSunTheMoonTheStars]

Napisane przez askowatosc

Cześć, mam 27 lat, mój chłopak tak samo. Jestem w szczęśliwym związku od 6 lat. Od ponad roku mieszkamy ze sobą. A ja wciąż nie zaręczona...
Moje koleżanki w Polsce mają już dzieci, są mężatkami. My mieszkamy w Niemczech, ja wyjechałam do Niemiec jak miałam 19 lat, a on jest Niemcem.
Całe kuzynostwo, moje rodzeństwo pozenione, a ja tylko nie. Drażni mnie ta sytuacja. On kiedyś powiedział jak mu to powiedziałam ile moich koleżanek się żeni itd to on że szok, że wcześnie i że to jest decyzja na całe życie i czy oni sobie nie zdają sprawy.
Ogólnie on chce wziąć ślub, ale kiedyś ....
Jego żadni koledzy się nie żenią, nie mają nawet dziewczyn.
Więc to kiedyś nastąpi zapewni po 30 roku życia, jak w ogóle... Jego rodzice też powoli dopytują.
Zastanawiam się czy się nie wyprowadzić od niego. Mój dziadek nie na darmo mi powiedział raz że ja mam wpływ że on mi się nie oświadcza. Bo skoro z nim mieszkam to ma mnie już, więc po co ma się żenić. Jest dużo prawdy w tym, bo mu jest napewno ze mną wygodnie i tyle. Pomijając już kwestie religijne, że grzeszymy razem mieszkając przed ślubem. Ja jestem świadkiem Jehowy, on katolik, ale dogadujemy się.

Nie wiem czy szukać mieszkania, bo z nim nie muszę płacić czynszu i mogę odłożyć prawie całą wypłatę. Ale czy to nie jest trochę nie szanowanie się? Nie lepiej zapłacić i mieszkać samej, wtedy dałoby może to coś do myślenia?

Dziękuję za wszystkie odpowiedzi! 😊

Znam tyle przypadków, w których facet miał identyczne gadki, a po rozstaniu w rok wziął ślub z inną dziewczyną, że nie wiem co doradzić poza "jeżeli zależy Ci na ślubie, odejdź i szukaj innego".

[Ellen_Ripley]

Napisane przez TheSunTheMoonTheStars

Znam tyle przypadków, w których facet miał identyczne gadki, a po rozstaniu w rok wziął ślub z inną dziewczyną, że nie wiem co doradzić poza "jeżeli zależy Ci na ślubie, odejdź i szukaj innego".

Jak wyżej. Nie bujałabym się z facetem x rok, gdyby mi zależało na pewnych rzeczach, a on nie chciałby konkretnej rozmowy na ten temat i odsuwał w czasie zobowiązania.

[Aelora]

To nie jest kwestia mieszkania razem, tylko odwlekania w czasie pewnych kwestii przez Twojego faceta. W sumie to nawet lepiej, że zamieszkaliście razem, bo trudno brać ślub nie wiedząc jak funkcjonuje się na co dzień z tą drugą osobą.

[Bruma_w_Hogsmeade]

Mnie trochę niepokoi ta jego postawa, że zobowiązanie na całe życie itp. Jak ktoś kocha to powinien być optymistycznie nastawiony i wierzyć, że to jest to.

[xfrida]

Napisane przez Bruma_w_Hogsmeade

Mnie trochę niepokoi ta jego postawa, że zobowiązanie na całe życie itp. Jak ktoś kocha to powinien być optymistycznie nastawiony i wierzyć, że to jest to.

A ja mysle ze to demonizowanie ,zawsze sie przeciez mozna rozwiesc ;-)

[szynka_w_toscie]

Od Ciebie zależy ile możesz na niego czekać bo nikt Ci nie powie, że do 30 on się ogarnie. Może być tak, że będzie mieć 35 a dalej Ci będzie mówił , że nie jest gotowy.
Jakie on ma podejście do ślubu i ogólnie religii? Czy jest praktykujący? I czy mówi że jego zdaniem ślub jest ważny?

Ja byłam w związku ponad 8 lat. Rozdaliśmy się jak miałam prawie 30 bo cały czas też słyszałam, że nie jest gotowy na małżeństwo. Po 5 latach związku postawiłam sprawę jasno: albo bierzemy ślub albo się rozstajemy. Poszliśmy na kompromis, że po kolejnych 3 latach weźmiemy ślub i co? I nic. Przez 3 lata mnie zwodził i nie robił nic w tym kierunku i dopiero wtedy zrozumiałam, że tylko ja tego chciałam a on mógł by mnie zwodzić do końca życia.

Wysłane z mojego Nokia G42 5G przy użyciu Tapatalka

[TheSunTheMoonTheStars]

Napisane przez szynka_w_toscie

Od Ciebie zależy ile możesz na niego czekać bo nikt Ci nie powie, że do 30 on się ogarnie. Może być tak, że będzie mieć 35 a dalej Ci będzie mówił , że nie jest gotowy.
Jakie on ma podejście do ślubu i ogólnie religii? Czy jest praktykujący? I czy mówi że jego zdaniem ślub jest ważny?

Ja byłam w związku ponad 8 lat. Rozdaliśmy się jak miałam prawie 30 bo cały czas też słyszałam, że nie jest gotowy na małżeństwo. Po 5 latach związku postawiłam sprawę jasno: albo bierzemy ślub albo się rozstajemy. Poszliśmy na kompromis, że po kolejnych 3 latach weźmiemy ślub i co? I nic. Przez 3 lata mnie zwodził i nie robił nic w tym kierunku i dopiero wtedy zrozumiałam, że tylko ja tego chciałam a on mógł by mnie zwodzić do końca życia.

Wysłane z mojego Nokia G42 5G przy użyciu Tapatalka

Ech, strasznie mi przykro...

[ColourTheSmallOne]

Napisane przez xfrida

Ps.27 lat dla faceta to bardzo mlody wiek i ja sie z nim zgadzam ze nie ma co sie spieszyc

Dokladnie.
Autorko, niby juz tyle lat jestes w tych Niemczech i dalej sie nie zasymilowalas z ich kultura? Na zachodzie malzenstwa przed 30. nie sa popularne.

[Wicked_Girl]

Dziadek wiedział co mówił. Hahah, cóż to za brednie, wymuszać zaręczyny warunkami, wyprowadzką, czy wiekiem na nic nie masz wpływu, bo tylko on wie czy jest gotowy i darzy Cię na tyle silnym uczuciem. Facet się wydaje, że uczciwie podchodzi do sprawy, a Ty chcesz coś wymusić jak małe dziecko. Bedziesz naciskać, to efekt będzie odwrotny do zamierzonego.

[rejczeI]

Patrząc na to jakie ogólnie cyrki ludzie potrafią odstawiać przy rozwodzie dziś by mi się już nie chciało małżeństwa, tylko konkubinat

[skara]

Myślę, że czas z nim porozmawiać o terminie ślubu i podjąć poważne decyzję. Jeśli on nadal nie chce nic planować to dla mnie taka wyprowadzka oznaczałaby jednocześnie rozstanie, nie robi się takich rzeczy by kogoś postraszyć. A jeśli nie chce rozstania to ustalić wstępny termin ślubu i działać w tym kierunku.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[askowatosc]

Napisane przez skara

Myślę, że czas z nim porozmawiać o terminie ślubu i podjąć poważne decyzję. Jeśli on nadal nie chce nic planować to dla mnie taka wyprowadzka oznaczałaby jednocześnie rozstanie, nie robi się takich rzeczy by kogoś postraszyć. A jeśli nie chce rozstania to ustalić wstępny termin ślubu i działać w tym kierunku.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

Porozmawialiśmy.
Powiedziałam że nie chce mu robić presji tylko wiedzieć jakie są jego zapatrywania w tej sprawie, czy w ogóle myślał, czy chce ślubu w ogóle ze mną.
A więc chcę, ale nigdy właściwie nie myślał kiedy, jak pisaliście odwlekał w czasie, zawsze było coś ważniejszego. Ale pwoedzial że mam rację że powoli nam lata lecą ,ja 28 w tym roku, a on w lutym. Powiedziałam że zamieszkaliśmy aby zobaczyć czy pasujemy itd ale wg mnie to nie ma być koniec etapu naszej relacji. Ona ma się dalej rozwijać, bo w sumie mieszkamy jak małżeństwo więc może byśmy o tym myśleli żeby to zalegalizować i sfinalizować nasza miłość. Bo po ponad 6 latach i ponad roku mieszkania możemy stwierdzić czy patrzymy w tym samym kierunku. Bo ja też nie chce życ cały czas "w grzechu" bez ślubu 🙈😅
Przyznał mi rację i obiecał przemyśleć, bo dla niego też jest to bardzo ważne i mnie całkowicie rozumie.
Więc chyba jest spoko. I dobrze że porozmawialismy, wiem że bierze relacje na serio i on wie że mnie też zalezy

[askowatosc]

Napisane przez MIRANDA007

Dwa razy to czytałam bo nie wierzyłam własnym oczom. Chyba kawę za słabą sobie rozbiłam.

Poniewaz?

[CiemnookaTajemnica1]

Jestes placeholder. Wygodna opcja która pełni funkcję żony poli nie znajdzie tej której naprawdę chce i wtedy będzie gotowy

[MIRANDA007]

Ponieważ zrozumiałam to tak ze dziewczyna chce ślubu bo koleżanki już sa po ślubie a ona dalej nie...

[xfrida]

Napisane przez MIRANDA007

Ponieważ zrozumiałam to tak ze dziewczyna chce ślubu bo koleżanki już sa po ślubie a ona dalej nie...

Dokładnie
Wedlug mnie to pokazuje ze ona chce slubu bardziej niz bycia z tym mezczyzną.
Jakby ślub gwaratowal cokolwiek. Ślub nie sprawi ze bedzie cie kochal na zawsze albo nie odejdzie do innej.

[klotylda14]

"Znam tyle przypadków, w których facet miał identyczne gadki, a po rozstaniu w rok wziął ślub z inną dziewczyną, że nie wiem co doradzić poza "jeżeli zależy Ci na ślubie, odejdź i szukaj innego"."

potwierdzam

sadzę, że ma wątpliwości, czy jesteś wyborem na całe zycie (choć do końca to nikt nie wie, czy podjał dobrą decyzję) i woli obecną wersję wspólnego życia.

[Limonka2738]

Napisane przez xfrida

Dokładnie
Wedlug mnie to pokazuje ze ona chce slubu bardziej niz bycia z tym mezczyzną.
Jakby ślub gwaratowal cokolwiek. Ślub nie sprawi ze bedzie cie kochal na zawsze albo nie odejdzie do innej.

Zgadzam się.

27 lat to bardzo młody wiek. Ja się raczej z takich ludzi śmiałam, bo to była zwykle zabawa w dom za przelewy od rodziców.

Rozumiem, że niektórzy już się sami utrzymują i ich stać, ale to jest strasznie szybki ślub. I nie przekonuje mnie argument o 6 latach razem. a jakby byli razem ze sobą od 12 roku życia to trzeba się na osiemnastkę pobierać, bo olaboga 6 lat razem i bez pierścionka?

[DrDoom]

Napisane przez askowatosc

Cześć, mam 27 lat, mój chłopak tak samo. Jestem w szczęśliwym związku od 6 lat. Od ponad roku mieszkamy ze sobą. A ja wciąż nie zaręczona...
Moje koleżanki w Polsce mają już dzieci, są mężatkami. My mieszkamy w Niemczech, ja wyjechałam do Niemiec jak miałam 19 lat, a on jest Niemcem.
Całe kuzynostwo, moje rodzeństwo pozenione, a ja tylko nie. Drażni mnie ta sytuacja. On kiedyś powiedział jak mu to powiedziałam ile moich koleżanek się żeni itd to on że szok, że wcześnie i że to jest decyzja na całe życie i czy oni sobie nie zdają sprawy.
Ogólnie on chce wziąć ślub, ale kiedyś ....
Jego żadni koledzy się nie żenią, nie mają nawet dziewczyn.
Więc to kiedyś nastąpi zapewni po 30 roku życia, jak w ogóle... Jego rodzice też powoli dopytują.
Zastanawiam się czy się nie wyprowadzić od niego. Mój dziadek nie na darmo mi powiedział raz że ja mam wpływ że on mi się nie oświadcza. Bo skoro z nim mieszkam to ma mnie już, więc po co ma się żenić. Jest dużo prawdy w tym, bo mu jest napewno ze mną wygodnie i tyle. Pomijając już kwestie religijne, że grzeszymy razem mieszkając przed ślubem. Ja jestem świadkiem Jehowy, on katolik, ale dogadujemy się.

Nie wiem czy szukać mieszkania, bo z nim nie muszę płacić czynszu i mogę odłożyć prawie całą wypłatę. Ale czy to nie jest trochę nie szanowanie się? Nie lepiej zapłacić i mieszkać samej, wtedy dałoby może to coś do myślenia?

Dziękuję za wszystkie odpowiedzi! 😊

Napisane przez ColourTheSmallOne

Dokladnie.
Autorko, niby juz tyle lat jestes w tych Niemczech i dalej sie nie zasymilowalas z ich kultura? Na zachodzie malzenstwa przed 30. nie sa popularne.

Dokładnie, ale uwielbiam tą kobiecą logikę w wątkach o "jeszcze się nie zaręczył.


Bo bez ślubu pewnie nie kocha, a po ślubie będzie inaczej.
Bo jak sypiam z nim bez ślubu to czy się szanuję ? A jak będę mu dawać po ślubie, to po bożemu


Bo jak jesteśmy bez ślubu, to pewnie jestem na przeczekanie, a ślub gwarantuje sukces.


No nie do końca rozumiem tą logikę, bo ślub zmienia dokładnie tyle co nic, i codzienność w mieszkaniu po ślubie będzie dokładnie taka sama.


Mnie raczej zastanawia, na ile to potrzeba samej autorki, a na ile presja rodziny, bo wszyscy są już "po", i bez ślubu to jakoś tak niepełnowartościowo bo dziadek tak powiedział


I nagle się religijność odpala, że przecież to grzech, tia, tak samo kłamstwo, nieumiarkowanie w jedzeniu i piciu, i wiele innych, których 90% na co dzień nie przestrzega, ale warto dodać.


Powiedziałaś, jak to wygląda w Twojej rodzinie, pytanie właśnie, jak w jego i wśród jego otoczenia. Bo to często kwestia "kulturowa" która z samą miłością czy podejściem do partnera nic nie ma. Od 3 lat mieszkam z partnerką w jej rodzinnym mniejszym mieście, gdzie jest ogólnie taka "presja" po bożemu, i dosyć młodo i szybko tutaj wszyscy finalizują, by potem koło 30 się rozwodzić. No bo się poznali, zaczęli spotykać, to zaraz, a gdzie zaręczyny, a gdzie ślub, bo co ludzie powiedzą.


Z 2 strony, wcześniej przez 20 lat mieszkałem w Warszawie gdzie z otoczenia prawie nikt wśród znajomych ślubów nie bierze.
Niedawno ślub mieli znajomi, razem od parunastu lat, 4ka dzieci, wyszło, że z kwestii "podatkowych" tak im się bardziej opłaca.


Mamy 21 wiek, nic nie gwarantuje, że będziecie żyć "długo i szczęśliwie". Zamiast się zastanawiać, czy wystarczająco się "szanujesz" dając mu bez ślubu, lepiej się zastanów czy ten seks sprawia Ci satysfakcję, i czy na co dzień czujesz się dobrze w związku, realizujesz się, masz oparcie, robisz coś w życiu.
Żebyś kiedyś, nie ważne czy ze ślubem czy bez nie usłyszała, że to "koniec" i doszła do wniosku, że te lata zmarnowałaś.
Bo finalnie macie być ze sobą szczęśliwi a nie spełniać zachcianki rodziny czy robić coś, bo koleżanki są już "po".


A czy gdyby w Twoim otoczeniu koleżanki były w związkach nieformalnych/bez ślubu zastanawiałabyś się wtedy nad tym, czy coś to zmieni w Twoim życiu?
Bo w tej rodzinie partnerki, z rozmów wychodzi, że to właśnie presja rodziny czy partnerki, jakoś żaden specjalnie do tego nie dążył czy w kwestii podejścia do związku nie podchodził do niego per poważniej bo będę po ślubie.


Bo tak na chłodno to nic nie zmienia, liczy się to czy jesteś szczęśliwa w związku na co dzień, czy się wspieracie, jak Cie traktuje, i w tej kwestii obrączka na ręce, codziennych relacjach nic raczej nie zmieni.


Nie słyszałem aby z powodu ślubu facet jak za sprawą zaklęcia nagle się odmienił i zaczął poważniej podchodzić do związku.
Jeżeli są zmiany, to raczej na gorsze, psychologiczne "już po, nie muszę się tak starać " : P
W tych czasach związek cementuje kredyt hipoteczny albo dziecko a nie zaręczyny ; )

[rejczeI]

No nie do końca rozumiem tą logikę, bo ślub zmienia dokładnie tyle co nic, i codzienność w mieszkaniu po ślubie będzie dokładnie taka sama.

Jak się facet nie chce żenić i zwodzi to najwyraźniej zmienia wszystko.

[DrDoom]

Napisane przez rejczeI

Jak się facet nie chce żenić i zwodzi to najwyraźniej zmienia wszystko.

Ale gdzie zwodzi? xD

Napisał coś, oświadczę się za 6 miesięcy i będzie piękna impreza, biała sukienka a potem słowa nie dotrzymał, czy powiedział, że póki co ślubu nie planował?
W jakim wieku mija termin przydatności i trzeba się zdecydować bądź nie?
Co ślub zmienia w kwestii kocha/nie kocha, stabilności związku jeżeli autorka pisze, że od 6 lat jest w udanym związku, a jedyne co jej przeszkadza, to że jej koleżanki są już dawno "po" a ona się nie szanuje i daje bez ślubu : P


Ot ocenianie swojego związku przez pryzmat "co inni powiedzą"

[TheSunTheMoonTheStars]

A moim zdaniem nie powinno się umniejszać potrzeb Autorki. Chce wyjść za mąż, czuje taką potrzebę - i jako dorosła, dojrzała osoba ma do tego pełne prawo. Jaki jest sens przekonywać ją, że jej potrzeby są śmieszne, nieważne czy zaściankowe, mniej ważne od potrzeb partnera, z którym jest od 6 lat?

Ostatecznie mnóstwo ludzi bierze ślub w różnym wieku, w mniejszych i większych miastach, w PL i za granicą. Ba, nawet całe grupy społeczne (np. homoseksualiści) walczą o prawo do wzięcia ślubu i ich raczej się nie wyśmiewa słowami "weź przestań, na pewno chcesz ślubu tylko dlatego, bo wszyscy Twoi znajomi i stare ciotki mają, lepiej zaciągnijcie wspólnie kredyt".

[klotylda14]

Napisane przez TheSunTheMoonTheStars

A moim zdaniem nie powinno się umniejszać potrzeb Autorki. Chce wyjść za mąż, czuje taką potrzebę - i jako dorosła, dojrzała osoba ma do tego pełne prawo. Jaki jest sens przekonywać ją, że jej potrzeby są śmieszne, nieważne czy zaściankowe, mniej ważne od potrzeb partnera, z którym jest od 6 lat?

Ostatecznie mnóstwo ludzi bierze ślub w różnym wieku, w mniejszych i większych miastach, w PL i za granicą. Ba, nawet całe grupy społeczne (np. homoseksualiści) walczą o prawo do wzięcia ślubu i ich raczej się nie wyśmiewa słowami "weź przestań, na pewno chcesz ślubu tylko dlatego, bo wszyscy Twoi znajomi i stare ciotki mają, lepiej zaciągnijcie wspólnie kredyt".

klaski

[DrDoom]

Napisane przez TheSunTheMoonTheStars

A moim zdaniem nie powinno się umniejszać potrzeb Autorki. Chce wyjść za mąż, czuje taką potrzebę - i jako dorosła, dojrzała osoba ma do tego pełne prawo. Jaki jest sens przekonywać ją, że jej potrzeby są śmieszne, nieważne czy zaściankowe, mniej ważne od potrzeb partnera, z którym jest od 6 lat?

Ostatecznie mnóstwo ludzi bierze ślub w różnym wieku, w mniejszych i większych miastach, w PL i za granicą. Ba, nawet całe grupy społeczne (np. homoseksualiści) walczą o prawo do wzięcia ślubu i ich raczej się nie wyśmiewa słowami "weź przestań, na pewno chcesz ślubu tylko dlatego, bo wszyscy Twoi znajomi i stare ciotki mają, lepiej zaciągnijcie wspólnie kredyt".

Ale ja jej nie umniejszam.
Oczywiście ma takie prawo, fantazje, zrealizować wedle swojego planu, oczywiście.
Tylko mnie chodzi o jej przekaz, z jednej strony pisze, że jest w szczęśliwym związku, z 2, że do pełni brakuje jej ślubu, z 3, że wszyscy w jej rodzinie już są "po".
To jest czysta symbolika i w życiu codziennym nic nie zmienia, ma do tego prawo, odnoszę się tylko do tego, że partner jest wychowany w innym środowisku i po jego stronie nikt się do ślubu nie spieszy.
To, że się jeszcze nie oświadczył, nie znaczy, że nie traktuje jej poważnie, szuka innej, czy że ze względu na ślub, będą mieć większą szansę na udany związek czy nie.


Pytanie więc, na ile jest to presja otoczenia, czy powód do kończenia związku, w którym jest ok. Stawianie sprawy na ostrzu noża, wydaje mi się, dobrego skutku nie przyniesie, jakieś szantaże też, bo nawet jeżeli się zgodzi, to chyba nie o taki "wymuszony" ślub czy zaręczyny chodzi.


Raczej w rozmowie kłaść większy nacisk, że dla niej to istotne, chciała by przejść na kolejny etap, czy że w jej rodzinie to już odpowiedni wiek.


Pytanie ile rozmów na ten temat wśród nich było, i co komunikowała, bo to, że czuje już ten "moment", nie znaczy, że on odbiera to tak samo. Jednocześnie kompletnie nie musi to mieć wpływu na to jak ją traktuje, co o niej myśli, czy dla niego to poważne, bo o tym świadczy jak żyją na co dzień.

[ColourTheSmallOne]

Napisane przez TheSunTheMoonTheStars

A moim zdaniem nie powinno się umniejszać potrzeb Autorki. Chce wyjść za mąż, czuje taką potrzebę - i jako dorosła, dojrzała osoba ma do tego pełne prawo. Jaki jest sens przekonywać ją, że jej potrzeby są śmieszne, nieważne czy zaściankowe, mniej ważne od potrzeb partnera, z którym jest od 6 lat?

Ostatecznie mnóstwo ludzi bierze ślub w różnym wieku, w mniejszych i większych miastach, w PL i za granicą. Ba, nawet całe grupy społeczne (np. homoseksualiści) walczą o prawo do wzięcia ślubu i ich raczej się nie wyśmiewa słowami "weź przestań, na pewno chcesz ślubu tylko dlatego, bo wszyscy Twoi znajomi i stare ciotki mają, lepiej zaciągnijcie wspólnie kredyt".

Raczej ludzie tu krytykują powody, a nie samą chęć.
Argument z homoseksualistami kompletnie bez sensu, tu chodzi o równe prawa.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[Limonka2738]

Napisane przez DrDoom

Nie słyszałem aby z powodu ślubu facet jak za sprawą zaklęcia nagle się odmienił i zaczął poważniej podchodzić do związku.
Jeżeli są zmiany, to raczej na gorsze, psychologiczne "już po, nie muszę się tak starać " : P
W tych czasach związek cementuje kredyt hipoteczny albo dziecko a nie zaręczyny ; )

Tyle w temacie.

Może jeszcze powiem coś niepoprawnego politycznie, ale ja swoje słowa traktuję bardzo poważnie.

Nie wyobrażam sobie spojrzeć na kogoś, nieważne jakbym go nie kochała w danym momencie i obiecać mu, że będę go kochać do końca życia, bo nie wiem tego. I w życiu nie wymagałabym takiej obietnicy od drugiej osoby.

I to się pokrywa z tym "nie muszę się starać". Bo jeśli serio obiecam komuś miłość po grób, to ta osoba już mnie zaklepała i może zrobić co chce, a ja to (teoretycznie) muszę znosić.

Bez sensu.

---------- Dopisano o 22:52 ---------- Poprzedni post napisano o 22:42 ----------

Napisane przez TheSunTheMoonTheStars

A moim zdaniem nie powinno się umniejszać potrzeb Autorki. Chce wyjść za mąż, czuje taką potrzebę - i jako dorosła, dojrzała osoba ma do tego pełne prawo. Jaki jest sens przekonywać ją, że jej potrzeby są śmieszne, nieważne czy zaściankowe, mniej ważne od potrzeb partnera, z którym jest od 6 lat?

To wynika z sugestii, że związek przed ślubem jest niepoważny, że po co facet ma kupić krowę, skoro ma mleko za darmo itd.

W gruncie rzeczy nie ma nic złego w chęci zawarcia małżeństwa.

Ale w takich wątkach zawsze podtekstem jest, że bycie po ślubie to jest jakiś lepszy związek, że jak to, nie być mężatką przed 30, jak to bez ślubu to życie w grzechu itd.

Gdyby autorka przyszła tu i powiedziała, że bardzo kocha chłopaka, że chce mu złożyć deklarację miłości przy wszystkich bliskich i chciałaby od niego usłyszeć podobną, że ma duchową potrzebę, to pewnie dostałaby bardziej wspierające odpowiedzi.

[Bruma_w_Hogsmeade]

Napisane przez ColourTheSmallOne

Raczej ludzie tu krytykują powody, a nie samą chęć.
Argument z homoseksualistami kompletnie bez sensu, tu chodzi o równe prawa.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

Nie chodzi o żadne równe prawa. Geje walczą o prawo do ślubu bo chcą te śluby brać. Jakby nie byli w ogóle zainteresowani ślubami, to nie walczyliby o równe prawa akurat w tej kwestii.