Prowokacja wobec "zakochanego"

[50 latek]

Napisane przez Hultaj

Kompletnie nie rozumiesz, że kobieta z ktorą jestes, o ile jesteś i jesteś facetem, równie dobrze może Ci w żywe oczy lansować, że strefa prywatna priorytetem, a jednocześnie spokojnie przegrzebywać Twoje prywatne rzeczy, pilnując jedynie, abyś sie o tym nie dowiedział.

Ależ rozumiem! Jak najbardziej rozumiem, że są kobiety dwulicowe. Na całe szczęście nie wszystkie. Dla Twojej wiadomości - tego też nie toleruję. Masz podwójne szczęście

Napisane przez Hultaj

... Mogę zrozumieć 50latka, który kojarzy mi się z typowym delikwentem toczącym boje o furtki dla potencjalnego robienia bokami, ...

Możesz próbować zrozumieć 50 latka, ale skojarzenia, które Cię nachodzą pokazują, że jest to wysiłek daremny. Lepiej powiedz jakieś stare chińskie przysłowie. I rybki pilnuj!

[gwendolyn]

Zawsze byłam zwolenniczką zaufania w związku, ochrony swojej prywatności itp. Hmm swoje w życiu przeżyłam (t.j. dałam się kilka razy zrobić w bambuko i w życiu prywatnym i zawodowym), choć z perspektywy czasu wiem, że było mi to jakoś potrzebne i pouczające (nic nie dzieje się bez przyczyny i jakoś nas wzbogaca, oczywiście jeśli mamy odpowiednie podejście i dystans - mimo tego że są to sprawy ciężkostrawne )
Ze swoim ex byłam jakieś 4 czy 5 lat, jego terytorium prywatne szanowałam, nie bawiłam się w "rewizje", ufałam w to co mówił o wielkiej miłości do mnie itd. Ex do tego stopnia wierzył w moje poszanowanie cudzej własności, prywatności itp, że n.p. na różnego typu skocznych imprezach dawał mi telefon do torebki w obawie przed jego zagubieniem wiedząc, że na 100% go nie przegrzebę... Aż pewnego razu na pewnej imprezie na tenże telefon zadzwoniła panna, która była wpisana jak jego siostra (będąca ówcześnie moja dobrą kumpelą). Bez zastanowienia odebrałam i jakież było moje zdziwienie gdy okazało się, że to nie siostrzyczka, a jakaś pannica, z którą kwitnie co najmniej flirt (z nią długo nie pogadałam niestety bo była zdziwiona słysząc kobiecy głos, w komórce "Misia" - tak się odezwała kiedy odebrałam)... Natychmiast poprosiłam exa o wyjaśnienia - jakoś się tam wytłumaczył, nawet składnie, kartę SIM spalił ze łzami w oczach mówiąc jak mnie kocha i telefon oddał mnie żeby oczyścić się ze wszelkich podejrzeń (nie miał czasu niczego zapisać, ani usunąć - chyba,że cwaniak znał telefon tej panny na pamięć). Jego wyjaśnienia wtedy łyknęłam (cóż błędy młodości i zakochanie i zaufanie w związku) - rozstaliśmy się z innych względów. Aczkolwiek po tej sytuacji nie mogę powiedzieć, że nigdy nie sprawdzę partnera jeśli będę mieć jakieś podejrzenia - tu jakieś kwiatki wyszły same, więc chyba lepiej nie tracić wielu lat na nieudane związki... W pracy też, przez współpracowniczkę byłam okłamywana przez 3 lata, a dałabym sobie rękę uciąć...
Cóż strzezonego Pan Bóg strzeże, jeśli zajdzie taka potzreba to sprawdzę - co nie powiem, że obejdzie się bez moralniaka (ale chyba lepsze to niż dawać się oszukiwać...)
Teraz mam kochanego męża - choć podskórnie czuję, że nie wywinąłby mi takiego numeru, to kiedyś kto wie, może będę chciała przeprowadzić jakiś test... (A tego, że nie warto ufać innym w 100% nauczyło mnie życie)