Mój mąż dziwnie się zachowuje.

[laisla]

Bardzo trudno cokolwiek wywnioskować w sprawie czy jest coś ponad braterską miłość czy też tylko są to domysły, jednak ja wolałabym aby mój facet nie miał zażyłości posuniętych do tego stopnia Nie czułabym się komfortowo w takiej sytuacji, a po tak obcesowych słowach męża, to już w ogóle źle.

[zakonna]

A ja bardziej lubię męża z tego wątku niż żonę.
jego zachowwnie i podejście jest bliższe mojej duszy niż jej wymyślanie chorych scenariuszy.

[izamaja]

A ja uwazam, że jest coś na rzeczy. Autorka pewnie widzi jeszcze więcej szczegółów, niż opisała. Jak tak czytam, jak oni się zachowują, to mam wrazenie, ze on chętnie by tego Krzysia skonsumował. I ten SMS, opisał dokładnie, co i jak "robi" Krzysiowi. Nie zdziwiłabym się, gdyby to jego marzenia były. Jakieś to takie dziwne. A i chamskie bardzo.

[zakonna]

A ja przeciwnie. Uważam, że ona przesadza, wyolbrzymia.

[izamaja]

Taa, po kłótni wybył razem z Krzysiem nad morze, po rozmowie z autorką też poszedł do, a jakże, Krzysia. Przecież widać, ze on jest szczęśliwy z Krzysiem, a nie z żoną. I ten kontatk fizyczny, dotykanie siebie, nie wiem czy dobrze zrozumiałam, ale oni się całują na powitanie? A co to, sto lat się nie widzieli? Rysuje mi się obraz miłości, uczucia, ale nie braterskiego.

[Koci Pazur]

Napisane przez zakonna

A ja przeciwnie. Uważam, że ona przesadza, wyolbrzymia.

Bardzo możliwe Tylko reakcja męża świadczy o tym, że jego relacja z kuzynem nie jest zdrowa. Nie znaczy to, że podszyta od razu seksem. Dla mnie to jak zareagował i co zrobił potem jest równie dużo mówiące jak zachowanie przed rozmową.

Dziwię się, że to się wysypało teraz a nie lata temu.

[zakonna]

Dla mnie reakcja męża jest normalna jako efekt rozmowy i awantury na taki a nie inny temat. Może ty jesteś taka święta, ale ja jestem człowiekiem wiec się denerwuje, zloszcze i irytuje na głupie insynuacje. I często "idę w świat"
po grubszej awanturze bo by mnie inaczej szlag trafił i dostała bym wylewu na miejscu.

[Koci Pazur]

Napisane przez zakonna

Dla mnie reakcja męża jest normalna jako efekt rozmowy i awantury na taki a nie inny temat. Może ty jesteś taka święta, ale ja jestem człowiekiem wiec się denerwuje, zloszcze i irytuje na głupie insynuacje. I często "idę w świat"
po grubszej awanturze bo by mnie inaczej szlag trafił i dostała bym wylewu na miejscu.

Nie jesteś święta Ale z własnego domu uciekałabym w ostateczności - tu tego nie widzę. A już na pewno nie na kilka dni. To była jedna rozmowa, nie wiemy nawet czy awantura - pewnie nieprzyjemna, bo trudno żeby na taki temat była, ale nie wyobrażam sobie od swojego faceta po jednej rozmowie uciekać na kila dni, chyba że skończyłaby się awanturą z rzucaniem talerzami i wyzwiskami, a tego jeszcze w życiu nie przerabiałam i mam cichą nadzieję nie przerabiać.

Wyjść ochłonąć - jasne. Na dwie godziny na spacer się wyciszyć, a nie zostawić problem na kilka dni i jechać w świat - niech się żona martwi.

[201607111028]

Cóż. Sprawa czarno-biała nie jest. Faktycznie, mąż w całej tej rozmowie chyba za bardzo skupił się na kuzynie. Facet jednak trochę przegina. Krzysiu nie jest z porcelany. To duźy chłopczyk.

No ale! Autorka sama przecież napisała, że chce jednego - żeby jej mąż i Krzyś zerwali kontakt. Moim zdaniem wymaganie czegoś takiego od najbliższej osoby jest niedopuszczalne. Absolutnie.

Taki cyrk się z tego zrobił. Sprawa wyolbrzymiona do granic. Takie moje zdanie.

[izamaja]

Powiedzcie, czy myślicie, ze gdyby pokłócił sięz Krzysiem o żonę, czy napisałby do niego smsa w takim samym tonie jak do niej i nie bałby się urazić kuzyna?

[pannaatopowa]

Napisane przez izamaja

Powiedzcie, czy myślicie, ze gdyby pokłócił sięz Krzysiem o żonę, czy napisałby do niego smsa w takim samym tonie jak do niej i nie bałby się urazić kuzyna?

I tutaj jest cały problem w jednym zdaniu. Nie powie nawet o swoich problemach w małżeństwie, aby Krzysiowi nie było smutno. Ja jestem po stronie żony. To prawda, że prawdopodobnie zareagowała zbyt gwałtownie, ale mąż jasno pokazał gdzie ma ją i jej uczucia. Nie chce przekonywać że to żona i jej uczucia sa najwazniejsze, ale liczy na to, że jej przejdzie i się uspokoi. Nie oceniam czy mają ten romans, czy nie. Ale żona od dłuższego czasu czuła, że w jej małżeństwie się dobrze nie dzieje. Kłótnią chciała osiągnąć jedno: aby jej powiedział, że to ona jest najważniejsza, że to tylko przyjaźń. Myślicie, że gdyby on jej to powiedział i co najwazniejsze został to by mu nie uwierzyła? A ten sobie wyjechał zaszczycając ją jedynie wulgarnym esemesem i olewając ją totalnie.

Nigdy w żadnej kłótni nie pozwoliłabym sobie na takie odzywki. To mógłby być powód do rozwodu dla mnie. Nic nie usprawiedliwia chamskiego, wulgarnego zachowania w stosunku do małżonka.

Inna kwestia. Gdyby to była kuzynka, która wychowywała się bez ojca to byście nie były takie wyrozumiałe.

[KociaAmbiwalencja]

Przeraża mnie szukanie wszędzie podtekstów seksualnych. O kuzynke też nie byłabym zazdrosna, bo to jak być zazdrosną o siostrę. Dlaczego kuzyn, z którym wychowywał się ma być gorszy niz np rodzony brat, skoro tak się chowali?

Tylko przyjaźń? Serdecznie współczuję takiego podejścia. Pisząc to, chyba nigdy nie zaznaliście prawdziwej przyjaźni.

Akurat z tym, że nie polazł do Krzyśka naskarżyć to wg mnie bardzo na plus. Mogł polecieć, powiedzieć o jej podejrzeniach i zrobić jeszcze większego bigosu. Jakby tak zrobił to byście naskoczyły, że ooo od razu do kuzynka na skargę lecie, a taki duży facet. On w odróżnieniu od niej nie wciągnął w ich konflikt osoby trzeciej.

Myślę, że gdyby Krzysiek zarzucił coś jego żonie równie absurdalnego jak kazirodztwo, facet zareagowałby ponownie (ona sama przyznała, że jak się wkurza to zachowuje się tak samo wobec niej, matki, ojca i kuzyna).

Może to kwestia tego, że wychowałam się w zżytej rodzinie i mam kilku przyjaciół (niewielu), których traktuję jak rodzinę (moja rodzina zresztą też ich tak traktuje), dlatego nie wyobrażam sobie, abym w jakikolwiek sposób mogła być zazdrosna o relację z inną osobą, gdy ta relacja polega na innym rodzaju miłości niż partnerska. O własne dziecko też miałabym być zazdrosna (swoją drogą znam laskę zazdrosną o dzieci), o psa? Gdyby partner świadomy relacji panujących w mojej rodzinie, widzący jak jestem blisko z przyjaciółką, zaczął się dąsać, bo w moim życiu ma być tylko on (sorry, ale partnerka chce całkowitego zniknięcia kuzyna z życia, co pewnie pociągnie za sobą zniknięcie reszty rodziny, bo jak niby miałyby wyglądać święta, urodziny itp.) to przestałby być moim partnerem. Gdyby porozmawiał i powiedział, że czuje się odsunięty, zaniedbany to bym pogadała, gdyby mi walnął, że jestem kazirodczą lesbą (ona powiedziała, że jej mąż i kuzyn są pedałami - vide pierwszy post) to bym wyszła i już nie wróciła.

Nie żyjemy w próżni. Chcesz być jedynym sensem życia partnera - weź bezrobotnego sierotę.

[dziad kalwaryjski]

Ja jestem zdania, że takie relacje, które opisała autorka między DOROSŁYMI mężczyznami nie są normalne.
Ale może być też tak, że autorka to wyolbrzymia, bo np "przytulanie na dzień dobry" to takie poklepanie się po plecach, a wyznanie miłości było przy rozmowie typu "Dziewczyna mnie rzuciła, nikt mnie nie kocha, nie mam po co żyć" "Przestań, ja cię kocham bracie".

Ale zaraz... jakie ten Krzysiek miał niby trudne dzieciństwo?? Ojciec wyjeżdżał na delegacje? No błagam i to jest powód żeby jego starszy kuzyn miał wobec niego ojcowskie uczucia do końca życia?! Chyba, że coś nie doczytałam?
To nie jest zdrowe, tym bardziej, że nie ma ku temu powodów.

Dziwi was, że autorce się nie podoba, że innych facet chodzi w gaciach jej męża?! No wybaczcie, mnie też by to przeszkadzało. Kupujemy mężowi bieliznę dla mnie pociągającą i seksowną, a nagle widzę w tej bieliźnie innego faceta, fuj. Jako nie mogę sobie wyobrazić, że mój mąż ma założyć te slipy kiedykolwiek jeszcze. Rozumiem, że są sytuacje krytyczne i nie chodzi o to, że nie pożyczyłabym w takiej sytuacji komuś majtek, ale po prostu kazałabym sobie wziąć je już na zawsze. Ciekawe czy on by był zadowolony gdyby żonka pożyczyła swoje majteczki babci, a później założyła by je na gorącą noc... Z resztą nawet gdyby mu to nie przeszkadzało, że autorka ma prawo na ostudzenie libida z tego powodu i gdyby mąż stawiałby ją na pierwszym miejscu zaprzestałby tego z uwagi na ich relacje seksualne..

Właśnie najgorsze w tym wszystkim to, że autorka jest tu wyraźnie na drugim miejscu..

Nie zaakceptowałabym takiej relacji mojego męża z kimkolwiek, nawet z bratem. Nie dlatego, że to gejowskie, a dlatego, że jestem takim typem osoby, że nie znoszę konkurencji w związku.

Tylko, że ja po prostu nie weszłabym w taki wiązek małżeński. Dla mnie to, że autorka o takiej zażyłości nie wiedziała wcześniej też jest niepokojące.


Autorko, czy mówiłaś kiedykolwiek wcześniej mężowi o tym, że ta relacja ci się nie podoba, żeby nie pożyczał mu gaci itp? Czy to był pierwszy raz?

[Siwy_Dym]

Napisane przez niepewna87

- Nie chciał, żeby się dowiedział co o nich myślę, bo on mnie tak lubi.
- Nie chciał mu powiedzieć, bo bał się, że Krzysiek poczuje się winny i postara się wycofać, żeby nie pieprzyć kuzynowi małżeństwa, a to w końcu nie jego wina, że ja jestem nienormalna.

Następnie powiedział, że postara się ograniczyć nasz kontakty (Krzyśka i moje), do minimum, bo nie mógłby patrzeć, jak Krzysiek jest dla mnie miły, znając moje zdanie o nim.

(...)

Potem jeszcze usłyszałam „idź kobieto do roboty, bo z tych nudów rzuca ci się na gar”

Bardzo słabe. Serio nie widać miedzy wami więzi, w przeciwieństwie do jego i kuzyna.

Napisane przez laisla

Bardzo trudno cokolwiek wywnioskować w sprawie czy jest coś ponad braterską miłość czy też tylko są to domysły, jednak ja wolałabym aby mój facet nie miał zażyłości posuniętych do tego stopnia Nie czułabym się komfortowo w takiej sytuacji, a po tak obcesowych słowach męża, to już w ogóle źle.

Myślę, że jednak nie ma fascynacji, aczkolwiek ona zawsze będzie na 2 miejscu. Też bym nie chciała, żeby mój mężczyzna się tak zachowywał

Napisane przez pannaatopowa

I tutaj jest cały problem w jednym zdaniu. Nie powie nawet o swoich problemach w małżeństwie, aby Krzysiowi nie było smutno. Ja jestem po stronie żony. To prawda, że prawdopodobnie zareagowała zbyt gwałtownie, ale mąż jasno pokazał gdzie ma ją i jej uczucia. Nie chce przekonywać że to żona i jej uczucia sa najwazniejsze, ale liczy na to, że jej przejdzie i się uspokoi. Nie oceniam czy mają ten romans, czy nie. Ale żona od dłuższego czasu czuła, że w jej małżeństwie się dobrze nie dzieje. Kłótnią chciała osiągnąć jedno: aby jej powiedział, że to ona jest najważniejsza, że to tylko przyjaźń. Myślicie, że gdyby on jej to powiedział i co najwazniejsze został to by mu nie uwierzyła? A ten sobie wyjechał zaszczycając ją jedynie wulgarnym esemesem i olewając ją totalnie.

Nigdy w żadnej kłótni nie pozwoliłabym sobie na takie odzywki. To mógłby być powód do rozwodu dla mnie. Nic nie usprawiedliwia chamskiego, wulgarnego zachowania w stosunku do małżonka.

W punkt

[Littlejackie]

Mnie się najbardziej też nie podoba stosunek faceta do Autorki. Przeczytałam relację z ich rozmowy i "najlepsze" dla mnie były te dwa teksty:
"Nie chciał mu powiedzieć, bo bał się, że Krzysiek poczuje się winny i postara się wycofać, żeby nie pieprzyć kuzynowi małżeństwa, a to w końcu nie jego wina, że ja jestem nienormalna.

Następnie powiedział, że postara się ograniczyć nasz kontakty (Krzyśka i moje), do minimum, bo nie mógłby patrzeć, jak Krzysiek jest dla mnie miły, znając moje zdanie o nim." WTF?

Ogólnie to pokazałam wątek facetowi i dla niego ta relacja to też wtf.
Już nawet nie chodzi o tą zbytnią zażyłość ale o te teksty faceta i jego stosunek do autorki, po tej ich rozmowie odniosłam wrażenie, że jest teraz podział zła i okrutna żona stoi na drodze do szczęścia z kuzynem.
Jeżeli chodzi o te ojcowskie uczucia, to eee? dzieli ich tylko kilka lat, bardziej bym pomyślała, że jak już to są jak bracia, kumple no bo bez przesady, 28 lat i 30parę to nie ojciec-syn.

Zgadzam się z tymi wszystkimi wypowiedziami, że w tym wątku to trochę taka "kwintesencja wizażu" się zadziała, bo jakby to chodziło o koleżankę z podstawówki, siostrę, kumpla, mamę, babcię i że taka osoba jest ważniejsza dla faceta niż żona to by się posypały gromy, a tu nagle jest jaka piękna przyjaźń, zazdroszczę faceta i inne
Ale jednocześnie zgodzę się z głosami, że autorka trochę za późno się ogarnęła, bo pewnie już wcześniej były przesłanki o tym, że ta relacja jest trochę nietypowa.
Mnie tam też się wydaje, że może tak być, że dużo z tego wrażenia jakie ma autorka może być intuicyjne, tj. widzi jakieś małe gesty, miny, brzmienie głosu (takie rzeczy też dużo potrafią mówić). Dla mnie zresztą nie jest w tej relacji najdziwniejsze, że się pogłaskali czy coś, tylko właśnie reakcja faceta dla mnie jest mocno przesadzona, tak jakby mu dziewczyna zabraniała się zadawać z kuzynem a tu w sumie chodzi o te fizyczności tak naprawdę, a on o to walczy. No i te chamskie teksty. Dla mnie to ta jego reakcja mówi sporo, tylko nie wiem co dokładnie, ale trochę to podejrzane.

A co do dopatrywania się to ja nie wiem, miałam taką koleżankę, która miała takiego kuzyna i też byli od dziecka nierozłączni, tak nierozłączni, że raz się prawie przespali ale ogólnie to ciągle mieli jakieś akcje, że ich do siebie ciągnęło, walczyli z tym bo "jesteśmy kuzynami, tak nie można" ale przecież przyjaźń itd.
Jak się na nich popatrzyło z boku to zawsze wyglądali bardziej jak flirtujący chłopak i dziewczyna, jakieś przekomarzanie, zaczepki...
Ogólnie chora sytuacja, ale nic mnie tu nie zdziwi.

[Luba]

Mnie by sie tez nie podobalo stawianie mnie na drugim miejscu.
Ale jesli oni sie widuja raz na czas itd. to czy naprawde autorko jestes na drugim miejscu? Ja juz nie wiem, przemysl to autorko.


Inna sprawa, na ktora ja zwrocilam uwage i o ktora chcialam spytac. A moze nawet nie spytac, ale powiedziec autorce, zeby ja przemyslala.
Nie pracujesz? Jak dlugo? Co robisz, masz jakies zajecia, wychodzisz do ludzi? Dzieci nie macie, wiec w domu az tyle zajec nie ma dla jednej doroslej osoby na caly dzien.
Nie wyrazilabym sie tak dosadnie jak Twoj maz, ale mysle, ze moze jednak przydaloby Ci sie jakies zajecie, jesli go nie masz.

[lovender]

Ja bym sobie tak zorganizowała czas, by dać mężowi przestrzeń na tą męską przyjaźń. I Autorka odetchnie, bo się czymś zajmie i nie będzie tak przeżywać braku uwagi męża raz na jakiś czas, a i mąż odsapnie.
Ale najpierw zalecam szczerą rozmowę o emocjach.

[Madame_K_C]

Dziewczyny, co Wy robicie!?
Autorka przyszła tutaj w stanie silnego wzburzenia, chciała się wyżalić, a została zjechana!

Makabrą jest to, że gdyby "Krzysio" był "Krystyną" reakcje wizażowej społeczności byłyby pewnie takie jak w tym wątku: https://wizaz.pl/forum/showthread.php?t=822839
Podobieństwo bije po oczach.

I pytanie do Wizażanek, czy Wy chciałybyście takiego męża/partnera jak ten opisany w wątku?? Bo ja za żadne skarby!

Teraz do Autorki, że tak zacytuje klasyków: kanał masz, panna.
Twoja intuicja aż krzyczy, że coś nie tak. Nieważne, czy związek mąż-kuzyn jest normalny czy nienormalny, Twój mąż wybiera kuzyna. Jego zachowanie jest jasne - kuzyn jest ważniejszy od Ciebie. Co to za mąż, który od problemów ucieka, zamiast je rozwiązywać??
Niestety Twój mąż obecnie emocjonalnie jest zafascynowany kuzynem - spędzanie ze sobą maksymalnej ilości czasu, dążenie do fizycznego kontaktu - tak wygląda fascynacja.
I to jest w Waszym małżeństwie problem - leży komunikacja, bo on chce się komunikować z kimś innym, ktoś inny jest na pierwszym miejscu. A Ty czujesz się opuszczona, porzucona - tak, jakbyś była zdradzona.

Słuchaj swojej intuicji, nie słuchaj wizażu, my nie znamy całej sytuacji, ale przedstawia się ona nieciekawie.
Nie daj sobie wmówić, że potrzebujesz terapii!
Ja też nie chciałabym, żeby mój partner sypiał z kimkolwiek innym niż ja!

Powodzenia!

[kennedy]

meska przyjazn to pozyczanie sobie ciuchow , majtek i zarty o oralu? z kuzynem>?

to nie jest normalne autorko i nie daj sobie robic wody z mozgu.

[lovender]

Każdy ma inną wrażliwość, niektórzy lubią czarny humor, jak widać. I nadal myślą, że mają naście lat.

[201607040950]

Napisane przez Luba

Nie pracujesz? Jak dlugo? Co robisz, masz jakies zajecia, wychodzisz do ludzi? Dzieci nie macie, wiec w domu az tyle zajec nie ma dla jednej doroslej osoby na caly dzien.
Nie wyrazilabym sie tak dosadnie jak Twoj maz, ale mysle, ze moze jednak przydaloby Ci sie jakies zajecie, jesli go nie masz.

Przecież już pisała.
Nie pracuje od 2 lat, nie szuka pracy "bo nie musi".
Chwilę szukała, ale nie znalazła, to przestała.
Ma 2 przyjaciółki, ale jedna wyjechała.
Nie utrzymuje kontaktów ze swoją rodziną.
Z rodziną męża widuje się okazjonalnie.
O żadnym hobby/pasji, które by ją pochłaniają nie wspominała.
Nie mają i nie planują dzieci.
NON STOP lub prawie non stop siedzi w domu, sama.

Czyli siedzi w domu, czeka na męża i liczy mu czas, którego nie poświęca jej, nie mając prawie żadnego lub de facto żadnego życia towarzyskiego poza tym małżeństwem.

I waszym zdaniem to facet ma problem? On powinien ograniczać kontakty z rodziną dla dobra małżeństwa?

Jasne, ona nie ma problemu. W ogóle. Tak jej mówcie.

Niech siedzi w tej chałupie zamknięta do usr***** śmierci, bez terapii, pracy, koleżanek, życia towarzyskiego, ambicji i czegokolwiek żeby odciągnąć myśli od obsesyjnego analizowania każdej sytuacji, w której misiaczek podrapie się po d.
BO ONA NIE MA PROBLEMU, ŻADNEGO, WSZYSTKO JEST OK! To on... to on... to wszystko jego wina, bo się do kuzyna przytula.

[lovender]

Napisane przez adeedra

Przecież już pisała.
Nie pracuje od 2 lat, nie szuka pracy "bo nie musi".
Chwilę szukała, ale nie znalazła, to przestała.
Ma 2 przyjaciółki, ale jedna wyjechała.
Nie utrzymuje kontaktów ze swoją rodziną.
Z rodziną męża widuje się okazjonalnie.
O żadnym hobby/pasji, które by ją pochłaniają nie wspominała.
Nie mają i nie planują dzieci.
NON STOP lub prawie non stop siedzi w domu, sama.

Czyli siedzi w domu, czeka na męża i liczy mu czas, którego nie poświęca jej, nie mając prawie żadnego lub de facto żadnego życia towarzyskiego poza tym małżeństwem.

I waszym zdaniem to facet ma problem? On powinien ograniczać kontakty z rodziną dla dobra małżeństwa?

Jasne, ona nie ma problemu. W ogóle. Tak jej mówcie.

Niech siedzi w tej chałupie zamknięta do usr***** śmierci, bez terapii, pracy, koleżanek, życia towarzyskiego, ambicji i czegokolwiek żeby odciągnąć myśli od obsesyjnego analizowania każdej sytuacji, w której misiaczek podrapie się po d.
BO ONA NIE MA PROBLEMU, ŻADNEGO, WSZYSTKO JEST OK!

I tu jest chyba pies pogrzebany.

[KociaAmbiwalencja]

Napisane przez adeedra

Przecież już pisała.
Nie pracuje od 2 lat, nie szuka pracy "bo nie musi".
Chwilę szukała, ale nie znalazła, to przestała.
Ma 2 przyjaciółki, ale jedna wyjechała.
Nie utrzymuje kontaktów ze swoją rodziną.
Z rodziną męża widuje się okazjonalnie.
O żadnym hobby/pasji, które by ją pochłaniają nie wspominała.
Nie mają i nie planują dzieci.
NON STOP lub prawie non stop siedzi w domu, sama.

Czyli siedzi w domu, czeka na męża i liczy mu czas, którego nie poświęca jej, nie mając prawie żadnego lub de facto żadnego życia towarzyskiego poza tym małżeństwem.

I waszym zdaniem to facet ma problem? On powinien ograniczać kontakty z rodziną dla dobra małżeństwa?

Jasne, ona nie ma problemu. W ogóle. Tak jej mówcie.

Niech siedzi w tej chałupie zamknięta do usr***** śmierci, bez terapii, pracy, koleżanek, życia towarzyskiego, ambicji i czegokolwiek żeby odciągnąć myśli od obsesyjnego analizowania każdej sytuacji, w której misiaczek podrapie się po d.
BO ONA NIE MA PROBLEMU, ŻADNEGO, WSZYSTKO JEST OK! To on... to on... to wszystko jego wina, bo się do kuzyna przytula.

No i pamiętaj, że to on jest chamem i powinien ją przeprosić. Ona jego nie.

[xenon88]

Autorko, zatem, jak wygląda Twoje życie bez pracy? Masz co robić czy całymi dniami wisisz na mężu, albo siedzisz w domu przed TV?

Tak czy siak, Autorka ma jednak na pewno problem w małżeństwie. I to niekoniecznie na własne życzenie.

[Luba]

Napisane przez adeedra

Przecież już pisała.
Nie pracuje od 2 lat, nie szuka pracy "bo nie musi".
Chwilę szukała, ale nie znalazła, to przestała.
Ma 2 przyjaciółki, ale jedna wyjechała.
Nie utrzymuje kontaktów ze swoją rodziną.
Z rodziną męża widuje się okazjonalnie.
O żadnym hobby/pasji, które by ją pochłaniają nie wspominała.
Nie mają i nie planują dzieci.
NON STOP lub prawie non stop siedzi w domu, sama.

Czyli siedzi w domu, czeka na męża i liczy mu czas, którego nie poświęca jej, nie mając prawie żadnego lub de facto żadnego życia towarzyskiego poza tym małżeństwem.

I waszym zdaniem to facet ma problem? On powinien ograniczać kontakty z rodziną dla dobra małżeństwa?

Jasne, ona nie ma problemu. W ogóle. Tak jej mówcie.

Niech siedzi w tej chałupie zamknięta do usr***** śmierci, bez terapii, pracy, koleżanek, życia towarzyskiego, ambicji i czegokolwiek żeby odciągnąć myśli od obsesyjnego analizowania każdej sytuacji, w której misiaczek podrapie się po d.
BO ONA NIE MA PROBLEMU, ŻADNEGO, WSZYSTKO JEST OK!

Przepraszam, przegapilam te informacje.
Wyglada to naprawde nieciekawie. Sama mialam czas, kiedy nie pracowalam zawodowo, ale mielismy wtedy dwoje malych dzieci a poza tym mialam tez pare innych zajec.
Czlowiek potrzebuje swoistego "plodozmianu" a przeciez nie musi to byc praca zawodowa, moze to byc rownie dobrze cokolwiek innego co zapewni nam roznorodnosc i nie pozwoli zamknac sie tylko w swojej glowie.

[201607040950]

Napisane przez xenon88

Autorko, zatem, jak wygląda Twoje życie bez pracy? Masz co robić czy całymi dniami wisisz na mężu, albo siedzisz w domu przed TV?

Tak czy siak, Autorka ma jednak na pewno problem w małżeństwie. I to niekoniecznie na własne życzenie.

Owszem, na własne. W ogóle z tym mężem nie rozmawiała o sprawach ważnych. Wyszła za tego faceta nie wiadomo właściwie na jakiej podstawie - pisała o wielkiej miłości i szale, ale jak dla mnie to kosmos, żeby przez siedem lat o dzieciństwie/latach nastoletnich nie rozmawiać ani razu. Ani, ani. W jaki sposób to wytłumaczyć?
I jeśli nie rozmawiali o czymś takim, to o czym jeszcze, równie "nieistotnym" nigdy do tej pory nie rozmawiali?

To są problemy na własne, wyraźne, konsekwentnie przez lata podtrzymywane i wyraźnie podkreślone życzenie.

[xenon88]

Napisane przez adeedra

Owszem, na własne. W ogóle z tym mężem nie rozmawiała o sprawach ważnych. Wyszła za tego faceta nie wiadomo właściwie na jakiej podstawie - pisała o wielkiej miłości i szale, ale jak dla mnie to kosmos, żeby przez siedem lat o dzieciństwie/latach nastoletnich nie rozmawiać ani razu. Ani, ani. W jaki sposób to wytłumaczyć?
I jeśli nie rozmawiali o czymś takim, to o czym jeszcze, równie "nieistotnym" nigdy do tej pory nie rozmawiali?

To są problemy na własne, wyraźne, konsekwentnie przez lata podtrzymywane i wyraźnie podkreślone życzenie.

Nie jestem w stanie zgodzić się z Tobą. Związku nie tworzy jedna osoba, ale (zazwyczaj ) dwie. I to jest praca dwóch osób. Nie zgadzam się więc na zrzucanie odpowiedzialności za kryzys tylko na plecy Autorki. Wina leży najczęściej po obu stronach, co dla mnie jest tutaj bardzo wyraźne akurat. Zresztą w swym przedostatnim zdaniu Ty również użyłaś liczby mnogiej

[201607040950]

Napisane przez xenon88

Nie jestem w stanie zgodzić się z Tobą. Związku nie tworzy jedna osoba, ale (zazwyczaj ) dwie. I to jest praca dwóch osób. Nie zgadzam się więc na zrzucanie odpowiedzialności za kryzys tylko na plecy Autorki. Wina leży najczęściej po obu stronach, co dla mnie jest tutaj bardzo wyraźne akurat. Zresztą w swym przedostatnim zdaniu Ty również użyłaś liczby mnogiej

Nie twierdzę, że to jest wyłącznie jej wina. Ona się o te problemy sama prosiła, ale zbudowali je we dwoje - on też swoje cegły w te fundamenty równo wmurowywał. Ona się o to prosiła, on się o to prosił, oboje się o to prosili - konsekwentnie i zawzięcie.
Biorąc pod uwagę te szczegóły na temat jej życia, które podała, to nawet trudno się dziwić, że nerwowo nie wytrzymuje i w tym momencie powinna pracować nad poprawieniem swojej sytuacji i naprawą relacji w małżeństwie (obu tych rzeczy jednocześnie, może nawet tej drugiej trochę później, jak będzie się czuć pewniej), a nie tylko próbami zgłębienia tajemnicy jak to skłonić męża, żeby zrobił to czy tamto i jeszcze się z tego cieszył.

[xenon88]

Napisane przez adeedra

Nie twierdzę, że to jest wyłącznie jej wina. Ona się o te problemy sama prosiła, ale zbudowali je we dwoje - on też swoje cegły w te fundamenty równo wmurowywał. Ona się o to prosiła, on się o to prosił, oboje się o to prosili - konsekwentnie i zawzięcie.
Biorąc pod uwagę te szczegóły na temat jej życia, które podała, to nawet trudno się dziwić, że nerwowo nie wytrzymuje i w tym momencie powinna pracować nad poprawieniem swojej sytuacji i naprawą relacji w małżeństwie (obu tych rzeczy jednocześnie, może nawet tej drugiej trochę później, jak będzie się czuć pewniej), a nie tylko próbami zgłębienia tajemnicy jak to skłonić męża, żeby zrobił to czy tamto i jeszcze się z tego cieszył.

Teraz się z Tobą zgadzam haha i też nie uważam, żeby ucinanie całkowite kontaktu męża z kuzynem miało sens. Po pierwsze to się nie uda, skoro nawet szwagierka Autorki jej to zasugerowała. Po drugie to byłaby jednak oznaka braku zaufania do męża i silnej zazdrości ze strony Autorki.

Jeżeli jednak dla niej ten kontakt fizyczny męża z kuzynem jest takim problemem (ja ją rozumiem, ale wiem już, że spora grupa ludzi nie miałaby z tym problemu), a mąż nie ma zamiaru i chęci nawet spróbować choć troszeczkę ograniczyć ten dotyk, to ja nie widzę w wesołych barwach ich małżeństwa.

<filozofia mode on> Czyli jaki wniosek z tej dyskusji? Dla ratowania małżeństwa oboje powinni coś zmienić, coś dać od siebie drugiej osobie. Na tym chyba miłość polega m.in.

[niepewna87]

Już mam takie kiełbie we łbie, że jakby się ten mój mąż okazał gejem, to bym przynajmniej wiedziała na czym stoję i bym wtedy faktycznie pięknej miłości nie stała na drodze - żeby nie było ŻARTUJĘ i proszę powyższego nie brać na poważnie.

Więc co do pracy, fakt, zostałam kurą domową, nieperfekcyjną panią domu, która ma sporo do ogarnięcia na co dzień, bo wierzcie, nawet w pokojach, których nie używamy, też się kurzy. Plus czasem, ale raczej rzadko, pomagam mężowi w firmie.