Rozstanie z facetem, część XXV

[lauraD]

Może. Nie wiem co gorsze, pluć sobie w brodę bo jak nie wyjdzie to tyle czasu zmarnowanego czy pluć sobie w brodę, że puszczam wolno taki kąsek?

Wy wiecie jak ja się cieszyłam jak go spotkałam? Był 2 lata po zakończeniu długoletniego związku i ja sobie powiedziałam "boże, jakie szczęście, że tamta kretynka nie widziała co oddaje, toć to skarb!". I niestety myślę tak do teraz. Tylko skarb już ani czuły, ani kochający ani nic.

Gdzieś intuicyjnie czuję, że już nic z tego nie będzie ale nie może mi to przejść do głowy i serca. Ciągle jeszcze mam nadzieję, nie mogę jej puścić. Okropnie mi z tym.

Myślę jednak, że mieszkanie razem nie pomoże. On i tak czuje, że ma mnie w garści, że nie stawiam już żadnych granic. Myślę, że muszę sie wyprowadzić. Nie wiem tylko czy uciąć sprawę i zapomnieć o nim czy jednak próbować z dystansu...

Nawet nie chce myśleć jak rozwiązać sprawę mieszkania razem. Po tylu latach mamy razem wszystko. I zwierzęta i sprzęt agd i meble i łyżki i kwiatki. Płakać mi się chce nad tym wszystkim. Zawsze jestem twardzielem ale w tej konkretnej sytuacji... po prostu nie umiem odpuścić.

[meggi84]

Napisane przez ulicznica

Posiadanie faceta wcale nie musi być wyznacznikiem szczęścia - to my kobiety, sobie tak myślimy i rezygnujemy z wielu rzeczy, byle tylko utrzymać związek, bo misiu nie chce, żebyśmy robiły dalej te głupie studia i zadawały się z kolegami-studentami. Znajdź mi faceta, który rezygnowałby ze swojej pracy i planów dla kobiety, tak jak robi to wiele dziewczyn z Wizażu.

I dlatego tak teraz cierpimy bo poświęcamy się im prawie w 100% i tak naprawdę oczekujemy tego samego od nich. Cały nasz świat kręci się wokół nich i rzadko kiedy mamy własne życie ,pasje, swoich znajomych, zainteresowania. I w momencie kiedy nasz świat się wali zostajemy same bez żadnego pomysłu na dalsze życie....

[ulicznica]

Napisane przez lauraD

Może. Nie wiem co gorsze, pluć sobie w brodę bo jak nie wyjdzie to tyle czasu zmarnowanego czy pluć sobie w brodę, że puszczam wolno taki kąsek?

Wy wiecie jak ja się cieszyłam jak go spotkałam? Był 2 lata po zakończeniu długoletniego związku i ja sobie powiedziałam "boże, jakie szczęście, że tamta kretynka nie widziała co oddaje, toć to skarb!". I niestety myślę tak do teraz. Tylko skarb już ani czuły, ani kochający ani nic.

Gdzieś intuicyjnie czuję, że już nic z tego nie będzie ale nie może mi to przejść do głowy i serca. Ciągle jeszcze mam nadzieję, nie mogę jej puścić. Okropnie mi z tym.

Myślę jednak, że mieszkanie razem nie pomoże. On i tak czuje, że ma mnie w garści, że nie stawiam już żadnych granic. Myślę, że muszę sie wyprowadzić. Nie wiem tylko czy uciąć sprawę i zapomnieć o nim czy jednak próbować z dystansu...

Nawet nie chce myśleć jak rozwiązać sprawę mieszkania razem. Po tylu latach mamy razem wszystko. I zwierzęta i sprzęt agd i meble i łyżki i kwiatki. Płakać mi się chce nad tym wszystkim. Zawsze jestem twardzielem ale w tej konkretnej sytuacji... po prostu nie umiem odpuścić.

To Ty jesteś z nim z rozsądku, zajmujesz go, żeby żadnej innej nie dostał się w spadku po Tobie?

A co myślisz o tym, co napisałam Ci powyżej?
Czy on czuje, że jest Ci potrzebny? I jaką rolę dla niego teraz widzisz?

[asia1010]

Napisane przez lauraD

Może. Nie wiem co gorsze, pluć sobie w brodę bo jak nie wyjdzie to tyle czasu zmarnowanego czy pluć sobie w brodę, że puszczam wolno taki kąsek?

Wy wiecie jak ja się cieszyłam jak go spotkałam? Był 2 lata po zakończeniu długoletniego związku i ja sobie powiedziałam "boże, jakie szczęście, że tamta kretynka nie widziała co oddaje, toć to skarb!". I niestety myślę tak do teraz. Tylko skarb już ani czuły, ani kochający ani nic.

Gdzieś intuicyjnie czuję, że już nic z tego nie będzie ale nie może mi to przejść do głowy i serca. Ciągle jeszcze mam nadzieję, nie mogę jej puścić. Okropnie mi z tym.

Myślę jednak, że mieszkanie razem nie pomoże. On i tak czuje, że ma mnie w garści, że nie stawiam już żadnych granic. Myślę, że muszę sie wyprowadzić. Nie wiem tylko czy uciąć sprawę i zapomnieć o nim czy jednak próbować z dystansu...

Nawet nie chce myśleć jak rozwiązać sprawę mieszkania razem. Po tylu latach mamy razem wszystko. I zwierzęta i sprzęt agd i meble i łyżki i kwiatki. Płakać mi się chce nad tym wszystkim. Zawsze jestem twardzielem ale w tej konkretnej sytuacji... po prostu nie umiem odpuścić.

Moj problem w porównaniu do Twojego to nie problem dasz radę kochana

[lauraD]

Ulicznica - zacytuję "ręcznie" żeby nie czekać na moderatorów:

LauraD: "Chciałam stanąć na własne nogi i odcięłam się od jego opieki. To dobrze nam zrobiło w takim sensie, że znów odkryłam w nim faceta a sama nie czułam się niezaradną bidulką ale partnerką." - co to konkretnie znaczy, że odcięłaś się od jego opieki? I że odkryłaś w nim faceta?
Możesz to rozwinąć?

To zdanie napisałaś, kiedy doszłaś do fragmentu, że przestało wam się układać z chwilą, kiedy z Tobą zaczęło być lepiej.

Zaczęłam bardziej lubić siebie, bardziej ufać swoim kompetencjom. Kiedy jestem sama ze wszystkim radzę sobie dobrze. Jestem dobrym pracownikiem, miałam kiedyś własny biznes, podróżowałam i nie bałam się żadnych wyzwań. Niestety w związku robię się kluchą i trafiam na partnerów, którzy lubią mnie wyręczać we wszystkim. Mój TZ np robił za kierowcę, kucharza. Jak do lekarza (na rutynowe badania, nic poważnego) to on musiał ze mną. Jak ja na terapię, to on potrafił mnie odwieźć i czekać godzinę aż skończę. Nie wątpię, że czuł się w roli i potrzebny ale nie dziwne, że nie miał czasu dla siebie przez to a ja nie czułam się silna tylko bezradna. Zaczęłam sama wykonywać czynności zyciowe, które dorośli robią sami. Trudno, wsiądę w autobus, wezmę mapę, taksówkę, cokolwiek. Ugotuję sama, jak nie, będę głodna... itp Wiem, że przestał się przez to czuć potrzebny chociaż zapewniałam go, że kocham go dla niego a nie za to co robi dla mnie.

A dobrze nam zrobiło w sferze intymnej. Naprawdę jestem bardzo zmysłową osobą ale ta relacja udusiła mnie czułością ojcowską niemal i nasza sfera intymna to był kataklizm. Od kiedy zaczęłam być panią samej siebie, zobaczyłam w TZ nie opiekuna ale mężczyznę i wrócił mój, że tak powiem wigor...

Nasuwa mi to tylko jedno na myśl - powodem jest to, że facet albo przestał być Tobie potrzebny w sensie takim, co do tej pory - jako opiekun, gąbka na łzy i pocieszacz - widzisz go teraz w innej roli, albo czuje się niepotrzebny, bo do tej pory było tak, że on miał przypisaną, określoną swoją rolę, a teraz się gubi, bo wypadł z tej roli.

I dlaczego ma iść na terapię?


Jak wyżej, z jednej strony poczuł się podrzucony i niepotrzebny. Z drugiej sam ma refleksję, że jest za dobry, że poświęcił mi za wiele, że zabrakło mu samego siebie i własnego życia i że już nigdy nikomu tyle co mnie nie da. Więcej, że boi się być szczęśliwy w związku, bo jak jest szczęśliwy to najważniejsze jest uszczęśliwianie bliskiej osoby a o sobie zapomina i budzi się jak teraz, po 5 latach...


Niekoniecznie chciałabym żeby poszedł na terapię indywidualną (choć może mógłby nauczyć się jak równoważyć dawanie i branie) raczej chciałam iść z nim, żebyśmy doszli do tego czy po prostu uczucie się wypaliło, my się zmieniliśmy i już nie ma sensu dalej iść razem, czy jednak kocha mnie ale np. boi się czegoś, coś go hamuje...

Żeby nazwał sobie to co się w nim dzieje. A nie, że raz "ja ciebie tez kocham mam ci tyle do dania jeszcze tylko czasu daj mi czasu" a za chwilę "wiesz co, nic się nie poprawia, nic nie czuję do ciebie, obiektywnie jesteś śliczna, mądra, super, mogłoby być wspaniale ale ja nie umiem. nie chcę nic brać, nie chcę nic dawać. Staram się jak mogę ale to nie jest kwestia świadomych wyborów" żeby za chwilę znów "wszystko będzie dobrze, jesteś najcenniejszą rzeczą jaka mi się przytrafiła".

[Vandaris]

Napisane przez ulicznica

A co by musiała powiedzieć, żebyś nie miała wrażenia, że Cię olewa?
Twoja mama być może nie rozwinęła z Tobą tematu, szybko jednak wyciągnęła słuszne (moim zdaniem) wnioski, że nie będziesz szczęśliwa z nikim, dopóki nie będziesz tak się czuła z samą sobą.

Chciałabym, żeby mnie wysłuchała i zapewniła, że jeszcze mi się w życiu ułoży. Wystarczyłoby. To gadanie o tym, że faceci są beznadziejni, do niczego nie potrzebni, że tylko studia i praca się liczą tylko mnie irytuje.

[lauraD]

Dziewczyny będziecie musiały poczekac trochę na konkretne odpowiedzi bo niestety każda próba cytowania = poczekaj na moderatora a nie chcę żeby potem te posty się dublowały ;/

Ulicznico - nie, że z rozsądku czy bo nie chcę żeby inna go miała. Dlatego, że go kocham i mam świadomość jak ciężko trafić na staroświeckiego, lojalnego, wiernego i czułego faceta. Poza tym odpowiada mi jego sposób myślenia, podoba mi się jako facet, jest mi z nim dobrze w łóżku i łączą mnie z nim piękne wspomnienia i jeszcze piękniejsze plany. Tylko po prostu chwila obecna jest tragiczna. Pytanie czy minie i przejdziemy do seksji "piękne plany" czy to po prostu koniec...

Noo.... ale pech z tymi moderatorami.

Dziekuję za wsparcie kochane!

[pogubiona88]

Napisane przez Vandaris

Chciałabym, żeby mnie wysłuchała i zapewniła, że jeszcze mi się w życiu ułoży. Wystarczyłoby. To gadanie o tym, że faceci są beznadziejni, do niczego nie potrzebni, że tylko studia i praca się liczą tylko mnie irytuje.

A ja bym chciała żeby moja nogą tupnęła i powiedziała, że są beznadziejni itp. Bo moja mi mówi ze "aaa spotkasz jeszcze dobrego".. a jak mówię ze tyle lat nie spotkałam to mi wali jakieś mega głupie argumenty pod tytułem "bo masz nie takich znajomych i z nimi wartościowi mężczyźni nie będą się trzymać" albo "bo ciągle siedzisz na fb" hahahaha. Pomijam już fakt że nie wie ile siedzę, ani nie zna moich znajomych za bardzo bo...MIESZKAM SAMA!

No i już "hitem" jest to że.... WIE jak bardzo zależy mi na mężu i na dziecku w przyszłości a mi mówi "ooo ja to już bym chciała być babcią"... No super...świetne pocieszenie. TEŻ BYM CHCIAŁA ŻEBY BYŁA BABCIĄ. I CO!?

[lauraD]

Rodzice chcą dobrze ale zazwyczaj niestety wychodzi im średnio to pocieszanie. Mój tata krzyczy, że jestem nienormalna i zycia marnuję na czekanie choć jeszcze niedawno miał wersję "jestem pewien, że będzie ok i wrócicie do siebie".

[elvegirl]

Napisane przez Vandaris

Chciałabym, żeby mnie wysłuchała i zapewniła, że jeszcze mi się w życiu ułoży. Wystarczyłoby. To gadanie o tym, że faceci są beznadziejni, do niczego nie potrzebni, że tylko studia i praca się liczą tylko mnie irytuje.

Wiesz, jak czasem czytam ile młode dziewczyny poświęcają dla ledwo raczkującego związku, to mam ochotę pozwalać niektórym na szukanie drugiej połówki dopiero jak już się ustabilizują finansowo i naukowo Więc tak wyobrażając sobie siebie w roli rodzica bojącego się że dziecko ze złamanym sercem zawali rok na studiach albo ogólnie zrobi coś głupiego, nie dziwię się takim a nie innym hasłom.

No i generalnie Twoja Mama ma rację - Ty i Twoje życie są tu najważniejsze. Nie chodzi o to żeby ślepo gonić za karierą i obudzić się z awansem i bez partnera, ale żeby nigdy, przenigdy, dla żadnego faceta, nie zatracić w związku samej siebie i swoich planów, marzeń, dążeń.

[meggi84]

Napisane przez lauraD

Dziewczyny będziecie musiały poczekac trochę na konkretne odpowiedzi bo niestety każda próba cytowania = poczekaj na moderatora a nie chcę żeby potem te posty się dublowały ;/

Ulicznico - nie, że z rozsądku czy bo nie chcę żeby inna go miała. Dlatego, że go kocham i mam świadomość jak ciężko trafić na staroświeckiego, lojalnego, wiernego i czułego faceta. Poza tym odpowiada mi jego sposób myślenia, podoba mi się jako facet, jest mi z nim dobrze w łóżku i łączą mnie z nim piękne wspomnienia i jeszcze piękniejsze plany. Tylko po prostu chwila obecna jest tragiczna. Pytanie czy minie i przejdziemy do seksji "piękne plany" czy to po prostu koniec...

Noo.... ale pech z tymi moderatorami.

Dziekuję za wsparcie kochane!

Ja w swoim związku miałam tragiczne chwile które trwały dosyć często. Przeprowadziliśmy naprawdę wiele rozmów po których było dobrze i to nawet bardzo dobrze ale co z tego jak trwało to przez jakiś czas i znowu wracało to samo. Tak zmieniłam się dla niego, szłam na ustępstwa, wyluzowałam ale co z tego jak tylko jedna strona dawała z siebie wszystko a druga nic . I niestety dziś nie jesteśmy razem powiedział mi tylko że nie potrafi się tak poświęcać, że źle się sam ze sobą czuje, że widzi że oddaje mu wszystko a on nie może mi tego odwzajemnić i tylko żałuje że przez swój egoizm tarci tak cudowną dziewczynę ale jest to jego świadomy wybór i że nie chce mnie i siebie już więcej ranić......

[Vandaris]

Napisane przez pogubiona88

No i już "hitem" jest to że.... WIE jak bardzo zależy mi na mężu i na dziecku w przyszłości a mi mówi "ooo ja to już bym chciała być babcią"... No super...świetne pocieszenie. TEŻ BYM CHCIAŁA ŻEBY BYŁA BABCIĄ. I CO!?

Moja też tak mówi A za chwilę dodaje, że mężczyźni są beznadziejni i do niczego niepotrzebni. Ciekawe

[elvegirl]

Napisane przez Vandaris

Moja też tak mówi A za chwilę dodaje, że mężczyźni są beznadziejni i do niczego nie potrzebni. Ciekawe

No przecież żeby zajść w ciążę to kobiecie wcale związek ani nawet seks nie są potrzebne

[pogubiona88]

Napisane przez Vandaris

Moja też tak mówi A za chwilę dodaje, że mężczyźni są beznadziejni i do niczego nie potrzebni. Ciekawe

To moja mówi że są dobrzy, tylko ja zawsze się pakuję w takich co ona od razu widzi że dobrzy nie są...
Tylko że jak ja bym miała być z takim co moja Mama uważa że jest ok...to chyba już wolę być sama Wiecie....miły chłopak z dobrej rodziny, mega wykształcony, chodzący do opery i całujący mamusie w rękę, który nieomalże non stop chodzi w garniaku :P OOO NIE.

[lauraD]

Rany... zdecydowanie teraz to ja daje z siebie wszystko a jaśnie pan nic poza tym, że jeszcze nie zwiał. Zabolało mnie to bo jak wreszcie huknęłam to powiedział, że nareszcie mam jaja i się nie mazgaję. Czasem myślę, że on nie jest gotowy na to, że ja go kocham nawet jak jest zimnym draniem. Jakby ciągle czekał na potwierdzenie, że jednak go nie akceptuję, jednak go rzucę bo kochałam tylko jak był słodkim misiem. I jak dalej się tak będzie zachowywał to w końcu dostanei to potwierdzenie ;/

Inna sprawa, że jak większość z Was czuję, że NIGDY NIE POZNAM LEPSZEGO. wiem, że jestem atrakcyjna, wiem, że mądra, wiem kim jestem i na co zasługuję... bardziej boję się nie tego, że mnie niekt nie pokocha co tego, że nie znajdę kogoś kogo ja pokocham tak jak jego. Mimo wszystkiego co nie grało w tym związku dla mnie były to szczęśliwe lata i dziwi mnie, że nagle on pamięta tyle złych momentów. Ja zapominam złe chwile i pamiętam głównie te dobre, to jaka byłam szczęśliwa i jak bardzo się cieszyłam, że mam go u swojego boku. Może za rzadko mu o tym mówiłam?

[Vandaris]

Napisane przez elvegirl

Wiesz, jak czasem czytam ile młode dziewczyny poświęcają dla ledwo raczkującego związku, to mam ochotę pozwalać niektórym na szukanie drugiej połówki dopiero jak już się ustabilizują finansowo i naukowo Więc tak wyobrażając sobie siebie w roli rodzica bojącego się że dziecko ze złamanym sercem zawali rok na studiach albo ogólnie zrobi coś głupiego, nie dziwię się takim a nie innym hasłom.

No i generalnie Twoja Mama ma rację - Ty i Twoje życie są tu najważniejsze. Nie chodzi o to żeby ślepo gonić za karierą i obudzić się z awansem i bez partnera, ale żeby nigdy, przenigdy, dla żadnego faceta, nie zatracić w związku samej siebie i swoich planów, marzeń, dążeń.

Nie sądzę, żeby takie hasła rzucane przez rodziców uchroniły dziecko przed popełnieniem głupoty. Na mnie działają tylko irytująco.

Napisane przez elvegirl

No przecież żeby zajść w ciążę to kobiecie wcale związek ani nawet seks nie są potrzebne

Racja

[tyene]

Napisane przez pogubiona88

To moja mówi że są dobrzy, tylko ja zawsze się pakuję w takich co ona od razu widzi że dobrzy nie są...
Tylko że jak ja bym miała być z takim co moja Mama uważa że jest ok...to chyba już wolę być sama Wiecie....miły chłopak z dobrej rodziny, mega wykształcony, chodzący do opery i całujący mamusie w rękę, który nieomalże non stop chodzi w garniaku :P OOO NIE.

A co w tym takiego złego? Oprócz całowania w rękę (obrzydliwe i dzisiaj już nie za bardzo zgodne z zasadami SV). Chcesz faceta, który jest poukładany, rozsądny, odpowiedzialny finansowo i jest w stanie zapewnić byt rodzinie, tak? Sorry, ale we współczesnym rynku pracy tacy najczęściej "niemalże non stop chodzą w garniaku". Miły chłopak z dobrej rodziny i mega wykształcony to też nie są chyba wady? Opera rozumiem, że nie musi się komuś podobać, ale nie uważasz, że Twoja mama może mieć trochę racji w tym, że Twój typ faceta, który sobie wybierasz nie przystaje do Twoich oczekiwań?

[Vandaris]

Napisane przez pogubiona88

To moja mówi że są dobrzy, tylko ja zawsze się pakuję w takich co ona od razu widzi że dobrzy nie są...
Tylko że jak ja bym miała być z takim co moja Mama uważa że jest ok...to chyba już wolę być sama Wiecie....miły chłopak z dobrej rodziny, mega wykształcony, chodzący do opery i całujący mamusie w rękę, który nieomalże non stop chodzi w garniaku :P OOO NIE.

Eeee tam, ja bym takiego chciała... No może to całowanie w rękę bym wykreśliła

[tyene]

Napisane przez meggi84

I dlatego tak teraz cierpimy bo poświęcamy się im prawie w 100% i tak naprawdę oczekujemy tego samego od nich. Cały nasz świat kręci się wokół nich i rzadko kiedy mamy własne życie ,pasje, swoich znajomych, zainteresowania. I w momencie kiedy nasz świat się wali zostajemy same bez żadnego pomysłu na dalsze życie....

Nie wolno się poświęcać w 100% i ja tego nie robię. Ale z drugiej strony nie ma nic złego w tym, że ludzie i relacje są priorytetem w czyimś życiu, a nie kariera i pieniądze. Mężczyźni są często od dzieciństwa uczeni (taki mamy model kulturowy :/) myślenia o sobie i stawiania swoich potrzeb najpierw, a kobiety myślenia o innych. Myślę, że to należy wypośrodkować. Dla mnie relacje w moim życiu są o wiele ważniejsze niż większość rzeczy - przyjaciele, rodzina stoją wyżej niż pieniądze i kariera. Zamierzam budować całe moje życie w oparciu o te priorytety i nie sądzę, by było w tym coś słabego, głupiego czy bez sensu. Doskonale rozumiem, dlaczego gadki o myśleniu tylko o sobie, swojej karierze etc nie sprawdzą się w przypadku wielu osób.

[Onnaa88]

Zarenczyny w Sylwestra
To koniec
Wszystko stacilo sens,byłam u koleżanki dowiedziała sie ze on kupił pierscionek swojej dziewczynie i ryczalam jak wariatka w tym jej sklepie

[lauraD]

Napisane przez tyene

Nie wolno się poświęcać w 100% i ja tego nie robię. Ale z drugiej strony nie ma nic złego w tym, że ludzie i relacje są priorytetem w czyimś życiu, a nie kariera i pieniądze. Mężczyźni są często od dzieciństwa uczeni (taki mamy model kulturowy :/) myślenia o sobie i stawiania swoich potrzeb najpierw, a kobiety myślenia o innych. Myślę, że to należy wypośrodkować. Dla mnie relacje w moim życiu są o wiele ważniejsze niż większość rzeczy - przyjaciele, rodzina stoją wyżej niż pieniądze i kariera. Zamierzam budować całe moje życie w oparciu o te priorytety i nie sądzę, by było w tym coś słabego, głupiego czy bez sensu. Doskonale rozumiem, dlaczego gadki o myśleniu tylko o sobie, swojej karierze etc nie sprawdzą się w przypadku wielu osób.

Podzielam Twoje podejście rodzina, a mężczyzna jest w moim odczuciu rodziną (mówię tu o wieloletnich relacjach, ślubach itp) jest dla mnie priorytetem. Szkoda, że tak mało osób mysli obecnie podobnie. Dzięki temu możesz za wiele sił włożyć w tworzenie czegoś z czego ktos inny z łatwością zrezygnuje... i nie przewidzisz kto i czemu. Ja to dobrze widzę na swoim przypadku. Facet lojalny i poukładany a nagle świra dostał i nic nie wie i "po co utrudniać sobie życie".

[pogubiona88]

Napisane przez tyene

A co w tym takiego złego? Oprócz całowania w rękę (obrzydliwe i dzisiaj już nie za bardzo zgodne z zasadami SV). Chcesz faceta, który jest poukładany, rozsądny, odpowiedzialny finansowo i jest w stanie zapewnić byt rodzinie, tak? Sorry, ale we współczesnym rynku pracy tacy najczęściej "niemalże non stop chodzą w garniaku". Miły chłopak z dobrej rodziny i mega wykształcony to też nie są chyba wady? Opera rozumiem, że nie musi się komuś podobać, ale nie uważasz, że Twoja mama może mieć trochę racji w tym, że Twój typ faceta, który sobie wybierasz nie przystaje do Twoich oczekiwań?

Ok, może źle to faktycznie ujęłam pisząc w pośpiechu... Ciężko wyrazić słowami ten typ. Faktycznie w garniaku może być itp... Hmm...nie wiem jak to określić. Może taki nudny i sztywny? Może moj opis nie był najtrafniejszy. Ale wiecie o co chodzi?
O dam wam przykład, może kojarzycie. BOŻYDAR z Kabaretu Moralnego Niepokoju. O tym mowię

[elvegirl]

Napisane przez Vandaris

Nie sądzę, żeby takie hasła rzucane przez rodziców uchroniły dziecko przed popełnieniem głupoty. Na mnie działają tylko irytująco.

Wiadomo, ale też w takich hasłach nie ma nic dziwnego...rodzicom, przyjaciołom, trudno się nie wtrącać, nie wypowiadać. A że nie zawsze trafiają z formą wypowiedzi...co zrobić. I tak ich kochamy

[pogubiona88]

http://www.youtube.com/watch?v=fo01P5E8sPc

jakby ktoś nie kojarzył

[tyene]

Napisane przez pogubiona88

Ok, może źle to faktycznie ujęłam pisząc w pośpiechu... Ciężko wyrazić słowami ten typ. Faktycznie w garniaku może być itp... Hmm...nie wiem jak to określić. Może taki nudny i sztywny? Może moj opis nie był najtrafniejszy. Ale wiecie o co chodzi?
O dam wam przykład, może kojarzycie. BOŻYDAR z Kabaretu Moralnego Niepokoju. O tym mowię

Ja lubię nudnych i sztywnych. To zwykle najfajniejsi, najbardziej ciepli i mili faceci pod słońcem, chociaż z wierzchu wydają się być nudni i poważni.

Szczerze mówiąc ja w ogóle po rozstaniu nie miałam wątpliwości, że poznam fajnego faceta. Znam masę super mężczyzn - ciepłych, miłych, rodzinnych etc. Miałam i mam wątpliwości tylko względem tego, czy ja na takiego zasługuję.

---------- Dopisano o 14:22 ---------- Poprzedni post napisano o 14:19 ----------

Napisane przez lauraD

Podzielam Twoje podejście rodzina, a mężczyzna jest w moim odczuciu rodziną (mówię tu o wieloletnich relacjach, ślubach itp) jest dla mnie priorytetem. Szkoda, że tak mało osób mysli obecnie podobnie. Dzięki temu możesz za wiele sił włożyć w tworzenie czegoś z czego ktos inny z łatwością zrezygnuje... i nie przewidzisz kto i czemu. Ja to dobrze widzę na swoim przypadku. Facet lojalny i poukładany a nagle świra dostał i nic nie wie i "po co utrudniać sobie życie".

Ja się o to pytam, zwłaszcza teraz, po rozstaniu. Po co mam marnować w ogóle czas na umawianie się z kimś, kto nie ma podobnych priorytetów? Teraz jestem potworem robiącym przesłuchania w każdym istotnym dla mnie aspekcie.

[asia1010]

Napisane przez Onnaa88

Zarenczyny w Sylwestra
To koniec
Wszystko stacilo sens,byłam u koleżanki dowiedziała sie ze on kupił pierscionek swojej dziewczynie i ryczalam jak wariatka w tym jej sklepie

[tyene]

Napisane przez Onnaa88

Zarenczyny w Sylwestra
To koniec
Wszystko stacilo sens,byłam u koleżanki dowiedziała sie ze on kupił pierscionek swojej dziewczynie i ryczalam jak wariatka w tym jej sklepie

Nic nie straciło sensu. Natomiast może dzięki temu zrozumiesz, że on nie dla Ciebie i przestaniesz na niego czekać.

[pogubiona88]

Napisane przez tyene

Ja lubię nudnych i sztywnych. To zwykle najfajniejsi, najbardziej ciepli i mili faceci pod słońcem, chociaż z wierzchu wydają się być nudni i poważni.

Szczerze mówiąc ja w ogóle po rozstaniu nie miałam wątpliwości, że poznam fajnego faceta. Znam masę super mężczyzn - ciepłych, miłych, rodzinnych etc. Miałam i mam wątpliwości tylko względem tego, czy ja na takiego zasługuję.[COLOR="Silver"]

To mnie z nimi poznaj Serio. U mnie dookoła jest masakra. Jedyny taki którego znam to mąż mojej siostry ciotecznej....

A cala reszta to tylko zabawa, podróże, związki ale nie prowadzące do ślubu, życie ponad stan, sporo alkoholu, trawka (która dla mnie wyklucza). Ech....

[kangu]

Napisane przez pogubiona88

Ok, może źle to faktycznie ujęłam pisząc w pośpiechu... Ciężko wyrazić słowami ten typ. Faktycznie w garniaku może być itp... Hmm...nie wiem jak to określić. Może taki nudny i sztywny? Może moj opis nie był najtrafniejszy. Ale wiecie o co chodzi?
O dam wam przykład, może kojarzycie. BOŻYDAR z Kabaretu Moralnego Niepokoju. O tym mowię

heheh to mnie rozbawiłas teraz, bożo w porzo

[lauraD]

Moje posty sie pojawily wyzej te wymoderowane. prosze rzuccie okiem.