Boję Się Macierzyństwa !!

[_dAria86]

ale jakich zmian sie obawiasz, Moniska??????????

[Moniska84]

Mariqua dziekuje za przeniesienie mojego posta do wlasciwego wątku przejrzałam cały

Daria ciezko mi okreslic jakich zmian sie boję, na pewno tego ze nie bede mogla myslec juz tylko o sobie, planowac swojego czasu tak jak mi sie podoba...Byc moze boje sie tez dlatego ze moj TZ czasem sam sie jak dziecko zachowuje..Nie wiem czy sobie poradze, bo posiadanie wlasnego dziecka to nie to samo co opiekowanie sie nim przez 8 godzin a potem powrot do domu i zajecie sie soba...( pracowalam jako opiekunka od najmłodszych lat).Po pojawieniu sie dziecka zycie sie zmienia o 180 stopni, nalezy sie podporzadkować tej małej istotce tak aby zapewnic jej duzo czułosci i milości...obawiam czy kiedy moje zycie sie zmieni nie bede podswiadomie obwiniała dziecka -jesli poczuje sie zmeczona i bede miala ochote np wyjsc gdzies?Myslałam ze jestem juz dojrzala emocjonalnie na tyle aby zdecydowac sie na dziecko, ale kiedy coraz blizej ślubu i naszych planów o potomku, coraz wiecej mam watpliwosci??Co o tym myslicie kochane Wizazanki??

[_dAria86]

napisze to co napisałam w innym wątku.nie bój sie miec dzieci. to nie prawda ze ono całkiem sparaliżuje wam życie.trzeba tylko brac je ze sobą!dzieci są tylko gośćmi;przyjdą i pójdą. naprawde warto miec dzieci-poswięcenie sie na pewien czas dla nich to tylko część twojego życia i mija BARDZO SZYBKO!!!!!!!!!!!! a czy mysl o tym że na starość bedziecie smi nie przeraza Cię bardziej???????????Zobacz waszego maleństwa jeszcze nie ma a ty juz sie o nie troszczysz )) bedziesz wspaniałą mamą tylko uwierz w siebie!!!!!!!!!!!!!!!!!!! !!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! !

[_dAria86]

....na starość nie przeraża.....
jestem mamą 8 miesięczniej ZAPLANOWANEJ Zuzki a mam dopiero 20 lat .
pewnie że nieraz sie wściekam i winnię maleństwo za wszystko co najgorsze ale zaraz boli mnie serce i załuje tego ;(((((!!!!!!!!!!!!!alesta ram sie aby kazdy dzień z moim skarbem był bliższy ideału!

[_dAria86]

ale zamieszalam ,sorki miala byc poprawka słowa smi-chodziło oczywiście o słowo-,, SAMI,, ........

[Moniska84]

Daria dziekuje za słowa otuchy..
Gratuluję Ci ( w sumie to WAM bo do tego trzeba dwojga ) ze sie swiadomie zdecydowałas na dziecko...I zazdroszcze Wam odwagi - ja jej jeszcze nie mam..

[_dAria86]

Moniska.....odwagi nam zazdrościsz?????)Kochan a mimo tego ze zuzka była planowana byś sie zdziwiła jak wyglądałm po wyjściu z łazienki-już po zrobieniu testu ciążowego!!!!hehe!!!!!!!! albo jak siedziałam tydzien póżniej w poczekalni u ginekologa-wtedy to juz w ogóle!!!!!!!!!!!!Bożę -mina taka jak bym się dowiedziała ze jutro koniec świata!!!!!!!!)trzymamy za Ciebie kciuki!!!

[Moniska84]

A jednak mieliscie odwage zrezygnowac z zabezpieczenia...ja na razie odstawilam tabletki i uzywamy prezerwatyw..ale okazuje sie ze mam alergie na lateks i moj ginekolog polecil mi ....stosunek przerywany!!!O mało nie spdłam z fotela...

[Shemreolin]

Moniska84, to ja sie odezwe, bo w tym watku pisałam juz jakis czas temu, że sie boje macierzyństwa. No a teraz... jestem w ciąży. U nas to nie było planowane, ot żesmy zaszaleli bez gumki i wyszło, że cos mi zakiełkowało. Gdy spojrząłam na test, dostałam ataku paniki i niemalże histerii. Jedynie spokój mojego mężczyzny uratował sytuacje.

Kilka dni byłam w szoku, a potem zaczęliśmy rozmawiać o tym co będzie i okazało sie, że nagle wszytsko znalazło swoje rozwiazanie, a to, że będziemy miec dziecko bardzo nas cieszy. I teraz myslimy, że dzieki bogu, że wpadliśmy, bo tak byśmy się nigdy nie zdecydowali na dziecko, bo zawsze coś stało na przeszkodzie.

Moim zdaniem nie powinnaś zupełnie przejmować sie swoimi obawami, bo wydaje mi sie, że każdy ma takie obawy. Nie będziez wiedziała jaka będziesz matka dopóki nią nie zostaniesz. To bardzo logiczne. Daj sobie szansę. Stawiasz się teraz w sytuacji bez wyjscia, bo nikt ci nie udowodni czy będziesz dobrą matką czy nie.

Zreszta jak tak teraz sobie myśle, to matka pierwszy raz sie jest całe życie, od narodzin dziecka aż do naszej śmierci. Bo każde dziecko jest inne i każde robi sie coraz starsze, ma inne kłopoty, inny charakter. Każda kobieta debiutuje jako matka dzień po dniu, nawet Twoja.

Dlatego nie masz co sie obawiac, po prostu skacz na głęboka wodę. Każda z nas ma inne podejscie do spraw macierzyństwa, bo jest inną osobą, a ty po prostu spróbuj dać dziecku to co w Tobie najlepsze. To tylko o to chodzi. Jesli będziesz je kochać to nie będziesz sie dla niego poświęcać. Ja w ogóle uważam, że mówienie o poświęceniu sie dla dziecka to bzdura. Poświecała to sie Matka Teresa.

Jeśli będziesz mądra kobietą i nie dasz sobie wmówić, że tyeraz sie nie liczysz tylko masz zyc do dziecka, to na pewno bedziesz super mamą. Pamiętaj, że inteligentny egoizm rodziców służy dziecku, bo uczy sie ono szanować innych ludzi.

Dlatego nie rezygnuj z siebie dla dziecka, po prostu badź sobą.

Powodzenia!

[Moniska84]

Dzieki za słowa otuchy Shemreolin
Wiem ze jestes w ciąży bo miałam przyjemnosc odwiedzic Twoj watek kiedy to sie stało Gratuluje Ci AlienkaWiesz ja najbardziej to bym chciała zaliczyc "wpadke" bo inaczej to chyba nie pokanam samej siebie...a taka kontrolowana wpadka, pomogłaby mi wyjsc z tej sytuacji Kurcze musze sobie pomyslec, jutro napisze cos mądregobo poki co przewaza uczucie strachu a jak sie przespie z Waszymi radami to moze cos do mnie dotrze.
Buziaki

[jaga_2001]

Napisane przez Moniska84

A jednak mieliscie odwage zrezygnowac z zabezpieczenia...ja na razie odstawilam tabletki i uzywamy prezerwatyw..ale okazuje sie ze mam alergie na lateks i moj ginekolog polecil mi ....stosunek przerywany!!!O mało nie spdłam z fotela...

Moniska84, a w jaki sposob objawia Ci sie te uczulenie na lateks?
Sa jeszcze gumki nielateksowe Drogie co prawda, ale lepszy rydz niz nic

[Nikula5]

Dziewczyny Kochane poza tym , że mam obawy związane z zajściem w ciążę niemal identyczne jak Moniska84 to na dokładkę ... aż strach się przyznać takie to naiwne ... boję się przytyć... moja sytuacja jest taka , ż e w ostatnich trzech latach miałam problemy z żołądkiem i to przyczyniło się , z ebardzo schudłam a potem gdy zaczęłam się leczyc przytyłam dużo zawsze wazyłam w granicach 55 kilo a teraz ważę około 76 kilo i nie jest mi z tym dobrze ani trochę - boje się , ż e będąc w ciąży przekroczę setkę a wiem , ż e trudno mi schudnąc bo próbuje -bezskutecznie mam strasznie rozwaloną przemianę materii - czasem myślę , ż e jestem strasznie egoistyczna a czasem myślę , że jako matka będę miała niską samoocenę, co odbije się na moim związku to dziecko tez pewnie nie będzie szczęśliwe ... sama nie wiem mam mętlik w głowie - dodam jeszcze tylko , że mam 25 lat mój mąż 29 lat mamy mieszkanie,Tż w miarę zarabia , ja robię studia podyplomowe i nie pracuje juz rok - zwolniłam się z pracy ze względu na przeprowadzkę do innego miasta i jakoś nie mogę znaleźć nic nowego... sama nie wiem moż eto jest dobry czas na małego juniora ... a może najpierw znaleźć pracę -żeby przysługiwały mi wszelkie związane ze stanem błogosławionym świadczenia ... jestem strasznie zdezorientowana mam wszelkie chyba wątpliwości i gubię się sama z sobą ... myslę o tym często i sama się nakręcam -chodzę poddenerwowana i tak w kółko...POMOCY!!!!!!!!

[hooba]

Ja bym też chciała dołączyć do wątku, bo czuję się tu bardzo na miejscu
Wczoraj wzięłam ostatnią tabletkę, postanowiłam razem z moim TŻ że nie będziemy się zabezpieczać. Oczywiście mam bardzo dużo obaw co do tego postanowienia. Też najlepszym wyjściem byłaby po prostu wpadka, ale czekając na nią to nie wiem czy bym się kiedykolwiek doczekała .
Oczywiście w moim przypadku podjęcie świadomej decyzji o planowaniu ciąży jest bardzo trudne, bo jednak boję się bardzo odpowiedzialności i nie wiem czy sobie poradzę ale jeden krok w tą stronę już myślę zrobiłam. Zobaczymy jak się to rozwinie dalej

[Moniska84]

Napisane przez jaga_2001

Moniska84, a w jaki sposob objawia Ci sie te uczulenie na lateks?
Sa jeszcze gumki nielateksowe Drogie co prawda, ale lepszy rydz niz nic

Jaga to uczulenie na lateks objawia sie pieczeniem w pochwie po stosunku i troche bolesnym poczatkiem zbilzenia...zostałam przebadana na wszystkie strony jesli chodzi o grzybice i bakterie i nic nie wyryto.Wiec lekarz stwierdził ze to pewnie alergia na lateks..Za dwa tygodnie zasiegne porady innego gina moze wymysli inna przyczyne

[Moniska84]

Pocieszajacy jest fakt ze nie jestem sama ze swoimi schizamiDzis rozmawialam z kolezanka i wiecie do jakiego doszlam wniosku?Miszkam z TZ juz ponad rok( pomijajac to ze wyjezdzam do szkoły )i jestesmy przyzwyczajeni do tego ze jestesmy sami, robimy to na co mamy ochote i wychodzimy kiedy nam sie to podoba...ale mimo takiej swobody kiedy jestesmy sami to czegos nam brakuje..niby wszystko ok, ale jednak czegos brak, cos jest nie tak...i tak pomyslalam ze to moze chodzi o dziecko?Czy brak nam tej iskierki w naszym zyciu??
Ostatnio przeliczylismy z TZ czy jak skoncze studia bedzie nas stac na dziecko..z naszysch rachunkow wynika ze owszem ...ale ja sie boje tej odpowiedzialnosci...powol i dopuszczam mysl ze moze bysmy poczeli malenstwo około sierpnia...ale poki co to tylko moje wymysły-dziele sie nimi tylko z Wami
Poza tym tam gdzie mieszkamy( mamy dom na wsi) mamy znajomych starszych od siebie (my mamy po 22 lata) i w sumie to w ich towarzystwie przebywamy..oni maja dzieci i wspaniale jest widziec jacy sa szczesliwi..jaka radosc daja im dzieciaki..Czyzby mi brakowało wlasnie takiej radosci plynacej z macierzynstwa??Bo wszystko inne juz mam...koncze studia inzynierskie , mam kochajacego faceta, ładny dom( fakt ze nie nasz na wlasnosc ale zawsze jest)...ale brakuje mi czegos niematerialnego..tak mi sie wydaje ale tu zaczynaja sie watpliwosci...i tak w kółko

[Nikula5]

no własnie te wątpliwości ... ja mam wszystkie mozliwe schizy odnośnie tej kwestii z premedytacja dostrzegam tylko te żłe strony i się ich trzymam wiem , że to ze strachu tylko i wyłącznie - i strasznie jestem rozchwiana jeszcze jakis czas temu byłam przekonana , ż e jestem juz gotowa a teraz znów steruje na inny ląd Boję się , ż e z moim tokiem myslenia nigdy się nie zdecyduje...

[Moniska84]

Wiesz Nikula ja to sie pocieszam tym ze jestem jeszcze młoda ,ze mam czas , ze moze jeszcze mi przejdzie to przejmowanie sie i strach...ale marne te pocieszenie bo moje najblizsze kolezanki : jedna z nich S. ma 28 lat i dwoje dzieci 6 i 2 latka, a druga M. ma 24 lata i dziecko w wieku 5 lat , w styczniu urodzi synka...sa dla mnie idałami matek.Mimo tego mogloby sie wydawac ze sa mlode i zaszly w ciaze z pierwszymi dziecmi przez wpadke to sa bardzo szczesliwe i z perspektywy czasu mowia ze nie zmeieniłby swojego zycia..sa szczesliwe i twierdza ze poki nie pojawily sie dzieci nie wiedzaialy co to prawdziwe szczescie i bezwarunkowa miłośc...mam nadzieje ze ja rowieniez za jakis czas sie pod tym podpisze...Bo czy młodosc ma cos wspolnego z odpowiedzialnoscia??Mysle ze nie bo jesli ktos nie nie potrafi byc odpowiedzialny to nic tego nie zmieni nawet to ze ma 35 lat..a jesli ktos ma taki charakter ze sie przejmuje , analizuje i szuka najlepszego rozwiazania to tak juz zostanie..niewazne czy ma 20 lat czy 30..lat.Troche namotałam ale chyba wiesz o co mi chodzi??My szukamy lepszego momentu, lepszych czasow dla naszego potomstwa...ale chyba nigdy nie bedzie tak jak bysmy chcialy wiec nie ma sensu odwlekac tej decyzji..Tak mi sie pomyslalo własnie

[jaga_2001]

Napisane przez Moniska84

Jaga to uczulenie na lateks objawia sie pieczeniem w pochwie po stosunku i troche bolesnym poczatkiem zbilzenia...zostałam przebadana na wszystkie strony jesli chodzi o grzybice i bakterie i nic nie wyryto.Wiec lekarz stwierdził ze to pewnie alergia na lateks..Za dwa tygodnie zasiegne porady innego gina moze wymysli inna przyczyne

hmmm, ciekawey. Ja mam podobn objawy, a dodatkowo po stosunku czesto miewam stan zapalny cewk moczowej i dosc czeste zapalenia pochwy

[Nikula5]

Moniska84 w teorii niby wszystko wiem i wszystko przemawia za a jednak emocje i podświadomość swoje... oj jakas dziwna chyba jestem....

[Moniska84]

Napisane przez jaga_2001

hmmm, ciekawey. Ja mam podobn objawy, a dodatkowo po stosunku czesto miewam stan zapalny cewk moczowej i dosc czeste zapalenia pochwy

Hym brzmi znajomo...coż moze Ty także Jaga masz to uczulenie...gdybys sie dowiedziała czegos od swojego gina daj znacMoze powie Ci cos mądrzejszego niż mój Nie zebym cos do niego miała ale no wiecie ten stosunek przerywany jako antykoncepcja przeraziło mnie to...

[Moniska84]

Wlasnie Nikula w teorii to my juz wiemy pewnie wszystko ale zeby poczuc na własnej skórze to nie mamy odwagi
Dziewczyny powiedzcie prosze jak zmienilo sie Wasze zycie po narodzinach dziecka??Czy musialyscie zrezygnowac z wielu rzeczy?Czy załujecie ze nie wstrzymałyscie sie z decyzja o dziecku?Co Was skloniło do podjecia swiadomej decyzji o poczeciu potomstwa?Wiek, otoczenie czy ten tajemniczy instynkt macierzynski??
Pozdrawiam

[jaga_2001]

Napisane przez Moniska84

Hym brzmi znajomo...coż moze Ty także Jaga masz to uczulenie...gdybys sie dowiedziała czegos od swojego gina daj znacMoze powie Ci cos mądrzejszego niż mój Nie zebym cos do niego miała ale no wiecie ten stosunek przerywany jako antykoncepcja przeraziło mnie to...

akurat 4.12 ide do gina wiec sie go zapytam

[bardotka]

Ja nie wiem jak jest po urodzeniu dzidziusia ale wiem jak teraz się czuje.Jestem najszczęsliwszą osoba na świecie.Mój maluszek żyje w moim brzuszku dopiero 5 miesiecy a ja go kocham najbardziej na świecie.Mialam wiele obaw anim zaszłam w ciąże a teraz nie rozumiem na co czekałam?

Wiem ,że bede miałam nie wiele czasu dla siebie,że na dyscoteke to juz tak nie polece jak wcześniej ale teraz to juz nie jest dla mnie ważne.
Ten chłopczyk,który pojawi się za 4 miesiąc na świecie będzie wart poświecenia wszystkich moich dotychczasowych przyjemnosci.
Uwiezcie mi ,że ja nie siedziałam na pupie w domu.
Teraz to jest już nie ważne.Teraz zaczne nowe, troche inne życie i będę się opiekować z całych sił moim kochanym maluszkiem.

[Moniska84]

Wiecie co dziewczynki...PRZEŁAMAŁAM SIĘ...nie zebym juz była w ciąży ale rozmawiałam z TZ i usalilismy kiedy rozpoczniemy starania o maluszka
Dzis cały dzien czytam rozne watki o ciazy i dzieciach a nawet na allegro ogladałam wózki i ubranka dla dzieciaczków...i tak pomyslalam sobie ze zawsze bede miala watpliwosci, ze zawsze bede myslala ze moze bedzie lepszy moment ...i powiedzialam TZ o tym..powiedzialam mu ze chce sie psychicznie i fizycznie przygotowac do ciazy, ze najlepiej by bylo gdybysmy poczeli maluszka około pazdziernika 2007 roku...(troche z premedytacja taka date wybrałam , bo to jeszcze sporo czasu a poza tym bede zaocznie robiła magisterke i chciałabym urodzic w wakacje aby spokojnie zajac sie dzieckiem).TZ sie troche zmartwil bo on by chcial szybciej miec dziecko Ale jestem z siebie dumna, w koncu pojęlam ze nie bedzie lepszego momentu, ze zawsze bede sie bala a z wiekiem moze jeszcze bardziej i poki jestem młoda mam wiecej siły na pokonanie wszelkich przeciwności... Mam nadzieje ze sie juz nie przestrasze niczego i dotrzymam obietnicy...
Buziaki

[Moniska84]

A no i zapomniałabym o najwazniejszym Do zmiany zdania przekonały mnie poniekąd Wasze opinie na temat macierzynstwa.Tak pieknie piszecie o swoich skarbach ze az sie chce miec takiego maluszka...Dziekuje Wam drogie mamusie i przyszłe mamusie ze podzieliłyscie sie ze mną swoimi uczuciami Jak zawsze mozna na Was liczyc
Trzymajcie kciuki abym sie znowu nie przestraszyła i nie załapała jakiejs kolejnej schizy

[_dAria86]

[Moniska84]

Daria czy to Twoja corcia jest na zdjeciu??Boze jakie sliczne malenstwo...ucałuja ją ode mnie Kurcze jak ja chciałabym wiedziec jak bedzie wygladał mój bejbik

[_dAria86]

tak to moj mała po kąpieli-jak teletubis . zobaczysz ile to szczescia jest jak taka mała istotka bedzie cie budzic rano-ciągnięciem za ucho!!i bedzie wołać ,,ati!ati!,, albo jak złapie twoje polika dwoma gladziutkimi rączkami i bedzie czestowac pysznymi całuskami!sama rozkosz!!

[Moniska84]

Ale sie nakreciłam na takiego slodkiego bejbika chyba sie przeniose na wątek "co przed ciążą" Pozdrawiam wszystkie szczesliwe mamusie

[Nikula5]

gratuluję zmiany podejścia - ze mną nie jest tak łatwo jestem cięzki orzech do zgryzienia moja kolezanka jest w ciąży - naczytałam się u niej gazetek typu DZIECKO lub MAMA I JA i ilość problemów, odpowiedzialności i wyrzeczeń związanych z opieka nad dzieckiem mnie przeraża a instynkt macierzyński to chyba w moim przypadku abstrakcja czy to mi minie ???? Mam nadzieję , ż ejest na to jakiś sposób ....