Moje skandaliczne zachowanie w noc Sylwestrową do Narzeczonego:(

[suszarka]

Napisane przez Kaja-ja

No jak to, jak to... Autorka jest najlepszym dowodem na to, że alkohol spowodował u niej Amnezję

a u kogo czasem nie powoduje?

Napisane przez mpt

Czasem tak się zdarza, że wstyd nam za coś tak okropnie, że nie chcemy tego pamiętać. W stresie zdarza się nie pamiętać nawet w co ktoś był ubrany, co się stało po drodze gdzieś itp. A tutaj do wszystkiego doszedł alkohol i nasz mózg ma na co zwalić tę amnezję. Urwany film łączy się z utratą przytomności. To, co opisuje autorka, to alkoholowy palimpsest. Żeby nie pamiętać NIC, trzeba być alkoholikiem w ciągu. W innych wypadkach są przebłyski pamięci. Jeśli autorka nic nie pamięta, to znaczy, że nie chce pamiętać.

z tego co wiem, takie wyparcie się zdarza w momentach realnych rzeczywistych traum, jako reakcja obronna organizmu a nie uchlania się do nieprzytomności.


a moim zdaniem zależy to od organizmu - ciągów nie mam, alkoholiczką raczej też nie jestem, a zdarzyło mi się w moim życiu dwa czy trzy razy narąbać tak, że jedyne co pamiętam to kilku godzinna czarna dziura. i kilkoma podobnymi przypadkami z otoczenia też mogłabym sypnąć.

[sophiya]

Napisane przez cherry_flamme

Chyba od dłuższego czasu musiało być między wami coś ''nie halo'', bo nikt normalny nie zrywa znajomości po czymś takim.

Zwłaszcza, że napisał "zgasiłaś ostatnią iskrę między nami". To znaczy, że od dawna się słabo tliło. Coś mi się wydaje, że jak nie Twoje zachowanie w sylwestra, to dogasiłoby ją kilka pomniejszych wpadek.

Rozumiem, że było mu przykro, ale po co obrażał Cię w smsach i nazywał ''szmatą'' No chyba, że był wtedy pjany i nad sobą nie panował.

To go usprawiedliwia? Bo autorka rozgrzeszenia alkoholowego nie dostała.

Taka sytuacja powinna być raczej pretekstem do poważnej rozmowy, a nie zerwania. No chyba, ze zerwać chciał, a Ty mu dałas pretekst, żeby nie musiał czuć się winny.

To jest okazja do wspólnej rozmowy. Dlaczego wcześniej nie zauważył, że dużo pijesz? Oczywiście, że nie jest Twoim opiekunem, ale tworzycie związek więc nawzajem czuwacie nad dobrem drugiej osoby. Coś tu nie gra.

To był pretekst. Sama odwaliłam kiedyś podobną sytuację - co prawda bez wyzywania faceta, ale wstydu narobiłam co nie miara. Naprułam się totalnie - po raz pierwszy i ostatni w życiu. Narobiłam takiej siary, że wywalili nas z klubu. I usłyszałam to samo - "to była kropla, która przepełniła czarę".
Jak teraz o tym myślę, to wyszło mi to na dobre.

[skazana_na_bluesa]

Napisane przez StudentkaP

Sorry ale nigdy nikomu nie dalabym się przelecieć nieważne w jakim jestem stanie
A poza tym powiedział, że "mogłoby" sie tak stac bo nawet bym o tym nie wiedziała, w takim byłam stanie

sorry, ale jesli bylas konsystencji zelki to bys nie byla w stanie "sie nie dac"

[mpt]

Napisane przez suszarka

z tego co wiem, takie wyparcie się zdarza w momentach realnych rzeczywistych traum, jako reakcja obronna organizmu a nie uchlania się do nieprzytomności.

Nie tylko.

a moim zdaniem zależy to od organizmu - ciągów nie mam, alkoholiczką raczej też nie jestem, a zdarzyło mi się w moim życiu dwa czy trzy razy narąbać tak, że jedyne co pamiętam to kilku godzinna czarna dziura. i kilkoma podobnymi przypadkami z otoczenia też mogłabym sypnąć.

Zero przebłysków? Nawet po czasie? Nawet pod wpływem opowieści?

[StudentkaP]

Sophio a możesz powiedzieć, jak długo dochodziłaś osiebie po stracie chłopaka?
I czy jeszcze się kiedyś do Ciebie odezwał?

[suszarka]

Napisane przez mpt

Nie tylko.


Zero przebłysków? Nawet po czasie? Nawet pod wpływem opowieści?

jeśli nie tylko - to naprawdę musisz mieć bardzo silny poziom stresu, żeby nastąpiła taka reakcja.

mózg nie wyłącza się o tak, bo mi wstyd i pamiętać nie chcę.

mówiąc, że zero przebłysków pod wpływem opowieści - skłamałabym.
minimalne były.

[StudentkaP]

JA NIC nie pamiętam, zero przebłysków.
A przez ostatnie 2dni byłam w stresie, bo dzień przed Sylwestrem pojechalismy do rodziców mojego lubego i tam spaliśmy. Zawsze się denerwowałam jak tam byłam, bo chciałam dobrze wypaść.
I dwa, denerwowałam się bardzo jak jechaliśmy na tego nieszczęsnego Sylwestra, bo chciałam zrobić dobre wrażenie, przed jego znajomymi.
Chętnie sięgnełam pomocniejszego drinka, bo chciałam się "rozluźnić".

Albo szukam teraz dziury w całym

[201706190936]

Napisane przez StudentkaP

Sorry ale nigdy nikomu nie dalabym się przelecieć nieważne w jakim jestem stanie

Przecież ty sama nie wiesz w jakim byłaś stanie w sylwka skoro nic nie pamiętasz... no więc?...

[Kaja-ja]

Napisane przez suszarka

jeśli nie tylko - to naprawdę musisz mieć bardzo silny poziom stresu, żeby nastąpiła taka reakcja.

mózg nie wyłącza się o tak, bo mi wstyd i pamiętać nie chcę.

Też mi się tak wydaje. Ja ostatnio na imprezie urodzinowej kolegi, w czerwcu dostałam poalkoholowej amnezji. W miłym towarzystwie przyjaciół, z TŻetem... Napiłam się kilka kieliszków wódki - standardowo, w takich ilościach jak zwykle na imprezie.
Obudziłam się rano w piżamce, ze zmytym makijażem kiedy TŻ wstawał do pracy - łeb miałam wypełniony szpilkami i słyszałam nawet jak trawa rośnie. I byłam baaaardzo zdziwiona co ja tu robię.
Okazało się, że nikt się nie zorientował, że jestem w takim stanie, bo "trzymałam fason", piłam równo z innymi, rozmawiałam zupełnie przytomnie (lekko tylko bełkocząc, ale wszyscy już ponoć bełkotali ), wracając do domu podobno nawet kebaba zjadłam (i się nie ubrudziłam, co na trzeźwo mi się nie zdarza)...
I co? Do tej pory NIC nie pamiętam, żadnych przebłysków. Nie wiem o której poszliśmy, nie wiem kto do nas doszedł, nie pamiętam faktu spożycia kebaba... NIC. Nie sądzę, żeby to był efekt wyparcia, bo wstydu sobie nie narobiłam (ani TŻowi) i generalnie impreza (ponoć ) była udana i przyjemna.

[blaskskonca]

Mi tez sie zdarzało czegoś nie pamietac, moze nie całej imprezy, ale powiedzmy były momenty, ze z danej godziny nie pamietalam zupelnie nic. Opowieści nic nie dawaly. Tak jak na tego sylwestra, pamietam, ze siedzialam koledze na kolanach, a potem przebudziłam sie w lozku W miedzy czasie ponoć jadłam, piłam dalej, gadalam z paroma osobami przez telefon, a potem jakgdyby nigdy nic stwierdzilam, ze chce spac i poszlam na gore. I ponoć to trwało dwie i pól godziny. A ja jedyne co wiem, to fakt ze siedzialam przy stole. Wstydu zadnego nie narobilam, wiec moj mozg nie mial co wypierac z pamieci.

A co do glownego problemu. Według mnie Twój facet nie wróci do Ciebie, bo juz od dawna cos mu nie pasowalo, a sylwester sprawił, ze utwierdził się w swojej decyzji... Moze i narobilaś wstydu, ale gdzie on wtedy był? Ja znajomych zawsze ogarniam, kładę do łóżka, pomagam w razie czego. Nawet jak ktos mi gada, ze mam spier... krzyczy, wyzywa etc.. (a taka sytuacja zdarzyła sie raz z kolezanka) Ktoś przeholował? cóż, zdarzyło się, czasu sie nie cofnie, trzeba pomoc. Kiedys to ja moge byc w takiej sytuacji.

[scandalistka]

Dałabyś już sobie spokój. Kajasz się tak, że pozostaje tylko czekać aż zaczniesz się jeszcze przypalać rozpalonym żelazem...
Nie było to ładne, ale nie zrobiłaś też nic strasznego. Zachowałaś się tak bo byłaś kompletnie pijana (w dodatku pierwszy raz, więc sama nie wiedziałaś czego się spodziewać) i dla mnie jest to w jakiś sposób usprawiedliwieniem.
A facet zachował się jak kompletny burak i przestań w końcu nazywać go "ukochanym" i "swoim chłopakiem", bo nim już nie jest. Zerwał z Tobą w najgłupszy i najbardziej prostacki z możliwych sposobów- patrząc obiektywnie, powinien to być dla Ciebie powód do radości.
Dlaczego burak? Bo jak już ktoś wcześniej wspomniał, kochający i odpowiedzialny mężczyzna powinien był bezwzględnie zabrać Ci alkohol, wpakować Cię do taxówki i zanieść do łóżka zanim rozkręciłaś się na dobre i rozpętałaś piekło.
Miałam podobną sytuację, kiedy pierwszy raz w życiu urwał mi się film i było to na ostro zakrapianej imprezie znajomych TŻ-ta. Nie byłam wprawdzie agresywna (bo nigdy mi się to nie zdarza), ale nie trzymałam się już na własnych nogach... No i potraktował mnie jak warzywko- czyli tak, jak powinien. Wsadził do taxówki, na rękach z niej wyniósł, wtargał po schodach na piętro, przebrał, wpakował do łóżka, a rano jak tylko otworzyłam oczy czekała na mnie butelka schłodzonej mineralnej i tabletka na ból głowy. Pamiętał nawet o lekarstwach, które powinnam była wziąć wieczorem.
A to, co zrobił Twój były, było zwykłym chamstwem. Zachował się jak totalny gówniarz.
Może teraz tego nie zrozumiesz, ale uwierz mi, że w gruncie rzeczy dobrze się stało, że z Tobą zerwał.

[suszarka]

Napisane przez Kaja-ja

Też mi się tak wydaje. Ja ostatnio na imprezie urodzinowej kolegi, w czerwcu dostałam poalkoholowej amnezji. W miłym towarzystwie przyjaciół, z TŻetem... Napiłam się kilka kieliszków wódki - standardowo, w takich ilościach jak zwykle na imprezie.
Obudziłam się rano w piżamce, ze zmytym makijażem kiedy TŻ wstawał do pracy - łeb miałam wypełniony szpilkami i słyszałam nawet jak trawa rośnie. I byłam baaaardzo zdziwiona co ja tu robię.
Okazało się, że nikt się nie zorientował, że jestem w takim stanie, bo "trzymałam fason", piłam równo z innymi, rozmawiałam zupełnie przytomnie (lekko tylko bełkocząc, ale wszyscy już ponoć bełkotali ), wracając do domu podobno nawet kebaba zjadłam (i się nie ubrudziłam, co na trzeźwo mi się nie zdarza)...
I co? Do tej pory NIC nie pamiętam, żadnych przebłysków. Nie wiem o której poszliśmy, nie wiem kto do nas doszedł, nie pamiętam faktu spożycia kebaba... NIC. Nie sądzę, żeby to był efekt wyparcia, bo wstydu sobie nie narobiłam (ani TŻowi) i generalnie impreza (ponoć ) była udana i przyjemna.

moim zdaniem to zależy od dnia, od tego ile zjedliśmy, jaki jest metabolizm.

swego czasu, po wypiciu znaczniej ilości alkoholu( aczkolwiek nie jakieś rekordowej ) odwieziona przez lubego do domu po podwórku latałam i udawałam małpę tudzież chciałam nią być gdyż ciągnęło mnie ponoć na drzewa,
z mieszkania chciałam przez okno wychodzić ( 2 piętro ) po czym znów dostałam urojenia, że jam małpa, więc w pijanym widzie latałam po domu i wydawałam w moim mniemaniu małpie odgłosy, po czym padłam trupem na podłodze w kuchni.

Rano obudziłam się w łóżku i z relacji lubego dowiedziałam się o moich wyczynach. Niestety przebłyski były, małe bo małe, ale wystarczające, żebym chciała umrzeć ze wstydu. Niestety, nad czym boleje do dziś amnezji nie dostałam.

Przepraszam za offtopa, aczkolwiek potwierdza to tezę, że mózg nie wyłącza się o tak.

[Klarissa]

Ale wstyd... będziesz musiała z tym żyć i następnym razem zanim wychylisz kieliszek 2x pomyślisz. Ja się tak kilka lat temu upiłam na imprezie w pracy, że od tamtego czasu nie piję wódki (to chyba było w 2004 roku) bo jak się okazało pić nie potrafię. Nie pijam też wina odkąd usiłowałam sobie założyć nogę na głowę a potem rzygałam jak kot 2 dni a od niedawna okazało się, że whiskey też mi szkodzi Jak widać są ludzie, którym z alkoholem wybitnie nie po drodze.

Pomysł z dzwonieniem do obcych ludzi i pytaniem co robiłaś jest bez sensu i w ogóle jakiś taki upokarzający i żenujący - także dla tych uczestników imprezy, którzy "podziwiali" twoje wybryki. Musiało to być coś na prawdę złego, skoro chłopak postanowił zerwać. Z drugiej strony dziwi mnie fakt, że słowa totalnie pijanej dziewczyny potraktował tak poważnie - wszak wiadomo, że człowiek pijany plecie, ja tam ostatnio jak z tym nieszczęsnym whiskey przesadziłam to rzygałam jak kot w kiblu po czym oświadczyłam mojemu tz-towi z głębokim przekonaniem, że to nie byłam ja i nie wiem kto wymiotował (a ciekawe kto mógł w moim własnym domu, w moim kiblu haftować nocą ). Rozsądny człowiek słów pijanego nie bierze poważnie, nawet jeśli bolą.

Ja bym się jeszcze na twoim miejscu zastanowiła dlaczego tak zareagowałaś, dlaczego go zwyzywałaś? Być może po alkoholu robisz się agresywna? W tej sytuacji powinnaś w ogóle wybrać życie w trzeźwości.

[StudentkaP]

Po prostu chcialam zadzwonić i się zapytać bo obawiam się, ,że mogłam nawywijać jeszcze gorzej.

[Kaja-ja]

Swoją drogą historie alkoholowe potrafią być zabawne... jedna udaje małpę, druga wmawia TŻowi że to nie ona rzygała we własnym kiblu. Ja kiedyś chowałam się zawstydzona pod kołdrę i gadałam jak 5-latka, z czego moi znajomi mieli niesamowity ubaw i przylgnęła do mnie metka uroczej-pijanej dziewczynki...
Moja koleżanka kiedyś mnie zwyzywała od najgorszych jak ją próbowałam w parku do ładu doprowadzić, a innym razem wychodząc z imprezy na 9 piętrze postanowiła zejść po schodach i zaczepiła jakiegoś kolesia mówiąc, że ona jest w jakiejś grze bo idzie i idzie i wyjść nie może. Okazało się że trafiła na równie pijaną bratnią duszę, bo on również (idąc do góry) stwierdził, że to jakaś "pieprzona platfromówka"
Inna koleżanka jak ją wyprowadzałam z klubu wywaliła się jak długa w błoto i stwierdziła, że powie mamie, że jest Kubusiem Puchatkiem przebranym za Małą Deszczową Chmurkę - i że na pewno mama się nie zorientuje, że piła

[Klarissa]

Napisane przez StudentkaP

Po prostu chcialam zadzwonić i się zapytać bo obawiam się, ,że mogłam nawywijać jeszcze gorzej.

No ale co ci to da? Mało ci wstydu jeszcze?
Zachowałaś się fatalnie i lepiej do tego nie wracać.
Po prostu na drugi raz najpierw myśl, potem rób.

[StudentkaP]

Nie wiem to mi po prostu nie daje spokoju, co ja tam robiłam, co się tam działo. Po prostu MUSZE wiedzieć co się działo naprawdę

[Kaja-ja]

Napisane przez StudentkaP

Nie wiem to mi po prostu nie daje spokoju, co ja tam robiłam, co się tam działo. Po prostu MUSZE wiedzieć co się działo naprawdę

Wydaje mi się, że się tego nie dowiesz - bo obce osoby to niewiele obchodziło. Zdarzyło Ci się to pierwszy raz, w dodatku skończyło się nie fajnie. Ale uwierz, że jest tu wiele dziewczyn, które w życiu nie jeden raz zaliczyły taką lub podobną wtopę, po której kac moralny jest proporcjonalnie kilka razy dłuższy od tego normalnego... I żyją, i mają się dobrze (mam nadzieję ). Takich rzeczy się nie roztrząsa. To się przyjmuje jak prawdę objawioną, przełykasz wstyd jakiego się najadłaś... i wyciągasz WNIOSKI na przyszłość.
Sama takiego moralniaka miałam kilka razy w życiu. Teraz już wiem jak reaguję na alkohol i staram się nie dopuszczać do urwania filmu, bo wtedy zachowuję się karygodnie i nie chciałabym zrobić czegoś głupiego, co zaważyłoby na moim związku.

Ty też musisz wyciągnąć wnioski, przełknąć porażkę związaną z byłym facetem i wziąć się w garść.
Ja sobie nie wyobrażam dzwonienia do obcej osoby z pytaniem co wyrabiałam będąc totalnie naprutą. Chłopak ze mną nie rozmawia, a ja nie wiem do końca czemu, bo nie pamiętam. Mógłbyś mi łaskawie naświetlić sytuację?
I myślisz, że ktoś Ci przez telefon będzie opowiadał ze szczegółami jakich epitetów używałaś? Jak wyglądałaś spadając ze schodów? Jaką minę miał Twój chłopak jak chwaliłaś się swoimi zgrabnymi nogami przymilając się do facetów? I cholera wie co jeszcze, czego Twój były Ci nie powiedział?

[szprotka_]

Napisane przez Kaja-ja

Swoją drogą historie alkoholowe potrafią być zabawne... jedna udaje małpę, druga wmawia TŻowi że to nie ona rzygała we własnym kiblu. Ja kiedyś chowałam się zawstydzona pod kołdrę i gadałam jak 5-latka, z czego moi znajomi mieli niesamowity ubaw i przylgnęła do mnie metka uroczej-pijanej dziewczynki...
Moja koleżanka kiedyś mnie zwyzywała od najgorszych jak ją próbowałam w parku do ładu doprowadzić, a innym razem wychodząc z imprezy na 9 piętrze postanowiła zejść po schodach i zaczepiła jakiegoś kolesia mówiąc, że ona jest w jakiejś grze bo idzie i idzie i wyjść nie może. Okazało się że trafiła na równie pijaną bratnią duszę, bo on również (idąc do góry) stwierdził, że to jakaś "pieprzona platfromówka"
Inna koleżanka jak ją wyprowadzałam z klubu wywaliła się jak długa w błoto i stwierdziła, że powie mamie, że jest Kubusiem Puchatkiem przebranym za Małą Deszczową Chmurkę - i że na pewno mama się nie zorientuje, że piła

a mój TŻ, jak ma w czubie, załącza mu się syndrom wykładowcy. na sylwku u znajomych, urządził wykład o państwie Innuitów. podejrzewam, że jakby mu dać tablice, kredę/pisaki to by zaczął nam fizykę tłumaczyć
to nie fair, ja takich jazd po alkoholu nie mam...

[StudentkaP]

Myślałam, że zadzwonie i powiem mniej wiecej tak:
"Chciałabym przeprosić Cię, za zepsucie imprezy Sylwestrowej w Twoim mieszkaniu, jest mi naprawdę przykro z tego powodu"

Gdyby taka sytuacja zaszła w moim mieszkaniu, to oczekiwałabym przeprosin, od osoby która narozrabiała.
I Nigdy nie pomyślałabym o osobie, która mnie przeprasza, że po cholere ona dzwoniła.
U mnie zawsze przeprosiny, byłyby mile widziane.

[Kaja-ja]

Napisane przez szprotka_

a mój TŻ, jak ma w czubie, załącza mu się syndrom wykładowcy. na sylwku u znajomych, urządził wykład o państwie Innuitów. podejrzewam, że jakby mu dać tablice, kredę/pisaki to by zaczął nam fizykę tłumaczyć
to nie fair, ja takich jazd po alkoholu nie mam...

wow. nawet nie wiem co to są Innuici
Mój TŻ z kolei z kamienną twarzą opowiadał kiedyś jak w roku 64' walczył z dziadkiem w wietnamie... i spali w czołgach, we czwórkę, bo wiecej się w środku nie mieściło przez zbroje legionistów rzymskich, które mieli na sobie... no i najgorsze w tym wszystkim były pijawki...
On to opowiadał całkiem poważnie, a wszyscy inni lali w gacie ze śmiechu

Myślałam, że zadzwonie i powiem mniej wiecej tak:
"Chciałabym przeprosić Cię, za zepsucie imprezy Sylwestrowej w Twoim mieszkaniu, jest mi naprawdę przykro z tego powodu"

Gdyby taka sytuacja zaszła w moim mieszkaniu, to oczekiwałabym przeprosin, od osoby która narozrabiała.
I Nigdy nie pomyślałabym o osobie, która mnie przeprasza, że po cholere ona dzwoniła.
U mnie zawsze przeprosiny, byłyby mile widziane.

Przeprosiny owszem, ale proszenie się o przypomnienie imprezy, na której byłaś "gwoździem programu" i zarazem gwoździem do trumny Twojego związku, to już inna sprawa...

[preetamsingh]

Napisane przez Klarissa

Ale wstyd... będziesz musiała z tym żyć i następnym razem zanim wychylisz kieliszek 2x pomyślisz. Ja się tak kilka lat temu upiłam na imprezie w pracy, że od tamtego czasu nie piję wódki (to chyba było w 2004 roku) bo jak się okazało pić nie potrafię. Nie pijam też wina odkąd usiłowałam sobie założyć nogę na głowę a potem rzygałam jak kot 2 dni a od niedawna okazało się, że whiskey też mi szkodzi Jak widać są ludzie, którym z alkoholem wybitnie nie po drodze.

Pomysł z dzwonieniem do obcych ludzi i pytaniem co robiłaś jest bez sensu i w ogóle jakiś taki upokarzający i żenujący - także dla tych uczestników imprezy, którzy "podziwiali" twoje wybryki. Musiało to być coś na prawdę złego, skoro chłopak postanowił zerwać. Z drugiej strony dziwi mnie fakt, że słowa totalnie pijanej dziewczyny potraktował tak poważnie - wszak wiadomo, że człowiek pijany plecie, ja tam ostatnio jak z tym nieszczęsnym whiskey przesadziłam to rzygałam jak kot w kiblu po czym oświadczyłam mojemu tz-towi z głębokim przekonaniem, że to nie byłam ja i nie wiem kto wymiotował (a ciekawe kto mógł w moim własnym domu, w moim kiblu haftować nocą ). Rozsądny człowiek słów pijanego nie bierze poważnie, nawet jeśli bolą.

Ja bym się jeszcze na twoim miejscu zastanowiła dlaczego tak zareagowałaś, dlaczego go zwyzywałaś? Być może po alkoholu robisz się agresywna? W tej sytuacji powinnaś w ogóle wybrać życie w trzeźwości.

Zgadam się z Klarisą.
Gospodarz imprezy może nawet nie za bardzo kojarzyć co dokładnie się stało, pewnie mu to najzwyczajniej w świecie już wisi, a Ty chcesz mu przypominać o sobie, o swoich wyczynach. Nie ma sensu. Co sie stało, to sie nie odstanie. Na Twoim miejscu dzwoniłabym z przeprosinami wtedy, gdyby gospodarzem był mój przyjaciel, a nie ktoś prawie obcy, kto pewnie za parę miesięcy nie będzie pamiętał Twojego imienia. Odpuść. Nie dzwoń.

[iwoona]

Napisane przez StudentkaP

Iwonoo,mówisz że powinnam dzwonić do ludzi, którzy byli na tej imprezie. Chciałam zadzwonić i chce, ALE to są obcy ludzie, ja ich w ogóle nie znam. I co mam wydzwaniać do obcych ludzi i pytać się ich jak się zachowywałam? Nie chodzi mi tutaj o tych znajomych, ale jak zadzwonie, mój chłopak na pewno się o tym dowie i na pewno odbierze to jako moje narzucanie się.

---------- Dopisano o 11:59 ---------- Poprzedni post napisano o 11:58 ----------

Zatem sytuacja jest PATOWA, bo co bym nie zrobiła (zadzwonie lub nie) i tak może wyjść źle.

Napisane przez kennedy

masz kontakt do kogokolwiek? facebook np? przeciez to nie bedzie tak ze ze od razu po twojej wiadomosci ta osoba zadzwoni do TZta. A nawet jesli to nic zlego nie robisz. zadzwon i dowiedz sie dokladnie. bo ja bym twoijemu Tztowi nie ufala- zbyt dziwnie zareagowal. do niego sie nie odzywaj i daj mu spokoj na pare dni. i przestan szukac wymowek...

Napisane przez StudentkaP

Naprawdę PATOWA sytuacja.Muszę się zastanowić, czy zadzwonić czy nie, bo tym telefonem mogę tylko jeszcze bardziej napsuć.

Powiem Ci tak, skompromitować juz się skompromitowałś, pytanie tylko czy Ty naprawdę chcesz ratować swój związek, czy tylko mówisz ze tego chcesz. Wczesniej mówiłaś że był tam jeden znajomy kórego znałas wczesniej, zapytaj jego. Co z tego że narzeczony sie dowie, jakie to ma teraz znaczenie, nie myśl co on pomyśli. Przeprosiny to niekoniecznie dobry pomysł, raczej chodziło mi o dowiedzenie się co się tak naprawde wydarzyło.

Kurde przecież twoj facet (byly) moze teraz myśleć "nie dosyc ze nawaliła to nawet się nie stara, może oczekuje jednak pomimo słów twojego kroku, rozumiesz. Jak byłam w podobnej sytuacji to tez miałam ochotę go nie widzieć, nie rozmawiać ale on przyjechał i się NARZUCAŁ bo mu zależało.

Napisane przez Chatul

StudentkaP, ale po co chcesz to wszystko wyjaśniać? Tak serio?
Facet z Tobą zerwał, i koniec. Nawet jak się dowiesz od innych, że wcale się tak źle nie zachowywałaś (co zresztą jest mało prawdopodobne), to przecież to nie sprawi, że facet do Ciebie wróci.

KUŹWA PRZECIEŻ TO ONA Z NIM ZERWAŁA!!
Wiecie słowa w gniwie, żalu i zawiedzeniu mówi się różne. Ona mu też nieźle nagadała. Teraz kwestia odkecenia tego wszystkiego wydaje mi się być rolą autorki.

Napisane przez StudentkaP

Myślałam, że zadzwonie i powiem mniej wiecej tak:
"Chciałabym przeprosić Cię, za zepsucie imprezy Sylwestrowej w Twoim mieszkaniu, jest mi naprawdę przykro z tego powodu"

Gdyby taka sytuacja zaszła w moim mieszkaniu, to oczekiwałabym przeprosin, od osoby która narozrabiała.
I Nigdy nie pomyślałabym o osobie, która mnie przeprasza, że po cholere ona dzwoniła.
U mnie zawsze przeprosiny, byłyby mile widziane.

Nie mów w ten sposób, narazie tak naprawdę nie wiesz czy musisz kogokolwiek przepraszac poza swoim facetem, watpie zeby wszystkich dookola obleciało czy popsulo impreze pijana panna, gadajaca bzdury co swojego chłopa. moze im przyko było ale nie sądze zeby się szczególnie obrazeni mogli poczuc, co innego gdyby to byli bliscy znajomi.

Lepiej zapytać kogoś z kim tam np rozmawiałas, moze znalazlas z kims lepszy kontakt na poczatku, albo tego chłopka którego lepisz znasz. Pomysl z fb tez jest dobry, moze nawet lepszy od dzwoneinia.

[StudentkaP]

Nie mam konta na fb aani na nk. Rozmawiałam tam z jdną dziewczyna i wymieniłyśmy sie numerami(ona była mocno wstawiona już od początku, więc wątpie, żeby coś pamiętała).
Zatem moge do niej zadzwonić i ewentualnie poprosić o nr do gospodarza imprezy albo do kumpla mojego chłopaka(znam go najlepiej z nich wszystkich, jednak poznaliśmy się w noc sylwestrową, bo razem jechaliśmy autem na impreze)

[Candy_lips]

Zapytałam z ciekawości mojego faceta co myśli o takiej sytuacji. Hipotetycznie podstawiłam siebie i to, że ja upijam się na imprezie z jego znajomymi i nie jest to zwykłe upicie, tylko : podrywam jego kolegów, obrażam jego itp, to powiedział, że wtedy zabrałby mnie za "kudły" z imprezy i nie chciał już raczej ze mną być. Tak jak sądziłam ma takie samo zdanie jak ja. No, ale wiadomo- co człowiek to opinia. Ja pytałam tylko hipotetycznie, bo upijać się nigdy nie upiłam i nie lubię alkoholu, więc wątpię, by kiedykolwiek się to przydarzyło. Dzięki temu jestem spokojna .

[201801022117]

Napisane przez Candy_lips

Zapytałam z ciekawości mojego faceta co myśli o takiej sytuacji. Hipotetycznie podstawiłam siebie i to, że ja upijam się na imprezie z jego znajomymi i nie jest to zwykłe upicie, tylko : podrywam jego kolegów, obrażam jego itp, to powiedział, że wtedy zabrałby mnie za "kudły" z imprezy i nie chciał już raczej ze mną być. Tak jak sądziłam ma takie samo zdanie jak ja. No, ale wiadomo- co człowiek to opinia. Ja pytałam tylko hipotetycznie, bo upijać się nigdy nie upiłam i nie lubię alkoholu, więc wątpię, by kiedykolwiek się to przydarzyło. Dzięki temu jestem spokojna .

Ja zapytałam swojego o to samo, i stwierdził, że on przeprosiłby towarzystwo za moje zachowanie, a że to zapewne byłby mój pierwszy raz w takim stanie, to nie wziąłby moich słów nawet pod uwagę... Zadziwił mnie tym zupełnie, bo moja reakcja byłaby zupełnie inna.

[ecd9a68db8379fc22aec14635aa2645aca7c721b_6070dc99c9f91]

Jeśli chodzi o to, co teraz - ja bym tę sprawę już olała i uznała za rozdział zamknięty. O "ukochanym" już pisałam, że ten związek nie wydawał się idealny już przed imprezą, więc nie ma się tu nad czym rozwodzić, a znajomym bym już zwyczajnie nie zawracała gitary. Po prostu - trzeba iść do przodu i nie dopuścić już nigdy do takiej sytuacji.

[Black Rainbow]

Ja też spytałam swojego chłopa co by uczynił w takiej sytuacji. Powiedział, że absolutnie by mnie spacyfikował (nawet jeśli musiałby kogoś prosić o pomoc) Zajął się mną (tj. położył spać, podstawił miskę i doglądał czy żyję i nie próbuję wstać i imprezować dalej) i oczywiście przeprosił znajomych. Następnego dnia porozmawialibyśmy o tym na spokojnie i spytałby co miałam na myśli.

Tyle, że: my jesteśmy razem 8 (słownie: osiem) lat, nigdy nie rzucaliśmy w swoją stronę wulgaryzmami, nie jesteśmy agresywni ani na trzeźwo, ani po alkoholu. Nigdy nie zdarzyło się nam (odkąd jesteśmy razem ) uchlać tak by zaliczyć tzw. zgon. W ogóle się nie kłócimy.

A i cały czas ze sobą rozmawiamy. To jest podstawa.

[madzia0007]

Napisane przez StudentkaP

A przez ostatnie 2dni byłam w stresie, bo dzień przed Sylwestrem pojechalismy do rodziców mojego lubego i tam spaliśmy. Zawsze się denerwowałam jak tam byłam, bo chciałam dobrze wypaść.
I dwa, denerwowałam się bardzo jak jechaliśmy na tego nieszczęsnego Sylwestra, bo chciałam zrobić dobre wrażenie, przed jego znajomymi.

No wrazenie to ty zrobilas Ale chyba niezupelnie takie o jakie ci chodzilo.

[Lea_ny]

Napisane przez mpt

Żeby nie pamiętać NIC, trzeba być alkoholikiem w ciągu. W innych wypadkach są przebłyski pamięci.

Ja tam alkoholikiem w ciągu nie jestem i nigdy nie byłam - a kiedyś urwał mi się film tak, że nic nie pamiętam (mimo, że z opowieści znajomych wiem, że nie straciłam przytomności, tylko jeszcze jakiś czas funkcjonowałam). To było po kilkumiesięcznej abstynencji - organizm niezbyt dobrze zniósł fakt, że przez parę miesięcy nie miał styczności choćby z kroplą alkoholu, a potem zamiast zacząć od czegoś lajtowego, to zafundowałam mu zabawę w alkochińczyka Z imprezy pamiętam tylko kilka pierwszych kieliszków wódki, a potem kompletnie nic - ZERO przebłysków... a podobno jeszcze jakiś czas graliśmy w tę nieszczęsną grę, tańczyliśmy, itp - i nic nie było po mnie widać (dlatego nikt mnie specjalnie przed piciem nie powstrzymywał), aż po którymś kieliszku nagle zaczęłam rzygać i normalny kontakt się ze mną urwał.
Tylko z opowieści znajomych wiem, że rzygałam jak kot i że kumpel pół nocy spędził trzymając mi włosy nad kiblem Potem przebrali mnie w inną bluzkę i położyli spać - ale zanim zasnęłam, to ponoć prowadziłam jeszcze jakieś ciekawe dyskusje z kompletnie obcym człowiekiem.

I mimo, że było mi potem strasznie wstyd, bo na tej imprezie było dużo znajomych z nowych studiów, to jakoś nigdy nie przyszło mi do głowy, żeby potem próbować usprawiedliwiać to tym, że może ktoś mi czegoś dosypał. Wiem, że to ja popełniłam błąd pijąc sporo mocnego alkoholu po długiej przerwie, więc nie doszukiwałam się winy w innych (że ktoś mi podał tabletkę gwałtu, dopalacze albo, że mnie nie przypilnował).