Rozstanie z facetem, część XXV

[Vandaris]

Napisane przez pogubiona88

Bosko! To już jedną "rozpaczającą" mamy mniej...
Chciałabym być drugą...

To ja zamawiam miejsce nr 3

[Cdz]

Napisane przez behemotkot

[/B]

U mnie byl akurat spokojny, wręcz nawet nudnawy. Ale chociaż nie ryczałam jak bóbr, tylko nadzieja mi się na niewykonalne pojawiła. Ale juz sie doprowadziłam do pionu.

Eeee...myslę, że tak źle nie będzie w tym 2013

Jak dam radę (o ile mnie nie rozwali od środka) to pierwsza się nie odezwę.

jak będziesz chciała się odezwać to pisz tutaj

[Malla]

Ulicznica

[Tindomerel_]

Napisane przez ania230

Przegrałam walkę o miłość

Czemu? Jednak rozmowa niczego nie zmieniła?

[Neffik]

Napisane przez Seph

hahah a skad Twoj jest?

Stolica

[ania230]

Napisane przez Tindomerel_

Czemu? Jednak rozmowa niczego nie zmieniła?

nie zdecydowal ze nie ma sensu sprobowac bo na pewno bedzie tak jak bylo.... nie wazne ze minelo 8 m-cy ze on sie zmienil, ja... nie warto ....
roznimy sie charakterami i kazdy z nas ma inny sposob na zycie ....

[Tindomerel_]

[pogubiona88]

Napisane przez Tindomerel_

Chciałam kliknąć LAJKA Czemu nie ma tu takiej opcji?

[Seph]

Napisane przez Neffik

Stolica

Oj to nie Na szczęście nie chociaz ja ze stolicy.

[Vandaris]

Napisane przez Tindomerel_

Dobre, dobre

Za to moje uczucia dobrze odzwierciedla ten obrazek:

[ulicznica]

Napisane przez behemotkot

Wow, jak z bajki. Zazdroszczę, coś pięknego

Napisane przez pogubiona88

Bosko! To już jedną "rozpaczającą" mamy mniej...
Chciałabym być drugą...

Aż boję się cieszyć, że coś mogłoby się z tego urodzić
Ile razy cieszyłam się wcześniej z pierwszych randek, to zawsze kończyło się to zupełnie nie po mojej myśli.
Zmarnowałam tyle czasu i nerwów na randkowanie z takimi burakami, zamiast od razu spotkać się z nim... On zaczepił mnie już wcześniej, w listopadzie i zapomniał o tym, ja zanotowałam jego gg, ale nie odzywałam się, bo nie chciałam kręcić z trzema facetami na raz (jeszcze życiorysy i imiona zaczęłyby mi się mieszać)
I nie chciałam łapać kilku srok za ogon jak w hipermarkecie, tylko skupić się na jednej osobie.
Odezwałam się kilka dni temu, pierwszy raz spotkaliśmy się 28.12, drugi i trzeci 31.12/1.01.
Było cudownie, to jest niesamowite i dziwne, ale czuję się jakby on już traktował mnie jako swoją dziewczynę.
Złapał mnie dziś za rękę - zdziwiłam się, ale nie wyrywałam.
Niech się dzieje co chce

Napisane przez Vandaris

To ja zamawiam miejsce nr 3

Napisane przez Malla

Ulicznica

Czuję się jak nastolatka, mimo kaca

---------- Dopisano o 21:59 ---------- Poprzedni post napisano o 21:58 ----------

Napisane przez pogubiona88

Chciałam kliknąć LAJKA Czemu nie ma tu takiej opcji?

Wiem, że super, bo rysowała moja znajoma

[pogubiona88]

Napisane przez ulicznica

Aż boję się cieszyć, że coś mogłoby się z tego urodzić
Ile razy cieszyłam się wcześniej z pierwszych randek, to zawsze kończyło się to zupełnie nie po mojej myśli.
Zmarnowałam tyle czasu i nerwów na randkowanie z takimi burakami, zamiast od razu spotkać się z nim... On zaczepił mnie już wcześniej, w listopadzie i zapomniał o tym, ja zanotowałam jego gg, ale nie odzywałam się, bo nie chciałam kręcić z trzema facetami na raz (jeszcze życiorysy i imiona zaczęłyby mi się mieszać)
I nie chciałam łapać kilku srok za ogon jak w hipermarkecie, tylko skupić się na jednej osobie.
Odezwałam się kilka dni temu, pierwszy raz spotkaliśmy się 28.12, drugi i trzeci 31.12/1.01.
Było cudownie, to jest niesamowite i dziwne, ale czuję się jakby on już traktował mnie jako swoją dziewczynę.
Złapał mnie dziś za rękę - zdziwiłam się, ale nie wyrywałam.
Niech się dzieje co chce





Czuję się jak nastolatka, mimo kaca [COLOR="Silver"]

Super Kurcze, takie posty powodują uśmiech na twarzy i wiarę że jeszcze nie wszystko stracone. A długo z nim pisałaś przed pierwszym spotkaniem? Ja z "moim" trzeci dzień....
I to tak mocno intensywnie (np. dziś od 15 do teraz non stop, mail za mailem).... I też jakoś tak hhmm...dziwnie przyszłościowo mówi

Kurcze no....

[Tindomerel_]

http://img2.demotywatoryfb.pl/upload...zvpg9c_600.jpg

Zdemotywowałam się.

[paputek00]

Dziewczyny napisałam do niego. Nie chciałam naciskać na spotkanie (zresztą potem napisał że od świąt leży w domu na antybiotykach), więc zagadałam na fb.
Napisałam że warto byłoby wyjaśnić sytuację, bo nie chciałabym żebyśmy dalej udawali że się nie znamy. Po tych słowach napisał, że mam rację i że to jego wina więc przeprasza, że tak mnie traktował.
Przeprosiłam za swoje zachowanie, powiedziałam że to był trudny okres i wstydzę się tego jaka byłam. On dodał, że też nauczyłam go paru rzeczy, że niekiedy miałam rację.
To co mnie najbardziej zabolało to słowa "nie odzywałem się, bo ani przez moment nie chciałem do tego wracać. bez przetrawienia i przemyślenia tego". Stwierdził, że chyba oboje się ogarnęliśmy i mimo wszystko były dobre momenty. Pogadaliśmy jeszcze chwilę o pierdołach po czym pozegnalam się sugerując żeby dał znać jeśli bedzie potrzebował czegoś w związku z chorobą, bo nadal mieszkam blisko. Podziękował i tyle.

Jest mi trochę lżej, wiem że dalej będę do niego wzdychać ale mam świadomość że zachowałam sie z klasą, że wyszłam na normalną, rozsądną dziewczynę. Ani przez chwilę nie pisałam o tym że mi źle, że tęsknię. Jestem dumna.

[Fouquet]

Napisane przez pogubiona88

Super Kurcze, takie posty powodują uśmiech na twarzy i wiarę że jeszcze nie wszystko stracone. A długo z nim pisałaś przed pierwszym spotkaniem? Ja z "moim" trzeci dzień....
I to tak mocno intensywnie (np. dziś od 15 do teraz non stop, mail za mailem).... I też jakoś tak hhmm...dziwnie przyszłościowo mówi

Kurcze no....

Kusicie mnie, żeby znów powrócić na sympatię i sobie poszukać kogoś... :P Tylko boję się, żeby to nie było na zasadzie plasterka :/

[pogubiona88]

Napisane przez Fouquet

Kusicie mnie, żeby znów powrócić na sympatię i sobie poszukać kogoś... :P Tylko boję się, żeby to nie było na zasadzie plasterka :/

Też się tego boję...ale na razie się u mnie nie zapowiada żeby to był klin. A sama pamiętasz jak w święta się miałam...

Ciekawa jestem czy mój ex już się zastanawia co jest nie tak że się w ogóle nie odzywam do niego ... ewentualnie odbieram telefony i też nie ciągnę rozmowy jak zawsze... Czy jeszcze się nie "połapał"

[syklamen]

Ulicznica, super, że Ci sie układa. Bardzo przyjemnie się czyta takie posty, aż się uśmiecham mimowolnie. Poza tym poproszę (pewnie nie tylko ja) o zdawanie relacji z tego, jak się ta znajomość rozwija.

[Fouquet]

Napisane przez pogubiona88

Też się tego boję...ale na razie się u mnie nie zapowiada żeby to był klin. A sama pamiętasz jak w święta się miałam...

Ciekawa jestem czy mój ex już się zastanawia co jest nie tak że się w ogóle nie odzywam do niego ... ewentualnie odbieram telefony i też nie ciągnę rozmowy jak zawsze... Czy jeszcze się nie "połapał"

Pamiętam, pamiętam. Hmm. Mi się czasem wydaje, że już ogarnęłam w pełni to rozstanie, po czym za chwilę znów się czuję dziwnie. I w kropce jestem. A może po prostu trzeba zaryzykować
Może Twój dopiero zacznie się zastanawiać nad tym :P Albo i nie...?

[Clemence]

Napisane przez Tindomerel_

http://img2.demotywatoryfb.pl/upload...zvpg9c_600.jpg

Zdemotywowałam się.

NO właśnie dziewczyny
Zamknąć trzeba i powiedzieć 'BYE' ;p

[pogubiona88]

Napisane przez Fouquet

Pamiętam, pamiętam. Hmm. Mi się czasem wydaje, że już ogarnęłam w pełni to rozstanie, po czym za chwilę znów się czuję dziwnie. I w kropce jestem. A może po prostu trzeba zaryzykować
Może Twój dopiero zacznie się zastanawiać nad tym :P Albo i nie...?

No ja właśnie chyba zaryzykuje. Bo czuję że nie jestem w 100% wyleczona... Ale nikt nie mówi że 1) z tym będę 2) że nawet jeśli z tym to zaczniemy być razem szybko

[Clemence]

Napisane przez ulicznica

Aż boję się cieszyć, że coś mogłoby się z tego urodzić
Ile razy cieszyłam się wcześniej z pierwszych randek, to zawsze kończyło się to zupełnie nie po mojej myśli.
Zmarnowałam tyle czasu i nerwów na randkowanie z takimi burakami, zamiast od razu spotkać się z nim... On zaczepił mnie już wcześniej, w listopadzie i zapomniał o tym, ja zanotowałam jego gg, ale nie odzywałam się, bo nie chciałam kręcić z trzema facetami na raz (jeszcze życiorysy i imiona zaczęłyby mi się mieszać)
I nie chciałam łapać kilku srok za ogon jak w hipermarkecie, tylko skupić się na jednej osobie.
Odezwałam się kilka dni temu, pierwszy raz spotkaliśmy się 28.12, drugi i trzeci 31.12/1.01.
Było cudownie, to jest niesamowite i dziwne, ale czuję się jakby on już traktował mnie jako swoją dziewczynę.
Złapał mnie dziś za rękę - zdziwiłam się, ale nie wyrywałam.
Niech się dzieje co chce





Czuję się jak nastolatka, mimo kaca

---------- Dopisano o 21:59 ---------- Poprzedni post napisano o 21:58 ----------



Wiem, że super, bo rysowała moja znajoma

Eh zazdroszcze;p
ja bym tak nie umiała zaszaleć.Zanim komuś zaufam to minie duzo czasu po ostatnim związku...
Ale coz, rzeczywiscie miły przerywnik od smutnych wiadomosci!!

[Madam Coco]

Załamałam się. Ryczę jak najęta i cała się trzęsę... po długiej rozmowie z przyjaciółką myślałam, że jakoś dam radę i w sumie już się przekonałam do tego, ale się myliłam.

11 nieodebranych i wiadomość w stylu "wczoraj tyle wydzwaniałaś a dzisiaj nie chcesz odebrać?" oddzwoniłam, zimna rozmowa na temat tego, że mam nie pisać do jego znajomych (wczoraj napisałam) czy z nim wszystko ok, bo ma potem dziwne telefony... Ryczę jak bóbr. Nie dam rady, jak tak można?!

[ulicznica]

Napisane przez pogubiona88

Super Kurcze, takie posty powodują uśmiech na twarzy i wiarę że jeszcze nie wszystko stracone. A długo z nim pisałaś przed pierwszym spotkaniem? Ja z "moim" trzeci dzień....
I to tak mocno intensywnie (np. dziś od 15 do teraz non stop, mail za mailem).... I też jakoś tak hhmm...dziwnie przyszłościowo mówi

Kurcze no....

Przed pierwszym spotkaniem rozmawialiśmy dosłownie raz - przypomniał mi, że to był raz, sama byłam zaskoczona, bo wydawało mi się, że więcej
To była szybka, ale właściwa decyzja.
Jestem mu teraz wdzięczna za to, że mnie nie olał, nie pomyślał, że jest jakimś kołem ratunkowym, bo z innymi mi nie wyszło.
Ma takie fajne kręcone włosy, w sam raz do miziania i takie dobre oczy, i lekkie zmarszczki wokół, kiedy się uśmiecha... No i słuszny wzrost, 1,90 wzrostu.
Dla mnie jest strasznie pociągający. A nie pamiętam już, kiedy o kimkolwiek tak pisałam.

Napisane przez syklamen

Ulicznica, super, że Ci sie układa. Bardzo przyjemnie się czyta takie posty, aż się uśmiecham mimowolnie. Poza tym poproszę (pewnie nie tylko ja) o zdawanie relacji z tego, jak się ta znajomość rozwija.

Na razie kwiczę z zachwytu

Dzwoniłam wczoraj do eksa złożyć mu życzenia.
Skończyło się na wzajemnych pretensjach i ustaleniu, że jak wróci, to porozmawiamy raz jeszcze. Dla mnie to będzie finalna rozmowa, on z kolei myśli, że do czegoś mnie przekona. Usłyszałam jeszcze, że to niesprawiedliwe, że rzuciłam go tak łatwo, że tak łatwo przyszła mi decyzja i tak jednoznacznie klamka zapadła.
Wyrzucił mi, że jestem zbyt zasadnicza, że podjęłam tę decyzję zbyt łatwo, nie biorąc pod uwagę, że on się chciał też postarać (no, całe 9 miesięcy bez pierwszych może 4 widziałam jak się "starał"), nie biorę pod uwagę tego, że ludzie się zmieniają.
Spoko, a czy on cokolwiek bierze pod uwagę? Doskonale wie, że koncertowo wszystko spieprzył, i teraz nagle, jak zaczynam być szczęśliwa - i sama ze sobą i szukając szczęścia z kimś innym, się obudził.

[pogubiona88]

Napisane przez ulicznica

Przed pierwszym spotkaniem rozmawialiśmy dosłownie raz - przypomniał mi, że to był raz, sama byłam zaskoczona, bo wydawało mi się, że więcej
To była szybka, ale właściwa decyzja.
Jestem mu teraz wdzięczna za to, że mnie nie olał, nie pomyślał, że jest jakimś kołem ratunkowym, bo z innymi mi nie wyszło.
Ma takie fajne kręcone włosy, w sam raz do miziania i takie dobre oczy, i lekkie zmarszczki wokół, kiedy się uśmiecha... No i słuszny wzrost, 1,90 wzrostu.
Dla mnie jest strasznie pociągający. A nie pamiętam już, kiedy o kimkolwiek tak pisałam.





Na razie kwiczę z zachwytu

Dzwoniłam wczoraj do eksa złożyć mu życzenia.
Skończyło się na wzajemnych pretensjach i ustaleniu, że jak wróci, to porozmawiamy raz jeszcze. Dla mnie to będzie finalna rozmowa, on z kolei myśli, że do czegoś mnie przekona. Usłyszałam jeszcze, że to niesprawiedliwe, że rzuciłam go tak łatwo, że tak łatwo przyszła mi decyzja i tak jednoznacznie klamka zapadła.
Wyrzucił mi, że jestem zbyt zasadnicza, że podjęłam tę decyzję zbyt łatwo, nie biorąc pod uwagę, że on się chciał też postarać (no, całe 9 miesięcy bez pierwszych może 4 widziałam jak się "starał"), nie biorę pod uwagę tego, że ludzie się zmieniają.
Spoko, a czy on cokolwiek bierze pod uwagę? Doskonale wie, że koncertowo wszystko spieprzył, i teraz nagle, jak zaczynam być szczęśliwa - i sama ze sobą i szukając szczęścia z kimś innym, się obudził.

A wie że się z kimś spotykasz?

My gadamy właśnie okropnie dużo i aż się boję, że jak się spotkamy to nie będzie o czym :P

[behemotkot]

Napisane przez paputek00

Dziewczyny napisałam do niego. Nie chciałam naciskać na spotkanie (zresztą potem napisał że od świąt leży w domu na antybiotykach), więc zagadałam na fb.
Napisałam że warto byłoby wyjaśnić sytuację, bo nie chciałabym żebyśmy dalej udawali że się nie znamy. Po tych słowach napisał, że mam rację i że to jego wina więc przeprasza, że tak mnie traktował.
Przeprosiłam za swoje zachowanie, powiedziałam że to był trudny okres i wstydzę się tego jaka byłam. On dodał, że też nauczyłam go paru rzeczy, że niekiedy miałam rację.
To co mnie najbardziej zabolało to słowa "nie odzywałem się, bo ani przez moment nie chciałem do tego wracać. bez przetrawienia i przemyślenia tego". Stwierdził, że chyba oboje się ogarnęliśmy i mimo wszystko były dobre momenty. Pogadaliśmy jeszcze chwilę o pierdołach po czym pozegnalam się sugerując żeby dał znać jeśli bedzie potrzebował czegoś w związku z chorobą, bo nadal mieszkam blisko. Podziękował i tyle.

Jest mi trochę lżej, wiem że dalej będę do niego wzdychać ale mam świadomość że zachowałam sie z klasą, że wyszłam na normalną, rozsądną dziewczynę. Ani przez chwilę nie pisałam o tym że mi źle, że tęsknię. Jestem dumna.

brawo, nasi byli to też ludzie

[ulicznica]

Napisane przez pogubiona88

A wie że się z kimś spotykasz?

My gadamy właśnie okropnie dużo i aż się boję, że jak się spotkamy to nie będzie o czym :P

Z nikim oprócz niego na obecną chwilę się nie widuję, jakoś inni przestali mnie interesować
To samo słyszę z drugiej strony - że nigdy nie poznał kogoś takiego jak ja, nigdy nie był na takiej randce, że jestem piękną buraczaną damą (mój nick) , że przygotowywał się na koniec randki o 20.00 max. (a tymczasem w domach byliśmy o 4 rano ), spisał w ogóle na straty cały ten portal.
Ja też właściwie pomyślałam, że jeśli już i z nim się nic nie uda, to kończę z tą całą sympatią

Jeśli oboje jesteście sobą nawzajem zainteresowani, to będzie o czym rozmawiać, zapewniam.
Były i takie osoby, z którymi, żeby ten kontakt utrzymać, musiałam wymyślać jakieś sensowne pytania do rozmowy na poczekaniu - ale wiem, że jak już muszę robić w ten sposób, to nie ma to sensu.

[pogubiona88]

Napisane przez ulicznica

Z nikim oprócz niego na obecną chwilę się nie widuję, jakoś inni przestali mnie interesować
To samo słyszę z drugiej strony - że nigdy nie poznał kogoś takiego jak ja, nigdy nie był na takiej randce, że jestem piękną buraczaną damą (mój nick) , że przygotowywał się na koniec randki o 20.00 max. (a tymczasem w domach byliśmy o 4 rano ), spisał w ogóle na straty cały ten portal.
Ja też właściwie pomyślałam, że jeśli już i z nim się nic nie uda, to kończę z tą całą sympatią

Ja też chwilowo zawiesiłam działalność tam...
Własnie się umawiamy,ale prawdopodobnie dopiero na przyszły tydzień

[behemotkot]

Napisane przez Madam Coco

Załamałam się. Ryczę jak najęta i cała się trzęsę... po długiej rozmowie z przyjaciółką myślałam, że jakoś dam radę i w sumie już się przekonałam do tego, ale się myliłam.

11 nieodebranych i wiadomość w stylu "wczoraj tyle wydzwaniałaś a dzisiaj nie chcesz odebrać?" oddzwoniłam, zimna rozmowa na temat tego, że mam nie pisać do jego znajomych (wczoraj napisałam) czy z nim wszystko ok, bo ma potem dziwne telefony... Ryczę jak bóbr. Nie dam rady, jak tak można?!

<głaszcze>
no niestety tak to własnie jest. trzeba się wypłakać.

ja wydzwaniałam z 15 razy,żeby złożyć mu życzenia noworoczne, a on co? siedział w podziemnej knajpie ze znajomymi i nawet nie wyściubił nosa,żeby sie odezwać, chociaż naszego kolegę, z którym był na to było stać.
A on dzisiaj rano mi napisał,że fajnie sie bawił i jakaś dziewczyna mu pokazywała, czy tam tłumaczyła jak sie tańczy na rurze. Sorry, zawiodłam się bardzo, teraz wiem, że nic dla niego nie znaczę.
I tak oto zacząl mi sie 2013 rok, a miałam nadzieję na lepszy początek...

[Vandaris]

Napisane przez behemotkot

<głaszcze>
no niestety tak to własnie jest. trzeba się wypłakać.

ja wydzwaniałam z 15 razy,żeby złożyć mu życzenia noworoczne, a on co? siedział w podziemnej knajpie ze znajomymi i nawet nie wyściubił nosa,żeby sie odezwać, chociaż naszego kolegę, z którym był na to było stać.
A on dzisiaj rano mi napisał,że fajnie sie bawił i jakaś dziewczyna mu pokazywała, czy tam tłumaczyła jak sie tańczy na rurze. Sorry, zawiodłam się bardzo, teraz wiem, że nic dla niego nie znaczę.
I tak oto zacząl mi sie 2013 rok, a miałam nadzieję na lepszy początek...

Oj, współczuję Nie chciałabym się czegoś takiego dowiedzieć, zabolałby mocno. Dlatego właśnie uważam, że lepiej nie mieć kontaktu, bo w przeciwnym razie takie rewelacje są nieuniknione.

[anoska]

mi z P. (poznanym na sympatii) oprócz kilku spotkań nic nie wyszło, a on się zakochał. Swoim zachowaniem, sposobem bycia, zerowymi ambicjami skreślił siebie całkowicie (dopiero po jakimś czasie to wyszło) i nie mam serca kopnąć go w a już dawno powinnam. Męczy mnie, swoją osobą, ciągłym smutkiem, bo nie tęsknię za nim, nie chcę wejść na skype, nie czuję tego co on.

Z T. było burzliwie i niewinnie, jak nastoletnie miłostki, ale skończyło się. Okazał się straszliwym kochasiem, bo w poniedziałek był ze mną, całował, przytulał, to samo kilka dni wcześniej, a tydzień później mówi mi, że zakochał się w swojej koleżance, z którą odnowił kontakt kilka dni wcześniej poczułam się oszukana i zdradzona, ale cóż...

Teraz jest M, mój pacjent. Poznałam go na I roku studiów podczas praktyk w szpitalu. Odnalazł mnie wtedy na nk (mieliśmy identyfikatory) i tak to się zaczęło. Spotkaliśmy się raz i zerwałam kontakt, bo przestraszyłam się uczuć, związków, wtedy byłam po traumatycznych przeżyciach. Po 3 latach odezwałam się do niego. Wielokrotnie szczerze rozmawialiśmy, ciężko było, żegnaliśmy się kilkakrotnie, aż w końcu obrót o 180*, spotykamy się w poniedziałek.