Kobiety mężczyzn mundurowych:) - część już IV

[Flower23]

Hej

Chyba dołączę tutaj, bo coś mi się zdaje, że też przyjdzie mi żyć z żołnierzem.... na razie początki, czekam na jego urlop....

[Tigris]

Napisane przez przytuLaska

Dziewczyny,

piszę, bo mi smutno i głupio, że tak bezsensownie zniknęłam. Nic takiego by się nie zadziało, gdyby nie to, że jakiś czas temu miałam awanturę pt. ,,zabraniam Ci czytać forum, pisać na forum, masz wszystko skasować, sprawdzę to".

Nie wiem, P., czy nadal tu zaglądasz, ale jeśli tak, to wstydź się.

Pozdrawiam Was serdecznie, życzę też rozsądku u Waszych TŻ'ów. Powiedzcie mi tylko, czy któryś z Waszych Wojskowych wpadłby na pomysł, że czytanie forum dziewczyn żołnierzy może skłonić Was do rozstania? o to głównie była cała awantura, ale już nieaktualna, na szczęście.

Pomijając już fakt bezczelnego zaglądania w Twoje prywatne konto, to tak jakbyś Ty mu zabroniła rozmawiać z kumplami "bo namawiają go do rozstania":/
Bardzo nie w porządku...



Też mnie dawno tu nie było
Teraz mój TŻ jest na praktykach, a ja na zgrupowaniach, więc nawet tak bardzo nie odczuwam tej rozłąki
Na wakacje polecieliśmy do Gruzji na 5 tygodni, ale to wciąż za mało

[FarFromHere]

Ja tez się melduje! Przyznaję się że nie zagladałam tutaj bo praca, 8 godzin przed komputerem i w domu już nie moge na tego mojego laptopa patrzeć

Wiecie co, jakby mi mój TŻ powiedziała że mam tu nie pisać to bym go wyśmiała chyba... Nie piszemy tutaj przecież nic, czego pisac się nie powinno.

Ja za to zaczynam się stresować trochę bo krążą słuchy że przydział etatów w szkole TŻ już niedługo! I powtarzam sobie ciągle "byle nie jakaś mieścina w lesie, byle blisko cywilizacji", mam nadzieję że to pomoże

Tak a'propos pytanie do Was: czy z okazji promocji oficerskiej wręcza sie jakieś prezenty, a raczej upominki?

EDIT: Zapomniałam o najwazniejszej rzeczy! Chwale sie wszystkim to i Wam się pochwalę. Leciałam szybowcem pierwszy raz w życiu! Mój TŻ mi od 3 lat obiecywał, myślałam że już nigdy nie doczekam a tu taka niespodzianka

[Flower23]

Napisane przez FarFromHere

Ja tez się melduje! Przyznaję się że nie zagladałam tutaj bo praca, 8 godzin przed komputerem i w domu już nie moge na tego mojego laptopa patrzeć

Wiecie co, jakby mi mój TŻ powiedziała że mam tu nie pisać to bym go wyśmiała chyba... Nie piszemy tutaj przecież nic, czego pisac się nie powinno.

Ja za to zaczynam się stresować trochę bo krążą słuchy że przydział etatów w szkole TŻ już niedługo! I powtarzam sobie ciągle "byle nie jakaś mieścina w lesie, byle blisko cywilizacji", mam nadzieję że to pomoże

Tak a'propos pytanie do Was: czy z okazji promocji oficerskiej wręcza sie jakieś prezenty, a raczej upominki?

EDIT: Zapomniałam o najwazniejszej rzeczy! Chwale sie wszystkim to i Wam się pochwalę. Leciałam szybowcem pierwszy raz w życiu! Mój TŻ mi od 3 lat obiecywał, myślałam że już nigdy nie doczekam a tu taka niespodzianka

O kurde! To musiała być niezła frajda Mój to mi może co najwyżej zafundować wystrzał rakiety :P

[FarFromHere]

Cześć dziewczyny, widze że w wątku cisza... Przyszłam do Was zapłakać nad własnym losem, mój TŻ miał ostatnio rozdanie etatów w szkole. Tragedia, jestem załamana i płaczę już 2gi dzień. Cały czas mam jeszcze nadzieję, że jest to tylko zły sen i że wcale wcale nie dostał przydziału 750 km od domu...

Szczerze mówiąc to ja nie wiem co mam zrobić, to naprawdę jest spełnienie najczarniejszego scenariusza

[aassiiaa1988]

Napisane przez FarFromHere

Cześć dziewczyny, widze że w wątku cisza... Przyszłam do Was zapłakać nad własnym losem, mój TŻ miał ostatnio rozdanie etatów w szkole. Tragedia, jestem załamana i płaczę już 2gi dzień. Cały czas mam jeszcze nadzieję, że jest to tylko zły sen i że wcale wcale nie dostał przydziału 750 km od domu...

Szczerze mówiąc to ja nie wiem co mam zrobić, to naprawdę jest spełnienie najczarniejszego scenariusza

masakra też bym się zapłakała na pewno znajdziecie jakieś sensowne rozwiązanie

[Flower23]

Napisane przez FarFromHere

Cześć dziewczyny, widze że w wątku cisza... Przyszłam do Was zapłakać nad własnym losem, mój TŻ miał ostatnio rozdanie etatów w szkole. Tragedia, jestem załamana i płaczę już 2gi dzień. Cały czas mam jeszcze nadzieję, że jest to tylko zły sen i że wcale wcale nie dostał przydziału 750 km od domu...

Szczerze mówiąc to ja nie wiem co mam zrobić, to naprawdę jest spełnienie najczarniejszego scenariusza

Współczuję mnie i G. dzieli ciut mniejsza odległość, ale jak sobie pomyślę, że znowu mam go nie wiadomo ile nie widzieć, to mnie trafia.

[FarFromHere]

Napisane przez aassiiaa1988

masakra też bym się zapłakała na pewno znajdziecie jakieś sensowne rozwiązanie

Tak naprawdę to rozwiązania są dwa... Moge wyprowadzić się z TŻ - problem w tym że tam dla mnie nie będzie pracy ani możliwości rozwoju, tak, sprawdzałam, szukałam - wiem że z tym bedzie problem. Moge zostać w Krakowie - ale bez TŻ, niestety nie wyobrazam sobie kolejnych lat w związku na odległość i to taką, 3.5 roku tak żyliśmy i ja już po prostu więcej nie dam rady

Po prostu, zagubiłam się i nie mam pojecią co robić. Mój TŻ też nie jest dla mnie wsparciem, niestety nie chce dyskutować, nie chce pomagać mi szukać jakiejś możliwości pracy tam. Tłumacze to sobie tym że sam nie jest zadwolony z tego gdzie go rzucili, ale ja na jego miejscu robiłabym wszystko zeby druga połówka się wyprowadziła razem ze mną...

[przytuLaska]

Far, strasznie Ci współczuję...jeżeli to Mazury czy Podlasie i będziesz chciała podać na priv Twoją branżę, to może coś doradzę (Podlasie i Mazury to moje pierwsze skojarzenie,jak przeczytałam 750km od Krakowa, ale pewnie się mylę, bo po zastanowieniu - nie kojarzę niczego lotniczego w swojej okolicy). Daj czas sobie i TŻ'owi na ochłonięcie, nie musisz wyprowadzać się od razu. TŻ tam pojedzie, rozejrzy się i może przygotuje dla Ciebie jakąś bazę, żebyście mogli żyć tam razem. Trzymam kciuki!

[Rumba88]

FarFromHere Może To co napisze będzie brutalne, ale i sytuacja nie jest różowa.
Nie głupie Ci myśli do głowy przychodzą. Jeśli to Ty zostawiasz swoja karierę, która jak podczytuje zaczyna się fajnie kręcić, to on powinien docenić to poświęcenie. Wiem że oni nie mają pojęcia ile to znaczy. A znaczy bardzo wiele. Jeśli po tylu latach razem i w obliczu sytuacji w jakiej zostałaś postawiona on się nie oświadczył, to czy jest sens zostawiać całe dotychczasowe życie? Do tego wszystkiego on nie chce rozmawiać. Może pojedziesz i będzie wam cudownie, ale co jeśli nie będzie? Ty sfrustrowana brakiem pracy, on dalej nie będzie Cie wspierał, a wtedy co? Wielki powrót.
Mnie także przeraża wizja życia na "czyimś garnuszku", zwłaszcza że kocham swoja pracę. Taki brak zaangażowania chłopaka raczej już nasunął by mi odpowiedz.

Mam nadzieje że sytuacja się rozwiąże

[FarFromHere]

przytuLaska No podlasnie ani nie Mazury... Polskie morze. Ja bardzo lubię morze ale nie na tyle żeby mieszkać w miejscowości gdzie jakiekolwiek życie istnieje tylko w lecie.

Rumba88 Mój TŻ kiedyś stwierdził ze oswiadczy się dopiero jak ze sobą troche pomieszkamy. Wizaj "próbowania" na drugim końcu Polski mnie nie przekonuje. Poza tym mam wrażenie że on nie ma potrzeby o tym rozmawiac bo on i tak nie ma żadnego wyboru i musi pojechać, a to czy ja z nim pojadę czy nie zalezy ode mnie a on nie chce mi nieczego sugerować. I nie jestes jedyną osobą którą ta sytuację ocenia bardzo ostro i dosadnie. W Krakowie mam większe szanse na rozwój, a w końcu nie sama miłością człowiek żyje. Zreszta nie po to studiowałam 5 lat (naprawde studiowałam i się uczyłam) po to żeby robić coś do czego czały mój wysiłek nie był potrzebny. Boję się że tam bez pracy stane się sfrustrowana i cąłymi dniami będe siedzieć sama w domu bez zajęcia. Zresztą mam we włąsnym domu taki przykład - moja mama, która wyprowadziła się wprawdzie jedynie 100 km od swojego domu, nigdy nie odnalazła się w Krakowie (brak znajomych, do tego wypadła z rynku pracy po zamknięciu firmy w której pracowała i urodzeniu dzieci).

[Rumba88]

FarFromHere Może postaw go pod ścianą? Powiedz ze narazie nie zamierzasz rzucać pracy bo nie widzisz żeby zależało mu na Twoim wyjeździe, zobacz co powie i jeśli pojedzie czy będzie tęsknił, dzwonił, czy będzie próbował Cię ściągnąć do siebie? Nie można zupełnie poświęcić się dla faceta kiedy z jego strony nie ma pełnego zaangażowania w związek. Wiem ze decyzja ciężka i głupio gdyby naciskał ale taki zupełny brak reakcji? Gdyby powiedział " Kocham Cie, bardzo chciałbym żebyś pojechała ale ostateczna decyzja należy do Ciebie" to ja rozumiem. Nie rób nic pochopnie. Myślę, że jak pojedzie i posiedzi tam trochę sam, to szybko zapragnie Cię ściągnąć.

Czekam na wieści o decyzji i trzymam kciuki za Twoja asertywność.

[przytuLaska]

Far, jak leci? Poukładaliście sobie plany na najbliższą przyszłość?

I co dzieje się u pozostałych Dziewczyn?

[Flower23]

Napisane przez przytuLaska

Far, jak leci? Poukładaliście sobie plany na najbliższą przyszłość?

I co dzieje się u pozostałych Dziewczyn?

Mój TZ czeka na rozkaz i przeniesienie. Nadal nie wiem, kiedy się zobaczymy.

[FarFromHere]

Póki co plan jest taki (o ile można to nazwać planem) że mój TŻ wyjeżdża za miesiąc i "ogrania" jakieś mieszkanie, podpytuję o pracę dla mnie no i ja kiedyś do niego dołączam... Nie jest to dla mnie zbyt przekonywujące ale co zrobić...

[loveemptypeople]

Napisane przez przytuLaska

Far, jak leci? Poukładaliście sobie plany na najbliższą przyszłość?

I co dzieje się u pozostałych Dziewczyn?

Mój tż na kolejnym poligonie, nawet nie jest w stanie ze mną być w kontakcie bo podobno są "podsłuchiwani" co jest dla mnie debilizmem.... Mieszkać w namiotach bez bieżącej wody, dobrego ogrzewania i stałego dostepu do prądu - dwa tygodnie - survival na pełnej

Napisane przez FarFromHere

Póki co plan jest taki (o ile można to nazwać planem) że mój TŻ wyjeżdża za miesiąc i "ogrania" jakieś mieszkanie, podpytuję o pracę dla mnie no i ja kiedyś do niego dołączam... Nie jest to dla mnie zbyt przekonywujące ale co zrobić...

Moim zdaniem to dobry plan, coś przynajmniej "ogarniacie razem", zobaczycie, moze akurat wszystko sie uda, trzymam kciuki

[FarFromHere]

loveemptypeople dzieki

Wczoraj miałam wycieczkę do Warszawy na promocję mojego TŻ no i ja, którą mało co wzrusza pod względem pokazywania emocji, normalnie miałam łzy w oczach, dumna byłam z tego mojego mężczyzny No i jestem z nowa gwiazdą telewizji, przyłapała go kamera :P A zaraz do mnie przyjdzie i dostanie swój oficerski prezent

[FarFromHere]

Widzę że wątek umarł...Wpadłam do Was na chwilę, przekazać informację ze niestety już nie jestem kobietą mundurowego. Wiecie, mój związek od zawsze był "trudny" a odległość tylko wszystko pogarszała. Do tej pory wydawało mi się że miłość wszystko przezwycięży ale chyba są pewne rzeczy których po prostu nie da się przeskoczyć choćby nie wiem jak bardzo się chciało i próbowało. Inna kwestia jest taka ze obie strony muszą chcieć...

W każdym razie obiecuję ze bedę Was tutaj odwiedzać

[aassiiaa1988]

Far przykro mi ale widocznie tak miało być.. czasami miłość to za mało.. ja wychodzę z założenia, ze jeśli ktoś ma być ze sobą to będzie, mimo wszystko, a jeśli nie to nie...

[FarFromHere]

aassiiaa1988 dzięki rozstania są nieco dziwne, tzn. dowiedziałam się jak mało ludzi w nas wierzyło... Ja wierzyłam bardzo długo, ale przyszedł moment kiedy i ja przestałam. Ale Wam moje drogie mundurówki życzę żebyście potrafiły pokonywać te wszystkie trudności, które są stawiane przed Wami i Waszymi TŻami

[przytuLaska]

Far, bardzo mi przykro...

No i przyznam się, że też nie jestem już kobietą mundurowego.

[zakonna]

Kurde dziewczyny. Przykro czytać ze wam nie wyszło

[aassiiaa1988]

Dzień dobry

Wysłane z mojego GT-S7580 przy użyciu Tapatalka

[przytuLaska]

Napisane przez FarFromHere

aassiiaa1988 dzięki rozstania są nieco dziwne, tzn. dowiedziałam się jak mało ludzi w nas wierzyło... Ja wierzyłam bardzo długo, ale przyszedł moment kiedy i ja przestałam. Ale Wam moje drogie mundurówki życzę żebyście potrafiły pokonywać te wszystkie trudności, które są stawiane przed Wami i Waszymi TŻami

Wiem, co czujesz, Far. Jak to nagle nikt w ten związek nie wierzył i każdy widział to, czego ja nie widziałam.

"chyba są pewne rzeczy których po prostu nie da się przeskoczyć choćby nie wiem jak bardzo się chciało i próbowało" --> dokładnie tak to działa. Miłość miłością, żadne uczucia przecież nie mijają z dnia na dzień, ale jeśli coś ciągle nie gra, to nie warto tego reanimować.

[vonka7]

[niezapominaczka]

Przyszło mi żyć z żołnierzem...
ciężko jest przeglądam wątek i widzę, że wiele z Was ma podobne odczucia.. mój jest we Wrocławiu
Mój tż jest bardzo skryty.. nie powiedział mi na początku czym się zajmuje.. bardzo długo wątpiłam w fakt, że jest wojskowym.. nie widziałam go jeszcze w mundurze.

[zakonna]

Co wy z tym, że ciężko? dlaczego ciężko? Co Ci przeszkadza w jego zawodzie?

[mariamarysienka]

Napisane przez niezapominaczka

Przyszło mi żyć z żołnierzem...
ciężko jest przeglądam wątek i widzę, że wiele z Was ma podobne odczucia.. mój jest we Wrocławiu
Mój tż jest bardzo skryty.. nie powiedział mi na początku czym się zajmuje.. bardzo długo wątpiłam w fakt, że jest wojskowym.. nie widziałam go jeszcze w mundurze.

Studiuje w szkole oficerskiej? Mój Tż tam jest

Ja już się przyzwyczaiłam. Początki faktycznie ciężkie, bo różnie jest z przepustkami, ale jak związek jest silny, to choćby skały s*ały, to i tak się przetrwa Wiem coś o tym, bo my już jesteśmy razem ponad 4 lata, z czego ponad 3 na odległość i nie wyobrażamy sobie życia bez siebie. To, że przetrwaliśmy najgorszy okres, jeszcze bardziej nas umocniło.

[niezapominaczka]

Napisane przez zakonna

Co wy z tym, że ciężko? dlaczego ciężko? Co Ci przeszkadza w jego zawodzie?

bywa bardzo zmęczony i zdenerwowany.. w sumie szanuję jego pracę, ale widzę, że jest mu trudno

Napisane przez mariamarysienka

Studiuje w szkole oficerskiej? Mój Tż tam jest

Ja już się przyzwyczaiłam. Początki faktycznie ciężkie, bo różnie jest z przepustkami, ale jak związek jest silny, to choćby skały s*ały, to i tak się przetrwa Wiem coś o tym, bo my już jesteśmy razem ponad 4 lata, z czego ponad 3 na odległość i nie wyobrażamy sobie życia bez siebie. To, że przetrwaliśmy najgorszy okres, jeszcze bardziej nas umocniło.

nie, nie studiuje.. pracuje w jednostce (tak mówi)

Jakkolwiek głupio to zabrzmi.. jesteśmy krótko razem (ponad miesiąc).. moja koleżanka spotykała się z chłopakiem i on jej wciskał kit, że pracuje w wojsku.. a pracował w jednym z zakładów we Wrocławiu oszukiwał ją bardzo długo... potem dziwnym trafem ja poznałam mojego TŻ, który powiedział mi, że pracuje w jednostce.. i tak tez gdzieś z tyłu głowy mam tą myśl "czy, aby na pewno on tam pracuje?" paranoja jak nic

[zakonna]

Ja rozumiem, że zmęczony i zdenerwowany, ale taki to jest człowiek po każdej pracy przecież. Zdenerwowany i wyżywa się na Tobie czy co?