Adopcja - wątek zbiorczy

[ukrycior]

Napisane przez justysd

Ukryciorku - bardzo się zaczytałam w Twój wątek i niejednokrotnie wzruszyłam.... Ja w sierpniu w końcu będę miała Małża na papierku. Bardzo chcę mieć dzieci -ale trochę się boję... tyle teraz par stara się bez skutku... Ciężko mi powiedzieć czy zdecydowałabym się na adopcję. Dlatego podziwiam Ciebie - chcesz uchronić swe biologiczne dzieci przed cierpieniem a obdarzyć dozgonną miłością porzucone Skarby. Nie wyobrażam sobie jak można oddać dziecko.... Ty robisz rzecz piękną Życzę cierpliwości, spokojnego oczekiwania a później to już tylko radości i nieskończonej miłości

Dziewczyny, zawsze jak słyszę lub czytam takie słowa jest mi niewypowiedzianie ciepło na sercu, dziękuję bardzo.

[SlodkoOstra]

Pozdrawiam i ŻYCZĘ ODWAGI.

[ukrycior]

Napisane przez SlodkoOstra

Pozdrawiam i ŻYCZĘ ODWAGI.

Dziękuję. A dlaczego odwagi?

[Pomidora]

Ukryciorku, szczujesz mnie Co widzę, że coś napisałaś, to z zapartym tchem włączam stronę z nadzieją, że będą widniały na niej twoje słowa, że dzidziuś już jest i czeka tylko na odebranie Trzymam ciagle kciuki

[ukrycior]

Napisane przez Pomidora

Ukryciorku, szczujesz mnie Co widzę, że coś napisałaś, to z zapartym tchem włączam stronę z nadzieją, że będą widniały na niej twoje słowa, że dzidziuś już jest i czeka tylko na odebranie Trzymam ciagle kciuki

Nie tak szybko, nie ma co się napalać. Na szczęście ostatnio jestem zawalona pracą po sam czubek głowy i nie zastanawiam się, nie analizuję. Oczywiście przychodzą mi takie myśli do głowy: kiedy i gdzie? Za ile? Gdzie mnie zaskoczy ten telefon? Nawet dziś w szatni po treningu o tym myślałam. Ale nie jakoś rozpaczliwie i tęsknie, po prostu przebiegła mi po głowie taka myśl. Myślę, że święta i kontakt z siostrzeńcami to będzie kolejna okazja, żeby się podręczyć trochę w duchu. Ale ogólnie czas biegnie jak szalony i jest bliżej niż dalej, prawda?

[DAnia]

Napisane przez ukrycior

Nie tak szybko, nie ma co się napalać. Na szczęście ostatnio jestem zawalona pracą po sam czubek głowy i nie zastanawiam się, nie analizuję. Oczywiście przychodzą mi takie myśli do głowy: kiedy i gdzie? Za ile? Gdzie mnie zaskoczy ten telefon? Nawet dziś w szatni po treningu o tym myślałam. Ale nie jakoś rozpaczliwie i tęsknie, po prostu przebiegła mi po głowie taka myśl. Myślę, że święta i kontakt z siostrzeńcami to będzie kolejna okazja, żeby się podręczyć trochę w duchu. Ale ogólnie czas biegnie jak szalony i jest bliżej niż dalej, prawda?

Dokładnie, z każdym dniem jest bliżej I właśnie tak trzeba myśleć Trzymam mocno kciuki, żeby to "bliżej" było jak najkrótsze
Pozdrawiam

[ukrycior]

Napisane przez DAnia

Dokładnie, z każdym dniem jest bliżej I właśnie tak trzeba myśleć Trzymam mocno kciuki, żeby to "bliżej" było jak najkrótsze
Pozdrawiam

Każde kciuki na wagę złota.

Ależ ten wątek ma wiele czytających.

[Pomidora]

Napisane przez ukrycior

Nie tak szybko, nie ma co się napalać. Na szczęście ostatnio jestem zawalona pracą po sam czubek głowy i nie zastanawiam się, nie analizuję. Oczywiście przychodzą mi takie myśli do głowy: kiedy i gdzie? Za ile? Gdzie mnie zaskoczy ten telefon? Nawet dziś w szatni po treningu o tym myślałam. Ale nie jakoś rozpaczliwie i tęsknie, po prostu przebiegła mi po głowie taka myśl. Myślę, że święta i kontakt z siostrzeńcami to będzie kolejna okazja, żeby się podręczyć trochę w duchu. Ale ogólnie czas biegnie jak szalony i jest bliżej niż dalej, prawda?

O rany, to ja cię podziwiam, bo ja to "w gorącej wodzie kąpana jestem" - od razu bym chciała wszystko i czekanie to dla mnie mordęga Ale to dobrze, że ty tak spokojnie starasz się do tego podchodzić, gorzej, jak byś taki niecierpliwy charakterek miała jak ja
A dużo czytających, bo tyle osób cieplutko o tobie myśli i trzyma kciuki za waszą rodzinkę

[ukrycior]

Napisane przez Pomidora

O rany, to ja cię podziwiam, bo ja to "w gorącej wodzie kąpana jestem" - od razu bym chciała wszystko i czekanie to dla mnie mordęga Ale to dobrze, że ty tak spokojnie starasz się do tego podchodzić, gorzej, jak byś taki niecierpliwy charakterek miała jak ja
A dużo czytających, bo tyle osób cieplutko o tobie myśli i trzyma kciuki za waszą rodzinkę

Tak sobie właśnie pomyślałam, że to duży test cierpliwości, ale nas uprzedzono o tym na początku starań, więc czas już był przywyknąć. Na początku takie stwierdzenie: musicie czekać wywoływało tylko bunt. Mój mąż nie wierzył w to, mówił, że tak nas specjalnie nastawiają, że to taka próba. Ale teraz już wie, że po prostu czekamy i już, a właściwy czas nadejdzie.

Dziękuję raz jeszcze wszystkim za tą aurę dobrych myśli, którą odczuwam bardzo mocno.

[ilonkaczapela]

Ukryciorku, to, że tak dobrze reagujesz na czas, który musicie jeszcze wytrzymać świadczy bardzo dobrze o twojej świadomości macierzyńskiej Gdybyś się napalała i męczyła myślami non stop, to chyba mogłoby to później kiepsko wpłynąć na wychowywanie dziecka, prawda? Tak sobie myślę, że jeżeli ktoś nie może się doczekać czegoś, to ma później w związku z tym większe wymagania, kiedy już osiągnie swój cel. Może wyobrażenia to lepsze słowo. Kiedy się już czeka jak na szpilkach to wtedy dziecko powinno "bardziej wynagradzać" to czekanie, a to byłoby niezdrowym myśleniem Bo dziecko to dziecko i nie wychowuje się go dla siebie tylko dla niego

[alice86]

Napisane przez Pomidora

Ukryciorku, szczujesz mnie Co widzę, że coś napisałaś, to z zapartym tchem włączam stronę z nadzieją, że będą widniały na niej twoje słowa, że dzidziuś już jest i czeka tylko na odebranie Trzymam ciagle kciuki

Mam tak samo
Za każdym razem wchodzę szybciutko na wątek, kiedy tylko widzę Twoją nową wiadomość Ukryciorku Wychodzi na to, że to my jesteśmy bardziej niecierpliwe niż Ty

[ukrycior]

Napisane przez alice86

Mam tak samo
Za każdym razem wchodzę szybciutko na wątek, kiedy tylko widzę Twoją nową wiadomość Ukryciorku Wychodzi na to, że to my jesteśmy bardziej niecierpliwe niż Ty

To fakt Hihihi.

[Heniutka]

Witaj Ukryciorku,

ja podobnie jak dziewczyny z nadzieją otwieram każdą wiadomość od Ciebie. Ośmielę się nawet napisac ,że czujemy się trochę jak matki chrzestne maluszka Co Wy na to dziewczyny ?
Życzę wszystkiego dobrego i przesyłam tonę optymizmu i dwie tony radosnego spojrzenia na świat - dla Ciebie Ukryciorku i wszystkich

[alice86]

Napisane przez Heniutka

Witaj Ukryciorku,

ja podobnie jak dziewczyny z nadzieją otwieram każdą wiadomość od Ciebie. Ośmielę się nawet napisac ,że czujemy się trochę jak matki chrzestne maluszka Co Wy na to dziewczyny ?
Życzę wszystkiego dobrego i przesyłam tonę optymizmu i dwie tony radosnego spojrzenia na świat - dla Ciebie Ukryciorku i wszystkich

Ja w każdym bądź razie chętnie posłużę radą i własnym doświadczeniem w razie potrzeby

[ukrycior]

Napisane przez Heniutka

Witaj Ukryciorku,

ja podobnie jak dziewczyny z nadzieją otwieram każdą wiadomość od Ciebie. Ośmielę się nawet napisac ,że czujemy się trochę jak matki chrzestne maluszka Co Wy na to dziewczyny ?
Życzę wszystkiego dobrego i przesyłam tonę optymizmu i dwie tony radosnego spojrzenia na świat - dla Ciebie Ukryciorku i wszystkich

Napisane przez alice86

Ja w każdym bądź razie chętnie posłużę radą i własnym doświadczeniem w razie potrzeby

Jestem jak najbardziej na TAK. Ja chyba naprawdę jestem anielsko cierpliwa. Bo mnie dziś nawet dziewczyny z pracy pytały: kiedy?! A ja na to - nie wiem, moje drogie. Nie wiem.

[rufcia23]

Witajcie...
Jakiś czas temu pisalam tutaj...
Oddalam moją córkę do adopcji ze wskazaniem, nie wiem czy pamiętacie, to bylo w maju zeszlego roku. Minęlo bardzo duzo czasu, bo probowalam zapomniec... Jeśli chcecie i ktoś ze znajomych posiada, w lutowym Twoim Stylu jest moja historia i historia rodziców adopcyjnych. Natomiast 20 kwietnia, poniedzialek, tydzień po świętach na TVN style o godz. 22.00 będzie premierowy odcinek Miasta Kobiet, w którym jestem ja plus rodzice adopcyjni plus, nie wiem jak mam ją nazwać... dziewczynka, którą urodzilam (i jeszcze dziewczyna, ktora również zaufala adopcji ze wskazanie i oddala w ten sposob swoje dziecko, i kobieta, która adoptowala córkę przez ośrodek adopcyjny)Tak jest najbezpieczniej. Obejrzyjcie, mi się wydaje, że warto.
Dla mnie najważniejsze bylo to, że zobaczylam ją po raz pierwszy od 17 maja 2008r., gdy miala trzy dni i oddalam ją jej nowym rodzicom...
Pozdrawiam...

[alice86]

Napisane przez rufcia23

Witajcie...
Jakiś czas temu pisalam tutaj...
Oddalam moją córkę do adopcji ze wskazaniem, nie wiem czy pamiętacie, to bylo w maju zeszlego roku. Minęlo bardzo duzo czasu, bo probowalam zapomniec... Jeśli chcecie i ktoś ze znajomych posiada, w lutowym Twoim Stylu jest moja historia i historia rodziców adopcyjnych. Natomiast 20 kwietnia, poniedzialek, tydzień po świętach na TVN style o godz. 22.00 będzie premierowy odcinek Miasta Kobiet, w którym jestem ja plus rodzice adopcyjni plus, nie wiem jak mam ją nazwać... dziewczynka, którą urodzilam (i jeszcze dziewczyna, ktora również zaufala adopcji ze wskazanie i oddala w ten sposob swoje dziecko, i kobieta, która adoptowala córkę przez ośrodek adopcyjny)Tak jest najbezpieczniej. Obejrzyjcie, mi się wydaje, że warto.
Dla mnie najważniejsze bylo to, że zobaczylam ją po raz pierwszy od 17 maja 2008r., gdy miala trzy dni i oddalam ją jej nowym rodzicom...
Pozdrawiam...

Z chęcią zobaczę ten odcinek, zwłaszcza, że lubię program TVN Style i serię "Miasto kobiet". Musiało Ci zapewne być ciężko podczas tego spotkania... Ale najważniejsze, że Maleńka jest zapewne szczęśliwą dziewczynką od pierwszych dni życia

[szeptanki]

Witajcie... my również czekamy... i po dzisiejszym "rozstaniu" z pewną mamą, pewnie jeszcze przyjdzie nam poczekać... Smutno, ale pewnie się dobrze stało... Ech..

Trudno jest nie tracić Nadziej na Iskierkę... po siedmiu latach walki...
Pozdrawiam wszystkich serdecznie

[rufcia23]

Najpierw byl szok, gdy zobaczylam rodzicow a wraz z nimi Malą... Mimo bólu, warto bylo. Obejrzyjcie! Goraco pozdrawiam

[k4rotk4]

a u mnie dzisiaj jeden z moich podopiecznych poszedł do adopcji
zrobił taki piękny prezent rodzicom na święta

[szeptanki]

Gratuluję i dziecku, i jego rodzicom To naprawdę optymistyczna wiadomość

[rapifen]

"Najbardziej chyba chciałabym maluszka takiego miesiecznego. Chciałabym poznac jak to jest opiekowac sie takim małym bączkiem
z drugiej strony fajnie juz miec takie lekko odchowane np. 4 letnie bo nie ukrywam, ze takie mały niemowlaczek to kupaaa roboty "

eee coo?:OOO to dziecko to jakieś zwierze że możesz sobie przebierać? :OOO jak rodzisz dziecko, nie masz wielkiego wpływu czy to chłopak czy dziewczyna i takie jakie się urodzi takie kochasz. i takie pisanie "chce takie ale wole takie bo z tym mniej roboty" jest troche mało poważne

[santos]

Ja mysle ,ze to sa normalne mysli, ktore sie czlowiekowi nasuwaja. Trudno sie postawic w takiej sytuacji w koncu adopcja to nie jak urodzenie dziecka. A i ci oczekujacy biologicznego potomka mysla, czy bedzie blond po mamie cyz brunetem po tacie, czy bedzie sie duzo darl w nocy itd. To, ze ktos mysli o tak przyziemnyc hsprawach jak zmiana pieluch badz brak przymusu do zmiany to nie znaczy, ze jest nastawiony do posiadania dziecka materialnie.
Poza tym adopcja to zawsze element wybierania. Tak to juz jest

PS Uryciorze pozdro. Ja tez czekam na post z informacja, ze juz macie bobasa

[alice86]

Obejrzałam ten odcinek "Miasta kobiet" o którym niedawno pisała rufcia23 i powiem Wam tylko tyle (nikogo absolutnie tu nie oceniając), że ja bym tak nie potrafiła..

[k4rotk4]

co do 'wybierania' dzieci to pracując w domu dziecka widzę to nacodzień. Rodzice przyjezdżają i oczekują "niebieskookiej,blond włosej dziewczynki" nagle okazuje się, że to jednak brunetka z brązowymi oczami i rodzice rezygnują ;/ dla mnie to nieludzkie. Coś w rodzaju sklepu. Zdarzyło się tak,że rodzice wzięli dziewczynkę, a za 3 dni dzwonią, że chyba ją oddadzą, bo mała nie może sie przystosować Dziecka nie bierze się po to żeby ładnie wyglądać w parku z wózkiem. Przy takich dzieciach z domu dziecka, pokrzywdzonych przez los naprawdę potrzeba wielkiego wysiłku i ogromu pracy.

[alice86]

Napisane przez k4rotk4

co do 'wybierania' dzieci to pracując w domu dziecka widzę to nacodzień. Rodzice przyjezdżają i oczekują "niebieskookiej,blond włosej dziewczynki" nagle okazuje się, że to jednak brunetka z brązowymi oczami i rodzice rezygnują ;/ dla mnie to nieludzkie. Coś w rodzaju sklepu. Zdarzyło się tak,że rodzice wzięli dziewczynkę, a za 3 dni dzwonią, że chyba ją oddadzą, bo mała nie może sie przystosować Dziecka nie bierze się po to żeby ładnie wyglądać w parku z wózkiem. Przy takich dzieciach z domu dziecka, pokrzywdzonych przez los naprawdę potrzeba wielkiego wysiłku i ogromu pracy.

Oburzające jest to, o czym piszesz
Przecież jako rodzice biologicznie też nie mamy możliwości wybierać, jak będzie wyglądało nasze dziecko, więc nie rozumiem jak można robić coś takiego w przypadku adopcji

[DAnia]

Napisane przez k4rotk4

co do 'wybierania' dzieci to pracując w domu dziecka widzę to nacodzień. Rodzice przyjezdżają i oczekują "niebieskookiej,blond włosej dziewczynki" nagle okazuje się, że to jednak brunetka z brązowymi oczami i rodzice rezygnują ;/ dla mnie to nieludzkie. Coś w rodzaju sklepu. Zdarzyło się tak,że rodzice wzięli dziewczynkę, a za 3 dni dzwonią, że chyba ją oddadzą, bo mała nie może sie przystosować Dziecka nie bierze się po to żeby ładnie wyglądać w parku z wózkiem. Przy takich dzieciach z domu dziecka, pokrzywdzonych przez los naprawdę potrzeba wielkiego wysiłku i ogromu pracy.

Dziwi mnie to, co piszesz, bo wydawało mi się, że takie czasy już minęły.... To oczywiste, ze takiego dziecka nie bierze się po to, zeby ładnie z nim wyglądać... Też pracuję w domu dziecka i szczerze mówiąc nie zdarzyła nam się taka sytuacja... Rodzice adopcyjni najczęściej czekają po prostu na dziecko, czasami tylko określają płeć. No i zazwyczaj chcą jak najmniejsze... Widziałam pary, które zachwycały się i rozczulały nad wcale nie "idealnym" dzieckiem...
Choć raz miałam przypadek, że tuż przed spotkaniem z dziewczynką okazało się, że chcieli dziecko z ciemnymi włosami, a to była blondynka. Ale poznali ją i zakochali sie od razu - teraz z tego co wiem są szczęśliwą rodzinką

---------- Dopisano o 20:19 ---------- Poprzedni post napisano o 20:17 ----------

Napisane przez alice86

Przecież jako rodzice biologicznie też nie mamy możliwości wybierać, jak będzie wyglądało nasze dziecko, więc nie rozumiem jak można robić coś takiego w przypadku adopcji

Dokładnie tak... Przy biologicznym dziecku nie mamy też większego wpływu na jego płeć, na to, czy będzie zdrowe... Rodzice adopcyjni mają taką możliwość i w sumie im się nie dziwię, ze z niej korzystają. Ale wygląd to już przesada

[Malla]

Podobnie jak Santos uważam to za normalne myśli. Jestem w takim wieku, że znajomi masowo zakładają rodziny i ciągle słyszę "oby pierwszy był chłopak" albo "oby miało muzyczne zdolności po mamie" albo "niech dziewczynka ma takie śliczne oczy jak mamusia" i nie znaczy to, że jeśli pierwsza będzie dziewczynka, słoń nadepnie jej na ucho i będzie mieć sraczkowate oczy, to jej nie będą kochać, bez przesady...

[k4rotk4]

[QUOTE=DAnia;11998076]Dziwi mnie to, co piszesz, bo wydawało mi się, że takie czasy już minęły.... To oczywiste, ze takiego dziecka nie bierze się po to, zeby ładnie z nim wyglądać... Też pracuję w domu dziecka i szczerze mówiąc nie zdarzyła nam się taka sytuacja... Rodzice adopcyjni najczęściej czekają po prostu na dziecko, czasami tylko określają płeć. No i zazwyczaj chcą jak najmniejsze... Widziałam pary, które zachwycały się i rozczulały nad wcale nie "idealnym" dzieckiem...
Choć raz miałam przypadek, że tuż przed spotkaniem z dziewczynką okazało się, że chcieli dziecko z ciemnymi włosami, a to była blondynka. Ale poznali ją i zakochali sie od razu - teraz z tego co wiem są szczęśliwą rodzinką [COLOR="Silver"]

podobno sam wniosek adopcyjny wygląda jak 'sklep'. (mówie 'podobno' bo nigdy nie widziałam takiego wniosku, słyszałam tylko z opowiadań) zaznacza się, chore/zdrowe, z gwałtu, biologiczni rodzice znani czy nie..itp.
Ja nie mówie, że nie ma rodziców którzy się rozczulają nad dziećmi. W Większości przypadków jest radość, łzy.etc. Pisałam już w tym wątku jak rodzice reagowali kiedy pierwszy raz ujrzeli swoje dziecko.
Mamy chłopca, który ma "małogłowie". Wszystkie sprawy w sądzie ma uregulowane, a niestety na adopcje czeka już rok, (a ma zaledwie 2 latka). I taka jest rzeczywistość, że rodzice adopcyjni nie chcą chorych dzieci

[DAnia]

k4rotk4 co do wniosku adopcyjnego to nawet nie wiedziałam, że gdzieś coś takiego jest. A pracuję też w OAO... Ale wiem, że w każdym ośrodku jest inna procedura, więc może w innych miastach są jakieś wnioski... U nas kandydaci piszą podanie - od siebie, potem się z nimi rozmawia już bardziej szczegółowo. Pytamy oczywiście, co jest dla nich ważne itp.
Niestety tak jak piszesz - praktycznie 100% par czeka na dziecko zdrowe, a maluszki z problemami mają szanse jedynie na adopcję zagraniczną...