Pracy szukamy, ciągle się wspieramy i nigdy nie poddamy! cz. IX

[Koci Pazur]

Napisane przez OliOli

Dołącza do wątku bezrobotny magister 3 miesiące szukam pracy, z marnym skutkiem... Do tej pory zainteresowano się mną w 1 tyko miejscu, pozostali olewka - standardowo z powodu mojego braku doświadczenia (już nie będę pisać co o tym myślę bo krew mnie zalewa). Niestety ledwo zniosłam dzień próbny i z rozstrojem nerwowym wróciłam do domu i szukam dalej No ale jak do sklepu z kosmetykami (5zł/h) wymagają ukończenia kosmetologii/farmacji no to ręcę opadają Coraz poważniej myśle o wyjeździe za granicę

Witaj

Co skończyłaś i czego szukasz? Nie masz żadnego doświadczenia? (praktyki, staże, praca studencka?) Jeśli nie, to może warto poszukać jakiegoś stażu w interesującym Cię kierunku?

[OliOli]

Napisane przez Koci Pazur

Witaj

Co skończyłaś i czego szukasz? Nie masz żadnego doświadczenia? (praktyki, staże, praca studencka?) Jeśli nie, to może warto poszukać jakiegoś stażu w interesującym Cię kierunku?

Skończyłam biotechnologie, pracy w zawodzie w Lublinie nie uświadczysz... Miałam co prawda praktyki studenckie ale wiadomo jak wyglądaly... W sklepach chcą doświadczenia czy choćby umiejętności obsługi kasy, której nie mam... Moje studia były na tyle angażujące ze nie mogłam pracować a weekendy tez miałam zajęte

[Koci Pazur]

Napisane przez OliOli

Skończyłam biotechnologie, pracy w zawodzie w Lublinie nie uświadczysz... Miałam co prawda praktyki studenckie ale wiadomo jak wyglądaly... W sklepach chcą doświadczenia czy choćby umiejętności obsługi kasy, której nie mam... Moje studia były na tyle angażujące ze nie mogłam pracować a weekendy tez miałam zajęte

Nie wiem co robiłaś w weekendy, ale może to się da przełożyć na doświadczenie zawodowe? Mam znajomych w lublinie i słyszałam, że rzeczywiście jest ciężko, ale gdzie nie jest? Trzyma Cię w mieście coś? Jeśli nie, to ślij CV na pracę w zawodzie do innych miast

[GgochaA]

Napisane przez OliOli

Skończyłam biotechnologie, pracy w zawodzie w Lublinie nie uświadczysz... Miałam co prawda praktyki studenckie ale wiadomo jak wyglądaly... W sklepach chcą doświadczenia czy choćby umiejętności obsługi kasy, której nie mam... Moje studia były na tyle angażujące ze nie mogłam pracować a weekendy tez miałam zajęte

Obsługa kasy jest prosta, poza tym każdy sklep ma inną więc i tak na początku musisz za każdym razem ogarniać na nowo. Możesz poprosić jakąś zaprzyjaźnioną sklepikarkę żeby Ci pokazała co i jak, albo zrobić kurs obsługi kasy (są b. tanie i szybkie), jezeli wpisanie tej umiejętności w CV jakoś by Ci pomogło.

Chociaż zgadzam się że jeżeli możesz wyjechać to to zrób, szkoda po biotechnologii marnować się w sklepie.

[OliOli]

Napisane przez GgochaA

Obsługa kasy jest prosta, poza tym każdy sklep ma inną więc i tak na początku musisz za każdym razem ogarniać na nowo. Możesz poprosić jakąś zaprzyjaźnioną sklepikarkę żeby Ci pokazała co i jak, albo zrobić kurs obsługi kasy (są b. tanie i szybkie), jezeli wpisanie tej umiejętności w CV jakoś by Ci pomogło.

Chociaż zgadzam się że jeżeli możesz wyjechać to to zrób, szkoda po biotechnologii marnować się w sklepie.

Jeśli wyjadę to i tak nie będę pracować jako biotechnolog... Mam specyficzną specjalizacje o wąskim zakresie, w niej mam doświadczenie roczne ale co z tego jak wymaga się co najmniej 2 lat i stopnia doktora :/
Co do wyjazdu z Lublina to raczej nie biorę tego pod uwagę jak chodzi o inne miasto w Polsce, mój chłopak tu pracuje a jest obcokrajowcem i wiem jak ciężko będzie mu znaleźć pracę bez znajomości :/

[GgochaA]

Napisane przez OliOli

Jeśli wyjadę to i tak nie będę pracować jako biotechnolog... Mam specyficzną specjalizacje o wąskim zakresie, w niej mam doświadczenie roczne ale co z tego jak wymaga się co najmniej 2 lat i stopnia doktora :/
Co do wyjazdu z Lublina to raczej nie biorę tego pod uwagę jak chodzi o inne miasto w Polsce, mój chłopak tu pracuje a jest obcokrajowcem i wiem jak ciężko będzie mu znaleźć pracę bez znajomości :/

Dlaczego zakładasz że nie będziesz pracować w zawodzie? Masz roczne doświadczenie, więc nawet jeżeli wymagane jest dwuletnie to zawsze możesz porobić jakieś staże i docelowo dążyć właśnie do pracy w zawodzie. Mi by było szkoda skończyć takie studia i nawet nie brać pod uwagę pracy w zawodzie.
Twój chłopak też nie ma doświadczenia? Myślę że w większym mieście byłoby Wam łatwiej razem, nie wiem skąd jest Twój chłopak ale nawet jako native speaker w szkole językowej albo na prywatnych lekcjach mógłby zarabiać na start w innym mieście do czasu znalezienia czegoś innego. Moja koleżanka w całkiem sporym mieście utrzymywała się z takiej pracy przez rok - po prostu spotykała się z osobami, które chcą pogadać z native speakerem i szlifować język.

[OliOli]

Napisane przez GgochaA

Dlaczego zakładasz że nie będziesz pracować w zawodzie? Masz roczne doświadczenie, więc nawet jeżeli wymagane jest dwuletnie to zawsze możesz porobić jakieś staże i docelowo dążyć właśnie do pracy w zawodzie. Mi by było szkoda skończyć takie studia i nawet nie brać pod uwagę pracy w zawodzie.
Twój chłopak też nie ma doświadczenia? Myślę że w większym mieście byłoby Wam łatwiej razem, nie wiem skąd jest Twój chłopak ale nawet jako native speaker w szkole językowej albo na prywatnych lekcjach mógłby zarabiać na start w innym mieście do czasu znalezienia czegoś innego. Moja koleżanka w całkiem sporym mieście utrzymywała się z takiej pracy przez rok - po prostu spotykała się z osobami, które chcą pogadać z native speakerem i szlifować język.

O staż teraz ciężko na nowych zasadach, starałam się o staż na uczelni na której studiowałam, ale nie mają pieniędzy na późniejsze zatrudnienie nawet na okres 3 miesięcy... A mój chłopak mówi po arabsku a to średnio popularny język do nauki. No nic to, będę szukać dalej :/ do tej pory brałam tez pod uwagę gastronomię ale po tym dniu próbnym mam uraz:/

[lazada]

Napisane przez OliOli

O staż teraz ciężko na nowych zasadach, starałam się o staż na uczelni na której studiowałam, ale nie mają pieniędzy na późniejsze zatrudnienie nawet na okres 3 miesięcy... A mój chłopak mówi po arabsku a to średnio popularny język do nauki. No nic to, będę szukać dalej :/ do tej pory brałam tez pod uwagę gastronomię ale po tym dniu próbnym mam uraz:/

Przykro się czyta, że ktoś kto skończył dość trudne i ciekawe studia chce to wszystko zaprzepaścić. Teraz w każdym zawodzie jest trudno, ale Ty się poddajesz już na starcie. A jakie studia skończył Twój chłopak? Zakładam, że jeśli już pracuje w Polsce to zna również polski albo angielski więc chyba nie ma tragedii.

[nelciak]

Napisane przez Apelly

Dlaczego tak nieładnie określiłaś tę miejscowość? :P Kilka lat temu kąpałam się tam na wakacjach

Byłam tam może trochę wcześniej bo z 7 lat temu i jezioro było cholernie brudne Ogolnie miejscowosc tez nie zrobila na mnie mega wrażenia. Moim zdaniem większosc osob jezdzi tam tylko z sentymentu/przyzwyczajenia, bo bylo tam sporo osrodkow pracowniczych.

[d59d305dc966be0c36ab0a8090c919b2e67b5ccd]

Napisane przez OliOli

Jeśli wyjadę to i tak nie będę pracować jako biotechnolog... Mam specyficzną specjalizacje o wąskim zakresie, w niej mam doświadczenie roczne ale co z tego jak wymaga się co najmniej 2 lat i stopnia doktora :/
Co do wyjazdu z Lublina to raczej nie biorę tego pod uwagę jak chodzi o inne miasto w Polsce, mój chłopak tu pracuje a jest obcokrajowcem i wiem jak ciężko będzie mu znaleźć pracę bez znajomości :/

OliOli witaj. Ja jestem spod Lublina i ciebie rozumiem. Ale mam jedno rozwiązanie, może nie brałaś tego pod uwagę? Dojeżdżanie poza Lublin, do mniejszych miast, w sumie nie chcę pisać skąd pochodzę, bo zaraz każdy będzie wiedział, ale wiem dokładnie, że jest popyt na takie osoby po twoim kierunku, nawet bez doświadczenia.
Może poszukaj mniejsze miasta poza Lublinem - 5-15 km dalej?
Chyba, że nie lubisz dojeżdżać, ale weź to pod uwagę

Nie bierz tego do siebie, ale nigdy nie rozumiałam, jak można się ograniczać chłopakiem. Wiele lat dochodziłam do tego punktu, gdzie zrozumiałam, że trzeba być w pewnych dziedzinach egoistką. Jeśli chłopak wie i widzi jaka jest sytuacja, to zrozumie, jeśli wyjedziesz. Nikt nie mówi, że masz rzucać wszystko i uciekać stąd, ale pół roku? rok? podłapać doświadczenie w większym mieście i tutaj wrócić. Wiele osób tak robi. A chyba rok bez chłopaka to nie cała wieczność?

[Koci Pazur]

Napisane przez Jabluszko9

OliOli witaj. Ja jestem spod Lublina i ciebie rozumiem. Ale mam jedno rozwiązanie, może nie brałaś tego pod uwagę? Dojeżdżanie poza Lublin, do mniejszych miast, w sumie nie chcę pisać skąd pochodzę, bo zaraz każdy będzie wiedział, ale wiem dokładnie, że jest popyt na takie osoby po twoim kierunku, nawet bez doświadczenia.
Może poszukaj mniejsze miasta poza Lublinem - 5-15 km dalej?
Chyba, że nie lubisz dojeżdżać, ale weź to pod uwagę

Nie bierz tego do siebie, ale nigdy nie rozumiałam, jak można się ograniczać chłopakiem. Wiele lat dochodziłam do tego punktu, gdzie zrozumiałam, że trzeba być w pewnych dziedzinach egoistką. Jeśli chłopak wie i widzi jaka jest sytuacja, to zrozumie, jeśli wyjedziesz. Nikt nie mówi, że masz rzucać wszystko i uciekać stąd, ale pół roku? rok? podłapać doświadczenie w większym mieście i tutaj wrócić. Wiele osób tak robi. A chyba rok bez chłopaka to nie cała wieczność?

Wiesz, są różni ludzie i różne historie. Ja np nie wyobrażam sobie związku na odległość i wiem, że na mój związek pół roku osobno wpłynęłoby niekorzystnie.

Zależy o czym marzysz. Dla jednych kariera jest najważniejsza, dla innych założenie rodziny z kimś, z kim są 5 lat i już jest tego blisko.

Niemniej OliOli:

Porozmawiaj z facetem o wyprowadzce do Warszawy np. Duże miasto, większe perspektywy pracy w zawodzie lub chociaż koło zawodu dla Ciebie. A on w Wawie spokojnie może być lektorem! Naprawdę są szkoły, które uczą nawet arabskiego. Są ludzie, którzy potrzebują go w kontaktach handlowych i będą potrzebowali prywatnych lekcji. Są firmy, które będą potrzebowały wynająć tłumacza, jeśli nie na stałe, to od czasu do czasu. Co on tutaj robi w ogóle? Może mógłby to tak samo robić w stolicy np?

[nicRu]

Koci Pazur, masz rację, to w dużej mierze kwestia wychowania. Problem w tym, że nasi rodzice byli wychowywani w sposób nieodpowiadający dzisiejszym czasom, my także... Dziś jest inaczej niż kiedyś: magisterka niewiele znaczy bo na uczelnie przyjmowani są ludzie którzy dawno temu nie zdali by do liceum, nie ma szans by kobieta siedziała z gromadą dzieci w domu a jedna pensja wystarczała na spokojne życie, mało jest tez osób, które całe życie zawodowe wiążą z jedną firmą. Może to brutalne, ale moim zdaniem miłość nie tylko wymaga, miłość nie tylko jest powodem do poświęceń ale przede wszystkim powinna wynikać ze zrozumienia drugiego człowieka... Jesli jest jakakolwiek szansa by dziewczyna podłapała doświadczenie albo wyjechała gdzieś, byc może nawet z chłopakiem to oboje powinni to rozważyć, bo nie zbudują szczęśliwej rodziny kiedy jedno będzie się bało że nigdzie indziej nie znajdzie pracy bez znajomości (lęki trzeba rozwiać, i jak sama piszesz trzeba spróbować poszukać) a drugie po ukończeniu dość ciężkich studiów (na które z jakichś powodów poszło) siedzi i robi coś, co mogłoby robić po maturze. Człowiek który nie czuje sie spełniony nie będzie szczęśliwy i niektóre kobiety braku spełnienia zawodowego (zakładam, że dziewczyna chciałaby spróbować robić to na co poświęciła tyle lat) nie przykryją nawet macierzyństwem. Dlatego według mnie trzeba porządnie pogadać, spróbować a dopiero potem zniżać poprzeczkę jeśli okaze sie, ze nie ma mozliwosci przeskoczyc danego poziomu (brak ofert w Polsce, brak znajomosci jezyka by wyjechac itp).

[Koci Pazur]

Napisane przez nicRu

Koci Pazur, masz rację, to w dużej mierze kwestia wychowania. Problem w tym, że nasi rodzice byli wychowywani w sposób nieodpowiadający dzisiejszym czasom, my także... Dziś jest inaczej niż kiedyś: magisterka niewiele znaczy bo na uczelnie przyjmowani są ludzie którzy dawno temu nie zdali by do liceum, nie ma szans by kobieta siedziała z gromadą dzieci w domu a jedna pensja wystarczała na spokojne życie, mało jest tez osób, które całe życie zawodowe wiążą z jedną firmą. Może to brutalne, ale moim zdaniem miłość nie tylko wymaga, miłość nie tylko jest powodem do poświęceń ale przede wszystkim powinna wynikać ze zrozumienia drugiego człowieka... Jesli jest jakakolwiek szansa by dziewczyna podłapała doświadczenie albo wyjechała gdzieś, byc może nawet z chłopakiem to oboje powinni to rozważyć, bo nie zbudują szczęśliwej rodziny kiedy jedno będzie się bało że nigdzie indziej nie znajdzie pracy bez znajomości (lęki trzeba rozwiać, i jak sama piszesz trzeba spróbować poszukać) a drugie po ukończeniu dość ciężkich studiów (na które z jakichś powodów poszło) siedzi i robi coś, co mogłoby robić po maturze. Człowiek który nie czuje sie spełniony nie będzie szczęśliwy i niektóre kobiety braku spełnienia zawodowego (zakładam, że dziewczyna chciałaby spróbować robić to na co poświęciła tyle lat) nie przykryją nawet macierzyństwem. Dlatego według mnie trzeba porządnie pogadać, spróbować a dopiero potem zniżać poprzeczkę jeśli okaze sie, ze nie ma mozliwosci przeskoczyc danego poziomu (brak ofert w Polsce, brak znajomosci jezyka by wyjechac itp).

Ja się zgadzam, że dziewczyna nie powinna rezygnować z pracy w zawodzie! Mówię tylko, że może niekoniecznie trzeba pchać się z związek na odległość. Nie wiemy ile są oni razem i jak się im układa, czy to poważne i on potrafi postawić "my" nad "ja". Poddałam pomysł większego miasta i wspólnego wyjazdu. Skoro facet poradził sobie w Lublinie, to nie poradzi sobie w większym mieście? A jej będzie łatwiej. Z tym, że jeśli są ze sobą np 3 miesiące, to już widzę, jak facet leci gdziekolwiek.

[MsLizard]

OliOli, a czym chciałabyś się zajmować? Sama jestem z Lublina i powiem ci szczerze, ze będzie ci trudno z pracą po biotechnologi. To miasto pod względem pracy jest specyficzne i trzeba się trochę natrudzić, żeby ją znaleźć (darmowe wolontariaty, staże, praktyki). Jeśli chciałabyś tu zostać to raczej powinnaś się nastawić na np. rok darmowego przyuczenia do zawodu.

[Heledore]

Hejka, zmykam powoli z wątku bo znalazłam pracę. W sumie decyzję o przyjęciu otrzymałam już 2 tygodnie temu ale nic nie pisałam tutaj oficjalnie bo dopiero dziś podpisywałam umowę. Narazie uczestniczę w mega obszernym szkoleniu a właściwa praca zacznie się dopiero za 2 miesiące. Postaram się wpadać i podczytywać ale nauki mam jak do sesji na studiach

Oil a co robi twój chłopak? Ma dobrą pracę w Lublinie? Bo wiesz.... jeśli jakieś zlecenie albo sklep/gastronomia t nawet bym się nie zastanawiała tylko pakowała 2 walizki

[d59d305dc966be0c36ab0a8090c919b2e67b5ccd]

Heledore- gratulacje

Ja właśnie wysłałam CV na Młodszego Księgowego, w ankiecie było, aby podać kwotę brutto, jaką chcę zarabiać i chyba walnęłam nieźle, bo moja koleżanka pracuje w księgowości i podpytałam jej co i jak... i chyba na prawdę nieźle walnęłam z kwotą!
Mam tylko nadzieję, że nie będą na to patrzeć.

[Apelly]

Heledore, gratulacje! Zdradzisz coś więcej na temat przyszłej pracy?

[_Sarenka_]

dołączam do grona

[Heledore]

zdradzę branża-wizytówka mojego regionu czyli szeroko pojęte lotnictwo , ogólnie mówiąc obsługa klienta biznesowego/podróże . Dopiero po szkoleniu dowiem się dokładnie który dział mnie przyjmie, narazie przechodzę szkolenie ogólne.

[Apelly]

O, to super Obyś się dostała do działu, który będzie Cię naprawdę satysfakcjonował

_Sarenka_, witaj

[antidotum89]

ehh dziewczyny

wpadam sie wyzalic. moze nie powinnam narzekac bo zawsze moze byc gorzej, ale powiem Wam jakie kwiatki codziennie spotykam w mojej pracy.


praca 3 zmianowa, tzn 6-14, 14-22, 22-6 a ja? pierwszy tydzuen 9-17 drugi 14-22 trzeci 18-02 czwarty 22-6. soboty pracujace co drugi tydzien. ten tydzien w koncu liczylam na normalna poranna zmiane. o ja naiwna! dzis 10-18, jutro 14-22, sroda 6-14 <w dobe zaliczyc dwa dni pracy i sen!> czwartek: 6-14. pt wolny o sb 14-22


fajnie co nie??
obiecywanki ze po trzech miesiacach umowy zlecenie to kpina. jedna osoba najwczesniej dostala po 8. umowe na pelen etat na 3 mce......

przerwa? cos takiego nie istnieje. mozna zjesc na szybko bułke nad dokumentami.

urlop na zadanie przy umowy na etat? najpierw trzeba zglosic pismo z prosba do prezesa))

kolezanka ktora ze mna pracowa z pt na sb 22-6 przyszla znowu w sb naa 14 i pracowala do 2. w nocy

dzis 2 kolezanki dowiedzialy sie ze na wyplacie maja blad, tzn jedna ma niepoliczone za jeden dzien pracy a kolejna za 2 <ja na moja wyplate czekam do 10, bo mam umowe zlecenie>

powiedzcie mi, mam jakies dziwne wyobrazenia o pracy? aha, grafik zmieniany z dnia na dzien? norma.....

dodam ze na rozmowie kwalifikacyjnej nikt nie pisnął o pracy w sb. wszystkiego sie dowiadywalam od kolezanek

[d59d305dc966be0c36ab0a8090c919b2e67b5ccd]

Napisane przez antidotum89

ehh dziewczyny

wpadam sie wyzalic. moze nie powinnam narzekac bo zawsze moze byc gorzej, ale powiem Wam jakie kwiatki codziennie spotykam w mojej pracy.


praca 3 zmianowa, tzn 6-14, 14-22, 22-6 a ja? pierwszy tydzuen 9-17 drugi 14-22 trzeci 18-02 czwarty 22-6. soboty pracujace co drugi tydzien. ten tydzien w koncu liczylam na normalna poranna zmiane. o ja naiwna! dzis 10-18, jutro 14-22, sroda 6-14 <w dobe zaliczyc dwa dni pracy i sen!> czwartek: 6-14. pt wolny o sb 14-22


fajnie co nie??
obiecywanki ze po trzech miesiacach umowy zlecenie to kpina. jedna osoba najwczesniej dostala po 8. umowe na pelen etat na 3 mce......

przerwa? cos takiego nie istnieje. mozna zjesc na szybko bułke nad dokumentami.

urlop na zadanie przy umowy na etat? najpierw trzeba zglosic pismo z prosba do prezesa))

kolezanka ktora ze mna pracowa z pt na sb 22-6 przyszla znowu w sb naa 14 i pracowala do 2. w nocy

dzis 2 kolezanki dowiedzialy sie ze na wyplacie maja blad, tzn jedna ma niepoliczone za jeden dzien pracy a kolejna za 2 <ja na moja wyplate czekam do 10, bo mam umowe zlecenie>

powiedzcie mi, mam jakies dziwne wyobrazenia o pracy? aha, grafik zmieniany z dnia na dzien? norma.....

dodam ze na rozmowie kwalifikacyjnej nikt nie pisnął o pracy w sb. wszystkiego sie dowiadywalam od kolezanek

To jest jakaś masakra, ja sobie tego nie wyobrażam!!! Koszmar, co to za pracodawca??

[Heledore]

odstepy jakie masz między zmianami są absolutnie niezgodne z przepisami. Niestety masz śmieciówkę... szukaj dalej.

[antidotum89]

no wiem ze niezgodne.

szukalam pracy 3mce.....

[_Sarenka_]

Napisane przez antidotum89

no wiem ze niezgodne.

szukalam pracy 3mce.....

ja szukam już 2 mce i jestem na skraju wytrzymałości. To jest przynajmniej praca w zawodzie ? Jak z zarobkami ?

[antidotum89]

w zqwodzie? no coś Ty
jestem biotechnologiem. pracuje jako specjalista ds spedycji. na reke mniej wiecej 1950

[_Sarenka_]

Napisane przez antidotum89

w zqwodzie? no coś Ty
jestem biotechnologiem. pracuje jako specjalista ds spedycji. na reke mniej wiecej 1950

Mam koleżankę po biotechnologii W sumię ciekawy zawód, cięzko znaleźć po tym pracę?

[antidotum89]

jak widac ciezko. no chyba ze ktos ma 3-5 lat doswiadczenia. to latwiej

---------- Dopisano o 22:23 ---------- Poprzedni post napisano o 22:22 ----------

powiem Wam, ze nie mam sily istnieje w dzisiejszych czasach praca na normalne zmiany bez weekendów?

[OliOli]

Przeczytałam wszystkie Wasze wypowiedzi ale coś nie mogę sobie poradzić z cytowaniem na telefonie wiec odpowiem zbiorczo moja specjalność ze studiów odnosi się do produkcji związków przeciwnowotworowych w bakteriach i późniejszej ich izolacji wiec baaaardzo ścisła dziedzina na którą nie ma popytu tutaj, jedynie warszawa.... Mój chłopak co prawda pracuje w gastronomii ale zarabia więcej niż doktorzy z mojej uczelni wiec on jest zdania że w ogóle nie musze pracować, po opłaceniu mieszkania kupieniu jedzenia itd zostaje naprawdę sporo kasy, jest nawet w stanie coś odłożyć, wiec jest naprawdę nieźle. Na swoje zachcianki tez bez problemu chce dawać mi pieniądze ale wiecie jak to jest. Czuje się jak jakiś pasożyt, on sobie żyły wypruwa,pracuje po 18 godzin, 7 dni w tygodniu, nie chce tylko leżeć i pachnieć podczas gdy on nie ma nawet czasu na porządny sen dlatego nie zależy mi szczególnie na pracy w biotechnologii zwłaszcza ze doskonale wiem jak odpowiedzialna jest to robota, nie ma miejsca na pomyłki, przez rok spędzałam w laboratorium całe dnie, często szłam o 3-4 rano dopilnować jakichś procesów cały czas z duszą na ramieniu ze może się zdarzyć jakąś awaria sprzętu za którą to właśnie ja będę odpowiadać, a tego typu naprawy są koszmarnie drogie. Dlatego rozglądam się za jakąś spokojna praca, moze nie zrobię kokosów ale też nie nabawie się nerwicy :p z chłopakiem jestem 3 lata, w przyszłym roku planuje on otworzyć własną działalność, wierzcie albo nie,ale obcokrajowcy którzy prowadzą tu swój biznes, przeważnie gastronomiczny żyją na poziomie o wiele wyższym niż przeciętny Polak:/ przykre, ale nie znam żadnego który zarabia mniej niż 12 zł/h...

[d59d305dc966be0c36ab0a8090c919b2e67b5ccd]

Nie wiem czy się śmiać czy płakać, czy to żarty czy prawda?

KLIK