Starsi mężczyźni i młodsze kobiety - 10 lat i więcej? :) cz.2

[paulinika]

Napisane przez Amaa

Ja sama nie jestem w związku ze starszym facetem (ani w ogóle w żadnym związku), ale mam kilka pytań, tak z ciekawości.
Miałyście może poczucie na początku, że partner traktuje was trochę jak dziecko i macie nieco mniej do powiedzenia w różnych kwestiach? Pytam, bo jak czytałam wywiady z Anną Dymną, to ona między wierszami przyznawała, że jej związek z mężem był początkowo związkiem dorosłego faceta z trochę takim dzieckiem w kwestiach życiowych i to on ją wszystkiego nauczył. Oczywiście pytanie skierowane do pań, zaczynających takie związki w wieku do dwudziestu czy dwudziestu paru lat, nie trzydziestu czy coś.
I nie pojawia się w waszej głowie taka myśl, że on wam się kiedyś może przestać podobać, zachorować, że w pewnym momencie przestaniecie się dogadywać?
Jeśli chodzi o priorytety, to nie istnieje żaden konflikt między wami a waszymi partnerami? Nie wiem, dorosły facet może już chcieć dzieci, nastolatka niekoniecznie, i tego typu rzeczy.
Na pewno niektóre kobiety mają porównanie, więc zapytam też, czy nie uważacie, że związki z rówieśnikami są znacznie łatwiejsze, czy może tak się tylko mówi, bo społeczeństwo nie zawsze akceptuje związek z dużą różnicą wieku? Trochę to dziwne, bo kiedyś wiązali się 50-latkowie z 20-letnimi dziewczynami i nikt nie robił z tego afery, a teraz?
Wiem, że odpowiedzi na te pytania znalazłabym pewnie na forum, próbowałam nawet szukać, ale wątek dość rozległy W ogóle to ciekawi mnie to, bo nie znam żadnej takiej pary nawet z widzenia... a może po prostu nie widzę różnicy wieku, nie wiem.

Witaj. Na poczatku nie, tylko w niektorych sytuacjach, u mnie tez byla inna sytuacja bo zaliczylismy wpadke wiec ja musialam jemu matkowac . On traktuje mnie jak swoja partnerke, nie jak swoje dziecko. No dobra czasami Co do priorytetow, nasze priorytety to byc szczesliwym, miec co do gara wlozyc i by dziecko bylo szczesliwe i jak narazie nam sie to udaje. Jesli ja chce gdzies wyjsc potanczyc to nie ma problemu, jesli on nie chce wychodze sama, wtedy on odsypuje caly tydzien ciezkiej pracy. Takze mysle ze to jest zalezne od charakteru, my obydwoje mamy dosyc duze temperamenty, inna kultura, on hiszpan ja polka, obydwoje uparci jak osly, ale co najbardziej w nim cenie to to ze potrafimy ze soba rozmawiac, mamy wspolne zainteresowania, i zawsze dojdziemy do zgody.

[Amaa]

Napisane przez _Desolation

Tak, z tym jestem się już w stanie zgodzić.

No niestety komentują, Że patologia, że mój TŻ to sponsor itd... Jednak nauczyłam się nie zwracać na to uwagi.

Ja się z tym zgodzę, w moim związku z rówieśnikiem nie było tak kolorowo jak jest teraz z TŻ. W ogóle to co innego, przy TŻ mam poczucie bezpieczeństwa, stabilizacji, przy rówieśniku mi tego brakowało. Mam z nim dalej kontakt ( z ex rówieśnikiem) i widzę teraz z perspektywy czasu że on naprawdę jest kilka ładnych lat za mną. Rozmawiam z nim i nie potrafię się dogadać, inne priorytety inny poziom.

To chyba o to chodzi że babcia to inne pokolenie. W jej czasach takie związki były na porządku dziennym chyba, tak myślę bo słyszę wiele historii od znajomych że między ich pradziadkami/dziadkami jest spora różnica wieku i wcale tego nie uważają za coś dziwnego.

Również uważam że za dużo. Jednak zanim poznałam TŻ uważałam że 10 to za dużo. Dlatego ja nigdy nie mówię nigdy, bo wszystko się może zmienić.

Też wychodzę z tego założenia, jednak są ludzie którzy niektórym po prostu nawet "do łóżka wchodzą"

PS. Miło porozmawiać z kimś kto nie jest negatywnie nastawiony do takich związków, nie ocenia z góry i jest neutralny.

Moi znajomi mają takie samo podejście jak ja, więc nie wiem, kto wytyka Ciebie i Twojego partnera palcami - chyba osoby chore na nienawiść. Za patologię to można uznać związek dziesięciolatki z dwudziestolatkiem, ale nie relację pomiędzy dwojgiem dorosłych, chociaż może w mniejszym stopniu doświadczonych, ludzi. Dlatego dziwią mnie reakcje, które opisałaś, bo wśród osób, które znam, nie ma opinii: "Jak jest ze starszym facetem, to dla kasy". Mimo wszystko wierzę na słowo, bo żyjemy w społeczeństwie, w jakim żyjemy. Jak mówiłam, dziwią mnie trochę związki gdzie różnice wieku wynosi ok. 30 i więcej lat, sama bym w taki nie wstąpiła, ale każdy sam decyduje o swoim życiu i wie najlepiej, co da mu szczęście. Jak rozmawiam na ten temat z przyjaciółmi, to naprawdę myślą podobnie, ale czarne owce zawsze się znajdą niestety. Na szczęście większość osób jest inna

---------- Dopisano o 21:46 ---------- Poprzedni post napisano o 21:40 ----------

Napisane przez paulinika

Witaj. Na poczatku nie, tylko w niektorych sytuacjach, u mnie tez byla inna sytuacja bo zaliczylismy wpadke wiec ja musialam jemu matkowac . On traktuje mnie jak swoja partnerke, nie jak swoje dziecko. No dobra czasami Co do priorytetow, nasze priorytety to byc szczesliwym, miec co do gara wlozyc i by dziecko bylo szczesliwe i jak narazie nam sie to udaje. Jesli ja chce gdzies wyjsc potanczyc to nie ma problemu, jesli on nie chce wychodze sama, wtedy on odsypuje caly tydzien ciezkiej pracy. Takze mysle ze to jest zalezne od charakteru, my obydwoje mamy dosyc duze temperamenty, inna kultura, on hiszpan ja polka, obydwoje uparci jak osly, ale co najbardziej w nim cenie to to ze potrafimy ze soba rozmawiac, mamy wspolne zainteresowania, i zawsze dojdziemy do zgody.

W sumie to chyba najważniejsze, żeby dobrać się charakterami, bo tak to nawet z rówieśnikiem można się pozabijać

[Imperialista]

Było mi głupio, bo jak ostatnio stwierdziłem, że bardzo podoba mi się dziewczyna 8 lat młodsza (takie męskie pogadanki przy wódce), to usłyszałem, że mam skłonności delikatnie "pedo" (a dziewczyna naturalnie w wieku poborowym). Dzięki dziewczyny, dzięki temu tematowi chyba przemyślę sprawę i tak szybko się nie poddam!

[_Desolation]

Napisane przez Amaa

Moi znajomi mają takie samo podejście jak ja, więc nie wiem, kto wytyka Ciebie i Twojego partnera palcami - chyba osoby chore na nienawiść. Za patologię to można uznać związek dziesięciolatki z dwudziestolatkiem, ale nie relację pomiędzy dwojgiem dorosłych, chociaż może w mniejszym stopniu doświadczonych, ludzi. Dlatego dziwią mnie reakcje, które opisałaś, bo wśród osób, które znam, nie ma opinii: "Jak jest ze starszym facetem, to dla kasy". Mimo wszystko wierzę na słowo, bo żyjemy w społeczeństwie, w jakim żyjemy. Jak mówiłam, dziwią mnie trochę związki gdzie różnice wieku wynosi ok. 30 i więcej lat, sama bym w taki nie wstąpiła, ale każdy sam decyduje o swoim życiu i wie najlepiej, co da mu szczęście. Jak rozmawiam na ten temat z przyjaciółmi, to naprawdę myślą podobnie, ale czarne owce zawsze się znajdą niestety. Na szczęście większość osób jest inna

---------- Dopisano o 21:46 ---------- Poprzedni post napisano o 21:40 ----------


W sumie to chyba najważniejsze, żeby dobrać się charakterami, bo tak to nawet z rówieśnikiem można się pozabijać

Mnie np. dziwią związki kiedy to facet jest sporo młodszy od kobiety. Jednak nie komentuje tego jako patologię, czy nie wytykam takich par palcami. To nie moja sprawa, ja tylko mogę powiedzieć że nie chciałabym się związać z młodszym partnerem, nic więcej. Nawet by mi nie przyszło do głowy żeby wśród znajomych (jak to robili nasi znajomi z TŻ) ich wyszydzać.

Było kilka osób które wprost nam powiedziało co sądzi o naszym
związku, reszta raczej wolała się podzielić tym w towarzystwie.
Na ulicach nikt nas nie wytyka palcami bo wielkiej różnicy między nami nie widać.

Poza tym u nas się to wzięło też z tego że ja ogólnie pochodzę z biednej rodziny a TŻ z dość zamożnej. Wszyscy myślą że on mi sponsoruje a to nie prawa. Ja staram się w miarę możliwości zarabiać na siebie, więc to nie jest tak. Ale niech myślą jak chcą, my wiemy swoje. Jakbym się miała opiniami ludzi przejmować to jeszcze ciężej by mi było na tym świecie.

Napisane przez Imperialista

Było mi głupio, bo jak ostatnio stwierdziłem, że bardzo podoba mi się dziewczyna 7 lat młodsza (takie męskie pogadanki przy wódce), to usłyszałem, że mam skłonności delikatnie "pedo" (a dziewczyna naturalnie w wieku poborowym). Dzięki dziewczyny, dzięki temu tematowi chyba przemyślę sprawę i tak szybko się nie poddam!

Jeśli dziewczyna nie ma z 13 lat to nie rozumiem skąd wnioski o jakiejś pedofilii Chyba ktoś nie poważny tak mówił. 7 lat to mały pikuś naprawdę nie ma się czym przejmować. Powodzenia!

[Imperialista]

Napisane przez _Desolation

Jeśli dziewczyna nie ma z 13 lat to nie rozumiem skąd wnioski o jakiejś pedofilii Chyba ktoś nie poważny tak mówił. 7 lat to mały pikuś naprawdę nie ma się czym przejmować. Powodzenia!

Naturalnie ta różnica to 8 lat, ale uspokajam, nie jestem muzułmaninem. Wiek poborowy to końcówka gimnazjum.

[_Desolation]

Napisane przez Imperialista

Naturalnie ta różnica to 8 lat, ale uspokajam, nie jestem muzułmaninem. Wiek poborowy to końcówka gimnazjum.

Ja z TŻ zaczęłam się spotykać właśnie jak skończyłam gimnazjum, były wakacje i szłam do LO a on był starszy od Ciebie o 3 lata A jesteśmy razem kilka lat, ot taka informacja jeśli Ci to pomoże.

[taka_sobie_jedna]

Napisane przez Amaa

Ja sama nie jestem w związku ze starszym facetem (ani w ogóle w żadnym związku), ale mam kilka pytań, tak z ciekawości.
Miałyście może poczucie na początku, że partner traktuje was trochę jak dziecko i macie nieco mniej do powiedzenia w różnych kwestiach? Pytam, bo jak czytałam wywiady z Anną Dymną, to ona między wierszami przyznawała, że jej związek z mężem był początkowo związkiem dorosłego faceta z trochę takim dzieckiem w kwestiach życiowych i to on ją wszystkiego nauczył. Oczywiście pytanie skierowane do pań, zaczynających takie związki w wieku do dwudziestu czy dwudziestu paru lat, nie trzydziestu czy coś.
I nie pojawia się w waszej głowie taka myśl, że on wam się kiedyś może przestać podobać, zachorować, że w pewnym momencie przestaniecie się dogadywać?
Jeśli chodzi o priorytety, to nie istnieje żaden konflikt między wami a waszymi partnerami? Nie wiem, dorosły facet może już chcieć dzieci, nastolatka niekoniecznie, i tego typu rzeczy.
Na pewno niektóre kobiety mają porównanie, więc zapytam też, czy nie uważacie, że związki z rówieśnikami są znacznie łatwiejsze, czy może tak się tylko mówi, bo społeczeństwo nie zawsze akceptuje związek z dużą różnicą wieku? Trochę to dziwne, bo kiedyś wiązali się 50-latkowie z 20-letnimi dziewczynami i nikt nie robił z tego afery, a teraz?
Wiem, że odpowiedzi na te pytania znalazłabym pewnie na forum, próbowałam nawet szukać, ale wątek dość rozległy W ogóle to ciekawi mnie to, bo nie znam żadnej takiej pary nawet z widzenia... a może po prostu nie widzę różnicy wieku, nie wiem.

1. Nigdy nie miałam poczucia, że partner traktuje mnie "po dziecięcemu" (taki skrót myślowy). Zresztą nasze relacje nie mogłyby tak wyglądać przez wzgląd chociażby na mój charakter
Tak naprawdę to traktujemy się normalnie, partnersko. W zasadzie to nie ma o czym pisać, bo to jest zwyczajne normalne życie.

2. Nie pojawia się myśl, że przestanie sie podobać. Może dlatego, że wolę życie tu i teraz a nie zaprzątanie sobie głowy głupotami. Jeśli kiedyś coś sie między nami popsuje, coś pęknie, skończy się, to zrobimy to samo co każda inna para równolatków - rozstaniemy się. Proste

3. Mamy te same priorytety. Nie związałabym się z kimś, z kim drogi mi się rozmijają.

4. Ja nie mam problemu z naszą różnicą wieku. Nie bardzo mnie też obchodzi, czy społeczeństwo to akceptuje, czy nie. Jeśli ktoś ma z tym problem, to jest to jego problemem, nie moim i to niech on sobie z tym radzi.
A poza tym, też nie przesadzajmy. Nie żyjemy w kraju i czasach, że moglibyśmy za taki związek zostać spaleni na stosie albo tatuowali by nam szkarłatną literę

[paulinika]

Napisane przez Imperialista

Było mi głupio, bo jak ostatnio stwierdziłem, że bardzo podoba mi się dziewczyna 8 lat młodsza (takie męskie pogadanki przy wódce), to usłyszałem, że mam skłonności delikatnie "pedo" (a dziewczyna naturalnie w wieku poborowym). Dzięki dziewczyny, dzięki temu tematowi chyba przemyślę sprawę i tak szybko się nie poddam!

To ja Ci opowiem historie. Jako ze mam swoj kanal na YT napisali do mnie z hiszpanskiej telewizji zeby opowiedziec o naszym zwiazku, zgodzilismy sie, pojechalismy i zaraz po nas byla kobieta...maz starszy od niej o 50 lat...gdy ja poznal ona miala 16 lat, wtedy opiekowala sie jego matka, i tak zaczela sie ich historia, z tego co pamietam chyba przezyli razem 5 cudownych lat bo zmarl na cos, takze zobavz milosc nie wybiera wieku.
Moj maz poznal mnie jak mialam 17 lat, on 36 wiec tez slyszelismy ze pedo i tak dalej, jesli obydwie strony chca i nie czuja sie zmuszane w czym problem??? Zobacz moj maz po 6 latach zmienil sie o 180º czego zadna rownolatka z ktorymi byl nie dokonaly, przyszla smarkula i przewrocila mu swiat do gory nogami

[miska203]

Napisane przez Amaa

Ja sama nie jestem w związku ze starszym facetem (ani w ogóle w żadnym związku), ale mam kilka pytań, tak z ciekawości.
Miałyście może poczucie na początku, że partner traktuje was trochę jak dziecko i macie nieco mniej do powiedzenia w różnych kwestiach? Pytam, bo jak czytałam wywiady z Anną Dymną, to ona między wierszami przyznawała, że jej związek z mężem był początkowo związkiem dorosłego faceta z trochę takim dzieckiem w kwestiach życiowych i to on ją wszystkiego nauczył. Oczywiście pytanie skierowane do pań, zaczynających takie związki w wieku do dwudziestu czy dwudziestu paru lat, nie trzydziestu czy coś.
I nie pojawia się w waszej głowie taka myśl, że on wam się kiedyś może przestać podobać, zachorować, że w pewnym momencie przestaniecie się dogadywać?
Jeśli chodzi o priorytety, to nie istnieje żaden konflikt między wami a waszymi partnerami? Nie wiem, dorosły facet może już chcieć dzieci, nastolatka niekoniecznie, i tego typu rzeczy.
Na pewno niektóre kobiety mają porównanie, więc zapytam też, czy nie uważacie, że związki z rówieśnikami są znacznie łatwiejsze, czy może tak się tylko mówi, bo społeczeństwo nie zawsze akceptuje związek z dużą różnicą wieku? Trochę to dziwne, bo kiedyś wiązali się 50-latkowie z 20-letnimi dziewczynami i nikt nie robił z tego afery, a teraz?
Wiem, że odpowiedzi na te pytania znalazłabym pewnie na forum, próbowałam nawet szukać, ale wątek dość rozległy W ogóle to ciekawi mnie to, bo nie znam żadnej takiej pary nawet z widzenia... a może po prostu nie widzę różnicy wieku, nie wiem.

1. Nigdy nie poczulam żeby traktował mnie jak dziecko w takim negatywnym sensie, raczej przy nim poczułam ze jestem kobietą i dał mi poczucie takiej jakby dojrzałości - czego beda wczesniej z rownolatkiem nigdy nie poczulam.

2. Mysle, ze jak się kogos kocha to nie wazna jest roznica wieku, albo chcesz z kims byc/opiekowac sie nim albo jestes z nim tylko bo fajnie wyglada albo kolezanki Ci zazdroszczą ja kocham mojego TZ-ta za to kim jest, wiadomo fizycznie mnie pociąga itd, ale kazdy się starzeje, a po jakims czasie kiedyu motylki w brzuchu mijaja bardziej liczy sie uczucie i przywiazanie niz aspekty fizyczne.

3. Co do zalozenia rodziny i dzieci zgadzamy sie w 100% (jak sie poznalismy ja mialam 21 tz 31), oboje chcemy miec dziecko za ok rok, 2 lata , ale jakbysmy teraz wpadli to i tak bylibysmy szczesliwi

4. Z tym czy zwiazek jest latwiejszy zalezy od partnera. Mozna miec starszego partnera ktory jest niedojrzały, albo rownolatka ktory jest dojrzaly i z korym jest super. Ja akurat bedac w zwiazku z rownolatkiem czulam się jak mama dojrzewającego nastolatka, natomiast teraz czuję się jak 100 procentowa kobieta i partnerka , tak więc z mojej perspektywy - zwiazek ze starszym mężczyzną jest latwiejszy

[Dyziax3]

Napisane przez miska203

1. Nigdy nie poczulam żeby traktował mnie jak dziecko w takim negatywnym sensie, raczej przy nim poczułam ze jestem kobietą i dał mi poczucie takiej jakby dojrzałości - czego beda wczesniej z rownolatkiem nigdy nie poczulam.


4. Z tym czy zwiazek jest latwiejszy zalezy od partnera. Mozna miec starszego partnera ktory jest niedojrzały, albo rownolatka ktory jest dojrzaly i z korym jest super. Ja akurat bedac w zwiazku z rownolatkiem czulam się jak mama dojrzewającego nastolatka, natomiast teraz czuję się jak 100 procentowa kobieta i partnerka , tak więc z mojej perspektywy - zwiazek ze starszym mężczyzną jest latwiejszy

Dokładnie

[zonawymarzona]

a ja się zakochałam w kimś duuuużo starszym i jestem załamana :/

[axella]

Napisane przez zonawymarzona

a ja się zakochałam w kimś duuuużo starszym i jestem załamana :/

Nie ma sie co zalamywac olac opinie i robic swoje

Wysłane z aplikacji mobilnej Wizaz Forum.

[Imperialista]

Dobrze wiedzieć, że moja przyszła luba jest w podstawówce jeszcze.

[taka_sobie_jedna]

Napisane przez Imperialista

Dobrze wiedzieć, że moja przyszła luba jest w podstawówce jeszcze.

to skoro już wiesz, to może dorzuć się przyszłym teściom do wyprawki szkolnej? Zapunktujesz już dziś.

[linaya]

Napisane przez Imperialista

Dobrze wiedzieć, że moja przyszła luba jest w podstawówce jeszcze.

Pewien celebryta (50-letni) zapytany, kiedy się ożeni, powiedział, że jego przyszła żona jeszcze się nie narodziła, a jej matka chodzi teraz do podstawówki

[honey8625]

Witam,
udzielałam się już wcześniej, ale się przypomnę.
Poznaliśmy się, kiedy ja miałam 19 lat. Zaczęliśmy się spotykać, kiedy miałam lat 23. On jest 12 lat starszy, teraz ma lat 39 a ja 27. Nigdy nie traktował mnie jak dziecko, ja od początku pracowałam, więc finansowo też nie miałam zamiaru, aby mnie wspierał. Normalny związek, rozwijający się w normalnym tempie, na partnerskich zasadach.
Oczywiście, jak w każdym związku, były i na pewno będą jakieś nieporozumienia, ale to normalne.
W sierpniu wzięliśmy ślub i jesteśmy najszczęśliwsi na świecie, kochamy się z dnia na dzień coraz bardziej i nie wyobrażamy sobie życia bez siebie.
Jest cudownie

[axella]

Napisane przez honey8625

Witam,
udzielałam się już wcześniej, ale się przypomnę.
Poznaliśmy się, kiedy ja miałam 19 lat. Zaczęliśmy się spotykać, kiedy miałam lat 23. On jest 12 lat starszy, teraz ma lat 39 a ja 27. Nigdy nie traktował mnie jak dziecko, ja od początku pracowałam, więc finansowo też nie miałam zamiaru, aby mnie wspierał. Normalny związek, rozwijający się w normalnym tempie, na partnerskich zasadach.
Oczywiście, jak w każdym związku, były i na pewno będą jakieś nieporozumienia, ale to normalne.
W sierpniu wzięliśmy ślub i jesteśmy najszczęśliwsi na świecie, kochamy się z dnia na dzień coraz bardziej i nie wyobrażamy sobie życia bez siebie.
Jest cudownie

No i tak ma byc

Wysłane z aplikacji mobilnej Wizaz Forum.

[sevenofnine]

ode mnie, dziewczyny, macie same propsy i życzenia szczęścia. małżeństwo moich rodziców to najbardziej udany związek, jaki widziałam w życiu, a dzieliło ich 21 lat i kompletnie odmienny bagaż doświadczeń (ojciec miał wcześniej 2 żony i córkę, mama nikogo). niestety, siła wyższa zwana rakiem zakończyła je po 15 latach, więc życzę wam również z całego serca, abyście wam było dane z waszymi tż więcej czasu

[kinia656]

sevenofnine podziwiam twoją mamę że nie bała się, że skończy jak poprzednie żony

[honey8625]

Mój był wcześniej w wielu związkach i na początku bałam się, że jestem "jedną z wielu". Nigdy nie był żonaty i miałam obawy, że on po prostu prowadzi taki styl życia. Liczyłam się z tym, ale stwierdziłam, że dam temu szansę, no i "jedna z wielu" okazała się "tą jedyną"- najpierw mi się oświadczył (zatkało mnie zupełnie, byłam w totalnym szoku), a po roku stanęliśmy na ślubnym kobiercu Mam nadzieję, że dalej będzie już piękniej.
P.S. Mój TŻ, który zresztą tak jak ja nigdy nie planował zakładać rodziny (chodzi o dzieci), ostatnio zmienił kompletnie na ten temat zdanie, i chciałby mieć ze mną dziecko. Ślub chyba dużo zmienia, bo i ja do tematu bardziej otwarcie podchodzę i nawet nie mam nic przeciwko
Trzymajcie kciuki

[AjLowMajA]

Hejjj dziewczyny! Widze ciekawy temat do ocgruzowania miedzy mną a moim mężczyzną jest 15 lat róznicy a co u Was wszystkich słychac? Jak Wasze TŻty? Pozdrawiam.

[kinia656]

ojj jak dawno się tu nikt nie odzywał :P
U nas jak narazie dobrze :P 5 lat razem ale ostatnio ciągle myślę o ślubie.. bardzo bym chciała ale nie mamy kasy.. ;/ plus długi.. tzn TŻ bo ja nie mam z czego długów mieć :P

No i niby zaręczeni ale czekam i czekam.. i jak sobie pomyślę że ja młoda mogę spokojnie jeszcze 10 lat czekać na ślub ale TŻ już 45 by miał albo i więcej.. to już mi się nie uśmiecha

TŻ mówi że za 3 lata długów już nie będzie bo spłaci.. i wtedy będziemy mogli myśleć o ślubie- już działanie.. no dziadkiem z wyglądu i zachowania nie jest ale wiekowo...
No nie uśmiecha mi się to :P i mam schizy...

Wolałabym żeby był młodszy do ślubu haha :P Boże... ale mam problemy nie? ;/ śmiech na sali..

---------- Dopisano o 19:56 ---------- Poprzedni post napisano o 19:54 ----------

a potem mi powie że już się nie opłaca bo za stary jest.. jezu nie przeżyłabym już tego

No nakręciłam się na ten ślub jak nastolatka.. no ale mamy dziecko i mam parcie no... on niby też.. gdyby nie te długi...

A sytuację finansową mamy bardzo kiepską- też dlatego musiałam z powrotem zamieszkać z rodzicami, Tż spłaca swoje długi.... marnie to wszystko widzę ;/

[taka_sobie_jedna]

oddychaj kinia, oddychaj, spokojnie
Nie tacy "panowie młodzi" ślub brali
Jak kinia sytuacja: tż vs Twoi rodzice?

[Marbella85]

Kurcze dziewczyny, kiedyś nie dopuszczałam myśli o związku z facetem starszym nawet o 5 lat, ale z czasem zauważam, ze coraz bardziej pociągają mnie fizycznie i psychicznie mnie faceci ok. 40 lat, a sama mam 28. Niestety w moim środowisku tacy są już żonaci lub w długich związkach więc odpada. Poza tym często już mają dzieci, co dla mnie byłoby nie do zaakceptowania.
Na razie nie mam nikogo na oku, ale zastanawiam się jakby to u mnie było. Będę sobie Was podczytywała.

Pozdrawiam

[MsYoung]

A mój facet jest ode mnie starszy 13lat ;p
A znamy się od 3 lat, jestesmy razem oficjalnie pol roku

[kinia656]

taka sobie jedna im jestem starsza tym chyba więcej wad widzę w tym związku ;/ i to właśnie przez wiek ;/ bo TŻ sam w sobie jest fajnym człowiekiem i naprawdę dobrze mi z nim ale nie pogniewałabym się jakby był młodszy...

Może to głupie, gadam w sumie jak małolata aż mi wstyd.. ale trochę się boję.. ja spokojnie mogłabym się jeszcze dorabiać mieszkania, wesela.. drugiego ewentualnego dziecka.. ale z jego wiekiem wszystko wykluczam ;/ Jak sobie pomyślę że on już pół życia albo i ponad pół ma za sobą a ja dopiero wkraczam w okres urządzania się, wychowywania dzieci to dziwnie się czuję..

Boję się że przez resztę życia będę sama albo z... dziadkiem?

A skoro tak myślę to może jednak nie jesteśmy stworzeni dla siebie.. sama nie wiem..

No martwi mnie ten wiek...

Z drugiej strony jakoś nikogo po drodze ciekawego nie spotkałam (choćby kolegę nowego) bo pewnie w moim wieku już wszyscy pozajmowani.. zresztą i tak już większość moich znajomych bierze ślub, zaczynają mieć dzieci.. więc tak czy siak pewnie będę z rozwodnikiem z dziećmi :P z tym że albo w moim wieku/przybliżonym albo starszym tak jak teraz...

Przeraża mnie to życie, nie wiem czy dobrze wybrałam.. im dłużej się nad tym zastanawiam tym gorzej mi wychodzi...

Co do rodziców.. mama się nie wtrąca, śmiem twierdzić nawet że go toleruje, nie zachowuje się już tak jak kiedyś ale nadal jest mega bariera. Ale już mi nie lamentuje co najwyżej bykiem spojrzy.. ale siedzi cicho.
A tata, jak to tata, nie ma go na co dzień, ma to gdzieś i jednocześnie nie podoba mu się to :P

Przywykłam.. ważne że nie lamentują tylko siedzą cicho.

I jeśli nam nie wyjdzie to na pewno nie dlatego że TŻ się mną zabawił czy wykorzystał tak jak to moi rodzice pewnie nadal myślą... jak nam nie wyjdzie to tylko przeze mnie... bo mam schizy na temat jego wieku.. jak miał 38 to tak nie schizowałam ale odkąd ma powyżej 40 i co roku cyferka więcej.. dobija mnie to ;/

---------- Dopisano o 14:25 ---------- Poprzedni post napisano o 14:21 ----------

Marbella co do tych dzieci. Piszesz że nie zaakceptowałabyś tego.. wiesz wszystko zależy od punktu siedzenia.. ja nigdy bym nie pomyślała że będę z facetem prawie 20 lat starszym w głowie mi się to nie mieściło... a jak amor trafił to jeszcze na dodatek mam rozwodnika z 2 dzieci i byłą żoną za płotem.. jakby ktoś kiedyś mi powiedział że w ogóle będę z facetem który ma dzieci z inną to bym popukała się w głowę.. a ja wszystko co najgorsze zgarnęłam..

Dużo mi to daje też że dzieciaki ma już w miarę duże, starszy z dziewczyną woli spędzać czas, zakochany po uszy, młodszy teraz nie ma zbytnio brata w domu więc próbuje z nami spędzać czas (tu akurat plus, przynajmniej moje dziecko ma z kim się pobawić poza domem) poza tym dogadujemy się, są duzi.

Ale mimo wszystko i tak mi z tym źle, ale zaakceptowałam bo są fajni a że są to nie ich wina...poza tym już nie chcą tak z rodzicami spędzać czasu, wolą swoje towarzystwo więc też na plus starszych dzieci

[Imperialista]

Dla mnie facet ponad 10 lat starszy to już trochę przesada. Nie wyobrażam sobie normalnego związku 18 latki z 30 latkiem.

[lasesorze]

Dobrze Imperialista napisałeś, TY sobie takiego związku nie wyobrażasz

[Naomi21]

Napisane przez zonawymarzona

a ja się zakochałam w kimś duuuużo starszym i jestem załamana :/

Ja się zauroczyłam kimś starszym o 10 lat i jestem wkurzona Próbuję się dystansować i na szczęście udaje mi się to, również dlatego, że i on utrzymuje dystans. Strasznie odpycha mnie ta różnica wieku, ale również inne kwestie (jak to, że on ma dzieci z byłą żoną).

Napisane przez Imperialista

Naturalnie ta różnica to 8 lat, ale uspokajam, nie jestem muzułmaninem. Wiek poborowy to końcówka gimnazjum.

W tym wieku taka różnica jest dla mnie nieakceptowalna, nie dziwię się Twoim kolegom

Napisane przez Imperialista

Dla mnie facet ponad 10 lat starszy to już trochę przesada. Nie wyobrażam sobie normalnego związku 18 latki z 30 latkiem.

Zgadzam się. A 28-latki z 40-latkiem albo 38-latki z 50-latkiem?

[kinia656]

Napisane przez Imperialista

Dla mnie facet ponad 10 lat starszy to już trochę przesada. Nie wyobrażam sobie normalnego związku 18 latki z 30 latkiem.

Jaki jest wg ciebie normalny związek? Zapewniam że mimo tego co tu napisałam mój związek od początku był normalny i nadal jest z tym że coraz częściej myślę o tym, że ma już swój wiek mimo że fizycznie nic na to nie wskazuje (i całe szczęście). Mi chodzi jak narazie o samą metrykę która nie przekłada się w życiu (czyli psychika i fizyczność bo to ma akurat jak nastolatek- w sensie takiego powera, chęci do życia, pomysłowość, wyglądowo itp) więc to wcale nie jest przeszkodą.

Mi zaczynają przeszkadzać cyferki same w sobie. Nie wiem czy słusznie czy nie bo skoro same cyferki to pół biedy gorzej jakby się czuł dziadkiem i był dziadkiem no nie? a tak nie jest więc albo sama sobie stwarzam problemy pod tym względem albo coś jest na rzeczy i z czasem to mi wyjdzie bokiem...