pierwszy rok małżeństwa w pigułce, jestem w rozsypce

[Merys]

Napisane przez common

No wlasnie czytałam te charakterystyki psychofagow i moj facet mnie nie zdradza i nie krzywdzi w taki sposob. Jest wręcz bardzo oddany pod tym względem.



Nie wiem.co na to powiecie, ale on uważa ze gdybym go nie prowokowala swoim glupim gadaniem to by mnie tak nie obrażam i nie atakował fizycznie. On juz nie może ze mna wytrzymać i tyle. Rozkminialam to wielokrotnie i stwierdzałam, ze moze faktycznie tak bylo. Ale ostatno " zachowywalam sie wg mnie dobrze" bardzo starałam sie byc opanowana, tlumic w sobie caly gniew, byc mimo wszystko mila, a oni tak mnie zle traktuje imowi ze to przeze mnie.

Każdy jeden psychol, który znęca się nad drugim człowiekiem tak mówi, on nigdy się nie przyzna, że ma problem i to jego wina. Zawsze winna jest ofiara. Oni wszyscy działają tak samo, jeden schemat powtarzany w kółko.

Napisane przez common

Co mam powiedziec takiemu psychiatrze? Pytam poważnie.

Napisałam Ci co masz powiedzieć, prawdę. twój facet znęca się nad Tobą, a ty uważasz, że to twoja wina, bo go prowokujesz.

[zlotniczanka]

dobry lekarz przeczyta, jak mu wydrukujesz. Jeśli ktoś Cię zleje - idź do kogoś innego. Nie zawsze za pierwszym razem trafia się dobrze. Zresztą sama miałaś już tego przykład z poprzednim psychologiem. Psycholodzy i psychiatrzy są uczeni rozmawiania i słuchania pacjenta, umieją zadawać odpowiednie pytania. Grunt, żeby był punkt zaczepienia. Możesz sobie napisać, to co napisała Merys na kartce. Niech to będą dwa zdania. Po prostu daj tą kartkę lekarzowi.

[common]

A myślicie, ze po rozmowie z terapeuta on moze mnie skierować do psychiatry czy sama powinnam się wybrac?



To wychodzi na to, ze mial racje. Jestem psychiczna i musze się leczyc.

[zakonna]

No i co z tego? psychiatra jest dla ludzi. Ja też jestem "psychiczna", 3 lata leczenia psychiatrycznego. I nie tylko ja, zapewniam cię. I jakoś żyję w fajny sposób i nikt mną nie pomiata.

[Hibiku]

Napisane przez common

Nie jestem pewna czy kazdy lekarz bedzie chcial czytac watki na wizażu.

Cały wątek na spotkaniu ciężko byłoby czytać, ale wydrukować pierwszy post i kilka dłuższych w których opisujesz sytuację już jak najbardziej możesz mu dać wydrukowaną. Psycholog nie będzie miał żadnego problemu z przeczytaniem tego,a tobie prawdopodobnie będzie stanowczo łatwiej.

Trudno jest mi zdawkowanie odstawiać , bo co się troche chociaz odsuwam to on zaczyna mnie dręczyć, ze gdy tylko on sie tak bardzo stara to ja wtedy pokazuje swój wredny charakter i mam go w dupie, bo uwielbiam sie z nim kłócić. Dla mnie nie warto się starać, bo mi wtedy odbija, wg niego.

Możesz się przenieść do rodziców, kogoś znajomego na jakiś czas i NIE POZWOLIĆ MU się dręczyć.

[zlotniczanka]

Napisane przez common

A myślicie, ze po rozmowie z terapeuta on moze mnie skierować do psychiatry czy sama powinnam się wybrac?



To wychodzi na to, ze mial racje. Jestem psychiczna i musze się leczyc.

masz prawdopodobnie depresję. Depresja nie jest chorobą psychiczną, jest zaburzeniem nastroju.

[zakonna]

Ale nawet gdyby była chorobą, to co jest w tym złego???

[ajah]

Napisane przez common

A myślicie, ze po rozmowie z terapeuta on moze mnie skierować do psychiatry czy sama powinnam się wybrac?



To wychodzi na to, ze mial racje. Jestem psychiczna i musze się leczyc.

To, ze potrzebujesz pomocy psychologa czy psychiatry nie oznacza, ze on miał rację.
Przecież on mówił to tylko po to, by cię kontrolować, zwalić na ciebie winę za ten cały cyrk. To było tylko gadanie. Gdyby mu do głowy przyszło, ze udasz się po sensowną pomoc, zwyczajnie by milczał.
Twój kontakt psychiatrą, będzie dla niego zagrożeniem i będzie świrował i to ostro.

[common]

Szukam wlasnie lekarza, potrzebuje kogoś na nfz, bo finansowo nie wyrobie. Idę jutro sie zapisać, mam nadzieje, ze na wizytę nie będzie trzeba czekać wiecznie.



Mowilam facetowi o terapii, ze się wybieram, bo mam problemy z samoocena. Stwierdził, ze cos jest ze mną nie tak i ze dobrze, ze idę...

W resztę go juz nie będę wtajemniczać, bo sama sobie zaszkodze.

[Merys]

Napisane przez common

A myślicie, ze po rozmowie z terapeuta on moze mnie skierować do psychiatry czy sama powinnam się wybrac?



To wychodzi na to, ze mial racje. Jestem psychiczna i musze się leczyc.

Psychiczny to on jest, a takich ludzi powinno się zamykać i przymusowo leczyć.. Kurczę musisz uwierzyć, że jesteś normalną osobą, która trafiła na złego człowieka i nie daj sobie wmówić że jest inaczej. Jak będziesz szła na terapię zanotuj sobie wcześniej co chcesz powiedzieć w notesie, bo jak Cię stres złapie, to nic nie wydusisz z siebie.

[201604130936]

Napisane przez common

No wlasnie czytałam te charakterystyki psychofagow i moj facet mnie nie zdradza i nie krzywdzi w taki sposob. Jest wręcz bardzo oddany pod tym względem.



Nie wiem.co na to powiecie, ale on uważa ze gdybym go nie prowokowala swoim glupim gadaniem to by mnie tak nie obrażam i nie atakował fizycznie. On juz nie może ze mna wytrzymać i tyle. Rozkminialam to wielokrotnie i stwierdzałam, ze moze faktycznie tak bylo. Ale ostatno " zachowywalam sie wg mnie dobrze" bardzo starałam sie byc opanowana, tlumic w sobie caly gniew, byc mimo wszystko mila, a oni tak mnie zle traktuje imowi ze to przeze mnie.

Wait. Napisałaś właśnie, że głupia gadka jest usprawiedliwieniem "ataku fizycznego". Lecz się i mówię to bez szydery

[common]

Zrobie notatki z tego wątku przed wizyta, koniecznie.



Dziekuje Wam za to, ze tu jesteście. Wiem, ze Was biorą nerwy na moja życiową nieporadność. Bardzo doceniam to, ze sie angażujecie w sprawę radząc mi i trzeźwiąc czasami szorstkim słowem. Chcialabym tez kiedys móc pomoc komuś w podobnej sytuacji jako osoba, która sobie poradziła i wie, ze jest inne życie. Teraz jakos nie mogę w to uwierzyć, ze mogę żyć inaczej.

[201609102148]

Napisane przez common

Traktuje ten związek w kategoriach porażki życiowej i wstyd mi przyznać, ze cos sie nie udalo, bo pewnie nieudalo sie dlatego, ze ja to wszystko zle rozegralam.

Nie udalo się dlatego, ze oboje jesteście zdrowo po********ni

Żal mi Cie. Dobrze, ze chociaż głupota nie boli, bo wtedy dopiero twoje życie byloby nie do zniesienia.

[201607110949]

Napisane przez Merys

Psychiczny to on jest, a takich ludzi powinno się zamykać i przymusowo leczyć.. Kurczę musisz uwierzyć, że jesteś normalną osobą, która trafiła na złego człowieka i nie daj sobie wmówić że jest inaczej. Jak będziesz szła na terapię zanotuj sobie wcześniej co chcesz powiedzieć w notesie, bo jak Cię stres złapie, to nic nie wydusisz z siebie.

Ale nie jest. Coś jest z autorką mocno nie tak, że latami tkwi z czymś takim w związku. Taka smutna prawda. Psychol z normalną osobą nie zamieszka, bo normalna osoba ucieka od takiego z krzykiem.

[Mileva_]

-

[Merys]

Napisane przez SALIX

Ale nie jest. Coś jest z autorką mocno nie tak, że latami tkwi z czymś takim w związku. Taka smutna prawda. Psychol z normalną osobą nie zamieszka, bo normalna osoba ucieka od takiego z krzykiem.

Moim zdaniem autorka jest pogubiona i stłamszona przez toksycznego faceta. A dlaczego tak się stało, że jest w związku z kimś takim, to już psycholog musi ocenić i naprawdę uważam, że pisanie jej obraźliwych rzeczy w niczym jej nie pomoże, wręcz jeszcze bardziej dobiję.
Common, zobaczysz dasz radę i powtarzaj sobie w kółko, że zasługujesz na lepsze życie.

[xenon88]

Nie wstydź się proszenia o pomoc! Nigdy! Masz prawo iść do psychologa i/lub psychiatry. To są lekarze od duszy. Ty masz chorobę duszy, bo dajesz się traktować bardzo źle przez innego człowieka. I sama siebie odbierasz jako beznadziejną. Przed Tobą piękna (choć wyboista) droga do wyzdrowienia! Tylko daj sobie szansę. Zasługujesz na nią. Zrozum to. Twój mąż też jest chory na duszy, więc nie słuchaj go. On siebie nie leczy. Ty zastanawiasz się nad sobą. Jesteś do przodu!

Autorka może być typem osobowości empatycznej - bardzo wrażliwa, uczuciowa. Wspaniała pożywka dla różnego typu wampirów. Autorko, Twój mąż jest wampirem emocjonalnym. Wysysa z Ciebie energię, żeby sam mógł poczuć, że żyje. On sam ma pustkę w sobie, dlatego żeruje na Twoich uczuciach i emocjach. Patrz na niego jak na siłę, energię, którą czas zwalczyć, usunąć ze swego świata. Zobaczysz, że będzie inaczej.

Podłość naprawdę nie jest lekarstwem.

[zosik]

Napisane przez common

Ale on wczesniej taki nie byl... Nie rozumiem jaka jest tego przyczyna

Przyczyną jest to, że ty mu na to pozwalasz. Kopnie cię w brzuch, a ty mu się dajesz przytulać.
Bardzo przepraszam, ale jak z psem - on cie ugryzie, a ty go za to głaszczesz.

Powiedz, co on musi zrobić, żebyś mu pozwoliła się wyprowadzić ??

A ja widzę pozytywy w tym wątku. Do mnie dotarłyście! I może jeszcze kogoś uratujecie z takiego związku.

Napisane przez common

To wychodzi na to, ze mial racje. Jestem psychiczna i musze się leczyc.

Dla mnie to był właśnie koniec, moment kiedy usłyszałam, że "jestem psychiczna, muszę się leczyć i on mi dzieci odbierze."

[common]

Nie mam pojecia. Chyba juz się za bardzo " uodporniłam".

[xenon88]

Napisane przez common

Nie mam pojecia. Chyba juz się za bardzo " uodporniłam".

więc zdobywaj wiedzę. głębokość bagna zależy od Ciebie. Chcesz wyjść - wyjdziesz. Za bardzo boli, wręcz paraliżuje - masz mniejsze szanse. Uwrażliwiaj się. Po to jest m.in. psychoterapia. Masz odnaleźć swoje uczucia, emocje, potrzeby.

[201607110949]

Napisane przez Merys

Moim zdaniem autorka jest pogubiona i stłamszona przez toksycznego faceta. A dlaczego tak się stało, że jest w związku z kimś takim, to już psycholog musi ocenić i naprawdę uważam, że pisanie jej obraźliwych rzeczy w niczym jej nie pomoże, wręcz jeszcze bardziej dobiję.
Common, zobaczysz dasz radę i powtarzaj sobie w kółko, że zasługujesz na lepsze życie.

Nie chodzi o dobijanie, tylko o samoświadomość. Nie obraziłam jej. Bo uciec to jedno, ale potem można wpaść jak z deszczu pod rynnę.

[zlotniczanka]

Napisane przez zosik

Przyczyną jest to, że ty mu na to pozwalasz. Kopnie cię w brzuch, a ty mu się dajesz przytulać.
Bardzo przepraszam, ale jak z psem - on cie ugryzie, a ty go za to głaszczesz.

Powiedz, co on musi zrobić, żebyś mu pozwoliła się wyprowadzić ??

A ja widzę pozytywy w tym wątku. Do mnie dotarłyście! I może jeszcze kogoś uratujecie z takiego związku.



Dla mnie to był właśnie koniec, moment kiedy usłyszałam, że "jestem psychiczna, muszę się leczyć i on mi dzieci odbierze."

mam wrażenie, że Autorce brakuje motywacji. Bo o co ma walczyć? O siebie. A ona dawno odebrała sobie prawo do godnego i szczęśliwego życia. I pewnie podświadomie czuje, że nie ma o co walczyć. A właśnie ma do wygrania wszystko: dobre życie, sympatię do samej siebie, własny szacunek, poczucie mocy, siły.

[201803111829]

Obstawiam, że niedługo autorka zajdzie w ciążę i dopiero wtedy będzie udupiona...

[common]

Wlasnie chyba troche tak jest, ze nie wiem po co mam walczyć. Pogodziłam sie z tym jak to wszystko wygląda, na poczatku cala szalałam jak padały wyzwiska, rękoczyny. Teraz jest to juz troche taka " norma" jakkolwiek choro to brzmi. Nie spodziewam sie za bardzo czegos innego. Boje sie tez, ze jeszcze trafie na gorszego faceta w zyciu i będę ugotowana.



Dostalam prywatna wiadomość o tym jaki wpływ ma na niego wychowanie w rodzinie sj, dodając do tego tragedie rodzinne mogliby to wiele tłumaczyć. Jedna z dziewczyn radzi mi kontakt z byłymi sj, którzy mogli by mi jakos pomoc

[shutter1]

Daj sobie spokój z myśleniem o porażce. Związek rozpada się z winy dwóch osób, nie zawsze równej. Zaakceptuj to... Zachowywałaś się, tak a nie inaczej bo tak zareagowałaś na jego akcje.

Ok pochopnie może wzięłaś ślub, może ja też. Ale tutaj nie ma czego ratować. Nie ma co czekać, aż on znajdzie sobie mieszkanko... Co ty siostra miłosierdzia jesteś? Facet Cię nie szanuje, poniża, wykorzystuje a Ty mu dajesz wolną rękę?

Obudź się zanim będzie za późno. Zanim zmarnujesz sobie życie z tym gościem albo dojdzie do tragedii.

Nie ma rozmowy. Nie ma wyjaśniania. On na to nie zasługuje.

Dla mnie to nawet na miano faceta już nie zasługuje

Kochana, działaj. Dopóki myślisz, masz wątpliwości. Wywal go z domu... ja jak spędziłam pierwszy weekend z dala od mojego prawie byłego męża byłam prze szczęśliwa. Tylko wtedy zbierzesz się na odwagę i pomyślisz o sobie.

A co do rodzinki, to jakaś patologią wieje. Serio... mieszka u Ciebie jak w hotelu a z rodziną na mieście. Pogadają, jaka to zła jesteś i wróci do Ciebie?

Ile jeszcze potrzebujesz?

Nie chcesz być szczęśliwa?
Ja bym go spakowała podczas jego rodzinnego spotkania. Rodzina przyjechała ze swoimi walizkami, jego dodatkowe walizki nie zrobią im różnicy.

[Weronika__]

Napisane przez common

Dostalam prywatna wiadomość o tym jaki wpływ ma na niego wychowanie w rodzinie sj, dodając do tego tragedie rodzinne mogliby to wiele tłumaczyć. Jedna z dziewczyn radzi mi kontakt z byłymi sj, którzy mogli by mi jakos pomoc

nie no, nie demonizujmy sj, normalni ludzie. Mam pośród dalszych znajomych sj. Jak im jasno zakomunikujesz i postawisz granice, ze nie chcesz pogaduch o religii i takich tam to kumają . I tych których znam wychowani są dobrze.

[shutter1]

A co do Twojej przyszłości z facetami... jeśli to przerobisz tak porządnie to nie wejdziesz w takie gówno nigdy więcej.

Znajdziesz kogoś, kto Cię będzie szanował i kochał. I tacy faceci kurcze istnieją!

A szanownemu panu to mam nadzieję, że pała uschnie, a trąd ogarnie całość jego ciała.

Jak nie życzę nikomu źle, to on dla mnie jakiś nienormalny jest.

[201705042038]

Napisane przez Merys

Moim zdaniem autorka jest pogubiona i stłamszona przez toksycznego faceta. A dlaczego tak się stało, że jest w związku z kimś takim, to już psycholog musi ocenić i naprawdę uważam, że pisanie jej obraźliwych rzeczy w niczym jej nie pomoże, wręcz jeszcze bardziej dobiję.
Common, zobaczysz dasz radę i powtarzaj sobie w kółko, że zasługujesz na lepsze życie.

Nie wydaje mi się, że to obraźliwe. Raczej prawdziwe. Coś z autorką jest mocno nie tak, ale nie tak, jak jej mąż wmawia. Jemu akurat wcale nie zależy na jej zdrowiu i samopoczuciu.
Mi bardzo pomogło, kiedy sobie zdałam sprawę, że to nie świat się sprzysięga przeciw mnie, tylko właśnie zdrowie odmówiło współpracy.

Serio uważasz, że na plucie i kopanie można sobie zasłużyć? Zrobiłabyś tak komuś? Więc dlaczego dajesz to robić sobie. Dlaczego dajesz się ściągać do tego poziomu. Najgorsze, co się może zdarzyć, to jak zaczniesz być taka, jak on.

Ofiary porwań nie mają wyboru. Ty go masz. Wielu kobietom wydawało się to nie do udźwignięcia, ale w końcu wyszły z tego gó*na.

Pytasz, co z nim - wbrew temu, co mówi, jemu jest dobrze. Gdyby chciał odejść, to by to dawno zrobił. On ma dokładnie to, czego chce. I nie odejdzie, nie łudź się. On za Ciebie tego nie zrobi, bo to są jego klimaty. Specjalnie sobie Ciebie wybrał i urabia Cię już tyle lat, nie będzie chciał z tego łatwo zrezygnować.

Ja bym zaczęła od opowiedzenia ojcu, co się stało, z tego, co zrozumiałam, on widzi, że coś nie gra. Najtrudniej jest podjąć decyzję, że trzeba to zakończyć chociażby nie wiem, co.

Twój stan się leczy. I to nie jest epitet, to jest nadzieja. Na Świecie jest miliony ludzi, którzy przez to przechodzili. Tak samo, jak ze zdrowiem fizycznym, czasami to trwa, czasami trzeba zmienić lekarza, czasami leczenie nie jest przyjemne, ale jak poskutkuje, poznasz inną jakość życia i zaczniesz sobie radzić sama.

Jak byś potrzebowała jakiejś pomocy w realu, to pisz na PW, mieszkam niedaleko.

[skazana_na_bluesa]

ten wątek to jakaś żenada. powinien być podczepiony jako ostrzeżenie, jak spieprzyć sobie życie na własne życzenie. przeczytałam kilka ostatnich stron wątku. wcześniej pisałaś, że ostateczną granicą będzie pewnie przemoc fizyczna. uderzył cię i nadal może radośnie mieszkać w twoim domu. czemu siebie tak nie lubisz i tak nie szanujesz?
i wiesz, to, że ty nie chcesz dziecka nie oznacza, że on ci go nie zrobi. skoro nie miał problemu, żeby ci przywalić to tak samo może nie mieć problemu, żeby cię zgwałcić. przecież i tak nic z tym nie zrobisz i będziesz tkwić w tym gównie po uszy.

[Merys]

Napisane przez SALIX

Nie chodzi o dobijanie, tylko o samoświadomość. Nie obraziłam jej. Bo uciec to jedno, ale potem można wpaść jak z deszczu pod rynnę.

Chodziło mi o niektórych wypowiadające się w tym wątku. Osoby które są w toksykach one mają świadomość, że nie tak powinno być. No ale są już tak zmanipulowane, że zawsze znajdą sobie jakieś wytłumaczenie typu, on miał ciężkie dzieciństwo, nie zawsze jest źle, on się zmieni, nie mam nikogo kto mi pomoże, nie mam gdzie pójść, itd.

Napisane przez common

Wlasnie chyba troche tak jest, ze nie wiem po co mam walczyć. Pogodziłam sie z tym jak to wszystko wygląda, na poczatku cala szalałam jak padały wyzwiska, rękoczyny. Teraz jest to juz troche taka " norma" jakkolwiek choro to brzmi. Nie spodziewam sie za bardzo czegos innego. Boje sie tez, ze jeszcze trafie na gorszego faceta w zyciu i będę ugotowana.



Dostalam prywatna wiadomość o tym jaki wpływ ma na niego wychowanie w rodzinie sj, dodając do tego tragedie rodzinne mogliby to wiele tłumaczyć. Jedna z dziewczyn radzi mi kontakt z byłymi sj, którzy mogli by mi jakos pomoc

Piszesz że boisz się że trafisz na jeszcze gorszego faceta, no ale przecież to Ty decydujesz jak będzie wyglądał związek, nikt inny tylko Ty. Przyzwyczaiłaś się do bycia poniżaną, pogodziłaś się z myślą, że nic Cię już lepszego nie spotka, dlaczego?