Nazwisko - swoje, podwójne czy malżonka?

[wersta]

Napisane przez Melliana

no szkoda - chyba po to jest forum, żeby wypowiedzieć własne zdanie?

A jesli dla Ciebie proste pytania i komentarz to krytyka, to cóż... cóż poradzić można... ale to ponoć ostatnio powszechna sprawa, połowa osób na maturze z polskiego wykazuje brak zrozumienia tekstu, co tu się dziwić...

no właśnie
i proszę daruj sobie dalsze nieuzasadnione uszczypliwości.

[Melliana]

Napisane przez Sabbath

Ślub nie jest jedynym ważnym wydarzeniem w ludzkim życiu. Zgodnie z twierdzeniem, że zmieniamy nazwisko, bo ślub to taka ważna rzecz, nazwisko powinny zmieniać obie strony w związek wchodzące (chyba, że to rzecz ważna tylko dla jednej z nich), a dodatkowo nazwiska powinniśmy zmieniać przy innych ważnych okazjach typu narodzenie każdego kolejnego dziecka, śmierć rodzica, obrona pracy doktorskiej, przejście na emeryturę, czy co tam dla kogo ważne...

I hic iacet est... pies

[Sabbath]

Napisane przez wersta

moja przekonania to moja osobista sprawa, z której nie będę się nikomu tłumaczyć ani wyjaśniać, bo nie widzę sensu. jedyną osobą, z którą przedyskutowałam ten temat był mój (od jutra) mąż.

Uwaga: OFFTOP!

Abstrahując od tematu: gratulacje!
Wszystkiego najlepszego na nowej drodze życia Wam Obojgu (bez względu na nazwiska i inne elementy towarzyszące).


Melliano - canis? Tak?

[Melliana]

Napisane przez wersta

no właśnie
i proszę daruj sobie dalsze nieuzasadnione uszczypliwości.

Oczywiście. Daruję sobie. Mam wrażenie, że nie o to chodzi w tej całej dyskusji.

I zgodze się z Toba w jednym - decyzje co do Twojego nazwiska faktycznie dotyczą tylko Ciebie i Twojego od-jutrzejszego-małżonka. I nikt się w to nie wtrąca.

Tyle, że my wymieniamy uwagi nad ogólnym zjawiskiem. Dlatego zadaje pewne pytania, bo dziwią mnie odpowiedzi "bo tak" . To "bo tak" z czegoś wynika.

I bardzo szczerze życzę Wam wszystkiego najlepszego z okazji ślubu!

Napisane przez Sabbath

Melliano - canis? Tak?

tak, tak ale jakoś mi się z tą polską kalką spodobało

[wersta]

dziękuję bardzo





choć jako człowiek niedouczony nie wiem, czy obco brzmiące wyrazy nie są wymierzone przeciwko mnie

[Melliana]

Napisane przez wersta

dziękuję bardzo





choć jako człowiek niedouczony nie wiem, czy obco brzmiące wyrazy nie są wymierzone przeciwko mnie

Nie. Tylko komentowałam, że wypowiedź Sabbath jest kwintesencją różnicy zdań między nami i braku zrozumienia. Nie mam zamiaru Cię obrażać ani wyszydzać.

nie wolno się denerwować w przedzień slubu

[ruda3d]

Napisane przez soffera

Wydaje mi się, że trochę się zapędzacie... Przyjęcie nazwiska męża to nie jest jakieś ubezwłasnowolnienie... Zgadzam się, że powinno się to przemyśleć itd. Ale nie róbmy z tego walki o własną tożsamość.

A dlaczego nie? Dla mnie to trochę jest "walka" o własną tożsamość. I pewnie dla kilku innych forumowiczek pewnie też.
Być może dzisiaj przyjęcie nazwiska męża nie jest ubezwłasnowolnieniem, ale taka jest geneza tego zwyczaju, czy chcemy tego czy nie. Bierze się z czasów, kiedy kiedy żona była własnością męża, zaraz obok jego konia, zbroi, zamku, służby, czy poddanych wieśniaków, etc.

Gdyby u podstaw przyjmowania nazwiska leżała chęć zaakcentowania jedności małżonków - to jednakowo popularne mogłoby być również przejmowanie nazwiska żony przez męża, prawda?

Pewnie, to nie jest powód żeby skakać z mostu - ale irytujące jest takie ogólnospołeczne przekonanie, że kobieta przejmuje nazwisko męża bez dyskusji, zdziwienie na wieść o zostaniu przy swoim nazwisku, czy też problemy urzędowe tym spowodowane... W podobny sposób irytuje mnie, że kobiecie na tym samym stanowisku potrafią płacić mniej niż mężczyźnie, albo przed awansem zastanawiają się, czy kobieta aby na pewno nie zajdzie zaraz w ciążę.

I wcale nie utożsamiam mojej irytacji z feminizmem - nie czuję się kompetentna w tym zakresie na tyle, żeby nazywać siebie feministką. Po prostu wiem, co mnie wkurza.

[asiuk]

Wydaje mi się, że dużo rówież zależy od przyszłego męża - chodzi mi o to, jak on do tego podchodzi, czy mu jakoś szczególnie zależy czy też nie, czy uważa przyjęcie swojego nazwiska przez przyszłą żonę za jej obowiązek lub dowód jego "władzy".
Gdyby mój narzeczony stwierdził, że poczuje się przez to bardziej męsko albo moje nieprzyjmowanie nazwiska uraziłoby jego dumę, z pewnością bym przy swoim nazwisku właśnie została, bo nie będę postępować tak, jak ktoś sobie tego życzy.
Mój przyszły mąż z pewnością nie jest za tym, żebym miała nazwisko podwójne, bo po prostu głupio to brzmi i wygląda (to jest także moja opinia). Tak więc pozostanie mi raczej zmiana nazwiska lub pozostawienie rodowego. Powiedział mi ostatnio, że jest trochę zbity z tropu, bo cały czas nie wiem, jak postąpię (mam jeszcze dość dużo czasu na podjęcie tej ważnej decyzji), ale stwierdził też, że zdaje sobie sprawę, że namawianie mnie do zmiany nazwiska jest egoizmem. Z pewnością nie będzie krytykował mnie, jeśli po ślubie nazwyać się będę tak, jak dotychczas.

[Melliana]

ja nie miałam takiego porblemu - mój TŻ uznał moją decyzję za zupełnie naturalną. Własciwie rozmawialiśmy o tym tylko raz - już w gmachy USC, tuż przed wypisywaniem papierków, wcześniej nie.

Dla niego moje argumenty za pozostawieniem rodowego nazwiska były jak najbardziej racjonalne i zrozumiałe. Co więcej, zaskoczył mnie, bo potrafił zwrócić uwagę swojej cioci, która przysłała nam raz kartkę zaadresowaną na XY Kowalscy (ja bym cioci darowała, bo starej daty)...

Mam wrażenie, że wielu panów którzy tak bardzo naciskają, to faceci zupełnie niepewni siebie, trochę niedowartościowani, którzy za wszelką cenę chcą - chociaż w tej jednej kwestii - postawić na swoim. I wspierają się tradycją, no bo czym innym mogą?

[czekoladka79]

Napisane przez ruda3d

A dlaczego nie? Dla mnie to trochę jest "walka" o własną tożsamość. I pewnie dla kilku innych forumowiczek pewnie też.
Być może dzisiaj przyjęcie nazwiska męża nie jest ubezwłasnowolnieniem, ale taka jest geneza tego zwyczaju, czy chcemy tego czy nie. Bierze się z czasów, kiedy kiedy żona była własnością męża, zaraz obok jego konia, zbroi, zamku, służby, czy poddanych wieśniaków, etc.

Gdyby u podstaw przyjmowania nazwiska leżała chęć zaakcentowania jedności małżonków - to jednakowo popularne mogłoby być również przejmowanie nazwiska żony przez męża, prawda?

Pewnie, to nie jest powód żeby skakać z mostu - ale irytujące jest takie ogólnospołeczne przekonanie, że kobieta przejmuje nazwisko męża bez dyskusji, zdziwienie na wieść o zostaniu przy swoim nazwisku, czy też problemy urzędowe tym spowodowane... W podobny sposób irytuje mnie, że kobiecie na tym samym stanowisku potrafią płacić mniej niż mężczyźnie, albo przed awansem zastanawiają się, czy kobieta aby na pewno nie zajdzie zaraz w ciążę.

I wcale nie utożsamiam mojej irytacji z feminizmem - nie czuję się kompetentna w tym zakresie na tyle, żeby nazywać siebie feministką. Po prostu wiem, co mnie wkurza.

podpisuję się po Twoim postem obiema rękoma i nogami .... sama zostałam przy swoim nazwisku i spotykam bardzo dziwne rekacje

[asiuk]

Napisane przez czekoladka79

podpisuję się po Twoim postem obiema rękoma i nogami .... sama zostałam przy swoim nazwisku i spotyma bardzi dziwne rekacje

A gdzie się z takowymi spotykasz? Jak to przyjęła rodzina (w szczególności - strona Twojego męża )

[natj]

Napisane przez Melliana

Mam wrażenie, że wielu panów którzy tak bardzo naciskają, to faceci zupełnie niepewni siebie, trochę niedowartościowani, którzy za wszelką cenę chcą - chociaż w tej jednej kwestii - postawić na swoim. I wspierają się tradycją, no bo czym innym mogą?

Tak z ciekawości i z przymrużeniem oka.
To jaki jest mój facet który gotów jest zmienić swoje nazwisko bylebyśmy się nazywali wspólnie. I każdą inną opcję uważa za beznadziejną (on nazwisko swoje, a ja podwójne; ja nazwisko swoje, on swoje). I mu nie przemówię, jak powiem że zostajemy przy swoim to on i tak zmieni na moje.
?

[Melliana]

no i fajnie

[musicman]

facet, który przyjął po ślubie nazwisko żony musi być jak dla mnie albo wyluzowany, pewny siebie i swojej wartości, podchodzący do siebie ze zdrowym dystansem,
albo też być uciśnionym od dzieciństwa pantoflarzem. Form pośrednich zmieniających nazwisko nie znam.

[Melliana]

chyba rozpętałam inwazję stereotypów

[karothka]

Ja bardzo chętnie zachowałabym swoje nazwisko, a męża jako drugi człon.Niestety nasze nazwiska są bardzo podobnie brzmiące i dlatego zdecyduję się tylko na nazwisko męża.

[natj]

Napisane przez Melliana

chyba rozpętałam inwazję stereotypów

Trochę tak, ale człowiek zawsze myśli stereotypami póki nie pozna sprawy od środka.
Teraz będziemy mieć z TŻem okazje do dogryzania sobie. A ja fajny argument że jest moim pantoflem

A ciekawa jestem reakcji mężczyzny o poglądach, że kobieta powinna przyjąć jego nazwisko bo jest głową domu gdy spotka kobietę która uważa, że skoro on chce mieć rodzinę o jednym nazwisku to niech on zmieni swoje.
Już widzę tę awanturę .

[asiuk]

Napisane przez natj

A ciekawa jestem reakcji mężczyzny o poglądach, że kobieta powinna przyjąć jego nazwisko bo jest głową domu gdy spotka kobietę która uważa, że skoro on chce mieć rodzinę o jednym nazwisku to niech on zmieni swoje.
Już widzę tę awanturę .

Szczerze? Myślę, że mało prawdopodobny jest taki związek w ogóle, bo za tym kryją się także inne poglądy i indywidualne spostrzeganie świata. Jeśli kobieta jest pewna siebie i nie da się zdominować, to taki mężczyzna nie będzie chcał z nią być po prostu - nigdy się nie dogadają. Mam jednego kolegę, który ma bardzo tradycyjne poglądy, Za niedługo się żeni. I wszystko jest dla niego "oczywiste" - że suknia panny młodej będzie biała, że przyszła żona przyjmie jego nazwisko i że pozostanie po ślubie w domu, aby się opiekować ich wspólnym gniazdem i wychowywać dzieci. I obydwojgu to pasuje - mają po 24 lata, studiują z niezłymi wynikami. Z powodu moich, skrajnie innych poglądów, nie rozmawiam z nim na takie tematy

[ruda3d]

Napisane przez asiuk

A gdzie się z takowymi spotykasz? Jak to przyjęła rodzina (w szczególności - strona Twojego męża )

niektórzy koledzy i niektóre koleżanki pytają z pewnym politowaniem: "po co tak?" - i są to młodzi ludzie, zdawałoby się że świadomi pewnych zmian obyczajowo-społecznych
rodzina męża w pewnej poważnej rozmowie dała mu do zrozumienia, że im sie to bardzo, ale to bardzo nie podoba, "no, ale zrobicie, jak chcecie..." - na całe szczęście nie odbyło sie to w mojej obecności, bo byłby dym...

[fascinata]

Ja bardzo bym chciala przyjać nazwisko mojego TŻ ale ze względu na moją wadę wymowy (kiepsko wymawiam głoskę "r") chyba zdecyduję się na podwójne Moj TŻ nie jest zachwycony Dlatego od sierpnia chodzę do logopedy by coś zmienić - mam nadzieję że do slubu mi się uda. Trzymajcie kciuki

[freshona]

Napisane przez fascinata

Ja bardzo bym chciala przyjać nazwisko mojego TŻ ale ze względu na moją wadę wymowy (kiepsko wymawiam głoskę "r") chyba zdecyduję się na podwójne Moj TŻ nie jest zachwycony Dlatego od sierpnia chodzę do logopedy by coś zmienić - mam nadzieję że do slubu mi się uda. Trzymajcie kciuki

Nie rozumiem, dlaczego TŻ nie jest zachwycony. Już prędzej "rozumiałabym" jego dąsy, gdybyś chciała zostać przy swoim (wiadomo, męskie EGO )
Z kolei skoro mówisz, że z powodu wady wymowy boisz sie tego "r", to po co w ogóle zmieniać?


W każdym razie, niezależnie od Twojej decyzji, życzę szczęścia
A logopeda na pewno powinien pomóc.

[fascinata]

Mój TŻ oznajmił mi dzisiaj, że jeśli chcialabym mieć podwójne nazwisko i czuję że jest mi to potrzebne to nie ma sprawy

[rocki]

Napisane przez Teje

W Hiaszpanii natomiast od lat sprawdza sie system, w którym każdyma ma podwójne nazwisko - jedno dostaje po tacie, drugie po mamie. Po ślubie zazwyczaj zostawia sie pierwsze własne, a drugie dodaje pierwsze współmażłaonka. I tam tens ystem sie sprawdza. Więc nie rozumiem , dlacego ten staropolski miałby być najlepszy...

Gdzie spokałaś się w Hiszpanii z takim przypadkiem? Ja nie znam ani jednej kobiety, która by zmieniła nazwisko po ślubie, a wręcz wszyscy Hiszpanie mnie utwierdzili w przekonaniu, że nazwiska się nigdy nie zmienia... Może w którymś innym regionie tak jest Mój TŻ (Hiszpan) mówi, że ja w przypadku ewentualnego ślubu nie mogę zmienić nazwiska, bo w Hiszpanii by wszyscy mówili, że jesteśmy rodzeństwem nazywając się tak samo. Poza tym twierdzi, ze to bardzo nienaturalne, że nagle mam sie pozbywać swojej osobowości, zmieniać wszystkie dokumenty, podpis, itd. I mi to pasuje

[chabrowa]

Witam.
Niedługo wychodzę za mąż i mam straszny dylemat ze zmiana nazwiska...
Mój przyszły mąż ma śmieszne nazwisko (z działu tych dziwnych) i naprawdę nie uśmiecha mi się je nosić. Poza tym myślę o naszych przyszłych dzieciach, które na pewno będą miały z tego powodu nieprzyjemności
Probowałam wytłumaczyć to narzeczonemu, ale twierdzi, ze skoro on sobie poradził to i one nie będą miały z tego powodu problemów( w co średnio wątpię)
Postanowiłam wiec przyjąć nazwisko dwuczłonowe-najpierw nazwisko jego, potem moje (tak brzmi najlepiej) Zauważyłam, ze to dość rzadka sytuacja- zwykle pierwsze jest panieńskie, ale cóż..
Niektórzy faceci mają na punkcie swojego nazwiska obsesję...

[myszka197]

ja zmieniłam nazwisko na nazwisko męża z powodów estetycznych - jego było po prostu "ładniejsze" - a jakoś do swojego nazwiska nigdy nie byłam szczególnie przywiązana
zapytałam przed chwilą męża czy by mu się podobało, gdybym została przy swoim nazwisku., czy cieszył się, że przyjełam jego......- odpowiedział "dla mnie są to nieistotne pierdoły"

[musicman]

czasami chciałabym mieć takie podejście do życia i zaliczyć nazwisko do nieistotnych pierdół. Niestety dla mnie nazwisko - i masa innych rzeczy - są ważne.
Ale fajny ten Twój mąż. Mój wolałby żebym nosiła tylko jego nazwisko choć zniósł moją decyzję dzielnie.

[ruda3d]

Napisane przez rocki

Gdzie spokałaś się w Hiszpanii z takim przypadkiem? Ja nie znam ani jednej kobiety, która by zmieniła nazwisko po ślubie, a wręcz wszyscy Hiszpanie mnie utwierdzili w przekonaniu, że nazwiska się nigdy nie zmienia... Może w którymś innym regionie tak jest Mój TŻ (Hiszpan) mówi, że ja w przypadku ewentualnego ślubu nie mogę zmienić nazwiska, bo w Hiszpanii by wszyscy mówili, że jesteśmy rodzeństwem nazywając się tak samo. Poza tym twierdzi, ze to bardzo nienaturalne, że nagle mam sie pozbywać swojej osobowości, zmieniać wszystkie dokumenty, podpis, itd. I mi to pasuje

ale mądrzy ci Hiszpanie
ale mam koleżankę, która wyszła za Hiszpana i zmieniła nazwisko

[rocki]

Napisane przez ruda3d

ale mądrzy ci Hiszpanie
ale mam koleżankę, która wyszła za Hiszpana i zmieniła nazwisko

A wzięła ślub w Polsce czy w Hiszpanii?

[Masako]

Co do Hiszpanii to tak na logike, skoro dzieciaki dostają 2 nazwiska: 1 po tacie a 2 po mamie to rodzice muszą mieć rózne, z tym że na dzieci wędrują te męskie nazwiska tzn to które mama i tata dostali po swoich ojcach. Przynajmniej tak mi mówili na hiszpanskim, nie wiej jak jest w praktyce.


Ja długo myślałam o nazwisu po ślubie. Miało być dwuczłonowe, ale jak policzyłam literki to na żadnym druczku urzędowym bym sie nie zmiesciła a przedstawianie sie z imienia i nazwiska trwałoby jakieś pół godziny. Wreszcie postanowiłam przyjać nazwisko przyszłego meża za względów estetycznych, jest ładniejsze i duzo mniej oklepane. Musze dodać że ukochany ze stoizmem przyjmował kolejne zmiany planów, bo to ja sie bede nazywać tak jak sobie wybiore i musi byc to moja decyzja.

[ruda3d]

Napisane przez rocki

A wzięła ślub w Polsce czy w Hiszpanii?

nie wiem na 100% gdzie był sam ślub - ale mieszkają w Hiszpanii od początku, wiec trochę spodziewam się że i tam był ślub