Samotnice ,pod każdym względem . Tu wypłaczcie wszystkie żale

[beforeyou]

Num niestety .... Ale w większości przypadków było

; ))

[helsinka]

Dlaczego niestety?

Ale w większości przypadków było

chyba nie do końca się rozumiemy

[beforeyou]

Napisane przez helsinka;28672536[B

]Dlaczego niestety?[/B]
chyba nie do końca się rozumiemy

bo większość okazała się idiotami

; ))

[Ieka]

Napisane przez beforeyou

Tam wiesz za starzy być nie mogą , pewne granice wieku są . Nie będę się wypowiadać o ile starsi byli kolesi z którymi kręciłam . Wiesz do mnie nawet starsi startują więc mam dobrze .

; ))

co do starszych to u mnie to samo też dużo kręciłam z nimi zanim poznałam Tż,byli przystojni, niezależni finansowo, dojrzali i to mi imponowało
ja się przyznam, gdy byłam w Austrii, miałam wtedy jakoś 18-19 lat i kręciłam z facetem 46 letnimstrasznie mnie pociągał, ja jego też
Takie miłostki młodzieńcze, że tak powiem, ale było minęło

---------- Dopisano o 09:10 ---------- Poprzedni post napisano o 09:03 ----------

Napisane przez helsinka

Stało się, stało. Nie chodzi o to, że nie pozwala mi gdzieś wychodzić, że nie chce mi tego kupić, zabrania tamtego i jeszcze krzyczy, bo nie chcę sprzątać Całe dzieciństwo miałam zepsute przez paskudną sytuację w domu, która zawsze wynikała z jej winy. Fajnie jest się wygadać, ale jakoś ciężko mi czasem o tym mówić/pisać... Teraz (bardzo niedawno) trochę się zmieniło, lecz mimo wszystko, nie potrafiłabym tak po prostu zapomnieć i udawać, że nic się nie stało
Jest jednak taki mały plus Jestem na pewno dojrzalsza od swoich rówieśniczek, bardziej samodzielna. Czasem nawet mam wrażenie, że lepiej dogaduję się z dorosłymi niż z osobami w moim wieku (to pewnie dlatego ciągle "zakochuję się" w starszych facetach Ci w moim wieku w ogóle mnie nie interesują). I tak jak wcześniej pisałam, jeżeli miałabym z kimś się związać to z prawdziwego uczucia (a nie tak jak moje koleżanki na miesiąc, żeby tylko pochodzić, a potem chwalić się, że miałam już 20 chłopaków), dla mnie ważne jest, żeby mieć w partnerze oparcie. Zdrady chyba bym nie przeżyła
Wiecie, że ja jeszcze nigdy od nikogo nie usłyszałam, że mnie kocha, że jest ze mnie dumny, że jestem dla kogoś ważna?
Strasznie tęsknię za miłością i pewnie też dlatego chcę dawać jej jak najwięcej innym. Póki co są to zwierzaki

też nie miałam łatwego dzieciństwa,moja mama pracowała za granicą, odkąd miałam 9 lat, nie było jej nigdy w domu, aż do 16 r.ż wychowałam się bez niej, ciężko było, bo inne koleżanki bawiły się a ja miałam już obowiązki w domu, potem zaczęło się dorastanie,nie miałam żadnych koleżanek,bo jak tu się ze mną spotkać, jak musiałam albo sprzątać albo gotować.
Dobrze, że to już minęło właśnie to spowodowało takie nieciekawe kontakty z moją mamą.
W środę wróciłam do PL, i już nie wytrzymuję w domu, ledwo parę dni minęło

[beforeyou]

[QUOTE=Ieka;28730364]co do starszych to u mnie to samo też dużo kręciłam z nimi zanim poznałam Tż,byli przystojni, niezależni finansowo, dojrzali i to mi imponowało
ja się przyznam, gdy byłam w Austrii, miałam wtedy jakoś 18-19 lat i kręciłam z facetem 46 letnimstrasznie mnie pociągał, ja jego też
Takie miłostki młodzieńcze, że tak powiem, ale było minęło[COLOR="Silver"]



to niezły odskok wiekowy ... Ja tam wolę o parę lat starszych , bo młodsi i w moim wieku mnie nie pociągają .

; ))

[abraxas2871]

Hej! Wiem, że wątek jest już dość rozwinięty i pewnie całkiem dobrze się już znacie (przyznaję się bez bicia, nie przeczytałam jeszcze wszystkiego, więc na razie to tylko pierwsze wrażenie), ale pomyśałam, że może jeszcze mnie przyjmiecie.

Kamila, 22 lata, studiuję psychologię i portugalistykę (bardzo lubię portugalski, chociaż ostatnio tracę niestety zapał; psychologii za to nie znoszę, ale na 4 roku już mi szkoda rzucić...). Zainteresowanai raczej humanistyczne, chociaż swego czasu miałam dużo sukcesów w chemii i dalej lubie co nieco o tym poczytać. Uwielbiam fado (taka muzyka portugalska Poza tym to od tygodnia jestem zagorzałą fanką True Blood (mam refleks, nie? serial leci od 2008 roku, a ja go dopiero obejrzałam).
A samotna jestem od zawsze - mam co prawda jedną przyjaciółkę, ale od 2 lat mieszka kilka tysięcy kilometrów od polski, więc raczej kontakt mamy słaby. Poza tym to większość rzeczy robię samotnie. No, prawie - mam super kontakt z rodziną i siostrą - za to z obcymi ludźmi - pożałuj boże. Ach, no i nigdy nie miałam żadnego faceta, ba, nawet się nie całowałam i nie byłam na randce - błagam, powiedzicie mi, że nie jestem nienormalna (bo moje "koleżanki" z uczelni ciągle mi to powtarzają).

[Cassie901]

Napisane przez abraxas2871

Hej! Wiem, że wątek jest już dość rozwinięty i pewnie całkiem dobrze się już znacie (przyznaję się bez bicia, nie przeczytałam jeszcze wszystkiego, więc na razie to tylko pierwsze wrażenie), ale pomyśałam, że może jeszcze mnie przyjmiecie.

Kamila, 22 lata, studiuję psychologię i portugalistykę (bardzo lubię portugalski, chociaż ostatnio tracę niestety zapał; psychologii za to nie znoszę, ale na 4 roku już mi szkoda rzucić...). Zainteresowanai raczej humanistyczne, chociaż swego czasu miałam dużo sukcesów w chemii i dalej lubie co nieco o tym poczytać. Uwielbiam fado (taka muzyka portugalska Poza tym to od tygodnia jestem zagorzałą fanką True Blood (mam refleks, nie? serial leci od 2008 roku, a ja go dopiero obejrzałam).
A samotna jestem od zawsze - mam co prawda jedną przyjaciółkę, ale od 2 lat mieszka kilka tysięcy kilometrów od polski, więc raczej kontakt mamy słaby. Poza tym to większość rzeczy robię samotnie. No, prawie - mam super kontakt z rodziną i siostrą - za to z obcymi ludźmi - pożałuj boże. Ach, no i nigdy nie miałam żadnego faceta, ba, nawet się nie całowałam i nie byłam na randce - błagam, powiedzicie mi, że nie jestem nienormalna (bo moje "koleżanki" z uczelni ciągle mi to powtarzają).

Witamy w naszych skromnych progach Miło "widzieć" nową "twarz", bo wątek troszkę przycichł ostatnio

Nie jesteś nienormalna

[abraxas2871]

Dzięki Cassie

Masz świetnego demota w podpisie

Ach, tak chciałam was zapytać... co robicie w wakacje? Bo mi samotnictwo generalnie nie przeszkadza poza okresem wakacji, kiedy już naprawdę potrafię przez kilkanaście dni nie wyjść z domu nawet po chleb, a tym samym nie widuję ludzi... No bo ile można oglądać filmy i czytać książki! Macie jakieś pomysły jak (w przyjemny sposób, bo nieprzyjemny typu: nauka, sprzątanie zawsze się znajdzie) zorganizować sobie czas przez te długie trzy miesiące? Bo brak zajęcia nie sprzyja mojej diecie - jak się nudzę to jem.

[Amy4594]

Napisane przez Cassie901

Witamy w naszych skromnych progach Miło "widzieć" nową "twarz", bo wątek troszkę przycichł ostatnio

Nie jesteś nienormalna

no właśnie!

Napisane przez abraxas2871

Dzięki Cassie

Masz świetnego demota w podpisie

Ach, tak chciałam was zapytać... co robicie w wakacje? Bo mi samotnictwo generalnie nie przeszkadza poza okresem wakacji, kiedy już naprawdę potrafię przez kilkanaście dni nie wyjść z domu nawet po chleb, a tym samym nie widuję ludzi... No bo ile można oglądać filmy i czytać książki! Macie jakieś pomysły jak (w przyjemny sposób, bo nieprzyjemny typu: nauka, sprzątanie zawsze się znajdzie) zorganizować sobie czas przez te długie trzy miesiące? Bo brak zajęcia nie sprzyja mojej diecie - jak się nudzę to jem.

ja mam odwrotnie.
wakacje to jedyny czas kiedy nie muszę nikogo widzieć. kocham to!
a co do pomysłów to brak.

[Cassie901]

Napisane przez abraxas2871

Dzięki Cassie

Masz świetnego demota w podpisie

Ach, tak chciałam was zapytać... co robicie w wakacje? Bo mi samotnictwo generalnie nie przeszkadza poza okresem wakacji, kiedy już naprawdę potrafię przez kilkanaście dni nie wyjść z domu nawet po chleb, a tym samym nie widuję ludzi... No bo ile można oglądać filmy i czytać książki! Macie jakieś pomysły jak (w przyjemny sposób, bo nieprzyjemny typu: nauka, sprzątanie zawsze się znajdzie) zorganizować sobie czas przez te długie trzy miesiące? Bo brak zajęcia nie sprzyja mojej diecie - jak się nudzę to jem.

Ja się w wakacje nie nudzę, pracuję, więc nie mam na nic czasu Ale jak mam wolne, jeśli dopisze pogoda to leże na słoneczku, lubię spacery. Książki nigdy mi sie nie znudzą, "Plotkarę" mogę oglądać non stop Zależy, gdzie mieszkasz, może basen, może zoo, plaża?

[abraxas2871]

Ja też nie potrzebuję za dużo kontaktów, ale w wakacje to już się robi dziwne nawet dla mnie - przez 2 tyg mieszkałam sama, wyszłam z domu tylko raz (do sklepu). Dziwnie jest milczeć przez tak długi okres - trochę o siebie, no ale bez przesady.

A pracować nie bardzo mogę - moi rodzice są temu strasznie przeciwni, bo twierdzą, że "jeszcze się w życiu napracuję" i wszelkie próby przekonania ich kończą się fochem i wzbudzaniem we mnie poczucia winy.

Ale właśnie zapisałam się na korki z portugalskiego, zaczynam w poniedziałek, 3 razy w tyg. Ale to znów naukaaa, bleee, mam jej wystarczająco dużo w roku akademickim. z drugiej strony - przynajmniej nie będę się nudzić A plaży u mnie nie ma, spacerować nie znoszę, na basen nie pójdę, bo jestem za gruba, w zoo żal mi zwierzaków... same dylematy. Ale poszukuję teraz nowego serialu, bo true blood jest tylko raz w tygodniu - mówisz, że "Plotkara" jest fajna?

[Cassie901]

Plotkara to taka Moda na Sukces dla nastolatków Ale ja ją lubię, z niecierpliwością czekam na kolejny sezon

[abraxas2871]

Eee, to może być dla mnie za ambitne jak na wakacje. Żadnych wampirów i wilkołaków?

Swoją drogą, oglądając True Blood doszłam do wniosku, że trzeba być cholernie inteligentnym człowiekiem, żeby pisać scenariusze do takich popularnych seriali... chociaż True Blood jest ewidentnie dla dorosłych, może takie "młodzieżowe" scenariusze pisze się łatwiej... Pouczę się portugesza i obejrzę chociaż jeden odcinek "Plotkary" - może mi się spodoba

[Cassie901]

Żadnych istot nadludzkich nie ma Kiedyś wyobrażałam sobie, że napisanie takiego scenariusza czy książki jest łatwe - autor ma wenę i leci jak burza,do czasu aż sama próbowałam coś skrobnąć - głowa pełna pomysłów a nie wiedziałam jak się za to zabrać Na szczęście moje literackie zapędy dawno się skończyły.

[abraxas2871]

Napisane przez Cassie901

Żadnych istot nadludzkich nie ma Kiedyś wyobrażałam sobie, że napisanie takiego scenariusza czy książki jest łatwe - autor ma wenę i leci jak burza,do czasu aż sama próbowałam coś skrobnąć - głowa pełna pomysłów a nie wiedziałam jak się za to zabrać Na szczęście moje literackie zapędy dawno się skończyły.

Wiesz co, to pewnie zależy od tego co piszesz - "Zmierzch" to raczej łatwo jest napisać, ale scenariusz serialu, tym bardziej serialu dla 30-latków musi być trochę bardziej "inteligentny". Poza opowiadaniem jakiejś historii musi też coś komentować, z czymś grać - w True Blood jest np. wątek takiej ironicznej polemiki z stereotypem Amerykanina. Serio, jak to oglądam, to mam wrażenie, że pisali to Europejczycy - tylko my umiemy tak fajnie komentować amerykańską ideologię.

W ogóle to ja nigdy nie oglądałam żadnych seriali...no może kiedyś tam coś...ale w te wakacje tak mnie to True Blood wzięło, że ojoj.

Cassie - a czemu przestałaś pisać? Znudziło Ci się po prostu czy uznałaś, że nie masz predyspozycji?

[beforeyou]

Napisane przez Cassie901

Żadnych istot nadludzkich nie ma Kiedyś wyobrażałam sobie, że napisanie takiego scenariusza czy książki jest łatwe - autor ma wenę i leci jak burza,do czasu aż sama próbowałam coś skrobnąć - głowa pełna pomysłów a nie wiedziałam jak się za to zabrać Na szczęście moje literackie zapędy dawno się skończyły.

Ja się tutaj ładnie przyznam , że też próbowałam coś takiego dłuższego napisać ale nigdy mi nie wychodziło . Więc zaczęłam pisać to co mi po głowie chodzi i już mam trochę tego na kompie i na różnych kartkach , tam tylko nie liczni to czytają bo co prawda nie bardzo lubię jak inny ludzie ( nawet ci co są najbliżej mnie to czytają )

; ))

[Cassie901]

Napisane przez abraxas2871

Cassie - a czemu przestałaś pisać? Znudziło Ci się po prostu czy uznałaś, że nie masz predyspozycji?

Znudziło mi się, powiedzmy, że predyspozycje jako takie miałam/mam. Jakieś opowiadania czy wypracowania w szkole pisałam sobie ot tak. Lałam wodę ile się dało. Na maturze np. pisałam o Świętoszku - książce której nie widziałam na oczy, a poszło mi super Po za tym, o czymkolwiek nie chciałabym pisać, zawsze miałam wrażenie, że już to gdzieś było, że gdzieś to czytałam. Zdecydowanie wolę czytać niż pisać

[Amy4594]

Napisane przez abraxas2871

Eee, to może być dla mnie za ambitne jak na wakacje. Żadnych wampirów i wilkołaków?

jak szukasz czegoś w takim stylu to może 'Pamiętniki wampirów'?

[abraxas2871]

No właśnie Vampire Diaries oglądałam - w sumie to właśnie 2 seriale, które regularnie oglądam - VD i True Blood. Myślałam, żeby zacząć Buffy, ale podobno to wyjątkowo głupawe...

Boże, mam 22 lata a oglądam seriale o wampirach - porażka. Żeby nie było - nie jestem fanką Zmierzchu

[Amy4594]

znam o wiele starsze osoby, które oglądają te seriale.
a moja mama czytała nawet Zmierzch.

[abraxas2871]

Podobał się jej?

Ja też czytałam w okresie wielkiego szału na tą serię - chciałam wiedzieć o co taki szum... no wartośc literacką to ma to mierną, ale rozumiem czemu tak przyciągało nastolatki. W sumie to łatwiej marzyć o miłości ze Zmierzchu niż z Anny Kareniny - chociaż obie były "wielkie".

[Cassie901]

Zmierzch nie jest taki zły Od pierwszej części nie mogłam się oderwać, całą noc siedziałam Czasami lubię sobie poczytać takie książki, ot dla samej przyjemności, oderwania się.

[Amy4594]

a nawet nie wiem. ale chyba tak.

ja czytałam Zmierzch zanim stał się tak popularny i wtedy mi się podobał, ale jak próbowałam przeczytać to jeszcze raz to nie dałam rady.

[helsinka]

Napisane przez Ieka

co do starszych to u mnie to samo też dużo kręciłam z nimi zanim poznałam Tż,byli przystojni, niezależni finansowo, dojrzali i to mi imponowało
ja się przyznam, gdy byłam w Austrii, miałam wtedy jakoś 18-19 lat i kręciłam z facetem 46 letnimstrasznie mnie pociągał, ja jego też
Takie miłostki młodzieńcze, że tak powiem, ale było minęło

40-50 latkowie też mi się podobają, ale nie, żeby się z takim związać Są tacy dojrzali i męscy bardzo

też nie miałam łatwego dzieciństwa,moja mama pracowała za granicą, odkąd miałam 9 lat, nie było jej nigdy w domu, aż do 16 r.ż wychowałam się bez niej, ciężko było, bo inne koleżanki bawiły się a ja miałam już obowiązki w domu, potem zaczęło się dorastanie,nie miałam żadnych koleżanek,bo jak tu się ze mną spotkać, jak musiałam albo sprzątać albo gotować.
Dobrze, że to już minęło właśnie to spowodowało takie nieciekawe kontakty z moją mamą.
W środę wróciłam do PL, i już nie wytrzymuję w domu, ledwo parę dni minęło

Przykro słyszeć takie historie. Najważniejsze, żeby to przetrwać i potem umieć być szczęśliwym. Przede mną jeszcze kilka lat
Jestem pewna, że to samo będę miała jak przeprowadzę się do internatu. Już nie mówiąc o dorosłym życiu...pewnie w ogóle zerwę kontakt z rodziną...

Napisane przez abraxas2871

Dzięki Cassie

Masz świetnego demota w podpisie

Ach, tak chciałam was zapytać... co robicie w wakacje? Bo mi samotnictwo generalnie nie przeszkadza poza okresem wakacji, kiedy już naprawdę potrafię przez kilkanaście dni nie wyjść z domu nawet po chleb, a tym samym nie widuję ludzi... No bo ile można oglądać filmy i czytać książki! Macie jakieś pomysły jak (w przyjemny sposób, bo nieprzyjemny typu: nauka, sprzątanie zawsze się znajdzie) zorganizować sobie czas przez te długie trzy miesiące? Bo brak zajęcia nie sprzyja mojej diecie - jak się nudzę to jem.

Ja też, w ogóle mi się nie chce nigdzie wychodzić, bo nie mam dokąd
Ale jak zacznę szkołę średnią, chcę zapisać się na siłownię i pomagać w schronisku dla zwierząt. No i będę szukać pracy na weekendy. Ale zobaczymy jak to wyjdzie w praktyce Czasu pewnie mi na wszystko mi zabraknie, bo musiałabym też wszędzie dojeżdżać (szkoła jest na wsi).

Co do wampirów, to widziłam kilka odcinków serialu "Moonlight", przetłumaczone na "Pod osłoną nocy". Taki nawet fajny

[Ieka]

widzę, że wątek się rozwija.
Helsinka, powiedz, czy Ty się cieszysz na ten internat? czy nie będziesz tęsknić za mieszkaniem w domu? a co z Twoim tatą, jeśli mogłabym zapytać? masz z nim lepszy kontakt niż z mamą?

odbiegnę troszkę od tematu ale czytałam przed chwilą wątek "wasze sny" Demi pokładam się ze śmiechu wzięłaś lodówkę do szkoły albo gonił cię Terminator fajnie to opisałaś

a ja siedzę w domu, wczoraj pojechałam do Sandomierza z bratem, chociaż gdzieś wyszłam bo też siedzę i albo książki albo pc, nawet nie ma z kim wyjść

---------- Dopisano o 17:17 ---------- Poprzedni post napisano o 17:13 ----------

Napisane przez beforeyou

Ja się tutaj ładnie przyznam , że też próbowałam coś takiego dłuższego napisać ale nigdy mi nie wychodziło . Więc zaczęłam pisać to co mi po głowie chodzi i już mam trochę tego na kompie i na różnych kartkach , tam tylko nie liczni to czytają bo co prawda nie bardzo lubię jak inny ludzie ( nawet ci co są najbliżej mnie to czytają )

; ))

ja mam ponad 100 wierszy,które kiedyś pisałam, w czasach gimnazjum i nigdy nikomu nie dałam ich przeczytać,wstydziłam się, i tak wiersze leżą do dnia dzisiejszego w szafce

[helsinka]

Napisane przez Ieka

widzę, że wątek się rozwija.
Helsinka, powiedz, czy Ty się cieszysz na ten internat? czy nie będziesz tęsknić za mieszkaniem w domu? a co z Twoim tatą, jeśli mogłabym zapytać? masz z nim lepszy kontakt niż z mamą?

Jeżeli chodzi o internat, to bez żadnego wahania mogę odpowiedzieć - tak, cieszę się, że będę mieszkać w internacie (nawet specjalnie szukałam takiej szkoły). Za moim domem nie będę tęsknić, na początku może będę się czuła w nowym miejscu trochę nieswojo, ale z czasem to na pewno minie.
Z tatą też nie mam dobrego kontaktu. Po prostu tylko jest i tyle...ani nie rozmawiamy, ani nic.

Napisane przez Ieka

a ja siedzę w domu, wczoraj pojechałam do Sandomierza z bratem, chociaż gdzieś wyszłam bo też siedzę i albo książki albo pc, nawet nie ma z kim wyjść

A jak Twój TZ? Spotkałaś się z nim?

[helsinka]

Napisane przez abraxas2871

Hej! Wiem, że wątek jest już dość rozwinięty i pewnie całkiem dobrze się już znacie (przyznaję się bez bicia, nie przeczytałam jeszcze wszystkiego, więc na razie to tylko pierwsze wrażenie), ale pomyśałam, że może jeszcze mnie przyjmiecie.

Kamila, 22 lata, studiuję psychologię i portugalistykę (bardzo lubię portugalski, chociaż ostatnio tracę niestety zapał; psychologii za to nie znoszę, ale na 4 roku już mi szkoda rzucić...). Zainteresowanai raczej humanistyczne, chociaż swego czasu miałam dużo sukcesów w chemii i dalej lubie co nieco o tym poczytać. Uwielbiam fado (taka muzyka portugalska Poza tym to od tygodnia jestem zagorzałą fanką True Blood (mam refleks, nie? serial leci od 2008 roku, a ja go dopiero obejrzałam).
A samotna jestem od zawsze - mam co prawda jedną przyjaciółkę, ale od 2 lat mieszka kilka tysięcy kilometrów od polski, więc raczej kontakt mamy słaby. Poza tym to większość rzeczy robię samotnie. No, prawie - mam super kontakt z rodziną i siostrą - za to z obcymi ludźmi - pożałuj boże. Ach, no i nigdy nie miałam żadnego faceta, ba, nawet się nie całowałam i nie byłam na randce - błagam, powiedzicie mi, że nie jestem nienormalna (bo moje "koleżanki" z uczelni ciągle mi to powtarzają).

ja naprawdę nie widzę w tym nic nienormalnego A mogę zapytać, czy w ogóle nie interesujesz się facetami, czy może nie poznałaś jeszcze po prostu tego jedynego?

[abraxas2871]

Napisane przez helsinka

ja naprawdę nie widzę w tym nic nienormalnego A mogę zapytać, czy w ogóle nie interesujesz się facetami, czy może nie poznałaś jeszcze po prostu tego jedynego?

Ja się może i nimi interesuję, ale oni mną nie - ot, taka drobnostka. Wogóle nie wiem czemu, ale otaczją mnie same kobiety - faceci jakoś uciekają, nawet nie chcą ze mną gadać. W sumie nie jestem taka brzydka - mam piękne włosy (nieskromnie powiem), twarz taką ok, bez szału, ale też bez dramatu. Jestem za to dość grubawa (ale właśnie się odchudzam, poza tym przybyło mi dużo przez ostatnie 2 lata, wcześniej byłam całkiem szczupła - nie jak modelka, ale przeciętnie).

Helsinko -podziwiam cię za ten internat. Ja nawet na akademik nie mogłam patrzeć - warunkiem wyjazdu na studia było to, że będę mieć tam z siostrą samodzielne mieszkanie - na szczęście moi rodzice się na to zgodzili - chociaż 2 pokoje w warszawie to spory wydatek.

[Ieka]

ja mieszkałam swego czasu prawie rok w akademiku, nie wspominam tego miło dlatego ja również Cię podziwiam, przeszkadzał mi ogólnie ten hałas,ciagłe łażenie po korytarzu, dzielone łazienki, o które nikt nie dbał brrr.. to było w Niemczech, może wśród Polaków jest inaczej ?

ciążko znoszę nieobecność Tż-został w Niemczech, nie umiem się tu odnaleźć, czuję się taka samotna bez niego,mimo, że jestem w domu..
Ja się niestety baardzo przyzwyczajam do niektórych ludzi i gdy przychodzi się żegnać to ja ryczę w nieskończoność.Najgorsze jest to, że nie wiem co z nami będzie, teoretycznie powinniśmy się rozstać( długa historia,przez rodziców oczywiście)) ale rzeczywistość jest taka, że nie umiemy bez siebie już po prostu żyć i jest mi właśnie podwójnie ciężko.

---------- Dopisano o 22:39 ---------- Poprzedni post napisano o 22:36 ----------

Napisane przez abraxas2871

Ja się może i nimi interesuję, ale oni mną nie - ot, taka drobnostka. Wogóle nie wiem czemu, ale otaczją mnie same kobiety - faceci jakoś uciekają, nawet nie chcą ze mną gadać. W sumie nie jestem taka brzydka - mam piękne włosy (nieskromnie powiem), twarz taką ok, bez szału, ale też bez dramatu. Jestem za to dość grubawa (ale właśnie się odchudzam, poza tym przybyło mi dużo przez ostatnie 2 lata, wcześniej byłam całkiem szczupła - nie jak modelka, ale przeciętnie).

Napisane przez abraxas2871

Helsinko -podziwiam cię za ten internat. Ja nawet na akademik nie mogłam patrzeć - warunkiem wyjazdu na studia było to, że będę mieć tam z siostrą samodzielne mieszkanie - na szczęście moi rodzice się na to zgodzili - chociaż 2 pokoje w warszawie to spory wydatek.

też swego czasu tak miałam nie znałam żadnych facetów,ie umiałam też z nimi rozmawiać, wszystko się zmieniło, gdy zmieniłam środowisko,poznałam fajną dziewczynę i ona mnie wprowadziła w to wszystko, właściwie dzięki niej w szkole średniej poznałam jakichkolwiek chłopaków

[abraxas2871]

Napisane przez Ieka

ja mieszkałam swego czasu prawie rok w akademiku, nie wspominam tego miło dlatego ja również Cię podziwiam, przeszkadzał mi ogólnie ten hałas,ciagłe łażenie po korytarzu, dzielone łazienki, o które nikt nie dbał brrr.. to było w Niemczech, może wśród Polaków jest inaczej ?

ciążko znoszę nieobecność Tż-został w Niemczech, nie umiem się tu odnaleźć, czuję się taka samotna bez niego,mimo, że jestem w domu..
Ja się niestety baardzo przyzwyczajam do niektórych ludzi i gdy przychodzi się żegnać to ja ryczę w nieskończoność.Najgorsze jest to, że nie wiem co z nami będzie, teoretycznie powinniśmy się rozstać( długa historia,przez rodziców oczywiście)) ale rzeczywistość jest taka, że nie umiemy bez siebie już po prostu żyć i jest mi właśnie podwójnie ciężko.

---------- Dopisano o 22:39 ---------- Poprzedni post napisano o 22:36 ----------



też swego czasu tak miałam nie znałam żadnych facetów,ie umiałam też z nimi rozmawiać, wszystko się zmieniło, gdy zmieniłam środowisko,poznałam fajną dziewczynę i ona mnie wprowadziła w to wszystko, właściwie dzięki niej w szkole średniej poznałam jakichkolwiek chłopaków

Myślę, że wśród polaków jest milion razy gorzej niż w niemieckim akademiku. O polskich (warszawskich) akademikach słyszałam legendy - nigdy w żadnym nie byłam, ale chyba nie chcę weryfikować tych legend.

A co do mnie i do facetów - ja już spisałam się na straty w tej materii - w sumie żywot jako stara panna w otoczeniu dwóch czarnych kotów też nie jest zły. Bardziej już nie zdziwaczeję przecież
Ale nic nie zmienia faktu, że mimo wszystko jak głupia oglądam romantyczne filmy i seriale i zazwyczaj ryczę jak bóbr w tych najbardziej ckliwych momentach (upokażające).

Nie chcę być wścibska i wypytywać Cię o historię z TŻ, ale napisałaś, że zaangażowani są w to rodzice - to twoje życie, nie ich - pamiętaj o tym