Mężatki, co tam u Was słychać? cz.II

[hihi]

Napisane przez kindzia1984

My chodziliśmy do jednej klasy podstawówki. Ja tego mojego męża nie znosiłam. Ale kto sie czubi ten sie lubi. Zeszliśmy sie razem jak bylismy w 3 klasie liceum (ale w innych szkołach) i tak zostało

Romantyczne
Ja mojego Męża poznałam dzięki.... jego Mamie, cudownej kobiecie zresztą oraz swojej bezpośredniości (żeby nie powiedzieć bezczelności)

[zuzaneczka]

ja też poznałam swojego męża w podstawówce, siedzieliśmy razem w ławce przez jakis czas i mieliśmy nawet takie same piórniki ale parą zostaliśmy na studiach. Zawsze jak ktoś, kto nas nie zna, pyta ile się znamy to mówię "ponad dwadzieścia lat" - robi wrażenie hihihi

[SoNeRa]

ja sie wysluzylam przyjaciolka bo bardzo mi sie podobal moj obecny TŻ i ona jakos nas spiknela

[hania811]

Napisane przez malin30

Dziękuję za miłe przywitanie Właściwie to tak słabo do mnie jeszcze dociera, że jestem mężatką Mieszkaliśmy ze sobą przed ślubem 2 lata, więc nic się praktycznie nie zmieniło w naszym życiu. A jak było u Was?

Oprócz tego że zmieniłam nazwisko i jestem oficjalnie zona wszystko jest po staremu.

Na nasze zdjęcie slubne w ramce na komodzie patrze czasem z niedowierzanie, a zarazem ogromna radościa Tak jakos nie mogę się przyzwyczaic że to juz po.

Do obrączki zdąrzyłam się juz przyzwyczaic bo nosimy juz od roku....zrobilismy sobie takie nieoficjalnie slubowanie ze srebrnymi obraczkami....więc obraczka zmieniła tylko kolor.

Zauwazyłam jednak ze myslenie mojego męża sie zmieniło. jest jeszcze bardziej odpowiedzialny- zaskakuje mnie

[kindzia1984]

Napisane przez hihi

Romantyczne
Ja mojego Męża poznałam dzięki.... jego Mamie, cudownej kobiecie zresztą oraz swojej bezpośredniości (żeby nie powiedzieć bezczelności)

Ja wiem czy takie romantyczne Szczerze powiedziawszy sama nie mogłam przez parę lat uwierzyć, że związałam się z takim człowiekiem. Takim, tzn. zwariowanym, w goracej wodzie kąpanym, niegrzecznym , złośliwym, któremy wszystko lata koło nosa (ważne tylko, żeby się dobrze bawić)- mówię to za tamtych czasów. Ale chłopak się wyrobił. Okazał się grzecznym, odpowiedzialnym i bardzo ale to bardzo zaradnym a te wszystkie złe cechy z wieku szkolnego wiem skąd się brały bo doszłam do tego sama po jakimś czasie byci z nim bliżej.

Napisane przez zuzaneczka

ja też poznałam swojego męża w podstawówce, siedzieliśmy razem w ławce przez jakis czas i mieliśmy nawet takie same piórniki ale parą zostaliśmy na studiach. Zawsze jak ktoś, kto nas nie zna, pyta ile się znamy to mówię "ponad dwadzieścia lat" - robi wrażenie hihihi

To witaj w klubie

[natasha23]

o to widze że ja tu jestem jakaś inna poznałam sie z moim Mężem troszke ponad 2 lata temu na imprezie

[hihi]

Napisane przez natasha23

o to widze że ja tu jestem jakaś inna poznałam sie z moim Mężem troszke ponad 2 lata temu na imprezie

Ja mojego Męża poznałam w środę, w piątek była "randka" i już wiedziałam, że "TO TEN" Więc podobny klimat
Mi się wydaje szalenie fajne właśnie takie coś, że ludzie znają się latami, niby nieznoszą, ledwo tolerują a tu bach! Miłość życia! Naprawdę fajne to jest - pokazuje, jak życie może zaskoczyć, jak się zmieniamy i jak zmieniają się ludzie, których znamy.

[hania811]

Napisane przez natasha23

o to widze że ja tu jestem jakaś inna poznałam sie z moim Mężem troszke ponad 2 lata temu na imprezie

Ja mojego poznałam niecałe 2 lata temu. Nie na szalonej imprecie, ale w klubie i wpadłam po uszy po pierwszych zamienionych 2 zdaniach

[Karola_82]

a ja poznalam mojego meza na studiach, on wypatrzyl sobie mnie na korytarzu i poprosil swojego przyjaciela zeby zdobyl moj nr tel (bo ten z kolei chodzil do grupy z moja przyjaciolka) i tak sie zaczelo ja rowniez (tak jak hihi) wiedzialam juz na 1wszej randce (a wlasciwie czulam) ze to bedzie moj maz, i stalo sie

[kindzia1984]

Napisane przez hihi

Ja mojego Męża poznałam w środę, w piątek była "randka" i już wiedziałam, że "TO TEN" Więc podobny klimat
Mi się wydaje szalenie fajne właśnie takie coś, że ludzie znają się latami, niby nieznoszą, ledwo tolerują a tu bach! Miłość życia! Naprawdę fajne to jest - pokazuje, jak życie może zaskoczyć, jak się zmieniamy i jak zmieniają się ludzie, których znamy.

Dobrze to ujęłaś Ja do tej pory jak analizuję sobie to wszystko to nie dociera to do mni, że mam mężą klasowego



A jesli chodzi o obrączkę to ja przed ślubem już marzyłam, że by ją nosić tak mnie to cieszyło, że masakra a w dodatku miałam taki (i mam do tej pory) delikatny pierścionek, który notorycznie mi sie obraca oczkami w dół i nie raz ludzie/znajomi pytali mnie czy to już tak pokryjomu i nikt o tym nie wie a może tyś w iąży Potem go przełożyłam na drugą rękę ale jak ktoś nie wiedził na której ręce się nosi obrączkę to też wypytywał

Ale nas wzięło na wspomnienia. Podoba mi się to. Lubię czytać takie historie życiowe

[natasha23]

a my nosiliśmy obrączki przed ślubem bo my w żadne przesądy nie wierzymy, suknie tez razem wybieraliśmy bo nie wyobrażam sobie żeby mój wtedy przyszły Mąż nie brał w tym udziału.. w końcu to Nasz ślub wiec wszystko co z nim zwiazane robilismy RAZEM

[hihi]

Napisane przez Karola_82

a ja poznalam mojego meza na studiach, on wypatrzyl sobie mnie na korytarzu i poprosil swojego przyjaciela zeby zdobyl moj nr tel (bo ten z kolei chodzil do grupy z moja przyjaciolka) i tak sie zaczelo ja rowniez (tak jak hihi) wiedzialam juz na 1wszej randce (a wlasciwie czulam) ze to bedzie moj maz, i stalo sie

Ja poznałam Męża, bo... ma rzadkie nazwisko i... kobietka o tym samym nazwisku była moją wykładowyczynią i opowiadała mi (spotk.indyw, żeby nie było!) o swoim synu z wielką pasją i miłością jakąś anegdotę w związku z tematem wykładu... Tak mnie ten jej syn zafascynował, że jak mi się Pewien Pan przedstawił tym nazwiskiem, to nie mogłam nie zapytać czy to nie była przypadkiem jego matka To jego matka była, ale mówiła o jego bracie Bądź co bądź ostatecznie skończyło się na tym, że Mój Mąż do dziś dziękuje mi, że wtedy go zagadałam, bo twierdzi, że jak mnie zobaczył to nie mógł nic poza nazwiskiem wydusić (czaruś) Zakochałam się po uszy w Nim momentalnie i mam do dziś tak, z tendencją wzrostową

Napisane przez natasha23

a my nosiliśmy obrączki przed ślubem bo my w żadne przesądy nie wierzymy, suknie tez razem wybieraliśmy bo nie wyobrażam sobie żeby mój wtedy przyszły Mąż nie brał w tym udziału..

My też tak chcieliśmy, ale doszliśmy do wniosku, że jak poczekamy, to większa radość będzie i... obrączki mieliśmy miesiąc przed ślubem, a codziennie je ogl.ądalismy i przymierzaliśmy, że jak ładnie wyglądają
Co do sukienki, to do krawcowej Mąż ze mną chodził na przymiarki, żeby sytuację kontrolować, a krawcowa tylko na nas dziwnie spoglądała

[Taverney]

ja wpisuję się w szkolne miłości, bo mój mąż chodził ze mną do klasy do liceum. Ale uwagę na niego wzróciłam dopiero po pierwszym roku studiów, kiedy kontakt między nami się urwał, a w wakacje całą licealną paczkę pojechaliśmy na wakacje. Jak widać, były to wakacje mojego życia, choć w domku na wsi

[kociulek]

Ale fajne te wasze historie... Miło czyta się coś takiego
Ja swojego męża poznałam w pracy, był wtedy dostawcą. Ja pracowałam w sklepie spozywczym, a on przywoził chlebek. Początkowo nie bardzo zwracaliśmy na siebie uwagę, tzn. przynajmniej ja na niego. Choc gaduły bylismy straszne Poza tym bywał u nas tylko przez jeden tydzień w miesiącu. Ostatniego dnia swojego dyżuru przed samym zamknieciem sklepu (czyli przed samą 24) przyjechał niby to przypadkiem po papierosy (dla ciekawości dodam,że jest niepalący) i tak samo przypadkiem spytał czy mam jak wrócic do domu, czy może mnie podwieść. Z tej racji,ze zawsze świtnie nam sie rozmawiało i zawsze mieliśmy o czym, skorzystałam z jego propozycji. No i wozi mnie tak do dziś...
Co ciekawe, okazało się,ze jest to dobry znajomy mojego brata, a wiec zapewne nie raz widzieliśmy się dużo wczesniej, ale ja tak właśnie zawsze zwracam uwage na znajomych mojego brata

W tamtym sklepie nie pracuję juz ładnych parę lat, a spotkałam ostatnio na szkoleniach chłopaka, który jak twierdzi bardzo dobrze mnie pamieta On podobno również był dostawcą, tyle,że piwa Jakaś charakterystyczna jestem czy co?

Moniśka, widziałam,że nas podglądasz napisz kochana co u Ciebie

Coś Knife nie daje znaku jak poszło... Może opija właśnie swój sukces

[hihi]

Napisane przez kociulek

Coś Knife nie daje znaku jak poszło... Może opija właśnie swój sukces

Mam nadzieję, że lepiej niż mi
Do rozmowy z prezesem (wcześniej miałam dwie rozmowy z kobietkami z HRu) miałam pozytywne zdanie o tej firmie, ale po rozmowie... zastanawiam sie jak mozna z tym człowiekiem pracować i jak on może "rządzić" sporą firmą Miałabym pracować ściśle z nim własnie i poważnie zastanawiam się czy nadal tego chcę...

[Knife_Girl]

Już Wam piszę kochane... niestety nic z tego A tak liczyłam na to stanowisko A powód? Okazało się, że w ogłoszeniu na które odpowiedziałam, zapomnieli napisać, że ta praca to jest w Warszawie No i tylko nadzieję mi zrobili :/ Ale cóż... może w poniedziałek lepiej pójdzie... No i jeszcze w środę mam test kwalifikacji.
Mimo wszystko, nadal jestem nastawiona pozytywnie

A co do okoliczności poznania męża, ja swojego poznałam na gg Ale u niego w rodzinie to normalne, nie On pierwszy Ale to ja Go upolowałam To było na studiach. Siedziałam sobie akurat na ćwiczeniach, a że były dosyć nudne, postanowiłam poszukać sobie kogoś do rozmowy z mojego miasta. No i trafiło na Niego
Przez prawie rok gadaliśmy nie mając pojęcia jak drugie wygląda (jakoś tak żadne z nas nie poprosiło o fotkę ). Traf chciał, że pewnego pieknego marcowego dzionka musiałam wybrać się do banku. Tata wziął samochód więc zostawał mi tylko autobus. Nie chciało mi się jechać. Wtedy mój (przyszły) mąż zaproponował, żebym jednak skorzystała z autobusu a za to On mnie odwiezie. I odwiózł... przez wszystkie okoliczne wsie, tak "na skróty"
I kto by pomyślał, że na gg "upoluję" sobie Męża

[hania811]

Napisane przez Knife_Girl

Już Wam piszę kochane... niestety nic z tego A tak liczyłam na to stanowisko A powód? Okazało się, że w ogłoszeniu na które odpowiedziałam, zapomnieli napisać, że ta praca to jest w Warszawie No i tylko nadzieję mi zrobili :/ Ale cóż... może w poniedziałek lepiej pójdzie... No i jeszcze w środę mam test kwalifikacji.
Mimo wszystko, nadal jestem nastawiona pozytywnie

cóz za roztargnieni pracodawcy- straszne. Moze dobrze ze to nie wypaliło bo jeszcze zapominaliby pensji wypłacać
Nie martw się nie ta to następna. Tak trzymaj- nastawiaj sie pozytywnie

Napisane przez Knife_Girl

A co do okoliczności poznania męża, ja swojego poznałam na gg Ale u niego w rodzinie to normalne, nie On pierwszy Ale to ja Go upolowałam To było na studiach. Siedziałam sobie akurat na ćwiczeniach, a że były dosyć nudne, postanowiłam poszukać sobie kogoś do rozmowy z mojego miasta. No i trafiło na Niego
Przez prawie rok gadaliśmy nie mając pojęcia jak drugie wygląda (jakoś tak żadne z nas nie poprosiło o fotkę ). Traf chciał, że pewnego pieknego marcowego dzionka musiałam wybrać się do banku. Tata wziął samochód więc zostawał mi tylko autobus. Nie chciało mi się jechać. Wtedy mój (przyszły) mąż zaproponował, żebym jednak skorzystała z autobusu a za to On mnie odwiezie. I odwiózł... przez wszystkie okoliczne wsie, tak "na skróty"
I kto by pomyślał, że na gg "upoluję" sobie Męża

Zycie jest bardzo nieprzewidywale....a miłosc najczęściej dopada nas w najbardziej nieoczekiwanym miejscu i w nieoczekiwany sposób

[Taverney]

szkoda Knife... trzymałam kciuki, a poza tym myślałam, że będzie dobrze...
Ja jestem trochę podłamana, bo muszę wyjechać z domu za tydzień na 6 tygodni

[kociulek]

Napisane przez hihi

Mam nadzieję, że lepiej niż mi
Do rozmowy z prezesem (wcześniej miałam dwie rozmowy z kobietkami z HRu) miałam pozytywne zdanie o tej firmie, ale po rozmowie... zastanawiam sie jak mozna z tym człowiekiem pracować i jak on może "rządzić" sporą firmą Miałabym pracować ściśle z nim własnie i poważnie zastanawiam się czy nadal tego chcę...

Napisane przez Knife_Girl

Już Wam piszę kochane... niestety nic z tego A tak liczyłam na to stanowisko A powód? Okazało się, że w ogłoszeniu na które odpowiedziałam, zapomnieli napisać, że ta praca to jest w Warszawie No i tylko nadzieję mi zrobili :/ Ale cóż... może w poniedziałek lepiej pójdzie... No i jeszcze w środę mam test kwalifikacji.
Mimo wszystko, nadal jestem nastawiona pozytywnie

Napisane przez Taverney

szkoda Knife... trzymałam kciuki, a poza tym myślałam, że będzie dobrze...
Ja jestem trochę podłamana, bo muszę wyjechać z domu za tydzień na 6 tygodni

hmmm... Jakieś same smutne wiadomości dzisiaj... Ale po każdej burzy wychodzi słońce, więc pełna nadziei na Wasze powodzenia w dalszym ciągu trzymam kciuki

[Taverney]

Napisane przez kociulek

hmmm... Jakieś same smutne wiadomości dzisiaj... Ale po każdej burzy wychodzi słońce, więc pełna nadziei na Wasze powodzenia w dalszym ciągu trzymam kciuki

... to kto dzisiaj poprawia humorek?

[zuzaneczka]

Ja raczej nie. Ale poczytam coś pozytywnego bardzo chętnie

[Knife_Girl]

Napisane przez hania811

cóz za roztargnieni pracodawcy- straszne. Moze dobrze ze to nie wypaliło bo jeszcze zapominaliby pensji wypłacać
Nie martw się nie ta to następna. Tak trzymaj- nastawiaj sie pozytywnie



Zycie jest bardzo nieprzewidywale....a miłosc najczęściej dopada nas w najbardziej nieoczekiwanym miejscu i w nieoczekiwany sposób

No właśnie, nie ta to następna Cóż innego pozostaje Na razie myślę pozytywnie

Napisane przez Taverney

szkoda Knife... trzymałam kciuki, a poza tym myślałam, że będzie dobrze...
Ja jestem trochę podłamana, bo muszę wyjechać z domu za tydzień na 6 tygodni

Taverney, nie smuć się Na pewno szybko ten czas zleci i znowu będziesz w domku

Napisane przez kociulek

hmmm... Jakieś same smutne wiadomości dzisiaj... Ale po każdej burzy wychodzi słońce, więc pełna nadziei na Wasze powodzenia w dalszym ciągu trzymam kciuki

kociulek, no jakiś taki dziś dzień... Ale tak jak mówisz, po każdej burzy wychodzi słonko Kiedyś w końcu będzie lepiej

[kociulek]

Ojejcia, Taverney, znowu coś źle napisałam

Napisane przez Knife_Girl

kociulek, no jakiś taki dziś dzień... Ale tak jak mówisz, po każdej burzy wychodzi słonko Kiedyś w końcu będzie lepiej

na pewno

[Taverney]

Napisane przez kociulek

Ojejcia, Taverney, znowu coś źle napisałam



na pewno

Nie Kociulku, tym razem wykazałam totalną bezmózgowość, bo zamiast kliknąć w CYTUJ Twój post, kliknęłam w EDYTUJ. Ale nic nie zmieniałam. Przepraszam.
Ja mam dziś doła giganta, bo jutro rano mój brat wylatuje do Dublina do pracy, prawdopodobnie już na stałe... wiem, że jutro poleją się łzy, ale właśnie do niego dzwoniłam i aż nie mógł mówić, bo płakał do słuchawki... a moja mama zostanie całkiem sama, bo ja za tydzień jadę na to szkolenie Eh... no i w dodatku chyba robię się gruba.
Ale na smutki zjadam właśnie wieeelką pizzę i zaraz będziemy oglądać jakiś film na dvd, coś widzę tytuły, hmm... "Klątwa skorpiona" Woodyego Allena.
Dobra, już nie piszę więcej, bo nie będę Was zanudzać.

[kociulek]

Napisane przez Taverney

Nie Kociulku, tym razem wykazałam totalną bezmózgowość, bo zamiast kliknąć w CYTUJ Twój post, kliknęłam w EDYTUJ. Ale nic nie zmieniałam. Przepraszam.

Kochana, ja się absolutnie nie gniewam Myślałam tylko,że z rozpędu zrobiłam jakąś głupotę

Ja mam dziś doła giganta, bo jutro rano mój brat wylatuje do Dublina do pracy, prawdopodobnie już na stałe... wiem, że jutro poleją się łzy, ale właśnie do niego dzwoniłam i aż nie mógł mówić, bo płakał do słuchawki... a moja mama zostanie całkiem sama, bo ja za tydzień jadę na to szkolenie Eh... no i w dodatku chyba robię się gruba.

Nie smutaj się Brat może nie często, ale pewnie co jakiś czas będzie do Was przyjeżdżał, a tydzień Twoich szkoleń też szybciutko minie

Ale na smutki zjadam właśnie wieeelką pizzę i zaraz będziemy oglądać jakiś film na dvd, coś widzę tytuły, hmm... "Klątwa skorpiona" Woodyego Allena.

I jak film? My z mężem też właśnie obejrzeliśmy, horrora "Droga bez powrotu". Nie jestem nim jednak zachwycona Filmem oczywiście

[SoNeRa]

Malin 30 kiedy dasz fotoski jakies na forum?

[hania811]

Napisane przez Taverney

.
Ja mam dziś doła giganta, bo jutro rano mój brat wylatuje do Dublina do pracy, prawdopodobnie już na stałe... wiem, że jutro poleją się łzy, ale właśnie do niego dzwoniłam i aż nie mógł mówić, bo płakał do słuchawki... a moja mama zostanie całkiem sama, bo ja za tydzień jadę na to szkolenie Eh... no i w dodatku chyba robię się gruba.
Ale na smutki zjadam właśnie wieeelką pizzę i zaraz będziemy oglądać jakiś film na dvd, coś widzę tytuły, hmm... "Klątwa skorpiona" Woodyego Allena.
Dobra, już nie piszę więcej, bo nie będę Was zanudzać.

Tav bilety lotnicze do Dublina, kupione z odpowiednim wyprzedzeniem kosztuja grosze. Dublin to nie koniec swiata.....ale rozumiem Cię. Moja siostra mieszka we Frankfurcie juz 12 lat i cholernie za nia tęsknię.

Tydzien szybko Ci mnie. Krótka rozłąka czasem jest potrzebna. Później powróty sa takie piękne.

Tav nie ma grubych kobiet- maja po prostu mniej lub bardziej kobiece kształty.

[Taverney]

wyjechał ja wiem, że bilety do Dublina nie są aż takie drogie, ale ja mam urlop dopiero od lutego do wybrania, a brat nie przyjedzie na święta na Polski, bo bilety z Dublina na święta już osiągnęły pułap 2000 zł w jedną stronę, tak wszystko jest wykupywane...
Były łzy, najgorsze, że mama zostaje zupełnie sama, serducho mi się krajało jak na lotnisku miała mokre oczy, jak Adam już wszedł do hali odpraw...

Kociulek, moje szkolenia potrwają 7 tygodni

Co do filmu, nic z niego nie wyszło, bo mamy nowego laptopa, a nie mamy programu do odtwarzania dvd, a winamp nie chce odtwarzać dvd poza tym mój mąż coś pogrzebał na linuxie, a ja po tej pizzy po prostu zasnęłam jak dziecko.

ja już się nie mogę doczekać zdjęć malin, na pewno wyglądała cudownie.
Eh, napiszcie co u Was, może lepsze wieści niż u mnie.

[natasha23]

ja wczoraj sie obroniłam jeszcze tylko półroczny staż i bede mieć prawo wykonywania zawodu

[malin30]

Napisane przez SoNeRa

Malin 30 kiedy dasz fotoski jakies na forum?

Cierpliwości. Dopiero zbieramy zdjęcia od wszystkich, którzy nam je robili i musimy trochę nad nimi popracować A nie mamy czasu, bo szykujemy się do wyjazdu. Poza tym nie wiem, jak się fotki tu umieszcza, żeby nie były takie wielkie