Pornografia uderzająca w dzieci.

[Iwona31]

Napisane przez zuza0107

mam 24 lata i kilkoro bratanków. Wkurza mnie jak moje bratowe każą im się witać z ciotkami i innym członkami rodziny tz. dawać się wyścviskać i wycałować. Dla mnie to chore jeżeli dziecko zamo nie chce cie uściskać to nie powinno się go zmuszać. Ja sama nie lubiłam tego jako dziecko.
może przesadzam ale wydaje mi się że jeżeli dziecko jest przymuszane przez własnych rodziców do dawania obrzydliwemu wojkowi buziaka to będzie miało to potem wpływ na jego reakcje na działania o podtekście seksualnym.
dzieci moich znajomych witają się przez uścisk ręki jedynie z najbliższymi np. z dziadkami inaczej i dzięki temu swobodniej się czują.

Jeżeli wujek przy tym obściskuje w nieładny sposób to - masz rację, ale troszkę przesadziłaś z tym podtekstem seksualnym. Zmuszanie dzieci do takiego witania się z wujkiem lub ciocia, czy nawet babcią powoduje, że dziecko poprostu przestaje lubic odwiedzac wujostwo, czy dziadków. To nie jest napewno nic zwiazanego, ani z seksem, ani nawet złym dotykiem. Poprostu jest to idiotyczne sprawianie przyjemności wujom.
Ja powiedziałabym takiej mamie. żeby sama witała się z tym wujkiem w sposób tak bardzo intensywny jak każe robic to swoim dzieciom.

[Iwona31]

Dowiedziałam się wczoraj od siostry mojego Tż, że kolega jej 9-letniego syna (w szkole), kazał "iśc mu do domu i (przepraszam za wulgaryzm!!!!!!!) ruchac się ze swoja matką." Też 9-cio latek. To też jest przemoc. Jak reagowac na przemoc, która spotyka nasze dzieci od ich kolegów? Tylko nie piszcie mi proszę, że rozmawiac z rodzicami tego dziecko, bo to dno społeczne; zgłoszenie tego do nauczycielki - Pani tak sie zawstydziła, że nic nie powiedziała oprócz tego, że to niemożliwe....
W końcu Michał nie został pobity, ani zgwałcony przez kolegę więc - Sprawy nie ma?

[Babette]

Napisane przez Iwona31

Moim zdaniem nierealną rzeczą jest - (kiedy np. mama lub tata nie pracuje, jest w domu) nie chowac dziecka pod kloszem. To jest naturalny stan rzeczy, że chce się ochronic własne dziecko przed wszystkim, co może sprawic mu przykrośc. Trudno wyczuc moment, w którym powinniśmy dac maluchowi wiecej swobody.
Ja nie mam placu zabaw pod domem (bezpośrednio pod oknami z jednej strony jest parking i ulica, z drugiej duża arteria).
Plac zabaw jest kilka bloków dalej. I teraz gdy puszczam dzieci na dwór, to umieram ze strachu, że nie będą dopilnowane.. ....
Ja osobiście uważam, że dziecku powinno mówic sie dlaczego ma trzymac się z dala od obcych, którzy coś im proponują, bo dziecięca ciekawośc jest tak ogromna, że może przyniśc wiecej szkody niż pożytku. Dzieci, które już wychodzą same z domu bez opieki mamy napewno spotkały się z terminem zabójstwa i byc może to drastyczne, ale dziecięca wyobraźnia nie pozwoli, aby ktokolwiek obcy zblizył się proponujac jakiś np. wspólny wypad na lody. To jest moje zdanie. Z doświadczenia wiem, że mówiąc dziecku :"nie-bo nie" daje szybko efekty w postaci sprawdzenia, czy mama miała rację?

Nigdy w życiu nie powiedziałam dzieciom "nie, bo nie". Są łagodniejsze sposoby wytłumaczenia maluchowi, dlaczego ma czegoś nie robić.

[Paula07]

Napisane przez Iwona31

Tylko nie piszcie mi proszę, że rozmawiac z rodzicami tego dziecko, bo to dno społeczne; zgłoszenie tego do nauczycielki - Pani tak sie zawstydziła, że nic nie powiedziała oprócz tego, że to niemożliwe....
W końcu Michał nie został pobity, ani zgwałcony przez kolegę więc - Sprawy nie ma?

W takich przypadkach jest to sprawa dla wychowawczyni i pedagoga. Przecież jak szkoła będzie bagatelizowała takie zachowania uczniów to dojdzie do tego, że za jakiś czas nie skonczy się na wulgaryzmach tylko na gorszych przypadkach, które później opisane są w gazetach. Wszytsko zależy od ludzi pracujących na stanowiskach, w tym przypadku od nauczycieli, jesli oni będą za argument podawać, że nic się nie zrobi, poniewaz to rodzina z marginesu to uważam, że nie pownni pracować na takich stanoiwiskach. Uważam, że należy naciskać na wychowawczynie, aby zrobiła coś z tym fantem, w szkole panują przecież jakieś reguły i zasady, których trzeba przestrzegać. I wszyscy powinni zacząć się do nich stosować.

[Iwona31]

Napisane przez Babette

Nigdy w życiu nie powiedziałam dzieciom "nie, bo nie". Są łagodniejsze sposoby wytłumaczenia maluchowi, dlaczego ma czegoś nie robić.

Babette, jeśli uważasz, że są łagodniejsze sposoby, to forum jest założone po to, aby się podzielic doświadczeniami. Proszę napisz o tym. Każda uwaga jest cenna i mam nadzieje, że pomozemy sobie nawzajem.
Pozdrawiam.

[iron_angel_ona]

Bardzo dobry temat. Ja jako wolontariuszka fundacji Kidprotect zapraszam na stronę www.kidprotect.pl tam jest duzo ciekawych art o tej tematyce no i odpowiednia kadra ktora zawsze pomoze.

Ja swoja droga to nie chcialabym zeby moje dziecko mialo takie złe doswiadczenia w swoim zyciu chyba nikt by nie chciał. Dlatego nawet jak mały ma kompa to lepiej zainwestowac w jakas dobra blokade

[Babette]

Tłumaczenie dziecku, dlaczego nie wolno mu rozmawiać z obcymi zależy od jego wieku. Generalnie powinno się krążyć wokół tematu krzywdy. Maluchowi 3,4-letniemu (wiadomo, że takich dzieci nikt nie wypuszcza na dwór samych, ale powinno się rozmawiać z dzieckiem od początku) można powiedzieć, że jak przewrócił się na podwórku, rozbił kolana i bardzo płakał, i stała mu się straszna krzywda, tak samo może ktoś chcieć zrobić mu krzywdę jeszcze większą i będzie bolało jeszcze bardziej. 8-latkowi z kolei należy już bardziej naświetlić sprawę, że są źli ludzie, którzy lubią małe dzieci, ale w rzeczywistości robią im krzywdę. Wiadomo, im starsze dziecko, tym więcej rzeczy można mu powiedzieć.
Prawda jest taka, że dla małego dziecka pojęcie gwałtu czy śmierci jest totalnie abstrakcyjne. On potrafi wyobrazić sobie rzeczy, które przeżył, widział, a nikt nie podejmie się próby tłumaczenia dziecku z detalami, jak wygląda gwałt.
Takie jest moje zdanie i tak to tłumaczę dzieciom. Każdy musi znaleźć swój złoty środek.

[Iwona31]

Napisane przez Babette

Tłumaczenie dziecku, dlaczego nie wolno mu rozmawiać z obcymi zależy od jego wieku. Generalnie powinno się krążyć wokół tematu krzywdy. Maluchowi 3,4-letniemu (wiadomo, że takich dzieci nikt nie wypuszcza na dwór samych, ale powinno się rozmawiać z dzieckiem od początku) można powiedzieć, że jak przewrócił się na podwórku, rozbił kolana i bardzo płakał, i stała mu się straszna krzywda, tak samo może ktoś chcieć zrobić mu krzywdę jeszcze większą i będzie bolało jeszcze bardziej. 8-latkowi z kolei należy już bardziej naświetlić sprawę, że są źli ludzie, którzy lubią małe dzieci, ale w rzeczywistości robią im krzywdę. Wiadomo, im starsze dziecko, tym więcej rzeczy można mu powiedzieć.
Prawda jest taka, że dla małego dziecka pojęcie gwałtu czy śmierci jest totalnie abstrakcyjne. On potrafi wyobrazić sobie rzeczy, które przeżył, widział, a nikt nie podejmie się próby tłumaczenia dziecku z detalami, jak wygląda gwałt.
Takie jest moje zdanie i tak to tłumaczę dzieciom. Każdy musi znaleźć swój złoty środek.

Nikt tu nie twierdzi, że dziecku należy tłumaczyć z detalami jak wygląda gwałt.
Natomiast pojęcie śmierci jest abstrakcyjne, to prawda, ale w każdym budzi strach, nawet w dziecku, które nie zdaje sobie sprawy co to dokładnie jest. My, dorośli uważmy często, że dziecko czegoś nie zromumie, nie pojmie, a jednak..... . I tak, jak zauważyłaś problem w największym stopniu dotyczy dzieci, które już "wypuszczamy" na podwórko same, bez totalnego nadzoru........

[Babette]

Musimy po prostu tłumaczyć, każda wg swojego doświadczenia i uznania.
Ja staram się dzieciom objaśniać, co i jak bez zbytniej brutalności. Może to jest mój błąd, ale chcę je uchronić też od złych myśli. I jak na razie mi się udaje.
Zostałam po prostu zapytana o moje metody, więc je opisałam, ale nikogo nie chcę zmuszac do ich stosowania.
Poza tym powinnyśmy też zaufać naszym dzieciom. Że nauki, jakie my im dajemy nie idą na marne. Bo rzeczywiście w szkole czy przedszkolu pod tym względem to jest tragedia. Ludzie boją się tego tematu.
Zresztą mam parę koleżanek, które nie rozmawiają na ten temat ze swoimi dziećmi. Także myślę, że dobrze, że chociaż my się staramy. Bo trzeba to robić.

[izabelka_bb]

Ja uważam ze lepiej być przezornym w dzisiejszych czasach, niz martwić sie o to czy dziecko bedzie nieufne wobec obcych. Ja mam 2,5 letniego synka i (co prawda ma on lekką mowę) ale udało mi sie go nauczyć że nie rozmawia sie z obcymi i nic nie mozna brać od obcych. Moich znajomych i rodzine narazie to śmieszy jak on wymawia sobie te słówka ,,mama mi nie pozwoliła rozmawiać z obcymi,, a mnie sie to wcale smieszmne nie wydaj. bo według mnie to edukację dziecka w tym kerunku zwłaszcza w dzisiejszych czasach trzeba zaczynać jak najwcześniej.