sytuacja z nowopoznanym chłopakiem

[White_Dove]

Napisane przez anna87

Nie, to chyba Wam się uroiło, że nie da się jednego z drugim połaczyć, bo wtedy nie rozumiem, po co "wyłącząć" emocje i potrzeby seksualne.

Chocby po to by miec mniej bezsensownych rozczarowan. Po 2-3 miesiacach mało sie zna partnera. Wole kogos poznac bardziej zanim pojde z nim do łózka.

[ANKA54321]

Napisane przez Misiek_1_2_3

Hej!

Jakiś czas temu postanowiłam zainstalować popularną aplikację randkową na T. Nie szukałam tam niczego konkretnego, chciałam poznać nowych ludzi, wyjść z kimś na piwo, pogadać... i tak poznałam pewnego faceta. Ja mam 25 lat, on 28.

Szybko złapaliśmy flow , często nasze spotkania trwały po 6h bo tak dobrze nam się rozmawiało. Kino, spacery, knajpki, wystawy, koncerty. Na początku widziałam zainteresowanie z jego strony, tzn. podrywał mnie, dotykał (nie chodzi mi o chamskie obmacywanie), starał się (np. zawsze odprowadzał mnie do domu, przyjeżdzał po mnie, płacił za nasze wyjścia itp). Ale nie szło to do przodu (nie całowaliśmy się), choć tłumaczyłam sobie, że jest niesmiały (tak mówił). Wtedy stwierdził, że musimy pogadać - i usłyszałam, że on nie chce nic więcej niż się kumplować ze mną. Zabolało, bo spodobał mi się, ale nie byłam na tyle zaangażowana by to aż tak przeżywać, nadal zresztą miałam aplikację i pisałam z innymi chłopakami.

Od tego momentu (1,5 miesiąca) mamy jeszcze lepszy kontakt, rozmawiamy codziennie, widzimy się 2-3 razy w tygodniu, opowiada mi o wszystkim... i zakochałam się. Im częściej się z nim widzę, tym bardziej mi się podoba.

Mam też poczucie, że daje mi sprzeczne sygnały, np. zaprasza do siebie na wino i film, gotuje obiad, zapala świeczki.. a z drugiej strony, np. mówi z kim się umówił na spotkanie i pokazuje foty. Jak kumplowi.

Nie wiem co zrobić w tej sytuacji - bo w tym momencie spotykanie się z nim to takie ranienie samej siebie (tylko bardziej się angazuje), a z drugiej strony nie chcę tracić tej znajomości, bo to naprawdę fajny facet!

Czy z takiej relacji może coś jeszcze być? Czy nie warto się oszukiwać i trzeba to uciąć?

Przeczysz sama sobie . Cytując : " Nie szukałam tam niczego konkretnego, chciałam poznać nowych ludzi, wyjść z kimś na piwo, pogadać..." ale jednak chciałam znaleźć :x
A to "
Mam też poczucie, że daje mi sprzeczne sygnały, np. zaprasza do siebie na wino i film, gotuje obiad, zapala świeczki.. a z drugiej strony, np. mówi z kim się umówił na spotkanie i pokazuje foty. Jak kumplowi" nie jest zadnym sprzecznym sygnałem trakuje cie po prostu jako dobrą kolezanke i tyle. odpuśc sobie to.

[201705042038]

Napisane przez White_Dove

Chocby po to by miec mniej bezsensownych rozczarowan. Po 2-3 miesiacach mało sie zna partnera. Wole kogos poznac bardziej zanim pojde z nim do łózka.

Namiętność czy zakochanie nie musi od razu oznaczać uprawiania seksu, jeśli ktoś nie chce i nie czuje się gotowy.

Można się również rozczarować poświęciwszy jakiejś znajomości rok czy kilka lat, to też nie jest przyjemne.

I po ostatnie - w jaki sposób ten lęk przed porażką tłumaczy pisanie o innych ludziach w taki sposób.

[White_Dove]

Napisane przez anna87

I po ostatnie - w jaki sposób ten lęk przed porażką tłumaczy pisanie o innych ludziach w taki sposób.

W jaki sposób?

[201705042038]

Napisane przez White_Dove

W jaki sposób?

W jaki sposób pisanie czy w jakis sposób tłumaczy?

Jeśli to drugie, to nic mi nie przyszło do głowy.

[White_Dove]

Napisane przez anna87

W jaki sposób pisanie czy w jakis sposób tłumaczy?

Jeśli to drugie, to nic mi nie przyszło do głowy.

Że ja pisałam o kims w zły sposób? Kiedy?

[AlaZala]

Napisane przez White_Dove

Że ja pisałam o kims w zły sposób? Kiedy?

Pewnie to o mnie chodzi, że pisałam, że uczynienie partnera z kolegi krótko po poznaniu służy zaspokojeniu potrzeb seksualnych, a nie potrzeb miłości i bezpieczeństwa. Nie jestem jednak pewna, czy rzeczywiście o mnie chodzi.

Może jeszcze raz wytłumaczę, o co mi chodzi.
A chodzi mi o stopniowanie poziomu znajomości. Gdy kogoś poznajemy zwyczajowo przedstawiamy się i podajemy rękę na znak, że mamy pokojowe zamiary. Już od tego pierwszego gestu symbolicznie zaczynamy budowę zaufania pomiędzy dwiema osobami. To podanie dłoni jest o tyle ważne, że etykieta nakazuje, aby osoba wyżej postawiona w hierarchii społecznej pierwsza podała dłoń tej postawionej niżej. Ale od tej chwili osoba postawiona niżej w hierarchii może już czuć się obdarzona zaufaniem osoby postawionej wyżej w hierarchii i za drugim razem sama podać jej rękę. Między tymi dwiema osobami zawarta zostaje umowa społeczna mówiąca, że witają się poprzez podanie dłoni i obie strony są do wykonania tego gestu uprawnione. Umowa ta opiera się na wzajemnym zaufaniu, że nie naruszymy komfortu drugiej osoby wykonując określony gest.

Później zawierane są kolejne umowy społeczne między tymi osobami wymagające coraz wyższego poziomu zaufania. Znajomość wchodzi równolegle na coraz wyższe szczeble wraz ze wzrostem zaufania. W większości przypadków ta tendencja zostaje na pewnym etapie zatrzymana. Zauważmy np. że rozmowa na temat sytuacji ekonomicznej z daną osobą jest dla nas komfortowa, ale rozmowa na temat sytuacji rodzinnej już nie. Nie oznacza to, że zrywamy znajomość lub obniżamy jej poziom o kilka szczebli. Po prostu nie podejmujemy decyzji o zwiększeniu zażyłości i rozpoczęciu rozmów na temat sytuacji rodzinnej, zaś kontynuujemy rozmowy na temat sytuacji ekonomicznej, podawanie sobie ręki i realizację tych wszystkich umów, które już zawarliśmy.

Nie widzę w tym przypadku miejsca na rozczarowanie, bo każdy kolejny osiągnięty szczebel relacji jest dokładnie przemyślany, a jego osiągnięcie nie nakazuje nam piąć się na kolejne szczeble.

Pewien problem polega na tym, że dla każdego ta drabina relacji jest skonstruowana trochę inaczej, np. dla jednej osoby uprawianie seksu jest szczeblem niższym niż danie dostępu do swojego konta bankowego, a dla innej osoby jest szczeblem wyższym niż danie dostępu do konta bankowego. Poprzez naginanie zasad i łamanie logiki rozumiem przeskoczenie któregoś szczebla i wskoczenie na wyższy szczebel bez zawarcia umowy dotyczącej niższego, przeskoczonego szczebla. Łamiemy wtedy swoje zasady, rezygnujemy ze swojej hierarchii poziomów znajomości bezkrytycznie przyjmując hierarchię poziomów drugiej osoby. Oczywiste jest, że gdy odzyskamy zdolność logicznego rozumowania natychmiast zlecimy z tej drabiny na samą ziemię z wielkim hukiem, bo brakuje w niej szczebla podtrzymującego konstrukcję.

Rozwój znajomości zatrzymuje się, gdy konstrukcja indywidualnych hierarchii poziomów znajomości dwóch osób uniemożliwia obu osobom jednoczesne wejście na wyższy szczebel bez przeskakiwania jakiegokolwiek szczebla przez jedną z nich. Lub gdy któraś ze stron nie ma ochoty wchodzić już na wyższy szczebel.

Osoby, które mają bardzo zbliżone hierarchie poziomów znajomości i mają ochotę wspólnie wspinać się po swoich szczeblach będą w stanie wejść wysoko, choć muszą włożyć w to pewien trud i poświęcić na to pewien czas.

I z góry zastrzegam, że to tylko moje subiektywne wyobrażenie tłumaczące, dlaczego znajomość Autorki i opisanego chłopaka jest po tak krótkim czasie na stosunkowo niskim poziomie w hierarchii poziomów znajomości.

[White_Dove]

Napisane przez AlaZala

I z góry zastrzegam, że to tylko moje subiektywne wyobrażenie tłumaczące, dlaczego znajomość Autorki i opisanego chłopaka jest po tak krótkim czasie na stosunkowo niskim poziomie w hierarchii poziomów znajomości.

Rozpisałas sie nie ma co.
Zgadzam sie z Toba wiem co masz mysli.

Kiedys jakis facet do mnie że "moze bym przeskoczyła pare rozdziałów" chodziło mu o kontakt fizyczny. Było to po 1 spotkaniu.

[trzyrazypiec]

Napisane przez White_Dove

Rozpisałas sie
Zgadzam sie z Toba wiem co masz mysli. W relacji autorki troche zbyt szybko pojawił sie seks i te wczesniejsze elementy nie wystapiły. Facet byc moze nie poczuł wiezi emocjonalnej z partnerką i sie wycofuje.
Jednak skoro był seks to nie wiem czy mozna mówic o niskim poziomie znajomosci?

Kiedys jakis facet do mnie że "moze bym przeskoczyła pare rozdziałów" chodziło mu o kontakt fizyczny.

Nie ma żadnych "odgórnie" przyjętych "wyższych" i "niższych" elementów, które muszą wystąpić po sobie, żeby coś się udało. Nawet AlaZala napisała, że u każdego jest inaczej. Więc nie wiem, o czym Ty piszesz. I skąd w ogóle pomysł, że problem tkwi w seksie, którego autorka z kolesiem NIE UPRAWIAŁA XD

[White_Dove]

Napisane przez trzyrazypiec

Nie ma żadnych "odgórnie" przyjętych "wyższych" i "niższych" elementów, które muszą wystąpić po sobie, żeby coś się udało. Nawet AlaZala napisała, że u każdego jest inaczej. Więc nie wiem, o czym Ty piszesz. I skąd w ogóle pomysł, że problem tkwi w seksie, którego autorka z kolesiem NIE UPRAWIAŁA XD

Ups..

[201705042038]

Napisane przez White_Dove

Rozpisałas sie nie ma co.
Zgadzam sie z Toba wiem co masz mysli. W relacji autorki troche zbyt szybko pojawił sie seks i te wczesniejsze elementy nie wystapiły. Facet byc moze nie poczuł wiezi emocjonalnej z partnerką i sie wycofuje. Facet potrzebuje wiecej czasu by poczuć wiez emocjonalną.
Jednak skoro był seks to nie wiem czy mozna mówic o niskim poziomie znajomosci? Autorka żadnych swoich zasad nie złamała, facet tez nie. Zrobili to dobrowolnie. Widocznie im wystarczyło tych "nizszych szczebli" i przeszli na wyższy lub po prostu mieli ochote na seks a ich zwiazek był jeszcze za świeży i po prostu nie "uniósł tego "
Chociaz dziwi mnie jedno: skoro facet wiedział że sie oddali to po co uprawiał seks z autorka w sylwestra? Taki pożegnalny seks Troche to nie w porządku według mnie.
Kiedys jakis facet do mnie że "moze bym przeskoczyła pare rozdziałów" chodziło mu o kontakt fizyczny. Było to po 1 spotkaniu.

Przecież nie napisała nic o seksie.

Ala - z wiekiem i doświadczeniem naprawdę nie każdemu potrzeba roku, żeby ocenić i poznać drugą osobą. Jak ktoś jest dupkiem, to zwykle wychodzi dość szybko, jak się potrafi maskować, to i kika lat małżeństwa nie wystarczy. Ryzyko jest wpisane w związki, pewności nigdy sie nie ma, że druga strona jest wobec nas uczciwa, albo czy to się generalnie nie rozleci. Nie widzę żadnego powodu, żeby kwestionować szczerość uczuć osób w młodych związkach. Nikt nie karze Tobie wchodzić w relacje romantyczne, gdy nie jesteś na to gotowa.

A postępowanie wbrew sobie jest oczywiście błędem i sygnałem niskiego poczucia własnej wartości, nie wiem, nad czym tu się rozwodzić.

[AlaZala]

Napisane przez anna87

Ala - z wiekiem i doświadczeniem naprawdę nie każdemu potrzeba roku, żeby ocenić i poznać drugą osobą. Jak ktoś jest dupkiem, to zwykle wychodzi dość szybko, jak się potrafi maskować, to i kika lat małżeństwa nie wystarczy. Ryzyko jest wpisane w związki, pewności nigdy sie nie ma, że druga strona jest wobec nas uczciwa, albo czy to się generalnie nie rozleci. Nie widzę żadnego powodu, żeby kwestionować szczerość uczuć osób w młodych związkach. Nikt nie karze Tobie wchodzić w relacje romantyczne, gdy nie jesteś na to gotowa.

Może mnie osobiście nikt nie karze, ale chłopak opisany w tym wątku otrzymuje właśnie tego typu ultimatum. Autorka poznała chłopaka, kolegują się, przyjemnie spędzają czas, poznają się, chłopak stara się o rozwój ich znajomości i nagle Autorka wpada na pomysł, że musi tu i teraz utworzyć z tym chłopakiem romantyczny związek.

Co ten biedak ma zrobić?
Zależy mu na znajomości, ale Autorka otrzymuje od użytkowniczek forum rady, żeby to skończyć, uciąć. Nikt nawet nie zastanawia się, co ten chłopak myśli, co czuje, o co Autorka mogłaby go zapytać, aby dowiedzieć się, jak on widzi rozwój ich znajomości. Nikt nie widzi w tym chłopaku człowieka, tylko towar, który Autorka ma szybko kupić lub nie, byle tylko nie zmarnować za dużo czasu w sklepie.

Green way zarzuca mi brak ludzkich uczuć, a ja widzę brak ludzkich uczuć wśród innych użytkowników, którzy nawet nie próbują wczuć się w rolę dwojga opisanych bohaterów tej historii...

Napisane przez trzyrazypiec

Nie ma żadnych "odgórnie" przyjętych "wyższych" i "niższych" elementów, które muszą wystąpić po sobie, żeby coś się udało. Nawet AlaZala napisała, że u każdego jest inaczej. Więc nie wiem, o czym Ty piszesz. I skąd w ogóle pomysł, że problem tkwi w seksie, którego autorka z kolesiem NIE UPRAWIAŁA XD

Pewnie ten chłopak wiedział, że w jego hierarchii uprawianie seksu jest znacznie niżej niż w hierarchii White_Dove . To "przeskoczenie kilku rozdziałów" równie dobrze może odnosić się do uniesień emocjonalnych i romantycznych, jak i do erotycznych, więc porównanie tego chłopaka do podejścia Autorki z pewnością nie jest chybione.

[201705042038]

Napisane przez AlaZala

Może mnie osobiście nikt nie karze, ale chłopak opisany w tym wątku otrzymuje właśnie tego typu ultimatum. Autorka poznała chłopaka, kolegują się, przyjemnie spędzają czas, poznają się, chłopak stara się o rozwój ich znajomości i nagle Autorka wpada na pomysł, że musi tu i teraz utworzyć z tym chłopakiem romantyczny związek.

Co ten biedak ma zrobić?
Zależy mu na znajomości, ale Autorka otrzymuje od użytkowniczek forum rady, żeby to skończyć, uciąć. Nikt nawet nie zastanawia się, co ten chłopak myśli, co czuje, o co Autorka mogłaby go zapytać, aby dowiedzieć się, jak on widzi rozwój ich znajomości. Nikt nie widzi w tym chłopaku człowieka, tylko towar, który Autorka ma szybko kupić lub nie, byle tylko nie zmarnować za dużo czasu w sklepie.

Green way zarzuca mi brak ludzkich uczuć, a ja widzę brak ludzkich uczuć wśród innych użytkowników, którzy nawet nie próbują wczuć się w rolę dwojga opisanych bohaterów tej historii...

Ale dostała odpowiedź, on nie chce nic więcej. Jeśli ją ta znajomość jej nie satysfakcjonuje, to na cholerę ma ją ciągnąć? Ma jedno życie i może nie mieć ochoty go spędzać na zabawianiu facetów, w których jest zakochana bez wzajemności. Jeśli będzie jej to pasowało, to będą się kumplować dalej.

Tak, traktujemy ludzi jak towary i kierujemy się najniższymi instynktami. Oczywiście.

[trzyrazypiec]

Napisane przez AlaZala

Może mnie osobiście nikt nie karze, ale chłopak opisany w tym wątku otrzymuje właśnie tego typu ultimatum. Autorka poznała chłopaka, kolegują się, przyjemnie spędzają czas, poznają się, chłopak stara się o rozwój ich znajomości i nagle Autorka wpada na pomysł, że musi tu i teraz utworzyć z tym chłopakiem romantyczny związek.





Co ten biedak ma zrobić?


Zależy mu na znajomości, ale Autorka otrzymuje od użytkowniczek forum rady, żeby to skończyć, uciąć. Nikt nawet nie zastanawia się, co ten chłopak myśli, co czuje, o co Autorka mogłaby go zapytać, aby dowiedzieć się, jak on widzi rozwój ich znajomości. Nikt nie widzi w tym chłopaku człowieka, tylko towar, który Autorka ma szybko kupić lub nie, byle tylko nie zmarnować za dużo czasu w sklepie.





Green way zarzuca mi brak ludzkich uczuć, a ja widzę brak ludzkich uczuć wśród innych użytkowników, którzy nawet nie próbują wczuć się w rolę dwojga opisanych bohaterów tej historii...

I ma pełne prawo wpaść na pomysł stworzenia związku i zrezygnować ze znajomości, która nie daje jej tego, czego chce.

Wczułam się w sytuację chłopaka i autorki. No i co? I nic. Jeśli ich oczekiwania się rozmijają, to nie ma żadnego powodu, dla którego autorka miałaby się "poświęcać" i czekać, czy chłop zechce, czy nie zechce związku. Wiem, że holdujesz poświęceniom i stawianiu swojego komfortu i szczęścia niżej od szczęścia i komfortu innych, ale nie każdy ma taki obowiązek. Twoja wizja świata nie jest jedyną słuszną.

[I am Rock]

Autorko, on się umawia z innymi kobietami?

[trzyrazypiec]

Napisane przez I am Rock

Autorko, on się umawia z innymi kobietami?

Z tego, co pisała autorka wynika, że tak

[AlaZala]

Napisane przez trzyrazypiec

I ma pełne prawo wpaść na pomysł stworzenia związku i zrezygnować ze znajomości, która nie daje jej tego, czego chce.

Wczułam się w sytuację chłopaka i autorki. No i co? I nic. Jeśli ich oczekiwania się rozmijają, to nie ma żadnego powodu, dla którego autorka miałaby się "poświęcać" i czekać, czy chłop zechce, czy nie zechce związku. Wiem, że holdujesz poświęceniom i stawianiu swojego komfortu i szczęścia niżej od szczęścia i komfortu innych, ale nie każdy ma taki obowiązek. Twoja wizja świata nie jest jedyną słuszną.

Ja nie chcę, żeby Autorka się poświęcała i wyczekiwała, czy on zechce związku, czy nie. Myślę, że oboje mogą wykazać pewną elastyczność w granicach swoich indywidualnych norm i spotkać się gdzieś w połowie drogi. Autorce może też niebawem odechcieć się związku, a zachcieć innej relacji. Na tym polega piękno relacji międzyludzkich, że każda jest inna. Relacja nie musi wpisywać się w jakich odgórnie ustalony schemat. Powinna jedynie dawać satysfakcję obu osobom relację tę tworzącym. A wydaje mi się, że ta relacja ma taki potencjał.

Zauroczenie może być też impulsem do stworzenia ciekawych relacji koleżeńskich i wspaniałych, wieloletnich przyjaźni! Tylko dużo ludzi nie potrafi tego impulsu wykorzystać. Świat nie kończy się na relacjach romantycznych, erotycznych, związkowych i im podobnych!

[trzyrazypiec]

Napisane przez AlaZala

Ja nie chcę, żeby Autorka się poświęcała i wyczekiwała, czy on zechce związku, czy nie. Myślę, że oboje mogą wykazać pewną elastyczność w granicach swoich indywidualnych norm i spotkać się gdzieś w połowie drogi. Autorce może też niebawem odechcieć się związku, a zachcieć innej relacji. Na tym polega piękno relacji międzyludzkich, że każda jest inna. Relacja nie musi wpisywać się w jakich odgórnie ustalony schemat. Powinna jedynie dawać satysfakcję obu osobom relację tę tworzącym. A wydaje mi się, że ta relacja ma taki potencjał.





Zauroczenie może być też impulsem do stworzenia ciekawych relacji koleżeńskich i wspaniałych, wieloletnich przyjaźni! Tylko dużo ludzi nie potrafi tego impulsu wykorzystać. Świat nie kończy się na relacjach romantycznych, erotycznych, związkowych i im podobnych!

Nie każdy potrafi i nie każdy musi potrafić. Ty potrafisz? Spoczko. To sobie takie relacje buduj i w ogóle rób, co chcesz. Ale pozwól innym mieć swoje granice. Autorka nie radzi sobie z sytuacją i ma do tego prawo. Więc przestań wpędzać ją w poczucie winy i się tutaj wywyższać (chrzanic już to, czy robisz to świadomie, czy nie).

[AlaZala]

Napisane przez trzyrazypiec

Nie każdy potrafi i nie każdy musi potrafić. Ty potrafisz? Spoczko. To sobie takie relacje buduj i w ogóle rób, co chcesz. Ale pozwól innym mieć swoje granice. Autorka nie radzi sobie z sytuacją i ma do tego prawo. Więc przestań wpędzać ją w poczucie winy i się tutaj wywyższać (chrzanic już to, czy robisz to świadomie, czy nie).

Ani nie chcę wpędzać Autorki w poczucie winy, ani nie chcę się wywyższać, tylko chcę Autorce coś poradzić, bo Autorka o to prosi rozpoczynając wątek na forum.

Pytasz, czy ja potrafię. Chcę potrafić. Gdy czegoś nie potrafię, a potencjalnie mogłoby mi to pomóc, to chcę się tego nauczyć.

[trzyrazypiec]

Napisane przez AlaZala

Ani nie chcę wpędzać Autorki w poczucie winy, ani nie chcę się wywyższać, tylko chcę Autorce coś poradzić, bo Autorka o to prosi rozpoczynając wątek na forum.





Pytasz, czy ja potrafię. Chcę potrafić. Gdy czegoś nie potrafię, a potencjalnie mogłoby mi to pomóc, to chcę się tego nauczyć.

Ok. Skoro chcesz radzić, to nie używaj wyrażeń typu "babskie gierki", "jeżeli komuś wystarcza zaspokojenie najniższych potrzeb, no to cóż...", itp. Da się radzić bez dowalania innym i robienia z siebie niewiadomokogo. Skoro (tak wywnioskowałam) wszelkie zasady kultury są dla Ciebie istotne, to powinnaś to wiedzieć

[kalor]

Napisane przez AlaZala

Ja nie chcę, żeby Autorka się poświęcała i wyczekiwała, czy on zechce związku, czy nie. Myślę, że oboje mogą wykazać pewną elastyczność w granicach swoich indywidualnych norm i spotkać się gdzieś w połowie drogi. Autorce może też niebawem odechcieć się związku, a zachcieć innej relacji. Na tym polega piękno relacji międzyludzkich, że każda jest inna. Relacja nie musi wpisywać się w jakich odgórnie ustalony schemat. Powinna jedynie dawać satysfakcję obu osobom relację tę tworzącym. A wydaje mi się, że ta relacja ma taki potencjał.

Zauroczenie może być też impulsem do stworzenia ciekawych relacji koleżeńskich i wspaniałych, wieloletnich przyjaźni! Tylko dużo ludzi nie potrafi tego impulsu wykorzystać. Świat nie kończy się na relacjach romantycznych, erotycznych, związkowych i im podobnych!

ale jak ty to sobie wyobrażasz? Myślisz, ze jak on stwierdził, ze nie chce z nią być, to teraz jakoś zmieni zdanie i będzie mu się chciało pracować nad ewentualnym zwiazkiem z autorka? Przecież on się już spotyka z innymi. Masz fajne podejście, o ile ta druga osoba tez takie ma. Niestety nie zmusisz nikogo do wykazywania elastyczności w żadnym aspekcie. On do niej nie czuje nic romantycznego.

Po tym, co napisałaś po pogrubionym fragmencie, można stwierdzić, ze tylko autorka ma być "elastyczna". Owszem, może, ale powinna zrozumieć, ze z jego strony czeka ja tylko przyjaźń i jak zależy jej na związku, to nie powinna ograniczać się do spotkań tylko z nim. On się nie ogranicza.

[I am Rock]

Napisane przez trzyrazypiec

Z tego, co pisała autorka wynika, że tak

Dla mnie to niejasne:

"mówi z kim się umówił na spotkanie i pokazuje foty"

[mayla]

Napisane przez Misiek_1_2_3

Czy z takiej relacji może coś jeszcze być? Czy nie warto się oszukiwać i trzeba to uciąć?

Wedlug mnie JEDYNA w tej chwilii opcja na zmiane tego w cos powaznego jest totalne olanie go. Nie odpisywanie za czesto, nie bycie zbyt chetna na spotkania, trzymanie mega dystansu. W ten sposob calkiem sobie odpusci jesli w ogole mu nie zalezy, albo dopiero uswiadomi sobie, ze jednak owszem - zalezy mu i zrobi jakis krok.
Zachecanie do milosci na dluzsza mete nie ma racji bytu.