Co jest w życiu ważne?

[mellitus]

15 lat temu wyobrażałam sobie, że będę robić karierę zawodową, taką przez duże K. Tak pewnie myśli większość ambitnych, zdolnych nastolatków. Zawsze chciałam się rozwijać na różnych polach. I taką ścieżkę w moim życiu wybrałam. Najlepsza szkoła średnia, ambitne studia, po studiach kształciłam się dalej. Szło mi całkiem nieźle, aż w końcu rynek pracy zweryfikował moje życie. W moim zawodzie bardzo ciężko o pracę bez koneksji w moim mieście.
Międzyczasie dotarło do mnie co jest dla mnie ważne. Ludzie, a konkretnie moi najbliżsi, TŻ najlepszy na świecie i dom, który razem zbudowaliśmy w pocie czoła. Podjęłam świadomą decyzję, że zostaję tu, gdzie jestem i nie jestem w stanie poświęcić mojego życia dla kariery, którą mogłabym zrobić w większym mieście. Nie ukrywam, że na moją decyzje w dużym stopniu wpłynęła stabilna sytuacja finansowa i dobra praca TŻ.
Do tej pory nie myślałam o dzieciach. Nie miałam czasu ani ochoty poświęcać siebie. Teraz coraz częściej nachodzą mnie takie myśli- czas najwyższy Szukam tez nowego pomysłu na pracę zawodową- jeden nawet mam.
Nie ukrywam też, że z tyłu głowy, taki malutki głosik przypomina mi, że mój tata w moim wieku miał przed sobą 9 lat życia, a ja odziedziczyłam po nim stan zdrowia. To też wpływa na priorytety I nauczyło mnie nie przejmować się głupotami
Reasumując- uważam, że jestem szczęśliwa, pomimo braku pracy i kiepskiego zdrowia. Do pełni szczęścia brakuje mi obecnie spełnienia zawodowego i pewnie za jakiś czas powiększenia rodziny.

[golgie]

Dla mnie najważniejsze jest zdrowie i rodzina, reszta dość daleko w tyle

[mellitus]

Napisane przez golgie

Dla mnie najważniejsze jest zdrowie i rodzina, reszta dość daleko w tyle

Dokładnie ujęłaś moją długą wypowiedź jednym zdaniem

[201712071518]

Napisane przez mellitus

Dokładnie ujęłaś moją długą wypowiedź jednym zdaniem

Taaaa.
Najwazniejsze jest zdrowie i rodzina, ale jak sie ma pieniadze latwiej chorowac i zniesc brak rodziny czy durnych ludzi wokol

Wysłane z mojego SM-G900F przy użyciu Tapatalka

[MistrzyniDrugiegoPlanu]

Ja jestem ogromnie szczęśliwa z powodu tego, jak potoczyło się moje życie. I tego, że nie potoczyło się tak, jak chciałam kiedyś.

W sumie najlepszym elementem tego było moje nawrócenie. Sprawiło, że moje życie przewróciło się do góry nogami. Przestałam kierować się strachem. Priorytety mi się pozmieniały. Więc, kiedy się nawróciłam przestałam się dogadywać z rodzicami, bo przestałam robić wszystko pod ich dyktando. Straciłam przyjaciół, bo cała moja osobowość uległa zmianie. Poza tym zorientowałam się, że te przyjaźnie były nieszczere. Po czasie znalazłam innych przyjaciół, zaczęłam zajmować się rzeczami, które zawsze kochałam. Stałam się w życiu szczera, autentyczna. Podoba mi się, że to prowadzi mnie drogami, jakimi nigdy sama bym nie poszła, a one mnie uszczęśliwiają.

[mariamalaria]

Napisane przez AshaL

To jest smutne, że czasami potrzeba tak silnego impulsu, żeby zacząć doceniać życie. Współczuję i mam nadzieję, że z tatą wszystko idzie w dobrą stronę.

Dla mnie kiedyś takim impulsem (błahym, co prawda)było zakończenie związku, który mi bardzo ciążył. A miałam wrażenie, że wszyscy ode mnie wymagali ciągnięcie tego... i po zakończeniu odżyłam jak nigdy no i niestety gdzieś to znowu zatraciłam .

I wiele z Was ma racje, że wszystko jest kwestią podejścia, ale ja tego pozytywizmu nie mogę nijak znaleźć.

I też nie zgadzam się, że podsumowanie robi się w wieku 50 czy 60lat, bo jeśli zakładamy sobie, że pewne rzeczy osiągniemy do jakiegoś wieku, to jak ten wiek mija to jest to właśnie czas na podsumowanie... co poszło nie tak, co mogłam zrobić inaczej i czy sprawiło to, że czuję się szczęśliwa.

Czas więc na podsumowanie powoli nadchodzi. Jestem zadowolona z życia. 10 lat temu byłam zadowolona z własnego mieszkania, gdzie sama mieszkalam, samodzielności, mniej ze związku w którym trwalam przez zasiedzenie i nie potrafiłam twardo powiedzieć, że to koniec. Sądziłam, ze tak juz bedzie do konca zycia .A potem się zakochałam. Wszystko się zmieniło w życiu moim i mojego ukochanego. Ważne okazało się, żeby być razem. A reszta jakoś sama się układa, gdy jest miłość.

[201712242137]

[1=57d469676eb95e4afe06d5c 46bd77df5270daf8d_6584d1a 317847;72449042]Trzymam kciuki!
Z dwojga złego wolę zmianę poranną, na początku chodzę jak zombie, ale po powrocie przynajmniej coś pożytecznego jestem w stanie zrobić, no i mam więcej czasu dla partnera
Ale masz rację, na dłuższą metę tak się nie da funkcjonować, dlatego rozglądam się za innym miejscem i tym razem już zdecydowanie bez nocek [/QUOTE]

Dziękuję!
Ja powiedzmy ze pierwszego dnia jeszcze jestem w stanie, ale kolejnych juz nie bardzo.
Tobie tez powodzenia!

[e60e5454b131baabfef11f4156e093bc04f95d5e_5ebdcd725ac57]

Moje życie wygląda zupełnie inaczej niż to z moich planów. Wiele lat temu myślałam, że w tym wieku będę już mieć swoją rodzinę i fajny zawód. A tu wszystko przede mną.
Na chwile obecną ważne jest dla mnie zdrowie, a reszta sama przyjdzie