Wasz stosunek do osób z zaburzeniami/chorobami psychicznymi, w...

[Trzepotka]

Treść usunięta

[Pusheen_]

Napisane przez Trzepotka

Treść usunięta

No wybacz, ale choroby psychiczne to dla mnie większe ryzyko, w jakimś sensie.

Tym bardziej, że sam fakt tego, że ktoś nie zachoruje na schizofrenie, nie oznacza że nie uaktywnia się u niego inne choroby czy zaburzenia psychiczne.

Po prostu osoby z historią chorób czy zaburzeń psychicznych w rodzinie są generalnie bardziej narażone na wystąpienie jakiejś z nich. Bardziej niż ci, którzy akurat tutaj mają "czystą kartę", bo nikt w rodzinie nie miał borderline, CHAD czy "zwykłej" nerwicy.

Wysłane z mojego SM-A202F przy użyciu Tapatalka

[chwast]

W idealnym świecie takie osoby nie byłyby rodzicami, tak jak i wiele innych osób z innych przesłanek.


Sent from my iPhone using Tapatalk

[Pusheen_]

Napisane przez chwast

W idealnym świecie takie osoby nie byłyby rodzicami, tak jak i wiele innych osób z innych przesłanek.


Sent from my iPhone using Tapatalk

No wiadomo, że jak się "pogrzebie" w cudzej historii rodzinnej, to wyjdzie, że w zasadzie każdy coś ma lub mógłby mieć, ale to już jest totalna paranoja i nie powinno się tak na to patrzeć, ale tez...

No ale są choroby, gdzie ryzyko, że potomstwo je odziedziczy jest spore i wg mnie lepiej nie ryzykować.

Ale to tylko moje zdanie. Ja bym chyba nawet przy historii nowotworowej w rodzinie nie zdecydowała się na potomstwo.

Wysłane z mojego SM-A202F przy użyciu Tapatalka

[PumpkinEyes]

Napisane przez Pusheen_

Ale to tylko moje zdanie. Ja bym chyba nawet przy historii nowotworowej w rodzinie nie zdecydowała się na potomstwo.

Wysłane z mojego SM-A202F przy użyciu Tapatalka

To z takim założeniem już serio nikt się nie powinien rozmnażać, bo potencjał na rozwinięcie nowotworu ma każdy (niekoniecznie o podłożu genetycznym) i większość z nas właśnie w taki sposób się zwinie z tego łez padołu.

---------- Dopisano o 09:37 ---------- Poprzedni post napisano o 09:35 ----------

Poza tym większość dorabia się nowotworów dopiero w wieku po rozrodczym. To są choroby najcześciej związane ze starością i ekspozycją na jakieś czynniki rakotwórcze. To nie zaszłabyś w ciążę (zakładając że chcesz dziecka), bo babcia lat 86 umarła na raka płuc?

[chwast]

Napisane przez Pusheen_

No wiadomo, że jak się "pogrzebie" w cudzej historii rodzinnej, to wyjdzie, że w zasadzie każdy coś ma lub mógłby mieć, ale to już jest totalna paranoja i nie powinno się tak na to patrzeć, ale tez...

Wysłane z mojego SM-A202F przy użyciu Tapatalka

Ja mam ja myśli pierwszą linię tj ja (matka) + moje dziecko.


Sent from my iPhone using Tapatalk

[Pusheen_]

Napisane przez PumpkinEyes

To z takim założeniem już serio nikt się nie powinien rozmnażać, bo potencjał na rozwinięcie nowotworu ma każdy (niekoniecznie o podłożu genetycznym) i większość z nas właśnie w taki sposób się zwinie z tego łez padołu.

---------- Dopisano o 09:37 ---------- Poprzedni post napisano o 09:35 ----------

Poza tym większość dorabia się nowotworów dopiero w wieku po rozrodczym. To są choroby najcześciej związane ze starością i ekspozycją na jakieś czynniki rakotwórcze.

To nie zaszłabyś w ciążę (zakładając że chcesz dziecka), bo babcia lat 86 umarła na raka płuc?

Nie, raczej nie.

Ale mając w rodzinie dziadka zmarłego np. na raku trzustki, ciocię z rakiem wątroby i matkę z dolegliwościami układu pokarmowego solidnie bym się zastanowiła nad tym, czy faktycznie warto...Nie wierzę, że ludzie o tym nie myślą.




Wysłane z mojego SM-A202F przy użyciu Tapatalka

[chwast]

Napisane przez Pusheen_

Nie, raczej nie.

Ale mając w rodzinie dziadka zmarłego np. na raku trzustki, ciocię z rakiem wątroby i matkę z dolegliwościami układu pokarmowego solidnie bym się zastanowiła nad tym, czy faktycznie warto...Nie wierzę, że ludzie o tym nie myślą.




Wysłane z mojego SM-A202F przy użyciu Tapatalka

Niby są badania genetyczne, moja mama miała raka piersi wcześnie wykrytego i nie byłby to powód dla jakiego zrezygnowałabym z macierzyństwa. Rak to choroba cywilizacyjna, nie bierze się tylko z genów to raz, dwa - każdy komórki rakowe ma, szczęśliwi ci, którym nie mutują.


Sent from my iPhone using Tapatalk

[Hermiona83]

Napisane przez chwast

W idealnym świecie takie osoby nie byłyby rodzicami, tak jak i wiele innych osób z innych przesłanek.
Sent from my iPhone using Tapatalk

W idealnym świecie??? To kto mógłby się w nim rozmnażać?

[b872d78680f891d873273d31baaf276c9d6e57ec_6594a44f1cc14]

Napisane przez Hermiona83

W idealnym świecie??? To kto mógłby się w nim rozmnażać?

Tylko idealne wizazanki.

[pempek]

[1=b872d78680f891d873273d3 1baaf276c9d6e57ec_6594a44 f1cc14;89462289]Tylko idealne wizazanki. [/QUOTE]

Ale one w większości nie chcą, więc impas

[4b27789c826749bd4d16893be0ab05cdfb4777a2_659f2fa2a88b4]

Napisane przez pempek

Ale one w większości nie chcą, więc impas

i problem przeludnienia i zmian klimatycznych załatwiony

[chwast]

Napisane przez Hermiona83

W idealnym świecie??? To kto mógłby się w nim rozmnażać?

Nie wiem, pewnie zależy kto by te zasady ustalał. Poczytaj sobie trochę dystopii, w wielu książkach można znaleźć różne rozwiązania tego o co pytasz, ja już nie pamietam wszystkich.


Sent from my iPhone using Tapatalk

[Hermiona83]

Dystopie czytałam, pytam o Twoje zdanie.

[chwast]

Napisane przez Hermiona83

Dystopie czytałam, pytam o Twoje zdanie.

Nie mam na ten temat zdania.


Sent from my iPhone using Tapatalk

[26cabbdd88f595c38f9b7f8139ef1472f28f75bc_65628a8226dae]

Napisane przez Pusheen_

Nie, raczej nie.

Ale mając w rodzinie dziadka zmarłego np. na raku trzustki, ciocię z rakiem wątroby i matkę z dolegliwościami układu pokarmowego solidnie bym się zastanowiła nad tym, czy faktycznie warto...Nie wierzę, że ludzie o tym nie myślą.




Wysłane z mojego SM-A202F przy użyciu Tapatalka

No ale nie myślą. Po za tym sama przyznajesz, że niemalże w każdej rodzinie jest coś. Od chorób serca po nerwicę. Idąc tym tropem ludzkość w tej chwili powinna zaprzestać rozmnażania z wyłączeniem jakiś idealnych, wyjątkowych osobników.


Sama mam obciążenie i jak teraz myślę o tym - wcale nie małe. Jednocześnie żyję sobie 30 lat i wcale nie jest źle. Totalnie nie widzę powodu, aby choroba serca u ojca, rak babci, żołądek mamy, moja nerwica miały być powodem nie posiadania dziecka.

Napisane przez chwast

Niby są badania genetyczne, moja mama miała raka piersi wcześnie wykrytego i nie byłby to powód dla jakiego zrezygnowałabym z macierzyństwa. Rak to choroba cywilizacyjna, nie bierze się tylko z genów to raz, dwa - każdy komórki rakowe ma, szczęśliwi ci, którym nie mutują.


Sent from my iPhone using Tapatalk

"Szacuje się, że czynniki dziedziczne powstawania raka – związane z genetycznie uwarunkowaną predyspozycją do zachorowania – stanowią przyczynę rozwoju 10-30% wszystkich nowotworów"



---------- Dopisano o 15:21 ---------- Poprzedni post napisano o 15:20 ----------

Napisane przez chwast

Nie wiem, pewnie zależy kto by te zasady ustalał. Poczytaj sobie trochę dystopii, w wielu książkach można znaleźć różne rozwiązania tego o co pytasz, ja już nie pamietam wszystkich.


Sent from my iPhone using Tapatalk

Nie jest to mój ulubiony motyw, ale zwykle te światy idealne nie kończą się dobrze

[Hermiona83]

Napisane przez chwast

Nie mam na ten temat zdania.

A to przepraszam, miałam dziwne wrażenie, że wyraziłaś je wyżej (że "w idealnym świecie...").



A propos jeszcze raka i genów: no przecież depresja czy nerwica też nie są dziedziczne w 100%. Też wiele zalezy od środowiska, wychowania, chemii mózgu i czynników zewnętrznych.

[tinkerver2]

Uważam, że powinny być badania psychiatryczne przed posiadaniem dzieci, osoby mocno zaburzone, które nie radzą sobie same ze sobą nie powinny mieć dzieci, podobnie osoby niepełnosprawne intelektualnie.
Już pomijając, że po jakimś czasie takie osoby przestają ogarniać i zwyczajnie KTOŚ musi przejąć opiekę nad dziecmi (rodzina, placówka), ale przede wszystkim dzieciaki cierpią i wyrastają na nieszczęśliwych i zaburzonych dorosłych.

Wysłane z mojego motorola edge 20 lite przy użyciu Tapatalka

[Hermiona83]

Widzę jedno niebezpieczeństwo - kto będzie decydował, czym jest "mocne zaburzenie". Zwłaszcza psychiczne, bez ostrych kryteriów. Szerokie pole do nadużyć, jak zresztą wiemy z historii.

[26cabbdd88f595c38f9b7f8139ef1472f28f75bc_65628a8226dae]

Napisane przez tinkerver2

Uważam, że powinny być badania psychiatryczne przed posiadaniem dzieci, osoby mocno zaburzone, które nie radzą sobie same ze sobą nie powinny mieć dzieci, podobnie osoby niepełnosprawne intelektualnie.
Już pomijając, że po jakimś czasie takie osoby przestają ogarniać i zwyczajnie KTOŚ musi przejąć opiekę nad dziecmi (rodzina, placówka), ale przede wszystkim dzieciaki cierpią i wyrastają na nieszczęśliwych i zaburzonych dorosłych.

Wysłane z mojego motorola edge 20 lite przy użyciu Tapatalka

I to w teorii może i jest spoko. Tylko tego w żaden sposób nie sposób zrealizować. Krysia zachodzi w ciążę, bo uprawiała seks bez zabezpieczenia. I co? A no nic. Krysia chce urodzić dziecko i urodzi. Nikt nigdy nie stworzy systemu przymusowej aborcji ( oby).

[tinkerver2]

[1=26cabbdd88f595c38f9b7f8 139ef1472f28f75bc_65628a8 226dae;89462596]I to w teorii może i jest spoko. Tylko tego w żaden sposób nie sposób zrealizować. Krysia zachodzi w ciążę, bo uprawiała seks bez zabezpieczenia. I co? A no nic. Krysia chce urodzić dziecko i urodzi. Nikt nigdy nie stworzy systemu przymusowej aborcji ( oby).[/QUOTE]Ale ja wiem, i nawet byłoby to nieetyczne.
Ale było pytanie, co ja o tym sądzę. No to napisałam


Wysłane z mojego motorola edge 20 lite przy użyciu Tapatalka

[Mija62]

W idealnym świecie, to opieka spoleczna pomagała by takim rodzinom nie radzącym sobie. Nie mówię tu oczywiście o alkoholikach i patoli.

---------- Dopisano o 16:53 ---------- Poprzedni post napisano o 16:53 ----------

Oczywiście to tylko moja wizja, idealnego świata.

---------- Dopisano o 16:56 ---------- Poprzedni post napisano o 16:53 ----------

Napisane przez tinkerver2

Ale ja wiem, i nawet byłoby to nieetyczne.
Tapatalka

Dla mnie niehumanitarne. Nieetyczne brzmi zbyt delikatnie.

[b872d78680f891d873273d31baaf276c9d6e57ec_6594a44f1cc14]

Napisane przez Hermiona83

A to przepraszam, miałam dziwne wrażenie, że wyraziłaś je wyżej (że "w idealnym świecie...").



A propos jeszcze raka i genów: no przecież depresja czy nerwica też nie są dziedziczne w 100%. Też wiele zalezy od środowiska, wychowania, chemii mózgu i czynników zewnętrznych.

Mysle ze w idealnym świecie rozmnażają się ludzie do tego merytorycznie i emocjonalnie przygotowani.

[tinkerver2]

Napisane przez Mija62

W idealnym świecie, to opieka spoleczna pomagała by takim rodzinom nie radzącym sobie. Nie mówię tu oczywiście o alkoholikach i patoli.

---------- Dopisano o 16:53 ---------- Poprzedni post napisano o 16:53 ----------

Oczywiście to tylko moja wizja, idealnego świata.

---------- Dopisano o 16:56 ---------- Poprzedni post napisano o 16:53 ----------





Dla mnie niehumanitarne. Nieetyczne brzmi zbyt delikatnie.

Nie ma opieki społecznej. Jest pomoc. Podobnie jak nie ma służby zdrowia
To bardzo ważne, trzeba odczarować wszystkie mopsy ropsy mopry, że one są od POMOCY i wsparcia a nie przejecia odpowiedzialnosci za ludzi.

Wysłane z mojego motorola edge 20 lite przy użyciu Tapatalka

[servatka]

Ja nie mam dzieci i chyba to dobrze. Myślę że to nie jest kwestia "czy", tylko "ile" problemów miałoby moje dziecko. Mój ojciec jest chory psychicznie, ale nie wiem jak to nazwać co z nim jest. Jego rodzeństwo też jest zaburzone. Moja matka jest narcyzem. Jeden z moich braci zaczął mieć objawy schizofrenii przed 20-tka i nie dożył 30-tki. Ja się zmagam z różnymi problemami, pomijając te wynikające wprost z wychowania w patorodzinie, to część jest genetyczna po rodzicach.
Za to u mojego partnera "czysto", bardzo miła, zdrowa, pozytywna rodzina. Może jakby chciał, to bym się zdecydowała na chociaż jedno dziecko. Ale nie chce, mój drugi brat też nie zamierza się rozmnażać, więc ta beznadziejna rodzina wymrze i chyba dobrze. Wczoraj się dowiedziałam, że zorganizowali mojej babci urodziny i jej nie wzięli ze sobą. To tylko moja rodzina potrafi wyprawić komuś urodziny i nie zaprosić solenizanta. Już pomijając, że mnie też chamsko wymiksowali z tej imprezy. Serio lepiej tych genów nie przenosić, widziałam wiele dużo fajniejszych rodzin.

[Mlecznabulka]

Nie jestem chora, ciężko mi się postawić w rolę osoby, która ma przykładowo zaburzenia i jej chęć posiadania potomstwa. Wydaje mi się, że chyba to jest dość indywidualna sprawa i to też zależny z czym się człowiek zmaga... Hormony, zmęczenie krzykiem, brak snu to jest coś z czym osoba bez choroby ma problem, a przy np. depresji może być jeszcze ciężej.

[Laief]

Dużo osób ma różne choroby i zaburzenia, ale nawet nie są ich świadomi. Przyzwyczajeni, że ich emocje, zachowania są normalne i są np częścią ich osobowości, że "po prostu tacy sa" i nie dostrzegają lub nawet chcą zauważyć, że są oznaką problemów psychicznych. W dalszym ciągu świadomość ludzi odnośnie chorob/zaburzeń psychicznych jest niska.

[Pusheen_]

Napisane przez Laief

Dużo osób ma różne choroby i zaburzenia, ale nawet nie są ich świadomi. Przyzwyczajeni, że ich emocje, zachowania są normalne i są np częścią ich osobowości, że "po prostu tacy sa" i nie dostrzegają lub nawet chcą zauważyć, że są oznaką problemów psychicznych. W dalszym ciągu świadomość ludzi odnośnie chorob/zaburzeń psychicznych jest niska.

Co się dziwisz. Większość chyba pochodzi z dysfunkcyjnych rodzin.

Wysłane z mojego SM-A202F przy użyciu Tapatalka

[Laief]

Napisane przez Pusheen_

Co się dziwisz. Większość chyba pochodzi z dysfunkcyjnych rodzin.

Wysłane z mojego SM-A202F przy użyciu Tapatalka

Nie wiem czy wiekszosc i nie napisałam, że się dziwie. Tylko stwierdzam fakt, przez który ciężko odpowiedzieć na pytanie. Ludzie nie mają przepracowanych rzeczy, które wynieśli z domu. Brakuje samoswiadomosci. Co z tego, że mogę mieć zdrowa psychikę, jeśli przekażę dzieciom niszczące schematy, albo nie będę w stanie dostrzec ich potrzeb, albo w odpowiedni sposób na nie zareagować. Odpowiedni dla nich, nie dla mnie, bo to kluczowe. A niestety nie każdy w dorosłości jest w stanie na tyle otworzyc oczy, żeby zauważyć problem, który należałoby rozwiązać przed spłodzeniem dzieci. Brakuje w edukacji nauk o zdrowiu psychicznym. Czegoś co już w młodości mogłoby pomóc w dostrzeganiu otaczającego nas świata.
Wiem jak wiele musiałabym włożyć w siebie pracy, aby w ogóle dotrzec do etapu rozważania posiadania dzieci. Z jednej strony cieszy mnie fakt, że jestem tego świadoma. Z drugiej nie mam pojęcia ile lat zajęłaby mi ta droga. Chciałabym kiedyś szczerze stwierdzić, że to 'juz'. W wieku 30+ czasami przemknie mi ciepłe uczucie na myśl o dzieciach, nie powiem ze nie. A z trzeciej strony i tak wiem, że nigdy nie będę mieć dzieci. Trochę mi wtedy przykro, ze nawet jak w przyszłości będę miała juz wszystko ładnie przepracowane, to i tak z nikim się tym nie podzielę.

[Hermiona83]

Napisane przez Laief

Nie wiem czy wiekszosc i nie napisałam, że się dziwie. Tylko stwierdzam fakt, przez który ciężko odpowiedzieć na pytanie. Ludzie nie mają przepracowanych rzeczy, które wynieśli z domu. Brakuje samoswiadomosci. Co z tego, że mogę mieć zdrowa psychikę, jeśli przekażę dzieciom niszczące schematy, albo nie będę w stanie dostrzec ich potrzeb, albo w odpowiedni sposób na nie zareagować.

A to też dobry punkt w dyskusji o zaburzeniach psychicznych i depresji. Czy osoba po terapii, z przepracowanymi schematami i ogólnie samoświadoma, ale z depresją, ma być gorszym rodzicem niż ktoś z ogólnie złymi wzorcami z domu, które powieli nieświadomie dalej, ale oficjalnie zdrowy jest?