Odszedłem i sam czekam aż zatęsknię... - czy coś jeszcze z tego będzie?

[Trzepotka]

Treść usunięta

[Sok_z_buki]

Napisane przez thirky

Ja Ci szczerze współczuję, bo wiem, że OCD to piekło na ziemi i ogromne cierpienie emocjonalne i fizyczne. OCD potrafi sprawić, że zwątpisz we wszystko. To zaburzenie opiera się na niekończących się, absurdalnych wątpliwościach, które mogą dotyczyć dosłownie każdej sprawy: czy zamknęliśmy drzwi, czy kochamy swojego partnera/dziecko, czy żyjemy czy może umarliśmy i jesteśmy w piekle, ludziom wkręcają się najbardziej niedorzeczne rzeczy. Twoim priorytetem na ten moment powinno być leczenie.
Co do leków - tak to się zdarza, że na początku ich brania mogą pogarszać nasz stan, nie należy ich odstawiać, tylko poczekać na efekt minimum miesiąc, a najlepiej dwa. Jeżeli po takim czasie dalej jest źle, to można zmienić lek.
OCD można też ogarnąć bez leków, samą psychoedukacją, terapią i wdrażaniem tego, czego się tam nauczymy. To jest trudne i wymaga czasu, będą wzloty i upadki na tej drodze, ale nie ma nic na skróty. Same leki tego nie załatwią, jak się nie nauczymy innego podejścia do własnych myśli i innych reakcji to po odstawieniu leków wszystko się najprawdopodobniej zacznie od nowa.
Tak jak mówiłam, z polskich kanałów mówiących o OCD polecam Ci Człowiek czujący oraz Stowarzyszenie Psychologiczne Zaburzeni&Odburzeni. Tam jest masa przydatnych informacji na temat tego, czym jest OCD i jak sobie z nim radzić. Znajdź dobrego terapeutę poznawczo-behawioralnego, który zna się na OCD i zaburzeniach lękowych. Nie idź do byle kogo, bo nieodpowiednia terapia może pogorszyć OCD.

Też sama chętnie spojrzę na te kanały, bo chyba mi się przyda. Ważne poleconko.

[thirky]

Napisane przez Trzepotka

Treść usunięta

Myślę, że to kwestia indywidualna i tego, ile ktoś zniesie. Czasem bywa naprawdę źle przez pierwszy miesiąc, a potem się okazuje, że lek zaczyna działać i warto było się przemęczyć. Organizm musi się przyzwyczaić i trochę to trwa. Trudno to jakkolwiek określić z góry, każdy może inaczej zareagować i często to jest dobieranie na zasadzie metody prób i błędów, ale trzeba brać pod uwagę to, że na początku może być gorzej i jeżeli jesteśmy w stanie te objawy uboczne wytrzymać, to warto spróbować i poczekać te 4-8tyg na efekty.

[Laief]

Napisane przez Trzepotka

Treść usunięta

Nie, no co Ty. Na luzie. Jeśli ktoś się mocno męczy i dla niego to za dużo to nie można niczego robić na siłę. Lepiej poinformować o tym swojego lekarza i spróbować innego leku. Być może pacjent lepiej zareaguje. Zresztą... wyobraź sobie mieć np straszne mdłości i zawroty głowy przez miesiąc/dwa, ale ok, jakimś cudem to wytrzymujesz, po czym okazuje się, że te skutki uboczne nie ustąpiły i jednak i tak trzeba zmienić leki... No i zaczynamy od nowa Szczerze? Na samą myśl mi się odechciewa. A jako przykład podałam 'tylko' mdłości/zawroty, a niektórym np mocniej siada stan psychiczny i wiele, wiele innych. Akurat lista uboków zawsze jest długa, więc można różnie trafić.

Najważniejsze - zawsze w każdej chwili można poprosić psychiatrę o zmianę leczenia. Nie ma żadnego minimum. Byleby nie odstawiać na własną rękę.

[TheSunTheMoonTheStars]

Czyli byłeś u psychologa i psychiatry, dostałeś diagnozę i przepisane leki. Ale uznałeś, że "psycholog się nie nadawał" i odstawiłeś leki na własną rękę.

No cóż.

Naprawdę daj sobie spokój ze związkami i nie zawracaj już głowy byłej dziewczynie, dopóki nie podejmiesz leczenia i terapii. Bo możesz kogoś skrzywdzić.

[Limonka2738]

Napisane przez thirky

Znajdź dobrego terapeutę poznawczo-behawioralnego, który zna się na OCD i zaburzeniach lękowych. Nie idź do byle kogo, bo nieodpowiednia terapia może pogorszyć OCD.

Tylko uwaga z fiksacją nad nurtem. Oczywiście największą skuteczność z OCD statystycznie ma terapia poznawczo-behawioralna, ale zawsze są wyjątki. Więc nie trzymałabym się tego jak prawdy objawionej. Zaczęłabym od poznawczo-behawioralnej, ale jak nie pójdzie, to zmieniła nurt.

[Trzepotka]

Treść usunięta