Poniżanie przez bliskie osoby...

[windykatorka]

Podbijam,bo chyba zaraz wybuchnę z bezsilności,smutku i złości.Przed chwilą moja mama powiedziała mi,że jestem kur***szonem,idiotką,któr a nic nie potrafi zrobić,że jestem tępa,zła,że jestem gnojem.Poprostu wcielone zło.Wiem,że nie jestem święta,swoje powiem,ale ludzie proszę Was.

[Buena Dzidzia]

Napisane przez windykatorka

Podbijam,bo chyba zaraz wybuchnę z bezsilności,smutku i złości.Przed chwilą moja mama powiedziała mi,że jestem kur***szonem,idiotką,któr a nic nie potrafi zrobić,że jestem tępa,zła,że jestem gnojem.Poprostu wcielone zło.Wiem,że nie jestem święta,swoje powiem,ale ludzie proszę Was.

No nie wiem co napisać, jak dla mnie to ostra przesada, tego kur***szona to nie skomentuję...
Mocno ściskam

Kurcze ile człowiek musi mieć w sobie złości, złośliwości i braku oporów kiedy wypowiada takie słowa w stronę tak bliskiej osoby jaką jest własne dziecko...

[Nemezja]

Windy, to niczego nie zmieni,ale naprawdę bardzo bardzo Ci współczuję.Smutno mi się zrobiło

[atka83]

Napisane przez windykatorka

Podbijam,bo chyba zaraz wybuchnę z bezsilności,smutku i złości.Przed chwilą moja mama powiedziała mi,że jestem kur***szonem,idiotką,któr a nic nie potrafi zrobić,że jestem tępa,zła,że jestem gnojem.Poprostu wcielone zło.Wiem,że nie jestem święta,swoje powiem,ale ludzie proszę Was.

To bardzo przykre usłyszeć takie ostre słowa na swój temat.Współczuje ci i to bardzo

[rambo]

Wiesz, że nie jesteś. Niczym z wyżej wymienionych.

Wiem, że to banalne, ale może spróbuj z nią porozmawiać.

Moja mama raz powiedziała mi coś naprawdę przykrego.
Pamiętam, że odpowiedziałam tym samym, tyle że spokojnie [ale ja ogólnie rzadko się unoszę]
A potem zrobiłam jej wykład na temat tego jak się poczułam

Trzymaj się i nie puszczaj
Powiedz jej otwarcie, że tym razem przesadziła.
I że nie ma prawa cię oceniać, bo nie zasługuje na to, żeby wiedzieć o tobie wszystko.

Jesteśmy z Tobą

[windykatorka]

Dziękuje dziewczyny
To nie był pierwszy raz,nie pamiętam od kiedy tak jest,więc musi być tak do dawna.Zawsze bardzo mi ubliżała,ale dzisiaj przekroczyła jednak wszelkie granice.Naprawdę czuję się okropnie.Była mnie przeprosić,okazała skruchę-ja wiem,ale nie umiem zapomniec o takich rzeczach,nie potrafię czegoś takiego wybaczyć.Przysięgała,że to ostatni raz,ale czy ja wiem ile takich ostatnich razów miało już być.Sporo-niestety.
Nie wiem czy ja potrafiłabym aż tak puścić wodze,Boże chroń mnie od tego.

[rambo]

Napisane przez windykatorka

Dziękuje dziewczyny
To nie był pierwszy raz,nie pamiętam od kiedy tak jest,więc musi być tak do dawna.Zawsze bardzo mi ubliżała,ale dzisiaj przekroczyła jednak wszelkie granice.Naprawdę czuję się okropnie.Była mnie przeprosić,okazała skruchę-ja wiem,ale nie umiem zapomniec o takich rzeczach,nie potrafię czegoś takiego wybaczyć.Przysięgała,że to ostatni raz,ale czy ja wiem ile takich ostatnich razów miało już być.Sporo-niestety.
Nie wiem czy ja potrafiłabym aż tak puścić wodze,Boże chroń mnie od tego.

To ludzkie, że nie umiesz zapomnieć.
Mniej normalne by było, gdybyś szybko zapomniała.

W końcu ktoś tu napisał, że najłatwiej ranić bliskich.
Ale też słowa bliskich najbardziej ranią.

Pamiętaj, że to twoja matka. Że łączą was więzy krwi.
I miłość między matką, a córką.
Taka miłość może wiele przezwyciężyć.

Wiem, że pompatycznie zabrzmiało.
Ale taka jest prawda - nie ma na świecie osoby, która kocha tak bezinteresownie jak rodzice.
Nawet TŻ kocha za coś.
A oni za to, że istniejesz.

Mówię oczywiście o większości przypadków.

[agabil1]

Napisane przez windykatorka

Podbijam,bo chyba zaraz wybuchnę z bezsilności,smutku i złości.Przed chwilą moja mama powiedziała mi,że jestem kur***szonem,idiotką,któr a nic nie potrafi zrobić,że jestem tępa,zła,że jestem gnojem.Poprostu wcielone zło.Wiem,że nie jestem święta,swoje powiem,ale ludzie proszę Was.

Windy

[m.a.r.t.a]

Napisane przez atka83

(...).Wywyższała się,co mnie bardzo denerwowało bo nie jest pępkiem świata.Jaka to ona odważna,co ona by nie zrobiła.Chociaż to było dawno temu,to ciągle tkwi to w mojej głowie i pamiętam

Widze, że nie jestem żadnym wyjątkiem i ta sprawa też mnie dotyczy.
Moja mama ma bardzo ciekawy charakterek , otóż nigdy nie potrafi powiedziec mi czegos miłego, docenic to co osiągnełam, ale krytykowanie przychodzi jej bardzo łatwo, zbyt łatwo.
Nie raz pod wpływem złości naubliżała mi, a poźniej kiedy emocje jej opadły przepraszała i przekupywała czym sie tylko dało.Kiedy przychodziła z pracy ze złym humorkiem, wyżywała się na mnie trwało to zawsze 10-15 pierwszyh minut od jej wejścia do mieszkania.A później jakby nic sie nie stało martuniu to martuniu tamto.Niby to tylko 10 minut, a ile można złego powiedziec.Znosiłam to dzielnie każdego dnia, dusiłam w sobie jej fochy az w końcu nie wytrzymałam.Kiedy miałam 22 lat odegrała sie w kuchni pewna sytuacja.. robiłam sobie herbate, mojej mamie jak zwykle nie pasowało jak kroje cytryne, że mieszam łyżka w prawo a nie w lewo, że zalałam cały kubek woda itp. Zwróciłam jej delikatnie uwage,żeby sie tak mnie nie czepiała, że czuje sie ciągle kontrolowana i nic nie moge "sama" zrobic nawet tej ***... herbaty.Zaczeła sie awantura ze za dużo sobie pozwalam, ze póki tutaj mieszkam nie mam prawa "szczekac".Zwróciłam jej delikatnie uwage, że nie jestem małym dzieckiem a czuje sie jakby ciagle traktowała mnie jak 5-latke.Wtedy usłyszałam słowa: "Dla mnie zawsze bedziesz dzieckiem, czy to duzym czy to małym ale jak chcesz możesz byc dla mnie nieco starszym bachorem". Nie wytrzymałam tego, nerwy mi puściły i zaczełam płakać.Wygarnełam jej wszystko, sposób w jaki mnie traktuje, wywyższanie się itp.Od tamtej pory sytuacja jest niedopoznania, a ja mam wielki dystans do mamy,i taka relacja bardzo mi pasuje.
Mogłabym podac tysiace przykładów sytuacji, które mam jej za złe, to naprawde jest przykre.Teraz jestem bardo bezposrednia (z reszta tak jak ona) i za chiny nie pozwole jej na podobne wybryki.Dodam, że mam starsza siostrę, którą mama zawsze traktowała jak kogoś lepszego ode mnie nie wazne co bym zrobiła i co w osiągneła.
Jestem twarda i taka pozostane

[flaming123]

Od zawsze jestem poniżana przez mojego ojca. Ciągle powtarza jakim to ja jestem nierobem i jedyne co umiem to leżeć i robić coś na telefonie i nic więcej. A najgorsze jest to że prawie mu wieże.Od jakiegoś czasu wmawiam sobie że ma racje i że powinnam się bardziej starać.Czasami się zastanawiam czy on mnie w ogóle kocha mama twierdzi że tak ale ja uważam że nie.