problemy z nastolatkiem

[neska951]

przeczytałam wątek o odrabianiu lekcji i muszę stwierzdzić że trochę uogólniasz, zobacz Ty ze swoim dzieckiem postępowałaś prawidłowo prawdopodobnie Twój syn od najmłodszych lat był tak wychowywany że teraz nie masz z nim kłopotów, zwróć uwagę że o pomoc zwróciły się matki sarszych dzieci [ a nawet 18 latka!!] , może popełniły błędy wychowawcze a teraz muszą ponosić tego konsekwencje,proszą o pomoc a Ty dajesz im rady które skutkują w postępowaniu z młodszymi dziećmi ustalenie czasu odrabiania lekcji jest dobre jak dziecko ma 7-10 lat ale z wiekiem wpływ rodziców maleje i osoba która nagle orientuje się że jej dziecko ma 15 lat i nie odrabia lekcji jest naprawdę w ciężkiej sytuacji.......oczywiście to jest wina lat wychowania takiego a nie innego ale kobiety mają problem i proszą o pomoc a o krytykęi ,bo to że źle robiły to doskonale wiedzą ............

[iwoarti]

Bardzo dziękuję za wszystko,szczególnie Neska 951.
Rozmowa była spokojna i rzeczowa.
Powiedziałam:
-Synu,ja Cię prosiłam straszyłam ,powtarzałam tysiące razy żebyś wziął sie za naukę.Teraz już nie proszę i nie krzyczę.Jestes dorosły
i zdajesz sobie sprawę jakie są teraz czasy.
Wiesz dobrze,że jeżeli nie weźmiesz się ostro do nauki to tej matury nie zdasz.
I co potem?
-Zdam poprawkę
-Wiesz ,że poprawka jest za rok i zdaje ją ok.15 procent?I co będziesz robił przez ten rok?Ja nie będę Cię utrzymywała i nie pomogę Ci w znalezieniu pracy.A bez szkoły pracy raczej nie znajdziesz.
Jeżeli weźmiesz sie w garść to pójdziesz na studia,spełnisz marzenia(AWF).
Jak spojrzysz w lustro za rok to co sobie powiesz?
Jestem super,dałem radę,jestem dumny z siebie,czy naplujesz sobie w twarz?
Zrób to dla siebie,nie dla mnie.Żebyś się sam siebie nie wstydził.
-Mamo,ja wiem,że muszę się wziąść w garśc.
-Więc ja stawiam warunek.To jest warunek ,żebyś zdał,a nie jakaś licytacja o nagrode czy karę.
Zero komputera(chyba,ze do nauki,po wcześniejszym uzgodnieniu ze mną)
Nie wychodzisz z kolegami(ew.w piątek i to nie na całą noc ,tylko wieczorem do połnocy max.)
Jedyne wyjścia z domu to tańce. (2 razy w tygodniu).
Syn właściwie tylko słuchał kiwając głową.
Na koniec spytałam czy zrozumiał co do niego powiedziałam i odpowiedział, że zrozumiał.
Powiedział ,że matura nie jest najwazniejsza w życiu i to że ją zda lub nie zda nie swiadczy juz o tym,czy wygrał,czy przegrał życie,ale on oczywiscie postara sie ją zdać i iść na studia,bo mu na tym zalezy.Zastanawia sie tylko,czy rzeczywiście dobrze zrobił wybierając biologię .
Teraz widzę ,że wziął sie do nauki,ale uwazam,że zdecydowanie mało ambitnie i oczywiście pod moją nieobecność siedzi chwilami na gadu-gadu
Myślę,że najlepsza szkołą dla niego byłoby,gdyby nie zdał,ale strasznie trudne dla matki patrzeć,jak dziecko nie może się zmobilizować do nauki i zawala kawał życia swoim lenistwem.
To nie tak,że go bronię ,ale to nie jest zły chłopak.
Nigdy nie wymagał więcej niż mogłam mu dać.
Zawsze było to pytanie czy mogę dać mu np. na kino,bo idzie z klasą lub na klasowa wycieczkę.Nigdy nie powiedział ,że musze mu cos dać i godził sie z moją odmową.
A co do ,,finansowania"jak napisała Nutka ,to chyba normalne ,ze rodzic karmi i ubiera dziecko dopóki nie skończy szkoły i nie pójdzie do pracy.
Jak to ma wyglądać?
-,,Nie kupię Ci spodni ,czy kurtki,bedziesz marzł,bo nie będę Cie finansować.,,?
Tak może być oczywiscie jesli zawali szkolę ,ale dopóki chodzi do szkoły to chyba jest naturalne,że daję mu jeść i daje na bilety na autobus,bo niby skąd weźmie na to pieniądze?
Sama nie wiem .
A co do wypowiedzi niektórych wizażystek to mam pytanie:
Czy maja dzieci i czy ich matki olały ich zupełnie ?
Moze to niezbyt miłe co napisałam ,ale jeżeli ja założyłam ten wątek, to nie po to zeby machnąć reką ,bo to mogę zrobić bez rad,ale żeby wplynąć na syna ,że by go zmobilizować i prosiłam o rady jak to zrobić,a nie o rady jak olać własne dziecko.Dziękuję i przepraszam.

[iwoarti]

Bardzo zalezało mi na radach osób ,które rozumieją mój problem,moze miały podobny i sobie poradziły.
Nie zrozumie mnie ktoś ,kto tego nie przeżył lub nie stara sie postawić w mojej sytuacji.
Ja będę walczyć do końca o syna ,mam nadzieję,że dam radę.
Bedę was informować co jakis czas ,co u mnie słychać.
Szczególnie Te z Was ,które mnie rozumieją.

[Luba]

Napisane przez neska951

przeczytałam wątek o odrabianiu lekcji i muszę stwierzdzić że trochę uogólniasz, zobacz Ty ze swoim dzieckiem postępowałaś prawidłowo prawdopodobnie Twój syn od najmłodszych lat był tak wychowywany że teraz nie masz z nim kłopotów, zwróć uwagę że o pomoc zwróciły się matki sarszych dzieci [ a nawet 18 latka!!] , może popełniły błędy wychowawcze a teraz muszą ponosić tego konsekwencje,proszą o pomoc a Ty dajesz im rady które skutkują w postępowaniu z młodszymi dziećmi ustalenie czasu odrabiania lekcji jest dobre jak dziecko ma 7-10 lat ale z wiekiem wpływ rodziców maleje i osoba która nagle orientuje się że jej dziecko ma 15 lat i nie odrabia lekcji jest naprawdę w ciężkiej sytuacji.......oczywiście to jest wina lat wychowania takiego a nie innego ale kobiety mają problem i proszą o pomoc a o krytykęi ,bo to że źle robiły to doskonale wiedzą ............

Na nauke odpowiedzialnosci nigdy nie jest za późno.

[neska951]

hmmmmmmmmmmm
nie obraź się ale tak powinna wyglądać rozmowa z o wiele młodszym dzieckiem................ ..a to już dorosły człowiek więc rozmawiaj z nim jak z dorosłym.........dodatkow o te zakazy hmmmmmmmm[jeśli chcesz żeby Twój syn zachowywał się jak dorosły musisz go traktować jak dorosłego i chyba w tym jest cały problem...] ogólnie jeśli chcesz 18 latkowi coś zakazać to nie powinno wyglądać jak zakaz tylko jako umowa między dorosłymi ludźmi jeśli przyznał Ci rację że musi się zebrać i zabrać do nauki trzeba go zapytać co zamierza zrobić aby nadrobić zaległość........a może on po prostu nie chce się uczyć nie chce iść na studia co będzie w takim wypadku ???często dzieci mają inne plany życiowe niż wymarzyli sobie to ich rodzice jesteś gotowa na taką ewentualność???

powinnaś mu powiedzieć również o swoich obawach ,że boisz się o niego o jego przyszłość ciekawe co on na to.........

uważam również że nie powinnaś z nim dyskutować tylko zakomunikować swoje stanowisko, pilnowanie i sprawdzanie nic nie da naprawdę on juz jest po prostu na to za stary i nawet jak napisł ktoś przykujesz go do biurka jak nie będzie chciał to nie będzie się uczył ogólnie jak skończy edukację i nie pójdzie na studia powinien wiedzieć że sam będzie musiał się utzrzymywać u tyle

[neska951]

Napisane przez Luba

Na nauke odpowiedzialnosci nigdy nie jest za późno.

zgadzam się w100%
tylko że matki starszych dzieci mają o wiele ,wiele trudniej , muszą włożyć w to o wiele więcej pracy , stosować inne metody , i ponieść wielkie koszty psychiczne.............
a co do 18 latka to już prawie ukształtowany człowiek,z którym można tylko rozmawiać jak chce się w jakikolwiek sposób wpłynąć na jego postępowanie ,tylko życie[ a raczej tzw życiowe błędy] go nauczy teraz najwięcej

[Luba]

Napisane przez neska951

zgadzam się w100%
tylko że matki starszych dzieci mają o wiele ,wiele trudniej , muszą włożyć w to o wiele więcej pracy , stosować inne metody , i ponieść wielkie koszty psychiczne.............
a co do 18 latka to już prawie ukształtowany człowiek,z którym można tylko rozmawiać jak chce się w jakikolwiek sposób wpłynąć na jego postępowanie ,tylko życie[ a raczej tzw życiowe błędy] go nauczy teraz najwięcej

Oczywiscie, że mają trudniej, a najtrudniej beda miały zony takich chłopców. I tu jest własnie sedno sprawy. Dla mnie oczywiscie. Bo mam córkę. I jak pomyslę, że ona kiedyś trafi na takiego chłopaka i bedzie go razem z jego mama pchała przez życie... to chyba Cie nie dziwi moje nawoływanie do potrząśnięcia 18 letnim chłopakiem i nauczenie go w koncu odpowiedzialności. Jasne, że jest to trudne. Ale namowami i karami sie tego nie dokona. W tym wieku trzeba sie sparzyć zeby sie tego nauczyć. I wtedy nadchodzi otrzezwienie.

[neska951]

no właśnie ale zrozum że kary i prośby i groźby w przypadku dorosłych ludzi niestety nie skutkują......
a co do Twojej dziewczynki to jeśli "dobrze"ją wychowujesz to nie wybierze sobie takiego męża

[iwoarti]

.

[Luba]

Napisane przez neska951

no właśnie ale zrozum że kary i prośby i groźby w przypadku dorosłych ludzi niestety nie skutkują......
a co do Twojej dziewczynki to jeśli "dobrze"ją wychowujesz to nie wybierze sobie takiego męża

Alez ja to doskonale rozumiem i wyraziłam to w pierwszym moim poście w tym watku. Wcale nie jestem za tym, zeby karac i prosić. Jestem za tym, zeby go zostawić w spokoju i zobaczyc co zdziała.

[iwoarti]

Od dzisiaj zostawiam go w spokoju.Wieczorem mu to powiem.Zobaczę co zdziała,ale bardzo się boję.

[neska951]

a może zaprosisz go do naszej rozmowy oczywiście jeśli zgodzą się inni uczestnicy tematu...........

[Luba]

Napisane przez iwoarti

Od dzisiaj zostawiam go w spokoju.Wieczorem mu to powiem.Zobaczę co zdziała,ale bardzo się boję.

Ja wiem, ze sie boisz. I wyobrazam sobie jak bardzo. Ale sama mowilas, ze nie jest zlym chlopakiem, ze nie ma innych problemow niz nauka. Bedzie dobrze. Wiesz co, uwierz w niego. Tak naprawde uwierz w niego i powiedz mu to.

[coccinelle]

Napisane przez Nutka

U mnie w rodzinie jest takie "dobre dziecko" ktore "tylko" sie nie chcialo uczyć..mamusia wpatrzona a synek siedzial w domku na kanapie lub przed kompem ,nie łobuzowal,TYLKO sie nie uczyl...
mama kupila mu kawalerke ,żeby mial gdzie mieszkać z dziewczyna,potem ciążą i slub a dobry synus dalej nie pracował ..teraz jest juz dzidzius a ten ja ciele dalej na utrzymaniu mamy i żony..Na moje pytanie dlaczego zakłada rodzine jak nie pracuje, z czego ta rodzine utrzyma odpowiedzial niechetnie "przypuścmy ze nie musze pracować"
Normalne ciele..

u mnie w rodzinie rowniez jest takie dziecko. matura oblana DWA razy. z czystego lenistwa.

teraz...robi doktorat na politechnice i ogolnie dosyc dobrze mu idzie funkcjonowanie w spoleczenstwie.

mam tez znajomego, ktory przez cale zycie uczyl sie zle. z podejsciem do matury ociagal sie ponad dwa lata. do czasu, kiedy nie odkryl co go pociaga i co chce robic w zyciu. teraz studiuje, pracuje i pasozytem spolecznym nie zostal.

tak wiec...nie ma co generalizowac. rok obsuwy nie sprawi, ze dzieciak przgra zycie. moze za to sprawic, ze szerzej otworzy oczy.

[m79onia]

Witam nie wiem czy ktoś mi odpowie ale spróbujęJestem mama15 latka. Mam z nim spore problemy wychowawcze.Szczególnie w szkole daje popalić.Grozi mu zachowanie naganne oraz jest zagrożony z 5 przedmiotów.Nigdy nie był orlem ale uczył się przeciętnie bez większych problemów.Średnio 2 razy w tygodniu mam tel. od wychowawcy: syn przeszkadza na lekcji,syn pobił sie z kolegą,był niegrzeczny na wycieczce.Wychowawczyni grozi usunięciem z klasy a nawet ze szkoły.Jego zachowanie nie jest agresywne, ale pyskuje i wygłupia się czasem zachowuje sie jak przedszkolak.Jesli chodzi o nauke to poprostu przestał się uczyć nie chce mu sie odrabiać zadań .Ja nie jestem w stanie sprawdzać mu zeszytów bo nie wiem nawet co przerabiają na lekcjach.Proszę go, ,błagam,krzyczę,płaczę i są obietnice a efektów zero.Myślę że mam z nim w miare dobry kontakt,wie że o wszystkim może mi powiedziec a mimo tego nie robi tego jest zamknięty w sobie.Dodam tylko że kontaktu z ojcem nie ma żadnego on tylko go krytykuje i krzyczy na niego,już naprawdę nie wiem co robić.Może ktoś coś podpowie

[martyna_julia]

Może nie powinnam się wypowiadać bo jestem w wieku podobnym do twojego syna, ale doskonaale wiem o co chodzi. W mojej klasie wszyscy oprócz jednego kompletnie zawalają szkołę i zupełnie nie interesują ich oceny. Przeszkadza to nam, dziewczynom, bo zdajemy sobie sprawę że od ocen, wyników w nauce zależy cała nasza przyszłość. Może porozmawiaj z nim traktując jak myślącego człowieka i spróbuj mu na spokojnie wytłumaczyć co może dzięki nauce osiągnąć? ;]