"Tak, właśnie z nim chciałabym mieć dziecko."

[Aeterna]

Napisane przez iza251

Aeterna - to jest Twoja pierwsza wypowiedz, która mi się podoba

Wreszcie jakiś awans.

[zizou]

Napisane przez sylwia622

Ja tez nie bubilam dzieci dopoki nie zobaczylam swojego Mialam cesarke wiec szybko mi go wyjeli i polozyli na piersi i to byl chyba najpiekniejszy moment w moim zyciu. Teraz nie wyobrazam sobie zycia bez tego urwisa, chociaz chwilami bylo ciezko

od 16 roku zycia mialam z dziecmi do czynienia dosc czesto. i z mniejszymi i z wiekszymi... przez prawie pol roku dzien i noc opiekowalam sie malym diablem tasmanskim - bylam mu za matke, ktora pracowala 24h/dobe. wtedy przeszla mi chec na dziecko i jeszcze nie wrocila

[Aeterna]

A nic.

[dzustam]

Kilka lat temu miałam niesamowite poczucie, że oto nastapiła odpowiednia chwila i jestem całkowicie gotowa na posiadanie dziecka z jedną jedyną, konkretną osobą na świecie. Był we mnie niesamowity spokój, brak obaw o przyszłość, wyzbyłam się egoizmu. Mogłam stać się Matką Polką właśnie z Nim... gdyby tylko zechciał...
Tak się jednak nie stało, minęło kilka lat, los mnie zetknął z moim TŻ, wzieliśmy ślub a z posiadaniem dzieci czekamy. Ja czekam na to uczucie wolności od własnego egoizmu i na tą pewność, którą kiedyś miałam.

[Lalik]

o zadnym z poprzednich moich tż-ow nie zdarzylo mi sie pomyslec 'no, z nim to moglabym miec dziecko'. nie wiem czy wynikalo to z mojego wieku, braku instynktu jako takiego, czy byla to moze wina partnerow. po prostu na widok malego dziecka miast cmokania, zachwytow i zdrobnien pojawialy sie jakies grymasy i chec zwiania w jak najdalszy zakatek, byle nie widziec i nie slyszec dzieciaka.

odmienilo mi sie jak bylam sama. choc 'odmienilo' to chyba nie najlepsze slowo. mam kolege- swietny facet, taki z ktorym po tygodniu znajomosci, czlowiek czuje sie jakby go znal latami. i mimo, ze nigdy nie zdarzylo mi sie o nim pomyslec w kategoriach 'fajny material na faceta', to ze dwa, czy trzy razy zlapalam sie na mysleniu 'moglabym miec z nim dziecko, na pewno byloby fajne '. kiedys nawet w zartach palnal, ze jesli zdecyduje sie na dziecko, to mam sie zglosic, bo szkoda taki material genetyczny marnowac . nie wyobrazam sobie wspolnego zycia z nim, natomiast 'wspolne' dziecko jak najbardziej. :|

drugi facet, ktorego posadzilam o uzyteczny material genetyczny to obecny tż. dziecka nie planujemy (a w sumie to ja nie planuje, bo on marudzi, ze i owszem, dziecko moglibysmy miec), ale wiem, ze gdyby sie trafilo, to byloby fajnym czlowiekiem i mialoby swietnego ojca. gorzej z matka, no ale co poradzic


a co do samego faktu posiadania dzieci, to poglady mam zblizone do zizou... szczerze mowiac nie wiem czy sie kiedys mimo wszystko na dziecko zdecyduje.

[ChatonRoux]

tak.. tylko, ze on byl zonaty i ma z tego związku dziecko. i teraz nie chce mieć ani więcej ślubu ani więcej dzieci. ze mną oczywiście chce byc do końca ale ja mimo wielkiej miłości średnio czuje sie ze świadomością, ze "nigdy".... i mimo,ze za nic nie zdecydowałabym sie na koniec to zawsze gdy widze kobiety w ciązy, jego córke, śluby czy cokolwiek co mi się kojarzy to chce mi sie płakać.. mimo wszystko licze, ze może jednak kiedyś..

[yes]

Tak, to juz mi chodziło po głowie (tzn. miałam chłopaka który byłby idealnym ojcem i nasze dziecko by miało cudowną mieszankę genów: oczy niebieskie-> oczy niebieskie + włosy ciemny blond + włosy ciemny blond + złocista karnacja + złocista karnacja). Szkoda tylko, że koleś okazał się kompletnym dupkiem.


(a, i dziecko planuję dopiero po jakimś 25 roku życia także przede mną jeszcze 9 lat poszukiwań idealnego materiału genetycznego )

[Klarissa]

Tak - z moim mężem. Aktualnie próbujemy zrobić i okazuje się, że to wcale nie jest takie proste

[xZofiax]

Nie wiem czy to ze mną jest coś nie tak, ale mój instynkt macierzyński już od kilku lat jest, że tak powiem "rozbudzony". Dziwne to ze względu na mój wiek. A mój facet...hmmm Pewnie, że chciałbym mieć z nim dziecko Uważam, że ma najlepsze geny jakie można sobie wymarzyć, aż strach myśleć jakie ładne i mądre mielibyśmy dziecko No cóż zobaczymy co to będzie z czasem póki co ja jestem za młoda a on dzieci mieć nie chce no więc zobaczymy jak to sie wszystko poukłada

[Abigail1986]

Mając jakieś 16 czy 17 lat byłam przekonana, że nigdy w życiu ni będę miała dzieci. Nie, bo nie. Bo ich nie lubię, bo po co, bo rola matki to tylko jakaś narzucona mi odgórnie rola społeczna, której ja nie chcę realizować, chciałam się kształcić, rozwijać swoje pasje, podróżować. Około 20 roku życia zaczęło mi się wszystko diametralnie zmieniać (obecnego TŻ-a poznałam mając 16 lat), poczułam, że może jednak fajnie byłoby mieć dziecko. Poza tym na jednej z wędrówek górskich zobaczyłam parę, która w nosidełku miała dzieciaczka. Więc jednak nie musiałabym rezygnować ze swojej największej pasji i nadal mogłabym chodzić po górach, może już nie tak ekstremalnie jak wcześniej, ale jednak. Teraz mój instynkt (o ile on istnieje) jest bardzo rozbudzony. Bardzo chcę mieć dziecko. I chcę mieć je właśnie z moim TŻ-em. Niestety (a może stety) jestem baaardzo odpowiedzialna, więc najpierw skończę jedne studia, potem zrobię drugie, potem kredyt, budowa domu... i niestety w tym moim planie nie ma miejsca na dziecko...