PANICZNIE BOJĘ się porodu !! ZOO też się boję bo PANICZNIE boję się zwykłego ukucia!!

[justinak25]

Poza tym stosunek do porodu zmieniła szkoła rodzenia .Pamiętam jak położna powiedziała że i tak urodzimy a od nas w dużej mierze zalezy czy się postaramy i ile to bedzie trwało. Poza tym przepychanie i niedotlenienie też przyjemne dla dzidzi nie jest. Na pewno jakoś dasz radę. Ja miałam przed porodem 2 tyg taki napływ sił że meble przesuwałam na drugą scianę

[..Asia..]

Ja rodziłam w znieczuleniu ZZo. To było 8 lat temu, teraz jestem znowu w ciązy i wiem ze ZZO bede miała ponownie.
Porodu bałam sie panicznie, zarówno pobierania krwi jak i dentysty. Do tego stopnia jestem panikarą, ze przed zastrzykiem potrafiłam samrowac sobie miejsce ukłucia maścią znieczuljącą Emla.
Rodziłam pierwsze dziecko 25 godzin i gdyby nie ZZO, to chyba bym się wykończyła. Samo zakładnie nie boli, poniewaz z tego co pamiętam (a było to 8 lat temu) nakłuwają podczas skurczu - więc skurcz tak boli, ze nakłucia sięnie czuje. Za to potem, po chcwili cały , calusieńki ból znika.
Polecam poczczytac sobie o zzo, zobaczyc jak się go zakłada, jak to przebiega. Polecam strone anestezjologa, który w bardzo ludzki sposób to wyjaśnia :
http://morfeusz2001.webpark.pl/zniec....porodu_1.html

acha, chciałam dodac, ze mam skrzywienie kręgosłupa - jednak to nie przeszkadzało lekarzowi w załozeniu tego znieczulenia

[amika79]

A ja jeszcze nie wiem czy się boję. Pewnie zacznę jak będzie już bardzo blisko.*

Wiem natomiast jedno: będzie to mój pierwszy poród i chciałabym go przeżyć takim jakim jest. Jeśli będzie mi dane rodzić SN, to chyba nie zdecyduję się na ZZO. Domyślam się, że ból jest okropny, ale jestem nastawiona do niego pozytywnie. Mam nadzieję, że dam radę.

*Choć mam pewną porodową traumę, ale nie będę o tym pisać, bo to nie temat wątku.

[kasia_sloneczko]

Też panicznie boję się porodu. Co prawda u mnie wszelkie zastrzyki i pobrania krwi to pikuś, od dziecka nie mam z tym problemu. Ale poród to jednak wielkie wydarzenie i przeżycie. Najbardziej boję się jego długości. Gdyby ten ból miał trwać krótko to myślę że dam radę, ale jak będzie długotrwały to nie wiem jak go zniosę. A najbardziej boję się nieprzewidywalnego. Bo jak człowiek już raz coś przeżyje to wie jak to jest i strach jest mniejszy. A tu-zupełna niewiadoma.

[justinak25]

A u mnie było trochę dziwnie...pierwsze bóle zaczęły się ok 22, trwały całą noc ale nie były one zbyt silne więc leżałam sobie w kapieli, chodziłam. Męża nie było. Rano ok 10 zaczęły być już dość silne ale nadal myślałm, że to tylko takie przepowiadające ale zebrałam się do szpitala, w drodze bóle co ok 5-10min i rozwarcie 7cm. Jak mnie doktor zbadał to mnie strasznie podbudowało i stwierdziłam, że skoro już tyle za mną (a myślałam, że przejdzie) to nie bedzie źle.Skurcze miałam nieregularne bardzo, ale przeszło, bo o 14 urodziłam śliczną córeczkę. Położna stwierdziła, że miałam b słabe skurcze i temu tak długo to trwało.

[monix0]

Napisane przez kirsza

Nie wiem co to zrobic, bo planujemy z mezem dzidzie ale ja jestem taki panikarz ze szkoda gadac, igly sie boje bardzoooo ( z nerwow nie leci mie krew robie sie sztywna), wiec na mysl o ZZO gdzie nie moge sie poruszyc przechodza mnie ciarki!!!

A silamu natury....nie wiem czy dam rade pewnie nie, ja na fotelu dentystycznym przy melej dziurce musze miec znieczulenie do znieczulenia igla a i tak ledwo zyje (( to jest straszne ale ja sie boje ze nie dam rady ze cos mi sie stanie albo dziecko przez ta moja panike a najgorsze ze na tym nie da sie panowac, czym wiecej czytam tym bardziej sie boje, czy tez ktos tak mial ?????

Jestem z wrocławia wiec moze ktos polecil by mi szpital dobry ?? chyba tylko okolice bo samym Wrocławiu chyba takiego nie znajde...((

Mam tak samo jak Ty, próg bólu zerowy i do tego jestem straszną panikarą. Kiedyś przy zakładaniu welfronu przestałam ze strachu oddychać, zaczęłam sinieć i drętwieć. Dodam, że welfron zakładał mi anestozjolog i trzymało mnie kilka pielegniarek.
Bali się, że mam padaczkę, ale po podaniu relanium i innych cudów dożylnie, oddech wrócił, anestozjolog odwiedzał mnie do końca pobytu w szpitalu a mi było strasznie wstyd! Obecnie jestem w ciąży i wolę nie myśleć co to będzie, pewne jest jedno JAK JA URODZĘ TO URODZI KAŻDY

[leleth]

Napisane przez monix0

Mam tak samo jak Ty, próg bólu zerowy i do tego jestem straszną panikarą. Kiedyś przy zakładaniu welfronu przestałam ze strachu oddychać, zaczęłam sinieć i drętwieć. Dodam, że welfron zakładał mi anestozjolog i trzymało mnie kilka pielegniarek.
Bali się, że mam padaczkę, ale po podaniu relanium i innych cudów dożylnie, oddech wrócił, anestozjolog odwiedzał mnie do końca pobytu w szpitalu a mi było strasznie wstyd! Obecnie jestem w ciąży i wolę nie myśleć co to będzie, pewne jest jedno JAK JA URODZĘ TO URODZI KAŻDY

ja tez mialam podobne przezycia z wenflonem jak ty... dla mnie to uklucie zawsze bylo najgorsze w calym pobycie w szpitalu.... a mimo to jestem mama 9-cio dniowego chlopca..... ogolnie to przez cala ciaze bylam spokojna.... choc kombinowalam jak moglam zeby miec cesarke - moj lekarz sie nie dal zmanipuowac wiec dalam sobie spokoj i staralam sie zrelaksowac jak tylko moglam.... wmawialam sobie ze narodziny dziecka to pestka i ze po prostu jakos musi wyjsc...... no i mialam racje
pierwszy skurcz byl dla mnie zaskoczeniem... potem drugi trzeci itd..... pomiedzy nimi caly czas zartowalam i bylam pewna ze mina jeszcze dlugie godziny zanim maly bedzie na swiecie.... okazalo sie ze moje skurcze sa co 3 minuty.... wiec natychmiast pojechalismy do szpitala ... na miejscu od razu poprosilam o zzo (mieszkam w usa i u nas nie ma zadnego problemu z dostepem do tego) no i jak przyszedl anestezjolog to myslalam ze go ucaluje ( skurcze byly bolesne ale pomiedzy nimi caly czas zartowalam..... ) ... uklucia nie poczulam (do tego jeszcze naczytalam sie historii o osobach sparalizowanych po uzyciu zzo -dodatkowy stres).... a juz 15 min pozniej byl czas aby przec...... juz nie mialam ochoty zartowac ale na pewno nie bylo to nie do zniesienia.... ktos wczesniej napisal ze przy zzo nie mozna ruszac nogami... nie wiem czy tak jestwe wszystkich przypadkach ale ja ruszac sie caly czas moglam.....
ogolnie to po 4 godzinach od pierwszego skurczu mialam w rekach swojego synka i usmiech na twarzy..... no i oznajmilam lekarzowi ze najpozniej za poltora roku powtarzamy cala zabawe i po dziewieciu dniach to podtrzymuje.....

[monix0]

Po prostu jesteś najlepsza!!!!!!!!))))))))))))
Gratuluje z całego serca i odwagi i dzidziusia
Mama na medal

[201607291951]

Pozwolę sobie podbić wątek jestem tydzień przed terminem i dopadł mnie lek przed porodem , codziennie się budzę i myślę boże żeby to nie było dziś
z drugiej strony- ostano baaardzo opuchłam, już ledwo mieszczę się w spodnie ciążowe , ciężko mi i chcę by to już było poza mną .

Boje się tez tego co będzie PO porodzie, że nie będę miała siły by opiekować sie własnym dzieckiem, jak mam 37 temperatury to ledwo chodzę, leżałabym tylko w łóżku , to co będzie po porodzie??

[0096a1e2f6245c4e98bc18de9b0ed84c369ef137_632f8bf2adc0b]

E tam, dobrze będzie Tatuś jest? Jak niemoc cię dopadnie, to wykorzystuj go, ile wlezie. Zrobił, to niech się stara Urodzić musisz, uchem dziecię nie wyjdzie. Nie wiem, czemu jest przekonanie, że poród będzie długi i bolesny, jak równie wiele porodów jest szybkich i łatwych. A tego, co potem, nie masz co się bać, jakby to wszystko było takie koszmarne, to ludzie by wyginęli dawno

[201607291951]

no własnie -nie tyle co bólu , boje się długiego, męczącego porodu ehhh a cała ciąże nie myslalam o porodzie musialo mnie to dopaść właśnie teraz

[mkmp]

Trzymam kciuki