Optymistka? Realistka? Pesymistka?

[Jula]

Napisane przez Fresa

Też bym tak chciała, bo u mnie na odwrót, z wiekiem coraz bardziej brnę w realizm, kiedyś miałam w sobie większe pokłady optymizmu.

Z wiekiem bardziej ufam sobie, wiem, na co mnie stać, a nawet jeśli przez chwilę jest kryzys, to nauczona doświadczeniami wiem, że po każdej burzy jest tęcza, zawsze jest jakieś "później" i "lepiej".

Wydaje mi się, że przyjemniej jest być optymistą. Kiedyś czytałam fajną książkę "Optymizmu można się nauczyć: jak zmienić swoje myślenie i życie - polecam (nie jest to absolutnie poradnik w stylu: jak zostać milionerem w tydzień!). Autor poświęcił się badaniu zjawiska, jakim jest optymizm - nie można "sobie " zdecydować o tym, czy jest się takim czy takim, determinuje się to bez naszego świadomego udziału. Jest taka teoria, że optymiści mają lekkie "zaburzenia percepcji". Polega to między innymi na tym, ze szybko zapominają o niepowodzeniach, ciężar odpowiedzialności za niepowodzenia przerzucają na zewnątrz (wina pogody, złych warunków etc), natomiast w przypadku powodzenia przypisują sobie wszelkie zasługi.

[usagi ^^]

Cóż, ja jestem zdecydowanie optymistką choć potrafię trzeźwo ocenić sytuację. Ale w ostateczności zawsze wychodzę z założenia, że jutro też jest dzień i to z pewnością lepszy . A że coś się nie udało, coś się stało - trudno. Wyciągam wnioski i dalej uśmiecham się do świata. Tak więc oceniam się na optymistkę ale z nutką realizmu, co by zbytnio w chmurach nie bujać

[DeliberatiOnX]

Ja jestem raczej optymistką...I zawsze byłam Choc ostatnio życie mi dało w kośc i trochę za dużo pesymizmu się we mnie nagromadziło.Ale mimo to potrafię się uśmiechac i cieszyc z małych nawet rzczy Realistki troszkę w sobie też mam...Bo czasem takie trzeźwe rozpatrzenie sprawy się przydaje

[atka83]

Jestem realistką,trzeźwo patrzącą na swiat.I tak mi dobrze,bo bycie 100% optymistką,mieć różowe okulary,a potem nagle jak sie coś nie uda to depresja-dziękuje bardzo. A pesymizm jeszcze gorszy,wieczne doly,marudzenie,prawie wszystko na nie.

[Belcia]

Fresuś, fajny wątek

w większości jestem realistką heh. myślę trzeźwo,jestem zdystansowana, nie mam głowy w chmurach, wszystko potrafie sobie wytłumaczyć bo wiem, że róznie bywa.Nie umartwiam się nad sobą.
Jednocześnie jestem też optymistką. I taki stan rozdwojony jak najbardziej mi pasi

Cóż, chyba najlepiej być pomieszaniem optymisty z realistą. Wydaje mi się, że wtedy człowiek jest zrównoważony . Pesymistom zawsze wiatr w oczy dmucha. Sam optymista może podchodzić do życia zbyt naiwnie, a nie każdy napotkany jest przecież cacy, nie zawsze wszystko się może układać. Realista...zbyt dużo realizmu też nie jest dobre. Mam wrażenie, że realista jest troche obdarty z uczuć (.... ) a odrobina emocji oraz wiary w człowieka/świat nie zaszkodzi .

[hania811]

Zdecydowanie realistka, a mąz optymista. To jest bardzo dobry układ. Dzięki temu nie zawsze przeliczam i kalkuluję..jego optymizm mi sie udziela. Z drugiej strony ustawiam meża do pionu jak on planuje zakup czegoas na co nas po prostu nie stać.

[$Luna$]

a ja pół na pół ogólnie optymistka, po różnych problemach pesymistka, jednak optymizm zwycięża i zero we mnie realistki bo zawsze wierze w niemożliwe i do końca

[K!nguśś]

Niepoprawna optymistka ze mnie.

[marrellic]

Lepiej byc optymistą bo na pesymizm szkoda czasu

[babciamalina125]

Staram się byc realistką bo na nadmiernym optymizmie nie raz się zawiodłam, a z kolei pesymistką nie chcę i na szczęście nie jestem.

[Anethka]

Jestem optymistką, ale staram się być realistką Pesymistką nigdy nie byłam, nie jestem i mam nadzieję, że nie będę

[kleo14]

Stałam się pesymistką, szkoła całkowicie pozbawiła mnie optymizmu
Kiedyś optymistka zarażająca humorem wszystkich wokoło , teraz przestałam wierzyć w siebie i swoje mozliwości. Tli się jednak we mnie jeszcze jakaś odrobina nadziei na zmianę nastawienia, bo ciężko mi tak żyć.

Myślę, że najłatwiej w życiu mają realiści - trzeźwo oceniają sytuację i tym samym są przygotowani zarówno na sukces jak i porażkę.
Optymiści też mają nienajgorzej, drobne porażki przyjmują ze spokojem i wierzą w lepszą przyszłość, ale myślę, że w końcu może ich zgubić pewność powodzenia, a wtedy będzie ciężko.

[gosiaczek6]

raczej realistka z przewaga na pesymizm, choć są okresy w moim zyciu kiedy wszystko wydaje mi sie piękne

jednak wybierajac jedna opcje to zdecydowanie realizm

[insomnieux]

realistka w stronę pesymistki.
przeszkadza mi to troche w zyciu, bo przez to wymagam od siebie mało, bo przeciez"realnie rzecz biorąc wiem na ile mnie stać". mogłabym dać z siebie wiecej, ale nie daje.
nie marzę, nie planuje, bo to dla mnie strata czasu.

[Impersona]

Ja jestem realistką z tendencją do optymizowania. Chociaż w sumie to może nie do końca dobre określenie. Niestety (albo stety) nauczyłam się patrzeć na wszystko z dystansem, przez co większość zjawisk 'wisi mi i powiewa". Jeśli coś mi nie wychodzi, to raczej mówię "trudno", nadaży się inna okazja. Czasem przez optymizm jestem zbyt wyluzowana (np. dziś nie poszłam na egzamin, bo stwierdziłam, że kiedyś jakoś się go chyba da zdać). Nie angażuję się w nic za bardzo. Ot, taki lekkoduch. Czasem sobie myślę, że przydałoby się trochę bardziej przejmować, wymagać, jak to napisała insomnieux, od siebie więcej. Ja tymczasem na wszystko mam odpowiedź : 'eee tam, jak nie wyjdzie, to wyjdzie co innego, kiedy indziej". Typ zupełnie nieprzystosowany do życia uzależnionego od innych. Irytuję TŻ, który twierdzi, że zupełnie nie dorosłam i że po prostu ciągle uciekam od odpowiedzialności.

[Fresa]

Napisane przez Jula

Wydaje mi się, że przyjemniej jest być optymistą. Kiedyś czytałam fajną książkę "Optymizmu można się nauczyć: jak zmienić swoje myślenie i życie - polecam (nie jest to absolutnie poradnik w stylu: jak zostać milionerem w tydzień!). Autor poświęcił się badaniu zjawiska, jakim jest optymizm - nie można "sobie " zdecydować o tym, czy jest się takim czy takim, determinuje się to bez naszego świadomego udziału.

Na pewno interesująca jest ta książka, ciekawe, czy po jej lekturze zmieniłabym się na typ: optymistka w kierunku realistki.
Ale co do jednego na pewno się zgadzam, nie można sobie samemu wybrać kim chce się być, bo ja na pewno wolałabym być bardziej optymistką a mniej realistką, no i potwierdzam, że tak się nie da.

Napisane przez Belcia

Fresuś, fajny wątek

Dziękuję Belciu , dawno Cię nie widziałam





○ ○ ○ ○ ○ ○ ○ ○ ○
Cytaty o pesymistach i optymistach i realistach (myślę, że ciekawe; ja lubię różne takie mundrości ):

http://pl.wikiquote.org/wiki/Realista
http://pl.wikiquote.org/wiki/Optymizm
http://pl.wikiquote.org/wiki/Pesymista


Te zwróciły moją uwagę:

Pesymista to dobrze poinformowany optymista.

Pesymizm to jedynie nazwa, jaką ludzie o słabych nerwach nadają mądrości. Romuald Hube

Pesymiści są potrzebni światu: gdy optymista wynalazł samolot, pesymista skonstruował spadochron.

Pesymista uważa, że już gorzej być nie może. A optymista – że owszem, może.

Optymizm jest zawsze wynikiem niedostatecznych informacji.

Optymizm - karykatura nadziei. Gilbert Cesbron

Optymizm to obłęd dowodzenia, że wszystko jest dobrze, kiedy nam się źle dzieje. Wolter

Dwa ostatnie pochodzą ze strony:
http://www.cytaty.moje.pl/?id=100&id_k=50&od=0

[Impersona]

Napisane przez Fresa

Pesymiści są potrzebni światu: gdy optymista wynalazł samolot, pesymista skonstruował spadochron.

To mi się bardzo podoba

[Fresa]

A mnie te dwa, bo po głębszej analizie treści doszłam do wniosku, że to prawda :

Optymizm to obłęd dowodzenia, że wszystko jest dobrze, kiedy nam się źle dzieje.
Wolter

Pesymizm to jedynie nazwa, jaką ludzie o słabych nerwach nadają mądrości.
Romuald Hube

[Impersona]

Napisane przez Fresa

Optymizm to obłęd dowodzenia, że wszystko jest dobrze, kiedy nam się źle dzieje.
Wolter

Wolter to w ogóle niesamowicie mądry życiowo facet był Kandyda mogłabym czytać w nieskończoność, pełno w nim fajnych mądrości i aforyzmów

np.
Cierpliwość wydaje się nam niczym. A jednak, cóż to za wydatek energii!

Dla większości mężczyzn poprawić się, znaczy zmienić wady.

[passionfruit]

Realistka z nutką optymizmu. Za to mój TŻ to niepoprawny optymista. Plus bycia takim optymistą jest taki, że przy odrobinie ciężkiej pracy optymistom wszystko się udaje

[1stLaDy]

ja jestem realistka z duza nuta pesymizmu...

[krowa_bez_mleka]

Optymistyczna realistka
Moim zdaniem najlepsza opcja.

[Fresa]

Napisane przez Impersona

Wolter to w ogóle niesamowicie mądry życiowo facet był Kandyda mogłabym czytać w nieskończoność, pełno w nim fajnych mądrości i aforyzmów

np.
Cierpliwość wydaje się nam niczym. A jednak, cóż to za wydatek energii!

Dla większości mężczyzn poprawić się, znaczy zmienić wady.

O cytatach to by można cały i ciekawy wątek , a może nawet już jest na Kulturze.
Lubię czasami poszukać na różnych stronach, a ostatnio nawet czytając książki zaznaczam sobie, co ciekawsze (w sumie dobrze byłoby gdzieś je sobie zapisywać ), bo można ciekawe perełki wyłowić.
Ale najbardziej to chyba lubię tych starożytnych myślicieli, oni to naprawdę byli świetnymi obserwatorami życia i świata.

[sylweczka]

Jestem kompilacja realistki z optymistka. W życiu, na co dzień staram sie i chyba jestem realistka- choć czasem mnie to wkurza....Ale czasem zdarza sie ze wiecej jest we mnie z optymistki

[larva]

Jestem zdecydowanie pesymistką. Zawsze widzę pustą połowę szklanki, gdy mam dobry dzień to zauważam, że ewentualnie trochę wody sobie pływa. Zazwyczaj wyznaję pesymizm defensywny - nastawię się, że coś pójdzie źle, nie wyjdzie, bo boję się uczucia gorzkiego rozczarowania, gdy zakładałam, że będzie miło, a tak nie jest.
Czasem mam wręcz katastroficzne wizje, które są obiektem radości mojej rodziny i znajomych, którzy mają pożywkę do żartów. Cóż.

[mOna01]

Ogólnie - w 40% sytuacji jestem optymistką, 55% realistką i 5% pesymistką (tak mniej więcej ). Każda postawa jest potrzebna czasem, najzdrowiej jest być realistką, ale optymiści wyżej sięgają, choć boleśniej spadają Zależy, czy ktoś woli przejść przez życie prostą drogą, bezpieczną i udeptaną, czy szuka szans na lepsze, wierzy w niemożliwe (które czasem się spełnia) i balansuje na krawędzi ryzyka. Moim zdaniem, niemal we wszystkim 50% sukcesu to pozytywne nastawienie i wiara we własne możliwości, chęć walki.
Pierwszy lepszy przykład: piłkarze na boisku często przegrywają w głowach, a nie dlatego że są słabsi od przeciwnika -> Polska 2:0 Portugalia, a Polska 0:2 Ekwador...

[cbc6429be45513368b51b71e340d921ce6d338a3]

Napisane przez Fresa

A odnośnie tematu.
Myślę, że jestem realistką, ale się wyłamię od wypowiedzi poprzedniczek i powiem, że to chyba niezbyt dobrze.

Ekhm... uśmiechnęłam się pod nosem, ale powinnaś wiedzieć dlaczego.


Banalnie stwierdzę, że ponoć przypominam realistkę, optymistką staram się czasami bywać, a z pesymizmem, zwłaszcza tym skrajnym i nieuzasadnionym bez przerwy walczę.
Głównie u innych.

Słowa Woltera idealnie oddają mój pogląd na temat niepoprawnych optymistów.
Poznałam je już jakiś czas temu.
Wychodzę z założenia, że lepiej rozczarować się pozytywnie niż zakładać coś na wyrost, a potem być zwyczajnie zawiedzionym.

[Fresa]

Napisane przez backie

Ekhm... uśmiechnęłam się pod nosem, ale powinnaś wiedzieć dlaczego.

Ciekawe, czy myślimy o tym samym

Napisane przez backie

Słowa Woltera idealnie oddają mój pogląd na temat niepoprawnych optymistów.
Poznałam je już jakiś czas temu.
Wychodzę z założenia, że lepiej rozczarować się pozytywnie niż zakładać coś na wyrost, a potem być zwyczajnie zawiedzionym.

Też uważam, że lepiej miło się rozczarować.
Ale tak sobie kombinuję, że czasami taki niepoprawny optymizm też jest chyba potrzebny w niektórych sytuacjach, przynajmniej o tyle, żeby przetrwać cięższy okres (a może się mylę).

[wykrasana]

Chyba wszysktim po trochu. Zależy jeszcze od sytuacji

[lapus]

chyba jestem pesymistką, choć zmierzam do bycia realistką już nie widzę wszystkiego w czarnych barwach jak kiedyś, cieszę się z drobnostek.