Kocham go, ale...

[hihi]

Napisane przez Panizemsta

Jedna z was napisała, że jestem dziecinna jeszcze i egoistyczna. Jestem, zgadzam się. Ciągle czuję się w połowie małą dziewczynką, którą się trzeba opiekować, a w połowie kobietą, która chce być z prawdziwym mężczyzną, dbać o niego, chce być niezależna finansowo.
(cut)
Ale to jest aż 15 lat... Wygląda na wiele mniej lat niż ma i jak idziemy razem to nie zbudza żadnej sensacji czy coś. Ale czasami jak ktoś zapyta ile on właściwie ma lat to łapię się na tym, że mam ochotę zaniżyć jego wiek. Może to ja nie dojrzałam jeszcze po prostu? Ale z drugiej strony, czuję się bardzo często dojrzalsza niż moje rówieśniczki (zawsze tak było).

Sama sobie odpowiedziedzialas moim zdaniem - 5 lat, 10, czy 15, gdy sie kocha tę druga osobę tak po prostu to nie ma sie problemu z przyznaniem głośno ile ma lat, nie odczuwa się wstydu, czy jakiegoś zażenowania z powodu tego, że jest starszy, czy młodszy.

Druga sprawa, to to co podkreśliły wiele razy przede mną winne wizażanki, to pewnie lęk przed stabilizacją i... "upupieniem" przez stałość, szczególnie, że mając 21lat nie musisz być na to przygotowana...

P.S.
A może to nie on? Kilka lat temu zaklinałam się, że nie chcę ślubu, nie chce stabilizacji, chce szaleć, a gdy poznałam JEGO, sama sie oświadczyłam i dzisiaj jestem szczęśliwą Żoną.

[paulakrk]

Napisane przez hihi

Kilka lat temu zaklinałam się, że nie chcę ślubu, nie chce stabilizacji, chce szaleć, a gdy poznałam JEGO,

Oooo to to to !!

sama sie oświadczyłam

Noo jak to..? Tak sama, całkiem sama...?
<hmm>

[hihi]

Napisane przez paulakrk

Oooo to to to !!



Noo jak to..? Tak sama, całkiem sama...?
<hmm>

Paula, to jest dłuuuugaaaa historia i nie na forum, ale ostatecznie to owszem I wiesz co? Nigdy, ani przez chwilę nie żałowałam

[paulakrk]

<Myśli, myśli głęboko i bardzo intensywnie>

[hihi]

Napisane przez paulakrk

<Myśli, myśli głęboko i bardzo intensywnie>

Nad czym tak myślisz, to proste

[paulakrk]

Hmm.. chyba jednak się nie zdecyduję ..

[hihi]

Napisane przez paulakrk

Hmm.. chyba jednak się nie zdecyduję ..

Bo ja z tych co nie potrzebują pierścionka

Ale zawsze byłam inna

[paulakrk]

Ale obrączkę już potrzebowałaś

[hihi]

Napisane przez paulakrk

Ale obrączkę już potrzebowałaś

A żebys wiedziała!

[paulakrk]

Hehe..babski tok rozumowania

[Engelchen]

moj tz jest starszy ode mnie o 15 lat, jestesmy juz 5 lat razem
poznalismy sie kiedy mialam 22 lata wiec prawie w twoim wieku bylam
nigdy nie myslalam o tym zeby zostawic go z powodu roznicy wieku

moze jak teraz masz te watpliwosci to rzeczywiscie zakoncz ten zwiazek, bo widac ze nie jestes na to gotowa

[hihi]

Napisane przez paulakrk

Hehe..babski tok rozumowania

Jakbys wiedziała z czego wynikało to wszystyko, to byś zmieniła zdanie

[paulakrk]

No dobrze, dobrze

[hihi]

koniec oftopowania

[Elfir]

Rodzce mojej koleżaki - matka jest starsza od ojca o 10 lat. I zyją szczęsliwie, razem.
Dawniej to byl standart - ustawiony zyciowo meżczyzna i mlodziutka dziewczyna zaraz po pensji.

Ale skoro ci to przeszkadza, to slubu nie ma sensu brac na sile.

[Panizemsta]

.

[Panizemsta]

.

[bebulkaa]

Widzę, że wszystkie dziewczyny są tutaj za Twoim związkiem, a ja powiem, że 15 lat to za dużo.
Ty jesteś w okresie gdy się imprezuje i bawi, a on już pewnie wolałby posiedzieć z Tobą w domu przed telewizorem..
W chwili gdybyś miała 40 lat i związała się z facetem 55 letnim to bym zrozumiała, ale 21 i 36? Jakoś mi się to nie podoba..
Ale cóż, serce nie sługa. Jeśli naprawdę go kochasz to nie powinnaś patrzeć na to ile ma lat. A co do ślubu i dzieci to po prostu powiedz, że nie jesteś na razie na to gotowa. Raczej bez poważnej rozmowy z nim się nie obejdzie..
Powodzenia

[paulakrk]

Napisane przez Panizemsta

a jak rodzina i znajomi, zaakceptowali go? widać u was tę różnicę wieku? nie znam zbyt wielu par z identyczną różnicą wieku co u mnie.

Napisane przez Panizemsta

niektórzy uważają, że 5 lat to duża różnica. 10 to duża.

Moim zdaniem jesteś dość mocno niedojrzała..i zbyt duzą wagę przywiązujesz do tego "co ludzie powiedzą".
Boziuuu, jakie to ma znaczenie czy "widać różnicę wieku"?
Zamierzasz go wysyłać do fryzjera by siwe boczki zafarbować ?

Nie jest istotne co powiedzą rodzina, znajomi, sąsiadki, koleżanka z klasy, czy też wspomniani "niektórzy".
Gdybyś go naprawdę kochała, nie miałoby dla Ciebie znaczenia zdanie innych.

[malenka9085]

Napisane przez anulka0016

No roku to już dość długo my niecałe 3miechy, też jakoś końcem lipca będzie u nas tak wyszło na wspólnym wyjeździe ze znajomymi w góry, najpierw szliśmy razem za rączki itp no i tak 3 dni...ale ufałam mu wiem że jest ze mną szczery
Czas pokaże, wiem że za bardzo się przejmuję już tak mam heh

A Wam życzę powodzenia

Najlepiej tak spontanicznie .

Dziękuję i również życzę szczęścia i kroczenia razem przez życie .

[Panizemsta]

.

[malenka9085]

Napisane przez Panizemsta

Powiem szczerze, że trochę przywiązuję wagę do tego jak inni na nas reagują, ale nie chodzi o jakiś przypadkowych ludzi za bardzo. Głównie zależało mi na tym, żeby rodzice akceptowali nasz związek oraz bliscy znajomi. I w sumie nie jest źle, ale ciągle odczuwam to, że byłoby lepiej gdybym miała "normalnego chłopaka" w swoim wieku. Od babci słyszę: "jesteś młoda ładna, przestań, życie sobie zmarnujesz". I wysłuchiwanie tego nie jest miłe, zwłaszcza po 1,5 roku od kiedy jesteśmy razem.

A ile masz lat?
Koleżanka ma 19 lat i związała się z facetem 34 letnim... Wcześniej spotykała się z rozwodnikiem. Najdziewniejsze jest to, że rodzice związek zaakceptowali.

[Panizemsta]

.

[Queen]

Napisane przez Panizemsta

Powiem szczerze, że trochę przywiązuję wagę do tego jak inni na nas reagują, ale nie chodzi o jakiś przypadkowych ludzi za bardzo. Głównie zależało mi na tym, żeby rodzice akceptowali nasz związek oraz bliscy znajomi. I w sumie nie jest źle, ale ciągle odczuwam to, że byłoby lepiej gdybym miała "normalnego chłopaka" w swoim wieku. Od babci słyszę: "jesteś młoda ładna, przestań, życie sobie zmarnujesz". I wysłuchiwanie tego nie jest miłe, zwłaszcza po 1,5 roku od kiedy jesteśmy razem.
Żebym się sama do końca dobrze z tym czuła, to by mi to w ogóle nie przeszkadzało co inni mówią, ale kiedy kolega mi mówi ostatnio "15 lat to za duża różnica" to ja myslę wtedy "masz racje" i nic na to nie poradzę.
Teraz mi jest super. Ale jak pomyślę o jakiejś naszej wspólnej przyszłości to boję się po prostu:/ czy to ma szanse wypalic w ogole.czy mozemy stworzyc normalna rodzine razem. A bardzo bym chciała, bo mam taka w domu i tez chce tak kiedyś.aj.wiem ,że sama się mieszam w tym wszystkim.

Ja Cię rozumiem. Wiem jak to jest, kiedy np. mama nie akceptuje związku. I łatwo jest rzucać górnolotne słowa, że prawdziwa miłość nie patrzy na to co mówią inni. Mi nie było łatwo, gdy moi rodzice przez bardzo długi okres czasu niemalże codziennie mówili mi bardzo niemiłe rzeczy na temat mojego związku. Jest to przykre i męczące. Ostatecznie skończyłam ten związek i absolutnie nie żałuję.
Co to twojej sytuacji - przede wszystkim powiedz TŻ-owi o swoich wątpliwościach, że nie jesteś jeszcze gotowa na ślub i dziecko. Inteligentny mężczyzna powinien to zrozumieć. W końcu masz dopiero 21 lat (jesteśmy rówieśniczkami ). Pozdrawiam i mam nadzieję, że Ci się ułoży.

[Lexie]

A ja Ci nie będę wmawiała, że go nie kochasz, bo myślę, że sama wiesz to lepiej

Myślę, że po prostu nie jesteś jeszcze gotowa na taką totalną stabilizację, życie rodzinne, ślub, dom, pracę, dzieci... I nic w tym dziwnego, jesteś jeszcze bardzo młoda i pewnie chciałabyś jeszcze pożyć "swobodnie", prowadzić studenckie życie, nie mieć poważnych zobowiązań na głowie. To normalne, ja mam 22 lata, też mnie takie życie obecnie przeraża.

Rzecz w tym, że boisz się co będzie za kilka-naście lat. A wiesz, taka różnica wieku później będzie dla Ciebie mniej odczuwalna, bo będziesz go "doganiać". Będziesz dojrzewać i dorastać do pewnych rzeczy, jak zaręczyny czy ślub, kiedyś też zapewne poczujesz się gotowa na dziecko. Więc jeśli teraz jest Ci dobrze w tym związku, czujesz się w nim spełniona, kochacie się - to porozmawiaj z nim o tym, jakie masz odczucia i obawy. O tym, że nie jesteś jeszcze gotowa na rodzinę, że chcesz poznawać świat. Już ktoś napisał, że może on będzie chętny do towarzyszenia Ci przy tym?

Rozumiem też, że chcesz, by bliskie otoczenie akceptowało Wasz związek i nie widzę w tym niczego niezwykłego.

Moim zdaniem nie powinnaś kończyć związku z facetem którego kochasz tylko z powodu wieku. Jeśli on nie naciska na ślub itp, na kolejne kroki, to pewnie rozumie, że jesteś na to jeszcze za młoda. Jeśli chce czekać, to dobrze o nim świadczy. Skorzystaj z tej szansy na dorośnięcie, którą on Ci daje.


I jeszcze jedno. Nikt nie da Ci nigdy gwarancji, że związek "wypali". I wiek nie ma tu nic do rzeczy. Jak widać, związki z 15-letnią różnicą wieku mogą przetrwać, być szczęśliwe. Gdyby był starszy o 3 lata, związek tak samo mógłby się rozpaść. Bycie z kimś kogo się kocha, to piękna sprawa i nie warto jej niszczyć.

Więc jeśli naprawdę go kochasz - to tego się trzymaj

[Queen]

Napisane przez lexie

A ja Ci nie będę wmawiała, że go nie kochasz, bo myślę, że sama wiesz to lepiej

Myślę, że po prostu nie jesteś jeszcze gotowa na taką totalną stabilizację, życie rodzinne, ślub, dom, pracę, dzieci... I nic w tym dziwnego, jesteś jeszcze bardzo młoda i pewnie chciałabyś jeszcze pożyć "swobodnie", prowadzić studenckie życie, nie mieć poważnych zobowiązań na głowie. To normalne, ja mam 22 lata, też mnie takie życie obecnie przeraża.

Rzecz w tym, że boisz się co będzie za kilka-naście lat. A wiesz, taka różnica wieku później będzie dla Ciebie mniej odczuwalna, bo będziesz go "doganiać". Będziesz dojrzewać i dorastać do pewnych rzeczy, jak zaręczyny czy ślub, kiedyś też zapewne poczujesz się gotowa na dziecko. Więc jeśli teraz jest Ci dobrze w tym związku, czujesz się w nim spełniona, kochacie się - to porozmawiaj z nim o tym, jakie masz odczucia i obawy. O tym, że nie jesteś jeszcze gotowa na rodzinę, że chcesz poznawać świat. Już ktoś napisał, że może on będzie chętny do towarzyszenia Ci przy tym?

Rozumiem też, że chcesz, by bliskie otoczenie akceptowało Wasz związek i nie widzę w tym niczego niezwykłego.

Moim zdaniem nie powinnaś kończyć związku z facetem którego kochasz tylko z powodu wieku. Jeśli on nie naciska na ślub itp, na kolejne kroki, to pewnie rozumie, że jesteś na to jeszcze za młoda. Jeśli chce czekać, to dobrze o nim świadczy. Skorzystaj z tej szansy na dorośnięcie, którą on Ci daje.


I jeszcze jedno. Nikt nie da Ci nigdy gwarancji, że związek "wypali". I wiek nie ma tu nic do rzeczy. Jak widać, związki z 15-letnią różnicą wieku mogą przetrwać, być szczęśliwe. Gdyby był starszy o 3 lata, związek tak samo mógłby się rozpaść. Bycie z kimś kogo się kocha, to piękna sprawa i nie warto jej niszczyć.

Więc jeśli naprawdę go kochasz - to tego się trzymaj

Tak, mądrze napisane

[Panizemsta]

.

[Engelchen]

to nie jest tak ze nie mialam zadnych watpliwosci
napisalam ze nigdy nie myslalam o rozstaniu z powodu wieku
watpliwosci mialam mase, zwlaszcza przed slubem ale to tez nie bylo spowodowane wiekiem
wiesz, to zalezy indywidualnie od czlowieka a nie od tego ile lat roznicy jest itd

widze ze ty masz za wiele tych watpliwosci, moze zastanow sie jeszcze nad tym bo kocha sie czlowieka a nie jego metryke czy wyglad

co do stereotypu ze czlowiek "w jego wieku" to tylko w kapciach przed telewizorem siedzi i piwko popija to moge powiedziec tyle, my nigdy sie nie nudzilismy, mieszkalismy juz razem i imprezowalismy na calego i nie wyobrazam sobie ze jak ja bede miec 35 lat to bedziemy siedziec gdzies w sanatorium jak emeryci
dzieci jeszcze nie mamy bo uwazam ze przyjdzie na to czas


a co do babci to moja zawsze mi powtarza ze swietnie trafilam bo, pomijajac jego charakter i to jakim jest czlowiekiem, to jest on dojrzaly i nie ma siubzdziu w glowie jak moi rowiesnicy.

[Maripossa]

Ja sie niedawno dowiedzialam oficjalnie (bo wczesinej podejrzewalam, i dobrze podejrzewalam...), ze moj M.tez juz chce sie b.ustabilizowac, miec dziecko itd... mnie to niezmiernie cieszy, bo czuje tak samo!! od jakiegos czasu czuje, ze chcialabym miec juz swoja rodzinke on jest starszy ode mnie tylko o 2 lata, ale z tego co widze, to koledzy w jego wieku jeszcze o rodzinie nie mysla... jego przyjaciel niedlugo sie zeni i mam wrazenie, ze mu zazdrosci...
Ja w tym miesiacu koncze studia, on otwiera swoja dzialalnosc gosp., ja jak nie znajde dobrze platnej pracy w moim zawodzie to i ja otworze swoja dzialalnosc... poki co pracuje caly czas, zarabiam niezle pieniadze... mysle, ze moglibysmy zaczac sie ustatkowywac zamieszkac razem, choc wiem raczej jak to bedzie wygladalo, bo pomieszkujemy u siebie nawzajem
Jeszcze niedawno mialam watpliwosci, ale teraz ju zadnych! a jestesmy ze soba 5 lat

Odnosnie watku: rozni ludzie - rozne potrzeby...nikogo sie do ustatkowania nie zmusi ani do zmiany trybu zycia i sposobu. Nad tym bym sie bardziej zastanawiala niz nad roznica wieku.

pozdrawiam

[Agatkia]

EE, tam. Jesteście ze sobą krótko. On nie nalega na ślub, na dzieci, Ty tego w tej chwili nie potrzebujesz. Wspólne snucie marzeń o wspólnej przyszłośći jest czymś zupełnie oczywistym, ale to jeszcze nie oznacza,ze jutro powiesz sakramentalne TAK i reszte życia spędzicie przed telewizorem w ciepłych kapciach. Boisz sie, ze nie wytrzymasz, jeżeli będziesz musiała się borykać z jego chorobami wynikającymi z wieku jak sie domyślam?Nigdy nie przewidzisz swojego zachowania w takich ekstremalnych przypadkach. Ja rok temu zadawałam sobie pytanie, czy gdyby mój Tż zachorował, został inwalidą, w przypływie choroby stracił wszystkie te cechy charakteru, za które kocham go najmocniej- czy wytrwałabym? Nie wiem- a przysięgę małżeńska już złożyłam.Mogę wiedzieć tylko, czy chciałabym walczyć, czy byłabym gotowa na poświęcenie. Wiem, że tak- ale czy starczy mi sił- nie wiem i nikt mi takiej gwarancji nie da. Nie da się uchrnić przed tym, co jest nam pisane, nie można sprawdzić na zapas, przeżyc czegos na zapas- dla upewnienia. Można zaryzykować i ponieść wszystkie tego konsekwencje albo nie ryzykować i żyć sobie bezpiecznie, tylko czy szczęśliwie?