Wojsko mi go zabrało...

[megi123]

Ja to przeżyłam 2 lata temu, na początku myślałam, że to wielka tragedia, ale tak naprawdę umocniło to nasz związek, nawet mój TŻ na jedną z przepustek przyjechał z pierścionkiem zaręczynowym Również były przepłakane noce długie rozmowy telefoniczne, ale w pewnym momencie przepustki zaczęły być coraz częstsze i dłuższe, że nawet nie wiem kiedy, a już był przy mnie Trzymaj się dacie rade.

[21pyza]

Może jestem mało czuła ale myślę że troszkę przesadzasz- jak przeczytałam tytuł to myślałam że sie jakaś tragedia stała.
mój jeszcze wtedy chłopak (teraz juz mąż) nie poszedl do wojska, ale wyjechała do Anglii też bylo mi smutno, a co nas nie zabije to nas wzmocni
Mój tata poszedł do wojska na 2 i pół roku, z mamą byli świeżutko po zaręczynach, nie było telefonów i maili, a listy przychodziły otwarte bo była cenzura- uroki stanu wojennego, przezyli kochają sie są 25 lat małżeństwem.
Znajdź sobie zajęcie to czas szybciej zleci może jakiś wolontariat

[DariaKom]

Napisane przez sugar_kitty

Daria, coś mi się wydaje, że teraz to nawet jakbyście tam całą babską zgrają poszły, to by was wyśmiali.... Teraz nie patrzą, czy ktoś ma małe dziecko na wychowaniu, lub ciężarną żonę-dwóch takich chłopaków było w pokoju z moim tż. Także są pary w gorszej sytuacji

Wierz mi, siłę przebicia mamy dużą. Szczególnie w grupie...także jeszcze się taki nie trafił co by nie uległ hihih

[strawberka]

a moj brat poszedl do wojska jak jego dziewczyna byla w ciazy... bylo mu bardzo ciezko bo i miedzy nimi nie ukladalo sie najlepiej.. ona urodzila mala i wychowywala ja sama jeszcze ze 2 miesiace! on byl z nia pierwszy tydzien, czy dwa, ale wyjechal wiec musiala sobie radzic..jej mama pracowala, moi rodzice tez wiec miala prawdziwa "szkole zycia".. on w koncu wyszedl z wojska i teraz zyja sobie razem szczesliwi we trojke, tydzien temu byl ich slub tak wiec uszy do gory!

[DariaKom]

Jednym słowem troszkę się pozmieniało w wojsku. Trochę niezorientowana jestem bo w moim otoczeniu wszyscy jakoś przeciekli przez palce ten instytucji. Mój tż też nigdy nie pójdzie bo jest astmatykiem i się nie kwalifikuje..

[sugar_kitty]

Daria, to miał szczęście, że się o niego nie upomnieli.
U TŻ w pokoju był chłopak, który cierpiał na jakąś nieuleczalną wadę serca, miał też bardzo słaby wzrok- jak widać wojsko myślało, że zrobią z niego użytek. Jego pobyt w woju mógł się jednak skończyć tragedią- na 3 miesiące przed wyjściem po ciężkim dniu (bieganie, strzelanie i różne takie) położył się do łóżka i gdyby chłopaki z porę nie zareagowali, już by z tego łóżka nie wstał... Był nieprzytomny, pogotowie zabrało go do szpitala.
Wielu zdrowych chłopaków wymiguje się od woja, bo się boją, a taki ma pecha- nawet papiery od lekarza nie zrobiły wrażenia na komisji i chłopak dostał bilet...
Także trzeba się cieszyć, że ma się zdrowego chłopaka i poradzi sobie w wojsku

[DariaKom]

No właśnie mój ma jeszcze wadę wzroku bardzo dużą bo aż -7. Ale wiem, że jakby coś od niego chcieli to byśmy mu nawet alkoholizm lub homoseksualizm wykombinowali bo dla mnie ta idea jest do kitu...nikt z nikogo nie zrobi użytku na siłę i terrorem.. czasy kiedy być może w wojsku było fajnie są już dawno za nami...

[sugar_kitty]

Szczerze mówiąc to nie rozumiem takich desperatów, co zrobią z siebie czubków, pedałów czy nie wiem jeszcze kogo, żeby się wymigać Ja rozumiem, że to 9 miechów wycięte z życiorysu, ale swój honor też trzeba mieć
I to też jest nie ok, że takiego z "żółtymi papierami" (tralalala ) nie wezmą, a chłopaka z wadą serca zgarną i mało tam na drugi świat nie zejdzie...

[moooniaaaa]

Napisane przez sugar_kitty

Szczerze mówiąc to nie rozumiem takich desperatów, co zrobią z siebie czubków, pedałów czy nie wiem jeszcze kogo, żeby się wymigać Ja rozumiem, że to 9 miechów wycięte z życiorysu, ale swój honor też trzeba mieć
I to też jest nie ok, że takiego z "żółtymi papierami" (tralalala ) nie wezmą, a chłopaka z wadą serca zgarną i mało tam na drugi świat nie zejdzie...

W zupełności popieram

[Marta13041991]

smutne..

ale dasz radę takie coś może wzmocnić związek!

[Hvid]

moniiiczkaa - Niestety, mieliscie pecha i zgarneli go jeszcze przed rewolucyjnymi zmianami w systemie.

Mam nadzieje, ze nie jest mu tam zle.

A co do samego poboru - nie kazdy sie do wojska nadaje. Mnie sie w Skandynawii podoba to, ze do wojska ida tylko ci, ktorzy tego chca. Jezeli ktos nie chce to ok, przymusu nie ma.

[DariaKom]

Oczywiście, że nie powinni brać chorych na serce i w ogólne chorych. Dlatego napisałam, że jakby mojego chcieli mimo astmy i problemów z oczami to byśmy kombinowali i już. Tamten o którym było pisane co się o mały włos wybrał na drugą stronę lustra przez wojsko wykazał "honor" i o mały włos nie skończyłoby się to źle... To ja już wolę się wstrzymać z honorem i niech mój tż choćby bez honoru, ale żyje!

[skemmtun]

Napisane przez moniiiczkaa

czesc Wizażanki.... pisze bo... hmmm chyba musze sie wygadac....
zaczne od poczatku. jestem z moim TŻ ponad 4 lata.jestesmy ze soba szczesliwi, kochamy sie bardzo i planujemy wspólną przyszłość. w sierpniu poszedł do wojska... to było spełnienie najgorszego snu...przepłakałam kilkanasie dni przed wyjazdem a dzien wyjazdu był tragiczny..... jedyne co pamietam to płacz i ból w srodku... nigdy wczesniej nie rozstawalismy sie na tak długo. pierwsza przepustke miał po miesiacu (po przysiedze) cały miesiac czekałam ... rozmawialismy codziennie,pisalismy sms-y... wkoncu sie doczekałam...choc był krotko bo niecałe 2 dni to byłam taka szczesliwa... jak go zobaczylam to łzy mi popłyneły... ale po tych wspanialych chwilach znowu nadeszło rozstanie i znowu płacz itd.... nastepna przepustke miał po 3 tyg. i znowu było super!!! uczucia gdy wyscikałam go na pkp nie da sie opisac... jak sie roza\stawalismy płakalismy oboje.... jest mi bardzo ciezko... ciagle o nim mysle, tesknie, czasem to nie moge przestac płakac. choc mineło juz prawie 2 miesiace jak jest w wojsku ja nie moge przyzwyczaic sie do mysli ze ciagle musze czekac....
moze któras z Was tez to przezywa?? piszcie Dziewczynki...

znam to
i dałam z tym rade!

mnie taka sytuacja w efekcie przyniosła więcej dobrego, niż złego - zyskałam chociazby pokłady cierpliwości i wytrwałosci.

[mart989]

no to ja tez sie pozale 5 listopada biora moje kochanie do wojska... juz za nim tesknie i juz mi sie ryczec chce to co dopiero bedzie pozniej.. wlasciwie to my spotykalismy sie prawie codziennie ale na zasadzie ze jechalismy gdzies, cos robilismy, malo mielismy czasu dla siebie zeby poprzytulac sie, ale zawsze byla ta swiadomosc ze jest obok, blisko miesszka to jak bylo mi ciezko to szlam na 3 min zeby sie tylko przytulic a teraz.. uhhsmutno mi

[cytryna21]

też to przeżywałam jak był w zasadniczej pierwsze 2 mies były trudne i dla niego i dla mnie a później było już tylko lepiej. Na dobre nam to wyszło jemu się tak spodobało że pracuje teraz we wojsku a ja już się tak bardzo nie martwię jak wyjeżdża teraz na kursy czy coś. Jest dużo plusów nawet sex jest fajniejszy jak się kogoś nie widzi tak przez tydzień. Także głowa do góry koleżanko!

[mart989]

czyli zostal na zawodowego??
bo moj planuje zostac a chcialabym dowiedziec sie cos wiecej na ten temat

[cytryna21]

Napisane przez mart989

czyli zostal na zawodowego??
bo moj planuje zostac a chcialabym dowiedziec sie cos wiecej na ten temat

tak. a co chcesz konkretnie wiedzieć?

[mart989]

ja slyszalam ze sie mieszkanie dostaje, co miesiac pieniadze, po 15 latach emeryturaa- ile w tym prawdy i co dalej, pracuje gdzies, wyjezdza czesto czy cos

[cytryna21]

mój pracuje w jednostce lotniczej na pieniążki nie narzeka bo wiadomo państwo płaci oprócz wypłaty mają mundurówki, 13stki, gratyfikacje np urlopowe itd za każda służbę czy honorówke też dostają pieniążki. Dostają też kase na żone i na dzieci. za cztrery 5 z wf też jest nagroda. Z tymi mieszkaniami teraz to nie wiem jak będzie bo wprowadzają wojsko zawodowe czyli może być tylko lepiej. Emerytura oczywiście po 15latach. A wyjeżdża tak raz góra dwa razy w roku na kursy z angielskiego, ciśnieniowe itd

[mart989]

aha.. dzieki a z tym w-fem to chyba bedzie ciezko u mojego nie widze go w tym wojsku bo on lubi sobie pojesc i polezec.. nie zeby byl gruby ale taka jego uroda ehh. a jak to z Twojej strony wyglada: lepiej takie zawodowe czy jakby chodzil tylko do normalniej roboty itp

[cytryna21]

ja jestem bardzo zadowolona z jego pracy, z resztą on też, realizuje się, robi to co lubi. Nawet sama myślę o tym czy po studiach nie iść do pracy do wojska

[inabell]

Przerabiałam ten temat, ale z prewencją. Trwało toto wówczas rok, ja byłam w klasie maturalnej i jeszcze się musiałam martwić, że jacyś bandyci mu krzywdę zrobią.
I ja Ci nie powiem, że przesadzasz . Też swoje przeryczałam, zanim przywykłam. Poza tym rocznym wyjazdem był potem jeszcze drugi, półroczny i jeszcze będą na pewno następne...
Ale na dobre nam wychodzi. Mamy do siebie więcej zaufania, więcej cierpliwości i więcej zrozumienia. Wiele się można o samym sobie i swoim związku nauczyć w takiej sytuacji.

[mart989]

a co mozesz np Ty robic w wojsku?? ehh.. najbardziej mnie przeraza ten pierwszy miesiac bez widywania sie bo ponziej nawet co dwa tyg jak beda przepustki to jakos sie przetrwa..

[zmxncbv]

ja też przeżyłam wojsko.... po 2,5 roku poszedł do wojska.... też tęskniłam.... myślałam.... na początku zawsze jest źle... ale potem jest ok.... troche za bardzo się przejmujesz.... wojsko to nie koniec świata.... zresztą w ogóle moim zdaniem to blą jeśli kobieta nie widzi świata poza swoim facetem.... no ale to tylko moje nie istotne zdanie.... w moim przypadku wszystko potoczyło się nie najlepiej.... ludzie się zmieniają.... poznają nowe osoby.... i nie prawda że tylko facetów.... no ale cóż.... takie życie.... powodzenia.... mam nadzieje że w Twoim przypadku wszystko bedzie ok a nie tak jak w moim.... pozdrawiam

[mart989]

to nie tak ze nie widze swiata poza nim ale ja mam swoje problemy i on zawsze byl gdzies tam obok i jak potrzebowalam sie przytulic to byl, i samo to ze bedzie bardzo daleko...

[moooniaaaa]

Napisane przez mart989

ja slyszalam ze sie mieszkanie dostaje, co miesiac pieniadze, po 15 latach emeryturaa- ile w tym prawdy i co dalej, pracuje gdzies, wyjezdza czesto czy cos

Napisane przez mart989

aha.. dzieki a z tym w-fem to chyba bedzie ciezko u mojego nie widze go w tym wojsku bo on lubi sobie pojesc i polezec.. nie zeby byl gruby ale taka jego uroda ehh. a jak to z Twojej strony wyglada: lepiej takie zawodowe czy jakby chodzil tylko do normalniej roboty itp

Ja powiem jak to wyglądało u mojego brata-kilkuletniego zawodowego. Pieniądze oczywiście mniejsze niż to co obiecują, jednostkę zmieniał chyba z 5 razy (tzn.przenosili), do Iraku pojechał jako żołnierz o stopień niższy - nie wiadomo dlaczego (a nie sorry, niższy stopień=niższa kasa),a jak odmówił wyjazdu do Afganistanu to z dnia na dzień z opinii bardzo dobrego żołnierza dostał złego
A o mieszkaniu pojęcia nie mam, podobno we wszystkich mundurówkach dają, ja w to szczerze wątpie, dla mnie w wojsku panuje bur*el jak nigdzie.
Mam kilku znajomych zawodowych i wśród nich panują podobne opinie. A czemu nie odejdą nie wiem, może lepszy rydz niż nic.
Podsumowując, ja o wojsku mam kiepskie zdanie.

[zmxncbv]

rozumiem.... ale jedną rzecz myśle że pocieszająca mogę powiedzieć.... te 9 miesięcy mijają naprawde bardzo szybko.... zobaczysz.... ani się obejrzysz a on już bedzie przy Tobie.... wykorzystaj ten czas jak najlepiej... dla samej siebie.... masz czas na zastanowienie się nad wieloma sytuacjami.... poznanie siebie.... to naprawde nie bedzie stracony czas jeśli się o to postarasz.... a wręcz może okażać się bardzo użytecznym.....

[moniiiczkaa]

Napisane przez mart989

no to ja tez sie pozale 5 listopada biora moje kochanie do wojska... juz za nim tesknie i juz mi sie ryczec chce to co dopiero bedzie pozniej.. wlasciwie to my spotykalismy sie prawie codziennie ale na zasadzie ze jechalismy gdzies, cos robilismy, malo mielismy czasu dla siebie zeby poprzytulac sie, ale zawsze byla ta swiadomosc ze jest obok, blisko miesszka to jak bylo mi ciezko to szlam na 3 min zeby sie tylko przytulic a teraz.. uhhsmutno mi

wiem co czujesz... mi tez chciało sie ryczec choc on jeszcze był ze mna.... piszecie, ze to nie tragedia... to sie niby wie. wiem sie ze sa gorsze rzeczy... ale wtedy gdy moj Skarb miał wyjezdzac to była dla mnie tragedia. ale ostatnio zrobił mi super niespodzianke... przyjechał i nic mi nie powiedział, ze bedzie... zaskoczył mnie!! ale byłam szczesliwa... jest juz prawie 3 miesiece, jeszcze pół roku. ciezko bo przeniesli go jeszcze dalej i ma kiepski dojazd (ok 10 godz. i kilka przesiadek) nie wiadomo kiedy teraz bedzie... ale juz nie przejmuje sie tak bardzo... wiem, ze wroci i bedzie ok. wiadomo czasem sa gorsze chwile kiedy chce sie przyulic itd. i czuje sie wtedy taka bezradna jak mała dziewczynka, która chce cos dosiegnac a nie moze bo jest za mala....

Wierze coraz bardziej, ze to wojsko, ta rozłaka tylko wzmocni to co jesy miedzy nami

[agnes188]

zajmij sie szkola praca czy nei wiem czym bo nei wiem ile masz lat.i pomysl ze juz tylko szesc miesiecy

[mart989]

no wlasnie to sie wie ze to nie tragedia ale to ejst tak ze zawsze gdzies tam obok byl. kiedy potrzebowalam tak jak wczoraj isc sie przytulic, wyplakac nie ebde miala do kogo isc teraz.. ehh no ale miejmy nadzieje ze przedtrzymamy